Nauka a wiedza wedyjska Page 1 of 11
Kazimierz M. Borkowski
Nauka a wiedza wedyjska
[Poni\
szy tekst był wydany w postaci broszurki oraz
opublikowany, z pewnymi skrótami i poprawkami redakcyjnymi, w
Nieznanym Świecie Nr 11/1995.]
Niebywałe w dziejach ludzkości osiągnięcia i przemo\
ny wpływ na
\
ycie ludzi całego świata obdarzyły naukę ogromnym zaufaniem i
respektem wszystkich środowisk. Równolegle z tymi procesami
postępu nauki i techniki rośnie jakby skłonność do przeciwstawiania
nauki religiom. Wynika to zarówno z tego, \
e niektórzy
przedstawiciele świata nauki ferują opinie o jedynie słusznej naukowej
drodze poznawania otaczającej rzeczywistości, jak i z upadku
autorytetu kościołów, których reprezentanci zwalczając siebie
nawzajem równie\
roszczą sobie prawa do nieomylności i jedynie
słusznej drogi. Oczywiście nie dotyczy to całych środowisk. W
stosunku do uczonych o wspomnianych skrajnych postawach, mo\
emy
śmiało stwierdzić, \
e ich wpółczesna nauka zaczęła ju\
pełnić rolę
religii.
W tej sytuacji nie jest trudno o bałamucenie opinii publicznej. Có\
ma
bowiem począć przeciętny  zjadacz chleba", który nie ma skłonności
ani mo\
liwości głębszego zapoznania się z nauką czy religiami. Musi
on oczywiście polegać na opiniach tych, którzy wiedzą więcej.
Problem stanowi jednak to, \
e tych  wszystkowiedzących" jest bez
liku i przeczą oni sobie nawzajem. Jak zwykle w \
yciu, racja le\
y po
obu stronach. Du\
o mo\
naby na ten temat mówić, ale tutaj chciałbym
podzilić się tylko kilkoma refleksjami z punktu widzenia reprezentanta
nauk ścisłych, który przyjrzał się rzetelnie tak\
e drugiej stronie.
Problemy współczesnej nauki
Ogólnie mówiąc rozwój nauki zdaje się nie mieć końca. Obecnie
mamy taką sytuację, \
e  obok starych nie rozwiązanych jeszcze
problemów  niemal ka\
de nowe odkrycie powoduje pojawienie się
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 2 of 11
szeregu nowych zagadek. Otwieramy jedne drzwi i napotykamy na
kilka innych zamkniętych!
Radioastronomowie obserwują kwazary odległe o miliardy lat
świetlnych widząc je takimi, jakimi były przed miliardami lat. Jak
wszechświat wygląda teraz? Niewiele dalej widać ju\
tylko tło tzw.
promieniowania reliktowego (3 K) i jest to kraniec obserwowalnego
wszechświata. Tło to, a pokrywa ono równomiernie całe niebo,
wychodzi w istocie z jednego punktu (w którym zawarty jest cały
wszechświat!)  obserwuje się w tym wypadku promieniowanie
samego Wielkiego Wybuchu, który zapoczątkował ekspansję naszego
wszechświata. Istnieją dość szczegółowe teorie wyjaśniające przebieg
Wielkiego Wybuchu i póz
niejszą ewolucję wszechświata. Ale im dalej
posuwamy się w przeszłość, tym więcej napotykamy problemów.
Sprawa wydaje się całkowicie beznadziejna w bezpośrednim
sąsiedztwie początku, wobec braku mo\
liwości badania materii w tak
ekstremalnych warunkach, jakie musiały panować u zarania Wielkiego
Wybuchu.
Nierozwiązanych zagadek jest jednak więcej. Nie wiemy np. jak długo
jeszcze będzie się rozszerzał nasz wszechświat i czy w ogóle kiedyś
nastąpi kolaps, tj. ponowne zapadnięcie się całego wszechświata w
jeden punkt. Nie znamy zbyt dobrze nawet prędkości ekspansji
wszechświata: od wielu lat utrzymują się rozbie\
ności w granicach
czynnika 2, ale istnieją te\
wcale nie tak odosobnione opinie, \
e
ekspansji w ogóle nie ma, a obserwowane poczerwienienie linii
widmowych (główny argument na korzyść ekspansji) nie jest
spowodowane efektem Dopplera. Nie wiemy czym są obserwowane na
co dzień kwazary, skąd mają tak olbrzymie ilości energii.
