Pe³zanie betonu
Pe³zanie betonu
CREEP OF CONCRETE
Streszczenie
W referacie omówiono postanowienia dotycz¹ce oznaczania pe³zania betonu, przyjête w
projekcie normy Pr PN-B-03264:2002 w wersji aktualnej w momencie trwania konferencji
Dni Betonu 2002, oraz skomentowano podane wzory na podstawie wspó³czesnego
podsumowania stanu wiedzy, dokonanego przez A.M. Neville'a [2].
Abstract
In the paper requirements concerning the determination of the creep of concrete, as taken
in the draft of the standard Pr PN-B-03264:2002, in the version valid at the time of the
conference, are discussed and given formulas are commented on the basis of the modern
state of the art given by A.M. Neville [1].
prof. dr in¿. Les³aw Brunarski
Instytut Techniki Budowlanej
Warszawa
Pe³zanie betonu
1. Wstêp
Pe³zanie jest to cecha materia³u, rozpatrywana w nauce o p³yniêciu materii, zwanej reolo-
gi¹ (od has³a Heraklita z Efezu panta rhei - wszystko p³ynie) i zdefiniowana ogólnie jako
ruch jednych cz¹steczek cia³a wzglêdem drugich. Jest przedmiotem zainteresowania nie
tylko dyscypliny mechaniki [1], ale równie¿ innych, jak np. chemii czy medycyny. W
wiêkszoci praktycznych przypadków charakteryzuje siê podejciem fenomenologicz-
nym, z pominiêciem dyskretnej struktury materia³u.
W mechanice reologia, zwana teori¹ pe³zania, pozwala przede wszystkim opisywaæ
procesy zmian sk³adowych stanu naprê¿enia i odkszta³cenia wywo³ane zachodz¹cymi w
czasie zjawiskami: pe³zaniem i relaksacj¹. Pe³zanie klasyczne jest to zjawisko wzrostu
odkszta³ceñ w czasie przy sta³ym naprê¿eniu, relaksacja za - spadku naprê¿enia w cza-
sie przy sta³ym odkszta³ceniu.
Pe³zanie betonu mo¿na okrelaæ na jednostkê naprê¿enia, zwykle w jednostkach
10
-6
/MPa, czyli w postaci miary pe³zania, inaczej zwanej pe³zaniem w³aciwym lub jed-
nostkowym. Pe³zanie mo¿na te¿ przedstawiaæ jako wartoæ wzglêdn¹ w stosunku do
odkszta³cenia sprê¿ystego, czyli w postaci charakterystyki pe³zania, zwanej te¿ pe³za-
niem charakterystycznym lub wspó³czynnikiem pe³zania. W normach budowlanych sto-
sowane jest pojêcie wspó³czynnika pe³zania.
Wprawdzie w rzeczywistoci pe³zanie i skurcz betonu nie s¹ zjawiskami niezale¿nymi,
do których mo¿na stosowaæ zasadê superpozycji, jednak wiêkszoæ dostêpnych danych
dowiadczalnych dotycz¹cych pe³zania uzyskano korzystaj¹c z za³o¿enia o addytywnoci
obu tych zjawisk. Takie te¿ podejcie stosowane jest w aktualnych normach PN i EN.
Poniewa¿ modu³ sprê¿ystoci betonu wzrasta z wiekiem, wartoæ odkszta³cenia sprê-
¿ystego w momencie jego obci¹¿enia maleje w zale¿noci od wieku, a wiêc jako odkszta³-
cenia pe³zania nale¿a³oby uwa¿aæ ró¿nice odkszta³ceñ ca³kowitych i odkszta³ceñ sprê¿y-
stych, okrelonych po danym okresie. W normach budowlanych pomija siê zwykle
zmiennoæ modu³u sprê¿ystoci w czasie i jako wartoæ pe³zania przyjmuje siê przyrost
odkszta³cenia, wystêpuj¹cy powy¿ej sprê¿ystego odkszta³cenia pocz¹tkowego.
Literatura na temat wzorów do obliczania pe³zania betonu, uwzglêdniaj¹cych wszyst-
kie mo¿liwe czynniki wp³ywaj¹ce na zjawisko jego pe³zania, jest bardzo bogata i przytacza-
nie ich przekracza ramy referatu. Z tego wzglêdu w referacie ograniczono siê do przedsta-
wienia wzorów normowych proponowanych w wersji Pr PN-B-03264:2002, aktualnej w
momencie trwania konferencji "Dni Betonu '2002" oraz skomentowano te wzory na podsta-
wie wspó³czesnego podsumowania stanu wiedzy dokonanej przez A.M. Neville'a.
