TaraPammi

DomwSanFrancisco

Tłu​ma​cze​nie

Na​ta​liaWi​śniew​ska

PROLOG

–Możeumrzećwkaż​dejmi​nu​ciekaż​de​godniaalbodo​żyćset​ki.Inicniemoż​na

natopo​ra​dzić.

Na​tha​nielRa​mi​rezwpa​try​wałsięwośnie​żo​newierz​choł​kigór.Ztru​demna​brał

po​wie​trza,kie​dysło​wawy​po​wie​dzia​neprzezle​ka​rzyjegomat​kiwie​lelatwcze​śniej
nanoworoz​brzmia​ływjegogło​wie.Zim​nepo​wie​trzewy​peł​ni​łomupłu​ca.

Czytobę​dzietendzień?
Skie​ro​wałtwarzkunie​bu,kie​dyser​ceza​czę​łoznówbićnor​mal​nymryt​mem.Zro​-

zu​miał,żeniezdo​łaukoń​czyćwspi​nacz​ki.Możebyłpopro​stuwy​cień​czo​ny,amoże
zmę​czy​łagotrwa​ją​caoddwu​na​stulatza​ba​wawber​kaześmier​cią.Odpo​nadde​-
ka​dy nie​ustan​nie po​dró​żo​wał, ni​g​dzie nie za​pusz​czał ko​rze​ni, ni​g​dy nie wra​cał do
domu,aprzyoka​zjiza​ra​białmi​lio​nywkaż​dymza​kąt​kuświa​ta,doktó​re​goza​wi​tał.

Ocza​mi wy​obraź​ni uj​rzał czer​wo​ne róże w ogro​dzie swo​jej mat​ki, w Ka​li​for​nii,

i po​czuł ukłu​cie w ser​cu. Pot zro​sił mu czo​ło. Po​wo​li ru​szył w dół po ob​lo​dzo​nym
zbo​czu,kie​ru​jącsiędocha​ty,wktó​rejspę​dziłostat​niepółroku.

Do​tar​łodonie​go,żeklat​ka,wktó​rejsamsięza​mknął,za​czy​nagomiaż​dżyć.Czuł

sięsa​mot​ny,bra​ko​wa​łomuto​wa​rzy​stwa.Po​trze​bo​wałno​we​goza​ję​cia.Mu​siałzna​-
leźć so​bie na​stęp​ne wy​zwa​nie za​wo​do​we albo zor​ga​ni​zo​wać wy​pra​wę w ko​lej​ny
nie​do​stęp​nyza​ką​tekświa​ta.Naszczę​ścieglobziem​skiob​fi​to​wałwwy​zwa​nia,więc
nie mu​siał się mar​twić, że zo​sta​nie zmu​szo​ny do bez​czyn​no​ści. Gdy​by się za​trzy​-
mał,mu​siał​bysięzmie​rzyćztę​sk​no​tązatym,cze​goniemógłmieć.

Wła​śniewy​szedłspodprysz​ni​ca,kie​dyroz​ległsiędźwiękjegote​le​fo​nusa​te​li​tar​-

ne​go. Je​dy​nie garst​ka lu​dzi zna​ła ten nu​mer. Prze​cze​su​jąc wło​sy pal​ca​mi, zer​k​nął
na ekran apa​ra​tu. Imię, któ​re się na nim wy​świe​tli​ło, przy​wo​ła​ło uśmiech na jego
twarz.Ode​brałwięcbezwa​ha​nia.Cie​płygłosMa​rii,go​spo​si,któ​rawspie​ra​łagopo
śmier​cimat​ki,po​dzia​łałni​czymko​ją​cybal​samnajegoudrę​czo​neser​ce.

–Na​than?
–Jaksięmasz,Ma​rio?
Uśmiech​nął się, gdy ko​bie​ta zwró​ci​ła się do nie​go piesz​czo​tli​wie po hisz​pań​sku,

jak​byna​dalbyłma​łymchłop​cem.

–Mu​siszwró​cićdodomu,Na​tha​nie.Twójoj​ciec…Zbytdłu​gocięniewi​dział.
Kie​dyNatewi​działojcaporazostat​ni,tenwni​czymnieprzy​po​mi​nałpo​grą​żo​ne​-

gowża​ło​biewdow​caanipeł​ne​gowspół​czu​ciaojca.Byłdra​niem,któ​rynieza​słu​gi​-
wałnatro​skęsyna.

–Zno​wucho​ru​je?
–Nie.Do​szedłjużdosie​biepotam​tymza​pa​le​niupłuc.Cór​katejko​bie​tydo​brze

sięnimzaj​mo​wa​ła.

Na​thanspo​chmur​niałnawspo​mnie​niecór​kiko​chan​kiojca.Do​sko​na​leza​pa​mię​tał

pe​wien sierp​nio​wy dzień, kie​dy słoń​ce opro​mie​nia​ło cały świat, jak​by nie zwa​ża​ło

nato,żejegoświatległwgru​zach.Kwia​tyza​chwy​ca​łybar​wa​miiróż​no​rod​no​ścią,
sko​ro ogrod​ni​cy ni​g​dy nie prze​sta​li ich pie​lę​gno​wać, a jego krew za​tru​wa​ły żal
istrach.Prze​ra​ża​łagomyśl,żewkaż​dejchwi​limożepaśćbeztchu,do​kład​nietak
samo jak jego mat​ka. W pew​nej chwi​li jak spod zie​mi wy​ro​sła mała dziew​czyn​ka.
Sta​łaprzydrzwiachga​ra​żu,prze​stę​pu​jącznoginanogę,iwmil​cze​niuob​ser​wo​wa​-
ła,jaktłu​mio​nyszlochwstrzą​sajegocia​łem.

– Bar​dzo mi przy​kro z po​wo​du śmier​ci two​jej mamy. Je​śli chcesz, po​dzie​lę się

ztobąswo​ją–ode​zwa​łasięci​cho.

Za​miastod​po​wie​dzieć,po​pchnąłjąmoc​noiuciekł.
–Onsiężeni–oświad​czy​łaMa​ria,przy​wo​łu​jącgodorze​czy​wi​sto​ści.–Ztąko​bie​-

tą–do​da​łapochwi​li,ce​lo​wouni​ka​jącimie​niaJa​cqu​eli​neSpe​ar.–Wkoń​cudo​sta​nie
to, cze​go za​wsze chcia​ła. Je​de​na​ście bez​wstyd​nych lat miesz​ka​nia po jed​nym da​-
chem…

Na​thanskrzy​wiłsię,gdypo​czułgo​rycznamyśloko​chan​ceojca,któ​rapo​ja​wi​ła

sięwichży​ciujesz​czeprzedśmier​ciąmat​ki.

–Tojegoży​cie,Ma​rio.Mapra​woro​bićznim,comusiężyw​niepo​do​ba.
–Topraw​da,Na​tha​nie.Aletodomtwo​jejmat​ki.Aonachcegosprze​dać.Dwadni

temuka​za​łamipo​sprzą​taćpo​kójtwo​jejmat​kiido​da​ła,żemogęwziąć,coze​chcę.
Prze​cież tak nie moż​na. Mnó​stwo tam pa​mią​tek i bi​żu​te​rii. A ona za​cho​wu​je się
tak,jak​bywszyst​kobyłonasprze​daż.Nieoszczę​dzini​cze​go.

Każ​dyprzed​miot,któ​ryjegomat​kazgro​ma​dzi​łazogrom​nąpie​czo​ło​wi​to​ściąimi​-

ło​ścią,tra​fiłwręceko​bie​ty,któ​rabyłajejprze​ci​wień​stwem.

–Je​śliniewró​cisz,wszyst​koprze​pad​nie.
Na​than za​mknął oczy, przy​wo​łu​jąc we wspo​mnie​niach ob​raz swo​je​go domu ro​-

dzin​ne​go.Ogar​nię​tyzło​ściąpo​przy​siągłso​bie,żenieoddabezwal​kitego,comusię
pra​wo​wi​cie na​le​ży. Po la​tach spę​dzo​nych w sa​mot​no​ści mógł stwier​dzić z peł​nym
prze​ko​na​niem,żetajed​narzeczłą​czy​łagojesz​czezdaw​nymży​ciem.Inieza​mie​-
rzałjejstra​cić.

–Onaniemadotegopra​wa.
Przezmo​mentwsłu​chaw​cepa​no​wa​łaci​sza.
–Onjejpo​da​ro​wałtopra​wo,Na​tha​nie.
Po​czuł,jakżo​łą​dekpod​cho​dzimudogar​dła.Naj​wy​raź​niejoj​ciecni​cze​gosięnie

na​uczył.Niedość,żeprzy​czy​niłsiędośmier​ciswo​jejżony,po​nie​ważwo​lałdzie​lić
ży​ciezinnąko​bie​tą,tojesz​czete​razza​mie​rzałzbez​cze​ścićjejpa​mięć.Po​su​nąłsię
zde​cy​do​wa​niezada​le​ko.Na​thanści​snąłte​le​fontakmoc​no,żepo​bie​la​łymupal​ce.

–Dałjejdommo​jejmat​kiwpre​zen​cieślub​nym?
– Nie jej, Na​tha​nie, tyl​ko Riyi, cór​ce tej ko​bie​ty z pierw​sze​go mał​żeń​stwa. Nie

wiem,czykie​dy​kol​wiekjąwi​dzia​łeś.Twójoj​ciecprze​ka​załjejpo​sia​dłośćkil​kamie​-
się​cytemu,kie​dybyłob​łoż​niecho​ry.

Na​thanspo​chmur​niał.Cór​kaJac​kieza​mie​rza​łaspie​nię​żyćmiej​sce,wktó​rymdo​-

ra​stał. Bez​sil​ność, któ​ra za​wład​nę​ła nim kil​ka go​dzin wcze​śniej, ustą​pi​ła miej​sca
gwał​tow​nejde​ter​mi​na​cji.Niemógłpo​zwo​lić,żebydomjegomat​kizna​lazłsięwrę​-
kachko​gośob​ce​go.

Po​że​gnałsięMa​rią,poczymwłą​czyłlap​top.Po​łą​czyłsięzeswo​imme​ne​dże​rem,

Ja​co​bem, któ​re​mu po​le​cił za​jąć się spra​wa​mi zwią​za​ny​mi z cha​tą, za​re​zer​wo​wać

bi​le​tylot​ni​czedoSanFran​ci​scoizdo​byćin​for​ma​cjenate​matcór​kiko​chan​kijego
ojca.

ROZDZIAŁPIERWSZY

„Sły​sza​łem,żein​we​sto​rzysprze​da​lifir​męja​kie​muśeks​cen​trycz​ne​mumi​liar​de​ro​-

wi”.

„Ktośzdzia​łuHRpo​wie​dział,żein​te​re​su​jegowy​łącz​nieopa​ten​to​wa​neprzezfir​-

męopro​gra​mo​wa​nie.Dla​te​goza​mie​rzazwol​nićmnó​stwolu​dzi”.

„Niesą​dzi​łam,żemożeza​in​te​re​so​waćsięnamiktośtaki”.
RiyaMa​thurpo​tar​łaskro​nie,jed​no​cze​śnieza​kry​wa​jącuszydłoń​mi,żebychoćna

mo​ment od​ciąć się od szu​mu plo​tek i spe​ku​la​cji roz​sie​wa​nych wo​kół niej. Cho​ciaż
ra​zemzDrewza​ło​ży​łatęfir​mępo​naddwalatatemu,do​pie​roostat​niopo​zwo​li​łaso​-
bienakil​kadniwol​ne​go.Inaj​wy​raź​niejniewy​nik​nę​łoztegonicdo​bre​go.

Spoj​rza​łanaekranswo​je​gokom​pu​te​rawchwi​li,kie​dywokien​kuwe​wnętrz​ne​go

ko​mu​ni​ka​to​rapo​ja​wi​łasięwia​do​mośćodwspól​ni​ka:„Przyjdźdomo​je​gobiu​ra”.Od
razupo​czu​łaskurczżo​łąd​ka.

Ostat​nie sześć mie​się​cy nie były dla niej szczę​śli​we. Sto​sun​ki z Drew ule​gły

znacz​ne​muochło​dze​niu,aonaniewie​dzia​ła,jaktemuza​ra​dzić.Osta​tecz​nieuzna​ła,
żenaj​le​piejbę​dziesięniewy​chy​laćiro​bićswo​je.

Wy​szła ze swo​jej klit​ki od​dzie​lo​nej od ogrom​nej sali peł​nej roz​go​rącz​ko​wa​nych

pra​cow​ni​ków je​dy​nie re​ga​łem, któ​ry w każ​dej chwi​li moż​na było usu​nąć, po czym
ru​szy​łapro​stodoga​bi​ne​tudy​rek​to​ra.Najejwi​dokza​pa​no​wa​łagłu​chaci​sza.Dzie​-
siąt​kiparsze​ro​kootwar​tychoczuśle​dzi​łojąuważ​nie,kie​dyprzy​sta​nę​łaprzedza​-
mknię​ty​midrzwia​mi,żebywy​trzećspo​co​nedło​nieoswo​jebo​jów​ki.

Za​pu​ka​ła ener​gicz​nie i nie cze​ka​jąc na za​pro​sze​nie, we​szła do środ​ka. Od razu

spoj​rza​łanaDrew,któ​ryotwo​rzyłusta,jak​byza​mie​rzałcośpo​wie​dzieć,aleszyb​ko
je za​mknął. At​mos​fe​ra była nie​zwy​kle na​pię​ta. Mimo to Riya zdo​ła​ła skle​cić kil​ka
zdań.

–Całebiu​rohu​czyodplo​tek…–Po​de​szładoswo​je​gowspól​ni​ka.–Bezwzglę​du

naoso​bi​steani​mo​zjetona​daljestna​szafir​ma,Drew.Pro​wa​dzi​myjąra​zem…

–Byława​sza,do​pó​kinieprzy​ję​li​ścieka​pi​ta​łunaroz​wójfir​myodin​we​sto​ra–ode​-

zwałsięktośsto​ją​cyzajejple​ca​mi.

Riyaod​wró​ci​łasięgwał​tow​nie,wkie​run​kuogrom​ne​gosto​łu,naktó​re​goszczy​cie

sie​działobcymęż​czy​zna.Wi​dzia​łaje​dy​nieza​rysjegosyl​wet​ki,po​nie​ważwy​brałza​-
cie​nio​ne miej​sce, do któ​re​go nie do​cie​ra​ły pro​mie​nie słoń​ca wpa​da​ją​ce do środ​ka
przezdużeokna.Mimowszyst​kozda​wa​łaso​biespra​wę,żebacz​niejąob​ser​wu​je.

–Jużmy​śla​łem,żeniedo​cze​kamsiętegospo​tka​nia,pan​noMa​thur–ode​zwałsię

to​nem,któ​ryna​tych​miastjąza​alar​mo​wał.–Je​dy​nienie​zwy​kłyumysłmógłstwo​rzyć
opro​gra​mo​wa​nie,któ​rena​pę​dzacałąfir​mę–do​dałuprzej​mie,choćra​czejchłod​no.

Riya czu​ła, że nie po​wie​dział wszyst​kie​go. Poza tym od​nio​sła wra​że​nie, że wie​-

dział o niej znacz​nie wię​cej, niż by so​bie tego ży​czy​ła. Po​tra​fił na​wet pra​wi​dło​wo
wy​mó​wićjejna​zwi​sko,cze​goniero​biłna​wetDrew,zktó​rympo​zna​łasięjesz​czena
stu​diach.

Prze​su​nę​łasię,żebysięle​piejprzyj​rzećnie​zna​jo​me​mu.Zna​ra​sta​ją​cymuczu​ciem

nie​po​ko​ju po​wio​dła wzro​kiem po jego ogo​rza​łej twa​rzy o nie​praw​do​po​dob​nie nie​-
bie​skichoczach.Jegoelek​try​zu​ją​cespoj​rze​niewy​da​wa​łosięzna​jo​me,cho​ciażRiya
niemia​łapo​ję​cia,skądmo​gła​byjepa​mię​tać.

Ciem​neblondwło​sygdzie​nie​gdziepo​prze​pla​ta​nemie​dzia​ny​mipa​sem​ka​mioka​la​ły

nie​ogo​lo​ną twarz. Bar​dziej przy​po​mi​nał po​dróż​ni​ka niż biz​nes​me​na, zwłasz​cza że
byłubra​nywwy​god​ny,spor​to​wystrój,ide​al​nydowspi​nacz​kigór​skiej.

–Kimpanjest?–za​py​ta​łaRiyase​kun​dęprzedtym,jakod​ży​ływniejwspo​mnie​-

nia.

–Na​zy​wamsięNa​tha​nielRa​mi​rez.
Riyasze​ro​kootwo​rzy​łausta,aprzedocza​mista​nę​łojejzdję​ciezpew​ne​goar​ty​-

ku​łu,któ​ryczy​ta​łakil​kamie​się​cywcze​śniej.Za​ty​tu​ło​wa​nogo:„Po​dróż​nikpo​ten​tat.
Wir​tu​al​nyprzed​się​bior​ca.Mi​liar​dersa​mot​nik”.

Na​tha​nie​laRa​mi​re​zana​zy​wa​nowi​zjo​ne​rem.Każ​dain​we​sty​cjaza​pew​nia​łamumi​-

lio​nydo​cho​du.Wróż​nychza​kąt​kachświa​tastwo​rzyłsiećho​te​li,któ​rebyłyprzy​ja​-
znenietyl​kodlaśro​do​wi​ska,aletak​żedlabo​ga​tychklien​tówchcą​cychwy​po​czy​wać
zdalaodwścib​skichspoj​rzeń.

Tojed​naknietłu​ma​czy​ło,dla​cze​gopo​ja​wiłsięwSanFran​ci​sco,wsie​dzi​bieTra​-

ve​lo​gue.

Ryiazer​k​nę​łaprzezra​mięnaDrew,któ​rysie​działnie​ru​cho​moni​czymgłaz.Po​ru​-

sza​łysięje​dy​niejegooczy,któ​rerazsku​pia​łysięnaniej,araznapanuRa​mi​re​zie.

–Cospra​wi​ło,żeprze​rwałpanswo​jąnie​koń​czą​cąsiępo​dróżpoświe​cieiza​go​ścił

wpro​gachna​szejma​łejfir​mytu​ry​stycz​nej?–za​py​ta​łapo​dejrz​li​wie.–Idla​cze​gosie​-
dzipannakrze​śleDrew?

In​ten​syw​ność jego spoj​rze​nia nie była dla Riyi ni​czym no​wym. Męż​czyź​ni nie​-

ustan​niesięnaniąga​pi​li.Tymnie​mniejonani​g​dyniena​uczy​łasięra​dzićso​biezza​-
in​te​re​so​wa​niem, któ​re wzbu​dza​ła. Nie po​tra​fi​ła się nim cie​szyć tak jak jej mat​ka,
Jac​kie.

Ra​mi​rezpo​chy​liłsięnie​znacz​niewjejstro​nę.
–Ze​szłejnocyku​pi​łempa​kietkon​tro​l​nyTra​ve​lo​gue,pan​noMa​thur.
Za​mru​ga​ła,żebypo​wstrzy​maćłzy,któ​rewy​wo​ła​łyjegosar​ka​stycz​nesło​wa.Nie

za​mie​rza​łapo​ka​zać,jakbar​dzosięboi.

–Przy​zna​jęjed​nak,żeniebyłotota​kiepro​ste–do​dał,wsta​jącznie​wy​god​ne​go

krze​sła.Całyga​bi​netbyłmałofunk​cjo​nal​nyiza​gra​co​ny.Wszę​dzie,gdziesięob​ró​-
cił,na​po​ty​kałbiur​ko,ster​tęksią​żekalbore​gał.Czułsięwięctak,jak​bygoza​mknię​-
towpu​deł​ku.

Ob​szedłstółista​nąłna​prze​ciw​koniej.Mu​siałprzy​znać,żeRiyaMa​thurbyłanaj​-

pięk​niej​szą ko​bie​tą, jaką kie​dy​kol​wiek wi​dział. Poza tym wie​le wska​zy​wa​ło na to,
żemo​głasiępo​chwa​lićby​strymumy​słemita​len​temdody​ry​go​wa​niamęż​czy​zna​mi,
oczymświad​czy​łośle​peza​uro​cze​nieDrewAn​der​so​na.

Icho​ciażnapo​zórbar​dzoprzy​po​mi​na​łamat​kę,wrze​czy​wi​sto​ściogrom​niesięod

niejróż​ni​ła.Pod​czasgdyJa​cqu​eli​nepod​kre​śla​łaswo​jeatu​tywkaż​dymoż​li​wyspo​-
sób,jejcór​kazda​wa​łasięigno​ro​waćolśnie​wa​ją​cąuro​dę,któ​rąponiejodzie​dzi​czy​-
ła. Tym​cza​sem in​te​li​gen​cja tyl​ko do​da​wa​ła cha​rak​te​ru jej pięk​nej twa​rzy, a ozię​-

błość, z któ​rą się ob​no​si​ła, spra​wia​ła, że każ​dy przed​sta​wi​ciel mę​skie​go ga​tun​ku
był go​to​wy na wszyst​ko, byle tyl​ko roz​to​pić ten lód i roz​pa​lić skry​wa​ny pod nim
ogień.

Nie​zwy​kłebrą​zo​weoczywkształ​ciemig​da​łówcho​wa​łazaszkła​mioku​la​rów.Do

tegomia​ławy​so​kieczo​ło,pro​stykształt​nynosiwy​dat​neusta.Gład​kąceręwko​lo​-
rze kar​me​lu za​wdzię​cza​ła ge​nom swo​je​go hin​du​skie​go ojca. Po​nad​to ubie​ra​ła się
tak,jak​bypró​bo​wa​łaukryćzgrab​necia​ło,któ​rymza​pew​nemo​głasiępo​chwa​lić.

Odpierw​szejchwi​liprzy​glą​da​łamusiębacz​nieinie​uf​nie,dla​te​goza​ło​żył,żeprę​-

dzejczypóź​niejgoroz​po​zna.Oczy​wi​ściezmie​niłna​zwi​skoiwni​czymnieprzy​po​mi​-
nałza​pła​ka​ne​gosie​dem​na​sto​lat​ka,któ​re​gomia​łaoka​zjępo​znać,alepraw​damu​sia​-
ławyjśćnajaw.Wie​dział,żepo​wi​nienbyłjejwszyst​kowy​ja​śnić,alezja​kie​gośpo​-
wo​duniemiałnatoocho​ty.

–Mu​sia​łemwy​świad​czyćwie​leprzy​sług,żebyod​na​leźćwa​szychin​we​sto​rów.Ale

gdy tyl​ko po​zna​li moje za​mia​ry, z ra​do​ścią do​bi​li ze mną tar​gu. Naj​wy​raź​niej nie
byliza​do​wo​le​nizwa​szychwy​ni​ków.

– Ma pan na my​śli wia​dra pie​nię​dzy, któ​re chcie​li dzię​ki nam za​ro​bić? – rzu​ci​ła

gniew​nie,ścią​ga​jącbrwi.

Takjakpla​no​wał,zdo​łałwy​trą​cićjązrów​no​wa​gi.
–Acowtymzłe​go,pan​noMa​thur?Dla​cze​gopanizda​niemin​we​sto​rzywspie​ra​ją

start-upy?Zdo​bro​ciser​ca?

–Oczy​wi​ście,żenie.Alekaż​dain​we​sty​cjawią​żesięzry​zy​kiem.–Na​bra​łapo​wie​-

trza,za​nimdo​da​ła:–Asko​ropanuza​le​żynapro​fi​tach,topoconaspanwy​ku​pił?

–Po​wiedz​my,żetakimia​łemka​prys.
–Mytuwal​czy​myoprze​trwa​nie,apanopo​wia​datyl​koonoc​nychza​ku​pachispeł​-

nia​niu za​chcia​nek. Może ży​cie z dala od cy​wi​li​za​cji, w od​osob​nie​niu, bez żad​nych
wię​zi…

–Uspo​kójsię,Riya…–ode​zwałsięci​choDrew.
–…spra​wi​ło,żewi​dzipanwy​łącz​nielicz​by,aledlanasważ​nyjesttak​żeczyn​nik

ludz​ki–do​koń​czy​ła,czu​jąc,jakstrachchwy​tajązagar​dło.

–Uwa​żamniepanizasa​mot​ne​gowil​ka,pan​noMa​thur?
–Aniejestnimpan?–Za​mknę​łaoczy,zca​łejsiłypró​bu​jącod​zy​skaćkon​tro​lęnad

emo​cja​mi. – Pro​szę po​słu​chać. Ob​cho​dzi mnie wy​łącz​nie to, co zro​bi pan z fir​mą.
Znami.

Jegotwarzspo​chmur​nia​ła.
–Pro​szęzo​sta​wićnassa​mych,pa​nieAn​der​son.
–Nie–za​pro​te​sto​wa​łaRiya,gdyNa​tha​nielRa​mi​rezzmniej​szyłdzie​lą​cąichod​le​-

głość.–Drewmożeusły​szećwszyst​ko,cochcemipanpo​wie​dzieć.

Drewpod​szedłdoniejispoj​rzałnaniązre​zy​gna​cją.
–Po​ra​dzi​myso​bie,Drew–zwró​ci​łasiędonie​go.–Je​ste​śmywła​ści​cie​la​mipa​ten​-

tu…

–Na​praw​dęnieli​czysiędlacie​bienicpozatącho​ler​nąfir​mą?Po​są​gisąbar​dziej

uczu​cio​weodcie​bie.

Każ​dejegosło​woocie​ka​łogo​ry​cząiza​da​wa​łoogrom​nyból.
–Ale…
–Mamtegodo​syć,Riya–po​wie​dział,za​nimoparłręcenajejra​mio​nachipo​ca​ło​-

wałjąwpo​li​czek.Po​temod​wró​ciłsiędodru​gie​gomęż​czy​zny:–Omó​więcośztwo​-
imasy​sten​tem,Na​tha​nie.

Chwi​lępóź​niejjużgoniebyło.Zo​sta​wiłjąsamąztymnie​bez​piecz​nym,jaksięjej

zda​wa​ło,męż​czy​zną.Prze​szyłjązim​nydreszcz.

–CoDrewmiałnamy​śli?
–PanAn​der​sonpo​sta​no​wiłwy​co​faćsięzTra​ve​lo​gue.
Riyapo​czu​łasiętak,jak​byude​rzyłjąpro​stowbrzuch.Ni​g​dywży​ciunieczu​łasię

bar​dziejzra​nio​na.

– Za kogo pan się uwa​ża? Nie może go pan tak po pro​stu stąd wy​rzu​cić. Drew

ija…

–Drewsprze​dałmiswo​jeudzia​ły.Po​sia​damwięcte​razsie​dem​dzie​siątpięćpro​-

cent two​jej fir​my. Je​stem two​im no​wym part​ne​rem, Riya. A może ra​czej sze​fem…
Wła​ści​wienaróż​nespo​so​bymoż​naokre​ślićna​szere​la​cje.

ROZDZIAŁDRUGI

Wchwi​li,gdywy​po​wie​działjejimię,głę​bo​koskry​wa​newspo​mnie​niewy​pły​nę​łona

po​wierzch​nię.„Onanieżyje.Umar​łaześwia​do​mo​ścią,żetwo​japusz​czal​skamat​ka
tyl​ko cze​ka, by za​jąć jej miej​sce. Mam na​dzie​ję, że obie zgni​je​cie w pie​kle”. Te
okrut​nesło​wananoworoz​brzmia​ływuszachRiyi.

ŻonaRo​ber​tana​zy​wa​łasięAnna.AnnaRa​mi​rez.
Gdyugię​łysiępodniąnogi,ob​ję​łasięrę​ka​mi,jak​bypo​czu​łachłód.
–Na​zy​waszsięNa​thanKeys.Je​steśsy​nemRo​ber​ta.Czy​ta​łamoto​bie,aleni​g​dy

nieprzy​szłomidogło​wy…

Kie​dyski​nąłgło​wą,gwał​tow​niena​bra​łapo​wie​trza.
Awięcjejmałekłam​stwoza​dzia​ła​ło.Oszu​ka​łaMa​rięwspra​wiesprze​da​żypo​sia​-

dło​ściwna​dziei,żewtenspo​sóbspro​wa​dzigododomu.Wefek​cieprzy​szłośćjej
fir​mysta​nę​łapodzna​kiemza​py​ta​nia,awszyst​kozpo​wo​dusynamęż​czy​zny,któ​ry
byłjejbliż​szyodwła​sne​goojca.

Za​śmia​łasięhi​ste​rycz​nie.
Tym​cza​semNa​thanoparłsięościa​nę,ob​ser​wu​jącjązuśmie​chem.
–Nieprzy​wi​taszsięzczło​wie​kiem,któ​ryladamo​mentzo​sta​nietwo​imprzy​bra​-

nymbra​tem?

–Chy​baso​bieżar​tu​jesz…–Ztru​demła​pa​łapo​wie​trze.–Wcho​dzisztu​tajjakdo

sie​bie,po​zby​waszsięmo​je​gowspól​ni​ka,ma​chaszmiprzedno​sempa​kie​temwięk​-
szo​ścio​wymili​czysznacie​płepo​wi​ta​nie?

Przezmo​mentprzy​glą​dałjejsięwmil​cze​niu,cotyl​kopod​sy​ci​łojejstrach.
–Je​ślitoze​mstazaro​mansmo​jejmat​kiztwo​imoj​cem,tomu​siszwie​dzieć…
–Niedbamotwo​jąmat​kęaniomo​je​goojca–prze​rwałjejbez​na​mięt​nymgło​sem.
–Więcpocotowszyst​ko?
–Od​rzu​ci​łaśkaż​dąofer​tękup​napo​sia​dło​ści,któ​rązło​ży​limoipraw​ni​cy.
Prze​ra​żo​naRiyaopa​dłanakrze​słoiukry​łatwarzwdło​niach.Tenmęż​czy​znaku​-

piłjejfir​mę,po​nie​ważniechcia​łasprze​daćmutego,cze​gochciał.Jakda​le​kosiępo​-
su​nie,kie​dywy​ja​śnimu,żetakna​praw​dęni​g​dynieza​mie​rza​łasprze​daćpo​sia​dło​-
ści?

Na​than nie mógł ode​rwać oczu od ciem​no​brą​zo​wych wło​sów, któ​re okry​wa​ły

dziew​czy​nę ni​czym płaszcz. Cho​ciaż znie​cier​pli​wie​nie ka​za​ło mu dzia​łać, stał jak
za​hip​no​ty​zo​wa​ny.Zkaż​dąko​lej​nąmi​nu​tąbyłpodco​razwięk​szymwra​że​niemRiyi.

Mu​siałprzy​znać,żebar​dzogoza​sko​czy​ła.Nietyl​konieno​si​łama​ki​ja​żuipró​bo​-

wa​ła ma​sko​wać nie​zwy​kłą uro​dę oku​la​ra​mi i luź​nym stro​jem, ale tak​że wy​da​wa​ła
się nie​zwy​kle in​te​li​gent​na, za​rad​na i szcze​ra. Ni​cze​go nie pró​bo​wa​ła przed nim
ukry​wać.Dla​te​gokie​dyjejra​mio​naza​drża​łygwał​tow​nie,nie​malpo​ża​ło​wałswo​jej
de​cy​zji.

–Za​le​żymiwy​łącz​nienaro​dzin​nejpo​sia​dło​ści,alebezwzglę​dunato,jakwy​so​ką

pro​po​no​wa​łemkwo​tę,tyod​ma​wia​łaś.Iniechcia​łaśpo​daćpo​wo​du.

Spoj​rza​łananie​gowil​got​ny​miocza​mi.
–Za​tempo​sta​no​wi​łeśwy​ko​rzy​staćmojąfir​mę?
–Tak.Zdo​by​łemkar​tęprze​tar​go​wą.Uwierzmi,żecho​ciażtwo​jeopro​gra​mo​wa​-

niejestnie​zwy​klein​no​wa​cyj​ne,nieuczy​nizcie​biepo​ten​tat​ki.Aleje​ślipod​pi​szesz
przy​go​to​wa​nąprze​zemnieumo​wę,sta​nieszsiębo​ga​tąko​bie​tą.Po​zwo​lęcina​wet
pro​wa​dzić tę nud​ną fi​rem​kę. Oczy​wi​ście w cią​gu dwóch lat do​pro​wa​dzisz ją do
upad​ku,alesko​ronie​czu​łyzemniedrań,topo​zwo​lęcinato.

–Acozpie​niędz​mi,któ​renaniąwy​dasz?
–Totyl​kokro​plawmo​rzupo​trzeb.Je​stempe​wien,żezadwalatamojeudzia​ły

stra​cąwar​tość.

Riyę za​bo​la​ły jego sło​wa, ale nie za​mie​rza​ła się tym te​raz przej​mo​wać. Mia​ła

innespra​wynagło​wie.

–Nieprzy​ję​łamtwo​ichofert,boni​g​dyniepla​no​wa​łamsprze​daćpo​sia​dło​ści.Ina​-

dalniemamta​kie​goza​mia​ru.

–Dla​cze​gowięcMa​riauzna​ła,że…
Jegotwarzstę​ża​ła,aoczybły​snę​łygniew​nie.Oparłsięoblat,wstałiści​snąłgo

moc​no, jak​by pró​bo​wał nad sobą za​pa​no​wać. Osta​tecz​nie jed​nak wol​no od​wró​cił
gło​węwjejstro​nę.Icho​ciażjegospoj​rze​niena​dalwy​ra​ża​łowście​kłość,skry​wa​ło
tak​żeuzna​nie.

–Zma​ni​pu​lo​wa​łaśjąimnie.–Wol​noru​szyłwjejstro​nę.–Zna​la​złaśspo​sób,żeby

mnietu​tajścią​gnąć.

–Tak.
–Wie​dzia​łaś,jakważ​najestdlamniero​dzin​napo​sia​dłość.Iwy​ko​rzy​sta​łaśtęwie​-

dzę.

Riyaza​śmia​łasięner​wo​wo,wsta​jączkrze​sła.
–Wła​ści​wiewy​ko​rzy​sta​łamtwo​jąnie​na​wiśćdomnieidoJac​kie.–Po​nie​ważci​sza

tyl​kopo​twier​dzi​łajejsło​wa,kon​ty​nu​owa​ła:–Nieby​łampew​na,czymójplansiępo​-
wie​dzie.Ma​riale​d​womnieto​le​ru​je.Niemo​głamjejwięcpod​py​tać,czywspo​mnia​ła
ciosprze​da​żydomu.

Po​trzą​sa​jącgło​wą,zro​biłkrokwjejstro​nę,aonana​tych​miastsięcof​nę​ła.
–Nieumniej​szajswo​je​gosuk​ce​su.Do​brzewie​dzia​łaś,coro​bisz.
Riyęza​pie​kłypo​licz​ki.
–Nodo​brze.Kil​kamie​się​cywcze​śniejMa​riapo​wie​dzia​łacoś,comnieza​cie​ka​wi​-

ło. Za​su​ge​ro​wa​ła, że być może wró​cił​byś do domu, gdy​by​śmy się wy​nio​sły ra​zem
z Jac​kie. Do​da​ła, że nie ro​zu​mie, jak Ro​bert mógł od​dać mi to miej​sce, któ​re tak
bar​dzoko​chasz.Ioczy​wi​ściena​zwa​łamniezło​dziej​ką.

–Dla​te​gopo​sta​no​wi​łaśwy​du​sićzemniemoż​li​wiejaknaj​wię​cejpie​nię​dzy.
– To nie​praw​da. Czu​łam się win​na. Ni​g​dy nie pro​si​łam Ro​ber​ta o taki pre​zent.

Wiem,żeniena​le​ży…

–Mamprzeztoro​zu​mieć,żewy​rzu​tysu​mie​niadającipra​wodopo​gry​wa​niaze

mną?

Cho​ciaż Riya wie​lo​krot​nie po​wta​rza​ła so​bie, że była za mło​da, by co​kol​wiek

zmie​nić, nie po​tra​fi​ła za​po​mnieć o jego peł​nych żalu sło​wach. Chcia​ła coś po​wie​-
dzieć,alegdyspoj​rza​ławtenie​bie​skieoczy,niepo​tra​fi​łaze​braćmy​śli.

Gdy Na​than po​chy​lił się nad nią, każ​dy mię​sień w jej cie​le na​piął się do gra​nic

moż​li​wo​ści.Czu​ładzi​kiebi​cieswo​je​goser​ca.

–Dla​cze​gotozro​bi​łaś?
– Nie było cię przez je​de​na​ście lat. W tym cza​sie ja po​ma​ga​łam Ro​ber​to​wi

w spra​wach ad​mi​ni​stra​cyj​nych zwią​za​nych z po​sia​dło​ścią, utrzy​ma​niem pra​cow​ni​-
ków i we wszyst​kim in​nym. Kie​dy ty ro​bi​łeś nie wia​do​mo co, ja ślę​cza​łam nad ra​-
chun​ka​mi,pró​bo​wa​łamciąćkosz​tyizno​si​łamnie​na​wist​nespoj​rze​nialu​dzipra​cu​ją​-
cychdlawa​szejro​dzi​ny.Ro​bi​łam,como​głam,żebypo​sia​dłośćniepod​upa​dła.–Pró​-
bo​wa​łabyćide​al​nącór​ką.Do​glą​da​łaRo​ber​ta,kie​dyza​cho​ro​wał.Alenicniezdo​ła​ło
usu​nąćbóluzjegospoj​rze​nia.

–Więcotocho​dzi?Za​pro​po​no​wa​łemzamałopie​nię​dzy?–za​py​tał,na​pie​ra​jącna

nią.–Wta​kimra​ziepo​dajswo​jącenę.

– Nie chcę pie​nię​dzy. Pró​bo​wa​łam ci wy​tłu​ma​czyć, jak wie​le zna​czy dla mnie ta

po​sia​dłość.

– To cze​go, do dia​bła, chcesz? Jak śmiesz ma​ni​pu​lo​wać mną po tym, jak two​ja

mat​kaza​mie​ni​łaostat​niedniży​ciamo​jejwpie​kło?

Ztru​demtrzy​ma​łasięnano​gach.
–Chcę,że​byśsięspo​tkałzRo​ber​tem.
At​mos​fe​rasta​łasiętakna​pię​ta,żeRiyanie​malczu​ła,jaksięwo​kółniejza​ci​ska.

Na​thanzmarsz​czyłczo​łoisze​ro​kootwo​rzyłoczy.

–Nie.
Za​ci​ska​jącpię​ści,Riyaztru​demwy​trzy​ma​łasiłęjegospoj​rze​nia.
–Wta​kimra​zieni​cze​goniepod​pi​szę.
Wna​pię​ciuob​ser​wo​wał,jakmie​rzyjąwzro​kiem.Wy​glą​dałtak,jak​byjązo​ba​czył

pierw​szyrazwży​ciu.

– Nie strać tego, co osią​gnę​łaś, pró​bu​jąc ulżyć su​mie​niu. Nie zmu​szaj mnie do

zro​bie​nia cze​goś, na co nie mam ocho​ty. Ta po​sia​dłość to je​dy​na rzecz na ca​łym
świe​cie,któ​racośdlamniezna​czy.

Do​sko​na​le go ro​zu​mia​ła, po​nie​waż ona też ko​cha​ła miej​sce, o któ​rym mó​wił.

Mimo wszyst​ko nie mo​gła się wy​co​fać na ostat​niej pro​stej, kie​dy w koń​cu zdo​ła​ła
ścią​gnąćgodoSanFran​ci​sco,takbli​skoRo​ber​ta.

–Jużpod​ję​łamde​cy​zję.
Prze​cze​sałpal​ca​midłu​giewło​sy,któ​rezde​cy​do​wa​niewy​ma​ga​łystrzy​że​nia.
– Prze​cią​gnę cię po wszyst​kich zna​nych mi są​dach – po​wie​dział ochry​płym gło​-

sem.–Roz​nio​sętwo​jąfir​męwpył.Czytojesttegowar​te?

Riya za​chwia​ła się pod cię​ża​rem gróźb. Wszyst​ko, na co tak cięż​ko pra​co​wa​ła,

mo​głoznik​nąćwjed​nejse​kun​dzie.

–Tojacięoszu​ka​łam.Moipra​cow​ni​cyniemająztymnicwspól​ne​go.Czyna​praw​-

dęje​steśażtakbez​dusz​ny,żebypo​zba​wićichpra​cy?

Przezkil​kase​kundtyl​kopa​trzy​liso​biewoczy.
–Tak–ode​zwałsięwkoń​cule​d​wiesły​szal​nie.
Riyamu​sia​łasto​czyćwe​wnętrz​nąbi​twę.Fir​mabyładlaniejwszyst​kim.Alegdy​by

niewspar​cie,Ro​ber​tani​g​dynieuło​ży​ła​byso​bieży​cie.