Spójrzmy na drugą skrajność  fizykę mikroświata. Trwa ciągły
postęp w poznawaniu materii  od cząsteczek i atomów poprzez
protony, neutrony, kwarki, elektrony i dziesiątki innych egzotycznych
cząstek, tzw. elementarnych. Wiele lat liczy sobie ju\
pogoń za
sformułowaniem Wielkich Teorii Unifikacji, które w jednolity sposób
opisałyby trzy siły wzajemnego oddziaływania składników materii
(elektromagnetyczne i jądrowe silne oraz słabe). Czy owe Wielkie
Teorie w ogóle doczekają się kiedyś szczęśliwego finału? Jak dalece
ujednolici to opis mikroświata? Prawie pewne wydaje się jednak, \
e
ogólnej teorii względności, czwartego oddziaływania (grawitacji), nie
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 3 of 11
da się pogodzić z teoriami kwantowymi.
Nie trzeba wszak\
e sięgać do sytuacji skrajnych i najnowszych aby
napotkać słabe punkty nauki. W powszechnym odczuciu wszystko ju\

wiadomo o promieniowaniu elektromagnetycznym (reprezentującym
materię w formie promienistej), o powstawaniu i rozchodzeniu się
światła i fal radiowych. Istnieją świetne, uznane i powszechnie
stosowane teorie opisujące ró\
ne aspekty z tym związane. W istocie
teorie te opisują zjawiska elektromagnetyczne fragmentarycznie,
jednostronnie i oczywiście nie do końca. Mamy np. teorię spójności
(koherencji), którą stosuje się do opisu własności samego
promieniowania i jego z
ródeł, która w samym zalą\
ku korzysta z
zasadniczo nieodpowiedniego aparatu matematycznego, w wyniku
czego otrzymane na jej podstawie widmo (spektrum) promieniowania
w rzeczywistości nie jest widmem w zwykłym rozumieniu. Skądinąd
wiemy, \
e promieniowanie elektromagnetyczne składa się z fotonów.
Wiadomo te\
, \
e dwa ró\
ne fotony nie są ze sobą skorelowane,
tzn. interferometr, w którym następuje kombinacja fotonów, nie
powinien dawać interferencji. Skoro jednak się ją obserwuje, to nale\
y
wnioskować, \
e ten sam foton wpada do dwóch ró\
nych teleskopów
(w przypadku interferometru radiowego  teleskopów odległych
nawet o kilka tysięcy kilometrów!).
Gdzie nauka nie mo\
e ...
Fundamentalnym niedostatkiem nauki jest prawie całkowita ignorancja
ducha, wiedzy duchowej. Wynika to z paradygmatu pozwalającego
akceptować tylko zjawiska powtarzalne i mierzalne zmysłami bądz

przyrządami. Paradygmat ten czyni naukę wielce wiarogodną,
przekonującą. Z drugiej strony pozbawia ją całej ogromnej dziedziny
spraw duchowych. Wez
my na przykład tak trywialne zjawiska jak
myśli czy uczucia. Nauka nie ma dokładnie nic o nich do powiedzenia.
A przecie\
wszyscy wiedzą, \
e istnieją i mają ogromny wpływ na
\
ycie.
Parapsychologia przypisująca sobie cechy naukowości powszechnie
nie jest akceptowana przez świat nauki, gdy\
jej okresowe sukcesy po
kilkunastu czy kilkudziesięciu latach nie dają się powtórzyć. Ale gwoli
uczciwości: czy oficjalna nauka rzeczywiście spełnia wymogi
wspomnianego paradygmatu? Oczywiście nie, poniewa\
w przyrodzie
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 4 of 11
wszystko się zmienia i to głównie dzięki skończonej dokładności
(niedokładności) pomiarów mamy wra\
enie pełnej powtarzalności. Z
kilku powodów mo\
na stwierdzić, \
e nigdy nie będzie perfekcyjnych
(idealnych) przyrządów!
Zapytajmy wprost, czy nauka jest w stanie dostarczyć nam odpowiedzi
na \
ywotne pytania typu: czym jest \
ycie, kim jesteśmy, skąd
przyszliśmy, dokąd zmierzamy? Nie ulega wątpliwości \
e nie, gdy\
po
prostu jej zakres nie sięga tak daleko  jest ograniczony do dziedziny
materii przejawionej (i równowa\
nej jej energii).
