Ustawa o rachunkowości
Rozdz. I
Przepisy ogólne
1
Zakres przedmiotowy ustawy
W art. 1 zawarto objaśnienie co w ustawie
uregulowano:
l� zasady rachunkowości,
l� tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych
rewidentów,
l� usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych (od
stycznia 2009 r.).
2
Dokładne brzmienie art. 1 ustawy o
rachunkowości:
Ustawa określa zasady rachunkowości,
tryb badania sprawozdań finansowych
przez biegłych rewidentów oraz zasady
wykonywania działalności w
zakresie usługowego prowadzenia
ksiąg rachunkowych.
3
1
Zakres podmiotowy ustawy
W art. 2 wyszczególniono:
podmioty, których przepisy ustawy dotyczą (ust. 1),
podmioty, które mogą lecz nie muszą stosować się
do przepisów ustawy (ust. 2),
kwestię zakresu stosowania, przez niektóre
jednostki, Międzynarodowych Standardów
Rachunkowości (ust. 3):  w przypadku, gdy jednostki
sporządzają swoje sprawozdania finansowe stosownie do MSR i MSSF 
przepisy ustawy o rachunkowości stosują w zakresie nie uregulowanym
prze te standardy .
4
Wyjaśnienia pojęć stosowanych w
ustawie
W art. 3 ust. 1 podano objaśnienia pojęć
zastosowanych w ustawie  łącznie 48 definicji.
Wyjaśniono też:
w ust. 2 i 3 sposób przeliczania wielkości
wyrażonych w Euro,
w ust. 4 sposób postępowania z obcymi środkami
trwałymi i obcymi wartościami niematerialnymi i
prawnymi.
5
Zakres rachunkowości oraz
obowiązki i prawa jednostek w tym
zakresie
Art. 4
Ust. 1  obowiązek stosowania przyjętych zasad (polityki)
rachunkowości.
Ust. 2.  obowiązek ujmowania operacji gospodarczych w księgach
rachunkowych i w sprawozdaniu finansowym  zgodnie z ich
treścią ekonomiczną.
Ust. 3  rachunkowość obejmuje (przedmiot rachunkowości):
przyjęte zasady (politykę) rachunkowości,
prowadzenie, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych,
okresowe sprawdzanie (ustalanie) rzeczywistego stanu aktywów i pasywów,
wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego
sporządzanie sprawozdań finansowych,
gromadzenie i przechowywanie dokumentacji księgowej,
poddanie badaniu i ogłoszenie sprawozdania finansowego.
Ust. 4  możliwość stosowania uproszczeń.
Ust. 5  odpowiedzialność kierownika za prowadzenie
rachunkowości.
6
2
Odpowiedzialność kierownika jednostki
oraz organu nadzorującego za
sprawozdania jednostki
Art. 4a
Ust. 1  obowiązek zapewnienia, aby sprawozdanie
finansowe spełniało wymagania przewidziane w
ustawie o rachunkowości.
Ust. 2  solidarna odpowiedzialność kierownika
jednostki oraz członków organu nadzorczego za
spełnienie powyższego obowiązku.
7
Zasady rachunkowości
Podstawowe reguły polskiej rachunkowości to zasady
wyszczególnione w art. 5  8, czyli:
zasada ciągłości,
zasada kontynuacji,
zasada memoriałowa (memoriału),
zasada współmierności,
zasada ostrożności,
zasada istotności.
8
Zasada ciągłości i kontynuacji
działalności
Art. 5
Ust. 1  stosowanie zasad (polityki) rachunkowości w
sposób ciągły w kolejnych latach obrotowych
(grupowanie operacji gospodarczych, wycena aktywów i pasywów,
dokonywanie odpisów umorzeniowych, ustalanie wyniku finansowego)
 umożliwienie porównywalności danych z
poszczególnych okresów.
Ust. 2  przyjęcie założenia, że w dającej się
przewidzieć przyszłości jednostka będzie
kontynuowała działalność w nie zmniejszonym
zakresie.
9
3
Zasada memoriału i współmierności
Art. 6
Ust. 1  obowiązek ujmowania w księgach
rachunkowych wszystkich przychodów i kosztów
dotyczących danego roku obrotowego, niezależnie
od terminu ich zapłaty.
