PRZEGLĄD BUDOWLANY 

6/2006

32

KONSTRUKCJE–ELEMENTY–MATERIAŁY

A

R

T

Y

K

U

Ł

Y

 P

R

O

B

L

E

M

O

W

E

1. Wprowadzenie 

Coraz większe wymagania stawia-

ne  konstrukcjom  inżynierskim  wy- 

konywanym  z  betonu  powodują, 

że  beton  jako  mieszanina  wyłącz-

nie  trzech  podstawowych  skład-

ników:  cementu,  kruszywa  i  wody 

jest  stosowany  coraz  rzadziej. 

Do betonów stosuje się: domieszki 

(plastyfikatory,  superplastyfikatory, 

opóźniające  lub  przyspieszające 

czas  wiązania,  napowietrzające 

i inne) i dodatki (popiół lotny, żużel 

wielkopiecowy,  pył  krzemionko-

wy).  Wprowadza  się  także  zbro-

jenie  rozproszone  w  postaci  włó-

kien.  Włókna  mogą  być  naturalne 

(np. celulozowe, z bambusa, orze-

cha kokosowego, traw) lub sztucz-

ne  (np.  stalowe,  polipropylenowe, 

poliwinylowe,  polietylenowe,  poli-

winylowo-alkoholowe,  węglowe, 

szklane).

Zbrojenie  rozproszone  w  postaci 

różnego  typu  włókien  w  zasadzie 

nie wpływa na f

c

, w pewnym stop-

niu poprawia f

ct

, natomiast wpływa 

decydująco  na  ciągliwość  beto-

nu  po  przekroczeniu  f

ct

.  Poprawa 

właściwości  wytrzymałościowych 

betonu  przy  rozciąganiu  zależy 

od  właściwego  zakotwienia  zbro-

jenia  rozproszonego  w  matrycy 

betonowej.

Przy  zastosowaniu  jako  rozpro-

szonego zbrojenia drucików stalo-

wych, zamiast prostych stosuje się 

różne  kształty  –  karbowane  (crim- 

ped),  z  zakrzywionymi  końcami 

(hooked), z końcówkami w kształ- 

cie  wiosła  (paddled)  i  inne.  Mak-

symalne  stosowane  ilości  włókien 

stalowych w badaniach laboratoryj-

nych  ograniczają  się  do  objętości 

około 2% (160 kg/m

3

) i są uzależ-

nione m.in. od smukłości i kształtu 

włókna,  a  ograniczenie  objętości 

do  2%  wynika  ze  względów  tech-

nologicznych.  W  praktyce,  jeżeli 

pominiemy  w  rozważaniach  tech-

nologię  SIFCON,  stosowane  ilości 

są  mniejsze  i  wynoszą  od  około 

0,5 do 1,0% (od 30 do 90 kg/m

3

).

Badania  laboratoryjne  prowadzo-

ne  w  wielu  ośrodkach  krajowych 

i  zagranicznych  dotyczyły  przede 

wszystkim  cech  wytrzymałościo-

wych  tego  nowego  tworzywa. 

Przytoczone  poniżej  pokazują  jak 

szerokie i zróżnicowane jest spek-

trum badawcze.

Wpływ  stosunku  długości  włók-

na  do  maksymalnego  wymiaru 

ziarna  kruszywa  był  przedmiotem 

badań  Chenkui  i  Guofan’a  [1]. 

W  tych  badaniach  zastosowano 

włókna stalowe dł. 25, 35, 45 mm 

w  ilości  do  1,5%  objętościowo. 

Zbadano łącznie około 400 próbek. 