–Wpo​rząd​ku.Po​sia​dłośćna​le​żysięto​bie,przy​naj​mniejmoimzda​niem.Ipew​nie

wkoń​cująod​zy​skasz.Alewal​kamię​dzynamipo​trwawie​lelat.Ro​bertpo​wie​dział,

żejegopraw​ni​cytakskon​stru​owa​liumo​węda​ro​wi​zny,byniktniemógłjejpod​wa​-
żyć.

–Bochcemiode​braćna​wetto?
–Nie.Źlegooce​niasz.Są​dził,żeumrze.Chciałoszczę​dzićwszyst​kimza​mie​sza​-

niazdzie​le​niemspad​ku.Miałnauwa​dzedo​bropra​cow​ni​kówipa​mięćtwo​jejmat​ki.

Na​thanza​ci​snąłmoc​noszczę​ki.
–Niemaszpra​waoniejmó​wić.
Pierw​szy raz w ży​ciu Riya po​ża​ło​wa​ła, że bar​dziej nie przy​po​mi​na bez​tro​skiej

Jac​kie,któ​ramia​łanauwa​dzewy​łącz​niewła​sneszczę​ście.Ża​ło​wa​ła,żeniepo​tra​fi
zi​gno​ro​waćtegomęż​czy​zny,któ​ryza​gra​żajejfir​mie,aniza​cho​waćobo​jęt​no​ścina
go​ryczsą​czą​cąsięwser​ceRo​ber​ta.

–Topraw​da.Aleje​stemprze​ko​na​na,żena​wetonaniechcia​ła​by,byśdokoń​caży​-

ciaży​wiłdoojcanie​na​wiść.Wszy​scywciążmó​wiątyl​kootym,jakabyłaszczo​dra
ido​bra…

Skrzy​wiłsiętak,jak​byza​da​łamuból.
–Niemaszpo​ję​cia,cze​gobychcia​ła.–Pod​szedłdooknaiomiótłwzro​kiemszczy​-

ty wie​żow​ców. Przy​po​mi​nał wul​kan, któ​ry lada chwi​la może wy​buch​nąć. – Wyjdź
stąd.Niemamcinicwię​cejdopo​wie​dze​nia.

Riyausłu​cha​ła.Nadrżą​cychno​gachru​szy​ładodrzwi,apochwi​liza​mknę​łajeci​-

cho za sobą. Pa​ni​ka ści​ska​ła ją za gar​dło, gdy pró​bo​wa​ła od​po​wie​dzieć so​bie na
drę​czą​ce ją py​ta​nia. Czy to na​praw​dę ko​niec Tra​ve​lo​gue? I czy zdo​ła prze​ko​nać
Na​tha​nie​laRa​mi​re​za,żekie​ro​wa​łyniąsłusz​nepo​bud​ki?Wkoń​cuzro​bi​łatowszyst​-
kodlaRo​ber​ta.

Na​than pa​trzył na za​mknię​te drzwi, pró​bu​jąc okieł​znać sza​le​ją​ce emo​cje. Wy​-

star​czy​łokil​kami​nutsamnasamzdrob​ną,kru​chąko​bie​tą,żebywy​pro​wa​dzićgo
zrów​no​wa​gi.

Po​trze​bo​wałwie​lulat,byprze​bo​lećśmierćmat​kiipo​go​dzićsięzpraw​dąosta​nie

swo​je​gozdro​wia.Byłprze​ra​żo​nyisa​mot​nyiob​wi​niałzatocałyświat.Osta​tecz​nie
jed​nak nie tyl​ko za​ak​cep​to​wał rze​czy​wi​stość, ale tak​że tak urzą​dził swo​je ży​cie,
żebystrachniedyk​to​wałkaż​de​gojegoru​chu.Do​ło​żyłsta​rań,żebyzni​kimniena​-
wią​zaćbliż​szychre​la​cji,po​nie​ważtobygotyl​koosła​bi​ło.Jużni​g​dyniechciałczuć
siętakjakpostra​cieuko​cha​nejmat​ki.

Za​cząłczer​paćzży​ciagar​ścia​mi.Ce​le​bro​wałkaż​dydzień.Po​zbyłsięswo​ichsła​-

bo​ści;aprzy​naj​mniejtaksą​dziłażdodzi​siaj,kie​dysta​nąłokowokozma​ni​pu​lant​-
ką.Cho​ciażza​gra​łamunano​sie,byłowniejcośta​kie​go,cogoza​in​try​go​wa​ło.Po​-
ka​za​ła,ilezna​czydlaniejjegooj​ciec.Byłamuod​da​nadotegostop​nia,żepo​sta​no​-
wi​łaza​ry​zy​ko​waćwszyst​ko,comia​ła.Ni​g​dynieprzy​pusz​czał,żekto​kol​wiekmógł​-
byzdo​byćsięnatakigestdlaczło​wie​ka,któ​rymongar​dził.

Takczyina​czej,za​le​ża​łomuwy​łącz​nienaro​dzin​nejpo​sia​dło​ści,aniemiałcza​su,

żebywal​czyćoniąwsą​dzie.Mu​siałwięcprze​ko​naćRiyę,żebypo​szłamunarękę.
Wie​dział, że to bę​dzie naj​więk​sze wy​zwa​nie w jego ży​ciu, tym bar​dziej że nie za​-
mie​rzałtakpopro​stuznisz​czyćjejfir​myipo​zba​wićwie​lulu​dziźró​dłado​cho​du.

Naszczę​ściedo​wie​działsięwy​star​cza​ją​cootejmą​drejślicz​not​ce,żebywpaśćna

pe​wienpo​mysł.Tamyślprzy​wró​ci​łamuspo​kój.Prze​ko​ny​wa​niejejdozmia​nyzda​nia

mo​głosięoka​zaćcał​kiemprzy​jem​ne.

ROZDZIAŁTRZECI

Kie​dyRiyami​nę​łabra​męiwje​cha​łanażwi​ro​wypod​jazd,na​dalniemia​łapo​ję​cia,

copo​wie​dziećJac​kieanijakpo​ru​szyćte​matNa​tha​na.Opu​ści​łaszy​bęiza​czerp​nę​ła
po​wie​trzaprze​sy​co​ne​goza​pa​chemigiełso​sno​wychorazróż.Wi​dokdomuwy​ła​nia​-
ją​ce​gosięzzadrzewza​wszepo​pra​wiałjejna​strój.Tobyłjejdom.

Wje​cha​ładoga​ra​żu,za​par​ko​wa​ła,poczymopar​łagło​węokie​row​ni​cę.Czu​łasię

roz​go​ry​czo​na i wście​kła. Na​than nie ko​chał po​sia​dło​ści tak jak ona. Prze​padł na
wie​lelatiwca​lesięoniąnietrosz​czył.Gdy​byjąod​zy​skał,praw​do​po​dob​niewy​ko​-
pał​by Riyę za próg bez za​sta​no​wie​nia. Wte​dy mu​sia​ła​by się po​że​gnać z tym miej​-
scemnaza​wsze.Nasamąmyślogar​niałjąnie​wy​sło​wio​nyból.

Chwy​ciw​szy tor​bę z lap​to​pem, wy​sia​dła z sa​mo​cho​du. Ma​rzy​ła o cie​płej ką​pie​li

idłu​gimśnie.Pro​ble​ma​mimo​głasięza​jąćpóź​niej.

Naj​ci​szej jak mo​gła, za​kra​dła się tyl​ny​mi drzwia​mi do prze​stron​nej kuch​ni. Nie

zro​bi​łajed​nakna​wetdwóchkro​ków,kie​dyza​wo​ła​łająJac​kie.Ubra​nawkre​mo​wy
je​dwab​ny ko​stium wy​glą​da​ła ide​al​nie jak za​wsze. Ale jej czo​ło zna​czy​ły głę​bo​kie
bruz​dy.

–Riya!Wy​dzwa​niamdocie​bieodkil​kugo​dzin.Mo​gła​byścza​semode​brać.–Jej

uma​lo​wa​neustaza​drża​ły.–Ontujest.Wy​rósłjakspodzie​mipotylula​tach…

Riyaznie​ru​cho​mia​ła,omia​ta​jącwzro​kiemoto​cze​nie.Mu​sia​łaza​pa​no​waćnadna​-

ra​sta​ją​cąwniejpa​ni​ką,po​nie​ważtoza​wszedojejza​dańna​le​ża​łouspo​ka​ja​nienaj​-
bliż​szych.

–Mamo–po​wie​dzia​łagło​śno–zróbgłę​bo​kiwdechipo​wiedzmi,cosiędo​kład​nie

wy​da​rzy​ło.

–Na​tha​nieltujest–wy​ja​śni​łaprze​ra​żo​namat​ka.–Iwy​glą​danato,żezo​stałbar​-

dzowpły​wo​wymmi​liar​de​rem,któ​rymożezruj​no​waćnaswoka​mgnie​niu.

–Takcipo​wie​dział?
–Oczy​wi​ście,żenie.Na​wetnamnieniepa​trzy.Za​cho​wu​jesiętak,jak​bymbyła

po​wie​trzem.Tosło​watejwiedź​myMa​rii.Pozatymonbar​dzosięzmie​nił.Jesttaki
chłod​nyiaro​ganc​ki.Ispra​wiawra​że​nieza​bie​dzo​ne​go.

Riyaski​nę​łagło​wą,zdu​mio​na,żeJac​kieteżzwró​ci​łanatouwa​gę.Pozatymza​in​-

try​go​wa​łojącośjesz​cze.Od​nio​sławra​że​nie,żeNa​tha​naod​gra​dzaodświa​tagru​ba
war​stwalodu,takabyniktinicniemo​głogodo​tknąć.

–Na​wetMa​rianiepo​zna​łagoodrazu.Awiesz,żeonna​wetnieza​py​tałoRo​ber​-

ta? Stał tam tyl​ko i roz​glą​dał się tak, jak​by to wszyst​ko na​le​ża​ło do nie​go. – Riya
z tru​dem po​wstrzy​ma​ła się od ko​men​ta​rza, że po​sia​dłość rze​czy​wi​ście na​le​ży do
nie​go.–Przy​je​chałdwiego​dzi​nytemuiwy​wo​łałogrom​neza​mie​sza​niewśródpra​-
cow​ni​ków.Wszy​scypła​ka​li,śmia​lisięiwi​wa​to​wa​li.

–Gdziejestte​raz?Po​wie​dział,cze​gochce?
–Ob​szedłcałąpo​sia​dłość,zaj​rzałdokaż​de​gokątaiwró​ciłpółgo​dzi​nytemu.Ma​-

ria twier​dzi, że chce się z tobą wi​dzieć. – Mat​ka spoj​rza​ła na nią po​dejrz​li​wie. –

Dla​cze​gomiał​bycięszu​kać?

–Cześć,Riya.
Zakaż​dymra​zem,kie​dywy​po​wia​dałjejimię,wszyst​kosięwniejko​tło​wa​ło,ana

cie​lewy​stę​po​wa​łagę​siaskór​ka.Od​wró​ci​łasięwjegostro​nęina​tych​miastdo​strze​-
głaróż​ni​cęwwy​glą​dzieNa​tha​na.Zdą​żyłza​mie​nićpo​mię​tyspor​to​wystrójnaśnież​-
no​bia​łą ko​szu​lę i ma​ry​nar​kę, a jego wil​got​ne wło​sy na​bra​ły ciem​niej​szej bar​wy.
Pre​zen​to​wałsiętakdo​brze,żeażza​par​łojejdechwpier​si.

–Niewró​ci​łaśdobiu​raaninieod​bie​ra​łaśte​le​fo​nu–kon​ty​nu​owałzespo​ko​jem.
–Niesą​dzi​łam,żemaszocho​tęmnieusły​szećanitymbar​dziejzo​ba​czyć–od​par​-

ła, nie​uf​nie ob​ser​wu​jąc jego uśmiech​nię​tą twarz. Wła​ści​wie czu​ła się le​piej, kie​dy
miałdoniejpre​ten​sjeijejgro​ził.–Pozatymmamwła​sneży​cie.

Uśmiech​nąłsięjesz​czesze​rzej,pre​zen​tu​jącide​al​nierów​ne,bia​łezęby,któ​rekon​-

tra​sto​wa​ły z moc​ną opa​le​ni​zną. Miał pięk​ne usta, stwo​rzo​ne do spra​wia​nia przy​-
jem​no​ści,aleRiyanieza​mie​rza​łaonichmy​śleć.

–Odtejporywszyst​kobę​dziesiękrę​ci​łowo​kółmnie–oświad​czył,roz​po​ście​ra​jąc

ręce.

–Ma​rze​nieścię​tejgło​wy–od​par​łaza​nie​po​ko​jo​na.
–Mamdlacie​biepro​po​zy​cję.–Jegooczybły​snę​ły.–Chy​bażetchó​rzysz.
–Nieza​war​li​śmyżad​nejumo​wy–rzu​ci​łalo​do​wa​tymto​nem.
–My​liszsię.Prze​ko​na​łaśmnie,że​bymdałciszan​sę.
Jac​kiejęk​nę​łaci​cho,za​nimode​zwa​łasiędocór​ki.
–Riya,jakmo​głaśza​ta​ićprzedemną…
Za​mil​kła,gdytyl​koNa​thanzmro​ziłjąwzro​kiem.Byćmożebyłje​dy​nymczło​wie​-

kiemnaświe​cie,któ​re​muuda​łosięza​mknąćjejusta.Riyapo​dej​rze​wa​łajed​nak,że
zrów​nąła​two​ściąpo​ra​dził​byso​biezkaż​dym,kogobymuwska​za​ła.

–Chodź–zwró​ciłsiędoniejta​kimgło​sem,jak​byroz​ma​wiałznie​sfor​nymdziec​-

kiem.Gdysięnieru​szy​ła,chwy​ciłjązanad​gar​stekipo​cią​gnął.

Do​tykjegoszorst​kichpal​cówzro​biłnaniejta​kiewra​że​nie,żepo​zwo​li​łasięwy​-

pro​wa​dzićzkuch​ni,gdziezo​sta​łajejpo​bla​dłamat​ka.Niepro​te​sto​wa​ła,kie​dymi​ja​li
skon​ster​no​wa​ny per​so​nel zgro​ma​dzo​ny w ogrom​nej ja​dal​ni ani kie​dy wy​szli do
ogro​du.

Zim​nabry​zaroz​wia​łajejwło​sy,więcRiyawy​gła​dzi​łajeręką.Noc​nenie​bomia​ło

ko​lor atra​men​tu, a cią​gną​cą się przed nimi ścież​kę oświe​tla​ły je​dy​nie dys​kret​nie
umiesz​czo​nela​tar​nieiksię​życ.

W mro​ku jego bli​skość wy​da​wa​ła się jesz​cze bar​dziej nie​po​ko​ją​ca, dla​te​go też

śle​dzi​łakaż​dyjegoruch.Takbar​dzopo​chła​nia​łajątaczyn​ność,żedo​pie​ro,gdydo​-
tar​lidoma​łejal​tan​kiwpo​łu​dnio​wymrogupo​sia​dło​ści,do​tar​łodoniej,żena​dalza​ci​-
skapal​cewo​kółjejnad​garst​ka.

Czym prę​dzej wy​swo​bo​dzi​ła się z uści​sku Na​tha​na, od​su​wa​jąc się od nie​go. Ze​-

wsząddo​cie​ra​łydoniej:ci​chyszmerwodytań​czą​cejwfon​tan​nie,cy​ka​nienie​zmor​-
do​wa​nychcy​kadiodu​rza​ją​cekwia​to​wearo​ma​ty.Je​dy​nemiej​sce,wktó​rymod​naj​-
do​wa​ła spo​kój, za​czę​ło roz​pa​dać się na ka​wał​ki z po​wo​du męż​czy​zny, któ​ry ba​wił
sięzniąwkot​kaimysz​kę–amożena​wetwcośjesz​czegor​sze​go.

Opa​no​waw​szystrach,wark​nę​łananie​go:
–Niemo​głeśdaćmicho​ciażjed​ne​gowie​czórnapo​zbie​ra​niemy​śli?

–Wy​szłaśbezsło​wa.Czytakwła​śniepro​wa​dziszfir​mę?
–Towła​śnietęfir​męza​mie​rzaszro​ze​rwaćnastrzę​py–wy​pa​li​ławście​kle–więc

pocomamsięsta​rać?Pozatymsamka​za​łeśmiwyjść.

–Boza​czę​łaśmnieszan​ta​żo​wać.
Wście​kłośćkry​ją​casięwjegosło​wachnieuszłajejuwa​dze.
– Nic po​dob​ne​go – za​pro​te​sto​wa​ła. – A je​śli istot​nie za​mie​rzasz roz​par​ce​lo​wać

mojąfir​męisprze​daćjąka​wa​łekpoka​wał​ku,damcido​brąradę.Bę​dzieszpo​trze​-
bo​wałchoćkil​kupra​cow​ni​ków,żebyprze​trwaćnaj​bliż​szemie​sią​ce,więcpo​le​cam
ciSamaHaw​kin​sa.Jestznamiodpo​cząt​ku,po​dob​niejakMar​thaGo​mez.Onabar​-
dzopo​trze​bu​jetejpra​cyijestnie​oce​nio​naw…

Pa​ni​ka na mo​ment ode​bra​ła jej głos, kie​dy Na​than zmniej​szył dzie​lą​cą ich od​le​-

głość.

–Niepa​mię​tam,że​bymcięzwol​nił.Czytozna​czy,żere​zy​gnu​jesz?
Riya się​gnę​ła za sie​bie i chwy​ci​ła drew​nia​ną ko​lum​nę. Nie mia​ła do​kąd uciec,

aonstałzde​cy​do​wa​niezabli​sko.La​tar​nieota​cza​ją​ceal​tan​kęrzu​ca​łydłu​giecie​nie
na tra​wę. Do​pie​ro w tym sła​bym świe​tle do​strze​gła róż​ne od​cie​nie nie​bie​skie​go
prze​pla​ta​ją​cesięwjegooczach.Pozatympo​czu​łajegoza​pach,któ​rysil​nienanią
dzia​łał.

Ni​g​dywcze​śniejnieczu​łasiętakdziw​nie,jak​bytra​wi​łajągo​rącz​ka,któ​rajed​nak

za​miastosła​biaćor​ga​nizm,tyl​kodo​da​wa​łaener​gii.Kie​dyspoj​rzałnajejusta,za​ci​-
snę​łapię​ści,żebyza​pa​no​waćnaddrże​niemrąk.

–Jesz​czeniezre​zy​gno​wa​łam,aletyniezo​sta​wiaszmiwy​bo​ru.
Gdy na​pię​cie sta​ło się nie do znie​sie​nia na​wet dla nie​go, od​su​nął się i oparł

odrew​nia​nąkon​struk​cję.

–Le​d​wieusze​dłemzży​ciem,kie​dytwoipra​cow​ni​cyza​czę​liob​rzu​caćmniemor​-

der​czy​mispoj​rze​nia​mi.Mu​sia​łemsięja​kośra​to​wać,więcwy​ja​śni​łemim,żemia​łaś
na​padzło​ści.

Riyagło​śnowy​pu​ści​ławstrzy​my​wa​nepo​wie​trze.
–Pod​sy​ca​nieichna​dzieiza​kra​wanaokru​cień​stwo.Czytonicdlacie​bieniezna​-

czy?

–Nie.–Jegood​po​wiedźbyłapo​zba​wio​naemo​cji,aleprzy​naj​mniejzgod​nazpraw​-

dą. Naj​wy​raź​niej nie wi​dział sen​su, żeby ją oszu​ki​wać. – Dam two​jej fir​mie jed​ną
szan​sę.Mo​żeszudo​wod​nić,żeTra​ve​lo​guejestwar​tetego,bystaćsięczę​ściąRu​-
nA​way​In​ter​na​tio​nal.

Po​wstrzy​mu​jącsięodpo​dzię​ko​wań,któ​remia​łanakoń​cuję​zy​ka,Riyaspoj​rza​ła

nanie​gopo​dejrz​li​wie.Niemia​łapo​ję​cia,docze​gozmie​rzał.

–Niechcędlacie​biepra​co​wać.
–Cze​munie?
–Na​praw​dęmu​siszotopy​tać?–Od​su​nę​łasięodnie​go,żebyod​zy​skaćkon​tro​lę

nadwła​snymcia​łem.–Łą​czynashi​sto​ria,wdo​dat​kunie​zbytszczę​śli​wa.Co​kol​wiek
omniemy​ślisz,po​wi​nie​neświe​dzieć,żeskła​ma​łam…

Po​słałjejta​kiespoj​rze​nie,żeza​mil​kła.
–Nodo​brze.Zma​ni​pu​lo​wa​łamMa​rięicie​bie,alemia​łamdo​breza​mia​ry–po​pra​-

wi​łasiępochwi​li.–Tym​cza​semtyro​bisztowszyst​kozchę​cize​msty.Chceszmnie
tor​tu​ro​wać,pod​sy​caćwemniepo​czu​ciewiny,apo​tem…

Uśmiech​nąłsięsze​ro​ko,ajegooczyza​lśni​ły.Natenwi​dokugię​łysiępodniąko​la​-

na.

–Za​wszemia​łaśtakąskłon​nośćdodra​ma​ty​zo​wa​niaczytomożejataknacie​bie

dzia​łam?

Cho​ciaż naj​chęt​niej prze​ko​na​ła​by go, że po​zo​sta​je cał​ko​wi​cie obo​jęt​na na jego

urok,niezno​si​łakła​mać.Po​sta​no​wi​ławięcsku​pićsięnawal​ce.

–Wta​kimra​zieskądtana​głazmia​napo​dej​ścia?
–Sil​nepo​czu​cieobo​wiąz​kuwo​becro​dzi​ny?Szcze​rado​broć?
Prze​wra​ca​jącocza​mi,prze​klę​łagowdu​chu.Ontym​cza​semująłjejdłoń.Za​sko​-

czo​nade​li​kat​niepo​ru​szy​łapal​ca​mi,czu​jącpodopusz​ka​mijegoszorst​kąskó​rę.Do​-
pie​ropokil​kuse​kun​dachod​zy​ska​łaroz​są​dekicof​nę​łarękę.

Niemo​głauwie​rzyćwto,cowła​śniezro​bi​ła.Wcze​śniejża​denmęż​czy​znaniewy​-

pro​wa​dził jej z rów​no​wa​gi z taką ła​two​ścią. Po​cie​ra​jąc czo​ło, spró​bo​wa​ła przy​po​-
mniećso​bie,oczymroz​ma​wia​li.

–Mamprzeztoro​zu​mieć,żespo​tkaszsięzRo​ber​tem?
–Je​ślipo​daszmite​razdatęprze​ka​za​niamipo​sia​dło​ści.
– Zo​stań w San Fran​ci​sco do ich ślu​bu. Spo​tkaj się z Ro​ber​tem, wy​słu​chaj go.

Wza​mianjapod​pi​szęod​po​wied​nido​ku​mentdzieńpoce​re​mo​nii.Cowię​cej,mu​sisz
mi za​gwa​ran​to​wać, że ża​den z mo​ich pra​cow​ni​ków nie zo​sta​nie bez pra​cy. Kie​dy
bę​dziepowszyst​kim,maszzo​sta​wićTra​ve​lo​guewspo​ko​ju.Naza​wsze.

–Toza​le​żyodtego,jakdłu​gowy​trwaTra​ve​lo​gue.
–Je​ślidasznamszan​sę,je​stempew​na,żeso​biepo​ra​dzi​my.
–Masztu​pet,sko​rosta​wiaszmiwa​run​ki,że​bymmógłod​ku​pićodcie​biedommo​-

jejmat​ki.

–Je​steśmi​liar​de​remiswo​imwła​snymsze​fem,ije​ślido​brzero​zu​miem,wtwo​im

ży​ciuniemani​ko​go,przedkimmu​siał​byśsiętłu​ma​czyć.Wtejsy​tu​acjidwamie​sią​-
ceniezro​biącichy​bawięk​szejróż​ni​cy.Mamra​cję,Na​tha​nie?

–Niemo​gła​byśsięmy​lićbar​dziej.–Uśmiech​nąłsiępo​nu​ro.–Totwo​jaostat​nia

szan​sa,żebyod​pu​ścić.

–Niezmie​nięzda​nia–od​par​łabezza​sta​no​wie​nia.–Ro​bert,on…Zro​biędlanie​-

gowszyst​ko.

Za​pa​dłaci​sza,któ​raza​nie​po​ko​iłaRiyęizja​kie​gośpo​wo​duprzy​wo​ła​łajejnamyśl

hi​sto​rię,któ​rąpró​bo​wałopo​wie​dziećjejkie​dyśoj​ciec.Byłaokró​li​ku,któ​rywszedł
doja​ski​nilwa,żebyod​wieśćgoodzja​da​niajed​ne​gozwie​rzę​ciadzien​nie.

Niepo​zna​łaza​koń​cze​nia,po​nie​ważza​kry​łauszyrę​ka​miibła​ga​ła,żebyprze​stał,

akil​kadnipóź​niejJac​kieode​szłaodnie​go,za​bie​ra​jącjązesobą.Ni​g​dywię​cejnie
spo​tka​łasięzoj​cem,nieroz​ma​wia​łaznimaniniedo​sta​łaodnie​gochoć​bykart​ki
uro​dzi​no​wej.

Przezlataza​sta​na​wia​łasię,czycza​semoniejmy​śli,ży​wi​łana​dzie​ję,żekie​dyśdo

niejna​pi​szealboza​dzwo​ni.Aleniespo​tka​łojejnicpróczroz​cza​ro​wa​nia.Wkoń​cu
na​wetjegotwarzza​czę​łasięza​cie​raćwjejwspo​mnie​niach.

Po​temdłu​gopo​dró​żo​wa​ły.No​ca​miJac​kieczę​stopła​ka​ła,po​nie​ważniewie​dzia​ła,

coprzy​nie​sieko​lej​nydzień.Żyływnie​pew​no​ścidodnia,gdyspo​tka​łyRo​ber​ta,któ​-
ryprzy​jąłjepodswójdach.Tyl​kodzię​kinie​muRiyaod​zy​ska​łapo​czu​ciebez​pie​czeń​-
stwa.Iwła​śniedla​te​goniemo​głasięte​razwy​co​fać.Byłamutowin​na.

–Wpo​rząd​ku.Przyjdźdopra​cywpo​nie​dzia​łekrano.–Spoj​rzałnaniądziw​nie,

jak​byrzu​całjejwy​zwa​nie.–Zo​sta​nędwamie​sią​ce.Na​wetza​tań​częztobąnawe​-
se​lu.

–Niechcęztobątań​czyć.
–Tytoza​czę​łaś,Riya,ajaza​mie​rzamdo​pro​wa​dzićdokoń​ca.
Wcią​gnę​ła w płu​ca chłod​ne po​wie​trze, gdy na nie​bie za​ma​ja​czył nie​wy​raź​ny

kształtśmi​głow​ca.

– Prze​stań po​wta​rzać moje imię w ten spo​sób – ode​zwa​ła się, za​nim zdą​ży​ła

ugryźćsięwję​zyk.

Marsz​czącczo​ło,pod​szedłdoniej.
–Źlejewy​ma​wiam?
Po​now​niepo​ja​wi​łosięmię​dzynimitodziw​nena​pię​cie.
–Nie,jatyl​ko…my…
Grzmot śmi​gieł he​li​kop​te​ra przy​bie​rał na sile, dla​te​go po​chy​lił się w jej stro​nę,

żebynieuro​ni​łażad​ne​gosło​wa.Zna​lazłsiętakbli​sko,żeczu​łajegocie​płyod​dech.
Jak​bytegobyłomało,oparłrękęnajejbio​drze.

–Dozo​ba​cze​niawpo​nie​dzia​łekwpra​cy.–Potychsło​wachsięcof​nął.–Ipa​mię​-

taj,żeje​stemwy​ma​ga​ją​cymsze​fem.

Kie​dy Riya wró​ci​ła do domu, do​skwie​ra​ły jej: głód, zmę​cze​nie i ból gło​wy. Lecz

cho​ciażbur​cza​łojejwbrzu​chu,ma​rzy​łatyl​kootym,żebyza​snąćiza​po​mniećotym
strasz​nym dniu. Nie mo​gła uwie​rzyć, że Drew ją sprze​dał. Ale naj​bar​dziej tra​pi​ło
ją,dla​cze​gotaksil​niere​ago​wa​łanakaż​desło​woikaż​dydo​tykNa​tha​na,tymbar​-
dziejżeonbezwąt​pie​niapro​wa​dziłzniąja​kąśpo​kręt​nągrę.

Przy​sta​nę​łagwał​tow​nie,gdyroz​bły​słaza​wie​szo​nanadjejgło​wąlam​pa.Za​mru​ga​-

ła,za​nimuj​rza​łaJac​kie.Twarzmat​kiwy​ra​ża​łastrachiwście​kłość.

–Sko​rowie​dzia​łaś,żeza​mie​rzasiętu​tajpo​ja​wić,todla​cze​gogoniepo​wstrzy​ma​-

łaś?

Ugi​na​jącsiępodcię​ża​remwy​rzu​tówsu​mie​nia,Riyawes​tchnę​ła.
–Miesz​ka​mywjegodomu.Wszy​scydo​brzewie​dzie​li​śmy,żepew​ne​godniawró​ci.
–Kie​dyRo​bertwkoń​cuzgo​dziłsięnaślubi…
Riyaniemia​łaocho​tywy​słu​chi​wałuty​ski​wańmat​ki.
–Ro​bertzra​do​ściąsięznimspo​tka.Pozatymna​wetgdy​bymchcia​ła,niemo​gła​-

bymgotakpopro​stuode​słaćzkwit​kiem.

Jac​kieobe​szłaol​brzy​mistół.
–Cze​goodcie​biechce?
–Za​mie​rzaod​zy​skaćpo​sia​dłość.
–Niemamowy–za​pro​te​sto​wa​łaJac​kiepi​skli​wymgło​sem.–Je​ślimująod​dasz,

napew​nonaswy​rzu​ci.Niemo​żesz…

Cho​ciażpra​gnę​ła,żebymat​kachoćrazpo​my​śla​łaojejuczu​ciach,Riyaza​cho​wa​ła

ła​god​nyton.

–Niemogęod​mó​wićmutego,codonie​gona​le​ży,Jac​kie.
Jac​kie wbi​ła wzrok w ja​kiś od​le​gły punkt. Riya do​sko​na​le zna​ła to spoj​rze​nie.

Ozna​cza​ło,żenic,copo​wie,niedo​trzedomat​ki.

–Nieob​cho​dzimnie,comu​siszzro​bić.Do​pil​nuj,żebynieod​zy​skałdomu.Zróbto,

comu​sisz,żebygostądprze​pę​dzić.

–Niemogęgospła​wić–po​wtó​rzy​łaRiya.–Je​śliwy​po​wiemmuwoj​nę,spo​tka​my

sięwsą​dzie.Niemamwy​bo​ru.

–Oczy​wi​ście,żemasz.Ro​bertsta​niepotwo​jejstro​nie.Ni​g​dyniepo​zwo​li,żeby

Na​thanode​brałcidom.Niemo​żeszgostra​cić,Riya.Nieznio​sętejnie​pew​no​ściani
ta​kie​gostre​su.

Riyapo​czu​łago​rycz,alezi​gno​ro​wa​łająjakza​wsze.
–Ro​bertsiętobąza​opie​ku​je,Jac​kie.Nicciniegro​zi.
–Czyprzy​szłocidogło​wy,żemożetoocie​biesięmar​twię?
–Tobył​bypre​ce​dens.
Jac​kiezbla​dła,wzdy​cha​jącgło​śno.
– Przez lata cięż​ko ha​ro​wa​łaś, trosz​cząc się o to miej​sce. Gdzie był wte​dy Na​-

than?Zrób,comu​sisz,żebyza​trzy​maćtendom.Maszdonie​gota​kiesamopra​wo
jakon,amożena​wetwięk​sze.

Riyapo​my​śla​łaopro​po​zy​cjiNa​tha​na.Ofe​ro​wałTra​ve​lo​gueszan​sę,októ​rejni​g​dy

na​wet nie śni​ła. Ale kie​dy to ro​bił, do​strze​gła w jego oczach coś, co jej się nie
spodo​ba​ło.

Pozatymza​cho​wy​wałsiętak,jak​bydo​brzejąznał–jak​bypo​tra​fiłwej​rzećwgłąb

jejdu​szy,gdzieskry​wa​ławszyst​kieoba​wyiwąt​pli​wo​ści.Byćmożeza​mie​rzałjewy​-
ko​rzy​staćprze​ciw​koniej.Aleczym​kol​wiekza​mie​rzałjąza​ata​ko​wać,Riyamu​sia​ła
sta​wićmuczo​ło.Iwie​dzia​ła,żepo​tra​fisięobro​nić.By​ła​bypo​waż​nieza​gro​żo​natyl​-
kowte​dy,gdy​byna​praw​dęsięniąza​in​te​re​so​wał,atoniewcho​dzi​łowgrę.Na​than
byłobie​ży​świa​tem,któ​ryni​ko​muniepo​zwa​lałsiędosie​biezbli​żyć.Gdytyl​koosią​-
gniecel,znik​niezjejży​cia,iniebę​dziepierw​szy.

Jużdaw​nozro​zu​mia​ła,żeoj​ciecniechcemiećzniąnicwspól​ne​go.Jac​kiepo​trze​-

bo​wa​łajejtyl​kopoto,bymiećsięnakimwes​przeć,aRo​bertpró​bo​wałuci​szyćwy​-
rzu​tysu​mie​nia,ofia​ru​jącjejto,copo​wi​nienbyłdaćNa​tha​no​wi.Oczy​wi​ścieogrom​-
niedo​ce​nia​ławszyst​ko,cootrzy​ma​łaodlosu,alepraw​dabyłataka,żeni​ko​mutak
dokoń​cananiejnieza​le​ża​ło.Niktnietrosz​czyłsięojejszczę​ście.INa​thanzpew​-
no​ściąniesta​no​wiłwy​jąt​ku.

ROZDZIAŁCZWARTY

Kie​dy Riya do​tar​ła do pra​cy w po​nie​dzia​łek rano, za​sta​ła Na​tha​na opar​te​go

ościa​nębu​dyn​kuzczer​wo​nejce​gły,wktó​rymmie​ści​łosięjejbiu​ro.Spra​wiałwra​-
że​niecał​ko​wi​ciepo​chło​nię​te​gotym,cowi​działnaekra​nieswo​je​gota​ble​tu.

Wstrzy​mu​jąc od​dech, za​pa​no​wa​ła nad ner​wa​mi i przy​po​mnia​ła so​bie, że sama

jestso​biewin​na.Wkoń​cutoonawpra​wi​ławruchtępo​tęż​nąma​chi​nę.Je​dy​ne,co
mo​głazro​bićwtejsy​tu​acji,todo​pil​no​wać,żebyRo​bertzy​skałswo​jąszan​sę,ajej
fir​manatymnieucier​pia​ła.

Mi​ja​ją​cegoko​bie​typo​sy​ła​łymuza​cie​ka​wio​nespoj​rze​nia,aleonniezwra​całna

nie uwa​gi. Ubra​ny w sza​rą ko​szul​kę i ja​sno​nie​bie​skie dżin​sy pre​zen​to​wał się nie​-
zwy​kle sek​sow​nie. I cho​ciaż nie zdą​ży​ła wy​pić po​ran​nej kawy, ema​nu​ją​cy z nie​go
te​sto​ste​ronzdo​łałpod​nieśćjejci​śnie​nie.

–Mar​nu​jeszczasmo​je​gopi​lo​ta–ode​zwałsię,nieod​ry​wa​jącwzro​kuodelek​tro​-

nicz​ne​gourzą​dze​nia.

– Ja​kie​go pi​lo​ta? O czym ty mó​wisz? – Po​czu​ła, że się czer​wie​ni, więc po​chy​li​ła

gło​wę,uda​jąc,żeszu​kacze​gośwto​reb​ce.

Pierw​szyrazoddwóchlat,kie​dytora​zemzDrewza​ło​ży​łaTra​ve​lo​gue,nieode​-

bra​ła mej​li. Czu​ła się głu​pio, po​nie​waż naj​wy​raź​niej nie od​czy​ta​ła ja​kiejś waż​nej
wia​do​mo​ści.

–Jesz​czedosie​bieniedo​szłaś?Mu​sia​łaśwcze​śniesiędzi​siajulot​nić?
– Po​trze​bu​ję kawy, żeby móc z tobą współ​pra​co​wać – mruk​nę​ła. – Przez cały

week​endanirazunieprzej​rza​łampocz​ty.

Le​d​wie skoń​czy​ła zda​nie, gdy szo​fer Na​tha​na po​ja​wił się u jej boku z kub​kiem

kawy.Wy​pi​łakil​kały​ków,czu​jącnaso​bieuważ​nespoj​rze​nieswo​je​gono​we​gosze​fa.
Za​ska​ki​wa​łagojegoprze​ni​kli​wość.Mimotonieza​mie​rza​łamusięzwie​rzać.

–Są​dzi​łem,żety​rasznon-stop,byutrzy​maćTra​ve​lo​guenapo​wierzch​ni,awwol​-

nym cza​sie zaj​mu​jesz się spra​wa​mi zwią​za​ny​mi z po​sia​dło​ścią. Je​steś wzo​rem
wszel​kichcnót,je​ślinieli​czyćtej„ma​łejwpad​ki”zpa​nemAn​der​so​nem.

Riyaza​chły​snę​łasię,aondoniejpod​biegł.Cof​nę​łasięgwał​tow​nie,kie​dypo​czu​ła

naple​cachjegorękę.

–Popro​stupo​wiedzmi,comamydzi​siajwpla​nach.
Uśmiech​nąłsiędra​pież​nie.
–Le​ci​mynaBry​tyj​skieWy​spyDzie​wi​cze.
–Ra​zem?
–Tak.
–Poco?
Gdytyl​kosiędoniejprzy​su​nął,po​czu​łapa​lą​cąpo​trze​bę,żebyodnie​gouciec.
–Re​ali​zu​jętampe​wienpro​jekt,któ​rywy​ma​gamo​jejobec​no​ści.Przyoka​zjibędę

mógłspraw​dzić,coje​ste​ściewar​cityitwójwspa​nia​łyze​spół.Uznaj,żetotest.

–Wy​ciecz​kanaWy​spyDzie​wi​cze,żebynasspraw​dzić,wy​da​jesięlek​kąeks​tra​-

wa​gan​cją.Wo​la​ła​bym…

– Chy​ba źle mnie zro​zu​mia​łaś. Po​zwól więc, że przy​po​mnę. Znaj​du​jesz się na

okre​sieprób​nym–po​wie​działaro​ganc​ko.–Twójzre​du​ko​wa​nydomi​ni​mumze​spół
bę​dziesięzaj​mo​wałpro​wa​dze​niemstro​nyisprze​da​żą,kie​dynasniebę​dzie.

Chcia​łaza​pro​te​sto​wać,alewie​dzia​ła,żetoni​cze​goniezmie​ni.Je​dy​ne,como​gła

te​razzro​bić,toudo​wod​nićmu,ilejestwar​ta.Otwo​rzy​łaka​len​darz,żebyspraw​dzić
swójgra​fik,za​nimpo​now​nienanie​gospoj​rza​ła.

–Ro​bertwra​cadziświe​czo​rem.Mamgouprze​dzić,żesięznimspo​tkasz?
Na​thanuśmiech​nąłsiędrwią​co.
–Wy​jeż​dża​mynakil​kadni.
–Niewi​dzępo​trze​by…
–Za​czy​namro​zu​mieć,dla​cze​gotwoiin​we​sto​rzyzta​kimen​tu​zja​zmemopu​ści​lipo​-

kład.Tyniechceszza​ra​biaćpie​nię​dzyaniniesłu​chasz,cosiędocie​biemówi.Ży​-
jeszipra​cu​jesztak,jakcisiępo​do​ba.

–Tonie​praw​da.Ja…
Krzy​żu​jącręcenapier​si,uniósłjed​nąbrew.Icośwwy​ra​ziejegotwa​rzyka​za​ło

jej za​milk​nąć. W koń​cu nie chcia​ła dać mu po​wo​du do ze​rwa​nia umo​wy, któ​rą za​-
war​li.