Ust. 2  obowiązek zaliczania do aktywów lub pasywów
danego okresu sprawozdawczego kosztów i
przychodów dotyczących przyszłych okresów
oraz przypadających na ten okres kosztów, które
jeszcze nie zostały poniesione.
10
Zasada wyceny po cenie nabycia lub
kosztach wytworzenia z zachowaniem
ostrożności. Zakaz kompensat.
Art. 7
Ust. 1  stosowanie rzeczywiście poniesionych cen
lub kosztów na nabycie aktywów lub pasywów, z
zachowaniem ostrożności. Szczególnie uwzględnienie:
Odpisów amortyzacyjnych / umorzeniowych.
Wyłącznie niewątpliwych pozostałych przychodów
operacyjnych i zysków nadzwyczajnych.
Wszystkich pozostałych kosztów operacyjnych i strat
nadzwyczajnych.
Rezerw na znane jednostce ryzyko, grożące straty
oraz skutki innych zdarzeń.
11
Art. 7 c.d.
Ust. 2  wymienione w ust. 1 zdarzenia, należy
uwzględniać także wtedy, gdy zostaną one ujawnione
między dniem bilansowym a dniem, w którym
rzeczywiście następuje zamknięcie ksiąg
rachunkowych.
Ust. 3  oddzielne ustalanie wartości poszczególnych
składników aktywów, pasywów, przychodów i
kosztów  bez stosowania kompensat.
12
4
Zasada istotności.
Dopuszczalne odstępstwa od zasady
ciągłości.
Art. 8
Ust. 1  zapewnienie przy określaniu zasad (polityki)
rachunkowości wyodrębnienia wszystkich zdarzeń
istotnych do oceny sytuacji majątkowej i
finansowej jednostki.
Ust. 2 i 3  obowiązek określenia, w informacji
dodatkowej do sprawozdania finansowego, skutków
wprowadzenia zmian w stosowaniu zasad (polityki)
rachunkowości, jeśli takie miały miejsce.
13
Ustawa o rachunkowości
Rozdz. II
Prowadzenie ksiąg rachunkowych
14
Zakres rozdziału II ustawy
Podstawowe wymogi, takie jak: język, walutę i
miejsce prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Wymagania dotyczące polityki rachunkowości
przedsiębiorstwa.
Wskazania dotyczące otwierania i zamykania ksiąg.
Opis ksiąg i ich części składowych.
Wymogi odnoszące się do dowodów księgowych.
Sposób dokonywania zapisów księgowych.
15
5
Język i waluta
Art. 9
Księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w
walucie polskiej.
16
Wewnętrzna polityka rachunkowości
Art. 10 - ust. 1 polityka rachunkowości
przedsiębiorstwa, czyli opis w języku polskim zasad
prowadzenia rachunkowości, tych zasad co do
których ustawodawca dopuścił prawo wyboru
podmiotom prowadzącym rachunkowość:
1. postanowienie dotyczące roku obrotowego i okresów
sprawozdawczych  czyli wybór albo roku kalendarzowego
albo 12 innych kolejno po sobie następujących miesięcy;
2. metody wyceny aktywów i pasywów  wybór możliwości
podanych w art. 28  41 ;
3. sposób ustalania wyniku finansowego  oznacza to wybór
wariantu rachunku zysków i strat, który może być
sporządzany w formie porównawczej lub kalkulacyjnej, może
też być pełny lub uproszczony;
17
4. sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych, to jest:
l� zakładowy plan kont  sposób agregacji danych,
l� wykaz ksiąg rachunkowych  chociaż prowadzenie większości
ksiąg jest obligatoryjne  jednostkom pozostawia się
możliwość decyzji co do prowadzenia ksiąg pomocniczych
według potrzeb własnych,
l� opis systemu przetwarzania danych  komputerowe
programy ewidencyjno-kalkulacyjne jednostki wybierają
same, obowiązkiem jest tylko posiadanie opisu tych
programów;
5. system służący ochronie danych, głównie dowodów
księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów
stanowiących podstawę zapisów w księgach rachunkowych.