Mierzono  wytrzymałość  na  rozcią-

ganie  przez  rozłupywanie  (kostki 

150×150×150  mm)  i  na  zginanie 

statyczne  i  zmęczeniowe  (belki 

150×150×500 mm). W badaniach 

Taylora  i  innych  [2]  analizowano 

betony  o  projektowanej  wytrzy-

małości  na  ściskanie  od  40  do  

120 MPa, co 20 MPa. Zastosowano 

włókna  stalowe  długości  30  mm 

i  średnicy  0,5  mm.  Badano  kost-

ki  100×100×100  mm  (f

c

),  belki 

100×100×500  mm  (wytrzyma-

łość  na  rozciąganie  przez  zgi-

nanie  i  skręcanie)  oraz  walce  

∅ 

100/200  mm  (wytrzymałość  na 

rozciąganie  przez  rozłupywanie). 

Zagadnieniami  wpływu  zbrojenia 

rozproszonego  (włókna  stalowe 

z zakrzywionymi końcami o długo-

ści 30 mm i średnicy 0,5 mm) na f

c

 

oraz na σ–ε betonu we wczesnym 

okresie  dojrzewania  zajmowali  się 

Ding  i  Kusterle  [3].  Badali  betony 

w wieku od 8 do 72 h z maksymal-

ną  zawartością  włókna  60  kg/m

3

. 

W badaniach Yao i innych [4] poka-

zano wpływ jednoczesnego użycia 

różnych  typów  włókien  (węglowe, 

PP,  stalowe  z  zakrzywionymi  koń-

cami o długości 30 mm i średnicy 

0,5  mm)  na  betony  o  projektowa-

nej  wytrzymałości  na  ściskanie 

45 i 55 MPa. Ilość włókien ograni-

czono  do  0,5%  objętości.  Badano 

kostki 100×100×100 mm (wytrzy-

małość  na  ściskanie  i  rozcią-

ganie  przez  rozłupywanie)  i  belki 

100×100×500  mm  (wytrzyma-

łość  na  zginanie).  W  badaniach 

Barragána  i  innych  [5]  badano 

wpływ wysokości próbki, głęboko-

ści nacięcia na zależność napręże-

nie – rozwarcie rysy. Jako zbrojenie 

zastosowano włókna stalowe o dłu-

gości  60  mm  i  średnicy  0,75  mm 

w ilości 40 kg/m

3

. Badaniom pod- 

dano również próbki wycięte z wię-

kszego elementu pionowo i pozio- 

mo  do  kierunku  betonowania. 

Wpływ  efektu  rozmiaru  różnych 

typów  próbek  na  różne  parame-

try  wytrzymałościowe  betonów 

Wpływ zbrojenia rozproszonego  

na parametry mechaniczne 

betonu

Mgr inż. Tomasz Domański, dr hab. inż. Artem Czkwianianc, Politechnika Łódzka

Artykuł był prezentowany na

51. Konferencji Naukowej 

w Krynicy 2005 r.

PRZEGLĄD BUDOWLANY 

6/2006

KONSTRUKCJE–ELEMENTY–MATERIAŁY

33

A

R

T

Y

K

U

Ł

Y

 P

R

O

B

L

E

M

O

W

E

zbrojonych  zbrojeniem  rozproszo-

nym  przedstawiono  w  badaniach 

Balendrana  i  innych  [6],  i  Zhou 

i  innych  [7].  Badania  przepro-

wadzono  dla  betonu  zwykłego 

o  f

c 

=  115  MPa  i  betonu  lekkiego 

o f

c 

= 90 MPa.

Z  badań  wynika  jednoznacznie 

korzystny  wpływ  zbrojenia  rozpro-

szonego  na  właściwości  wytrzyma-

łościowe  betonu  przy  rozciąganiu. 

Wnioski  wynikające  z  badań  odno- 

szą  się  jednak  zawsze  do  konkret- 

nego  rodzaju  włókna  i  betonu 

i autorzy podkreślają, że nie można 

ich uogólniać na inne zastosowania.

Dlatego też postanowiono, że uzu-

pełnieniem badań stanów granicz-

nych strefy przypodporowej w bel-

kach dwuprzęsłowych [8, 9], będą 

badania  dotyczące  samej  matry-

cy  betonowej  i  te  badania  zostały 

omówione w tym artykule.

