greka arkusz1 2004

Wpisuje zdający przed rozpoczęciem pracy

PESEL ZDAJĄCEGO

Miejsce na nalepkę

z kodem szkoły

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Z JĘZYKA GRECKIEGO (KLASYCZNEGO)

I KULTURY ANTYCZNEJ

Arkusz I

Czas pracy 90 minut

Instrukcja dla zdającego

1. Proszę sprawdzić, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 8 stron. Ewentualny

brak należy zgłosić przewodniczącemu zespołu nadzorującego egzamin.

2. Pracę należy napisać czytelnie.
3. Proszę pisać długopisem lub piórem z czarnym atramentem. Proszę

nie pisać ołówkiem.

4. Nie wolno używać korektora.
5. Błędne zapisy należy wyraźnie przekreślić.
6. Wszelkie notatki należy sporządzić w brudnopisie, który nie będzie

oceniany.

Życzymy powodzenia!

Wpisuje egzaminator / nauczyciel sprawdzający pracę

Nr zadania

I 1 I 2 I 3 I 4 I 5 I 6 I 7 I 8

III

SUMA

Maksymalna
liczba
punktów

5 2 6 2 6 2 6 6 2 3 40

Uzyskana
liczba
punktów

Strona 2 z 8

Zadanie 1. (40 pkt)
Temat:

Mit o Orfeuszu i Eurydyce. Omów nawiązania do mitu i jego reinterpretacje

w twórczości autorów nowożytnych oraz określ funkcje tych odwołań
w prezentowanych poniżej utworach.

Orfeusz, Eurydyka i Hermes. Płaskorzeźba attycka, ok. 420 p.n.e.

Jan Kochanowski, Tren XIV

Gdzie te wrota nieszczęsne, którymi przed laty
Puszczał się w ziemie Orfeus szukając swej straty,
Żebych ja też tąż ścieżką swej najmilszej córy

Poszedł szukać i on bród mógł przebyć, przez który

Srogi jakiś przewoźnik wozi blade cienie

I w lasy niewesołe cyprysowe żenie

A ty mnie nie zostawaj

, wdzięczna lutni moja,

Ale ze mną po społu pódź aż do pokoja

Surowego Plutona: owa

go to łzami,

tymi

żałosnymi zmiękczywa

pieśniami,

Że mi moję namilszą dziewkę jeszcze wróci,

A ten nieuśmierzony we mnie żal ukróci.

Zginąć ci mu nie może; tuć sie wszystkim zostać,

Niech sie tylko niedoszłej jagodzie da dostać

Gdzie by

też tak kamienne ten Bóg serce nosił,

Żeby tam smutny człowiek już nic nie uprosił?

Cóż temu rzec? Więc tamże już za jedną drogą
Zostać, a duszą za raz zewlec troskę srogą.

Strona 3 z 8

1. żenie – gna
2. nie zostawaj – nie opuszczaj
3. owa – słowo wyrażające możliwość, że coś się stanie: a może, a nuż
4. zmiękczywa – zmiękczymy (poeta mówi o sobie i o swojej lutni)
5. Niech sie [...] niedoszłej jagodzie da dostać – niech pozwoli dorosnąć niedojrzałej jagodzie
6. gdzie by – jakże by

Mieczysław Jastrun Stara grecka płaskorzeźba

Kto wznieca wojnę,
Rzuca narody
Przeciwko sobie?

Wzrok twój przykuła
Na starożytnym
Płasko rzeźbionym
Kamieniu
Ta ręka czuła,
Która spoczęła
Na ukochanym
Ramieniu –
I druga ręka,
Która dotyka,
Ramienia pięknej,
Wróconej życiu
I odchodzącej powtórnie.

Te same ręce
Miotają ogień,
Te same ręce
Mordują ludzi.

Nie ostygł popiół.
Zorza gorąca
Nad Europą.
Lecz dawna Grecja
Ma czas i czeka
I wieki stopą
W kamiennym trąca
Koturnie.
Ta sama Grecja,
Matka człowieka,
Wskrzeszona z martwych
I odchodząca
Powtórnie.

Strona 4 z 8

Zbigniew Herbert H.E.O.