Ustalenia powyższe muszą być opracowane w formie pisemnej 
ust. 2..
W ust. 3 dopuszcza się stosowanie krajowych standardów
rachunkowości w kwestiach dotyczących polityki
rachunkowości i nie uregulowanych przepisami ustawy.
18
6
Miejsce prowadzenia ksiąg
rachunkowych
Art. 11
w siedzibie jednostki,
dopuszcza się prowadzenie ksiąg rachunkowych poza
siedzibą jednostki na terenie Rzeczpospolitej Polskiej
jako zorganizowanych oddzielnych zbiorów, z
możliwością ich wydrukowania (dotyczy usługowego
prowadzenia ksiąg),
w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych poza
siedzibą jednostki jest obowiązek:
- powiadomienia o tym urzędu skarbowego,
- zapewnienia dostępności do ksiąg biegłemu
rewidentowi.
19
Otwieranie i zamykanie ksiąg
rachunkowych
Art. 12
Ust. 1  księgi rachunkowe otwiera się:
- Na dzień rozpoczęcia działalności.
- Na początek każdego następnego roku obrotowego.
- Na dzień zmiany formy prawnej.
- Na dzień wpisu do rejestru połączenia jednostek lub podziału jednostki.
- Na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości jednostki.
Ust. 2  księgi rachunkowe zamyka się:
- Na dzień kończący rok obrotowy.
- Na dzień zakończenia działalności  także sprzedaży, likwidacji itp..
- Na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej, podziału lub łączenia jednostek.
- Na dzień poprzedzający postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia
upadłości.
Zamknięcie oznacza nieodwracalne wyłączenie możliwości dokonywania zapisów
księgowych.
20
Części składowe
ksiąg rachunkowych
Art. 13
Ust. 1  obowiązujący zestaw ksiąg:
- dziennik,
- księga główna,
- księgi pomocnicze,
- zestawienie obrotów i sald,
- inwentarz.
Ust. 2-6  prowadzenie ksiąg przy użyciu komputera:
- Są to zasoby informacyjne rachunkowości w formie oddzielnych zbiorów danych.
- Obowiązek posiadania stosownego oprogramowania umożliwiającego
uzyskiwanie czytelnych informacji w odniesieniu do dokonanych zapisów.
- Zapewnienie automatycznej kontroli ciągłości zapisów i przenoszenia sald.
- Obowiązek wydruków nie póz
niej niż na koniec roku.
Ponadto trwałe oznaczenia: nazwy i roku obrotowego oraz staranne
przechowywanie.
21
7
Dziennik
Art. 14:
1. zawiera chronologiczne ujęcie zdarzeń  bez względu na
technikę prowadzenia ksiąg rachunkowych powinien
umożliwiać uzgodnienie jego obrotów z obrotami zestawienia
obrotów i sald księgi głównej,
2. zapisy w dzienniku muszą być kolejno numerowane i
jednoznacznie powiązane z dowodami księgowymi,
3. przy prowadzeniu ksiąg przy użyciu komputera numer zapisu
powinien być nadawany automatycznie,
4. w programie komputerowym należy przewidzieć opcję
wprowadzenia danych umożliwiających ustalenie osoby
odpowiedzialnej za treść zapisu.
22
Księga główna
Art. 15:
Konta księgi głównej zawierają zapisy o zdarzeniach w
ujęciu systematycznym. Na kontach księgi głównej
obowiązuje ujęcie zarejestrowanych uprzednio lub
równocześnie w dzienniku zdarzeń, zgodnie z zasadą
podwójnego zapisu.
23
Księgi pomocnicze
Art. 16:
Konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące
uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej
(tzw. zapisy analityczne). Prowadzi się je w ujęciu
systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek
(zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z
saldami i zapisami na kontach księgi głównej.
Na kontach ksiąg pomocniczych można stosować też jednostki
naturalne  pod warunkiem, że na koniec okresu
sprawozdawczego ustalona zostanie wartość zapisów.
