Len
Len zwyczajny Linum usitatissimum
W Biblii len występuje wiele razy, ale po raz pierwszy opisano go w Księdze Wyjścia
9,23-25, w której przedstawiono zniszczenie po gradobiciu lnu uprawianego w Egipcie:
"Len i jęczmień zostały zniszczone, ponieważ jęczmień miał już kłosy, a len kwiecie".
Produkcją lnu w czasach biblijnych zajmowały się kobiety: "Niewiastę dzielną któż
znajdzie? Jej wartość przewyższa perły [...] O len się stara i wełnę, pracuje starannie
rękami"(Prz 31,10-13).
Przyjmuje się, że wszystkie tkaniny niewełniane, wymienione w Biblii, były wykonane z
lnu, gdyż bawełna na tych terenach nie była znana. Płótno lniane w zależności od
przeznaczenia było różnej jakości. Najczystszy len, tłumaczony jako bisior, to tkanina
cienka, delikatna i najbielsza, była wykorzystywana do wystroju Świątyni i jako ubiór
kapłanów i królów. Z płótna lnianego wykonywano powszechnie codzienny strój dla
wszystkich ludzi. W lniane płótno owijano zmarłych przed pochówkiem (J 19,40). Białe
płótno lniane ma w Biblii też znaczenie symboliczne, oznaczające doskonałość i życie
wieczne, jak czytamy w Apokalipsie świętego Jana: i dano jej oblec bisior lśniący i czysty
bisior bowiem oznacza czyny sprawiedliwe świętych (19,8)]. Ciekawy epizod dotyczący
lnu znajduje się w Księdze Jozuego 2,6. To właśnie pędy lnu ułożone, a nie rzucone
bezładnie, suszące się na dachu domu Rachub, stały się schronieniem dla zwiadowców
Jozuego.
Len Linum usitatissimum
Dojrzały len Linum usitatissimum