2. Program i opis badań

Podstawowy skład mieszanek obu 

serii  przedstawiono  w  tabeli  1. 

Skład  dobrano  tak,  by  uzyskać 

betony o projektowanej wytrzyma-

łości f

c,cube 

= 45 i 55 MPa.

Do  betonów  zastosowano  zbroje-

nie rozproszone w postaci włókien 

stalowych karbowanych o długości 

50 mm i średnicy 1 mm.

Zbadano  6  betonów  (z  każdego 

wykonując po 2 zaroby). Wybrane 

właściwości  mieszanki  przedsta-

wiono w tabeli 2.

Rodzaj próbek, ich liczbę i badany 

na  nich  parametr  przedstawiono 

w tabeli 3. To zestawienie dotyczy 

wszystkich zbadanych betonów.

Próbki  po  dwóch  dniach  od  zaro-

bienia  rozformowano  i  na  kolej-

ne 12 dni umieszczano w wodzie. 

Następnie, na kolejne dwa tygodnie 

próbki,  tj.  do  momentu  badania, 

przechowywano  w  hali  laborato-

ryjnej. Próbki walcowe do badania 

przygotowano  metodą  kapslowa-

nia.

Badania  wykonano  po  28  dniach 

dojrzewania.  Próbki  badano  do  

zniszczenia.  Badania  próbek  wal-

cowych  i  kostkowych  wykonano 

w prasie FORM+TEST o nośności 

3000  kN,  z  automatycznym  ste-

rowaniem  prędkością  obciążenia. 

Dla  próbek  walcowych,  w  pró-

bie,  aż  do  zniszczenia  (E

c

,  f

c,cyl

, 

σ–ε),  przyrost  naprężeń  wynosił 

0,057 MPa/s. Badania odkształceń 

prowadzono  mechanicznymi  czuj-

nikami  tensometrycznymi  o  bazie 

pomiarowej 150 mm i dokładności 

odczytu 0,001 mm (rys. 1).

Czujniki  siły  i  odkształcenia  były 

podłączone  do  komputerowego 

Systemu  Akwizycji  Danych.  Czas 

próbkowania  wynosił  0,2  s.  Przed 

tym  badaniem,  na  tych  samych 

próbkach określono moduł spręży-

stości  E

c

,  metodą  według  DIN- 

-1045. Przy badaniu wytrzymałości 

na ściskanie (f

c,cube

) przyrost naprę-

żeń  wynosił  0,49  MPa/s,  zgodny 

z  normą  PN-EN  12390-3:2001, 

Rys.  1.  Badanie próbek walcowych – 

mechaniczne czujniki tensometryczne

Rys.  2.  Badania belek – czujnik indu-

kcyjny

Tabela 1. Skład mieszanek betonowych

Seria

45/0

45/1s

45/2s

55/0

55/1s

55/2s

CEM I 32,5R [kg/m

3

]

300

300

300

380

380

380

Popiół lotny [kg/m

3

]

60

60

60

60

60

60

Piasek 0/2 [kg/m

3

]

731

731

731

587

587

587

Żwir 2/8 [kg/m

3

]

588

588

588

622

622

622

Żwir 8/16 [kg/m

3

]

463

463

463

518

518

518

Woda [dm

3

/m

3

]

185

185

185

180

180

180

Superplastyfikator BVT 99 [kg/m

3

]

–

–

–

1,32

1,32

1,32

Włókno stalowe [kg/m

3

]

0

30

60

0

30

60

Tabela 2. Właściwości mieszanki betonowej

Parametr/seria

45/0

45/1s

45/2s

55/0

55/1s

55/2s

Opad stożka [mm]

120

115

80

80

140

70

Gęstość [kg/m

3

]

2353

2388

2417

2369

2382

2405

Zawartość powietrza [%]