Dla Czytelników  NŚ" zagadkowe wydać się mo\
e to, \
e większość
naukowców a priori (z zało\
enia) odrzuca mo\
liwość postrzegania
przyszłości, istnienia telepatii, teleportacji, kreacji materii i
dziesiątków innych zjawisk  paranormalnych" dobrze znanych w
innych kręgach. Wobec powszechności wspomnianych zjawisk
pojawia się pytanie: skąd u naukowców bierze się takie zaślepienie.
Jak sądzę, jest to rodzaj autosugestii, głębokie przekonanie, wiara 
wynikające z wieloletniego utwierdzania się.
Proszę sobie wyobrazić, \
e ortodoksyjny naukowiec spróbuje uwierzyć
w jedno choćby z owych paranormalnych zjawisk. Natychmiast wali
się całe jego pojmowanie świata i nauka pozostaje tylko jedną, wcale
nie najwa\
niejszą, stroną medalu. Przykładowo, jeśli zjawisko kreacji
materii albo teleportacji okazuje się realne, to zaraz rodzi się
wątpliwość w rzeczywistość całego świata przejawionego. Naturalnie,
wielu ludzi zwyczajnie wie, \
e świat materialny jest tylko ułudą. W
istocie, według nauk wedyjskich, jest on rzeczywisty i nierzeczywisty
zarazem, jest stworzony, przejściowy. Jak\
e jednak druzgocące jest
takie odkrycie dla ateisty, dla materialisty! Normalnie umysł jego po
prostu nie zaakceptuje tej mo\
liwości. Podejrzewam, \
e trzeba tu
zaiste jakiegoś aktu łaski, aby normalny człowiek zdołał wyrwać się z
tego obłędu wpojonej wiary w naukę.
Wiedza wedyjska nauce
Niechaj Czytelnik nie odniesie wra\
enia, \
e potępiam naukę jako taką.
Jestem od tego daleki, ale chcę tutaj uwypuklić jej ograniczenia, o
których naukowcy często zapominają. Marzy mi się te\
przyszła nauka
korzystająca równie\
z wiedzy duchowej. Wygląda to na utopię;
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 5 of 11
wydaje się jednak, \
e istnieją obszary wspólne nauce i wiedzy
duchowej, filozofii wieczystej, wiedzy wedyjskiej. Wymienię tutaj
kilka przykładów  głównie z wed  które mogą zainteresować, a
mo\
e i zainspirować, naukowców.
Z ogólnych zagadnień warto pamiętać, \
e ju\
przed tysiącleciami
mędrcy, asceci i święci Wschodu nauczali, \
e nic nie dzieje się bez
przyczyny, \
e Wszechświat jest cykliczny (być mo\
e chodzi tu o znaną
kosmologom mo\
liwość pulsującego Wszechświata), \
e zmiany
odbywają się z zachowaniem całkowitej energii, \
e jest
wielowymiarowy (wiele ze zjawisk mikroświata nie da się opisać bez
wprowadzenia kilku wymiarów ponad trzy kartezjańskie), \
e czas nie
jest wielkością fizyczną typu wymiaru (w innych światach ma inny
charakter).
Nauka analizuje przyrodę rozkładając ją na cząstki elementarne,
cząsteczki i ró\
ne ich stany skupienia. Duchowe podejście do opisu
świata przejawionego jest zgoła odmienne. Według wed świat
materialny zbudowany jest z pięciu elementów albo \
ywiołów
posiadających kolejno pięć, cztery, itd. a\
do jednej z pięciu cech albo
charakterystyk odpowiadających pięciu zmysłom: woń, smak, kształt,
dotyk i dz
więk. Jest więc ziemia mająca wszystkie cechy, woda (bez
zapachu), ogień (bez zapachu i smaku), wiatr albo powietrze (tyko
dotyk i głos) i eter, niebo albo akaśa (stan najsubtelniejszy, pierwotny,
reprezentujący dz
więk;  na początku było Słowo"  symbolem
stworzenia jest mantra OM). Kolejne \
ywioły są coraz płynniejsze i
rozleglejsze, bardziej przenikliwe (ziemia jest nieruchoma, woda 
płynna, ogień  ruch w górę, powietrze rozchodzi się na wsze strony,
akaśa jest wszechobecna). To owe charakterystyki czynią rzeczy
cię\
kimi. Najsubtelniejszy stan materii-energii, budulec do wszelkich
innych postaci materii, \
ywiołów, czeka jeszcze na odkrycie przez
fizyków. Z niego to, z akaśy, powstają składniki materii (ciała grube
oraz subtelne, takie jak myśli i uczucia) w wyniku oddziaływania nań
prany albo siły \
yciowej, która  podobnie jak akaśa  jest
wszechobecna.
