Wiersz dla mojej Hani
Hanusiu, moja ukochana&
Jakże dziękować mam ci za to,
Że idziesz wiernie razem ze mną,
Poprzez życiowe pory roku,
To znaczy:  wiosnę ,  zimę ,  lato .
I do dziś pamiętam ciebie  szkrabem ,
I jak wyciągałaś ku mnie paluszki,
I jak radośnie gaworzyłaś&
Kiedy zmieniałam ci pieluszki.
A dzisiaj  razem  idziemy ścieżką życia,
Krok w krok  niczym dwaj żołnierze -
Czy słońce pali& , czy deszcz zacina& ,
Czy śnieg nam wali& za kołnierze.
A gdy dojdziemy do  Panderosy ,
Wtedy siądziemy przy kominku,
I ogień życia nas ogrzeje&
A ty  za swe dobro  otrzymasz prezent&
- W upominku  .
I. Iwańska
Warszawa 2015-11-05