2. Odkszta³cenia wywo³ane pe³zaniem betonu
Przy okrelaniu pe³zania w omawianej normie zosta³y uwzglêdnione nastêpuj¹ce czyn-
niki:
wzglêdna wilgotnoæ powietrza RH, w procentach,
miarodajny wymiar elementu h
o
, wyznaczony jako stosunek podwojonego pola przekro-
ju elementu A
c
do obwodu przekroju u poddanego dzia³aniu powietrza, w milimetrach,
sk³ad betonu,
wiek betonu w chwili obci¹¿enia, w dniach t,
czas dzia³ania obci¹¿enia, w dniach t
o
,
poziom naprê¿eñ ciskaj¹cych w betonie s
c
, w MPa.
Les³aw Brunarski
Odkszta³cenia pe³zania betonu e
cc
po czasie t pod dzia³aniem naprê¿enia ciskaj¹cego s
c
£
0,45 f
cm
(t
o
), przy³o¿onym w wieku betonu t
o
okrela wzór
(1)
gdzie:
f (t,t
o
) - wspó³czynnik pe³zania betonu, okrelony w nastêpnym punkcie referatu,
E
cm
- modu³ sprê¿ystoci betonu, którego wartoci (w GPa) przyporz¹dkowane po-
szczególnym klasom betonu wg Pr PN-B-03264 wynosz¹:
B15
27; B2029; B2530; B3031; B3732;
B45
34; B5035; B5536; B6037.
redni sieczny modu³ sprê¿ystoci betonu (w MPa) na kruszywie kwarcytowym,
okrelony w zakresie w zakresie naprê¿eñ ni¿szych od 0,4 f
cm
mo¿na te¿ obliczaæ ze wzo-
ru
gdzie:
f
ck
- wytrzyma³oæ charakterystyczna betonu, w MPa.
3. Wspó³czynnik pe³zania betonu - propozycje normowe
Wartoci wspó³czynników podane s¹ w za³¹czniku informacyjnym A do omawianego
projektu normy Pr PN-B-03264:2002.
3.1. Przy naprê¿eniach
s
c
£ 0,45 f
cm
(t
o
)wspó³czynnik pe³zania betonu f (t,t
o
) w zale¿-
noci od koñcowego wspó³czynnika pe³zania f (¥,t
o
) oraz od funkcji okrelaj¹cej przyrost
pe³zania po przy³o¿eniu obci¹¿enia b
c
(t-t
o
) okrelony jest wzorem:
f (t,t
o
)=f (¥,t
o
) b
c
(t-t
o
)
Koñcowy wspó³czynnik pe³zania f (¥,t
o
) okrelony jest wzorem
f (¥,t
o
) = f
RH
b(f
cm
) b(t
o
)
w którym:
, je¿eli
,
Pe³zanie betonu
, je¿eli
,
,
,
f
cm
- rednia wytrzyma³oæ betonu po 28 dniach, w MPa.
Wartoci funkcji b
c
(t-t
o
) okrelone s¹ wzorem:
w którym:
b
H
- wspó³czynnik zale¿ny od wilgotnoci wzglêdnej powietrza RH w procentach
oraz od miarodajnego wymiaru przekroju elementu h
o
równy:
b
H
= 1,5 [1+(0,012 RH)
18
] h
o
+ 250 £ 1500
Wp³yw rodzaju cementu n wspó³czynnik pe³zania betonu mo¿na uwzglêdniæ, przyj-
muj¹c wartoæ t
o
równ¹:
w którym:
t
o,T
- wiek betonu w chwili obci¹¿enia, skorygowany z uwagi na temperaturê zgodnie
ze wzorem:
Les³aw Brunarski
w którym:
a - wyk³adnik potêgowy, zale¿ny od rodzaju cementu:
a = -1 - cementy wolnotwardniej¹ce,
a = 0- cementy zwyk³e i szybkotwardniej¹ce,
a = 1 - szybkotwardniej¹ce cementy wysokiej wytrzyma³oci,
t
T
- wiek betonu okrelony z uwzglêdnieniem temperatury, zastêpuj¹cy wartoæ t t
w odpowiednich wzorach,
Dt
i
- liczba dni z temperatur¹ T,
T (Dt
i
) - temperatura (w
o
C) wystêpuj¹ca w przedziale czasu Dt
i
.