Z historii awatara Ramy dowiadujemy się, \
e prawdopodobnie
znacznie więcej ni\
10 tysięcy lat temu Rawana posiadał samolot,
napowietrzny rydwan  Puszpakę", w którym uprowadził brankę Sitę z
subkontynentu Indii na Lankę (Cejlon). Niezmiernie ciekawą sprawą
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 6 of 11
jest napęd owego samolotu. Mógł on latać dzięki mantrom! O tym, \
e
nie musi to być czysta fantazja świadczą niektóre współczesne
praktyki mantryczne, a nawet badania naukowe (w szczególności nad
znaną mantrą Gajatri). O wiele bardziej fantastycznie brzmi jednak
inny przekaz o tym, jak wielki mędrzec Wiśwamitra dzięki
opanowaniu wiedzy zawartej w wedach stworzył alternatywny
wszechświat, włącznie z całym panteonem bogów! Wszechświat ten
wprawdzie nie przetrwał (poniewa\
jego kreacja odbyła się wbrew
woli Boga), ale sam fakt istnienia takiej mo\
liwości dobitnie
uzmysławia potęgę kryjącą się w naukach duchowych. Jeśli jest to
prawda, to wcale nie wydaje się przesadzone stwierdzenie Sathya Sai
Baby (współczesnego nam awatara), \
e obecna nauka ma się tak do
wiedzy wedyjskiej jak światło robaczka świętojańskiego do blasku
Słońca!
Mówi się, \
e Atharwa Weda, jedna z czterech wed, zawiera wiele
tajemnic technologicznych i praw naukowych, które zostały
bezpośrednio wykorzystane przez Zachód. W wedzie tej wspomina się
m.in. o powietrznych pojazdach, o grawitacji i istnieniu atomów z ich
własnościami wybuchowymi. A trzeba wspomnieć, \
e wedy są
najstarszymi w ogóle przekazami wiedzy (nie chodzi tu o nie tak znów
dawno spisane teksty określane mianen wed, bo wed w rzeczywistości
nie da się zawrzeć w słowie pisanym, lecz o przekazy ustne  w
sukcesji uczniów), z których wywodzą się wszystkie póz
niejsze pisma
święte, szczególnie te hinduskie.
U podstaw nauk duchowych
Wszystko wskazuje zatem na to, \
e człowiek nie jest w stanie pojąć
rozumem, logiką, wiedzą świecką ju\
tylko samej materialnej strony
Stworzenia. Aby więc nie popełniać tragicznej pomyłki  skazującej
być mo\
e całe \
ycie jednostki na marne  trzeba zawierzyć Mistrzom,
Nauczycielom, Mędrcom, którzy doświadczyli Rzeczywistości. Od
nich to dowiadujemy się, \
e Bóg stworzył wszystko dla sportu,
rozrywki, \
e świat przejawiony mo\
na traktować jako myśl albo sen
Boga. Stworzył świat na podobieństwo teatru, na którego scenie całe
stworzenie odgrywa swoje role zgodnie z przez Niego zadanymi
regułami.
Oto w telegraficznym skrócie sedno nauk wedyjskich: Prawdziwy,
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 7 of 11
niezmienny jest tylko Bóg, którym w istocie  ale nie wiedząc o tym
 jest sam człowiek. Boga w człowieku nale\
y identyfikować z Ja,
Jaz
nią, Duszą, Atmą  tym, co pozostaje po odrzuceniu wszystkiego
czym nie jesteśmy (nie jesteśmy ani ciałem, ani umysłem). Sam Bóg,
stworzyciel wszystkiego, nie ma \
adnych cech czy charakterystyk
typowych dla \
ywiołów. Jest więc subtelniejszy od najsubtelniejszego,
jest przenikliwszy od akaśy, jest immanentny (wrodzony) we
wszystkim. Mówi się o Bogu, \
e jest bezforemny, co ma oznaczać, \
e
ma On nieskończenie wiele form i ka\
dą mo\
e przejawiać.
