Opór elektryczny Strona 1 z 1
Opór elektryczny i przewodnictwo elektryczne
Prawa Ohma głosi, \
e:
stosunek natę\
enia prądu
płynącego przez przewodnik do
napięcia pomiędzy jego końcami
jest stały.
Wartość tego stosunku jest nazywana jest przewodnictwem elektrycznym:
G - przewodnictwo elektryczne (w simensach S)
I - natę\
enie prądu (w układzie SI w amperach  A)
U - napięcie między końcami przewodnika (w układzie SI w woltach  V)
Jednostką przewodnictwa w układzie SI jest simens - S:
1 S = 1/ &! = A/V.
Opór przewodnika
Z kolei odwrotność przewodnictwa, czyli stosunek napięcia do natę\
enia prądu jest określany
mianem oporu elektrycznego. Jest on oznaczany literą R (bo inne jego określenie to
rezystancja).
W takim układzie  wzór na prawo Ohma (przypominam, \
e sam wzór nie wyra\
a jeszcze
prawidłowo tego prawa) ma postać:
R - opór elektryczny (w omach - &! )
I - natę\
enie prądu (w układzie SI w amperach  A)
U - napięcie między końcami przewodnika (w układzie SI w woltach  V)
Jednostką oporu jest 1 om. Om oznaczany jest grecką literą  du\
e omega  &!.
[R] = &! = V/A
Opór elektryczny a prawidłowo sformułowane prawo Ohma
Prawidłowo sformułowane prawo Ohma wykorzystujące pojęcie oporu miałoby postać, \
e opór
przewodnika jest stały (opór ten nie zmienia się mimo zmian przyło\
onego napięcia), co
sprawdza się tylko w odniesieniu do części materiałów.
Mamy więc:
Dla przewodników spełniających prawo Ohma opór elektryczny jest stały.
R = const
I to jest kolejna postać, w jakiej mo\
na formułować prawo Ohma.
http://www.fizykon.org/elektrycznosc/el_opor_elektryczny.htm 2008-09-07