–Wpo​rząd​ku.Je​stemgo​to​wa.
Przezmo​mentroz​wa​ża​ła,czysięniewy​co​fać.Mo​gła​byprze​cieżzwró​cićmupo​-

sia​dłośćipo​zbyćsięgoraznaza​wszezeswo​je​goży​cia.Ibyćmożetakwła​śnieby
zro​bi​ła,gdy​byniere​ak​cjaRo​ber​tanawieśćopo​wro​ciesyna.„Cze​go​kol​wiekchce,
dajmuto,Riya.Chcęsięznimspo​tkać”,zwró​ciłsiędoniejgło​sempeł​nymna​dziei
ibólu.Ni​g​dywcze​śniejonicjejniepro​sił,dla​te​gowie​dzia​ła,ja​kietobyłodlanie​go
waż​ne.

Na​thanpo​pro​wa​dziłjąwzdłużob​skur​nej,wą​skiejulicz​ki,przyktó​rejmie​ści​łasię

jejfir​ma.Kie​dyze​tknę​lisięuda​mi,prze​szyłjądreszcz.

–Naktó​rąwy​spęle​ci​my?–za​py​ta​ła,pró​bu​jącstłu​mićdrę​czą​cejąwąt​pli​wo​ści.
–Namoją.
Wsia​dładoli​mu​zy​ny,aonza​jąłmiej​scena​prze​ciw​koniej.
–Ku​pi​łeśjed​nązWyspDzie​wi​czych?
–Tak.
–Aletyna​wetniemaszdomu.
–Na​czy​ta​łaśsięzadużonamójte​mat–skwi​to​wałzroz​ba​wie​niem.
Wzru​szy​łara​mio​na​mi,pró​bu​jącmuudo​wod​nić,żewca​lenieprze​ko​pa​łasięprzez

prze​past​necze​lu​ściein​ter​ne​tu,żebywy​szu​kaćkaż​dyochłapnate​matNa​tha​naRa​-
mi​re​za.

–Niebyłotegozawie​le.
–Cze​gochcia​łaśsiędo​wie​dzieć?
–Ni​cze​go,comia​ło​byzwią​zekztwo​imma​jąt​kiem–po​wie​dzia​ła,wspo​mi​na​jącar​-

ty​kułonaj​młod​szychmi​liar​de​rachświa​ta,któ​ryza​miesz​czo​now„Forb​sie”.Mu​sia​ła
przy​znać, że ten czło​wiek był ge​nial​nym in​we​sto​rem i naj​wy​raź​niej tak​że jed​nym
z naj​więk​szych fi​lan​tro​pów swo​je​go po​ko​le​nia. Każ​de​go roku prze​zna​czał gru​be
mi​lio​nynaceledo​bro​czyn​ne.

–Cze​gośbar​dziejoso​bi​ste​go.

Spoj​rzałnaniąza​sko​czo​ny.
–Dla​cze​go?
–Jac​kieprze​ka​za​łaRo​ber​to​wi,żewró​ci​łeś,aonza​sy​pałmniepy​ta​nia​minatwój

te​mat.Niewie​dzia​łam,comupo​wie​dzieć,pozatym,żeje​steśobrzy​dli​wiebo​ga​tym
aro​ganc​kim,bez​dusz​nym…

Zmru​żyłoczy,więcwes​tchnę​łaci​cho.Ob​ra​ża​niegowni​czymjejniepo​ma​ga​ło.
–Więctwo​jeza​in​te​re​so​wa​niemoimży​ciemoso​bi​stymwy​ni​kawy​łącz​nieztro​ski

owspa​nia​łe​goRo​ber​ta?

Wo​la​ła​bysko​czyćztrzy​na​ste​gopię​tra,niżprzy​znaćmura​cję.Dla​te​gopo​chy​li​ła

gło​wę,żebyprze​czy​taćmejlodklien​ta.

–Tacałapo​dróżtotyl​kowy​bieg,żeby…
– Żeby co? – prze​rwał jej gniew​nie. Po​chy​li się do przo​du, opie​ra​jąc ręce na

udach.Riyapo​czu​łasięjakwpo​trza​sku,cho​ciażjegospoj​rze​niapie​ści​łyjejskó​rę
ni​czymnaj​czul​szydo​tyk.

–Wkaż​dejchwi​limo​żeszpod​pi​saćdo​ku​men​tyiodejść.Wte​dyjazro​biętosamo.
Riyaod​wró​ci​łagło​wę,pró​bu​jącprze​rwaćdzia​ła​ją​cenaniąza​klę​cie.Niepo​tra​fi​ła

so​bieznimpo​ra​dzić,nażad​nympo​zio​mie.

Wkrót​ce wje​cha​li na pły​tę lot​ni​ska, gdzie cze​kał na nich od​rzu​to​wiec Le​ar​jet

z logo Ru​nA​way​In​ter​na​tio​nal wy​ma​lo​wa​nym po bo​kach. Kie​dy wsie​dli na po​kład,
Riyaztru​demza​mknę​łasze​ro​kootwar​teusta.Przy​szłojejdogło​wy,żeni​g​dynie
czu​łasiętaknie​do​pa​so​wa​na,wswo​ichbrą​zo​wychspodniachignie​cio​nejbe​żo​wej
tu​ni​ce, jak w luk​su​so​wym wnę​trzu tej no​wo​cze​snej ma​szy​ny. Pod​czas gdy Na​than
po​szedłpo​roz​ma​wiaćzpi​lo​tem,urzą​dzi​łaso​biekrót​kiezwie​dza​nie.Sy​pial​niaznaj​-
du​ją​casięwdal​szejczę​ścioka​za​łasięwięk​szaodjejpo​ko​ju.

Zoszo​ło​mie​niaomalnieza​po​mnia​łaza​dzwo​nićdoJac​kieiRo​ber​ta,żebypo​in​for​-

mo​waćona​głejzmia​niepla​nów.Po​temspró​bo​wa​łasięuspo​ko​ićiod​zy​skaćrów​no​-
wa​gę,któ​rejNa​thanztakąła​two​ściąjąpo​zba​wiał.

–Ro​bertpo​pro​sił,że​bymciprze​ka​za​ła,żeniemożenacie​biecze​kać–po​in​for​-

mo​wa​łago,kie​dywró​ciłzka​bi​nypi​lo​ta.

Cho​ciaż mię​śnie jego twa​rzy na​pię​ły się na krót​ką chwi​lę, nie sko​men​to​wał jej

słów.

–Opo​wiedzmi,cosięwy​da​rzy​łomię​dzytobąapa​nemAn​der​so​nem–rzu​ciłwład​-

czymgło​sem,cał​ko​wi​ciejąza​ska​ku​jąc.

–Tonietwo​ja…
Wes​tchnę​łacięż​ko.Niemia​łaocho​tyopo​wia​daćmuoso​bie,alemu​sia​łaja​kośdo

nie​godo​trzeć.Sko​roniepo​tra​fiłznieśćna​wetdźwię​kuimie​niaRo​ber​ta,jakza​re​-
agu​je na jego wi​dok? Je​śli ceną za jego ob​ła​ska​wie​nie było udzie​le​nie od​po​wie​dzi
nakil​kaoso​bi​stychpy​tań,mo​głająza​pła​cić.

–Nicta​kie​go.Przezwięk​szośćcza​sułą​czy​łymniezDrewsto​sun​kiza​wo​do​we.–

Uzna​ła,żena​de​szłajejko​lejnaatak.–Do​kądsięuda​łeś,kie​dyprzedlatyucie​kłeś
zdomu?

Spoj​rzał na nią w taki spo​sób, jak​by chciał ją za​pew​nić, że za​pła​ci za swo​ją zu​-

chwa​łość.

–DoNo​we​goJor​ku,apo​tempo​dró​żo​wa​łempoEu​ro​pie.–Se​kun​dępóź​niejpadł

ko​lej​nystrzał:–WięcpanAn​der​sonbyłza​an​ga​żo​wa​nymkan​dy​da​tem,któ​re​gozwo​-

dzi​łaśdlaswo​ichce​lów?

–Porazostat​nipo​wta​rzam,żeni​g​dygoniezwo​dzi​łam.Na​wetnieumó​wi​łamsię

znimnarand​kę.

–Sły​sza​łemcoin​ne​go.
–Niemamza​mia​ruupo​ka​rzaćsie​bieaniDrew,że​byśmógłna​sta​wićnasprze​ciw​-

koso​bie.

Na​thanroz​siadłsięwy​god​nie.
–Świet​niera​dzi​łaśso​biewpo​je​dyn​kę.Przej​rza​łemra​por​tyzze​szłe​gokwar​ta​łu,

więcwiem,żeontyl​koszko​dziłwa​szejfir​mie.Bio​rącpoduwa​gę,żetaza​ko​cha​na
ofia​rada​lejbu​ja​ła​bywob​ło​kach,atyna​dalpro​wa​dzi​ła​byśbez​piecz​nąpo​li​ty​kęwol​-
nąodwszel​kie​gory​zy​ka,Tra​ve​lo​guenieprze​trwał​byko​lej​ne​goroku.

Zna​ła Drew od dłuż​sze​go cza​su i za​wsze trak​to​wa​ła go jako przy​ja​cie​la, ale

wostat​nichmie​sią​cachspra​wyprzy​bra​łyzłyob​rót.

–Na​wetprzezmyślminieprze​szło,żemniesprze​da.
–Tobyłojegonaj​mą​drzej​szepo​su​nię​cie.Wostat​nimkwar​ta​lefir​manieod​no​to​-

wa​łaspek​ta​ku​lar​ne​gowzro​stu.Drewzwol​niłkaż​de​go,ktomiałdo​brepo​my​sły.Na
przy​kładtegospe​cja​li​stęodmar​ke​tin​gu.

Riyawy​pi​łałykwodyga​zo​wa​nej,któ​rądlaniejza​mó​wił.
–Jegostra​te​giamia​łapo​le​gaćnazwięk​sze​niukosz​tówczłon​ko​stwaklien​tów,któ​-

rzybyliznamiodpo​cząt​ku,iob​ni​że​niukosz​tówjed​no​dnio​wychpro​mo​cjipa​kie​tów
wa​ka​cyj​nych.Ku​po​wa​łyunasśred​nio​za​moż​nero​dzi​ny,aniewła​ści​cie​leod​rzu​tow​-
ców,któ​rzykaż​de​godniaku​pu​jąinisz​cząprzed​się​bior​stwani​czymmal​cyswo​jeza​-
baw​ki.

TwarzNa​tha​napo​zo​sta​łabezwy​ra​zu.
– Wła​śnie ta​kiej stra​te​gii po​trze​bu​jesz. Kil​ku​war​stwo​we człon​ko​stwo spraw​dza

się do​sko​na​le. Człon​ko​stwo umoż​li​wia​ją​ce de​cy​do​wa​nie o przy​szło​ści fir​my, któ​re
wię​cej kosz​tu​je, gwa​ran​tu​je nowe moż​li​wo​ści. Ist​nie​je mnó​stwo klien​tów, któ​rych
Tra​ve​lo​guepo​mi​nął.Je​ślisięnieroz​wi​jasz,prę​dzejczypóź​niejwy​pad​nieszzryn​ku.

–Toogrom​nery​zy​ko,któ​remożeod​da​lićnasodna​szychobec​nychklien​tów.
–Istot​nie.Ajaje​stemgo​tówjepod​jąć.
Wło​syzje​ży​łyjejsięnakar​ku.Na​wetje​ślitoonza​ry​zy​ku​je,onabę​dziemu​sia​ła

zmie​rzyćsięzkon​se​kwen​cja​mi.

–Ni​g​dycisiętonienu​dzi?
–Cota​kie​go?
–Sza​sta​nieswo​jąwła​dząiaro​gan​cją?
Ro​ze​śmiał się gło​śno, a Riya po​czu​ła coś dziw​ne​go w głę​bi ser​ca. Wie​dzia​ła, że

po​win​natozi​gno​ro​wać,aleniepo​tra​fi​ła.Niero​zu​mia​łatyl​ko,dla​cze​gotaknanią
dzia​łał.Oczy​wi​ściemia​łapew​nepo​dej​rze​nia,alewy​łącz​nieta​kie,któ​rejejsięnie
po​do​ba​ły.

–Cozro​bisz,kie​dyprze​pi​szępo​sia​dłośćnacie​bie?Wy​rzu​ciszRo​ber​taiJac​kie?
– Może tak, a może wszy​scy ra​zem bę​dzie​my żyć pod jed​nym da​chem ni​czym

szczę​śli​waro​dzi​na.Czytouspo​ko​iło​bytwo​jesu​mie​nie?

Spoj​rza​łananie​gozszo​ko​wa​na.
– Prze​ra​ża​ją​ca wi​zja, praw​da? Ja i ty, ja i two​ja mat​ka, ja i Ro​bert, każ​dy taki

układza​koń​czył​bysięfia​skiem.

–Dlacie​bietowszyst​kojestta​kieza​baw​neitry​wial​ne,jak​bywogó​lecięnieob​-

cho​dzi​ło…–Za​mil​kła,żebyna​braćpo​wie​trza.–Maszgórępie​nię​dzyitencho​ler​ny
sa​mo​lot,aprzezlataanirazunieod​wie​dzi​łeśRo​ber​ta.

–Tojużniejestwetzawet,Riya.
Pod​su​nąłjejplikkar​tekopa​trzo​nychwy​tłusz​czo​nymna​głów​kiem„Sank​cjedys​cy​-

pli​nar​ne”.Naichwi​doknamo​mentprze​sta​łaod​dy​chać.

–Cotojest?–za​py​ta​łaspa​ni​ko​wa​na.
–Są​dzącpospo​so​bieza​rzą​dza​niafir​mą,któ​re​gotrzy​małsięDrewprzezostat​nie

mie​sią​ce,wnio​sku​ję,żezwasdwoj​gatoonbyłnaj​słab​szymogni​wem.Coniezna​-
czy, że ty nie po​no​sisz za to od​po​wie​dzial​no​ści. Mu​szę wie​dzieć, na czym po​le​gał
waszpro​blem.

–Żebyzdo​byćamu​ni​cję,któ​rauczy​nizemnienaj​słab​szeogni​wo?
–Do​kła​damwszel​kichsta​rań,żebywszyst​kobyłood​po​wied​nioudo​ku​men​to​wa​ne.

Tostan​dar​do​wapo​li​ty​kawgru​piemo​ichfirm.

Na​thanoparłsięnasie​dze​niu,pró​bu​jącroz​wią​zaćła​mi​głów​kę,któ​rąbyładlanie​-

goRiyaMa​thur.Je​denzjegopra​cow​ni​kówprzy​znał,żestwo​rzy​łanie​zwy​kleskom​-
pli​ko​wa​neopro​gra​mo​wa​nie.Mimotoniewy​ko​rzy​sta​łajegopeł​ne​gopo​ten​cja​łudo
roz​sze​rze​niabazyklien​tów,copo​zwo​li​ło​byjejroz​wi​nąćskrzy​dła.

–Totwo​jaszan​sa,żebywszyst​kowy​ja​śnić–po​wie​działła​god​nie.Cho​ciażniena​-

gi​nał za​sad, był bar​dzo cie​kaw, co za​szło mię​dzy nią a jej by​łym współ​pra​cow​ni​-
kiem.

–Wze​szłymroku,potym,jakpo​zy​ska​li​śmypółmi​lio​naczłon​ków,wy​pra​wi​li​śmy

przy​ję​cieno​wo​rocz​ne.Drewsięupił,ajawy​pi​łamtyl​kokie​li​szekbia​łe​gowina.Kie​-
dywy​bi​łapół​noc,sta​li​śmyoboksie​bie.Po​ca​ło​wałmnienaoczachwszyst​kichpra​-
cow​ni​ków. – Ucie​kła od nie​go wzro​kiem, ale uwa​dze Na​tha​na nie uszedł drob​ny
dreszcz,któ​rywstrzą​snąłjejcia​łem.–Od​wza​jem​ni​łamjegopo​ca​łu​nek…chy​baza​-
nimod​zy​ska​łamzdro​wyroz​są​dek.

–Chy​ba?Toniejestfi​zy​kater​mo​ją​dro​wa,żebymiećwąt​pli​wo​ści.
Spoj​rza​łananie​gogniew​nie,zgar​nia​jącwło​sydotyłu.
–Niewiem,cosięsta​łoanijak.Wiemtyl​kotyle,żetobyłanaj​głup​szarzecz,jaką

w ży​ciu zro​bi​łam. Na swo​ją obro​nę mu​szę do​dać, że tam​te​go dnia do​wie​dzia​łam
się,żeży​ciuRo​ber​tajużnicnieza​gra​ża,aTra​ve​lo​gueosią​gnę​łosuk​ces…–Unio​sła
drżą​ceręcedotwa​rzy.–Wciążniemogęso​biewy​ba​czyć,żetakmniepo​nio​sło.Nie
chcia​łam,żeby…

–Tenpo​ca​łu​nekspra​wiłciprzy​jem​ność?
– To też. Nie dość, że za​cho​wa​łam się nie​pro​fe​sjo​nal​nie, to jesz​cze wy​wo​ła​łam

nie​zręcz​ną at​mos​fe​rę. Nie chcę się z ni​kim wią​zać. Te​raz naj​waż​niej​sze jest dla
mnieka​rie​ra.

Na​thanzmarsz​czyłczo​ło,ob​ser​wu​jącjejtwarz,któ​rapróczza​że​no​wa​niawy​ra​-

ża​łacośjesz​cze.Po​dzi​wiałjejza​an​ga​żo​wa​niewpra​cęiro​zu​miał,jaktowpły​wana
ży​cie oso​bi​ste. I wszyst​ko wy​da​wa​ło​by się pro​ste, gdy​by nie smu​tek wy​zie​ra​ją​cy
zjejoczu.

Zakaż​dymra​zem,kie​dyzniąroz​ma​wiał,zdu​mie​wa​łagojejnie​win​ność.OdMa​rii

do​wie​działsię,żetakru​chadziew​czy​naza​wszebar​dzocięż​kopra​co​wa​łaina​wet

jakodziec​koprak​tycz​niesamasięosie​bietrosz​czy​ła.Po​dob​nopo​ma​ga​łajegoojcu,
jaktyl​kopo​tra​fi​ła.

Wio​dła po​ukła​da​ne ży​cie, któ​re krę​ci​ło się wo​kół Tra​ve​lo​gue, po​sia​dło​ści, jego

ojcaiswo​jejmat​ki,akaż​danaj​mniej​szatur​bu​len​cjawy​trą​ca​łająrów​no​wa​gi.

–Maszpla​nynaprzy​szłość?–za​py​tałza​cie​ka​wio​ny.
Riyapo​ru​szy​łasięnie​spo​koj​nienasie​dze​niu.
– Wła​ści​wie to tak… Drew jest zbyt nie​zrów​no​wa​żo​ny. Nie moż​na na nim po​le​-

gać.Kie​dyzakil​kalatbędęgo​to​wanapo​waż​nyzwią​zek,wy​bio​ręmęż​czy​znę,któ​ry
bę​dzietrwałumo​je​gobokudokoń​caży​cia,bę​dziedo​brymmę​żemioj​cem.Alete​-
razniemogęsięroz​pra​szać.

Po​czuł,jakogar​niagozłość.
– Wy​glą​da na to, że po​zwa​lasz so​bie na wszyst​ko prócz cie​sze​nia się ży​ciem. –

Kie​dynanie​gospoj​rza​ła,roz​luź​niłpię​ści.Mu​siałsięuspo​ko​ić.Wkoń​cucogoob​-
cho​dzi​ło,czytana​iw​niacz​kaza​mie​rza​łapo​świę​cićży​cienacięż​kąpra​cę?–Spo​rzą​-
dzi​łaś gra​fik, któ​ry uwzględ​nia, kie​dy po​znasz tego ide​al​ne​go przed​sta​wi​cie​la ro​-
dza​jumę​skie​go?

Jejoczybły​snę​łygroź​nie.
–Mojespra​wyoso​bi​steniepo​win​nycięin​te​re​so​wać.Gdy​byniełą​czą​cenasin​te​-

re​sy,wca​lebymcionichnieopo​wie​dzia​ła.

–Aleśmieszwy​py​ty​waćmnieomojepo​dró​żeioto,gdziespę​dzi​łemostat​nielata.
–Po​nie​ważoddaw​nawi​dzę,jakza​da​jeszbólRo​ber​to​wi.Cho​ciażusil​niepró​bu​ję,

niepo​tra​fięzro​zu​mieć,jakiczło​wieknieoglą​dasięzasie​bieprzezlata.Niepo​ja​wi​-
łeśsięna​wetnapo​grze​biewła​snejmat​ki.Przezpo​naddzie​sięćlatniein​te​re​so​wa​-
łeśsięlo​semojca.Nieprzy​je​cha​łeś,kie​dyMa​ria…

–Do​syć.–Spoj​rzałnaniąwtakispo​sób,bydaćjejdozro​zu​mie​nia,żeprze​kro​-

czy​łagra​ni​cę.–Chcę,że​byśzatrzyty​go​dnieprzed​sta​wi​łamimo​delno​we​goopro​-
gra​mo​wa​nia,któ​reprze​te​stu​je​mypo​temnagru​piebeta.

Riyazro​bi​łaza​sko​czo​nąminę.
–Niedamradyzro​bićtegowtrzyty​go​dnie.Mu​szęprze​pro​jek​to​waćcałeopro​-

gra​mo​wa​nie,amyniemamydodys​po​zy​cjize​spo​łuba​daw​czo-roz​wo​jo​we​go,boni​g​-
dyżad​ne​gonieza​trud​ni​łam.Do​tądza​wszepra​co​wa​łamwpo​je​dyn​kę.

–Więcwyjdźzcie​nia.Pra​cujmą​drzejina​uczsięufaćin​nym.Wy​ko​rzy​stajswój

per​so​nel. A kie​dy na​stęp​nym ra​zem je​den z two​ich współ​pra​cow​ni​ków bę​dzie cię
na​ga​by​wał,na​tych​miastza​wia​domotymdziałHR.

Ude​rzy​ładłoń​miwod​dzie​la​ją​cyichsto​lik.
–Jakdłu​gobę​dzieszmnienie​na​wi​dziłzato,cozro​bi​łamojamat​ka?
–Nieprze​ce​niajsie​bie,Riya–wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby.–Cho​ciażzpo​wo​-

dutwo​ichma​ni​pu​la​cjiistot​nieje​stemtro​chęroz​draż​nio​ny.

–Więcjakdłu​gobę​dziemnieka​rałzakłam​stwo?
–Ka​rałcię?
–Tak.Dyk​tu​jeszmiwa​run​ki,wy​cią​gasznaświa​tłodzien​ne,wy​zna​czaszcele,któ​-

reza​pew​niąmójko​niec.

Wstał.
–Jaknako​goś,ktożyjewe​dleusta​lo​ne​gosce​na​riu​sza,masznie​zwy​klebuj​nąwy​-

obraź​nię.Za​war​li​śmyumo​wę,bosamaotopro​si​łaś.Ate​razwście​kaszsię,bopró​-

bu​jęjązre​ali​zo​wać?

Mimo że mó​wił spo​koj​nie, jej złość przy​bie​ra​ła na sile. Od​czu​wa​ła per​wer​syj​ne

pra​gnie​nie,żebyprze​bićsięprzezlo​do​wa​tąpo​wło​kę,któ​rąod​gro​dziłsięodświa​ta.
Chcia​ła, żeby wpadł w złość, po​ka​zał, że cier​pi, oka​zał emo​cje. I to prze​ra​ża​ło ją
bar​dziejniżco​kol​wiekin​ne​go.

–Amożetotymaszzemnąja​kiśpro​blem?
Wsta​ła,żebysięodnie​good​su​nąć.
–Niemampo​ję​cia,oczymmó​wisz.
Chwy​ciłjązara​mięiprzy​cią​gnąłdosie​bie.
–Je​ślide​cy​du​je​mysięnacał​ko​wi​tąszcze​rość,mu​si​myusta​lić,naczymsto​imy.
Zdję​ta pa​ni​ką Riya po​my​śla​ła o elek​try​zu​ją​cych spoj​rze​niach, któ​re wy​mie​nia​li,

ijegozna​czą​cychuśmie​chach.

–Ni​cze​gonietrze​bausta​lać.–Spró​bo​wa​ławy​szarp​nąćrękę,aleNa​thantrzy​mał

moc​no.Po​chy​la​jącsię,po​sa​dziłjąnafo​te​lu,apo​tempo​wiódłwzro​kiempojejtwa​-
rzy.Sły​sza​łatyl​koichod​de​chy.Pod​czasgdypo​ca​łun​kiDrewbyłybar​dzoprzy​jem​ne,
podwpły​wemdo​ty​kuNa​tha​naczu​łasiętak,jak​byroz​pa​da​łasięnaty​sią​ceka​wał​-
ków.–Nate,puśćmnie,pro​szę.

Uśmiech​nąłsięza​do​wo​lo​nyzsie​bie,spo​glą​da​jącnajejusta.
–Napew​noni​g​dysięnieza​sta​na​wia​łaś,cobybyło,gdy​bymwró​ciłitwo​jeży​cie

po​sta​wił do góry no​ga​mi. Nie spo​dzie​wa​łaś się, że po​łą​czy nas tak sil​na che​mia.
Pew​niewięcniemaszpla​nu,jakza​cho​waćsięwtejpo​krę​co​nejsy​tu​acji?

Każ​dejegosło​woocie​ka​łoemo​cja​mi,któ​rychtakbar​dzoodnie​gochcia​ła,po​nie​-

ważpra​gnąłtegorów​niemoc​nojakona.

–Na​daluwa​żasz,żecał​ko​wi​ciekon​tro​lu​jeszswo​jeży​cie?
–Towszyst​kotwo​jawina.
–Uwierzmi,żepo​stę​po​wał​bymcał​kiemina​czej,gdy​byśniebyłanaj​pięk​niej​szym,

naj​bar​dziej iry​tu​ją​cym i naj​dziw​niej​szym stwo​rze​niem, ja​kie kie​dy​kol​wiek po​zna​-
łem.

Jęk​nę​ła ci​cho, a on ją pu​ścił. Jego spoj​rze​nie znów sta​ło się chłod​ne, jak​by nic

mię​dzyniminieza​szło.

–Totysta​no​wiszpro​blem,Riya,nieja.Drżysz,kie​dydocie​biepod​cho​dzę.Wal​-

czysz z tym, do​szu​ku​jąc się mo​ty​wów, któ​re rze​ko​mo mną kie​ru​ją. Obie​caj, że
sprze​daszmipo​sia​dłość,akażępi​lo​to​wiza​wró​cić.Przy​znaj,żemaszdość.

–Dla​cze​gotaksięsta​wiasz?–za​py​ta​łazde​spe​ro​wa​nymgło​sem.–Cze​muniemo​-

żesz po​świę​cić pię​ciu mi​nut na roz​mo​wę z Ro​ber​tem? Czy ty za​miast ser​ca masz
ka​mień?

Tenatakogrom​niegoza​sko​czył,osta​tecz​niejed​nakzdo​łałnadsobąza​pa​no​wać.
–Janiemamser​ca,aprzy​naj​mniejta​kie​go,któ​redzia​łaspraw​nie.Ni​g​dyniewy​-

ba​czę mu tego, jak po​trak​to​wał moją mat​kę. Za​wiódł ją, kie​dy go po​trze​bo​wa​ła.
Roz​gry​wałswójro​manszJac​kienajejoczach.Samamyślotymwy​wo​łu​jewemnie
złośćiprzy​po​mi​namiowła​snychsła​bo​ściach.

ROZDZIAŁPIĄTY

Kie​dy pod​cho​dzi​li do lą​do​wa​nia, Riya wy​pro​sto​wa​ła się na skó​rza​nym fo​te​lu.

Przez więk​szość lotu wpa​try​wa​ła się w ekran lap​to​pa albo rzu​ca​ła Na​tha​no​wi
ukrad​ko​wespoj​rze​nia.Onzko​leiwy​glą​dałtak,jak​bywogó​lesięniąnieprzej​mo​-
wał.

Pró​bo​wa​łaprzy​go​to​waćszkicno​we​goopro​gra​mo​wa​nia,aleniepo​tra​fi​łasięsku​-

pić.Cho​ciażteniry​tu​ją​cymęż​czy​znado​pro​wa​dzałjądosza​łu,mu​sia​łaprzy​znaćmu
ra​cję. Ostat​nie lata cał​ko​wi​cie po​świę​ci​ła pra​cy. My​śla​ła wy​łącz​nie o po​sia​dło​ści,
Ro​ber​cieiJac​kie–ni​g​dyoso​bie.Pozatymsą​dzi​ła,żeniemasen​suza​pra​szaćni​ko​-
godoswo​je​goży​cia,sko​ronakoń​cuitakspo​tka​jąjąwy​łącz​niebóliroz​cza​ro​wa​-
nie.Wy​star​czyłje​dendrob​nybłąd,żebyDrewsięodniejod​su​nął.Aletoitakbyło
lep​szeodcier​pie​nia,któ​remu​sia​ła​byzno​sić,gdy​bypo​zwo​li​łaso​bienaza​an​ga​żo​wa​-
nie.

Za​miast roz​dra​py​wać sta​re rany i za​sta​na​wiać się, dla​cze​go oj​ciec tak ła​two

z niej zre​zy​gno​wał albo dla​cze​go nie wy​star​cza​ła jej Jac​kie, wo​la​ła sku​pić się na
swo​jej ka​rie​rze. Na polu za​wo​do​wym przy​naj​mniej wie​dzia​ła, cze​go się spo​dzie​-
wać. Nie​ste​ty w efek​cie była cał​ko​wi​cie nie​przy​go​to​wa​na na za​uro​cze​nie Na​tha​-
nem. Nie po​tra​fi​ła po​ra​dzić so​bie z na​tło​kiem emo​cji ani z tym, jak re​ago​wa​ło jej
cia​ło,ile​kroćtenmęż​czy​znazna​lazłsięwpo​bli​żu.Naj​błah​szedro​bia​zgiwy​trą​ca​ły
jązrów​no​wa​gi,ta​kiejakdo​tykjegoszorst​kichdło​niczyjegoza​pach.Wciążmu​sia​-
łato​czyćwe​wnętrz​nąbi​twęmię​dzychę​ciąule​gnię​ciapo​ku​sieastra​chem,żestra​ci
nadsobąkon​tro​lę.

Kie​dy scho​dzi​ła za nim po schod​kach sa​mo​lo​tu, przy​sta​nę​ła na mo​ment, ocza​ro​-

wa​napięk​nymkra​jo​bra​zem.Wy​spaoka​za​łasiępraw​dzi​wymra​jemiza​pew​nemia​ła
przy​nieśćNa​tha​no​wiko​lej​nedzie​siąt​kimi​lio​nów.

Przy​wi​tałichze​spółin​ży​nie​rówipro​gra​mi​stów.Wszy​scybyliubra​nibar​dzoswo​-

bod​nie,prze​waż​niewszor​tyiT-shir​ty.

–So​niajesz​czepra​cu​je?–za​py​tałiotrzy​małod​po​wiedźtwier​dzą​cą.
Tym​cza​semRiyajakza​hip​no​ty​zo​wa​napo​dzi​wia​łagoprzypra​cy.Jużwcze​śniejza​-

uwa​ży​ła,żeprzy​wią​zy​wałwagędoszcze​gó​łówiza​da​wałtraf​nepy​ta​nia.Wła​ści​wie
za​cho​wy​wałsięni​czymżywykom​pu​ter.

Wkrót​ce do​wie​dzia​ła się, że wy​spa mia​ła być wy​naj​mo​wa​na sła​wom ma​rzą​cym

oka​wał​kunie​ba,wktó​rymmo​gły​byzna​leźćodro​bi​nęci​szyispo​ko​juzapo​ra​ża​ją​cą
kwo​tępółmi​lio​nado​la​rówzadzień.Pod​czaswy​ciecz​kima​ły​misa​mo​cho​da​mite​re​-
no​wy​minie​ustan​niekrzy​cza​łazza​chwy​tu.

Na sze​ściu​set akrach zie​mi wznie​sio​no sześć do​mów w ba​lij​skim sty​lu z my​ślą

o go​ściach, któ​rzy będą tam kie​dyś wy​po​czy​wać. Do ich dys​po​zy​cji po​zo​sta​wio​no
tak​żełódźpod​wod​ną,napo​kła​dziektó​rejmoż​nabyłopo​dzi​wiaćdzie​wi​cząrafęko​-
ra​lo​wą,ja​cuz​zimo​gą​cepo​mie​ścićdwa​na​ścieosóbna​raziinnelicz​neatrak​cje.Na
wy​spieznaj​do​wa​łysiętak​żepry​wat​nepla​że,ba​sentypuin​fi​ni​tyzuj​ściemdooce​-

anu,kor​tyte​ni​so​weibu​dyn​kigo​spo​dar​czepeł​nesprzę​tunie​zbęd​ne​godoupra​wia​-
niaspor​tówwod​nych.

Na​thanstwo​rzyłna​wetze​spółna​ukow​ców,któ​rzymie​lizgłę​bićin​for​ma​cjenate​-

matza​gro​żo​ne​goga​tun​kuge​ko​na,wy​wo​dzą​ce​gosięztejwy​spy.Imwię​cejRiyawi​-
dzia​ła,tymbar​dziejczu​łasięoszo​ło​mio​naiza​gu​bio​na.

Cho​ciażpo​sia​dałtakwie​le,za​le​ża​łomunanie​du​żejpo​sia​dło​ści.Za​ak​cep​to​wałjej

wa​run​ki,mimożemógłzro​bićzjejfir​mąwszyst​ko,comusiężyw​niepo​do​ba​ło.Tak
nieza​cho​wy​wałsiębez​dusz​nyczło​wiek.

Poza tym nie mo​gła za​po​mnieć o jego sło​wach: „Sama myśl o tym wy​wo​łu​je we

mnie złość i przy​po​mi​na mi o wła​snych sła​bo​ściach”. Po czę​ści je ro​zu​mia​ła. Wie​-
dzia​ła,żeAnnazmar​łazpo​wo​dunie​wy​dol​no​ściser​ca.Aledla​cze​goRo​bertmiał​by
przy​po​mi​naćmuowła​snychsła​bo​ściach?

Kie​dy pa​trzy​ła, jak roz​ma​wia z pra​cow​ni​ka​mi, jak się śmie​je i pla​nu​je, wi​dzia​ła

zdro​we​go, wspa​nia​łe​go czło​wie​ka o nie​prze​cięt​nym umy​śle, któ​ry uczy​nił z nie​go
mi​liar​de​ra.

Wkrót​ce po przy​jeź​dzie prze​brał się w oliw​ko​we szor​ty i ba​weł​nia​ną ko​szul​kę.

Pro​mie​nie słoń​ca pie​ści​ły jego twarz, roz​ja​śnia​ły bro​dę i wy​do​by​wa​ły błę​kit jego
oczu.Na​po​tkałjejspoj​rze​nie,gdypo​dzi​wia​łajegosil​nera​mio​na.

Je​dliwy​bor​nylunchnaza​da​szo​nymta​ra​siejed​nejzjegowil​li.Wdolewodaspły​-

wa​łaka​ska​dądoogrom​ne​goba​se​nu.Wy​ko​na​nyzmiej​sco​we​goka​mie​niaibra​zy​lij​-
skie​godrew​nabu​dy​nekmie​ściłdzie​sięćsy​pial​niiurze​kałar​chi​tek​to​nicz​nymwy​czu​-
ciem.Wnę​trzaurzą​dzo​nobez​cen​ny​mian​ty​ka​mi,dy​wa​na​miwin​dyj​skiewzo​ry,dzie​-
ła​misztu​kiibam​bu​so​wy​mime​bla​mipro​stozBali,azokienroz​cią​gałsięza​pie​ra​ją​-
cydechwpier​siwi​dok.

Su​flet cze​ko​la​do​wy, któ​rym wła​śnie za​chwy​ca​ła się Riya, do​słow​nie roz​pusz​czał

sięwustach.

–Ijakcisiępo​do​ba?–za​py​tałNa​than,sia​da​jącnakrze​śleobokniej.Jegowspół​-

pra​cow​ni​cyza​mil​kli,jak​byudzie​le​nieprzezniąod​po​wie​dziwy​ma​ga​łoab​so​lut​nejci​-
szy.

Riyaspoj​rza​łananie​go.
–Wszyst​kojestwspa​nia​łe–od​par​ła.–Aleniepo​trze​bu​jeszTra​ve​lo​gue,żebyzna​-

leźćbo​ga​tychklien​tów.

Wie​dzia​ła,żeza​brałjątu​tajje​dy​niepoto,bywpra​wićjąwza​kło​po​ta​nie.Mimoto

ogar​nę​ło ją roz​cza​ro​wa​nie. Na kil​ka go​dzin cał​kiem za​po​mnia​ła o ich umo​wie
iczer​pa​łaprzy​jem​nośćzpra​cywze​spo​le.Przyoka​zjizro​zu​mia​ła,jakwie​letra​ci​ła,
wio​dącpu​stel​ni​czeży​cie.

–DlaTra​ve​lo​guepla​nu​jęcośin​ne​go.Nawy​spiebę​dzie​myte​sto​waćróż​neroz​wią​-

za​nia.Pozatymcorokuprzeztrzymie​sią​cebę​dzie​myofe​ro​wa​lina​szewil​lepowy​-
jąt​ko​woni​skiejce​nie,żebymniejza​moż​niśmier​tel​ni​cyteżmo​gliza​kosz​to​waćnie​-
ba.

– A do​chód z tych trzech mie​się​cy prze​zna​czysz na cele do​bro​czyn​ne. Mam ra​-

cję?

Do​brzezna​łado​ko​na​niaFun​da​cjiAnnyRa​mi​rez.
–Tak.
–Niewiem,copo​wie​dzieć,Na​tha​nie.

–Niemu​sisznicmó​wić.Wy​star​czy,żezro​biszswo​je.Chcę,że​byśstwo​rzy​łanowy

ser​werido​dat​ko​wopro​ce​sorczo​ło​wyłą​czą​cygozopro​gra​mo​wa​niem,któ​reza​pro​-
jek​tu​jesz.Ibę​dzie​mypo​trze​bo​wa​li…

– Róż​nych pu​ła​pów ce​no​wych, pa​kie​tów, a na​wet por​ta​li lo​go​wa​nia dla róż​nych

człon​ków–do​koń​czy​łazanie​go,da​jącsiępo​nieśćeks​cy​ta​cji.

Przy​pusz​cza​ła, że wie​lu rze​czy wciąż nie wie​dzia​ła o tym czło​wie​ku, a mimo to

oce​ni​łagoprzezpry​zmatcier​pie​niaRo​ber​ta.To,cze​gomo​głasięonimdo​wie​dzieć
wnad​cho​dzą​cychty​go​dniach,prze​ra​ża​łojąipo​cią​ga​łojed​no​cze​śnie.Kie​ru​ją​canią
cie​ka​wośćbyłataksil​na,żezanicbysięte​razniewy​co​fa​ła.

– Od​pocz​nij tro​chę. Upał pa​nu​ją​cy na wy​spie bywa nie do znie​sie​nia dla nowo

przy​by​łych.

Riyaski​nę​łagło​wą,poczymzroz​cza​ro​wa​niempa​trzy​ła,jakodniejod​cho​dzi.

Na​thanpod​pi​sy​wałplikdo​ku​men​tów,kie​dydo​tar​łydonie​gostłu​mio​neokrzy​kiin​-

ży​nie​rów.Zdu​mio​nyuniósłgło​węispoj​rzałwichstro​nę.Wszy​scyspo​glą​da​liwkie​-
run​ku stro​me​go po​dej​ścia, któ​re wła​śnie po​ko​ny​wa​ła Riya. Ubra​na w ob​ci​sły top
opi​na​ją​cy jej kształt​ne pier​si i krót​kie dżin​sy pre​zen​to​wa​ła się zja​wi​sko​wo. Nie
mógłmiećpre​ten​sjidoswo​jejeki​py,żeniepo​zo​sta​łaobo​jęt​nanajejurok.

Wpro​mie​niachsłoń​cajejskó​rawy​da​wa​łasięzło​ta.Na​thanzdą​żyłsięprze​ko​nać,

żewdo​ty​kuprzy​po​mi​na​łaczy​styje​dwab.Cho​ciażpró​bo​wałsięopa​no​wać,po​wiódł
wzro​kiempowy​bu​ja​łymkształ​ciejejpier​si.Przy​sta​nę​łanamo​mentiro​zej​rza​łasię
zuśmie​chem,któ​rytyl​kodo​dałjejsek​sa​pi​lu.

Wułam​kuse​kun​dyza​pra​gnąłza​nu​rzyćpal​cewjejwło​sach,któ​rezwią​za​ławkoń​-

skiogon,iroz​pu​ścićje,żebyspły​nę​łygę​sty​mifa​la​minajejra​mio​na.Chciałwstrzą​-
snąćjejma​łym,ste​ryl​nymświa​tem,któ​ryso​biestwo​rzy​ła,iroz​bu​dzićjejpo​ten​cjał
wkaż​dymoż​li​wyspo​sób.