Motorem napędowym wszystkich zmian w świecie jest Miłość, która
ma wiele obliczy i znamy ją w \
yciu codziennym pod takimi
postaciami jak miłość czy fizyczne siły przyrody. Człowiek w
stworzeniu zajmuje najwy\
szą pozycję, a jest ona skutkiem zasług
(karmy) wypracowanych we wcześniejszych stadiach ewolucji. Ró\
ni
go od zwierząt zdolność odró\
niania dobra od zła i dociekania
ostatecznej Prawdy. Celem wszystkiego stworzenia jest powrót do
y
ródła, ponowne zjednoczenie się z Bogiem. Tylko istoty urodzone na
Ziemi jako ludzie mają mo\
liwość dotarcia do y
ródła i jest to szansa
zasłu\
ona. Niewykorzystanie jej powoduje zwykle kolejne narodziny.
Główną przeszkodą w osiągnięciu celu jest przywiązanie do rzeczy
tego świata wynikające z ignorancji, traktowania rzeczywistego-
nierzeczywistego (świata przejawionego, przyjemności i uciech
doczesnych) jako prawdziwe (maja).
To maja sprawia, \
e dla ka\
dej jednostki, dz
iwi, osoby wszechświat
jest ni mniej ni więcej tylko wytworem jej własnego umysłu.
Stwierdzenie to mo\
e wydać się skrajnie przewrotne: nie do przyjęcia
jest aby istnienie tego potwornego przestworu wszechświata zale\
ało
od tego, czy go postrzegamy czy nie. W rzeczy samej sam
wszechświat jest czymś wyjątkowym i nie znika, ale jawi się ka\
demu
zgodnie z jego punktem widzenia. Mówi się \
e Jednego Brahmana
postrzegamy jako rozmaitość Kosmosu analogicznie jak o zmroku
zamiast liny dostrzegamy wę\
a na drodze.
Wszystkie religie i ka\
da z osobna są dobre w swoich podstawowych
zało\
eniach (chocia\
z czasem praktyki niekiedy zostały mocno
wypaczone). Jedną z wielu dróg (podobno w naszych czasach
najłatwiejszą) osiągnięcia celu jest szczere oddanie, miłość do Boga
wielbionego w całkiem dowolnej postaci (nawet bezpostaciowego, jak
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 8 of 11
np. Allah), w tym tak\
e (albo przede wszystkim) Boga
zamieszkującego w naszych sercach. Wiedzieć te\
warto, \
e religia ze
swoimi obrządkami jest tylko etapem w duchowym rozwoju człowieka
i \
e póz
niej staje się balastem. Podstawowym celem ka\
dego,
wszak\
e, jest samorealizacja, powrót do y
ródła. Ka\
dy człowiek jest
na innym etapie w drodze do tego celu i wszyscy skazani są na
ostateczne jego osiągnięcie. Bóg, oprócz twardych reguł gry, oferuje
tak\
e A
askę, jednak zale\
y ona całkowicie od Jego  widzimisię".
Awatar wszechczasów
Aby pomóc ludziom w osiągnięciu wspomnianego celu, w ka\
dym
wieku pojawiają się mędrcy i ludzie oświeceni. W skrajnych
przypadkach, kiedy zło zatacza zbyt szerokie kręgi, sam Bóg
przychodzi w ludzkiej postaci, by zaprowadzić porządek. Jest to
awatar i ró\
ni się on od innych wysoko rozwiniętych ludzi tym, \
e nie
wypracowuje w ogóle swoich mocy duchowych, ale rodzi się z nimi.
Ponadto ma on trzy cechy, których nikt inny nie posiada: wszechmoc,
wszechobecność i wszechwiedza.
Ostatnie trzy boskie inkarnacje znane są jako wspomniany ju\
Rama,
oraz Sai Baba i Kriszna (ok. 5 000 lat temu). Ani Budda, ani Jezus nie
byli takimi awatarami. Bóg w ludzkiej postaci ma jednak pewne
ograniczenia, które sam sobie narzucił i nie pozwala sobie na ich
przekraczanie. Rama i Kriszna przybyli, by zniszczyć określone
niegodziwe jednostki, natomiast Sai Baba zamierza przywrócić ście\
kę
prawości bezkrwawo, gdy\
obecnie zło panoszy się powszechnie i
nale\
ałoby wytępić zbyt wiele jednostek (być mo\
e wszystkie!). Jest
ju\
sporo oznak, \
e ten awatar znacznie przewy\
szy poprzednich pod
wielu względami. Drogi awatarów są jednak nieprzewidywalne.