24
8
Art. 17:
Księgi pomocnicze prowadzi się w szczególności
dla:
1) środków trwałych, w tym także dla środków trwałych w
budowie, wartości niematerialnych i prawnych, oraz
dokonywanych od nich odpisów amortyzacyjnych 
umorzeniowych;
2) rozrachunków z kontrahentami;
3) rozrachunków z pracownikami  imienna ewidencja
wynagrodzeń z całego okresu zatrudnienia;
4) transakcji (operacji) sprzedaży ze szczegółowością
wymaganą dla celów podatkowych;
5) transakcji (operacji) zakupu (jak wyżej);
6) kosztów i istotnych dla jednostki składników aktywów;
7) operacji gotówkowych przeprowadzanych za pośrednictwem
kasy.
25
c.d. art. 17:
Wiąże się z tym szczególna rola kierownika jednostki, który
powinien podjąć decyzję odnośnie wyboru formy ewidencji:
1. ilościowo-wartościowej, w której dla każdego składnika
ujmuje się obroty i stany w jednostkach naturalnych i
pieniężnych;
2. ilościowej prowadzonej w jednostkach naturalnych i
przynajmniej raz na koniec okresu ustala się wartość obrotów
i stanów;
3. wartościowej  tylko w wyrażeniu pieniężnym;
Oraz:
decyzję w sprawie odpisywania w koszty wartości materiałów i
towarów na dzień ich zakupu, lub produktów gotowych w
momencie ich wytworzenia, połączone z ustalaniem stanu
tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów
o wartość tego stanu, nie póz
niej niż na dzień bilansowy.
26
Zestawienie obrotów i sald
Art. 18
Sporządzane na podstawie zapisów na kontach księgi
głównej na koniec każdego okresu
sprawozdawczego, nie rzadziej niż raz na koniec
miesiąca.
Zestawienie to powinno zawierać:
symbole lub nazwy kont,
salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych (BO),
obroty za okres sprawozdawczy i narastająco od początku
roku obrotowego,
27
9
 salda na koniec okresu sprawozdawczego,
sumę wszystkich sald i obrotów (Ł).
Obroty zestawienia obrotów i sald powinny być zgodne
z obrotami dziennika.
Co najmniej na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych
sporządza się zestawienia sald wszystkich kont ksiąg
pomocniczych.
Na dzień inwentaryzacji sporządza się zestawienia sald
kont inwentaryzowanej grupy składników aktywów.
28
Inwentarz
Art. 19
Jest to wykaz składników aktywów i pasywów,
potwierdzony ich inwentaryzacją.
Sporządzają go jednostki, które uprzednio nie
prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony
ustawą o rachunkowości.
Pozycje inwentarza powinny stanowić odpowiedniki lub
rozwinięcia poszczególnych pozycji bilansu otwarcia
(początkowego).
29
Podstawa zapisów w księgach
rachunkowych
 rodzaje dowodów księgowych
Art. 20
Ust. 1.  obowiązek wprowadzania do ksiąg wszystkich zdarzeń,
które nastąpiły w okresie sprawozdawczym.
Ust. 2 i 3  dowody księgowe jako podstawa zapisów księgowych:
- dowody zewnętrzne obce (otrzymywane),
- dowody zewnętrzne własne (przeznaczone dla kontrahentów),
- dowody wewnętrzne (sporządzane dla własnych potrzeb),
- dowody zbiorcze,
- dowody korygujące,
- zastępcze,
- rozliczeniowe.
Ust. 4-5  możliwość stosowania dowodów zastępczych oraz
elektronicznych  uwarunkowania.
30
10
Treść dowodu księgowego
Art. 21 ust. 1  obowiązkowa zawartość dowodu:
określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
określenie stron dokonujących transakcji  operacji gospodarczej,
opis i pomiar transakcji  operacji (wartość, ilość),
daty wystawienia dowodu oraz odbycia się transakcji  operacji,
podpisy osoby wystawiającej dowód oraz osoby odbierającej przedmiot
transakcji,
stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach
rachunkowych (wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach -
dekretacja).
Ust. 1a  możliwość zaniechania wymogów dotyczących podpisu
wystawcy dowodu lub odbiorcy oraz jego zakwalifikowania na
podstawie odrębnych przepisów lub techniki dokumentowania.