Przy​po​mi​na​łapięk​ne​gomo​ty​la,któ​ryniechceopu​ścićko​ko​nu,aonza​mie​rzałją

znie​gowy​pło​szyć.Prze​kli​na​jącpodno​sem,gwał​tow​niepod​niósłsięzkrze​sła.Od​-
wró​ciłsięodpo​ku​sy,któ​rąucie​le​śnia​ła.Przy​po​mniałso​bie,żepo​ko​nałprze​szko​dy
ilękiznacz​niebar​dziejnie​bez​piecz​neodtej.

Sy​tu​acja mię​dzy nimi była już wy​star​cza​ją​co skom​pli​ko​wa​na, a hi​sto​ria z Drew

wy​raź​nie po​ka​zy​wa​ła, że Riya nie umia​ła​by so​bie po​ra​dzić, gdy​by po​sta​no​wił ją
uwieśćizo​sta​wić.In​ne​goroz​wią​za​nianiemógłjejza​pro​po​no​wać.Ko​bie​takur​czo​-
wotrzy​ma​ją​casięzgóryusta​lo​ne​gopla​nubyłamupo​trze​bawta​kimsa​mymstop​-
niujakatakser​ca.Wła​ści​wieprzy​szłomuna​wetdogło​wy,żepo​wi​nienwsa​dzićją
do sa​mo​lo​tu i za​po​mnieć o umo​wie, któ​rą za​war​li. Osta​tecz​nie po​wstrzy​ma​ła go
przedtymcie​ka​wość.

Za​ło​żyw​szyoku​la​ry,Riyaro​zej​rza​łasiędo​oko​ła.Zaple​ca​mipra​cow​ni​kówNa​tha​-

nado​strze​głaogrom​nydźwig,któ​ryota​cza​łoogro​dze​nietakwy​so​kiejakona.Zbi​-
ją​cym ser​cem we​szła do środ​ka i znie​ru​cho​mia​ła. Wy​so​ko nad gło​wą uj​rza​ła plat​-
for​mę z prze​pięk​ną ba​lu​stra​dą z ku​te​go że​la​za, a tuż przed nią sta​ła mała sofa,
spra​wia​ją​ca wra​że​nie bar​dzo wy​god​nej. Z za​cie​ka​wie​niem przyj​rza​ła się sto​li​kom
poobujejstro​nach,naktó​rychusta​wio​nowa​zo​nyzeg​zo​tycz​ny​mior​chi​de​ami,dro​-
giecze​ko​lad​kiiwia​der​kazszam​pa​nem.Za​uwa​ży​łatak​żenie​du​żepunk​tyświetl​ne

za​in​sta​lo​wa​nedys​kret​niewpod​ło​dzeimo​co​wa​niapoobustro​nachsofy.Jużmia​ła
cośspraw​dzić,gdydośrod​kawszedłNa​thanwto​wa​rzy​stwiewy​so​kiejbru​net​ki.

–TojestSo​niaLo​pez–po​wie​dział,spo​glą​da​jącRiyipro​stowoczy.–Na​szakie​-

row​nicz​kapro​jek​tu.

Na​stą​pi​łachwi​laci​szy,pod​czasktó​rejRiyawpa​try​wa​łasięwNa​tha​nawy​cze​ku​ją​-

co,jak​bychcia​łausły​szećcośjesz​cze.

–AtoRiyaMa​thur.Jesttwór​cąopro​gra​mo​wa​niawfir​mie,któ​rąnie​daw​noku​pi​-

łem.

Gdytyl​kouści​snę​łyso​bieręce,So​niawy​szła,zo​sta​wia​jącRiyęsamązNa​tha​nem.

Za​drża​ła,kie​dychwy​ciłjązanad​gar​stek,mó​wiąc:

–Chodź​my.
Ener​gicz​niepo​krę​ci​łagło​wą.
–Niemamowy.Wolępa​trzeć,niżska​kać.
Spoj​rzałnaniązta​kimuśmie​chem,ja​kimnieob​da​rzyłjejni​g​dywcze​śniej,ażza​-

par​łojejdechwpier​si.

–Niemaszwyj​ścia.Je​ślichcesz…
Zro​bi​łakil​kakro​kówwtył,czymmu​sia​łagoza​sko​czyć.
–Toniewpo​rząd​ku.Toniemanicwspól​ne​gozmo​imiumie​jęt​no​ścia​mipro​wa​dze​-

niafir​my.

–Ży​cieniejestspra​wie​dli​we,Riya.Aletrze​baznie​goko​rzy​stać,kie​dytyl​kosię

da.

–Mó​wiszjakmałychło​piec,któ​rypierw​szyrazwży​ciuza​mie​rzausiąśćzakie​-

row​ni​cąauta.

Ująłjejdłoń,poczympo​cią​gnąłjązasobąnasofę.Cho​ciażjejko​la​nadrża​ły,sie​-

dzia​łanie​ru​cho​mo,gdyprzy​piąłpa​sa​mijąisie​bie.Pokil​kumi​nu​tachzna​leź​lisięna
sa​mymszczy​ciedźwi​gu.Riyawy​da​łastłu​mio​nyokrzykimoc​niejści​snę​łajegorękę.
Ztejwy​so​ko​ściwi​dzia​łacałąwy​spę,wil​le,ba​sen,pięk​nepla​że.Ni​g​dywcze​śniejnie
było jej dane po​dzi​wiać ni​cze​go pięk​niej​sze​go – je​śli nie li​czyć męż​czy​zny u jej
boku.

–Do​brzesięczu​jesz?–za​py​tał.
Ski​nę​łagło​wą,spo​glą​da​jącmupro​stowoczy.
–Te​razjużwiem,cocięna​krę​ca.
Sie​dzie​li bar​dzo bli​sko sie​bie, tak że ich uda ocie​ra​ły się o sie​bie przy każ​dym

naj​mniej​szymru​chu.

–Szyb​komnieroz​gry​złaś–od​parłprze​kor​nie.
– Mam na​dzie​ję, że nie ogra​ni​czysz się tyl​ko do tej wy​spy – do​da​ła po​spiesz​nie,

uni​ka​jącjegospoj​rze​nia.–Każ​dypo​wi​nienmóccho​ciażrazprze​żyćcośta​kie​go.

–Napierw​szyogieńwzię​li​śmyLasVe​gas,Pa​ryż,Bali,SanPau​lo,Bom​bajiLon​-

dyn.Gdytyl​kootrzy​ma​mywszyst​kiepo​zwo​le​nia,wy​star​tu​je​myzno​wympa​kie​tem
człon​ko​stwapoob​ni​żo​nejce​nie.

Riyako​lej​nyrazomio​tławzro​kiemoko​li​cę.
–Jakza​mie​rzasztona​zwać?
Wzru​szyłra​mio​na​mizuśmie​chem.
–Jesz​czeniezde​cy​do​wa​łem.
Potychsło​wachroz​piąłpasy.

–Nie,nie,nie.Pro​szę:nie!–krzyk​nę​ła,kie​dypo​cią​gnąłjąwgórę.
Igno​ru​jącpro​te​sty,za​pro​wa​dziłjądoba​lu​stra​dy.Riyiza​krę​ci​łosięwgło​wie,więc

przy​lgnę​ładonie​go,ztru​demła​piącpo​wie​trze.Po​czu​ła,jakjegocia​łosięna​pi​na,
aleniemia​łotodlaniejwięk​sze​gozna​cze​nia.Bałasię.Od​prę​ży​łasięnie​codo​pie​ro
wte​dy,gdymoc​noob​jąłjąwpa​sie.

–Uspo​kójsię–szep​nął,uśmie​cha​jącsiępro​mien​nie.–Niepo​zwo​lęcispaść.
I cho​ciaż pięk​ny wi​dok oka​zał się wart chwi​li pa​ni​ki, Riya po​czu​ła ulgę, kie​dy

wkoń​cupo​zwo​liłjejusiąść.Ikie​dysie​dzie​lioboksie​biewmil​cze​niu,za​la​łająfala
emo​cji,któ​rejniepo​tra​fi​łapo​wstrzy​mać.

–Na​tha​nie,bar​dzocięprze​pra​szamzawszyst​ko…zacier​pie​nie,któ​re​gociprzy​-

spo​rzy​ły​śmy.Na​wetniepo​tra​fięso​biewy​obra​zić,coczu​łeś,kie​dydo​wie​dzia​łeśsię
oJac​kieiomnieza​razpośmier​cimat​ki.Takmi…

Oto​czyłjąsil​nymra​mie​niem,za​nimspoj​rzałnanią,iująłwdłońjejpo​li​czek.
–Nieocze​ku​jęodcie​bieprze​pro​sin.
Pró​bo​wa​łazi​gno​ro​waćdo​zna​nie,któ​rewy​wo​łałdo​tykjegopal​ców.
–CzyMa​riamia​łara​cję?Wró​cił​byśwcze​śniejdodomu,gdy​by​śmysięzJac​kiewy​-

pro​wa​dzi​ły?

–Nie.Toni​cze​gobyniezmie​ni​ło.Zo​stawprze​szłośćwspo​ko​ju,Riya.Wyjdźze

swo​je​goko​ko​nuiżyjpeł​niąży​cia,mo​ty​lu.

–To,żeco​dzien​nieniewzno​szęsiędonie​ba,bypo​dzi​wiaćpięk​newi​do​ki,niezna​-

czy,żecośmnieomi​ja.

De​li​kat​nie po​gła​dził jej war​gi, przy​su​wa​jąc się do niej. Na wi​dok po​żą​da​nia wy​-

zie​ra​ją​ce​gozjegooczu,niątak​żeza​wład​nę​łopod​nie​ce​nie.Le​d​wiekil​kacen​ty​me​-
trów dzie​li​ło ją od naj​wspa​nial​sze​go, naj​bar​dziej skom​pli​ko​wa​ne​go męż​czy​zny, ja​-
kie​gopo​zna​ła.Na​glepo​czu​ła,jakcośwniejpęka.

Opar​ładłońnajegopier​si,żebygoode​pchnąć,alegdypo​czu​łapodpal​ca​migwał​-

tow​niebi​ją​ceser​ce,prze​sta​łamy​ślećroz​sąd​nie.Tra​wią​cyjąogieńprzy​brałnasile,
do​cie​ra​jącdokaż​de​goza​ka​mar​kajejcia​ła.

–Tostrasz​ne,żeniepo​tra​fiszoce​nić,czypo​ca​łu​nekspra​wiłciprzy​jem​ność,ale

jesz​czestrasz​niej​szejestto,żeża​denmęż​czy​znaniepo​ka​załci,jaksiępo​zbyćwąt​-
pli​wo​ści.

Jegopo​ca​łu​nekwy​dałjejsięchłod​nyigo​rą​cyjed​no​cze​śnie,de​li​kat​nyipew​ny,zu​-

chwa​ły i ku​szą​cy. Od​wza​jem​ni​ła go, wy​ra​ża​jąc dłu​go tłu​mio​ne emo​cje i skry​wa​ne
ma​rze​nia.Zmię​ławpal​cachjegoko​szul​kę,przy​cią​ga​jącgodosie​bie.Opar​łagło​wę
na skó​rza​nym opar​ciu sofy, pod​da​jąc się jego piesz​czo​tom. Kie​dy po​li​zał jej gór​ną
war​gę,mruk​nę​łani​czymkot​ka.

Na​than wsu​nął pal​ce w jej wło​sy, a ona za​rzu​ci​ła mu nogę na bio​dro. Cho​ciaż

wszyst​kowy​da​wa​łojejsięnowe,za​ufa​łain​stynk​to​wi.Tym​cza​semonca​ło​wałjątak,
jak​byodtegoza​le​ża​łoichży​cie,aonamunatopo​zwo​li​ła.Roz​ko​szo​wa​łasięjego
piesz​czo​ta​mi,drża​łaiwiłasięzpo​żą​da​nia.

Dla​te​go, kie​dy w koń​cu prze​stał, chcia​ła krzy​czeć, żeby tego nie ro​bił. Całe jej

cia​łopło​nę​ło.

–Po​do​bałcisiętenpo​ca​łu​nek,mo​ty​lu?–za​py​tał,pa​trzącjejpro​stowoczy.
Riyaopa​dłanasofęiprzy​ci​snę​łapal​cedodrżą​cychwarg.Niemo​gła​byso​biewy​-

obra​zićwspa​nial​sze​gopo​ca​łun​ku,alejegodrwią​cyuśmiechniepo​zo​sta​wiałwąt​pli​-

wo​ścicodotego,żeNa​thanzwy​czaj​niezniąpo​gry​wał.

– By​ła​bym za​sko​czo​na, gdy​byś do​pro​wa​dził do in​ne​go fi​na​łu – od​par​ła chłod​no.

Cho​ciażjejser​cena​dalbiłojakosza​la​łe,apal​ceści​ska​łyjegoko​szul​kę,spio​ru​no​-
wa​łagowzro​kiem.–Praw​dzi​wyzcie​bieal​tru​ista–do​da​ławna​dziei,żeza​prze​czy.

–Niebezpo​wo​duna​zy​wa​jąmniejed​nymznaj​więk​szychfi​lan​tro​pówswo​je​gopo​-

ko​le​nia.

–Wy​bacz,aleniemamocho​tyzo​staćjed​nymzad​re​sa​tówtwo​jejdzia​łal​no​ścicha​-

ry​ta​tyw​nej.

Riya od​wró​ci​ła się od nie​go i przez chwi​lę wsłu​chi​wa​ła się w ci​szę. W pew​nej

chwi​lipo​czu​łade​li​kat​neszarp​nię​cieiza​uwa​ży​ła,żeza​czę​lizjeż​dżaćnadół.Czu​ła
sięupo​ko​rzo​naiwstrzą​śnię​ta.Bałasiępo​my​śleć,jakda​le​kopo​zwo​li​ła​bysięNa​tha​-
no​wipo​su​nąć,gdy​byniewy​star​czyłmuje​denpo​ca​łu​nek.

Tym​cza​semmęż​czy​znasie​dzą​cyobokniejpo​now​nieza​mie​niłsięwgłaz.Riyaza​-

pra​gnę​ła uciec od nie​go jak naj​prę​dzej. Ale kie​dy mar​szo​wym kro​kiem zmie​rza​ła
wstro​nęwil​li,za​uwa​ży​łaNa​tha​nawto​wa​rzy​stwieSo​nii.Sta​libli​skosie​bie,alesię
nie do​ty​ka​li. Dało się wy​czuć na​pię​cie mię​dzy nimi, a w oczach ko​bie​ty wi​docz​na
byłapraw​dzi​waroz​pacz.Wszyst​kowska​zy​wa​łonato,żekie​dyśbyliko​chan​ka​mi.

Ocie​ra​jąc usta wierz​chem dło​ni, Riya po​czu​ła ukłu​cie za​zdro​ści. I cho​ciaż na​dal

czu​łajegosmak,mu​sia​łausłu​chaćgło​suroz​sąd​ku.Wi​dzia​łaprze​cież,zjakąła​two​-
ściąza​pa​no​wałnadsobą,gdytyl​koprze​stałjąca​ło​wać.Wy​ko​rzy​stałjejna​iw​ność,
po​trak​to​wałjąjakchwi​lo​wąroz​ryw​kę.Mu​sia​łaotympa​mię​tać.

Przez kil​ka ko​lej​nych dni Riya uni​ka​ła Na​tha​na, co nie oka​za​ło się szcze​gól​nie

trud​ne, sko​ro ugi​na​ła się pod nad​mia​rem pra​cy i tro​ski o przy​szłość Tra​ve​lo​gue.
Mimowszyst​koniepo​tra​fi​łaupo​raćsięzna​tręt​ny​mimy​śla​miotam​tympło​mien​nym
po​ca​łun​ku,So​niiijejzbo​la​łejmi​nie.

Jejgniewpod​sy​całfakt,żeSo​niaopu​ści​ławy​spę.Niemo​głauwie​rzyć,żeNa​than

zwy​czaj​niepo​sta​no​wiłsięjejpo​zbyć.Czytakibyłna​praw​dę?Flir​to​wałzko​lej​ny​mi
ko​bie​ta​mi, a gdy mu się nu​dzi​ły, usu​wał je ze swo​je​go ży​cia ni​czym zbęd​ny szcze​-
gół?

Wma​wia​łaso​bie,żetojejnieob​cho​dzi,żeNa​thanjestprzedewszyst​kimjejpra​-

co​daw​cąisy​nemRo​ber​ta.Całaresz​taniemia​łazna​cze​nia.

Wkoń​cupew​ne​godniazezdu​mie​niemstwier​dzi​ła,żedopo​wro​tudoSanFran​ci​-

scozo​stałtyl​koje​dendzień.Tegopo​po​łu​dniapra​co​wa​ławjed​nejzsy​pial​ni,któ​rą
dzie​li​łazczte​re​main​ny​miko​bie​ta​mipra​cu​ją​cy​miwze​spo​letech​nicz​nym.

Po​miesz​cze​niebyłoprze​stron​neibar​dzoja​sne,sko​rowszyst​kieścia​nytwo​rzy​ły

szkla​neta​fle.Dośrod​kawpa​da​łaprzy​jem​nabry​za.Riyauśmiech​nę​łasiędosie​bie,
po​nie​waż w koń​cu wpa​dła na roz​wią​za​nie pro​ble​mu, nad któ​rym gło​wi​ła się od
dwóchdni.

Wsta​ła i wy​pi​ła kil​ka ły​ków na​po​ju owo​co​we​go, gdy w drzwiach sta​nął Na​than.

Chłod​nypłynnieostu​dziłżaru,któ​ryjąogar​nąłnawi​doktegonie​ziem​skoprzy​stoj​-
ne​gomęż​czy​zny.Ubra​nywbia​łą,ba​weł​nia​nąko​szul​kęija​sno​nie​bie​skiedżin​syopi​-
na​ją​cejegoszczu​płenogi,pre​zen​to​wałsięnie​zwy​klesek​sow​nie.Oczyukry​wałza
ciem​ny​miszkła​mioku​la​rówprze​ciw​sło​necz​nych,więcRiyaniemo​głanicznichwy​-
czy​tać.Alenaj​bar​dziejza​sko​czyłjąbrakbro​dy.Przezchwi​lęjakza​hip​no​ty​zo​wa​na

wpa​try​wa​łasięwjegonie​zwy​klezmy​sło​weusta.

Za​wład​nę​ło nią ir​ra​cjo​nal​ne pra​gnie​nie, żeby do nie​go pod​biec i go po​ca​ło​wać.

Za​miasttegoza​py​ta​łatyl​ko:

–Za​po​mnia​łamoja​kimśspo​tka​niu?
Spoj​rzałnakart​kipię​trzą​cesięnajejza​mknię​tymlap​to​pie.
–Dla​cze​goniepo​pły​nę​łaśzresz​tąnawy​ciecz​kęło​dziąpod​wod​ną?Niecodzień

zda​rzasięoka​zjapo​dzi​wia​niaświa​tapod​mor​skie​go,abio​rącpoduwa​gętwójtryb
ży​cia,mi​nieko​lej​nade​ka​da,za​nimpo​now​nieopu​ściszKa​li​for​nię.

Cho​ciażniemi​jałsięzpraw​dą,ostat​niauwa​gaogrom​niejąubo​dła.
–Mu​sia​łamnadczymśpo​pra​co​wać.Dzię​kitemumamgo​to​wymo​del.
–Już?–za​py​tał,niekry​jączdu​mie​nia.
–Wzią​łeśpodlupępra​cęca​łe​gomo​je​goży​ciaiza​mie​rza​łeśmnieoce​nić.Mu​sia​-

łamsta​nąćnawy​so​ko​ściza​da​nia–od​par​łasłod​ko,po​da​jącmulap​top.

Niepierw​szyrazpra​caprzy​szłajejzpo​mo​cą.Jużwdzie​ciń​stwienaj​le​piejczu​ła

się w to​wa​rzy​stwie cyfr i rów​nań. Ro​zu​mia​ła je, po​nie​waż były prze​wi​dy​wal​ne –
cał​kiemina​czejniżlu​dzie.Niero​dzi​łyroz​dzie​ra​ją​ce​gobóluaninieroz​bu​dza​łytę​sk​-
no​ty.Niepo​wo​do​wa​łymę​tli​kuwgło​wieaninieła​ma​łyser​ca.

Na​than bez sło​wa wziął od niej kom​pu​ter i usiadł na skra​ju łóż​ka. Po dzie​się​ciu

mi​nu​tachza​mknąłlap​topiza​dałjejkil​kaistot​nychpy​tań.Wkoń​cuski​nąłgło​wą.

– To jest lep​sze, niż się spo​dzie​wa​łem – przy​znał. – Prze​ślij pli​ki do fir​mo​wej

chmu​ry. Chcę, żeby mój głów​ny spec od IT się temu przyj​rzał. Tra​ve​lo​gue może
zdo​byćtenpro​jekt,wza​leż​no​ściodtego,jaktwójze​spółpo​ra​dziso​bienaeta​piete​-
stów.Alenie​za​leż​nieodtego,tyna​da​jeszsiędopra​cywRu​nA​way.

Zbyt wie​le py​tań ci​snę​ło się jej na usta, za​rów​no tych za​wo​do​wych, jak i oso​bi​-

stych.

–Niechcęno​wejpra​cy.Za​le​żymiwy​łącz​nienaod​zy​ska​niuswo​jejfir​my.
Wstałispoj​rzałnanią.Odza​pa​chujegowodypogo​le​niuza​krę​ci​łojejsięwgło​-

wie.

–Wta​kimra​zieznaj​du​jeszsięwpo​ło​wiedro​gidocelu.
–Do​pó​kinieprzy​po​mniszso​bie,dla​cze​goniechcęprze​pi​saćnacie​biepo​sia​dło​-

ści?

–Słu​cham?
–Chcia​ła​bymwie​dzieć,cojesz​czedlamnieszy​ku​jesz,jakda​le​kosiępo​su​niesz…

–Gdynicniepo​wie​dział,wy​ce​dzi​łaprzezza​ci​śnię​tezęby:–Po​ca​ło​wa​łeśmnie.

Na​than ścią​gnął brwi, wal​cząc z po​ku​są, żeby zro​bić to po​now​nie. Ale jak na

złośćmógłmy​ślećtyl​kootymprze​klę​tympo​ca​łun​ku.Na​wetepi​zodzSo​niąnieuga​-
siłżaru,któ​ryroz​nie​ci​ławnimRiya.

–Atyod​wza​jem​ni​łaśpo​ca​łu​nek,więcchy​baniero​zu​miem,docze​gozmie​rzasz.
Spoj​rza​łananie​gowy​zy​wa​ją​co.
–Cosięsta​łozSo​nią?
Topy​ta​niecał​kiemgoza​sko​czy​ło.Udrę​czo​nespoj​rze​nieSo​niiprze​śla​do​wa​łogo

odkil​kudni.Niechciałjejzra​nić,alesta​łosiędo​kład​nienaod​wrót.

–Tonietwo​jaspra​wa–wark​nął,od​wra​ca​jącsięodRiyi.
Po​czułjejdłońnaswo​imra​mie​niu.
–Od​po​wiedzmi,Na​tha​nie.

–Są​dzisz,żeje​denpo​ca​łu​nekdajecipra​wodoroz​sta​wia​niamniepoką​tach?
–Nie.Jatyl​kopró​bu​jęcięzro​zu​mieć.
–Dla​cze​go?
–Losmo​jejfir​myspo​czy​wawtwo​ichrę​kach,alenieza​mie​rzamsięza​rzy​naćdla

ko​goś po​zba​wio​ne​go skru​pu​łów, ko​goś, kto ro​man​su​je z pra​cow​ni​ca​mi, a po​tem
zwal​niaje,kie​dymuwy​god​nie.

–Ład​niemniepod​su​mo​wa​łaś–skwi​to​wałześmie​chem.
W rze​czy​wi​sto​ści wo​lał na​wet oskar​że​nia Riyi od smut​nej praw​dy, po​nie​waż nie

po​tra​fiłsiępo​go​dzićzestra​tąbli​skiejoso​by.Przezostat​niedzie​sięćlatmiałtyl​ko
dwóchprzy​ja​ciół:So​nięikie​row​ni​kapro​jek​tu,Ja​co​ba.

Cho​ciażtrud​nobyłomusięzniąroz​stać,So​nianiezo​sta​wi​łamuwy​bo​ru.Po​sta​-

wi​łamuul​ti​ma​tum:mi​łośćalbonic.Wy​star​czy​ło,żerazzła​małswo​jeza​sa​dyipo​-
szedł szu​kać u niej po​cie​sze​nia, by za​po​mnia​ła, że z wy​bo​ru stro​nił od związ​ków,
byłsa​mot​ni​kiemiza​mie​niłswo​jeser​cewgłaz–żeniemógłpo​zwo​lićso​bienaemo​-
cje,któ​regoosła​bia​ły.

Na​tych​miastpo​wie​działSo​nii,żepo​peł​niłbłąd,aletoni​cze​goniezmie​ni​ło.To,co

sięmię​dzynimiwy​da​rzy​ło,niemo​głosięwię​cejpo​wtó​rzyć.Po​wi​nienbyłdokoń​ca
trzy​maćjąnady​stans,aledałsiępo​nieśćchwi​li.Po​no​siłzatopeł​nąod​po​wie​dzial​-
ność.

Cogor​sze,uległpo​ku​sieipo​ca​ło​wałtęnie​zwy​kłąko​bie​tę,któ​rawpa​try​wa​łasię

wnie​gote​raz,cze​ka​jącnaod​po​wiedź.Jejtwarzwy​ra​ża​łazłośćikon​ster​na​cję.

–Jakmo​żeszbyćtak…nie​czu​łynacier​pie​niein​nychlu​dzi?
–Masznamy​śliją?–Roz​wście​czo​nychwy​ciłpal​ceRiyitrzy​ma​ją​cekur​czo​wojego

ko​szu​lę. Nie dość, że wy​mie​rzył so​bie su​ro​wą karę, od​sy​ła​jąc So​nię z wy​spy, to
jesz​czemu​siałwy​słu​chi​waćnie​spra​wie​dli​wychoskar​żeń.–Czysie​bieiswójplan?
Tobyłcho​ler​niedo​brypo​ca​łu​nek,Riya,aleniepo​zwól,żebycięroz​pro​szył.

Pu​ści​łagona​tych​miast.
–Wiem,żeje​stemdlacie​bietyl​koroz​ryw​ką,atenpo​ca​łu​nekje​dy​nieudo​wod​nił,

żemamztobąpo​waż​nypro​blem,alewyzna​ciesięoddzie​się​ciulat…

Na​thansta​nąłple​ca​midoniej,za​ci​ska​jącpię​ści.
– Nie spo​tka​ła jej żad​na nie​spra​wie​dli​wość. So​nia po​sia​da dwa​dzie​ścia pro​cent

udzia​łówwRu​nA​way.Po​ra​dziso​bie.

–Todla​cze​goode​szła?
–Po​nie​ważpo​in​for​mo​wa​łemją,żeniemajużdlaniejmiej​scawmoimży​ciu.Szko​-

da,bobyłamojąje​dy​nąprzy​ja​ciół​ką–po​wie​działni​skimgło​sem.

Cho​ciaż na po​zór wy​da​wał się obo​jęt​ny, Riya wy​raź​nie wi​dzia​ła ból w jego

oczach.

–Dla​cze​go?
–Prze​kro​czy​łaje​dy​nągra​ni​cę,któ​rąjejwy​zna​czy​łem.
–Niewy​obra​żamso​bie,cotomo​głobyć,sko​rousu​ną​łeśjązeswo​je​goży​cia,jak​-

byśwy​ka​so​wy​wałplik.

Uśmiech​nąłsiębezcie​niasym​pa​tii.
–Za​ko​cha​łasięwemnie,cho​ciażwie​dzia​ła,żemamaler​gięnapo​dob​nebzdu​ry.
Riyapo​czu​łasiętak,jak​bywy​lałnaniąku​bełlo​do​wa​tejwody.
–Wie​dzia​ła,żeniechcęjejmi​ło​ści–kon​ty​nu​owałchłod​no.–Zda​wa​łaso​biespra​-

wę,żetosięnieuda,aleniechcia​łamniesłu​chać.Cenązatenbłądbyłaprzy​jaźń,
któ​rapo​win​nabyłaprze​trwaćdokoń​cana​szychdni.

Wy​kre​śliłSo​nięzeswo​je​goży​cia,cho​ciażtastra​taspra​wi​łamuból.Przezdzie​-

sięćlatanirazunieza​in​te​re​so​wałsięRo​ber​tem.Byłczło​wie​kiem,któ​rynieoglą​da
sięzasie​bie.Inicgonieuspra​wie​dli​wia​ło.Dzię​kitemuRiyana​resz​ciezro​zu​mia​ła,
jak wiel​kie za​gro​że​nie sta​no​wi Na​than, zwłasz​cza dla ko​biet, któ​re ule​ga​ją jego
uro​ko​wi.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Przeztrzyty​go​dnie,któ​reupły​nę​łyodpo​wro​tudoSanFran​ci​sco,Riyapo​miesz​ki​-

wa​ła w jed​nym z po​koi za​re​zer​wo​wa​nych dla ze​spo​łu Tra​ve​lo​gue w śród​miej​skim
ho​te​lu. Na​than dał jej do​kład​nie tyle cza​su na przy​go​to​wa​nie pa​kie​tu opro​gra​mo​-
wa​nia, któ​re mie​li za​pre​zen​to​wać pod​czas kon​fe​ren​cji. Wie​dzia​ła, że jego ze​spół
tak​żenadczymśpra​co​wał,alenieza​mie​rza​ładaćsiępo​ko​nać.Mu​sia​łamak​sy​mal​-
nie wy​ko​rzy​stać swo​ją szan​sę. Dla​te​go też ogra​ni​czy​ła sen do mi​ni​mum i każ​dą
wol​ną chwi​lę po​świę​ca​ła na do​pra​co​wa​nie opro​gra​mo​wa​nia, przy oka​zji do​pro​wa​-
dza​jącdosza​leń​stwawszyst​kichczłon​kówTra​ve​lo​gue.

Na​thanrów​nieżdwo​iłsięitro​ił,żebyuzy​skaćjaknaj​lep​szere​zul​ta​ty.Pra​co​wał

dopóź​na,udzie​lałnie​zbęd​nychwska​zó​wekido​star​czałeks​per​ty​zy.Gdyna​po​ty​kał
pro​blem, gło​wił się nad nim tak dłu​go, aż zna​lazł roz​wią​za​nie. Nie tyl​ko miał nie​-
spo​ży​tąener​gią,aletak​żepo​tra​fiłdo​sko​na​lemo​ty​wo​wać.

Osta​tecz​niete​stynawer​sjibetaza​koń​czy​łysięspek​ta​ku​lar​nymsuk​ce​semimo​gli

roz​po​cząćko​lej​nyetap.

Nie​ste​tymimowzmo​żo​nychwy​sił​kówRiyinieuda​łosiędo​pro​wa​dzićdospo​tka​nia

Ro​ber​tazsy​nem.Dla​te​gogdypew​ne​gowie​czo​ruupew​ni​łasię,żeNa​thanprze​by​-
wawswo​impen​tho​usie,kil​kapię​ternadnią,po​sta​no​wi​łaza​ry​zy​ko​waćkon​fron​ta​-
cję.

Wsia​dładowin​dy,któ​rądo​tar​łanasamszczytho​te​lu.Nie​pew​niewe​szładoprze​-

stron​ne​goholuwy​ło​żo​ne​goczar​no-bia​ły​mipłyt​ka​mi.Przezkil​kase​kundpo​dzi​wia​ła
wie​czor​nąpa​no​ra​męSanFran​ci​scowi​docz​nąprzezdrzwibal​ko​no​we.Zna​la​złaNa​-
tha​nawsa​lo​nie,gdzieubra​nyje​dy​niewsza​respodniedre​so​wero​biłpomp​ki.Kro​-
plepotupo​ły​ski​wa​łynajegoopa​lo​nejskó​rze,akaż​dymię​sieńbyłwy​raź​niewi​docz​-
ny.Natenwi​dokzro​bi​łojejsięgo​rą​co.Mu​sia​łaprzy​wo​łaćsiędopo​rząd​kuiprzy​-
po​mniećso​bie,pocotuprzy​szła.

Jed​nymwpraw​nymru​chempo​de​rwałsięwgórę,poczymchwy​ciłbu​tel​kęzwodą.

Riyasze​ro​kootwar​ty​miocza​miprzy​glą​da​łasięstruż​ce,któ​rapo​cie​kłamupobro​-
dzie,gdyza​spa​ka​jałpra​gnie​nie.Niemiałsyl​wet​kikul​tu​ry​sty,alekaż​daczęśćjego
cia​ła była wy​raź​nie za​ry​so​wa​na. Ogar​nę​ło ją nie​prze​moż​ne pra​gnie​nie, żeby po​-
dejśćdonie​go,oprzećdło​nienajegoroz​grza​nejskó​rzeipo​czućjegoza​pach.

Drżąc z pod​nie​ce​nia, pró​bo​wa​ła się opa​no​wać. Już mia​ła chrząk​nąć, żeby przy​-

cią​gnąć jego uwa​gę, kie​dy na​gle ugię​ły się pod nim ko​la​na. W cią​gu kil​ku se​kund
zna​la​zła się przy nim. Zdą​ży​ła ująć go pod ręce, za​nim ude​rzył gło​wą o pod​ło​gę.
Zdję​tapa​ni​kąde​li​kat​niepo​kle​pa​łagopopo​licz​ku.

–Na​than…Na​tha​nie…–Prze​su​nę​ładło​niepojegora​mio​nachiszyi.–Nate,skar​-

bie?Pro​szę,spójrznamnie.

Po​czu​ła,jakchwy​tajązara​mię,apo​temna​po​tka​łajegospoj​rze​nie.Wol​nouniósł

gło​wę,mru​ga​jąc.

–Prze​ra​zi​łemcię,mo​tyl​ku?

Zdo​ła​łaza​pa​no​waćnadstra​chem,bopo​mi​motego,cosięwła​śniewy​da​rzy​ło,on

na​dalza​cho​wy​wałsięrów​niearo​ganc​kojakzwy​kle.

–Riya?
–Słu​cham.
Prze​su​nąłpal​ca​mipojejręceioparłdłońojejnad​gar​stek.
– Nie wy​chodź jesz​cze – po​pro​sił, a kie​dy w mil​cze​niu po​ki​wa​ła gło​wą, do​dał: –

Do​brzesięczu​jesz?

–Ja?–Ner​wo​woob​li​za​ławar​gi.–Do​sko​na​le.Aletywła​śnieprzedchwi​ląze​mdla​-

łeś.

Cho​ciażmo​gła​byprzy​siąc,żedo​strze​gławjegooczachstrach,ontyl​kowzru​szył

ra​mio​na​mi,uśmie​cha​jącsiędoniejsze​ro​ko.Po​temująłjejdłońiprzy​cią​gnąłjąso​-
biedopier​si.Po​czu​łaryt​micz​nebi​cieser​ca.

– Jak sama mo​żesz się prze​ko​nać, wszyst​ko dzia​ła ide​al​nie – mruk​nął, cho​ciaż

Riyaniebyłapew​na,cotakna​praw​dęmiałnamy​śli.

Ichspoj​rze​niapo​now​niesięspo​tka​ły.Riyabezna​my​słuza​rzu​ci​łamuręcenaszy​-

jęiopar​łagło​węnajegora​mie​niu.

–Śmier​tel​niemnieprze​stra​szy​łeś.
De​li​kat​nie po​gła​skał ją po ple​cach, a po​tem przy​tu​lił tak moc​no, że Riya nie​mal

po​czu​ła,jakpękajejzbro​ja.

–Jużwszyst​kodo​brze–ode​zwałsiępochwi​li,od​su​wa​jącjąodsie​bie.Ująłwdło​-

niejejtwarzispoj​rzałnaniąwy​głod​nia​łymwzro​kiem.–Przy​zna​jęjed​nak,żebędę
po​trze​bo​wałodro​bi​nypo​krze​pie​nia.

Zę​ba​michwy​ciłjejdol​nąwar​gę,spra​wia​jącjejnie​wy​sło​wio​nąroz​kosz.Za​drża​ła

gwał​tow​nie,opie​ra​jącręcenajegora​mio​nach.Wte​dyonpo​now​nieza​mknąłjejusta
po​ca​łun​kiem.Byłroz​grza​ny,spo​co​nyiosza​la​łyzpod​nie​ce​nia,iwła​śnieta​kie​gogo
pra​gnę​ła.Wsu​nąłpal​cewjejwło​sy,prze​chy​la​jącjejgło​wę.

Ca​ło​wałją,ką​sał,li​zał,jak​byniepo​tra​fiłprze​stać.Po​pchnąłjąnapod​ło​gęipo​ło​-

żyłsięnaniej.

–Na​tha​nie–szep​nę​łasła​bo,chło​nącma​giętejchwi​liwszyst​ki​mizmy​sła​mi.Czu​ła

siębez​tro​ska,pod​eks​cy​to​wa​na,ajed​no​cze​śniebez​piecz​na.

–Pro​szęcię,Riya,otwórzsięprzedemną.
Taproś​bawy​mó​wio​nanie​malbła​gal​nymto​nemka​za​łajejza​po​mniećowąt​pli​wo​-

ściach.Pod​da​łasięjegopiesz​czo​tom.Ichcia​łazda​wa​łysięide​al​niedosie​biepa​so​-
wać.Jejsut​kina​brzmia​ły,agdyprzy​lgnąłdoniejmoc​no,po​czu​ła,jakbar​dzojejpra​-
gnie.

Gdyroz​su​nę​łanogi,jęk​nąłci​cho.Ująłwdło​niejejpier​si,jed​no​cze​śniemu​ska​jąc

ję​zy​kiemszy​ję.Podwpły​wemin​ten​syw​nychdo​znańod​chy​li​łagło​wętakgwał​tow​nie,
żeude​rzy​łaniąopod​ło​gę.

Prze​kli​na​jąc, Na​than po​cią​gnął ją w górę, a po​tem po​spiesz​nie za​czął oglę​dzi​ny

stłu​czo​ne​gomiej​sca.Oszo​ło​mio​naRiyatyl​kosięwnie​gowpa​try​wa​ła.Byłaroz​pa​lo​-
na,roz​e​mo​cjo​no​wa​naiobo​la​ła.

Wpew​nejchwi​liza​czę​łodoniejdo​cie​rać,cosięwła​śniewy​da​rzy​ło.Zro​zu​mia​ła,

żejesz​czedwiemi​nu​tyiko​cha​ła​bysięznimnapod​ło​dze.Bła​ga​ła​bygo,żebyskoń​-
czyłto,coza​czął.

–Po​patrznamnie,Riya–po​wie​działła​god​nie.

Wy​rwa​łasięzjegoob​jęćiwpo​śpie​chuza​czę​ławy​gła​dzaćubra​nieiwło​sy,akie​dy

spró​bo​wałsiędoniejzbli​żyć,wy​co​fa​łasiędodrzwi.

–Za​cze​kaj–za​wo​łał,po​chmur​nie​jącnatwa​rzy.–Chcęsiętyl​koupew​nić,żenie

zro​bi​łaśso​biekrzyw​dy.

Po​krę​ci​łagło​wą,ogrom​niesfru​stro​wa​naiprze​ra​żo​na.
–Po​trze​bo​wa​łamtegocio​su–od​par​ładrżą​cymgło​sem.–Botooczy​wi​ste,żena

mo​ment stra​ci​łam ro​zum. Ku​pi​łeś moją fir​mę, chcesz mi ode​brać je​dy​ne miej​sce,
któ​remogęna​zy​waćdo​mem,amimotopo​zwa​lamcisięca​ło​wać…

Ostat​niesło​wawy​krzy​cza​łanacałegar​dło,dla​te​goza​mil​kłanamo​ment,żebysię

uspo​ko​ić.

–Wy​glą​danato,żespro​wa​dzasznamniesamenie​szczę​ścia.Pew​niepo​win​nam

sięcie​biebaćalboprzy​naj​mniejcięnie​na​wi​dzić,alenieczu​jęnicta​kie​go,iniero​-
zu​miemdla​cze​go.

–Tojestnasdwo​je.–Na​thanspra​wiałwra​że​nienie​zmier​nieza​do​wo​lo​ne​gozjej

oświad​cze​nia.

– Mnie to nie bawi – burk​nę​ła gniew​nie, po czym wy​bu​chła hi​ste​rycz​nym śmie​-

chem.