W tablicach zamieszczonych we wspomnianym za³¹czniku A do projektu normy
podano wartoci koñcowego wspó³czynnika pe³zania betonu f (¥,t
o
) oraz funkcji b
c
(t-t
o
),
okrelaj¹cej przyrost pe³zania po przy³o¿eniu obci¹¿enia, obliczone w odniesieniu do
cementów zwyk³ych i szybko twardniej¹cych w temperaturze 20
o
C , w zale¿noci od:
klasy betonu,
wieku betonu w chwili obci¹¿enia t
o
(7, 14, 28 i 90 dni),
wilgotnoci wzglêdnych RH (wewn¹trz 50% i na zewn¹trz 80%),
miarodajnego wymiaru przekroju h
o
(50, 150 i 600 mm),
czasu obci¹¿enia t-t
o
(1,3,7,14,28,90,180, 360,720,1800 dni oraz ¥).
Tablice 1 i 2 zawieraj¹ przyk³adowe wyci¹gi danych z tablic normowych w przypadku
betonu klas B20, B30 i B60, obci¹¿onego w wieku t
o
= 28 dni oraz czasów obci¹¿enia t-t
o
równych 90, 360 i 1800.
Tablica 1. Koñcowy wspó³czynnik pe³zania betonu f (¥,t
o
)
Tablica 2. Przyrost pe³zania po przy³o¿eniu obci¹¿enia b
c
(t-t
o
)
Pe³zanie betonu
3.2. Przy naprê¿eniach
s
c
£ 0,45 f
cm
(t
o
) wspó³czynnik pe³zania f (t,t
o
) zastêpowany
jest przez f
k
(t,t
o
), obliczany wg wzoru:
f
k
(t,t
o
) = f(t,t
o
) exp 1,5 (k
s
- 0,45)
w którym:
k
s
- stosunek naprê¿eñ ciskaj¹cych w betonie s
c
do redniej wytrzyma³oci betonu
na ciskanie w chwili obci¹¿enia f
cm
(t
o
) .
4. Komentarz do propozycji normowych
W komentarzu ograniczono siê do kwestii uwzglêdnienia w proponowanych wzorach
normowych podstawowych czynników wp³ywaj¹cych na pe³zanie betonu.
Wiadomo, ¿e pe³zanie betonu jest zwi¹zane przede wszystkim z w³aciwociami
zhydratyzowanego zaczynu cementowego, cilej ¿elu cementowego, natomiast rola kru-
szywa polega g³ównie na ograniczaniu deformacji. Wed³ug danych literaturowych [2]
zwiêkszenie zawartoci kruszywa z 65% do 75% mo¿e obni¿yæ pe³zanie o 10%. Równie¿
istotna jest wartoæ modu³u sprê¿ystoci kruszywa: im modu³ ten jest wy¿szy, tym bar-
dziej kruszywo ogranicza pe³zanie zaczynu cementowego. Nie potwierdzaj¹ siê nato-
miast przypuszczenia, ¿e czynnikami wp³ywaj¹cymi na pe³zanie mog¹ byæ: uziarnienie
kruszywa, wielkoæ jego maksymalnych ziaren oraz ich kszta³t. Porowatoæ kruszyw ma
pewien wp³yw na zjawisko pe³zania, ale z uwagi na znaczne zró¿nicowanie kruszyw
pod wzglêdem mineralnym i petrograficznym nie jest na razie mo¿liwe sformu³owanie
stwierdzeñ ogólnych, dotycz¹cych wp³ywu tego czynnika na pe³zanie. Pominiêcie w pro-
ponowanych wzorach explicite roli kruszywa nale¿y wiêc uznaæ za uzasadnione.
Naprê¿enia w betonie maj¹ oczywisty wp³yw na odkszta³cenia betonu wskutek pe³-
zania. Bezpieczna i uzasadniona wydaje siê konkluzja, ¿e w zakresie naprê¿eñ u¿ytko-
wych w konstrukcjach z betonu wystêpuje proporcjonalnoæ pomiêdzy wartociami na-
prê¿enia i odkszta³cenia pod wp³ywem pe³zania. Tak te¿ przyjêto we wzorach normowych
przedstawionych w p.2.
Wytrzyma³oæ betonu ma znaczny wp³yw na pe³zanie, przy czym w szerokim zakre-
sie pe³zanie nie jest odwrotnie proporcjonalne do wytrzyma³oci betonu w chwili przy³o-
¿enia obci¹¿enia. Racjonalne jest natomiast przedstawianie odkszta³ceñ pe³zania jako li-
niowej funkcji stosunku naprê¿enie/wytrzyma³oæ betonu. Takie te¿ dogodne za³o¿enie
przyjêto w przedstawionych wzorach normowych.