Poniewa\
środkowa z potrójnej inkarnacji obecnego awatara \
yje ju\

od 1926 r., wiemy o niej bardzo du\
o. Mo\
na zatem sprawdzić  na
\
ywo" czy posiada owe charakterystyczne cechy awatarów.
Świadectw jest a\
zanadto. Wszechwiedzę demonstruje on w swoich
dyskursach, publikacjach i w czasie rozmów. Ludzie ze wszystkich
rejonów świata i środowisk odbywający indywidualne z nim rozmowy
niezmiennie stwierdzają, \
e zna ich na wylot łącznie z wszelkimi
szczegółami z całego ich \
ycia, nawet tymi najintymniejszymi  tak,
jakby był obecny zawsze i wszędzie. Bywają przypadki, \
e ludzie
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 9 of 11
znają swoje poprzednie wcielenia, o których on tak\
e wie (sam
stwierdza, \
e zna wszystkie byłe i przyszłe wcielenia ka\
dego).
Wszechobecność wyra\
a się te\
pojawianiem się jednocześnie w wielu
miejscach we własnym bądz
przybranym ciele albo w widzeniach i
snach. Przejawy wszechmocy to: kreacja materii i u\
ytecznych
przedmiotów, uzdrawianie, o\
ywianie zmarłych, wstrzymywanie burz,
tłumienie po\
arów i tysiące innych tzw. cudów. Przy tym wszystkim
jest to postać bardzo pewna siebie acz skromna i nie lubiąca fanfar, a
w stosunku do ludzi i zwierząt  ucieleśnienie miłości. Stosunkowo
du\
y odsetek wielbicieli Sai Baby to ludzie wykształceni: naukowcy,
lekarze, przemysłowcy a tak\
e przywódcy duchowi.
Jak Sai Baba wyra\
a się o nauce? Traktuje ją jako coś naturalnego i
potrzebnego na równi z naukami duchowymi. Krytycznie ocenia on
jednak zarozumiałość naukowców. Ci, którzy przyszli do niego ze
szczerymi zamiarami zbadania jego nadzwyczajnych mocy, zostali
sowicie nagrodzeni. Nie wątpię, \
e niewielu naukowców powa\
nie
potraktuje stwierdzenie Baby z 1979 r., \
e tak precyzyjnie znana w
świecie nauki stała prędkości światła jest zani\
ona a\
o ok. 1 %, czyli
wiele rzędów ponad dokładność wyznaczenia tej wielkości. Czy
jednak nie warto się temu przyjrzeć?
Niespełna rok temu w piśmie aśramu Prasanthi Nilayam  Sanathana
Sarathi" napisano, \
e podstawowa forma całego stworzenia ma kształt
sferyczny i sferoidy te poruszają się po orbitach eliptycznych. Nie
kłóci się to z naszą widzą. Powiedziano jednak te\
, \
e najmniejszy
niepodzielny sferoid rozmiarami ma się tak do protonu, jak proton ma
się do Ziemi i jak Ziemia ma się do tzw. Brahma Loki  niebiańskiej
 planety" obejmującej cały wszechświat. Dzisiejsza nauka wie, \
e
obserwowany wszechświat jest o około 19 rzędów wielkości (1019,
czyli jedynka z 19 zerami) większy od Ziemi, a Ziemia o 21 rzędów
większa od protonu. Jak\
e nieosiągalnie daleka zdaje się droga
fizyków do tej najmniejszej cząstki!
Wobec obecnego światowego kryzysu moralnego i spowodowanej nim
obecności awatara, nasuwa się nieuniknienie wniosek, \
e \
yjemy w
czasach nadzwyczaj interesujących, o których ludzkość będzie
zapewne wspominać przez wiele następnych tysiącleci. Kiedy świat
nauki i techniki, obecnie jeszcze upojony duchem władzy nad materią,
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 10 of 11
zacznie uświadamiać sobie potęgę Ducha, będzie to zapewne
początkiem największej rewolucji w historii ludzkości. Symptomem
tego co nas jeszcze czeka mogą być wyniki badań regresji
hipnotycznych w okres przedurodzeniowy wskazujące, \
e du\
y
odsetek (około 70 %) osób narodzonych w drugiej połowie naszego
wieku, dziejowymi przemianami uzasadnia wybór czasu swoich
narodzin. Sai Baba powiedział kiedyś, \
e o wiele wa\
niejsze ni\

chodzenie człowieka po Księ\
ycu jest to, \
e Bóg chodzi dziś po Ziemi.