Kie​dywkoń​cusięopa​no​wa​ła,po​now​nietrzy​małjąwra​mio​nach.
–Jużdo​brze,Riya.Je​steśwszo​ku.
Przy​jem​necie​pło,twar​demię​śnie,gład​kaskó​raku​si​łyzogrom​nąmocą.Pozatym

czu​ła się wspa​nia​le, kie​dy ją przy​tu​lał, śmiał się z nią i zda​wał się prze​ży​wać to
samocoona.Ztymżebyłotegozawie​lejaknaje​denwie​czór.

Od​su​wa​jącsięodnie​go,otar​łaustarę​ka​wem.
–Czymo​żeszsięubrać?
Cho​ciaż po​słał jej dziw​ne spoj​rze​nie, za​ło​żył ko​szul​kę. Riya do​strze​gła swo​ją

szan​sęipo​spiesz​nieru​szy​ładodrzwi.Do​go​niłjąjed​nakiza​blo​ko​wałdro​gęuciecz​-
ki.

–Moc​nosięude​rzy​łaś.Spraw​dzę,czyniena​bi​łaśso​bieguza.
–Nicminiejest.
Aletoniebyłapraw​da.Wy​star​czy​łytrzyty​go​dniewjegofir​mie,żebyza​po​mnia​ła

owszyst​kichbo​le​snychdo​świad​cze​niach.Tonie​zwy​kłeprzy​cią​ga​niemię​dzynimion
trak​to​wał jako swe​go ro​dza​ju wy​zwa​nie. Po na​mięt​nych po​ca​łun​kach po​trze​bo​wał
za​le​d​wiekil​kumi​nut,żebyonichza​po​mnieć,pod​czasgdyjejświattrząsłsięwpo​-
sa​dach.

–Mu​szęmiećpew​ność,żenicciniejest.
– O ile mnie pa​mięć nie myli, to ty dzi​siaj ze​mdla​łeś. Co wię​cej, nie spra​wia​łeś

wra​że​niaza​sko​czo​ne​gotymfak​tem.Niepo​wi​nie​neśpójśćdole​ka​rza?

Kie​dyoczyNa​tha​napo​ciem​nia​ły,Riyazro​zu​mia​ła,żeniepo​wiejejpraw​dy.
– Mu​sia​łem prze​sa​dzić z ćwi​cze​nia​mi. – Po​tarł po​li​czek. – Ale czu​ję się do​brze.

Atakwogó​letopocodomnieprzy​szłaś?

–Sły​sza​łam,żewy​bie​raszsiędoAbuDha​bi,aniepo​wie​dzia​łeśmijesz​cze,kie​dy

za​mie​rzaszsięspo​tkaćzRo​ber​tem.

Oparłręcenabio​drach.
–Słu​cham?–po​wie​działtakaro​ganc​kimto​nem,żeogar​nę​łająiry​ta​cja.
–Mi​nę​łypra​wietrzyty​go​dnieodpo​wro​tuzwy​spy,atyna​dalniespeł​ni​łeśswo​jej

obiet​ni​cy.Po​wie​dzia​łeś…

– Ten, kto się z tobą zwią​że, po​wi​nien mieć się na bacz​no​ści. – Po​krę​cił gło​wą

zre​zy​gna​cją.–Spo​tkamsięznimju​tro.Możebyć?Ate​razsięza​mknijiusiądź.

Za​dzwo​niłdoszo​fe​ra,któ​re​muka​załprzy​wieźćle​ka​rza.
–Niepo​trze​bu​ję…
–Le​karzalboja.
–Le​karz–od​par​ła,opa​da​jącnaka​na​pę.
Cho​ciażnanie​goniepa​trzy​ła,sły​sza​ła,jakkrzą​tasiępomiesz​ka​niu.Za​my​ka​jąc

oczy, opar​ła gło​wę i wes​tchnę​ła. Nie po​win​na była znać jego za​pa​chu ani sma​ku
jegoust,awszcze​gól​no​ściniepo​win​nabyłatakcał​ko​wi​ciemuule​gać.Naj​chęt​niej
ze​rwa​ła​bysięte​raziucie​kła,aleniemia​łanatosiły.

Na​glewy​czu​łajegoobec​ność,więcczymprę​dzejunio​słapo​wie​ki.Sie​działobok

niej,trzy​ma​jącbu​tel​kęwodywwy​cią​gnię​tejręce.Od​su​nę​łasięodnie​go.

–Nicniemożesięmię​dzynamiwy​da​rzyć,Na​tha​nie.
–Niezdo​łaszwszyst​kie​gokon​tro​lo​wać.Jateżniechcia​łem,że​by​śmysiędosie​bie

zbli​ży​li,alejużdaw​notemuprze​ko​na​łemsię,żenieza​wszemoż​namiećto,cze​go
sięchce.

–Niemówta​kichrze​czy–za​żą​da​łazde​spe​ro​wa​nymgło​sem.–Popro​stuniemo​-

że​mysięnatogo​dzić.

Na​thanwy​krzy​wiłustawgry​ma​sie.
– Cze​go ode mnie ocze​ku​jesz? Mam po​ma​chać cza​ro​dziej​ską różdż​ką, żeby

wszyst​kozmie​nić?Je​dy​neroz​wią​za​nie,któ​reprzy​cho​dzimidogło​wy,po​le​ganaza​-
cią​gnię​ciusiędosy​pial​niiza​spo​ko​je​niuna​szychpo​trzeb.Możepo​win​ni​śmytakzro​-
bić,żebyoczy​ścićat​mos​fe​rę.

–Możetotwójmo​dusope​ran​di.Uwieśćdziew​czy​nę,po​że​gnaćsięiodejść.Aleto

niedlamnie.Tynieje​steśdlamnie.Niemaszser​ca.Wogó​leniepo​win​nambyłasię
ztobąca​ło​wać,pra​gnąćcięani…

Jejspoj​rze​niemio​ta​łobły​ska​wi​ce.
–Sko​romojaobec​nośćźlenacie​biewpły​wa,tomożepopro​stuod​dajmitęcho​-

ler​nąpo​sia​dłość,aznik​nęztwo​je​goży​ciajesz​czedzi​siaj.

–Niemogę.
–Niechcięszlag,Riya.Niepo​no​siszod​po​wie​dzial​no​ścizaJac​kieanizaRo​ber​ta.

Kie​dyzmar​łamojamat​ka,mia​łaśtrzy​na​ścielat.

–Ro​bertża​łu​jeswo​ichbłę​dów.Wiemotym.Za​pew​niłmnieiJac​kiedachnadgło​-

wą,kie​dywy​lą​do​wa​ły​śmynauli​cy.Ni​g​dynieszczę​dziłmido​bro​ci.Dzię​kinie​muod​-
zy​ska​łam po​czu​cie bez​pie​czeń​stwa. Trak​to​wał mnie jak cór​kę, pod​czas gdy mój
wła​snyoj​ciecnieza​in​te​re​so​wałsięmnąanirazuwcią​gudzie​się​ciulat.

–Gdziemiesz​katwójoj​ciec?
–Skądmamto,dodia​bła,wie​dzieć?Ni​g​dyniepró​bo​wałna​wią​zaćzemnąkon​tak​-

tu.Roz​wiódłsięzJac​kie,po​nie​ważuznał,żejestnie​sta​bil​naemo​cjo​nal​nie,amimo
to po​zwo​lił jej mnie za​brać. Nie prze​szka​dza​ło mu, że jego nie​sta​bil​na była żona
bę​dziewpo​je​dyn​kęzaj​mo​waćsięjegoośmio​let​niącór​ką.Bezwzglę​dunajejsła​bo​-
ścionaprzy​naj​mniejpró​bo​wa​łasięomnietrosz​czyć.Towię​cejniż…

–Prze​stańjejbro​nić.Jac​kieniewy​świad​czy​łaciprzy​słu​gi.Opie​kanadtobąbyła

jej obo​wiąz​kiem, a ona za​wio​dła. Po​sta​wi​ła cię w sy​tu​acji, w któ​rej mu​sia​łaś się

zma​gaćzjejlę​ka​miizno​sićnie​na​wist​nespoj​rze​niawszyst​kichpra​cow​ni​kówpo​sia​-
dło​ści.Na​praw​dęniewi​dzisz,jaktonacie​biewpły​nę​ło?

– Lu​bię swo​je ży​cie, zwłasz​cza od​kąd po​mo​głeś mi roz​wi​nąć skrzy​dła. Pra​ca

ztobąprzezostat​niednioka​za​łasięwspa​nia​łymdo​świad​cze​niem.Uwiel​biamtwo​ją
ener​gięito,jakso​biera​dziszzpro​ble​ma​mi,aje​śliTra​ve​lo​gue…

– Dzi​siaj rano Tra​ve​lo​gue otrzy​ma​ło dzie​sięć mi​lio​nów na in​we​sty​cje od Ru​nA​-

way​In​ter​na​tio​nal.

Riyaniemo​gławtouwie​rzyć.Jejma​leń​kafir​masta​łasięczę​ściąli​de​ranaryn​ku

tu​ry​sty​kibu​ti​ko​wej.Daw​niejna​wetnieśmia​łaotymma​rzyć.

–Po​dwo​jętwo​jewy​na​gro​dze​nieiotrzy​maszpa​kietak​cjiRu​nA​way.Wła​śnieroz​-

po​czą​łem po​szu​ki​wa​nia no​we​go dy​rek​to​ra ge​ne​ral​ne​go. Są​dzę, że znaj​dzie​my ko​-
gośod​po​wied​nie​go,za​nimwy​ja​dę.

Wszyst​ko prze​bie​ga​ło po jej my​śli, zgod​nie z umo​wą, któ​rą za​war​li. Dla​cze​go

więc wzmian​ka o jego wy​jeź​dzie na​pa​wa​ła ją smut​kiem? Co ta​kie​go się zmie​ni​ło
wza​le​d​wietrzyty​go​dnie?

Zza​my​śle​niawy​rwa​łojąpu​ka​niedodrzwi.Chwi​lępóź​niejzja​wiłsięle​karz,któ​ry

wy​ko​nałru​ty​no​weba​da​nie.Do​pie​rokie​dywsia​dładoli​mu​zy​ny,któ​ramia​łaza​wieźć
jądodomu,po​now​nieza​czę​łasięza​sta​na​wiać,dla​cze​goosią​gnię​ciecelu,któ​ryso​-
biewy​zna​czy​ła,iza​im​po​no​wa​niebiz​nes​me​no​wita​kie​goka​li​brujakNa​thanjejnie
wy​star​czy​ło.

Ni​g​dy wcze​śniej nie po​zna​ła ta​kie​go męż​czy​zny. I tyl​ko przy nim od​czu​wa​ła po​-

trze​bę,żebyzła​maćza​sa​dy,we​długktó​rychżyła,idaćsiępo​nieśćemo​cjom,któ​rym
takdłu​good​ma​wia​łapra​wagło​su.

Aledlanie​gonicsięnieli​czy​ło:aniprzy​kredo​świad​cze​niazprze​szło​ści,anilęk

przed przy​szło​ścią. Żył chwi​lą, w po​gar​dzie ma​jąc resz​tę świa​ta. Wła​śnie dla​te​go
mu​sia​łaze​rwaćtęzna​jo​mość,na​wetje​ślinasamąmyśloroz​sta​niuogar​niałjąwiel​-
kiżal.

Jesz​cze dłu​go po wyj​ściu Riyi Na​than wpa​try​wał się w drzwi, któ​re za sobą za​-

mknę​ła. Ci​sza wy​da​wa​ła mu się nie​zno​śna, a wszę​dzie, gdzie się obej​rzał, wi​dział
tyl​ko ją. Wciąż wy​obra​żał so​bie jej pięk​ną twarz i cu​dow​ne cia​ło, kie​dy wiła się
wjegora​mio​nachido​ma​ga​łapiesz​czot.Pra​gnąłjejtakbar​dzo,żeniepo​tra​fiłmy​-
ślećoni​czymin​nym.

Codziw​niej​sze,chciałnietyl​kojejudo​wod​nić,jakdo​brzemo​gło​bybyćimra​zem

wsy​pial​ni,aletak​żewy​mu​sićnaniejwy​zna​nie,żecośdonie​goczu​je.Bonibycze​-
mumiał​bytegoniero​bić?Obo​jebylido​ro​śliiwol​ni,aonniewąt​piłwto,żepra​gnę​-
łagorów​niemoc​no,jakonją.

Wie​działjed​nak,żetomo​gło​byjąznisz​czyć.Znałjejpra​gnie​nia,mimożepró​bo​-

wa​łaukry​waćjeprzedświa​tem.Niepo​ra​dzi​ła​byso​biezroz​sta​niem,tymbar​dziej
żewciążnieupo​ra​łasięzod​rzu​ce​niemprzezojcaiobo​jęt​no​ściąmat​ki.Na​wetod​-
da​niejegoojcanieuśmie​rzy​łotegobólu.Wła​śniedla​te​gożyławcie​niu,od​ma​wia​ła
so​bie przy​jem​no​ści i kon​cen​tro​wa​ła się głów​nie na spra​wach zwią​za​nych z fir​mą
ipo​sia​dło​ścią.Jużjakodziec​koprze​ję​łaobo​wiąz​ki,zktó​rychpo​win​nibyliwy​wią​zy​-
waćsiędo​ro​śli,aostat​nioza​ry​zy​ko​wa​ławszyst​ko,żebywy​wo​łaćuśmiechnatwa​-
rzyRo​ber​ta.Byłalo​jal​na,tro​skli​waisil​na.Wła​śnietakako​bie​tamo​gła​byurze​czy​-

wist​nićjegonaj​więk​szykosz​mar,gdy​bytyl​kojejnatopo​zwo​lił.Zdru​giejstro​ny,nie
po​tra​fiłso​biewy​obra​zić,żemógł​byodejśćbezuszczk​nię​ciacze​gośdlasie​bie.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Na​thankrą​żyłpoga​bi​ne​ciewdomu,któ​re​goniechciałwspo​mi​naćla​ta​mi.Zupo​-

remod​gra​dzałsięodwspo​mnień,któ​reata​ko​wa​łygokaż​de​godnia.Aledaw​niejlu​-
bił prze​sia​dy​wać w tym po​miesz​cze​niu peł​nym ksią​żek uło​żo​nych na re​ga​łach cią​-
gną​cychsięposamsu​fit.Gru​beper​skiedy​wa​ny,któ​rezdo​bi​łypod​ło​gę,byłychlu​bą
jego mat​ki. Pa​mię​tał, jak ba​wił się za​baw​ka​mi, sie​dząc na nich u jej stóp. Za​pach
pa​pie​ru i skó​ry przy​wo​łał daw​no za​po​mnia​ne ból i strach – emo​cje, któ​rym nie
chciałsiępod​dać.

Do​sko​na​lepa​mię​tałwie​czo​ry,któ​respę​dza​litu​tajwetro​je,przedko​min​kiem.Oj​-

cieczwy​klemuczy​tał,pod​czasgdymat​kadzier​ga​łanadru​tach.Czę​stosięwte​dy
śmia​liiżar​to​wa​li.Tobyływspa​nia​łecza​sy,za​nimwi​zy​tyule​ka​rzasta​łysięnor​mą,
astrachnado​breza​go​ściłwkaż​dymza​ka​mar​kutegobu​dyn​ku.

Czy upa​dek jego ro​dzi​ny za​czął się w dniu, kie​dy ze​mdlał i omal nie umarł pod​-

czasme​czufut​bo​lo​we​go?Czymożewte​dy,gdystanzdro​wiajegomat​kiza​cząłsię
wy​raź​niepo​gar​szać?Bezwzglę​dunato,kie​dydotegodo​szło,toitakniemia​łojuż
zna​cze​nia.

–Cześć,Nate–ode​zwałsięła​god​niejegooj​ciec,za​my​ka​jączasobądrzwi.
Cho​ciażMa​riazeszcze​gó​ła​miopo​wie​dzia​łamuoprze​bie​gucho​ro​byRo​ber​ta,nic

niemo​głogoprzy​go​to​waćnawi​dokwy​chu​dzo​ne​gostar​ca,któ​ryprzednimsta​nął.
Przy​ga​szo​nenie​bie​skieoczyota​cza​łysinekrę​gi.

Nate nie chciał ni​cze​go czuć, ale Riya go do tego zmu​si​ła. Ta prze​klę​ta ko​bie​ta

utrud​nia​łaży​cienietyl​koso​bie,aletak​żejemu.

–Do​brzecięwi​dzieć,Nate.Riyaopo​wie​dzia​łamiotwo​ichpo​dró​żachiogrom​nym

suk​ce​sie,któ​ryod​nio​słeś.Je​stemzcie​biebar​dzodum​ny.

Na​than ogra​ni​czył się do ski​nie​nia gło​wą, po​nie​waż nie mógł się ode​zwać. Wy​-

star​czy​ło kil​ka mi​łych słów z ust ojca, żeby cał​ko​wi​cie stra​cił nad sobą kon​tro​lę.
Wułam​kuse​kun​dyogar​nę​łygogwał​tow​nafu​riaipo​czu​ciezdra​dyitenemo​cjo​nal​ny
za​strzyk prze​ra​ził go bar​dziej niż utra​ta tchu mi​nio​nej nocy. Wie​dział, że je​śli po​-
zwo​lidojśćdogło​sujed​nejemo​cji,na​tych​miastpo​ja​wiąsięko​lej​ne,ażosta​tecz​nie
wszyst​kopo​grą​żystrach.Jużitakzbytwie​lerze​czywy​my​ka​łomusięzrąk.

–Nieuda​waj​my,żeprzy​wio​dłociętu​tajcoświę​cejpróczlę​kówiwy​rzu​tówsu​mie​-

niaczło​wie​ka,któ​ryzna​lazłsięokrokodśmier​ci,tato.

Gdyoj​ciecsięskrzy​wił,Na​thanjużni​cze​goniepo​czuł–na​wetsa​tys​fak​cji,żewy​-

mie​rzyłcel​nycios.Leczdooczu,któ​retakbar​dzoprzy​po​mi​na​łyjegooczy,na​pły​nę​-
łyłzy.

–Takbar​dzomiprzy​kro,Na​tha​nie,żenieczu​łeśsiętu​tajmilewi​dzia​ny,kie​dyjej

za​bra​kło.

–Trud​nomibyłopo​go​dzićsięzjejśmier​cią,zwłasz​czażewdo​wol​nymmo​men​cie

mo​głempo​dzie​lićjejlos.Alewia​do​mośćodru​giejko​bie​cie…Czymo​żeszso​biewy​-
obra​zić,comat​kawte​dyczu​ła?

– Po​peł​ni​łem błąd, Nate, po​twor​ny błąd. Nie mo​głem pa​trzeć, jak Anna zni​ka

zmo​je​goży​cia.Ba​łemsię.Itenstrachpo​pchnąłmniewra​mio​naJac​kie.Ogrom​nie
siętegowsty​dzi​łem.Atwo​jamat​ka…Odrazuwy​zna​łemjejpraw​dę,aonamiwy​ba​-
czy​ła.

Natebyłwstrzą​śnię​ty.
–Niewie​rzęci.
Opadłnaka​na​pęiukryłtwarzwdło​niach.Czułuciskwgar​dleiniepo​tra​fiłso​bie

znimpo​ra​dzić.Sło​waojcapo​ru​szy​łygodoży​we​go.

Ja​cqu​eli​neSpe​arucie​le​śnia​ławszyst​koto,cze​gobra​ko​wa​łojegomat​cewostat​-

nimrokuży​cia.Byłaener​gicz​na,ro​ze​śmia​na,cza​ru​ją​ca.To​ną​ce​mumęż​czyź​niemo​-
głasięwy​da​waćostat​niąde​skąra​tun​ku.

Daw​niejza​ło​żył,żetooj​cieczre​zy​gno​wałzmat​ki.Aleco,je​ślista​łosiędo​kład​nie

naod​wrót?Co,je​ślitoka​pi​tu​la​cjażonypo​pchnę​łaRo​ber​tawstro​nęin​nejko​bie​ty?
Oczy​wi​ście nic nie zmie​nia​ło tego, że ją zdra​dził. Jed​nak Na​than do​sko​na​le wie​-
dział,costrachpo​tra​fizro​bićzczło​wie​kiem.

Oj​ciecusiadłoboknie​go.
– Nie mam do cie​bie żalu. Przez te wszyst​kie lata ża​ło​wa​łem wie​lu rze​czy, ale

naj​bar​dziej tego, że moje tchó​rzo​stwo do​pro​wa​dzi​ło do na​szej roz​łą​ki. Tyle razy
wy​rzu​ca​łemso​bie,żepo​wi​nie​nembyłza​pew​nićciwspar​cie.

–Sko​rogry​złocięsu​mie​nie,todla​cze​gojetu​tajspro​wa​dzi​łeś?Jakmo​głeśzdep​-

taćwtenspo​sóbpa​mięćmat​ki?

Otarł​szytwarzwierz​chemdło​ni,oj​ciecspoj​rzałmupro​stowoczy.
–Po​stą​pi​łemwstręt​nie,dotegostop​nia,żeprzezwie​lelatniemo​głempa​trzećna

Jac​kie,niewspo​mi​na​jącomał​żeń​stwieznią.Każ​de​godniaprzy​po​mi​na​łami,cozro​-
bi​łem.Aleniemo​głemskrzyw​dzićRiyi.Niemo​głemod​wró​cićsięoddziec​ka,któ​re
po​trze​bo​wa​ło opie​ki, tym bar​dziej że Jac​kie nie po​zbie​ra​ła się jesz​cze wte​dy po
roz​sta​niuzmę​żem.Takna​praw​dępo​łą​czyłnasstrach.Toonspra​wił,żetakdo​brze
sięro​zu​mie​li​śmy.ARiyabyłamojąszan​sąnaod​ku​pie​niewin.Mo​głemza​jąćsięnią
tak,jakni​g​dynieza​ją​łemsiętobą.

Na​than ski​nął gło​wą, gdy czy​sta ra​dość po​zwo​li​ła mu zrzu​cić ogrom​ny cię​żar

z ser​ca. Ze wszyst​kich kłamstw i oszustw wy​ni​kło jed​nak coś do​bre​go. Po​nie​waż
tenmęż​czy​zna,któ​rynanie​gopa​trzyłiktó​ryza​jąłsięcór​kąin​ne​gomęż​czy​zny,wy​-
glą​dałzna​jo​mo.Ta​kie​gogoza​pa​mię​tałzdo​brychcza​sów.

–Dla​te​goprze​ka​za​łeśjejpo​sia​dłość?
–Niemia​łempo​ję​cia,cosięztobąsta​ło.Niewie​dzia​łem,jaksięztobąskon​tak​-

to​wać.Akie​dyzna​la​złemsięokrokodśmier​ci,uzna​łem,żetaktrze​ba.Riyako​cha
tendomrów​niemoc​nojakdaw​niejAnna.

Na​thanpo​krę​ciłgło​wą.Po​wi​nienbyćlep​szymczło​wie​kiem.Jegomat​kęce​cho​wa​-

łyszczo​drośćido​broć.Napew​noniemia​ła​bynicprze​ciw​koprze​ka​za​niupo​sia​dło​-
ściRiyi,aleonniemógłtakpopro​stupo​rzu​cićostat​nie​gomiej​scanazie​mi,któ​re
przed​sta​wia​łodlanie​goemo​cjo​nal​nąwar​tość.

– Mogę za​ofe​ro​wać jej w za​mian tyle pie​nię​dzy, ile tyl​ko ze​chce. Ale po​sia​dłość

na​le​żydomnie.Je​ślipo​tra​fisz,prze​ko​najją,żebyprze​sta​łazemnąpo​gry​waćipod​-
pi​sa​łaod​po​wied​niedo​ku​men​ty.

Ro​bertspo​chmur​niał.

–Oczymtymó​wisz?
–Po​pro​si​łem,żebysprze​da​łamipo​sia​dłość,aonasięzgo​dzi​ła.Po​sta​wi​łajed​nak

wa​run​ki.Mia​łemsięztobąspo​tkaćispę​dzićtu​tajdwamie​sią​ce.

–Och!–Kie​dyoj​ciecza​padłsięwka​na​pę,Na​thanna​tych​miastsięnadnimpo​chy​-

lił.

–Cosięsta​ło?Źlesięczu​jesz?
– Nie. Ja… – Star​szy męż​czy​zna wes​tchnął cięż​ko. – Kie​dy po​wia​do​mi​ła mnie

o two​im po​wro​cie, na​le​ga​łem, żeby na​kło​ni​ła cię do po​zo​sta​nia na dłu​żej. Czy po
tymwszyst​kimmo​żeszmiobie​cać,żepo​ja​wiszsięnaślu​bie?

Na​than naj​chęt​niej zi​gno​ro​wał​by bła​gal​ne spoj​rze​nie ojca, ale nie po​tra​fił. Po​-

trze​bo​wa​lisięna​wza​jem,aonniemógłdłu​żejtemuza​prze​czać.

– To już po​sta​no​wio​ne – od​parł, pa​trząc na ojca, któ​re​go twarz roz​pro​mie​nił

uśmiech.

–Taksięcie​szę–wy​znał,ści​ska​jącsynazaręce.–Czyza​miesz​kaszznami?Anna

napew​no…

Na​thanpo​krę​ciłgło​wą.Ża​ło​wał,żemusiod​mó​wić,aleniemógłzo​stać.Cho​ciaż

ko​chał to miej​sce, był pe​wien, że już za​wsze bę​dzie mu przy​po​mi​na​ło o tym, jak
jego pięk​na mat​ka za​mie​ni​ła się we wła​sny cień z po​wo​du tra​wią​ce​go ją stra​chu.
Kie​dyprzy​glą​dałsię,jakmar​nie​jezkaż​dymdniem,utwier​dzałsięwprze​ko​na​niu,
żeonteżtakskoń​czy.

–Takwie​leosią​gną​łeś,Nate–ode​zwałsięRo​bert,ści​ska​jącsynazara​mię.–Nie

sta​nieszsiętakijak…

Na​thanza​pa​no​wałnadża​lem,któ​rypró​bo​wałnimza​wład​nąć,za​nimuśmiech​nął

siędoojca.

–Maszra​cję.Idla​te​goniemogęzo​stać.
–Zewszyst​kimso​biepo​ra​dzę,Nate.Ni​g​dynie…
–Pro​blemtkwiwemnie,tato–po​wie​dział,przy​wo​łu​jącwewspo​mnie​niachtwarz

Riyi. Zro​zu​miał, jak wiel​kie sta​no​wi​ła za​gro​że​nie. To przez nią zła​mał tak wie​le
swo​ichza​sad.Zabar​dzosięza​an​ga​żo​wałwjejży​cie.Niemógłry​zy​ko​waćbar​dziej.

Przez ko​lej​ny ty​dzień Nate spę​dzał z oj​cem każ​dy wie​czór. I mógł​by uznać te

wspól​nechwi​lezado​sko​na​łe,gdy​bynieprze​szka​dza​łamuwtymRiya.Takbar​dzo
pra​gnąłjąuj​rzeć,alejejni​g​dyniebyłowpo​bli​żu.Wła​ści​wieod​niósłwra​że​nie,że
gouni​ka.

Pew​ne​godniaprze​szu​kałna​wetcałąpo​sia​dłość,prze​ko​na​ny,żeoj​ciecijegopra​-

cow​ni​cy zwy​czaj​nie go zwo​dzą. Ale ni​g​dzie jej nie zna​lazł. Nie za​stał jej tak​że
wbiu​rzeTra​ve​lo​gue,kie​dywy​brałsiętampodbylepre​tek​stem.

Wła​ści​wiepo​wi​niensięcie​szyć,żeroz​wią​za​łapro​blemzanie​go,zni​ka​jączjego

ży​cia,aleosią​gnę​łatyl​kotyle,żemy​ślałoniejco​razczę​ściej.Żebytemuza​ra​dzić,
pra​co​wałdopóź​na,pro​wa​dziłroz​mo​wyzarab​skimszej​kiemwspra​wiezbu​do​wa​nia
ośrod​katu​ry​stycz​ne​gowjegokra​juićwi​czyłwię​cej,niżpo​wi​nien.Aleza​wsze,gdy
prze​kra​czałprógswo​je​goapar​ta​men​tu,wi​tałgojejob​raz.Wy​obra​żałjąso​biena
pod​ło​dze,pod​nie​co​nąipeł​nąży​cia.

Tegowie​czo​runiebyłoina​czej.Zi​ry​to​wa​nyza​trza​snąłwięcswójlap​top,poczym

zer​k​nąłnaze​ga​rek.Zapółgo​dzi​nypo​wi​nienru​szyćnalot​ni​sko,skądmiałpo​le​cieć

doAbuDha​bi.Riyazna​łajegopla​ny,więcpraw​do​po​dob​nieczu​łasiębez​piecz​na.

Na​thando​strzegłswo​jąszan​sę.

Zna​lazł ją w ogro​dzie za do​mem. Klę​cza​ła uma​za​na zie​mią, przy​ci​na​jąc krze​wy

ró​ża​newzdłużścież​kidoal​tan​ki.Bia​łyT-shirtbezrę​ka​wówkle​iłsiędojejspo​co​ne​-
gocia​ła.Dłu​giewło​symia​łaze​bra​newku​cyk,akil​kako​smy​kówopa​dłojejnaczo​ło.
Do​sko​na​lepa​so​wa​ładotegomiej​sca.

Za​chwy​co​ny Na​than chło​nął ten cu​dow​ny wi​dok, tak zmy​sło​wy i nie​win​ny za​ra​-

zem. Za​schło mu w ustach, a krew za​wrza​ła w ży​łach. Przy​jem​nie krę​ci​ło mu się
wgło​wie,asil​nykwia​to​wyaro​matdo​dat​ko​wopo​tę​go​wałtenefekt.

Kie​dychrząk​nął,spoj​rza​łananie​go.Struż​kapotuspły​nę​łapojejszyipro​stomię​-

dzypeł​nepier​si.Wsu​nąw​szyręcedokie​sze​ni,za​ci​snąłjewpię​ści,żebyza​pa​no​wać
nadpod​nie​ce​niem.Pra​gnąłjejdo​tknąć.Wła​ści​wienaj​chęt​niejpo​pchnął​byjąnagołą
zie​mięipo​siadłbezzbęd​nejzwło​ki.Ma​rzyłotym,byznówpo​czućbi​ciejejser​ca.

–Uni​kaszmnie.
–By​łamza​ję​taprzy​go​to​wa​nia​midoślu​bu.Jac​kietakdłu​gonatocze​ka​łaijesttak

pod​eks​cy​to​wa​na, że nie ma z niej po​żyt​ku, a Ro​bert wciąż mówi tyl​ko o to​bie.
Iwszyst​kojestnamo​jejgło​wie.

–Dla​cze​goniepo​pro​si​łaśmnieopo​moc?–Jejminadałamuja​snodozro​zu​mie​nia,

żena​wetniewzię​łategopoduwa​gę.Wte​dyuklęk​nąłobokniej.–Na​praw​dęuwa​-
żasz,żeukry​wa​niesiępo​mo​że?Pod​czasce​re​mo​niiteżza​mie​rzaszsiętakza​cho​wy​-
wać?Chceszucie​kaćprzedwszyst​kim,cona​ru​szatwo​jeprze​klę​teza​sa​dy?Pew​ne​-
godniasięze​sta​rze​jesz,Riya,iwte​dyzro​zu​miesz,żeje​steśsamaiprze​gra​łaśży​-
cie.

Sek​torwy​padłjejzrękiispoj​rza​łananie​gotak,jak​byjąude​rzył.
–Wy​nośsię,Na​tha​nie.Nieje​steśusie​bie.Mo​gła​bymwy​ko​rzy​staćtępo​sia​dłość

prze​ciw​koto​bie,takjaktywy​ko​rzy​sta​łeśTra​ve​lo​gueprze​ciw​komnie.

Ro​ze​śmiałsię,przy​su​wa​jącsiędoniej.
–Sta​łaśsiębez​względ​na.
–Amożemamdośćsłu​cha​niatwo​ichroz​ka​zów?Tań​czy​łam,jakmiza​gra​łeś,po​-

nie​ważza​le​ża​łominafir​mieinaRo​ber​cie.Te​razmogęsta​wiaćwa​run​ki.Trzy​maj
sięodemniezda​le​kaalbo…

–Alboco?–za​py​tałzna​ci​skiem.
Wes​tchnę​ła.
–Nie​waż​ne.Takczyina​czej,spo​ty​kamsięzkimś.Uzna​łam,żemójplanistot​nie

wy​ma​ga mo​dy​fi​ka​cji. Za​czę​łam się więc uma​wiać z pew​nym męż​czy​zną, któ​re​go
znamoddaw​naibar​dzolu​bię.Dzi​siajwie​czo​remteżwy​bie​ra​mysięnarand​kę.

Przy​cią​gnąłjądosie​bietakbli​sko,żeomalnieze​tknę​lisięno​sa​mi.Pach​nia​łazie​-

mią,po​temiró​ża​mi.

–Kimonjest?
–Pa​mię​taszsynaMa​rii,Jose?Jeststa​jen​nym.
Za​gry​za​jączęby,Na​thanpu​ściłją.Wszyst​kosięwnimgo​to​wa​łozza​zdro​ści.Ja​-

kiś Jose miał ca​ło​wać te cu​dow​ne usta, ko​chać się z nią i zdo​być jej za​ufa​nie? Po
pro​stuniemógłtegoznieść.

–Wy​bra​łaśgo,bouzna​łaś,żetobez​piecz​nywy​bór,aleonpew​ne​godniazro​zu​-

mie,żegowy​ko​rzy​stu​jesz,iznie​na​wi​dzicięzato.

Spoj​rza​łananie​goprze​ra​żo​na.
– Nie po​trze​bu​ję rady od czło​wie​ka, któ​ry ze​rwał kon​takt ze swo​ją naj​lep​szą

przy​ja​ciół​ką.Ate​razwy​bacz,alemu​szęsięwy​szy​ko​waćnarand​kę.

Na​thanpa​trzył,jakod​cho​dzi.Pró​bo​wałso​biewmó​wić,żetaża​ło​snako​bie​tanic

gonieob​cho​dzi,aleniepo​tra​fiłprzy​glą​daćsiębez​czyn​nie,jakpo​peł​nianaj​więk​szy
błądwswo​imży​ciu.Wie​dział,żeje​ślijąte​razzo​sta​wi,onani​g​dynieopu​ścipo​sia​-
dło​ści,swo​jejmat​kianiRo​ber​ta.

Niechciałczućsięzaniąod​po​wie​dzial​ny,aleniepo​tra​fiłina​czej.Szyb​koza​dzwo​-

nił do swo​je​go asy​sten​ta, po czym ener​gicz​nym kro​kiem ru​szył do domu. Mu​siał
zna​leźćJa​cqu​eli​ne.Nie​na​wi​dziłjejprzezostat​niedzie​sięćlat,aprzezostat​niety​-
go​dnie zwy​czaj​nie jej uni​kał. Ale nad​szedł czas, żeby ktoś za​trosz​czył się o Riyę,
idla​te​gomu​siałpo​roz​ma​wiaćzJac​kie.

ROZDZIAŁÓSMY

Dwa dni póź​niej Riya sta​ła przed swo​ją sza​fą i pró​bo​wa​ła przy​po​mnieć so​bie,

gdziescho​wa​łabe​żo​wąsu​kien​kę,któ​rąku​pi​ławma​łymde​si​gner​skimbu​ti​kuwcen​-
trumSanFran​ci​sco.Uzna​ła,żewła​śnietakre​acjado​sko​na​lenadasięnaprzy​ję​cie
in​au​gu​ra​cyj​neTra​ve​lo​gueExpan​sion.

Po​pro​si​łaJose,żebyto​wa​rzy​szyłjejtegowie​czo​ru,aleontyl​kouśmiech​nąłsiędo​-

bro​tli​wie i cmok​nął ją w po​li​czek, za​nim od​mó​wił. Wy​ja​śnił, że cho​ciaż bar​dzo
schle​biamujejza​in​te​re​so​wa​nie,niesą​dzi,bykie​dy​kol​wiekmo​głomię​dzynimiza​-
iskrzyć.

Na​gleroz​le​głosiępu​ka​niedodrzwi,któ​rewy​rwa​łoRiyęzza​my​śle​nia.Ob​ró​ci​ła

sięgwał​tow​nieiuj​rza​łaJac​kie,któ​raspra​wia​ławra​że​nieprze​ra​żo​nej.Kie​ro​wa​na
złymprze​czu​ciemRiyaobe​szłapu​stekar​to​ny,wktó​reza​mie​rza​łasiępóź​niejspa​-
ko​wać.

–Cosięsta​ło?Cho​dzioRo​ber​ta?
–Nie.Ro​bertczu​jesiędo​sko​na​le.–Drżą​cąrękąpo​pra​wi​łaksiąż​kisto​ją​cenajed​-

nejzpó​łek.

–Jac​kie?
– Okła​ma​łam cię – wy​rzu​ci​ła z sie​bie tak gwał​tow​nie, jak​by te sło​wa od daw​na

pró​bo​wa​ływy​do​staćsięzjejust.

Za​nie​po​ko​jo​naRiyaopar​łasięodrew​nia​nąramęłóż​ka.
–Wja​kiejspra​wie?
–Wspra​wietwo​je​goojca.
Riyapo​czu​łasiętak,jak​byru​nę​ławbez​den​nąprze​paść.
–Cokon​kret​niemasznamy​śli?–za​py​ta​łasła​bymgło​sem.
–Oncięniepo​rzu​cił.Nieukła​da​łosięmię​dzynamioddłuż​sze​gocza​su,alepró​bo​-

wa​li​śmywy​trwaćwtymmał​żeń​stwieprzezwzglądnacie​bie.Ztymżenicniepo​-
ma​ga​ło.Zabar​dzosięodsie​bieróż​ni​li​śmy.Pew​nejnocyprzy​znał,żeroz​wa​żapo​-
wrótdoIn​dii.Nieby​łampew​na,czymó​wiłpo​waż​nie,alespa​ni​ko​wa​łam.Ba​łamsię,
żecięstra​cę.Dla​te​go,kie​dywy​je​chałnajed​nązeswo​ichkon​fe​ren​cji,za​bra​łamcię
iucie​kłam.–Za​le​wa​jącsięłza​mi,Jac​kieopa​dłanako​la​na.–Takmiprzy​kro,Riya.
Ni​g​dyniechcia​łamtrwa​leze​rwaćznimkon​tak​tu.Po​wta​rza​łamso​bie,żesięznim
skon​tak​tu​ję.Alekie​dydo​tar​łodomnie,cozro​bi​łam,prze​stra​szy​łamsię,żemicie​-
bieod​bie​rze…

Riyaza​śmia​łasięhi​ste​rycz​nie,czu​jąc,jakjejser​ceroz​dzie​raprzej​mu​ją​cyból.
–Znisz​czy​łaśmiży​cie,mamo.Przeztewszyst​kielatapo​zwo​li​łaśmiwie​rzyć,że

munamnienieza​le​ża​ło.

–Prze​pra​szamcię,Riya.Nieznio​sła​bymwte​dyroz​łą​kiztobą.Póź​niejwie​lerazy

chcia​łamciowszyst​kimpo​wie​dzieć,aleba​łamsię,żemnieznie​na​wi​dzisz.

–Ty,ty,ty…Za​wszecho​dzi​łotyl​koocie​bie.Całemojeży​ciekrę​ci​łosięwo​kółcie​-

bie.Ba​łaśsięzo​staćsama,więcucie​kłaś.Ba​łaśsię,żecięznie​na​wi​dzę,więcukry​-

łaśprzedemnąpraw​dę.

Jac​kiechwy​ci​łajejdło​nie,aleRiyaod​su​nę​łasię.
–Tonie​praw​da.Wiem,żemu​siszmniete​raznie​na​wi​dzić,alezro​bi​łamtowszyst​-

ko,boby​łamprze​ra​żo​na.Mu​siszmiuwie​rzyć.

–Wy​nośsię–po​wie​dzia​łaRiyale​d​wiesły​szal​nie.–Niechcęnacie​biepa​trzećani

dłu​żejcięsłu​chać.

Kie​dymat​kapo​słusz​nieopu​ści​łapo​kój,za​my​ka​jączasobądrzwi,dziew​czy​naosu​-

nę​ła się na pod​ło​gę, przy​cią​gnę​ła ko​la​na do pier​si i ob​ję​ła je rę​ka​mi. Wszyst​ko,
w co wie​rzy​ła, oka​za​ło się kłam​stwem. Była prze​ko​na​na, że oj​ciec ją prze​kre​ślił,
idla​te​gooto​czy​łasięwy​so​kimmu​rem.Uni​ka​łabli​skichre​la​cjizludź​mi,po​nie​waż
bałasię,żeko​lej​nyrazzo​sta​niezra​nio​na.