31
Dodatkowe warunki i wymagania
wobec dowodów księgowych
Art. 21 ust. 2-5:
Wartość w dowodzie może być pominięta, jeśli w toku
przetwarzania danych wyrażonych w jednostkach naturalnych
następuje ich wycena.
Wartość wyrażona w dowodzie w walucie obcej musi być
przeliczona na walutę polską, a wynik przeliczenia podany na
tym dowodzie  chyba, że system przetwarzania zapewnia
przeliczenie automatyczne.
Na życzenie biegłego rewidenta lub organu kontroli treść dowodów
wystawionych w językach obcych winna być przetłumaczona na
język polski.
32
Cechy dowodów księgowych 
poprawianie błędów w dowodach
Art. 22
Ust. 1  zawiera wymóg rzetelności, poprawności i kompletności
dowodów księgowych.
Ust. 2  określa sposób poprawiania błędów w dowodach
z
ródłowych zewnętrznych  tylko na podstawie odrębnego
dowodu korygującego.
Ust. 3  określa sposób poprawiania błędów w dowodach
z
ródłowych wewnętrznych  przez skreślenie kwoty lub treści
błędnej i wpisanie poprawnej.
Ust. 4  ustala tryb postępowania w przypadku, gdy transakcję
(operację gospodarczą) dokumentuje więcej niż jeden dowód
lub więcej niż jeden egzemplarz dowodu  istnieje wówczas
konieczność określenia przeznaczenia każdego z egzemplarzy
takich dowodów.
33
11
Postać i treść zapisu księgowego
Art. 23
1. trwałe, bez pozostawiania wolnych miejsc, w komputerze
zabezpieczone przed zniszczeniem, modyfikacją lub ukryciem,
2. zawartość zapisu:
- data dokonania transakcji  operacji;
- rodzaj i numer dowodu księgowego;
- zrozumiały tekst, do skrótów potrzebne pisemne objaśnienia,
- kwota i data zapisu,
- oznaczenie kont, których dotyczy transakcja  operacja;
3. możliwość przeliczenia na walutę polską zapisów wyrażonych w
walutach obcych;
4. powiązanie zapisów w księdze głównej z dziennikiem;
5. zabezpieczenie na czas przewidywany dla przechowywania ksiąg
rachunkowych.
34
Warunki uznania ksiąg rachunkowych za
prawidłowe
Art. 24 ust. 1-4
Rzetelność = zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.
Bezbłędność = kompletne i poprawne zapisy; ciągłość zapisów;
bezbłędność działań procedur obliczeniowych.
Sprawdzalność = możliwość sprawdzenia poprawności zapisów i
procedur obliczeniowych:
- możliwa jest identyfikacja dowodów księgowych,
- porządek chronologiczny i możliwość sporządzenia deklaracji i
sprawozdań,
- możliwość kontroli kompletności zbiorów w komputerze,
- zapewniony jest dostęp do danych i informacji o treści zapisów.
35
Zapisy księgowe  bieżące
prowadzenie
Art. 24  ust. 5  uznaje się, że księgi są prowadzone
bieżąco jeśli:
umożliwiają sporządzenie w terminie sprawozdań
finansowych i deklaracji podatkowych,
zestawienia obrotów i sald są sporządzane
przynajmniej za poszczególne okresy sprawozdawcze
i nie rzadziej niż na koniec miesiąca,
ujęcie operacji gotówkowych, płatnych czekami i
wekslami obcymi oraz obrotu detalicznego następuje
w dniu ich dokonania.
36
12
Poprawianie błędnego zapisu księgowego
Art. 25  uznaje się poprawianie błędów w zapisach
księgowych za możliwe, wówczas gdy:
1. W technice ręcznej nastąpi przez skreślenie
dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z
jednoczesnym umieszczeniem daty poprawki i
podpisu osoby poprawiającej (to jest możliwe tylko w technice
ręcznej).
2. Wprowadzenie do ksiąg (bez względu na to jaką techniką księgi
są prowadzone) zapisu korygującego na podstawie
odpowiedniego dowodu księgowego.
W technice komputerowej wyłącznie sposób 2.