Podobno dzisiaj nam ludziom nawet bogowie zazdroszczą przywileju
współ\
ycia z awatarem. Ale czy my to doceniamy ...?
Mo\
na powiedzieć, \
e có\
z tego \
e On jest tu z nami, skoro nie widać
tego w świecie na co dzień. Nie mo\
na jednak wykluczyć mo\
liwości,
\
e ju\
obecnie byłoby znacznie gorzej, gdyby nie Jego wpływ. Ale,
naturalnie, tego nie da się sprawdzić. Wszyscy prawie wiemy o
tragicznych proroctwach na koniec naszego stulecia, które powoli
powinny ju\
się materializować. Być mo\
e były one prawdziwe, ale
nie uwzględniały obecności Bhagawana Sai i osobiście jestem
przekonany, \
e się w ogóle nie sprawdzą. Przed około 25 latami
Swami powiedział, \
e jego wpływ na skalę światową zacznie być
dostrzegalny ju\
w latach 80-tych, a do ok. 2020 r. całkowicie
zakończy swoją misję. Na krótko przed  polską" rewolucją z 1989
r. Baba zapewnił Niemców, \
e pracuje nad rozwiązaniem problemu
NRD, gdzie jego wielbiciele musieli działać nielegalnie. W ostanim
numerze World Goodwill Newsletter (No 3/1994), a jest to kwartalnik
nie mający nic (poza dobrą wolą) wspólnego z Sai Babą, napisano
znamienne i budujące słowa:  Cudem obecnych czasów jest to, \
e po
raz pierwszy, i na skalę światową, zaczynamy rozpoznawać te wartości
i sposoby działań, które niszczą \
ycie. Nawet w najmniejszej
społeczności znajdują się tacy, którzy odrzucają materialistyczne i
samolubne cele, wybierając w to miejsce współpracę w praktycznych
inicjatywach, która wyra\
a ich szczere zainteresowanie powodzeniem
innych, jak równie\
ich poczucie jedności i współzale\
ności \
ycia."
Podstawowa ró\
nica pomiędzy nauką i duchowością jest
następująca: Nauka odnosi się do badania zewnętrznego
wszechświata zjawiskowego. Duchowość zajmuje się
wykorzystywaniem wewnętrznego funkcjonowania Boskości.
Naukowiec to ten, który posiada widzenie zewnętrzne. Ktoś,
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30
Nauka a wiedza wedyjska Page 11 of 11
kto ma widzenie wewnętrzne jest świętym.
Oto przykład ró\
nicy pomiędzy prawdą naukową a prawdą
duchową. (W tym miejscu Bhagawan Baba narysował okrąg i
powiedział:) To, co kończy się tam, gdzie się zaczęło, określane
jest jako purnam (pełnia albo całość). Purnam adah purnam
idam, purnath purnam udaćjathe. Purnam adaja purnamewa
awasiszjathe (Tamto jest pełnią, to jest pełnią, pełnia pochodzi
z pełni. Gdy pełne zabrać z pełni, pełnia pozostaje pełna).
Pełny okrąg reprezentuje duchowość, gdy\
w nim początek i
koniec są tym samym. Duchowość nie zna rozró\
nienia
między początkiem i końcem. Termin adhjatma znaczy ,,to, co
nie ma ani początku, ani końca".
Aby zrozumieć czym jest nauka, przetnij okrąg na dwie
połowy. Lewa połowa jest półokręgiem przypominającym
literę ,,C". Tutaj ,,C" jest nauką, która zaczyna się w jednym
punkcie i kończy w innym. Między tymi dwoma punktami jest
olbrzymia luka, która zwie się agamjagoćaram (niedostępny
obszar). Jest ona nieosiągalna, niedostrzegalna i
niepojmowalna.
 Sathya Sai Baba
 Gems of Wisdom", 255 256
File translated from TEX by TTH, version 3.12 on 12 Aug 2002.
http://www.astro.uni.torun.pl/~kb/Artykuly/NS/Wedy.htm 2008-05-30