Na​thanmiałra​cję.Przezcałeży​ciewciążtyl​koucie​ka​ła.Cowię​cej,traf​nieoce​nił

jej ża​ło​sną pró​bę rand​ko​wa​nia z Jo​sem. Tar​ga​na gnie​wem i wsty​dem obie​ca​ła so​-
bie,żeoddzi​siajprze​sta​jesięukry​wać.

Przy​ję​cie in​au​gu​ra​cyj​ne z oka​zji roz​bu​do​wy Tra​ve​lo​gue od​by​ło się w nie​zwy​kle

ele​ganc​kiej sali ban​kie​to​wej luk​su​so​we​go ho​te​lu, w któ​rym Na​than wy​naj​mo​wał
pen​tho​use.Sto​jącpodścia​ną,zrę​ka​miwkie​sze​ni,zuśmie​chemob​ser​wo​wałpra​-
cow​ni​kówRiyi,któ​rzyznie​do​wie​rza​niemspo​glą​da​linakrysz​ta​ło​weży​ran​do​le,kel​-
ne​rówroz​no​szą​cychszam​pa​nanasrebr​nychta​cach,lśnią​cypar​kietdotań​ca.

Cho​ciażcier​pli​wośćbyłajegomoc​nąstro​ną,tegowie​czo​runiemógłsiędo​cze​kać

chwi​li, gdy uj​rzy Riyę. Wpra​wił w ruch ma​szy​nę, któ​rej nie dało się za​trzy​mać.
Przej​rzał Jac​kie, od​krył jej kłam​stwa i zmu​sił, żeby wy​zna​ła praw​dę cór​ce. Chciał
po​móc,od​wdzię​czyćsięzato,żeod​zy​skałojca.

Wie​lerazyza​sta​na​wiałsię,czykie​ru​jąnimwła​ści​wiemo​ty​wy,czymożeko​lej​ny

razza​cho​wu​jesięjaknaj​więk​szyego​ista.Chwy​ciłna​wetzate​le​fon,żebyod​wo​łać
to,codlaniejprzy​go​to​wał,aleosta​tecz​nietegoniezro​bił.

Prze​cze​su​jącwło​sypal​ca​mi,zer​k​nąłnagru​pętań​czą​cychlu​dziiza​marł.Nasa​-

mymśrod​kupar​kie​tuwtaktmu​zy​kipo​ru​sza​łasięko​bie​ta,któ​rywy​glą​da​łazna​jo​-
mo, a jed​no​cze​śnie zu​peł​nie obco. Inne ko​bie​ty po​sy​ła​ły jej za​zdro​sne spoj​rze​nia,
amęż​czyź​nipo​że​ra​lijąwzro​kiem.

Ubra​nawczer​wo​nąsu​kien​kębezra​mią​czekizło​teszpil​kido​słow​nieki​pia​łasek​-

sem.Ską​pakre​acjaopi​na​ła jejcu​dow​nekrą​gło​ścii byłatakskan​da​licz​nie krót​ka,
żeNa​thanprzezmo​mentpo​dej​rze​wałsięoha​lu​cy​na​cje.

Ciem​newło​syza​plo​tławgru​bywar​kocz,anie​ska​la​nązwy​kleko​sme​ty​ka​mitwarz

ozdo​bi​łade​li​kat​nymma​ki​ja​żem.Je​dy​nieustapod​kre​śli​ławy​ra​zi​stą,krwi​sto​czer​wo​-
ną szmin​ką. Roz​cią​ga​ła je w pięk​nym uśmie​chu, zmy​sło​wo ko​ły​sząc bio​dra​mi.
Wszyst​kowska​zy​wa​łonato,żemo​tylwkoń​cuwy​do​stałsięzko​ko​nu.

Na​tha​no​wi zro​bi​ło się go​rą​co. Na​gle ich spoj​rze​nia się spo​tka​ły, a on do​strzegł

wjejoczachwy​zwa​nie.Pod​szedłszyb​koizła​pałjąmoc​no.Gdyprzy​lgnę​ładonie​go
pier​sia​mi,gwał​tow​niewcią​gnąłpo​wie​trze.De​li​kat​nieująłjejpo​li​czek.

–Riya,cotywy​pra​wiasz?–za​py​tałziry​ta​cją.
Na szczę​ście nie była pi​ja​na, a je​dy​nie odro​bi​nę wsta​wio​na. Po​sta​no​wił spró​bo​-

waćprze​mó​wićjejdoroz​sąd​ku.

–Da​jeszprzed​sta​wie​nie,zu​peł​niejakniety.

–Samajużniewiem,kimpo​win​nambyć–od​par​łazesmut​kiem.–Aletakczyina​-

czej, nie za​cho​wuj się jak naj​więk​szy sztyw​niak na im​pre​zie. Za​nim bą​bel​ki prze​-
sta​nąude​rzaćmidogło​wy,chcęzro​bićjed​nąrzecz,któ​rejni​g​dydo​tądniepró​bo​-
wa​łam.

Chwy​ciłjąmoc​nozara​mio​naiprzy​cią​gnąłdosie​bie.
–Czy​licokon​kret​nie?
–Za​mie​rzamcie​szyćsięchwi​lą,atymiwtymprze​szka​dzasz.
Niemógłsięoprzećwra​że​niu,żecośpo​szłonietak.Topraw​da,żechciałjąwy​-

rwać z le​tar​gu. Pra​gnął, żeby wy​zwo​li​ła się ze swo​ich ogra​ni​czeń i za​sma​ko​wa​ła
ży​cia.Stra​ciłjed​nakpew​ność,czyta​kieroz​wią​za​nieistot​niebyłodlaniejnaj​lep​sze.

Za​gry​za​jączęby,zdu​siłdrę​czą​cegowąt​pli​wo​ści.Byłozapóź​nonażal.Je​dy​ne,co

mógł te​raz zro​bić, to sta​wić czo​ło rze​czy​wi​sto​ści. Ob​jął ją więc moc​no w pa​sie
ispro​wa​dziłzpar​kie​tu.

–Nietegochcesz,Riya.
Za​ci​snę​ładło​nienakla​pachjegoma​ry​nar​ki,apo​temwspię​łasięnapal​ceiszep​-

nę​łamudoucha:

–Aczytywiesz,cze​gochcesz,pa​nieRa​mi​rez?
Przy​trzy​małjątak,żebymócspoj​rzećjejwtwarz.
– Tak się skła​da, że wiem to do​sko​na​le. – Czuł się jak skoń​czo​ny drań, kie​dy ta

pięk​nadziew​czy​nawpa​try​wa​łasięwnie​godu​ży​miuf​ny​miocza​mi.–Możele​piejza​-
cznijodwy​ja​śnie​niami,cosięwy​da​rzy​ło.

– Mam ci wy​tłu​ma​czyć, dla​cze​go w koń​cu za​cho​wu​ję się jak nor​mal​na dwu​dzie​-

sto​trzy​lat​ka?Dla​cze​godo​brzesięba​wię?

–Od​wio​zęciędodomu.
–Nie.–Za​chwia​łasięodro​bi​nę,gdypró​bo​wa​łamusięwy​rwać.–Niemamocho​ty

oglą​daćJac​kie.Nieznio​sęjejwi​do​ku–syk​nę​łaza​ja​dle.–Nie​na​wi​dzęjej.Niewie​-
dzia​łamna​wet,żemoż​nako​gośtakbar​dzonie​na​wi​dzić.

Na​than po​tarł czo​ło dło​nią, zma​ga​jąc się z kon​se​kwen​cja​mi swo​ich czy​nów, po

czymwes​tchnąłcięż​ko.

–Uwierzmi,żenieje​steśdzi​siajsobą.Na​praw​dębę​dzienaj​le​piej,je​ślicięte​raz

od​wio​zę–spró​bo​wałrazjesz​cze.

Od​su​nę​łasięodnie​go,wy​dy​ma​jącusta.
– Ja tam nie wra​cam. – Opar​ła się o ko​lum​nę, za​nim do​da​ła: – Za​wsze ra​dzi​łam

so​biesama,dla​te​goje​stempew​na,żetejnocyteżzdo​łamsięosie​bieza​trosz​czyć.
Mo​żeszmnietu​tajzo​sta​wić,je​ślichcesz.Wnaj​gor​szymra​zieobu​dzęsięzpo​twor​-
nymka​cem,awnaj​lep​szymwra​mio​nachja​kie​gośnie​zna​jo​me​go.

Tesło​wapo​dzia​ła​łynanie​gojakpłach​tanabyka.Zde​cy​do​wa​nymru​chemchwy​cił

jązanad​gar​stekipo​cią​gnąłwstro​nęwin​dy.Kie​dyje​cha​linagórę,miałwra​że​nie,
żewy​peł​niasięjegoprze​zna​cze​nie.Czułsiętak,jak​bywszyst​ko,cowy​da​rzy​łosię
odichpierw​sze​gospo​tka​nia,wio​dłodotejchwi​li.

Gdydo​tar​lidojegoapar​ta​men​tu,pod​jąłostat​niąpró​bęod​wo​ła​niasiędojejzdro​-

we​goroz​sąd​ku.

–Wle​jęwcie​biekawęiod​sta​więdodomu–oświad​czyłbezprze​ko​na​nia.
Riyasięro​ze​śmia​ła.
–Dodomu?Janiemamdomu,Na​tha​nie.Po​sia​dłośćna​le​żydocie​bie.Janiemam

nic.

–Niemusitakbyć.Ro​zu​miem,żeprze​ma​wiaprzezcie​biezłość.Wiem,coczu​je

czło​wiek,któ​re​gozdra​dzi​łabli​skaoso​ba…

–Na​praw​dę?Onamnieoszu​ka​ła.Prak​tycz​nieode​bra​łamiojca.
Gdy​bysięroz​pła​ka​ła,Na​thannieczuł​bysiętakiprze​ra​żo​ny,alejejoczypo​zo​sta​-

łysu​che.

–Wszyst​ko,wcowie​rzy​łam,oka​za​łosiękłam​stwem.Są​dzi​łam,żeonmniepo​rzu​-

cił i że mnie nie ko​cha. Ni​g​dy jej tego nie wy​ba​czę. Po​zba​wi​ła mnie dzie​ciń​stwa
izro​bi​łazemnietchó​rza,któ​rypo​tra​fityl​koucie​kać.Niktni​g​dynieza​trosz​czyłsię
omojeszczę​ście.

–Jużdo​brze,Riya–ode​zwałsięsta​now​czo.–Spójrznamnie,mo​ty​lu.
Usłu​cha​łaiunio​słakunie​mutwarz.Jejustadrża​ły.
–Nieod​sy​łajmnie,Na​tha​nie.Pro​szę.Ju​troznówbędęsobą.Ju​troznówbędęsil​-

na.Aledzi​siajchcęmy​ślećwy​łącz​nieoso​bie.

Comógłjejod​po​wie​dzieć?Dła​wi​łogopo​czu​ciewiny.Pod​czasgdyonapró​bo​wa​ła

wy​wo​łać uśmiech na twa​rzy jego ojca, on roz​pę​tał dla niej praw​dzi​we pie​kło.
Awszyst​kodla​te​go,żepra​gnąłcze​goś,cze​goniemógłmieć.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Za​rzu​ciw​szyręcenaszy​jęNa​tha​na,Riyaprzy​lgnę​łaodnie​gomoc​no,roz​ko​szu​jąc

sięcie​płemjegocia​ła.Trzy​ma​łatakkur​czo​wo,jak​byni​g​dynieza​mie​rza​łapu​ścić,
aonjejnatopo​zwo​lił.Wziąłjąnaręceiza​niósłdosy​pial​ni,gdzieusiadłnafo​te​lu
ipo​sa​dziłjąso​bienako​la​nach.

Niemo​głauwie​rzyć,jakwie​lewży​ciustra​ci​ła.Ukry​wa​jącsięprzedświa​tem,nie

po​zwa​la​łaso​bienakom​fortbli​sko​ścidru​gie​goczło​wie​ka.Oto​czy​łasięwy​so​kimmu​-
rem, któ​ry miał ją chro​nić przed cier​pie​niem, a w rze​czy​wi​sto​ści po​zba​wił ją tak
wie​luprzy​jem​no​ściiroz​ko​szy.Pod​czasgdyjejró​wie​śnicz​kiuma​wia​łysięnapierw​-
szerand​kiiprze​ży​wa​łapierw​szepo​ca​łun​ki,onatkwi​łazno​semwksiąż​kachalbo
po​ma​ga​łaRo​ber​to​wizno​sićhu​mo​ryJac​kie.

Na​thande​li​kat​niepo​gła​dziłjąpotwa​rzy.
–Skądtasu​kien​ka?Ipocopi​łaś?Dla​cze​gowy​bra​łaśtędro​gę,żebypo​ka​zaćswo​-

jązłośćiból?

Tymisło​wa​mitra​fiłwsed​no.
–Chcia​łamso​bieudo​wod​nić,żenieznisz​czy​łamnieswo​imikłam​stwa​mi.
–Ijakcipo​szło?
Opar​łagło​węnajegora​mie​niu,wzdy​cha​jąc.
–Tonieta​kiepro​ste,praw​da?Cho​wa​niesięiuni​ka​niery​zy​katona​wy​ki,zktó​ry​-

mitrud​nomibę​dziesięroz​stać.–Za​śmia​łasięgorz​ko.–Tań​czy​łamitro​chęwy​pi​-
łam,alezro​zu​mia​łam,żetoniewy​star​czy,bysięzmie​nić.Niemogęzdnianadzień
zrzu​cićskó​ryni​czymwąż.

–Maszra​cję,tonieta​kiepro​ste–od​parłza​chryp​nię​tymgło​sem.–Alera​dzę,że​-

byśza​czę​łaodma​łychkro​ków.

Uśmiech​nę​łasiędonie​goiski​nę​łagło​wą.Na​thanwy​da​wałjejsięwła​ści​wymczło​-

wie​kiemnawła​ści​wymmiej​scu.Wkoń​cutoonczer​pałzży​ciagar​ścia​mi.Ktole​piej
odnie​gomógł​byjejpo​ka​zać,jaksięba​wićiwy​ko​rzy​sty​waćwszyst​kiemoż​li​wo​ści?
Ktomiał​byle​piejspraw​dzićsięwrolijejprze​wod​ni​ka?

Wie​dzia​ła,żeje​śliwy​bie​rzewła​śniejego,niebę​dzieroz​cza​ro​wa​na,po​nie​ważon

ni​g​dynieobie​cajejni​cze​go,cze​goniezdo​łajejza​pew​nić.Kie​dyna​dej​dzieczas,po​-
że​gnasięiznik​niezjejży​cia.

– Czy po​ca​łu​nek jest ma​łym kro​kiem, Nate? – za​py​ta​ła, za​nim mu​snę​ła usta​mi

jegoszy​ję.

Na​tych​miastod​su​nąłodsie​biejejgło​węde​li​kat​nym,leczsta​now​czymru​chem.To

jed​naknieostu​dzi​łojejza​pa​łu.Tymra​zemsięniebała.Li​czy​łasięje​dy​niesiłado​-
znań.Chwy​ci​ławięcjegonad​gar​stekiza​czę​łaca​ło​waćwnę​trzejegodło​ni.

–Tobę​dzietwo​jaszczę​śli​wanoc–mruk​nę​łasek​sow​nie.
–Czyż​by?–Jegotwarzwy​glą​da​łajakwy​ku​tazmar​mu​ru.Ityl​kolśnią​cenie​bie​-

skieoczyzdra​dza​ły,jakbar​dzojejpo​żą​da,aonapra​gnę​łasięwnichza​tra​cić.–Nie
skła​dajobiet​nic,któ​rychniemo​żeszspeł​nić.

Riyawy​pro​sto​wa​łasięnajegoko​la​nach,aleonchwy​ciłjązarękęiprzy​cią​gnął

takbli​sko,żepo​czu​łanatwa​rzyjegocie​płyod​dech.

–Ro​bisztozezłychpo​bu​dek–wy​ja​śniłzpo​wa​gą.
–Ro​biętotyl​kozjed​ne​gopo​wo​du–za​pew​ni​łagozwy​mow​nymuśmie​chem.
–Czy​li?–szep​nąłjejdoucha.
– Bo to bar​dzo przy​jem​ne. – Zmie​ni​ła po​zy​cję i usia​dła na nim okra​kiem. – Od

pierw​szejchwi​li,gdypo​ja​wi​łeśsięwmoimży​ciu,czu​jęsięjakopę​ta​na.Iwca​łym
tymza​mę​cie,po​śródtychwszyst​kichkłamstw,tojed​nosięniezmie​nia.Pra​gnęcię,
dla​te​goko​chajsięzemną,Nate.Chcęro​bićtewszyst​kierze​czy,któ​rychso​bieod​-
ma​wia​łam.

Niecze​ka​jącnajegore​ak​cję,po​ca​ło​wa​łagopro​stowustazna​dzie​ją,żetowy​-

star​czy,bygoprze​ko​nać.Niewa​ha​łasię.Byłapew​naswo​ichuczućionmu​siałto
wy​czuć,po​nie​ważtymra​zemjejnieod​trą​cił.Gdypo​li​za​łajegogór​nąwar​gę,po​sta​-
no​wiłprze​jąćini​cja​ty​wę.

Naj​pierwjed​nakująłjejtwarziprzyj​rzałsięjejna​brzmia​łymustom,pło​ną​cympo​-

licz​komioczomsze​ro​kootwar​tymzpod​nie​ce​nia.Wy​glą​da​łapięk​nieizmy​sło​wo.

–Tonicdlamnieniezna​czy.Za​mie​rzamsięztobąko​chać,bozja​kie​gośnie​zro​-

zu​mia​łe​go po​wo​du, dzia​łasz na mnie tak bar​dzo, że od​cho​dzę od zmy​słów. – Nie
chciał zo​sta​wić miej​sca na wąt​pli​wo​ści i do​my​sły. Mu​siał mieć ja​sną sy​tu​ację. –
Odej​dę,kie​dyuznam,żenad​szedłczas.Je​ślichcesztoza​koń​czyć,totwo​jaszan​sa.
Owszyst​kimza​po​mni​my.Tyzaj​mieszmojełóż​ko,ajaprze​śpięsięnaka​na​pie.

Uśmiech​nę​łasiędonie​gopro​mien​nie.
– Mi​łość pew​nie już za​wsze bę​dzie dla mnie du​żym wy​zwa​niem, ale w to​bie nie

mo​gła​bymsięza​ko​chać.Niemo​gła​bymso​biewy​obra​zićbar​dziejnie​do​pa​so​wa​nych
lu​dzi.Alewła​śnietouła​twiamispra​wę.Idla​te​gochcęspę​dzićztobątęnoc.

Cho​ciaż po​czuł ukłu​cie w ser​cu, nie przy​znał się do tego. Za​mie​rzał na​sy​cić się

nią,żebypóź​niejmóconiejza​po​mnieć.Chwy​ciłjejrękęipo​ca​ło​wał,apo​temprze​-
su​nąłję​zykpogład​kiejskó​rze,kie​ru​jącsięwgórę.

Riyaza​drża​ła,gdydo​tarłdoszyi.Mimożenaj​chęt​niejzdarł​byzniejsu​kien​kę,nie

za​mie​rzałsięspie​szyć.Ką​sałją,mu​skałusta​mi,ssał,ażza​czę​ławićsięwjegora​-
mio​nach.

–Nieprze​sta​waj–jęk​nę​ławpew​nymmo​men​cie.–Chcęwię​cej.
Na​thanwziąłjąnaręceipo​ło​żyłnadu​żymłóż​ku.Po​tempo​lu​zo​wałkra​watizdjął

ma​ry​nar​kę.Uno​szącbrwi,po​wiódłwzro​kiempojejcie​le.

–Roz​bierzsię–roz​ka​zał.
Uklę​kła po​słusz​nie i się​gnę​ła do su​wa​ka su​kien​ki. Z tru​dem roz​su​nę​ła za​pię​cie

drżą​cy​mi pal​ca​mi, po czym wol​no zsu​nę​ła ską​py strój. Przy​ci​snę​ła go jed​nak do
pier​siispoj​rza​łanaNa​tha​naza​wsty​dzo​na.

–Mo​że​myzga​sićświa​tło?
–Niemamowy–od​parłzuśmie​chem.–Chy​bażeniechceszsięprze​ko​nać,co

skry​wa​jąmojespodnieiko​szu​la.

Uno​sząc wy​so​ko gło​wę, rzu​ci​ła su​kien​kę na zie​mię. Ser​ce Na​tha​na za​bi​ło moc​-

niej.Od​dechza​marłmuwgar​dle.Wszyst​kiejegofan​ta​zjeble​dływob​li​czutego,co
uj​rzał:cu​dow​niekrą​głe,jędr​nepier​siociem​nychsut​kachwi​docz​nychprzezcien​ki
ma​te​riałsta​ni​ka,pła​skibrzuch,ide​al​nebio​draidłu​gie,kształt​nenogi.Gdy​byjego

ser​ceod​mó​wi​łote​razpo​słu​szeń​stwa,umarł​byszczę​śli​wy.

Ze zdu​mie​niem stwier​dził, że pry​mi​tyw​ny głód zdo​łał za​głu​szyć w nim wszel​kie

emo​cje.Niebyłostra​chuaninie​pew​no​ści,aje​dy​nieczy​staroz​kosz.

Nie od​ry​wa​jąc od niej wzro​ku, za​czął roz​pi​nać ko​szu​lę. Nie​spiesz​nie zsu​nął ją

zra​mionipo​zwo​liłopaśćnapod​ło​gę.Na​stęp​nieroz​piąłspodnieipo​zbyłsięichra​-
zemzbok​ser​ka​mi.

Riyaob​li​za​łausta,po​dzi​wia​jącgowpeł​nejoka​za​ło​ści.Czu​łaprzy​jem​nepul​so​wa​-

niemię​dzyno​ga​miicie​płoroz​cho​dzą​cesiępoca​łymcie​le.Kie​dydoniejpod​szedł,
odrazuwy​cią​gnę​łaręce.

–Niedo​ty​kajmnie.Czytoja​sne?
Marsz​czącczo​ło,prze​chy​li​łagło​wę.
–Dla​cze​go?
Nieod​po​wie​dział.Za​miasttegopo​pchnąłjąnaple​cyiusiadłnaniej.Za​cho​wy​wał

się jak dra​pież​nik osa​cza​ją​cy swo​ją ofia​rę, co ogrom​nie ją pod​nie​ca​ło. Czu​ła jego
cię​żariodu​rza​ją​cyza​pach,kie​dyjąpie​ścił,ca​ło​wałiba​wiłsięjejwło​sa​mi.Imimo
żeogar​nia​łająroz​kosz,ma​rzy​łatyl​kootym,żebygodo​tknąć.

Za​nim jed​nak za​czę​ła się tego do​ma​gać, roz​piął jej sta​nik i po​li​zał jed​ną pierś.

Jęk​nę​łagło​śno,wbi​ja​jącpa​znok​ciewna​rzu​tęroz​ło​żo​nąnałóż​ku.

–Mamprze​stać?–za​py​tał.
–Nie–od​par​łapo​spiesz​nie,od​rzu​ca​jącgło​węwtył.
Wte​dychwy​ciłzę​ba​mijejsu​tek.Ssałgoili​zał,ażza​czę​łacaładrżeć.Wte​dyna

niąspoj​rzał.Riyapa​trzy​ła,jakwo​dziwzro​kiempojejtwa​rzy,za​nimpo​now​niesku​-
piłsięnabiu​ście.Tachwi​labyłatakin​tym​na,żepo​czu​łasięza​wsty​dzo​na.Po​czu​ła
cośjesz​cze.Wła​ści​wieza​la​łyjąwszyst​kieemo​cje,któ​rychuni​ka​łaprzezcałeży​cie.
Na​tych​miastzro​zu​mia​ła,żery​zy​ko​wa​łaznacz​niebar​dziej,niżpo​cząt​ko​wosą​dzi​ła.

Jak​by wy​czu​wa​jąc zmia​nę w jej na​sta​wie​niu, Na​than prze​su​nął się wy​żej i od​ci​-

snąłpo​ca​łu​neknajejskro​ni.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku,mo​ty​lu?
Riyaski​nę​łagło​wą,za​sko​czo​natym,jakła​twopo​tra​fiłjąroz​szy​fro​wać.
–Wciążzadużomy​ślisz–do​dałpochwi​li.–Ategoniemogęto​le​ro​wać.Do​pro​wa​-

dzaszmniedosza​leń​stwa,więcchcęcisięod​pła​cićtymsa​mym.

Jed​nym wy​praw​nym ru​chem ścią​gnął jej majt​ki, po czym po​chy​lił się mię​dzy jej

uda.Todo​zna​nieoka​za​łosięobez​wład​nia​ją​ce.Kie​dyjąca​ło​wałido​ty​kałjej,kwi​li​ła
jakdziec​ko,ści​ska​jącjegora​mio​na.Niemi​nę​łowie​lecza​su,za​nimroz​pa​dłasięna
mi​lio​nyka​wa​łecz​ków.Drżąciwi​jącsiędzi​ko,cał​ko​wi​ciepod​da​łasięprze​ży​wa​niu.

Kie​dy w koń​cu otwo​rzy​ła oczy, uj​rza​ła twarz Na​tha​na, na któ​rej ma​lo​wa​ła się

duma. Pra​gnę​ła mu się od​wdzię​czyć, więc się​gnę​ła ni​żej i mu​snę​ła tę na​brzmia​łą
częśćjegocia​ła,któ​razdra​dza​ła,jakbar​dzobyłpod​nie​co​ny.

Wy​szep​tałjejimię,wy​su​wa​jącbio​dradoprzo​du.Za​chę​co​naza​czę​łaspraw​dzać,

jakspra​wićmuroz​kosz.Pie​ści​łagousta​miidłoń​mi,ażzy​ska​łapew​ność,żespła​ci​ła
swójdług.

Wpew​nejchwi​lichwy​ciłjązarękę.
–Wy​star​czy–oświad​czyłgło​semnie​zno​szą​cymsprze​ci​wu,za​nimod​wró​ciłsięod

niejisię​gnąłpopre​zer​wa​ty​wę.

Riyęogar​nąłwstyd,żesamaniepo​my​śla​łaoza​bez​pie​cze​niu.Na​thanniezo​sta​wił

jej jed​nak wie​le cza​su na umar​twia​nie się, po​nie​waż de​li​kat​nie roz​su​nął jej nogi,
oparłręcenajejbio​drachiwszedłwnią.

Cho​ciażnajegotwa​rzyprzezmo​mentma​lo​wa​łasięsa​tys​fak​cja,osta​tecz​niepięt​-

nood​ci​snąłnaniejgniew.Woka​mgnie​niuza​mie​niłsięwwul​kanemo​cji.

–Wpę​dziszmniedogro​bu,Riya–wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby,od​wra​ca​jącjej

uwa​gęodsłab​ną​ce​gojużbólu.–Prze​cieżtyje​steśdzie​wi​cą.

Oparł czo​ło na jej pier​si, za​rzu​ca​jąc so​bie w du​chu lek​ko​myśl​ność. Dla​cze​go

wcze​śniejotymniepo​my​ślał?Wkoń​cuwie​dział,jaknie​wiel​kiemia​łado​świad​cze​-
niezmęż​czy​zna​mi.Aleza​cho​wy​wa​łasiętakdzi​koina​mięt​nie,żetenjak​żeważ​ny
szcze​gółcał​ko​wi​ciemuumknął.Oba​wiałsię,żeprzyj​dziemuzatoza​pła​cićwy​so​ką
cenę.

Ztru​demod​zy​skałpa​no​wa​nienadsobąiuniósłgło​wę,żebyspoj​rzećnaswo​jąko​-

chan​kę.Wpa​try​wa​łasięwnie​gowna​pię​ciu.

–Mamprze​stać?Po​win​naśbyłamnieostrzec…
–Czytobycośzmie​ni​ło?–za​py​ta​łaza​chryp​nię​tymgło​sem.–Mniejbywte​dybo​-

la​ło?

–Nie–przy​znałzre​zy​gna​cją.Całatasy​tu​acjazabar​dzosiękom​pli​ko​wa​ła.–Ale

napew​nobar​dziejbymcisięopie​rał.

Odrazusięzo​rien​to​wał,żejąura​ził.
–Wta​kimra​ziecie​szęsię,żetegoniezro​bi​łam.–Spoj​rza​łamupro​stowoczy.–

Wy​bra​łamcie​bie,bowy​da​wa​łeśmisięnaj​lep​szymkan​dy​da​tem.Nieza​wiedźmnie,
Nate.

Po​ru​szy​łabio​dra​mi,za​chę​ca​jącgododzia​ła​nia,aonpo​li​załjejna​brzmia​łewar​gi.

Ni​cze​gojużniekon​tro​lo​wał–aniswo​je​gocia​ła,aniser​ca.

Chwy​ciłwdło​niejejpo​ślad​kiiprzy​cią​gnąłjądosie​bie,apo​temwol​noza​cząłsię

po​ru​szać.Szyb​kodo​sto​so​wa​łasiędona​rzu​co​ne​goprzeznie​goryt​muinieod​ry​wa​-
jącodnie​gowzro​ku,wy​szep​ta​łajegoimię.Jegoser​cebiłodzi​ko,anie​wy​sło​wio​na
roz​koszroz​grze​wa​łajegozmy​słydoczer​wo​no​ści.

Riyadrża​łapodnim,wbi​ja​łapa​znok​ciewjegople​cyiję​cza​ła.Wkrót​cegwał​tow​ny

dreszczwstrzą​snąłjejcia​łem,akil​kase​kundpóź​niejtak​żeNa​thanza​pu​kałdobram
raju.Nieli​czy​łosięnicpróczzmy​sło​wychdo​znań.Wła​ści​wiepo​czułsiętak,jak​by
zo​stałstwo​rzo​nydlatejchwi​li.

Przezkil​kami​nut,któ​rewy​da​wa​łymusięwiecz​no​ścią,le​że​lisple​ce​niwmi​ło​snym

uści​sku.Wkoń​cupo​ca​ło​wałjąde​li​kat​nieispró​bo​wałsięodniejod​su​nąć.Niepo​-
zwo​li​łamunatoijesz​czemoc​niejob​ję​łagozaszy​ję.

–Nate?–szep​nę​łamudoucha.
–Mhm.
–Za​wszetakjest?
–Zod​po​wied​nimpart​ne​remtakwła​śniepo​win​nobyć–od​parłbezna​my​słu,spo​-

glą​da​jącjejwoczy.

Prze​su​nę​ładło​niąpojegople​cach.
–Och!
Od​gar​nąłko​smyk,któ​ryopadłjejnatwarz.
–Mu​szęprzy​znać,żemaszdotegota​lent.Re​agu​jeszztakąpa​sją,żekaż​dymęż​-

czy​zna…

Nasamąmyśloin​nymmęż​czyź​nietu​lą​cymRiyęogar​nę​łygomdło​ści.Prze​ra​żo​ny

od​su​nąłsięodniej,wstałzłóż​kairu​szyłpro​stodoła​zien​ki,nieoglą​da​jącsięzasie​-
bie.Od​krę​ciłwodępodprysz​ni​cemista​nąłwchłod​nymstru​mie​niu.

Dotejporyni​g​dyniepo​zwo​liłżad​nejswo​jejko​chan​cespaćwjegołóż​ku.Ni​g​dy

niemiałnatoocho​ty.Wcią​gupierw​sze​goroku,któ​ryupły​nął,od​kądopu​ściłdom,
wciążtyl​kobrał,jak​bycałyświatsłu​żyłdospra​wia​niamuprzy​jem​no​ści.

Gdypew​ne​godniaobu​dziłsięubokudziew​czy​ny,któ​rejimie​niani​g​dyniepo​znał,

zro​bi​ło mu się nie​do​brze. Zro​zu​miał, że praw​dy po​zo​sta​ną nie​zmien​ne. Szu​ka​nie
po​cie​sze​niawra​mio​nachko​lej​nychko​bietnieuczy​ni​łogosil​niej​szym,mą​drzej​szym
anizdrow​szym,aje​dy​niespra​wi​ło,żepo​czułdosie​bieobrzy​dze​nie.

Wte​dypo​sta​no​wiłżyćwe​długści​śleokre​ślo​nychza​sad.Niewol​nomubyłosięan​-

ga​żo​wać. Na​wet seks mu​siał za​cho​wać bez​dusz​ny cha​rak​ter, bez wzglę​du na to,
czymusiętopo​do​ba​ło,czyteżnie.

Przyta​kimtry​bieży​cia,jakipro​wa​dził,uwzględ​nia​ją​cymlicz​nepo​dró​żeidłu​gie

go​dzi​ny pra​cy, przy​cho​dzi​ło mu to dość ła​two. Ni​g​dy nie po​świę​cał ni​ko​mu wię​cej
niżkil​kami​nutuwa​gi,po​nie​ważnaj​czę​ściejsku​piałsięwy​łącz​nienaso​bie.

Aletymra​zemwszyst​kosięwnimbun​to​wa​ło.Oparłręcenapłyt​kachce​ra​micz​-

nych,bez​sil​niezwie​sza​jącgło​wę.Roz​dzie​ra​łygouczu​cia,któ​redaw​niejtrzy​małna
wo​dzy. Roz​prze​strze​nia​ły się ni​czym zło​śli​wy wi​rus, ata​ku​ją​cy każ​dy za​ka​ma​rek
jegoor​ga​ni​zmu.

Takbar​dzochciałwró​cićdosy​pial​ni.Pra​gnąłjąprzy​tu​lić,po​ca​ło​waćiwy​znać,że

po​łą​czy​łoichcośwy​jąt​ko​we​go.Na​wetjegoska​mie​nia​łeser​cetowie​dzia​ło.Ku​si​ło
go,byjejpo​wie​dzieć,żetoza​szczytzo​staćjejpierw​szymko​chan​kiemiżeniemoże
znieśćmy​ślioin​nychmęż​czy​znach,któ​rzymo​gli​bysiępo​ja​wićwjejży​ciu.

Gdy​bytojed​nakuczy​nił,tyl​kojesz​czebar​dziejskom​pli​ko​wał​bysy​tu​ację.Ni​ko​mu

ni​g​dyniepo​zwo​liłpo​dejśćzbytbli​skoinieza​mie​rzałte​raztegozmie​niać,na​wetdla
tejnie​zwy​kłejko​bie​ty.

Kie​dyRiyaotwo​rzy​łaoczy,do​tknę​łapu​ste​gomiej​scaoboksie​bieizro​zu​mia​ła,że

zo​sta​łasama.Pod​cią​gnę​łakoł​drędosa​mejbro​dyizwi​nę​łasięwkłę​bek,wsłu​chu​jąc
się w ci​szą. Do​tknę​ła pal​ca​mi wciąż jesz​cze opuch​nię​tych ust. Jej ra​mio​na drża​ły,
audabo​la​łyjakpoprze​bie​gnię​ciuma​ra​to​nu.Nabio​drachmia​łasi​nia​kipopal​cach
Na​tha​na.Całejejcia​łono​si​łośla​dymi​ło​snychunie​sień.

Zła​ma​ła swo​je za​sa​dy, ale było war​to. Czu​ła się jak nowo na​ro​dzo​na. Poza tym

cie​szy​łasię,żezdo​ła​łagoroz​zło​ścić.Botozna​czy​ło,żedałaradęprze​drzećprzez
gru​bą war​stwę lodu, któ​rą od​gra​dzał się od świa​ta. I nic nie mo​gło jej tego ode​-
brać.

Pokil​kumi​nu​tachspę​dzo​nychwstru​mie​niuchłod​nejwodyNa​thanzro​zu​miał,że

za​cho​wał się okrut​nie. Za​nim od​szedł, mógł cho​ciaż za​ofe​ro​wać jej kil​ka cie​płych
słów.Zwy​kłatro​skabygonieza​bi​ła.Wkoń​cutadziew​czy​nawła​śnieprze​ży​łaswój
pierw​szyraz.

Wście​kłynasie​bieowi​nąłsięręcz​ni​kiemwo​kółbio​der,poczymru​szyłdosy​pial​ni.

Wi​dokpu​ste​gołóż​kaogrom​nienimwstrzą​snął.Po​szedłszu​kaćjejdosa​lo​nu,apo​-
temwró​ciłiro​zej​rzałsięuważ​nie.Za​uwa​żył,żeznik​nę​łyjejrze​czy:su​kien​ka,buty

ito​reb​ka.

Na​gleza​dzwo​niłjegote​le​fon.Ode​brał,trzę​sącsięzezło​ści.Niewie​dział,jakso​-

biepo​ra​dzićztymna​tło​kiememo​cji.

–Nieka​za​łemciwyjść–wark​nął.
–Wiem–ode​zwa​łasięci​cho–aleuzna​łam,żetakbę​dzienaj​le​piej.Uda​łomisię

zna​leźćtwo​je​goszo​fe​ra,aonzgo​dziłsięod​wieźćmniedodomu.

Na​thanniemógłwy​do​byćgło​su.Czułdosie​bieobrzy​dze​nie.Wła​śnieode​brałtej

mło​dejko​bie​cienie​win​ność,apo​temna​kło​niłjądouciecz​ki.

–Nate?Po​wiedzcoś,pro​szę.–Spra​wia​ławra​że​niezmę​czo​nej.
–Riya,bar​dzocięprze​pra​szam.Po​wi​nie​nembył…
–Dzię​ku​jęci,Nate–prze​rwa​łamusta​now​czo–zawszyst​ko,codzi​siajdlamnie

zro​bi​łeś.

–Dodia​bła,Riya.Niemu​siszdzię​ko​waćmizaseks.Janie…
Ro​ze​śmia​łasię,cotyl​kopo​gor​szy​łojegona​strój.Czydlaniejtona​praw​dębyłota​-

kiepro​ste?Czytoprzeznie​gotakbar​dzosięzmie​ni​ła?

–Dzię​ku​ję,żespę​dzi​łeśzemnątęnociżeoka​za​łeśmitylewy​ro​zu​mia​ło​ści.Ty

pierw​szy po​my​śla​łeś o tym, cze​go ja mogę chcieć. Ni​g​dy nie za​po​mnę tych chwil.
Aseksbyłcu​dow​ny,więczanie​gotak​żeje​stemciwdzięcz​na.

Zszo​ko​wa​ny Na​than nie mógł zna​leźć od​po​wied​nich słów. Nie za​słu​gi​wał na tę

ko​bie​tę.

–Do​bra​noc,Na​tha​nie.
Nieza​cze​ka​ła,ażsięode​zwie,tyl​koodrazuza​koń​czy​łapo​łą​cze​nie.Gdyjejtwarz

znik​nę​łazekra​nuapa​ra​tu,ci​snąłnimościa​nę.Czułsiętak,jak​byktośpo​ło​żyłmu
napier​siogrom​nycię​żar.Opadłnałóż​ko,któ​rena​dalpach​nia​łoRiyą,iukryłtwarz
w dło​niach. Uczu​cia ści​snę​ły go za gar​dło – pierw​szy raz od śmier​ci mat​ki z taką
siłą. Prze​kli​na​jąc gło​śno, zdu​sił je. Nie za​mie​rzał się nad sobą uża​lać. Nie chciał
byćznówtam​tymsła​bymchłop​cem,któ​ryboisięna​wetwła​sne​gocie​nia.

Prze​trwałdzię​kibez​względ​no​ści,ade​ter​mi​na​cjauczy​ni​łaznie​gobo​ga​te​goczło​-

wie​ka. Taka była jego re​cep​ta na ży​cie i żad​na ko​bie​ta nie mo​gła tego zmie​nić.
Ubrałsięwięciza​mó​wiłkawę.We​zwałteżpo​ko​jów​kę,żebyzmie​ni​łapo​ściel.Nic
niemo​głoprzy​po​mi​naćmuotym,comię​dzynimiza​szło.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Ko​lej​nedwaty​go​dnieRiyapo​świę​ci​łanaprzy​go​to​wa​niadoślu​bu.Za​an​ga​żo​wa​ła

się w nie do tego stop​nia, że nie mia​ła cza​su na nic in​ne​go. Kie​dy nie pra​co​wa​ła
wsie​dzi​bieTra​ve​lo​gueaniniejeź​dzi​łapomie​ście,kon​tro​lu​jącdo​staw​ców,sku​pia​ła
sięnauni​ka​niumat​ki.Wie​czo​ra​mipa​da​ławy​czer​pa​naiodrazuza​sy​pia​łagłę​bo​ko.