37
Ustawa o rachunkowości
Rozdz. III
Inwentaryzacja
38
Zakres, metody i częstotliwość
inwentaryzacji
Art. 26 ust. 1.
Obowiązkowo na ostatni dzień każdego roku należy przeprowadzić
inwentaryzację:
1. aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na
rachunkach bankowych), papierów wartościowych w postaci
materialnej, rzeczowych składników aktywów obrotowych,
środków trwałych oraz nieruchomości zaliczonych do
inwestycji, z zastrzeżeniem pkt 3, a także maszyn i urządzeń
wchodzących w skład środków trwałych w budowie  drogą
spisu z natury, wyceny ich ilości, porównania wartości z
danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia
ewentualnych różnic;
39
13
2. aktywów finansowych zgromadzonych na
rachunkach bankowych lub przechowywanych
przez inne jednostki, w tym papierów
wartościowych w formie zdematerializowanej,
należności w tym udzielonych pożyczek, z
zastrzeżeniem pkt 3, oraz powierzonych
kontrahentom własnych składników aktywów 
drogą otrzymania od banków i uzyskania od
kontrahentów potwierdzeń prawidłowości
wykazanego w księgach rachunkowych stanu tych
aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia
ewentualnych różnic;
40
3. środków trwałych, do których dostęp jest znacznie
utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych
do nieruchomości, należności spornych i
wątpliwych, należności i zobowiązań wobec osób
nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów
publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów
niewymienionych w pkt 1 i 2 oraz wymienionych w
pkt 1 i 2, jeżeli przeprowadzenie spisu z natury lub
uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych było
niemożliwe  drogą porównania ksiąg
rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i
weryfikacji wartości tych składników.
41
Zakres, metody i częstotliwość
inwentaryzacji składników obcych
Art. 26 ust. 2.
Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się
również znajdujące się w jednostce składniki
aktywów będące własnością innych jednostek,
powierzone jej do sprzedaży, przechowania,
przetwarzania lub używania, powiadamiając te
jednostki o wynikach spisu.
Obowiązek ten nie dotyczy jednostek świadczących
usługi pocztowe, transportowe, spedycyjne i
składowania.
42
14
Terminy inwentaryzacji
Art. 26 ust. 3.
Ostatni dzień roku obrotowego (ust. 1)  z takim
uwzględnieniem momentów inwentaryzacji:
składników aktywów  z wyłączeniem aktywów
pieniężnych, papierów wartościowych, produkcji w
toku oraz materiałów, towarów i produktów
gotowych określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4
(odpisywanych w koszty)  jeśli inwentaryzację ich
rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed
końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia
następnego roku;
43
zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych
i półproduktów znajdujących się na składowiskach
strzeżonych i objętych ewidencją ilościowo-
wartościową  raz w ciągu 2 lat;
nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz
inwestycji, jak też znajdujących się na terenie
strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i
urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w
budowie  raz w ciągu 4 lat;
zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych
ewidencją wartościową w punktach obrotu
detalicznego  raz w roku;
zapasów drewna w jednostkach gospodarki leśnej 
raz w roku.
44
Inwentaryzacja na dzień
zakończenia działalności
Art. 26 ust. 4
Inwentaryzację przeprowadza się również na dzień
zakończenia działalności jednostki oraz na dzień
poprzedzający postawienie jej w stan likwidacji lub
ogłoszenia upadłości
45
15
Odstąpienie od inwentaryzacji
Art. 26 ust. 5.
Może nastąpić w przypadku:
ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu,
jeżeli zgodnie z art. 12 ust 3 pkt 3 jednostka nie
zamyka ksiąg rachunkowych;
połączenia lub podziału jednostek, z wyjątkiem
spółek kapitałowych, jeżeli strony w drodze umowy
pisemnej odstąpią od przeprowadzania
inwentaryzacji.
46
Udokumentowanie i rozliczenie od
inwentaryzacji
Art. 27
Przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy
odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami
ksiąg rachunkowych.
Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem
rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach
rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach
rachunkowych tego roku obrotowego, na który
przypadał termin inwentaryzacji.
47
16