Rodzaj cementu wp³ywa na odkszta³cenia pe³zania poprzez fakt, ¿e decyduje o wy-
trzyma³oci betonu w chwili przy³o¿enia obci¹¿enia. Ponadto poniewa¿ rodzaj cementu
m. in. decyduje o szybkoci wzrostu wytrzyma³oci betonu w czasie, tym samym wywie-
ra pewien wp³yw na pe³zanie betonu. Czynnik ten równie¿ uwzglêdniony zosta³ w pro-
ponowanych wzorach normowych.
Wiadomo, ¿e jednym z najwa¿niejszych czynników zewnêtrznych wp³ywaj¹cych na
pe³zanie betonu jest wzglêdna wilgotnoæ powietrza otaczaj¹cego beton. Wp³yw tego
czynnika jest bardzo z³o¿ony, gdy¿ powi¹zany jest z wp³ywem skurczu. Istnieje pogl¹d,
¿e beton wykazuj¹cy znaczny skurcz wykazywaæ bêdzie równie¿ du¿e pe³zanie, z tym ¿e
z kolei istotna tu jest geometria elementu czy obiektu z betonu. Efekt skali elementu
przedstawiony jest w omawianym projekcie normy jako funkcja wartoci stosunku po-
wierzchni przekroju danego elementu do jego obwodu stykaj¹cego siê z powietrzem.
Les³aw Brunarski
Istotnym czynnikiem w betonowych konstrukcjach masywnych (mostowych i spe-
cjalnych, np. reaktorowych) jest temperatura wystêpuj¹ca w okrelonym przedziale cza-
sowym. Wp³yw ten czêciowo uwzglêdniony jest w projekcie normy przez korygowanie
wieku betonu w chwili obci¹¿enia, przyjêty sposób nie jest zbyt przekonuj¹cy.
Najistotniejszy czynnik, jakim jest czas obci¹¿enia, uwzglêdniony zosta³ poprzez funk-
cjê przyrostu pe³zania po przy³o¿eniu obci¹¿enia.
Warto tu zaznaczyæ, ¿e pe³zanie wystêpuje równie¿ przy innych stanach naprê¿enia,
nie tylko przy ciskaniu osiowym. Niestety szczup³oæ i rozbie¿noæ wyników badañ
pe³zania w tych stanach nie pozwala ani na ocenê ilociow¹ zjawiska, ani na porównania
z przebiegiem pe³zania przy ciskaniu. Na razie uwzglêdnienie tego wa¿nego czynnika
nie jest mo¿liwe.
Podsumowuj¹c komentarz, nale¿y stwierdziæ, ¿e proponowane wzory w Pr PN-B
03264 okrelaj¹ce odkszta³cenia betonu wywo³ane pe³zaniem, wynikaj¹ce z uzasadnio-
nych przes³anek z dotychczasowych badañ i aktualnego stanu wiedzy, aczkolwiek nie
budz¹ zastrze¿eñ, nie s¹ uniwersalne i w wielu przypadkach stosowanie ich w oblicze-
niach konstrukcji wymagaæ bêdzie szczegó³owych analiz zachowania siê danego obiektu
pod wp³ywem d³ugotrwa³ego obci¹¿enia. Liczyæ siê nale¿y równie¿ z tym, ¿e postêp w
metodach badawczych, np. mo¿liwoci dok³adniejszego zbadania roli ¿elu C-S-H w me-
chanizmie pe³zania czy rzeczywistego pola wilgotnoci wewn¹trz elementu, pozwol¹
lepiej poznaæ i uwzglêdniæ rolê tych decyduj¹cych czynników, co w przysz³oci umo¿liwi
weryfikacjê lub skorygowanie podanych formu³, obecnie urednianych na ca³y element.
Na koniec za A.M. Nevill'em [2] warto podkreliæ, ¿e wp³yw pe³zania w pewnych
przypadkach niekorzystny, ale na ogó³ - przeciwnie ni¿ skurcz - wywiera korzystne dzia-
³anie niweluj¹ce koncentracje naprê¿eñ, co m.in. przyczyni³o siê do sukcesu, jaki beton
odniós³ jako materia³ konstrukcyjny. Nale¿y podkreliæ, ¿e istotn¹ rolê odegra³y tu specy-
ficzne metody projektowania okrelonych typów konstrukcji z uwzglêdnieniem pe³za-
nia, na przyk³ad konstrukcji wstêpnie sprê¿onych.
Literatura
L. Brunarski: Kurs mechaniki budowli. Wyd. Fundacja Rozwój SGGW, Warszawa 1994.
A.M. Neville: W³aciwoci betonu. Wyd. Polski Cement, Kraków 2000.