Na​go​rzejzno​si​łatechwi​le,kie​dywi​dy​wa​łaNa​tha​na.
–Jaksięczu​jesz?–za​py​tałją,kie​dyspo​tka​lisięwbiu​rzepierw​szyrazodpa​mięt​-

nejnocy.

Cho​ciażpo​czu​łazna​jo​mecie​pło,zdo​ła​łaza​pa​no​waćnadgło​sem.
–Do​brze–od​par​łaspo​koj​nie.
Wsu​nął jej ko​smyk za ucho i de​li​kat​nie po​gła​skał po​li​czek, a jej ser​ce za​dud​ni​ło

wpier​si.Takbar​dzopra​gnę​łaza​trzy​maćtęchwi​lę.Aleza​nimzdą​ży​łaza​re​ago​wać,
Na​thansięod​su​nął,ski​nąłgło​wą,poczymwró​ciłdopra​cy.

Riyawzię​łaznie​goprzy​kład.Icho​ciażprzezwięk​szośćcza​sura​dzi​łaso​biecał​-

kiem nie​źle, mie​wa​ła chwi​le zwąt​pie​nia, zwłasz​cza gdy do​pa​da​ły ją pod​stęp​ne
wspo​mnie​nia. Wy​wo​ły​wa​ły je szcze​gó​ły, ta​kie jak wi​dok Na​tha​na przy​gry​za​ją​ce​go
zę​ba​midol​nąwar​gę,gdypo​grą​żałsięwmy​ślach,albomu​śnię​ciejegopal​ców,gdy
po​da​wałjejdo​ku​men​ty.

Ale naj​bar​dziej bra​ko​wa​ło jej męż​czy​zny, któ​re​go po​zna​ła, za​baw​ne​go, peł​ne​go

ener​gii i nie​zwy​kle czu​łe​go. To wszyst​ko znik​nę​ło za gru​bym mu​rem uprzej​mo​ści
i cho​ciaż współ​pra​ca ukła​da​ła im się bez za​rzu​tu, za​cho​wy​wa​li się w sto​sun​ku do
sie​biejakdwo​jenie​zna​jo​mych.

Naszczę​ścieniemy​śla​łaotym,kie​dyza​mknię​tawswo​impo​ko​ju,koń​czy​łaukła​-

daćmenunaprzy​ję​ciewe​sel​ne.Gdyjużsięzewszyst​kimupo​ra​ła,wy​łą​czy​łakom​-
pu​ter.

–Czymo​że​mypo​roz​ma​wiać?–usły​sza​łagłosmat​kido​bie​ga​ją​cyoddrzwi.
Riyaspoj​rza​ławjejstro​nę,za​nimpo​de​rwa​łasięzkrze​sła.
–Niemamcinicdopo​wie​dze​nia.
–Todla​cze​gotakbar​dzoan​ga​żu​jeszsięwor​ga​ni​za​cjęślu​bu?
– Ro​bię to dla Ro​ber​ta. – Gdy​by nie on już daw​no spa​ko​wa​ła​by swo​je rze​czy

iopu​ści​łapo​sia​dłość.

Kie​dyJac​kiesięskrzy​wi​ła,Riyapo​czu​łażal.Na​dalniepo​tra​fi​łaza​cho​waćobo​jęt​-

no​ścinacier​pie​niemat​ki. Jed​no​cze​śnieniepo​tra​fi​łajej wy​ba​czyćzdra​dyi wró​cić
dodaw​nejre​la​cji.

–Odchwi​li,gdyprze​kro​czyłprógtegodomu,wie​dzia​łam,żewszyst​koznisz​czy–

wy​sy​cza​łajejmat​ka.

–Oczymtymó​wisz?
– To Na​than po​no​si od​po​wie​dzial​ność za ten ba​ła​gan. Ro​bert wciąż mówi tyl​ko

onim.Chce,że​by​śmyopu​ści​litendom.Niepo​zwo​liłna​wetwy​pra​wićtu​tajwe​se​la.
A kie​dy pró​bo​wa​łam pro​te​sto​wać, pod​niósł na mnie głos. My​śli tyl​ko o swo​im

synu…

–Itociędzi​wi?–za​py​ta​łaRiyaznie​do​wie​rza​niem.–Ro​bertmy​ślał,żejużni​g​dy

wię​cejniezo​ba​czyNa​tha​na.Niepo​tra​fiszsięcie​szyćjegoszczę​ściem?

Riyabyłaza​chwy​co​na,żeoj​ciecisynod​na​leź​lisiępola​tach.Wła​ści​wiena​wetim

tro​chęza​zdro​ści​ła.Oczy​wi​ścieRo​bertna​dalsięoniątrosz​czył,aonawie​lemuza​-
wdzię​cza​ła,aleświa​tło,któ​repo​ja​wia​łosięwjegooczach,gdyopo​wia​dałoNa​tha​-
nie,odro​bi​nęjąza​smu​ca​ło.

–Je​steśsil​na,Riya.Niekaż​dytakświet​nieso​biera​dziwpo​je​dyn​kę.Pod​ję​łamzłą

de​cy​zję,coniezna​czy,żecięnieko​cham.Niemo​żeszzre​zy​gno​waćzpo​sia​dło​ści…

–Czytyso​bieżar​tu​jesz?
– Mó​wię tyl​ko, jak jest. Bo wła​śnie to pla​nu​jesz wkrót​ce zro​bić. Mam ra​cję? –

Przyj​rza​łasięcór​cepo​dejrz​li​wie.–Ko​chamRo​ber​ta.Irze​czy​wi​ścietro​chępa​ni​ku​-
ję,kie​dysięnamniewście​ka.Takjakspa​ni​ko​wa​łam,kie​dytwójoj​ciecza​gro​ził,że
micie​bieod​bie​rze.

Riyazro​zu​mia​ła,żetoprzedewszyst​kimbrakpew​no​ścisie​biewpę​dziłjejmat​kę

wta​ra​pa​ty.Ipróczbez​sil​no​ściorazgnie​wupierw​szyrazpo​czu​ładlaniejli​tość.

–Ro​bertnieprze​stałcięko​chaćtyl​kodla​te​go,żeod​zy​skałsyna.Totakniedzia​ła.
–Czyż​by?Spójrztyl​ko,jakNa​thanna​sta​wiłcięprze​ciw​komnie.Przezlatamia​ły​-

śmytyl​kosie​bieiwspie​ra​ły​śmysięna​wza​jem,ate​razna​wetniechcesznamniepa​-
trzeć.Daw​niej…

– Ty ni​g​dy mnie nie wspie​ra​łaś, a je​dy​nie szu​ka​łaś u mnie po​cie​sze​nia. Je​dy​ne

bez​tro​skiechwi​lewdzie​ciń​stwieza​wdzię​czamRo​ber​to​wi,apraw​dzi​wysmakży​cia
po​zna​łamwy​łącz​niedzię​kiNa​tha​no​wi.Więcwy​bacz,je​śli…

–Smakży​cia?Oczymtymó​wisz?
–Nietwo​jaspra​wa.
Jac​kiespoj​rza​łazszo​ko​wa​nanacór​kę.
–Prze​spa​łaśsięznim!Jakmo​głaśbyćtakgłu​pia?
Riyanieza​mie​rza​łapo​zwo​lićmat​ceznisz​czyćnaj​pięk​niej​szychwspo​mnień,ja​kie

uda​łojejsięzgro​ma​dzić.

–Itomówiko​bie​ta,któ​raza​ko​cha​łasięwżo​na​tymmęż​czyź​nie!–wrza​snę​ła,nie​-

na​wi​dzącJac​kiezato,żewy​do​by​łazniejnaj​gor​szeemo​cje.

– Ro​bert przy​naj​mniej wy​trwał przy mnie przez te wszyst​kie lata, a Na​than cię

zo​sta​wi.

Cho​ciaż Riya do​sko​na​le zda​wa​ła so​bie z tego spra​wę, pró​bo​wa​ła nie my​śleć

ochwi​li,wktó​rejprzyj​dzieimsiępo​że​gnać.

–Tospra​wamię​dzymnąaNa​tha​nem.Cho​ciażcięż​kocisięztympo​go​dzić,jateż

mamswo​jeży​cie.Iniccidotego.Niewszyst​komusisiękrę​cićwo​kółcie​bie.Poza
tympoślu​bieitaksięstądwy​pro​wa​dzę.

Cho​ciażwcze​śniejmia​ławąt​pli​wo​ści,po​zby​łasięichosta​tecz​nie.
–Te​razjużwszyst​koro​zu​miem.Wiem,dla​cze​gotakna​le​gał.Wszyst​koso​bieza​-

pla​no​wał,że​byśwpa​dławjegora​mio​na.

–Cotozabred​nie?
–Mó​więoNa​tha​nie.Toonna​le​gał,że​bymwy​zna​łacipraw​dęoojcu.Onsięocie​-

bienietrosz​czy.Chciałtyl​koza​cią​gnąćciędołóż​ka.

Riyaza​ci​snę​łapię​ści,żebyza​pa​no​waćnadchę​ciąspo​licz​ko​wa​niamat​ki.

–Nie–za​pro​te​sto​wa​łazna​ci​skiem.–Ontakiniejest.Niechciałodemnieni​cze​-

gopozatym,że​bymzro​zu​mia​ła,żemar​nu​jęso​bieży​cie.Onpierw​szyomniepo​my​-
ślał.

Wie​dzia​ła, że mat​ka ni​g​dy tego nie zro​zu​mie, i mu​sia​ła się z tym po​go​dzić. Nie

czu​łajużdoniejnie​na​wi​ści,alemu​sia​łasięodniejuwol​nićiwresz​ciesku​pićsięna
so​bie.

Nie​co póź​niej po​szła po​szu​kać Na​tha​na. Po​nie​waż nie zna​la​zła go w domu, wy​-

szła do ogro​du. Sie​dział na ław​ce w al​tan​ce, z gło​wą od​chy​lo​ną do tyłu. Miał za​-
mknię​teoczy.Słoń​cepie​ści​łomutwarz,acie​pływie​trzykde​li​kat​niepo​ru​szałwło​sa​-
mi.

Wcią​gutychkil​kuty​go​dni,któ​respę​dziłwSanFran​ci​sco,jegoopa​le​ni​znazdą​ży​-

łaodro​bi​nęzbled​nąć,apodocza​mipo​ja​wi​łysięcie​nie.Ścią​gnię​teustaprzy​po​mi​na​-
łycien​kąkre​skę.Spra​wiałwra​że​nieme​lan​cho​lij​ne​goiogrom​niesa​mot​ne​go.

Riyaodrazuza​pra​gnę​łaprzy​tu​lićgomoc​noipo​cie​szyć.Szyb​kojed​nakprzy​wo​ła​-

łasiędopo​rząd​ku.Za​cho​wy​wa​łasięnie​do​rzecz​nie.To,żeonaczu​łasięsamajak
pa​lec,wca​lenieozna​cza​ło,żeontak​żezma​gałsięzpo​dob​ny​miuczu​cia​mi.

Jak​byja​kiśszó​styzmysłostrzegłgoprzedna​dej​ściemin​tru​za,spoj​rzałpro​stona

nią,apo​tempo​chy​liłsiędoprzo​du,marsz​czącczo​ło.

–Czycośsięsta​ło?–za​py​tał.
Po​krę​ci​łagło​wą,apo​nie​ważniemo​gławy​do​byćanisło​wa,tyl​kosta​ła,wpa​tru​jąc

sięwnie​go.

Wkoń​cuNa​thanwes​tchnąłziry​ta​cją.
–Chodźtu​taj–po​wie​dział.
Po​de​szładonie​goiusia​dłaoboknaław​ce.
Byłpięk​ny,sło​necz​nydzień,apo​wie​trzeprze​sy​ca​ławońkwia​tów.Przezmo​ment

obo​jemil​cze​li,upa​ja​jącsięprzy​jem​nąci​szą,ażwresz​cieRiyazmniej​szy​ładzie​lą​cą
ichod​le​głość.Opar​łagło​węojegora​mięiob​ję​łagorękąwpa​sie.Wna​pię​ciucze​-
ka​łanajegore​ak​cjęizezdu​mie​niemstwier​dzi​ła,żejejnieode​pchnął.Jejser​cebiło
moc​notakjakwte​dy,kie​dysięprzednimroz​bie​ra​ła.Wes​tchnę​łaci​cho,gdyontak​-
żejąob​jąłiprzy​cią​gnąłdosie​bie.

–Sły​sza​łam,żeniechceszsięzgo​dzićnawy​pra​wie​niewe​se​lawdomu–ode​zwa​ła

sięci​cho,nisz​czącspo​koj​nąat​mos​fe​rę.

Cho​ciażsięspiął,od​po​wie​działjejspo​koj​nymgło​sem:
–Topraw​da.–De​li​kat​niepo​tarłkciu​kiemjejczo​ło.–Nieczu​jęzło​ścidotwo​jej

mat​ki,aleza​le​żyminatym,żebytomiej​scepo​zo​sta​łohoł​demdlamo​jej.

Riyaski​nę​łagło​wą,czu​jącuciskwgar​dle.
–Bar​dzozaniątę​sk​nisz?
Nieza​cho​wa​ła​bysięokrut​niej,gdy​bypo​ra​zi​łagoprą​dem.Topy​ta​nieprzy​wo​ła​ło

z pa​mię​ci nie tyl​ko ob​raz wy​krzy​wio​nej stra​chem twa​rzy jego mat​ki, ale tak​że
wszyst​kiejegozłeuczyn​ki.Cogor​sza,za​da​łajejwchwi​li,gdyroz​ko​szo​wałsięjej
bli​sko​ścią,do​ty​kiemicie​płem.

Dla​te​good​su​nąłsięodniejgwał​tow​nieipo​de​rwałsięzław​ki,gdystrachza​czął

za​tru​waćmukrew.Ni​cze​goniepra​gnąłbar​dziejniżza​pro​po​no​waćjej,bywy​ru​szy​-
ła z nim w po​dróż i po​zwo​li​ła mu od​kryć przed nią świat. Nie mógł jej jed​nak po​-

zwo​lićzdo​byćnadnimtakdu​żejwła​dzy.Mu​siałuod​por​nićsięnajejnie​zwy​kłecia​ło
iser​ce.Tyl​kowtenspo​sóbmógłuchro​nićobo​jeprzedtra​ge​dią.

– Mój asy​stent znaj​dzie od​po​wied​nie miej​sce. Nie mu​sisz się tym przej​mo​wać.

I mo​żesz od​pu​ścić so​bie Ro​ber​ta. Za​trud​ni​łem pie​lę​gniar​kę, któ​ra bę​dzie go co​-
dzien​niedo​glą​dać.Za​trosz​częsięonie​goiotwo​jąmat​kę.Tyzde​cy​do​wa​niezadłu​-
godźwi​ga​łaśtencię​żar.

Po​my​ślał o wszyst​kim. O każ​dym szcze​gó​le. Naj​wy​raź​niej więc za​mie​rzał wy​je​-

chać.

–Dzię​ki.Za​mie​rzaszpo​ja​wićsięnaślu​bie?
Ro​ze​śmiałsiębezcie​niahu​mo​ru,wsu​wa​jącręcedokie​sze​ni.Riyaza​uwa​ży​ła,że

ce​lo​wouni​kajejspoj​rze​nia.

–Gdy​bytoza​le​ża​łoodemnie,ru​szył​bymwtejse​kun​dzie,aleda​łemcisło​wo.
Te zim​ne, wy​ra​cho​wa​ne sło​wa po​dzia​ła​ły na nią jak lo​do​wa​ty prysz​nic. Mia​ła

wży​ciunie​wie​luprzy​ja​ciół,ategojed​ne​goniechcia​łastra​cićwszcze​gól​no​ści.

–Jakokre​ślił​byśna​szesto​sun​ki?
Gniew​nieza​ci​snąłzęby,za​nimod​po​wie​działoschle:
–Ni​jak,bonicnasniełą​czy.
–Dla​cze​gosiętakza​cho​wu​jesz?–za​py​ta​łazbi​taztro​pu.–Cozro​bi​łamnietak?
–Tam​tejnocybyłomiło.–Uśmiech​nąłsięwy​mow​nie.–Aledzi​siajza​czy​naszude​-

rzaćwton,naktó​rymamaler​gię.

–Bochcę,że​by​śmyzo​sta​liprzy​ja​ciół​mi?Wiem,żetotyzmu​si​łeśJac​kiedowy​zna​-

niamipraw​dy.–Kie​dyotwo​rzyłusta,unio​słarękę,żebygouci​szyć.–Wiem,żekie​-
ro​wa​ła tobą tro​ska. Nie po​trze​bu​ję żad​nych wy​ja​śnień. Po​my​śla​łam po pro​stu, że
mo​że​myza​cho​waćdo​brere​la​cjei…

–Zro​bi​łemtozli​to​ści.
–Zli​to​ści?
–Tak.Zma​ni​pu​lo​wa​łaśmnie,żebymnietu​tajścią​gnąć,za​ry​zy​ko​wa​łaśwszyst​ko,

żeby zbli​żyć mnie z oj​cem. Dzię​ki temu od​zy​ska​łem spo​kój. Uzna​łem więc, że się
od​wdzię​częipo​mo​gęciprzej​rzećnaoczy.Itobybyłonatyle.

Tymra​zemjegosło​wająroz​gnie​wa​ły.
–Dla​cze​goza​cho​wu​jeszsięjakpa​lant?
–Bopotam​tejnocyniemo​że​mysięprzy​jaź​nić.Kie​dywy​ja​dę,niezo​ba​czy​mysię

ni​g​dywię​cej.

Przezmo​mentmia​łapro​ble​myzod​dy​cha​niem.
–Nieza​mie​rzaszod​wie​dzaćmiej​sca,októ​retakza​cie​klewal​czy​łeś?Wy​rzu​cisz

nasstądizo​sta​wiszdomnapa​stwęlosu?

–Do​kład​nietak–przy​znał,spra​wia​jącjejból.–Mógł​bymskła​mać,alenie​na​wi​-

dzękłamstw.

Riya wie​dzia​ła, że ra​nił ją umyśl​nie, ale nie ro​zu​mia​ła dla​cze​go. Na po​wrót stał

się tym ozię​błym, nie​do​stęp​nym męż​czy​zną, któ​re​go po​zna​ła kil​ka ty​go​dni wcze​-
śniejwsie​dzi​bieTra​ve​lo​gue.

–Nieróbtego,Riya.Niein​te​re​sujsięmnątyl​kodla​te​go,żeby​łemtwo​impierw​-

szymko​chan​kiem.–Pa​trzyłnaniątakin​ten​syw​nie,jak​bychciałsięna​uczyćnapa​-
mięćkaż​dejli​niitwo​rzą​cejjejtwarz.–To,codomnieczu​jesz,tozwy​kłeza​uro​cze​-
niepo​dyk​to​wa​nepo​trze​ba​micia​ła.

–Maszmniezana​iw​ną?–ob​ru​szy​łasię,pio​ru​nu​jącgowzro​kiem.–Je​ślimu​sisz

wie​dzieć,chęt​niepo​ła​si​ła​bymsięnajesz​czeje​denztychfan​ta​stycz​nychor​ga​zmów,
któ​reser​wu​jeszzde​spe​ro​wa​nymko​bie​tom.

Riyazsa​tys​fak​cjąpa​trzy​ła,jakNa​thantra​cinadsobąkon​tro​lę.Chcia​łagoroz​-

wście​czyć.Pra​gnę​ła,żebycier​piałrów​niemoc​nojakona.

–Przy​pusz​czam,żeniepo​tra​fiszod​róż​nićdo​bre​goprzy​ja​cie​laodświet​ne​goko​-

chan​kaimęż​czy​zny,któ​ryza​słu​gu​jenatwo​jąmi​łość.Jado​sko​na​lespraw​dzamsię
tyl​kowjed​nejztychról,ato​biezwy​czaj​niebra​ku​jedo​świad​cze​nia,żebywła​ści​wie
tooce​nić.

–Ja​sne.BoNa​tha​nielRa​mi​rezwienaj​le​piej,cojestdlakogonaj​lep​sze.–Od​su​nę​-

łasięodnie​go,wście​kłanasie​bie,żetakbar​dzotę​sk​nizajegodo​ty​kiem.–Mo​żesz
wy​świad​czyćmidwieprzy​słu​gi,za​nimprze​pad​nieszjakkam​fo​ra?Czymożemak​sy​-
mal​niewy​ko​rzy​sta​łamjużtwo​jąhoj​ność?

Po​bladłispra​wiałwra​że​niewy​czer​pa​ne​go,jak​byopadłzsił.
–Słu​cham.
–Mo​żeszusta​lićmiej​scepo​by​tumo​je​goojca?
–Oczy​wi​ście.Po​wie​rzęko​muśtoza​da​nie.Icojesz​czemogędlacie​biezro​bić?
–Doślu​buzo​stałty​dzień.Spra​wiszmiwiel​kąra​dość,je​ślidotegocza​susiętu​taj

niepo​ja​wisz.Ro​bertmożesięztobąspo​ty​kaćwho​te​lu.

–Dla​cze​go?
Zcięż​kimser​cemmu​snę​łapal​ca​midrew​nia​nąba​lu​stra​dę.
–Tobyłmójdomprzezpo​nadde​ka​dę.Tybę​dzieszsięmógłcie​szyćtymmiej​scem

dokoń​caży​cia.Mniezo​sta​łotyl​kosie​demdni.Chcęjewy​ko​rzy​staćmak​sy​mal​nie,
aje​ślibę​dzieszwpo​bli​żu,zruj​nu​jeszmojepla​ny.

Ski​nąw​szygło​wą,od​szedł.PodRiyąugię​łysięko​la​na,więcopa​dłanaław​kę.Za​-

pie​kłyjąoczy.Łzyza​wio​dłyjąwie​lerazy,gdypró​bo​wa​ładaćuj​ściebó​lo​wi.Niepły​-
nę​ły,kie​dysą​dzi​ła,żeoj​ciecsięjejwy​rzekł,aniwte​dy,gdypo​zna​łapraw​dęokłam​-
stwachJac​kie.Aletymra​zemniemu​sia​ładłu​gocze​kać.

Pła​ka​ła z żalu nad małą za​gu​bio​ną dziew​czyn​ką, któ​rą kie​dyś była, nad nie​uf​ną

na​sto​lat​ką,wktó​rąsięza​mie​ni​ła,inadko​bie​tąoser​cuzlodu.Niemy​śla​łaoNa​tha​-
nie.Tymra​zemcho​dzi​łowy​łącz​nieonią.

Wkoń​curoz​bo​la​łajągło​wa.Wte​dyotar​łapo​licz​ki,zro​bi​łagłę​bo​kiwdechiwsta​-

ła.Ro​zej​rza​łasiępopięk​nymogro​dzie.Ży​cie,któ​redo​tądwio​dła,oka​za​łosięnie​-
wy​star​cza​ją​ce, a noc z Na​tha​nem wska​za​ła jej nową dro​gę. Mu​sia​ła roz​wi​nąć
skrzy​dła,cho​ciażna​dalniemia​łapo​ję​cia,jaktozro​bić.Takczyina​czej,wkrót​ceza​-
mie​rza​łaopu​ścićtomiej​sce.Cze​kałnaniącałyświat.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Dzię​kinie​zwy​klespraw​nejfir​mieeven​to​wej,któ​rąza​trud​niłNa​than,przy​go​to​wa​-

niadoślu​buprze​bie​ga​łybezza​kłó​ceń.Je​dy​ne,ocomu​sia​łatrosz​czyćsięRiya,to
do​bre sa​mo​po​czu​cie mat​ki. Wie​le razy mia​ła ocho​tę wy​je​chać jesz​cze przed ślu​-
bem,aleniechcia​łaspra​wićza​wo​duRo​ber​to​wi.

Pozatymwy​jąt​ko​woprzy​jem​niespę​dzi​łatenczas.Na​thando​trzy​małsło​wainie

po​ka​zy​wał się w ro​dzin​nej po​sia​dło​ści, któ​rej ona z ko​lei nie opusz​cza​ła. Gdy nie
zaj​mo​wa​łasięspra​wa​mizwią​za​ny​mizTra​ve​lo​gueinieślę​cza​łanadlap​to​pem,że​-
gna​łasięzkaż​dymbli​skimjejza​ka​mar​kiem.

Pew​ne​gopo​po​łu​dnia,cał​kiemnie​spo​dzie​wa​nie,od​wie​dzi​łająsty​list​kazsuk​nia​mi

nie​zwy​kle ce​nio​ne​go pro​jek​tan​ta, na któ​re ni​g​dy nie by​ło​by jej stać. Oka​za​ło się
jed​nak,żezawszyst​kopła​ciłNa​than.Dla​te​gopo​cząt​ko​woRiyana​wetniechcia​ła
obej​rzećba​jecz​nychstro​jów,ażotrzy​ma​łakrót​kąwia​do​mośćtek​sto​wą:„Pła​cęza
ślub.Chcępo​ka​zaćta​cie,żenieży​więura​zy”.

Bez​zwłocz​nieod​pi​sa​ła,żesamamożespra​wićso​biepo​rząd​nystrójnatęoka​zję.

„Mójszeftobez​dusz​naświ​nia,aledo​brzepła​ci”,do​da​łanako​niec.

Niemu​sia​ładłu​gocze​kaćnaod​po​wiedź.„Wtenspo​sóbchcęciępo​wi​taćwro​dzi​-

nie.Je​ślinieprzyj​mieszpre​zen​tu,będęzwra​caćsiędocie​biepersio​stra”.

Uśmie​cha​jąc się pod no​sem, Riya po​gła​ska​ła ekran te​le​fo​nu. Po co on to ro​bił?

Prze​cieżod​rzu​ciłjejprzy​jaźń.Ni​cze​goodniejniechciał.Skądwięcpo​mysł,żeby
cośjejpo​da​ro​wać?Dla​cze​gotakzniąpo​gry​wał?

W koń​cu ule​gła i przy​ję​ła sty​list​kę. Od pierw​sze​go wej​rze​nia za​ko​cha​ła się

wzwiew​nejkre​acjizbe​żo​we​goje​dwa​biu,któ​ramia​łapra​wietensamod​cieńcojej
cera.Ma​te​riałsze​le​ściłci​cho,kie​dysiępo​ru​sza​ła,idys​kret​niepod​kre​ślałwszyst​-
kiejejkrą​gło​ści.

Ta pro​sta, lecz ele​ganc​ka su​kien​ka wy​glą​da​ła tak, jak​by zo​sta​ła uszy​ta wła​śnie

zmy​śląoniej,ibar​dzoróż​ni​łasięodsza​ro​bu​rych,wor​ko​wa​tychubrań,któ​reno​si​-
łanacodzień.

Wło​syupię​ławwy​so​kikok,alezma​ki​ja​żuzre​zy​gno​wa​ła.Go​to​waze​szłanadół,

gdziespo​tka​łasięzJac​kieiRo​ber​tem.Wszy​scytro​jepo​je​cha​lili​mu​zy​nądoho​te​lu,
wktó​rymmia​łasięod​byćuro​czy​stość.Icho​ciażser​ceści​ska​łojejsięzbólunamyśl
o ry​chłym wy​jeź​dzie, wciąż mo​gła my​śleć tyl​ko o tym, jak bar​dzo pra​gnie uj​rzeć
Na​tha​na–tenostat​niraz.

Cze​ka​ła więc na nie​go, kie​dy ści​ska​ła ręce przy​by​łych go​ści, przy​słu​chi​wa​ła się

przy​się​gomiwzno​szo​nymto​a​stom,tań​czy​łazRo​ber​temigra​tu​lo​wa​łamat​ce.Do​-
pie​rogdyza​padłzmrok,zro​zu​mia​ła,żeonnieprzyj​dzie.

Za​go​to​wa​łasięzezło​ści,kie​dyJac​kiedo​łą​czy​ładoniejnako​ry​ta​rzu.
–Bar​dzomiprzy​kro–ode​zwa​łasięostroż​nie–aletakbę​dzienaj​le​piej.Po​zwól

muodejść.Toitakniemaztobąnicwspól​ne​go.

Za​sko​czo​naspo​strze​gaw​czo​ściąmat​ki,przyj​rza​łajejsięuważ​nie.
–Pro​szę,Jac​kie,tyl​koniedzi​siaj.Cieszsięswo​imszczę​ściemidajmispo​kój.
– Po​tra​fię się uczyć na błę​dach. Ni​g​dy nie za​pew​ni​łam ci po​czu​cia bez​pie​czeń​-

stwa,aleprzej​mu​jęsiętobą.Potymwszyst​kimza​słu​ży​łaśnaszczę​ście,nako​goś,
ktobę​dziecięko​chałitrosz​czyłsięocie​bieprzezdłu​giczas.Dla​te​goNa​thannie
na​da​jesięnatwo​je​gomęż​czy​znę.

Riyiniespodo​bałsięwy​raztwa​rzymat​ki.
–Comasznamy​śli?
–Cho​ru​jenatosamocoAnna.
Wy​da​jąc stłu​mio​ny okrzyk, Riya opar​ła się o ścia​nę. Lo​do​wa​ty dreszcz prze​szył

jejcia​ło.Toniemo​głabyćpraw​da.Prze​cieżNa​thanwy​glą​dałjakokazzdro​wia.Za​-
wszebyłpe​łenener​gii.Wy​da​wałsięnie​zwy​klesil​ny,nie​malnie​znisz​czal​ny.

Na​gleprzy​po​mnia​łaso​bietenwie​czór,kie​dyze​mdlał.Mia​łado​wódjaknadło​ni,

alegozi​gno​ro​wa​ła.

–Mu​szęsięznimzo​ba​czyć.
–Riya?Cosięsta​ło?Źlewy​glą​dasz.
Na​po​tka​łaspoj​rze​nieRo​ber​ta,aleniezdo​ła​łaprzy​wo​łaćnaustauśmie​chu.
–Wiesz,gdziejestNa​than?
–Wró​ciłdodomu.Wy​jeż​dżazakil​kago​dzin.
–Ontu​tajbył?Kie​dy?
–Tak.Wy​szedł,za​nimprzy​je​cha​ły​ściera​zemzJac​kie.Po​wie​dział,żebar​dzosię

spie​szy.

–Och.–Mia​ławra​że​nie,żezie​miausu​wajejsięspodstóp.–Niepo​że​gnałsięze

mną.Obie​całmi,żetudzi​siajbę​dzie.–Pró​bo​wa​łaza​pa​no​waćnadna​ra​sta​ją​cymbó​-
lemistra​chem.–Nicztegoniero​zu​miem.Jakmo​głamsięniezo​rien​to​wać?Dla​-
cze​gominiepo​wie​dział?

Ro​bert przy​tu​lił ją moc​no, a ona opar​ła gło​wę na jego ra​mie​niu. Jed​no py​ta​nie

wciążnieda​wa​łojejspo​ko​ju.Dla​cze​gotakbar​dzojejza​le​ża​ło?Prze​cieżdałjejja​-
snodozro​zu​mie​nia,żeniełą​czyichnicwy​jąt​ko​we​go.

–Przy​kromi,żedotegodo​szło,alemu​siszwie​dzieć,żetoniemanicwspól​ne​go

ztobą.

Riyasięro​ze​śmia​ła,po​nie​ważwszy​scywkół​kopo​wta​rza​litosamo.
–Na​praw​dę?–za​py​ta​łaci​cho.Niechcia​ładłu​żejwma​wiaćso​bie,żejestsil​naize

wszyst​kimso​biepo​ra​dzi.Mia​łategodość.–Wszy​scytakła​twozemniere​zy​gnu​ją.
Nie​na​wi​dzęgozato,cozro​bił,isie​biezato,żetaksięczu​ję.Mu​szębyćnaj​głup​szą
ko​bie​tąnaświe​cie,sko​ro…

Ro​bertpo​krę​ciłgło​wązełza​miwoczach.
–Tojegospo​sóbnaprze​trwa​nie.Niezniósł​bytego,gdy​bystałsiętakijakAnna.
–Nieob​cho​dzimnie,conimkie​ro​wa​ło.Za​słu​gu​jęnapo​że​gna​nie.
–Nie,Riya.Za​cze​kaj.
Igno​ru​jącnie​po​kójnatwa​rzyRo​ber​ta,szarp​nę​łarękę,żebysięuwol​nić.
–Puśćmnie.Je​śliniezdą​żę,jużni​g​dygoniezo​ba​czę.
–Nieutrud​niajmutegojesz​czebar​dziej.
–Acozmo​imiuczu​cia​mi?!–wrza​snę​łatakgło​śno,żejejgłospo​niósłsięechem

poob​szer​nympo​miesz​cze​niu,aleczu​łasiętak,jak​byktośwy​rwałjejser​ce.Czyten

czas,któ​ryspę​dzi​lira​zem,nicdlanie​goniezna​czył?Czyonanicdlanie​gozna​czy​-
ła?Mu​sia​łasiętegodo​wie​dzieć.

–Obie​ca​łeśmita​niec.
Na​thanod​wró​ciłsięnadźwiękjejła​god​ne​gogło​su.Niebyłpe​wien,czyspró​bu​je

good​na​leźć.Niewie​działna​wet,czymunatymza​le​ży.

Oparłsięościa​nęiprzyj​rzałjejsięuważ​nie.Wy​glą​da​łanie​ziem​sko,ni​czympięk​-

na isto​ta nie z tego świa​ta. Be​żo​wy je​dwab ide​al​nie kom​po​no​wał się z jej śnia​dą
cerą,aciem​newło​syspły​wa​łynajed​nora​mięzmi​ster​ne​gosplo​tunaczub​kugło​wy.

Ukry​wa​jącsięwcie​niu,ob​ser​wo​wał,jakwy​sia​dazli​mu​zy​ny,ichci​wiechło​nąłjej

pięk​no.Ztru​demza​cho​wałspo​kój,kie​dywsłu​chi​wałsięwod​gło​syjejkro​kówicze​-
kał,ażgoznaj​dzie.

– Je​śli do​brze pa​mię​tam, od​par​łaś, że nie chcesz ze mną tań​czyć – przy​po​mniał

jej,zmu​sza​jącsiędouśmie​chu.–Ka​za​łaśmiwte​dyzo​sta​wićTra​ve​lo​guewspo​ko​ju
iznik​nąćzeswo​je​goży​cia.

Jejoczyza​lśni​ły.
–Roz​my​śli​łamsię.Po​sta​no​wi​łam,żewie​lerze​czywmoimży​ciuwy​ma​gazmia​ny.
–Naprzy​kład?
Wzru​szy​łara​mio​na​mi,ucie​ka​jącodnie​gowzro​kiem.Wy​glą​da​łatak,jak​byztru​-

demutrzy​my​wa​łarów​no​wa​gę.Przy​szłomudogło​wy,żepro​wa​dzija​kąśwe​wnętrz​-
nąwal​kę,iodrazuogar​nę​łogopra​gnie​nie,byjejpo​móc.

–Cosiędzie​je,Riya?
Po​krę​ci​łagło​wą,za​nimchwy​ci​łajegodłoń,przy​cią​gnę​łajądosie​bieipo​ca​ło​wa​ła.
–Od​cho​dzęzTra​ve​lo​gue.
–Cota​kie​go?
– Zna​la​złam dla sie​bie ide​al​ną ofer​tę pra​cy. Będę pra​co​wa​ła jako pro​gra​mist​ka

dlafun​da​cjicha​ry​ta​tyw​nejzsie​dzi​bąnaBali.Pod​pi​szęumo​węnasześćmie​się​cy.

Spo​chmur​niałza​nie​po​ko​jo​nytymire​we​la​cja​mi.
– Bali? Znasz tam ko​goś? Po​zwól, że skon​tak​tu​je się z kil​ko​ma oso​ba​mi, któ​re

mogą…

–Nie.Napew​noso​biepo​ra​dzę.Za​wszesamasięosie​bietrosz​czy​łam.
–Dla​cze​goBali?Pocorzu​caszTra​ve​lo​gue?
–Boto,cotu​tajmam,jużminiewy​star​cza.Niechcęta​kie​goży​cia,ja​kiedo​tąd

wio​dłam.Pra​gnęroz​wi​nąćskrzy​dła.

–Tochy​baniejestnaj​lep​szypo​mysł,że​byśtakpopro​stuwszyst​korzu​ci​ła.
– Po​słu​chaj, Na​tha​nie – po​wie​dzia​ła, uj​mu​jąc w dło​nie jego twarz. – Ja​kaś część

mnieoni​czymniema​rzybar​dziejniżobez​tro​skimży​ciu,aletadru​gapo​wstrzy​mu​-
jemnieprzedtym,agdzieśpo​środ​kuje​steśty.

Zjejoczuwy​zie​ra​łopo​żą​da​nie,gdyopar​ładłońnajegopier​si.
–Cze​gochcesz,mo​ty​lu?
–Tego,comiobie​ca​łeś.
Cof​nę​łasięokil​kakro​ków,za​nimsię​gnę​ładosu​wa​kasuk​ni.Zwiel​kągra​cjąwy​-

swo​bo​dzi​łasięzde​li​kat​nejtka​ni​ny,któ​raopa​dłanazie​mię.AleNa​thanod​su​nąłsię
od niej. Gdy​by zo​stał w jej po​bli​żu, na pew​no wkrót​ce rzu​cił​by się na nią jak wy​-
głod​nia​łezwie​rzę.

–Niemamowy.
Po​de​szładonie​go,za​nimzdą​żyłzro​bićko​lej​nyod​dech.
–Itusięmy​lisz–od​par​łazna​ci​skiem,roz​pi​na​jącjegoko​szu​lę.–Ni​czymsięnie

przej​muj,Nate.Do​kład​niewiem,cze​gopra​gnęicodo​sta​nę.Aju​troranopo​że​gnam
cięzuśmie​chem.

Po​chy​li​łasięiod​ci​snę​łaogni​stypo​ca​łu​neknajegopier​si,za​nimza​czę​ławo​dzićję​-

zy​kiempojegosut​kach.Po​żą​da​nieeks​plo​do​wa​łownimzwiel​kąsiłąizro​zu​miał,że
niechcejejod​trą​cać.

Możewjejobec​no​ścijużza​wszebę​dziesła​by.Możecią​glebę​dziemujejmało.

Wła​śnietegosięoba​wiał.Wła​śnieztegopo​wo​duuwa​żałjązatakdużeza​gro​że​nie.

Przyniejopusz​czałgar​dę,awszyst​kiejegoza​sa​dytra​ci​łyzna​cze​nie.Wcią​gukil​-

kuty​go​dnipo​zwo​li​łamuza​po​mniećosa​mot​no​ści,któ​rato​wa​rzy​szy​łamuoddaw​na,
na​uczy​łago,czymjestprze​ba​cze​nie,ipo​zwo​li​łaod​zy​skaćspo​kój,atejnocychcia​ła
spra​wićmuroz​kosz.

Dla​te​gojąpo​ca​ło​wał,tłu​miącjejci​chyjęk.Ichję​zy​kisplo​tłysięwsza​lo​nymtań​-

cu, a jej sło​dycz ude​rzy​ła mu do gło​wy. Otu​li​ła go swo​im cia​łem, jak​by chcia​ła go
wtenspo​sóbna​zna​czyć,jak​byna​le​żałtyl​kodoniej.

Wtejchwi​lizro​zu​miał,żeni​g​dywię​cejniedo​tknie,niepo​ca​łu​jeaninieza​sma​ku​je

in​nejko​bie​ty.Po​nie​ważprzeztewszyst​kiesa​mot​nelatatoniejegosła​beser​cesta​-
no​wi​łopro​blem,leczto,żepra​gnę​łowię​cej,niżmo​głoznieść.BoprzyRiyiwszyst​-
kieskry​tema​rze​nia,któ​rewcze​śniejtłu​mił,sku​tecz​niedo​ma​ga​łysięuwa​gi.

Wszyst​ko,cze​gouda​łomusiędo​ko​nać,tra​ci​łozna​cze​niewpo​rów​na​niuztąchwi​-

lą,gdyniemógłubraćwsło​waswo​ichnaj​więk​szychpo​trzeb.Ilebydał,żebywy​-
znaćjejmi​łośćipo​dzię​ko​waćzawszyst​ko,codlanie​gozro​bi​ła.Chciałjąchro​nić,
roz​piesz​czaćiko​chać.Ma​rzył,żebysięra​zemzniąze​sta​rzeć.

Alemiałtyl​kotęjed​nąnociza​mie​rzałwy​ko​rzy​staćjądocna.
Sple​ce​ni w mi​ło​snym uści​sku opa​dli na łóż​ko. Na​than roz​su​nął nogi swo​jej ko​-

chan​kiiwsu​nąłpal​cemię​dzyjejroz​grza​neuda.Takjakprzy​pusz​czał,pra​gnę​łago
rów​niemoc​nojakonjej.Dla​te​gobezdal​szejzwło​kiroz​piąłspodnie,ze​rwałzniej
bie​li​znęiza​nu​rzyłsięwniej,żebyza​spo​ko​ićgłód.