– Czy to konieczne? – pyta Eurydyka.
Hermes uśmiecha się i milczy. Idą. A ciemność rozstępuje się przed nimi i zaraz na powrót
zamyka. Tak kroczą przez niezliczone bramy.
– Czy to naprawdę konieczne? – pyta Eurydyka. – Orfeusz jest stary – mówi – więc niedługo
będę z nim żyła. Zapomniałam zupełnie, z jakich ziół robi się napar, który leczy jego obolałe
od śpiewu gardło. Co znaczy wstawanie o świcie, i czego chce mężczyzna, kiedy dotyka mego
brzucha.
– Wszystko sobie przypomnisz – mówi łagodnie i bez przekonania Hermes.
– To ładnie, że mnie pocieszasz – mówi Eurydyka.
Droga wiedzie pod górę. Nie jest to droga, ale posłuszne rozstępowanie się skał. Krzemienie
pachną jak zasuszone błyskawice, a małe kamyki pod nogami na śmierć zapomniały o morzu.
– Czy on nas widzi? – pyta z niepokojem Eurydyka.
Hermes zaprzecza ruchem głowy.
– Ale ja widzę jego plecy. Zawsze, to znaczy za życia, wzruszały mnie plecy mężczyzny. Są
bezbronne. Ale teraz już tego nie czuję. Czułość? Co to jest czułość?
– To radość dotyku. Rodzaj niższej ekstazy – odpowiada Hermes.
– Nie mam już żywych pleców – skarży się Eurydyka. – Nie potrafiłabym nawlec igły ani
wyjąć pyłku z oczu ukochanego.
Jeszcze jeden zakręt i zaczyna się stok. Ciemność jakby ukośna, pochylona nad inną, jeszcze
głębszą ciemnością.
– Eurydyko – cicho mówi Hermes – zdradzę ci tajemnicę losu. Orfeusz zginie wkrótce
w podejrzanych okolicznościach. Wtedy będziesz wolna. Weźmiesz sobie za męża zdrowego
osiłka o ramionach jak konary dębu, młodzieńca bez polotu, ale na tyle mądrego, że nie
pragnie rzeczy nieosiągalnych. Nie masz pojęcia, jakie to będzie krzepiące po życiu
z utalentowanym mazgajem.
– Sądzę – mówi szybko Eurydyka – że moi rodacy prędzej mnie ukamienują, niż pozwolą
na drugie zamążpójście. Będę dla nich reklamą wierności i poezji, czymś w rodzaju wdowy
narodowej. Posadzą mnie na skale, abym plotła natchnione wyrocznie, albo zamkną
w świątyni, co na jedno wychodzi. A potem umrę po raz drugi. Jak się umiera po raz drugi?
Mam nadzieję, że nie jest to takie bolesne i uciążliwe jak za pierwszym razem.

To wszystko słyszy Orfeusz przez ulewną ciemność. Po raz pierwszy podziwia mądrość

Eurydyki. Czy naprawdę trzeba umrzeć, żeby stać się dorosłą?

Otwiera przed nim pejzaż w bazalcie, dostojny jak spalony las, nie poruszony jak oko

wulkanu, wnętrze gęstej materii, spalony do nicości błękit nocy.

Opiewałem świty koronacje słońca
podróż kolorów od ranka do wieczoru
a zapomniałem o tobie

wiekuista nocy

Orfeusz odwraca się nagle ku cieniom Eurydyki i Hermesa, i krzyczy w uniesieniu jedno

słowo: – Znalazłem!

Cienie znikają. Orfeusz wychodzi na światło dnia. Rozpiera go radosna duma, że doznał

objawienia i odkrył nowy rodzaj literatury, zwanej odtąd liryką zadumy i mroku.

Strona 5 z 8

CZYSTOPIS

........................................................................................................................................................

Strona 6 z 8

........................................................................................................................................................

Strona 7 z 8

........................................................................................................................................................

Strona 8 z 8

BRUDNOPIS

........................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
greka arkusz2 2004
łacina arkusz1 2004
bio arkusz1 2004
bio arkusz2 2004
geo arkusz1 2004
geo arkusz2 2004
łacina arkusz1 2004
2004 hist arkusz2 2004
łacina arkusz1 2004
Arkusz Olimpiada 2004 pdf
arkusz Jezyk polski poziom p rok 2004 875 MODEL
arkusz WOS poziom r rok 2004 410
geo arkusz2 odp 2004
Matematyka Matura Czerwiec 2004 Arkusz 1
łacina arkusz1 odp 2004
Zadania egzaminacyjne 2004, Nieorganiczna, chemia2, Arkusze powtórzeniowe, Pobieranie1, studia 1.2,

więcej podobnych podstron