1,4

1,4

1,6

2,2

2,9

2,6

Tabela 3. Rodzaj przeprowadzonych badań

Rodzaj próbki

Liczba próbek dla każdego betonu

Badany parametr

Walec 

∅ 

150/300 mm

2

E

cm

, f

c,cyl

, σ−ε

Kostka 150×150×150 mm

6

f

c,cube

, f

ct,sp

Belka 100×100×500 mm

2

f

ct,be

PRZEGLĄD BUDOWLANY 

6/2006

34

KONSTRUKCJE–ELEMENTY–MATERIAŁY

A

R

T

Y

K

U

Ł

Y

 P

R

O

B

L

E

M

O

W

E

a  przy  badaniu  wytrzymałości 

f

ct,sp

 0,05 MPa/s, zgodnie z normą 

PN-EN 12390-6:2001.

Badanie  belek  (f

ct,fl

)  przeprowa-

dzono  w  prasie  ZD-20  obciążając 

próbkę  jedną  siłą  skupioną  usta-

wioną  centryczne,  przy  rozstawie 

podpór  300  mm.  Odkształcenia 

dolnych  włókien  belki  mierzono 

za pomocą czujnika indukcyjnego 

o  dokładności  odczytu  0,01  mm, 

na  bazie  pomiarowej  200  mm 

(rys. 2). Przyrost naprężeń wynosił 

0,02  MPa/s,  a  czas  próbkowania 

wynosił 0,2 s.

3. Wyniki badań

W  tabeli  4  zestawiono  wyniki 

badań  wytrzymałościowych  i  mo- 

dułu sprężystości.

4. Analiza wyników badań

4.1. Właściwości mieszanki beto-

nowej

Dodatek  włókien  stalowych  nie  

wpłynął  ani  na  konsystencję  mie-

szanki betonowej, ani na zawartość 

powietrza.  Zawartość  powietrza 

w betonach o wytrzymałości około 

45 MPa (mieszanki bez domieszki) 

wynosiła od 1,4 do 1,6%, zaś w be- 

tonach wytrzymałości około 55 MPa 

(mieszanki  z  domieszką  upłynnia-

jącą)  wynosiła  od  2,2  do  2,9%. 

Dodatek  włókien  stalowych  spo-

wodował  proporcjonalny  do  ilości 

włókien wzrost gęstości mieszanki.

4.2. Wytrzymałości na ściskanie, 

moduł  sprężystości  i  zależność 

σ–ε przy ściskaniu

Dodatek  włókien  stalowych  nie  

wpłynął  znacząco  ani  na  wytrzy-

małość  kostkową  f

c,cube

,  ani  na  

walcową  f

c,cyl

.  Została  zachowa-

na odpowiednia proporcja między 

tymi  wytrzymałościami.  Stosunek 

f

c,cyl

/f

c,cube

 wynosił od 0,80 do 0,88, 

średnio 0,83.

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

�

c

 [MPa]

� [‰]

45/0

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

5

6

�

c

 [MPa]

� [‰]

55/0

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

�

c

 [MPa]

� [‰]

45/1s

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

5

6

�

c

 [MPa]

� [‰]

55/1s

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

�

c

 [MPa]

� [‰]

45/2s

0

10

20

30

40

50

0

1

2

3

4

5

6

�

c

 [MPa]

� [‰]

55/2s

Rys.  3.  Zależność σ–ε przy ściskaniu

Tabela 4. Wyniki badań wytrzymałościowych i modułu sprężystości

Beton

fc,cube

[MPa]

fc,cyl

[MPa]

fct,sp

[MPa]

fct,fl

[MPa]

Ec wg DIN

[MPa]