Riyaoplo​tłagono​ga​miwpa​sie,ję​czącwunie​sie​niuiwbi​ja​jącpa​znok​ciewjego

ra​mio​na.Chwi​lępóź​niejwiłasięjużeks​ta​tycz​niewmo​men​cieunie​sie​nia.

Przy​trzy​mu​jącjąmoc​no,Na​thanob​ró​ciłsięnaple​cyipo​sa​dziłjąnaso​bie.Od​rzu​-

ci​łagło​wędotyłu,za​my​ka​jącoczy,aonwsu​nąłpal​cewjejdłu​giewło​sy,któ​reokry​-
wa​łyobo​jeni​czympłaszcz.Wła​śnietejko​bie​typra​gnę​łojegoser​ce,asko​roniemo​-
gło jej mieć, nie chcia​ło żad​nej in​nej. Był więc na nią ska​za​ny aż do koń​ca swych
dni.

Po​cią​gnąłjąde​li​kat​niedosie​bie,apo​temprzy​trzy​małiob​ró​ciłnabrzuch.Przy​-

szłomudogło​wy,żemożeza​pro​te​sto​wać,aleonatyl​kospoj​rza​łananie​gozpsot​-
nymuśmie​chem.

–Tejnocyje​stemtwo​ja,Nate.Róbzemną,cotyl​koze​chcesz–wy​chry​pia​ła.
Chwy​ciłjąwięczabio​draiuniósł,takżebyopar​łasięnako​la​nachirę​kach,apo​-

tem ob​sy​pał po​ca​łun​ka​mi jej ple​cy. Po​czuł, jak drży. Po​chy​lił się nad jej uchem
iszep​nął:

–Mamprze​stać?

–Nie,pro​szę.Nieprze​sta​waj.
Niemu​sia​łagodłu​żejna​ma​wiać.Przy​trzy​mu​jącjąwpa​sie,wszedłwniązde​cy​do​-

wa​nie.Tymra​zemniebyłomiej​scanade​li​kat​nośćaniopa​no​wa​nie.Za​le​ża​łomuwy​-
łącz​nienaza​spo​ko​je​niużą​dzy.

Na​daloszo​ło​mio​napoostat​nimor​ga​zmieRiyaza​drża​ła,gdystrachści​snąłjąza

gar​dło. Na​than nie tyl​ko spra​wił jej roz​kosz, ale tak​że od​ci​snął pięt​no na każ​dym
skraw​kujejcia​ła.

–Skrzyw​dzi​łemcię,Riya?–za​py​tał,tu​lącjądoswo​je​gospo​co​ne​gocia​ła.
Czer​wie​niącsię,po​krę​ci​łagło​wą.
–Spójrznamnie,pro​szę.
–Nicminiejest.Jatyl​ko…po​win​namjużiść.
Ztru​demza​pa​no​wa​łanadna​ra​sta​ją​cąpa​ni​ką.Chcia​łasięznimpo​że​gnać,żeby

za​mknąćpe​wienroz​działwswo​imży​ciu.Są​dzi​ła,żeje​ślijesz​czetenje​denrazod​-
naj​dzieszczę​ściewjegora​mio​nach,odej​dziebezżalu,alecałasy​tu​acjatyl​kobar​-
dziejsięskom​pli​ko​wa​ła.

Mimowszyst​kotłu​ma​czy​łaso​bie,żeni​cze​goniemożejużzmie​nić.Gdy​byule​gła

po​ku​sieizo​sta​łaznimchoć​bykil​kami​nutdłu​żej,mo​gła​byuleczłu​dze​niu,żezna​czy
dlanie​gowię​cejniżwrze​czy​wi​sto​ści.Dla​te​good​su​nę​łasięodnie​go,chwy​ci​łaswo​-
jąsuk​nięipo​bie​gładoła​zien​ki.

Ochla​pa​łatwarzzim​nąwodąiwzię​łakil​kagłę​bo​kichwde​chów,za​nimsięubra​ła

iwró​ci​ładopo​ko​ju.Na​thanstałprzyoknie,wpa​tru​jącsięwnoc​nenie​bo,szy​ku​ją​ce
sięnaprzy​ję​cieświ​tu.Spoj​rzałnanią,kie​dychwy​ci​łato​reb​kę.

– Riya, za​nim pój​dziesz, chciał​bym ci po​wie​dzieć, że znam na Bali ko​goś, kto

mógł​by…

–Nie.Niechcętwo​jejpo​mo​cy.Ate​razmu​szęjużiść–od​par​ła,ru​sza​jącdodrzwi.
Nieode​zwałsięaniniepo​ru​szył,aje​dy​niewpa​try​wałsięwnią,sto​jącbezru​chu.
–Że​gnaj–szep​nę​ła,chwy​ta​jączaklam​kę.Cośjed​naknieda​wa​łojejspo​ko​ju,dla​-

te​go od​wró​ci​ła się do nie​go. – Czy kie​dy​kol​wiek tu wró​cisz? Nie py​tam przez
wzglądnasie​bie,alenaRo​ber​ta.

Takbar​dzochcia​ła,żebyjąokła​mał.
–Nie.
Po​czu​łaskurczżo​łąd​ka,takjakpod​czastam​tejpod​nieb​nejprze​jażdż​ki,naktó​rą

Na​thanza​brałjąnawy​spie.Aletymra​zemjejnietrzy​mał.Wła​ści​wieniedbałoto,
czyspad​nieiroz​trza​skasięnaka​wał​ki.

–Tatawie,żeniewró​cę.–Zmniej​szyłdzie​lą​cąichod​le​głość.–Alemójwy​jazdnie

manicwspól​ne​goztobą.Nieutrud​niajtegobar​dziejniżtoko​niecz​ne.

Cho​ciażjegosło​wabrzmia​łyła​god​nie,ra​ni​łyni​czymostrzenoża.PozatymRiya

zy​ska​łapew​ność,żejegooczywy​ra​ża​jąszcze​reemo​cje.Ucze​pi​łasięwięcichni​-
czymostat​niejde​skira​tun​ku.

–Kie​dytosięsta​łodlacie​bieta​kiepro​ste?Kie​dyza​mie​ni​łeśsięwta​kie​godra​nia?

Amożezwy​czaj​nieniewi​dzisz,kimsięsta​łeś?

–Za​wszecięostrze​ga​łem…
–Wiem,żecier​pisznaze​spółdłu​gie​goQT,takjakkie​dyśtwo​jamat​ka.Wiem,że

kie​dymia​łeśtrzy​na​ścielat,zna​la​złeśsięokrokodśmier​ci.Wiem,żewy​rze​kłeśsię

uczuć,żebyprze​trwać.–Jejgłossięza​ła​mał,więczro​bi​łaprze​rwę,za​nimdo​da​ła:–
Aleje​steśpe​wien,żena​praw​dęwpeł​niprze​ży​waszswo​jeży​cie?

–Wy​nośsię.
Riyauśmiech​nę​łasięprzezłzy.
–Niezro​biętego.Od​kry​łeśprzedemnąpraw​dę,kie​dywca​lejejniechcia​łam.Za​-

da​łeśmiból,spra​wi​łeś,żepierw​szyrazwży​ciupo​czu​łamtakwie​le…

–Alejajużdaw​nopo​go​dzi​łemsięzpraw​dą.Bo​ry​kamsięzniąodpo​nadde​ka​dy.
–Tyl​kocisięwy​da​je,żepo​ko​na​łeśswo​jesła​bo​ści,botakna​praw​dęcho​waszsię

zanimi.Są​dzisz,żemi​łośćmożecięosła​bić,aletynieje​steśtakijaktwo​jamat​ka,
Na​tha​nie.Kie​dymy​ślęotym,coosią​gną​łeś,do​cho​dzędownio​sku,żepo​zwo​li​łeśso​-
bienawszyst​kopróczszczę​ścia.Wy​pchną​łeśmniezmo​je​goko​ko​nu,po​ka​za​łeśmi,
że poza nim ist​nie​je świat. Kie​dy mat​ka opo​wie​dzia​ła mi o to​bie, prze​ra​zi​łam się.
Gdy​bymwte​dymo​gławy​ma​zaćcięzeswo​je​goży​cia,naj​pew​niejbymtozro​bi​ła.

Na​than pod​szedł do niej i po​cią​gnął ją za ręce. Po​czu​ła się, jak​by wcią​gnął ją

wwiremo​cji.

–Je​ślitakbar​dzociętoprze​ra​ża,todla​cze​godomnieprzy​szłaś?
–Przy​szłamsiępo​że​gnać–od​par​ła,prze​ko​na​na,żemusisiępod​dać.–Po​ko​na​łam

strachiprzy​szłammimowszyst​ko.–Po​ca​ło​wa​łagowpo​li​czek.–Po​wiedz,że​bym
zo​sta​ła.Po​proś,że​bymru​szy​łaztobąwpo​dróż.

Pu​ściw​szyjejdło​nie,cof​nąłsię,aRiyazro​zu​mia​ła,żepod​jąłde​cy​zję.
– Pew​ne​go dnia po​dzię​ku​jesz mi za to, że nie sko​rzy​sta​łem z two​jej pro​po​zy​cji,

mo​ty​lu.Kie​dyznaj​dzieszmęż​czy​znę,któ​re​gopo​ko​chaszzca​łychsił,bę​dzieszza​do​-
wo​lo​na,żeod​sze​dłem.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Trzymie​sią​cepóź​niej

Prze​cze​su​jącpal​ca​mizde​cy​do​wa​niezadłu​giewło​sy,Na​thancze​kałnawy​ni​kiba​-

dań w ga​bi​ne​cie kar​dio​lo​ga. Cho​ciaż to była ru​ty​no​wa kon​tro​la, nie mógł wy​sie​-
dziećspo​koj​nieicałyczaswier​ciłsięnakrze​śle.

He​li​kop​ter cze​kał na nie​go na da​chu szpi​ta​la na pięk​nej Ja​wie. Już daw​no temu

prze​stał się uma​wiać na kon​sul​ta​cje do świa​to​wej sła​wy spe​cja​li​stów. Po​go​dził się
ztym,żenicniemo​glidlanie​gozro​bić.

Le​karz,naktó​re​gotra​fiłtymra​zem,przy​glą​dałmusięprzezmo​ment.
–Przy​zna​ję,żepanawy​ni​kiza​ska​ku​ją,pa​nieRa​mi​rez.Sąnad​zwy​czajdo​brejak

nako​gośwpań​skimsta​nie–ode​zwałsięide​al​nąan​gielsz​czy​zną,cho​ciażzwy​raź​-
nym lo​kal​nym ak​cen​tem. – Przy​pusz​czam jed​nak, że pan już to wie. Pro​szę nie
zmie​niaćswo​ichprzy​zwy​cza​jeń,bonaj​wy​raź​niejpanusłu​żą.

Na​thanski​nąłgło​wąipo​dzię​ko​wał.
–Nako​lej​nąkon​tro​lęza​pra​szamzamie​siąc.
Kie​dyNa​thanza​cząłza​pi​naćko​szu​lę,za​dzwo​niłjegote​le​fon.Naekra​niepo​ja​wi​ła

siętwarzza​ufa​ne​gokie​row​ni​kapro​jek​tu.

–Słu​cham.
– Do​ku​men​ty ko​lej​ny raz wró​ci​ły nie​pod​pi​sa​ne – wy​ja​śnił Ja​cob za​nie​po​ko​jo​nym

gło​sem.

Na​than za​pa​no​wał nad gnie​wem. Jego współ​pra​cow​nik nie był ni​cze​mu wi​nien.

Mógłmiećpre​ten​sjeje​dy​niedotejprze​bie​głejli​si​cy,któ​ranieda​wa​łaoso​bieza​po​-
mnieć.Wcoznimpo​gry​wa​ła?Dla​cze​goniechcia​łazo​sta​wićgowspo​ko​ju?

–Skąd?
–ZBali.–Więcza​go​ści​łatamnado​bre.–Cowię​cejnasipraw​ni​cyniezdo​ła​liuzy​-

skaćod​po​wie​dzinapy​ta​nie,naczymjejza​le​ży.

Przez trzy mie​sią​ce on wy​sy​łał jej do​ku​men​ty, a ona od​sy​ła​ła je nie​pod​pi​sa​ne,

wdo​dat​kubezżad​ne​goko​men​ta​rza.Wefek​ciecią​gleoniejmy​ślał,azie​ją​capust​-
kawjegoser​custa​wa​łasięco​razbar​dziejuciąż​li​wa.

–Zdo​bądźdlamniejejnu​mer.
Kil​kami​nutpóź​niejNa​thanna​wią​załpo​łą​cze​nie.Wna​pię​ciuwsłu​chi​wałsięwsy​-

gnałwsłu​chaw​ce.

–Halo?
Nateukryłsięprzedsłoń​cemwcie​niubu​dyn​ku,poczymoparłsięościa​nęina​-

brałpo​wie​trza.

– Dla​cze​go, do dia​bła, nie chcesz pod​pi​sać do​ku​men​tów? Cze​go te​raz chcesz,

Riya?

Wcią​gutychkil​kuse​kund,gdymil​cza​ła,wy​obra​ziłso​biejejpięk​nątwarz.
–Jaksięmasz,Nate?

– Żyję. – Zi​gno​ro​wał ci​chy jęk, któ​ry usły​szał mi​mo​cho​dem. – A gdy​by sta​ło się

ina​czej,do​wie​dzia​ła​byśsięotymjakopierw​sza.

–Drań.
Tymra​zemsięro​ze​śmiał.
–Prze​stańzemnąpo​gry​waćipo​wiedz,dla​cze​goniechceszmiod​daćpo​sia​dło​ści.
–Po​sta​no​wi​łam,żejed​nakjąza​trzy​mam.Niechcęcięzniąroz​sta​wać.
Na​thanniemógłuwie​rzyćwła​snymuszom.Za​kląłpodno​sem.
–Mamro​zu​mieć,żeda​łaśsięwkoń​cuprze​ka​ba​cićmat​ce?
–Uzna​łam,żezwy​czaj​niemisięna​le​ży–od​par​łabezza​jąk​nię​cia,jak​bywogó​le

jejnieob​ra​ził.

–Jakdo​szłaśdotegownio​sku?
–Ro​bert,któ​ry,oilemiwia​do​mo,jestmoimoj​cem,prze​ka​załmijązwy​ra​za​mi

mi​ło​ści.Je​stemwy​star​cza​ją​cosil​na,żebysięztympo​go​dzić.Oczy​wi​ściedzię​kito​-
bie.Pozatymna​le​ża​ładomęż​czy​zny,któ​re​goko​chamca​łymser​cem,więcmamdo
niejtymwięk​szepra​wo.

Po​czułsiętak,jak​bytra​fi​łagopię​ściąpro​stowpierś,iprzezmo​mentniemógłod​-

dy​chać.

–Chy​bazwa​rio​wa​łaś–wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby.–Kom​plet​nieciod​bi​ło.
– Wręcz prze​ciw​nie. Wresz​cie zro​zu​mia​łam, że je​stem ko​wa​lem wła​sne​go losu,

amojeszczę​ścieza​le​żywy​łącz​nieodemnie.NieodJac​kie,nieodRo​ber​taanina​-
wetnieodcie​bie.Mu​szęuwie​rzyć,żeza​słu​gu​jęnami​łość,iza​ry​zy​ko​wać.–Wy​da​-
wa​łasięzde​ter​mi​no​wa​naista​now​cza.–Wiem,żenieod​bie​rzeszmitego,naczym
miza​le​ży.

Jegomo​tylstałsiębar​dzowo​jow​ni​czy.Za​miastzło​ścićsięztegopo​wo​du,Na​than

roz​cią​gnąłustawuśmie​chu.

–Skądtapew​ność?
–Bowiem,żemnieko​chasz.–Zro​bi​łaprze​rwę,jak​bycze​ka​ła,ażdo​trzedonie​go

jej oświad​cze​nie. – Mo​żesz przede mną ucie​kać, spa​lić wszyst​kie mo​sty mię​dzy
namiiuni​kaćmo​je​gowi​do​ku,aleitakwciążomniemy​ślisz.Tapo​sia​dłość,tatwo​ja
wiel​kafor​tu​naitotwo​jewa​dli​we,choćszczo​dreser​cena​le​żądomnie.

–Je​steśbar​dzopew​nasie​bie.
Jejdźwięcz​nyśmiechprzy​po​mi​nałnaj​cu​dow​niej​sząme​lo​dię.
– My​ślę, że znam cię te​raz rów​nie do​brze jak sie​bie samą. Do​tar​ło do mnie, że

na​wetje​ślini​g​dywię​cejnieprze​pra​cu​jęanijed​ne​godnia,dokoń​caży​ciabędężyła
jak księż​nicz​ka. Bo na​le​żę do jed​ne​go z naj​bo​gat​szych i naj​cu​dow​niej​szych męż​-
czyznnaświe​cie.Jakcośta​kie​gomożeminieda​waćpew​no​ści?

Cho​ciażprze​ma​wia​łazde​cy​do​wa​nie,aniebut​nie,ocza​miwy​obraź​niNa​thanwi​-

działłzylśnią​cewjejoczachiza​ci​śnię​tepię​ści.

–Alepraw​dajesttaka,żeza​ry​zy​ku​jęwszyst​ko,comam,je​ślidzię​kitemuspę​dzę

znimchoć​byjesz​czejed​nąchwi​lę.–Zro​bi​łagłę​bo​kiwdech.–Ani​g​dzieniebę​dzie
misięcze​ka​łotakdo​brzejakwna​szejpo​sia​dło​ści.

Każ​dejejsło​wopo​wo​do​wa​łoza​mętwjegogło​wie.Ina​gleNa​thanzro​zu​miał,że

żyłni​czymśle​piec,tchó​rzo​stwoma​jączaod​wa​gę.

–Naco?–za​py​tał,cho​ciażwie​dział,żeniepo​wi​nien.
–Natwójpo​wrótdodomu–po​wie​dzia​łaudrę​czo​nymgło​sem.–Domnie.

Potychsło​wachsięroz​pła​ka​ła.Pła​ka​lira​zem,cho​ciażdzie​li​łyichty​sią​ceki​lo​me​-

trów.Wkoń​cuNa​thanotarłoczy.

–Tosięni​g​dyniezda​rzy,mo​ty​lu.Mar​nu​jesztwójcen​nyczas.Pra​gnieszspo​koj​ne​-

goży​ciaubokumęż​czy​zny,któ​ryni​g​dycięnieza​wie​dzie,ajamogęodejśćwkaż​dej
chwi​li.

–Nocóż,przy​zna​ję,żeznisz​czy​łeśmojepla​nynacałeży​cie.Dla​te​gote​razchcę

cze​gośin​ne​go.

–Na​praw​dę?Cze​go?
–De​ka​dy,roku,dniaczychoć​byjesz​czejed​nejchwi​lizmęż​czy​zną,któ​re​gouwiel​-

biam.Zmęż​czy​zną,któ​rypo​ka​załmi,jakżyćiko​chać.Zmęż​czy​zną,któ​ryskradł
mojeser​ce.–Za​mil​kłanamo​ment,za​nimdo​da​łaci​cho:–Ko​chamcię,Nate.Daw​-
niejwszyst​kie​gosięba​łam.Stchó​rzy​łamna​wettam​tejnocyipo​zwo​li​łamciodejść,
aletosięniepo​wtó​rzy.Za​słu​gu​jęnaszczę​ście,zresz​tątaksamojakty.Mojeży​cie
jestpu​stebezcie​bie,Nate.

Jak bar​dzo pra​gnął jej uwie​rzyć. Jak bar​dzo ża​ło​wał, że bra​ku​je mu od​wa​gi, by

stać się męż​czy​zną, na któ​re​go za​słu​gi​wa​ła. Zna​lazł się do​kład​nie w tym miej​scu,
doktó​re​goni​g​dyniechciałdo​trzeć.Umie​rałzprze​ra​że​nia,żejużni​g​dywię​cejnie
uj​rzyRiyi,nieobu​dzisięujejbokuanijejnieprzy​tu​li.

–Cze​kamnacie​bie,Nate–wy​szep​ta​łamię​dzyko​lej​ny​miszlo​cha​mi.–Chy​bajuż

za​wszebędęnacie​biecze​kać.

Riyaopa​dłanałóż​kowswo​impo​ko​juho​te​lo​wym,pró​bu​jącza​pa​no​waćnadod​de​-

chem. Zmię​ła w dło​niach brzeg ko​szul​ki, któ​rą za​bra​ła Nate’owi tam​tej nocy,
iukry​ławniejtwarz.Wjejuszachwciążroz​brzmie​wałjegogłos.Tę​sk​ni​łazanim
rów​niemoc​nojakzajegodo​ty​kiemiza​pa​chem.

Byłacie​ka​wa,czyonwie​dział,żebeznie​goroz​pa​da​łasięnaka​wał​ki.Czyzda​wał

so​biespra​wę,jakwie​le kosz​to​wa​łojąwy​zna​niepraw​dy? Takczyina​czej,mu​sia​ła
za​ry​zy​ko​wać,po​nie​ważtyl​kowtenspo​sóbmo​głaspro​wa​dzićgozpo​wro​tem.

Mu​sia​ła wal​czyć o wła​sne szczę​ście, a mo​gła być w peł​ni szczę​śli​wa je​dy​nie

zuko​cha​nymmęż​czy​znąuboku.

Mie​siącpóź​niejNa​thanzna​lazłjąnapla​żywUbud,naBali.Riyasie​dzia​łanata​-

ra​siejed​nejzwil​lina​le​żą​cychdoRu​nA​way,skądroz​cią​gałsięprze​pięk​nywi​dokna
zie​lo​ne wzgó​rza i do​li​ny, a tak​że szu​mią​cą nie​opo​dal rze​kę. To był jego pry​wat​ny
rajnazie​mi.

Kie​dyJa​cobpo​in​for​mo​wałgo,żepew​nako​bie​ta,któ​raprzed​sta​wi​łasięjakoRiya

Ra​mi​reziutrzy​mu​je,żejestjegobli​skąprzy​ja​ciół​ką,pra​gniesięwnimroz​go​ścić,
śmiał się gło​śno przez kil​ka mi​nut. Nie mógł od​mó​wić jej upo​ru ani kre​atyw​no​ści
iogrom​niejązatoko​chał.

Alekie​dyprzy​glą​dałsięjejtwa​rzywpro​mie​niachza​cho​dzą​ce​gosłoń​ca,niemógł

nieza​uwa​żyćsmut​ku,któ​ryod​ci​snąłnaniejswepięt​no.Na​tych​miastpo​ża​ło​wał,że
nieod​na​lazłjejwcze​śniej.

Po​trze​bo​wałjed​nakdłu​gichtrzechty​go​dni,żebyza​trosz​czyćsięoin​te​re​sy,zna​-

leźć od​po​wied​nich lu​dzi do ob​sa​dze​nia sta​no​wisk kie​row​ni​czych w sie​dzi​bach Ru​-
nA​way​In​ter​na​tio​nal,wróż​nychza​kąt​kachświa​ta,ipo​zbyćsięwąt​pli​wo​ści.

Osta​tecz​niejed​nakuznał,żewy​star​cza​ją​codłu​good​ma​wiałso​biera​do​ściży​cia.

Igdytyl​kopod​jąłde​cy​zję,roz​po​cząłpo​szu​ki​wa​nia,któ​reko​nieckoń​cówdo​pro​wa​-
dzi​ły go do​ni​kąd. Może ni​g​dy by jej nie zna​lazł, gdy​by ta nie​zwy​kła ko​bie​ta sama
niewska​za​łamudro​gi.

Czyrze​czy​wi​ścieażtakbar​dzogoko​cha​ła?Czynieusta​ła​bywwy​sił​kach,do​pó​ki

bydonie​goniedo​tar​ła,na​wetgdy​byzwo​dziłjąla​ta​mi?Czyonnatoza​słu​gi​wał?

–Riya–wy​mó​wiłjejimię,wal​czączfaląemo​cji.
Ze​rwa​łasięzkrze​sła,za​nimzdą​żyłmru​gnąć.Pod​bie​gładonie​goiza​rzu​ci​łamu

ręcenaszy​ję.Pa​trzy​łananie​goztakąmi​ło​ścią,żepra​gnąłzro​bićdlaniejwszyst​-
ko.

– Ko​cham cię, mo​ty​lu – po​wie​dział, za​nim wtu​lił twarz w jej ra​mię, wdy​cha​jąc

słod​kiza​pach.

Ści​snę​łagotakmoc​no,żenie​malza​cząłsiędu​sić,akie​dywkoń​cupu​ści​ła,po​wie​-

dzia​łasta​now​czo:.

–Ni​g​dywię​cejcięniewy​pusz​czę.Je​ślitrze​babę​dzie,przy​ku​jęsiędocie​biełań​-

cu​chem.–Za​drża​ła,jak​byniemo​głaznieśćna​wetmy​ślioroz​sta​niu.–Takbar​dzo
cięko​cham,Nate.Iogrom​niezatobątę​sk​ni​łam.Czu​łamsiętak…

–Jak​byśstra​ci​łaczęśćsie​bie?–do​koń​czyłzanią,aonaski​nę​łagło​wą.
Po​ca​ło​wałjąłap​czy​wie,abywtenspo​sóbudo​wod​nić,żeni​g​dziesięniewy​bie​ra.
–Wiesz,nacosiępi​szesz?–za​py​tałpochwi​li,gdyjegoser​ceznówza​czę​łobić

spo​koj​nie.–Umręznacz​niewcze​śniej,je​śli…

Opar​łapa​lecnajegowar​gach.
– Oczy​wi​ście, że się boję, cza​sa​mi tak bar​dzo, że nie mogę od​dy​chać. Ale wolę

wal​czyćztymstra​chemkaż​de​godnia,niżska​zy​waćsięnasa​mot​ność.Je​stemnato
go​to​wa,Nate.Będęcięwspie​rać.Wza​mianpro​szęciętyl​kooszan​sę,że​by​śmymo​-
glicie​szyćsięswo​jąmi​ło​ścią,jakdłu​gotobę​dziemoż​li​we.Tyl​kotegopra​gnę.

Ująłjejdłońira​zempo​de​szlinaskrajta​ra​su,żebyspoj​rzećnazie​lo​nądo​li​nęroz​-

po​ście​ra​ją​cąsięuichstóp.Po​temod​wró​ciłsięwjejstro​nęiuklęk​nął.

–Ko​chamcię,Riya,zkaż​dymod​de​chemikaż​dymbi​ciemmo​je​gosła​be​goser​ca.

Za​nim cię po​zna​łem, do​skwie​ra​ła mi sa​mot​ność. Są​dzi​łem, że ochro​nię cię przed
bó​lem,je​śliodej​dę.Alekie​dywy​ka​za​łaśsięod​wa​gąiuję​łaśwsło​wato,codomnie
czu​jesz,zro​zu​mia​łem,żetakna​praw​dęni​g​dynieży​łempeł​niąży​cia.Wio​dłemle​d​-
wienędz​nąeg​zy​sten​cję.Totyna​uczy​łaśmnie,czymjestod​wa​ga,mo​ty​lu.

Riya po​ca​ło​wa​ła go, a łzy po​pły​nę​ły jej po po​licz​kach. Strach mie​szał się w niej

z ra​do​ścią. Po​sta​wi​ła wszyst​ko na jed​ną kar​tę, za​ry​zy​ko​wa​ła wszyst​ko, co mia​ła,
aleod​nio​słazwy​cię​stwo.

–Chcęspę​dzićztobąresz​tęży​cia.
Tak​żejegooczyza​szłymgłą.
–Zo​sta​nieszmojążoną?
Riyaski​nę​łagło​wą,igno​ru​jącnie​pew​nytonjegogło​su.Od​na​lazłjąiod​sło​niłprzed

niąswo​jewnę​trze.Toniezna​czy​ło,żeuwol​niłsięodwąt​pli​wo​ściistra​chu,alera​-
zemmo​gliso​bieznimipo​ra​dzić.

–Tak.
Pierw​szyrazwży​ciuNa​thanczułsięna​praw​dęszczę​śli​wyispeł​nio​ny.

EPILOG

Rokpóź​niej

Od​dechuwiązłmugar​dle, aznie​cier​pli​wie​niesię​gnę​łoze​ni​tu, gdyspoj​rzałw jej

stro​nę. Riya sta​ła nie​ru​cho​mo pod łu​kiem ozdo​bio​nym bia​ły​mi li​lia​mi i kre​mo​wym
je​dwa​biem,natlebłę​kit​ne​gonie​baibia​łejpiasz​czy​stejpla​ży.Kie​dyichspoj​rze​nia
sięspo​tka​ły,uśmiech​nę​łasięnie​śmia​ło,jak​byniebyłapew​najegore​ak​cji.

Krwi​sto​czer​wo​nesarizdo​bi​łojejfan​ta​stycz​nąfi​gu​ręwtakzmy​sło​wyspo​sób,że

odrazuza​pra​gnąłjejdo​tknąć.Kie​dyty​dzieńwcze​śniejzpo​wąt​pie​wa​niemprzy​glą​-
dał się beli je​dwa​biu, cier​pli​wie wy​tłu​ma​czy​ła mu, jak so​bie z nim po​ra​dzić, i za​-
pew​ni​ła,żeciot​kawszyst​kie​gojąna​uczy​ła.Do​da​łateż,żerobitodlanie​go.

Cie​szyłsię,żepo​do​ła​ławy​zwa​niu,po​nie​ważpre​zen​to​wa​łasięolśnie​wa​ją​co.Tka​-

ni​na spły​wa​ła po jej le​wym ra​mie​niu na ple​cy, a wiatr roz​wie​wał jej roz​pusz​czo​ne
wło​sy.Jed​naktooczyzwró​ci​łyjegonaj​więk​sząuwa​gę.

Niechciałpa​mię​tać,jakpła​ka​ła,kie​dyod​kry​li,żejejoj​cieczmarłkil​kalatwcze​-

śniej.Tu​liłjącałąnoc,za​nimjejbólwkoń​cuodro​bi​nęze​lżał.Naszczę​ściewkrót​ce
uda​łoimsięzlo​ka​li​zo​waćostat​niąży​ją​cąkrew​nąRiyi,sio​stręjejojca.

Całejegobo​gac​twoikon​tak​tywkoń​cusiędocze​gośprzy​da​ły,po​nie​ważpo​mo​gły

muuszczę​śli​wićko​bie​tę,któ​rąko​chał.

I kie​dy tak na nią pa​trzył, wy​mó​wił bez​gło​śnie „ko​cham cię”, a ona zna​la​zła się

wjegora​mio​nach.

Zbi​ją​cymser​cemRiyana​bra​łapo​wie​trzaipo​tar​łaczo​ło.Nie​pew​nośćkła​dłasię

cie​niem na tym ide​al​nym dniu. U pod​nó​ża kli​fu, na któ​rym wznie​sio​na zo​sta​ła ich
wil​la,grzmia​łogra​na​to​wemo​rze.Li​niaho​ry​zon​tubyłale​d​wiewi​docz​na.Nie​bowy​-
glą​da​łona​praw​dępięk​nie.

Ślubnapla​żybyłspeł​nie​niemjejma​rzeń.Wtymszcze​gól​nymdniuza​pro​si​liRo​-

ber​ta,Jac​kie,jejciot​kęzestro​nyojcainaj​bliż​szychpra​cow​ni​kówpo​sia​dło​ści.Riya
ni​g​dywcze​śniejnieczu​łasiętakbar​dzoko​cha​naioto​czo​naopie​ką,zwłasz​czaże
mia​łauswe​gobokuuko​cha​ne​gomęż​czy​znę.

Mi​nę​łowie​ledłu​gichmie​się​cy,za​nimNa​thanuwie​rzył,żeonana​praw​dętegopra​-

gnie–żesięnieroz​my​śli,nieprze​sta​niegoko​chaćaninieule​gnielę​ko​wi.Nicnie
mo​głoza​wró​cićjejzrazob​ra​nejdro​gi,bezwzglę​dunato,jakbar​dzooka​żesięwy​-
bo​ista.

Obej​mu​jącsięra​mio​na​mi,po​my​śla​łaotym,cze​godo​wie​dzia​łasięzsa​me​gorana,

iko​lej​nyrazogar​nę​ła jąeks​cy​ta​cjapod​szy​tastra​chem. Od​wró​ci​łasię,kie​dy usły​-
sza​łajegokro​ki.Na​thanstałopar​tyoza​mknię​tedrzwisy​pial​ni.Miałdzi​kiespoj​rze​-
nieiRiyaza​czę​łasięza​sta​na​wiać,czysięcze​gośniedo​my​ślił.Możeniebyłatak
do​brąak​tor​ką,jaksą​dzi​ła.

–Niechcę,że​byśno​si​łasari.

–Słu​cham?–Wy​gła​dzi​łarę​ka​mije​dwab​nefał​dy.–Niepo​do​bacisię?
–Jakotwójmążza​bra​niamcino​sićjepu​blicz​nie–do​dał,po​że​ra​jącjąwzro​kiem,

czymwy​wo​łałjejśmiech.–Chcia​łemtopo​wie​dzieć,od​kąduj​rza​łemcię,jaksiędo
mniezbli​żasz.

Chwy​ciłskra​wek,któ​rymia​łaprze​rzu​co​nyprzezra​mię,ipo​cią​gnął.Mięk​katka​-

ni​naroz​wi​nę​łasięiopa​da​łajejnabio​dra.Wte​dypo​rwałRiyęwra​mio​na.

– Wy​glą​dasz osza​ła​mia​ją​co i nie​przy​zwo​icie sek​sow​nie, dla​te​go nie chcę, żeby

oglą​da​licięwniminnimęż​czyź​ni.

Po​ca​ło​wałza​głę​bie​nienajejra​mie​niu,prze​su​wa​jącdło​niepojejna​gimbrzu​chu.
–Nate,za​cze​kaj.Chcę…
–Cze​ka​łemnato,od​kądciędzi​siajuj​rza​łem,Riya.Pro​szę,nieod​ma​wiajmite​raz.
Wsu​nę​łapal​cewjegowło​syiprzy​lgnę​ładonie​goca​łymcia​łem.Wy​szep​tałsło​wa,

od któ​rych przy​spie​szył jej puls, a po​tem zsu​nął krót​ką bluz​kę, któ​rą no​si​ła pod
sari.

Mru​czącnie​cier​pli​wie,roz​piąłha​ft​kista​ni​kaici​snąłgowkąt.Riyaza​drża​ła,gdy

ująłwdło​niejejpier​si.Szyb​kimru​chempo​zby​łasięhal​kiiotar​łasięomę​skośćNa​-
tha​na.Chwy​ciłjąnaręceipo​sa​dziłnasto​le.Ro​ze​śmia​łasięgło​śno,gdyjegooczy
po​ciem​nia​łyzpo​żą​da​nia.

Ko​cha​lisięszyb​ko,gwał​tow​nie,dzi​ko,pod​eks​cy​to​wa​nifak​tem,żezo​sta​lipo​łą​cze​-

niwę​złemmał​żeń​skimiobiet​ni​ca​mi,któ​reso​biezło​ży​li.Potzro​siłjegoczo​ło,aona
opar​ła gło​wę na jego pier​si, wsłu​chu​jąc się w rytm ser​ca. Ob​sy​pa​ła po​ca​łun​ka​mi
umię​śnio​nytors,wdy​cha​jączna​jo​myza​pach.

–Za​wszetoro​bisz–po​wie​działzdy​sza​ny.
Riyaunio​słagło​węispoj​rza​łapy​ta​ją​conaswo​je​gomęża.
–Cota​kie​go?
Od​gar​nąłjejzczo​łakil​kapo​skle​ja​nychko​smy​ków.
–Spraw​dzaszbi​ciemo​je​goser​ca.Zakaż​dymra​zem,kie​dysięko​cha​my,przy​tu​-

lasztwarzdomo​jejpier​si,jak​byśchcia​ła…

Krę​cącgło​wą,opar​łapal​cenajegowar​gach.
– Prze​pra​szam. Nie zda​wa​łam so​bie z tego spra​wy. Nie chcia​łam, że​byś się po​-

czuł…

Za​mknąłjejustapo​ca​łun​kiem,spi​ja​jącznichostat​niesło​wa.
– Ostat​nie mie​sią​ce były naj​szczę​śliw​szym okre​sem w moim ży​ciu. Co​dzien​nie

dzi​więsię,żetakwy​glą​damojeży​cie,iniemogęuwie​rzyć,żekie​dy​kol​wiekmo​głem
się przed tym bro​nić. Gdy​byś nie wal​czy​ła o mnie, o na​szą mi​łość… – Wes​tchnął
zulgą.–Ko​chamcię,Riya.

Riya za​mru​ga​ła, żeby po​wstrzy​mać łzy. Jej wspa​nia​ły, sil​ny męż​czy​zna każ​de​go

dnia po​wta​rzał jej, jak bar​dzo ją ko​cha. Obo​je wciąż jesz​cze nie na​cie​szy​li się
wspól​nymży​ciem.Powie​lusa​mot​nychla​tachna​resz​ciemie​lisie​bie.

Wkoń​cuRiyaopar​łagło​węnara​mie​niumężaizdo​by​łasięnaci​chewy​zna​nie:
–Mu​szęcicośpo​wie​dzieć,Na​tha​nie.
–Słu​cham,mo​ty​lu.
–Wczo​rajsięcze​gośdo​wie​dzia​łam…takdużopo​dró​żo​wa​li​śmy,żestra​ci​łamra​-

chu​bę…i…

Od​su​nąłjąodsie​bieiprzyj​rzałsięjejuważ​nie.

–Cocięgry​zie?
–Dzi​siajranozro​bi​łamtestioka​za​łosię,żeje​stemwcią​ży.
Na​thansze​ro​kootwo​rzyłoczyzezdu​mie​nia.
–Wiem,żetegoniepla​no​wa​li​śmyiżetomożesięwy​da​waćprze​ra​ża​ją​ce…–za​-

czął,tu​lącjądosie​bie.–Aletonaj​pięk​niej​szypre​zent,jakimo​głaśmidzi​siajzro​bić.
Mo​żesznamnieli​czyć.Będęwspie​rałcięwewszyst​kim.

Riyamoc​nouca​ło​wa​łamęża,apo​temspoj​rza​łazmi​ło​ściąwjegopięk​ne,nie​bie​-

skieoczy.

– Na​tha​nie, to na​sze dzie​ło. Po​wsta​ło dzię​ki na​sze​mu uczu​ciu. Czy mo​żesz wy​-

obra​zićso​biecośpięk​niej​sze​gonaświe​cie?Jateżsiętro​chęboję,boni​g​dywcze​-
śniej na​wet nie roz​wa​ża​łam tego, że mo​gła​bym zo​stać mat​ką, ale ra​zem mo​że​my
wszyst​ko.Po​wiedz,żepra​gniesztegodziec​karów​niemoc​nojakja.

Łzyna​pły​nę​łyNa​tha​no​widooczu,gdypo​chy​liłsię,żebypo​ca​ło​waćjąko​lej​nyraz.

Tymra​zemtoondrżałzemo​cji,więcRiyaprzy​tu​li​łagomoc​no.

–Pra​gnętegodziec​kaitwo​jejmi​ło​ści.Tyl​kodzię​kito​bieczu​ję,żena​praw​dężyję.

Ty​tułory​gi​na​łu:TheMantoBeRec​ko​nedWith
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2015
Re​dak​torse​rii:Ma​rze​naCie​śla
Opra​co​wa​niere​dak​cyj​ne:Ma​rze​naCie​śla
Ko​rek​ta:AnnaJa​błoń​ska

©2015byTaraPam​mi
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.,War​sza​wa2016

Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści dzie​ła w ja​kiej​kol​wiek for​-
mie.

Wy​da​nie ni​niej​sze zo​sta​ło opu​bli​ko​wa​ne w po​ro​zu​mie​niu z Har​le​qu​in Bo​oks S.A. Wszyst​kie po​sta​cie w tej
książ​cesąfik​cyj​ne.Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosóbrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​wi​cie
przy​pad​ko​we.

Har​le​qu​iniHar​le​qu​inŚwia​to​weŻy​ciesąza​strze​żo​ny​mizna​ka​mina​le​żą​cy​midoHar​le​qu​inEn​ter​pri​sesLi​-
mi​tedizo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.Har​per​Col​linsPol​skajestza​strze​żo​nymzna​kiemna​le​żą​cymdoHar​-
per​Col​linsPu​bli​shers,LLC.Na​zwaiznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.

Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN978-83-276-2234-1

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Prolog
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Rozdziałdwunasty
Epilog
Stronaredakcyjna