Ec

[MPa]

fc

fc,cube

45/0

46

46

46

46,0

39

38

38,5

3,7

3,3

3,3

3,43

4,4

3,9

4,15

31200

30800

31000

30000

31400

30700

0,84

45/1s

46

44

46

45,3

37

39

38,0

3,8

3,6

4,4

3,93

3,8

4,6

4,20

30100

31400

30750

30850

31350

31100

0,84

45/2s

46

47

48

47,0

34

41

37,5

4,4

4,8

4,6

4,60

4,4

5,4

4,90

31300

31100

31200

31550

32400

32000

0,80

55/0

57

54

56

55,7

46

42

44,0

4,6

3,9

4,0

4,17

5,0

3,9

4,45

–

–

–

28200

30000

29100

0,80

55/1s

54

53

53

53,3

48

46

47,0

4,4

3,8

4,8

4,33

5,1

5,6

5,35

–

–

–

30000

32150

31100

0,88

55/2s

53

53

56

54,0

43

46

44,5

5,0

5,2

5,6

5,27

5,8

5,2

5,50

32800

31700

32250

31450

30700

31100

0,82

PRZEGLĄD BUDOWLANY 

6/2006

KONSTRUKCJE–ELEMENTY–MATERIAŁY

35

A

R

T

Y

K

U

Ł

Y

 P

R

O

B

L

E

M

O

W

E

Włókna stalowe nie miały też wpły-

wu na moduł sprężystości. Warto- 

ści  modułu  określone  dwiema 

metodami (wg DIN-1045 i z zależ-

ności  σ–ε  z  przedziału  od  0,1 

do 0,4 f

c

 były zbliżone i prawie jed-

nakowe dla wszystkich betonów.

Wpływ  zbrojenia  rozproszonego 

daje  się  natomiast  zauważyć 

w zależności σ–ε, ale jedynie w opa-

dającej części wykresu (rys. 3 i 4).

Na wykresach przedstawiono war-

tości  średnie  z  trzech  baz  pomia-

rowych  o  długości  150  mm,  usy-

tuowanych  na  próbce  walcowej 

co 120°. Ze względu na dużą czę-

stotliwość  pomiarów,  zależności 

σ–ε w części wznoszącej wykresu, 

do  osiągnięcia  wytrzymałości  f

c,cyl 

przedstawiono linią ciągłą, zaś dla 

części  opadającej  poszczególne 

odczyty zaznaczono w postaci kro-

pek połączonych linią. Każdy kolej-

ny odczyt następował po 0,2 s.

Odkształcenia  odpowiadające  f

c,cyl 

w betonach serii 45 wynosiły od 2,0 

do 2,2‰, zaś w betonach serii 55 

od 2,2 do 2,4‰. Z rysunku 4 wyni-

ka,  że  niewielki  wpływ  zbrojenia 

rozproszonego  na  odkształcenia 

betonu po osiągnięciu wytrzymało-

ści f

c,cyl

 daje się zauważyć jedynie 

przy  zastosowaniu  60  kg  włókien 

stalowych w m

3

 betonu.

4.3.  Wytrzymałość  na  rozciąga-

nie  i  zależność  σ–ε  przy  rozcią-

ganiu

Włókna  stalowe  wpłynęły  korzyst-

nie  na  wytrzymałość  betonu  przy 

rozciąganiu (tab. 4). Wyniki badań 

wytrzymałościowych  uzyskanych 

metodą  rozłupywania  i  zginania 

wykazują,  że  wytrzymałość  beto-

nu  z  dodatkiem  włókien  w  ilości 

30  kg/m

3

  była  większa  o  około 

10%, a przy ilości 60 kg/m

3

 o 25% 

w  odniesieniu  do  wytrzymałości 

samej matrycy betonowej.

Na rysunku 5 przedstawiono zależ-

ność σ–ε przy rozciąganiu w próbie 

zginania.  Rozmyty  wykres  części 

wznoszącej  wynika  z  przyjętego 

czasu próbkowania (0,2 s) i dokła-

dności czujnika (0,01 mm), o rząd 

wielkości mniejszej niż w wypadku 

naprężeń  ściskających.  Podobnie 

0

2

4

6

8

10

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

45/0

�

ct

 [MPa]

� [‰]

0

2

4

6

8

10

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

55/0

�

ct

 [MPa]

� [‰]

0

2

4

6

8

10

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

45/1s

�

ct

 [MPa]

� [‰]

0

2

4

6

8

10

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

45/2s

�

ct

 [MPa]

� [‰]

0

2

4

6

8

10

0,0

0,1

0,2

0,3

0,4

0,5

0,6

55/2s

�

ct

 [MPa]

� [‰]

Rys.  5.  Zależność σ–ε przy rozciąganiu

Rys.  4.  Sprowadzone zależności σ–ε przy ściskaniu

0,0

0,2

0,4

0,6

0,8

1,0

0

1

2

3

4

�

c

 / �

cmax 

� [‰]

45/0

45/2s

45/1s

0,0

0,2

0,4

0,6

0,8

1,0

0

1

2

3

4

5

6

�

c

 / �

cmax 

� [‰]

55/0

55/2s

55/1s

Rys.  6.  Zależność σ–ε przy rozciąganiu w próbie zginania

0

2

4

6

8

10

0

5

10

15

20

25

30

45/2s

�

ct

 [MPa]

� [‰]

0

2

4

6

8

10

0

5

10

15

20

25

30

55/2s

�

ct

 [MPa]

� [‰]

PRZEGLĄD BUDOWLANY 

6/2006

36

KONSTRUKCJE–ELEMENTY–MATERIAŁY

A

R

T

Y

K

U

Ł

Y

 P

R

O

B

L

E

M

O

W

E

jak dla ściskania, w części opada-

jącej wykresu poszczególne odczy-

ty  zaznaczono  w  postaci  kropek. 

Dla belek 55/1 s nie podano zależ-

ności z powodu awarii czujnika.

Charakter  wykresu  σ–ε  w  części 

wznoszącej  jest  wyraźnie  krzywo-

liniowy  z  odkształceniem  odpo-

wiadającym  f

ct,fl

  równym  od  0,15 

do  0,20‰.  Próbki  bez  zbrojenia 

rozproszonego  po  osiągnięciu 

odkształceń  około  0,2‰  niszczy-

ły  się  gwałtownie.  Dodatek  włó-

kien  w  ilości  30  kg/m

3

  wpłynął 

nieznacznie  na  ciągliwość  beto-

nu.  Odkształcenia  przy  zniszcze-

niu wynosiły około 0,4‰. Dodatek 

włókien  w  ilości  60  kg/m

3

  wpły-

nął  na  ciągliwość  zdecydowa-

nie.  Na  rysunku  6  przedstawiono 

zależność  σ–ε  części  opadającej 

aż do odkształcenia 30‰. Tej war-

tości  odkształcenia,  przy  bazie 

pomiarowej  200  mm,  odpowiada 

rysa o szerokości rozwarcia 6 mm. 

Równomierne rozmieszczenie pun- 

któw pomiarowych świadczy o rea-

lizacji badania z zachowaniem sta-

łego przyrostu odkształcenia.

Maksymalne  naprężenia  σ

ct

  utrzy-

mują się aż do wartości 5‰ (rysa 

1 mm), a w wypadku betonu 55/2 s 

obserwujemy  przy  tych  napręże-

niach maksimum naprężeń o war-

tości  przekraczającej  f

ct

.  Wysoki 

jest  też  poziom  naprężeń  σ

ct

  przy 

szerokości  rozwarcia  rysy  2  mm 

(odkształcenia  10‰).  Dla  betonu 

45/2 s wynosi on około 0,6 f

ct

, a dla 

55/2 s około 0,7 f

ct

.

BIBLIOGRAFIA

[1] Chenkui H., Guofan Z., Properties of Steel 

Fibre Reinforced Concrete Containing Larger 

Coarse Aggregate, Cement & Concrete 

Composites 1995, pp. 199–206.

[2] Taylor M., Lydon F. D., Barr B. I.G., 

Toughness Measurements on Steel Fibre-

reinforced High Strength Concrete, Cement & 

Concrete Composites 1997, pp. 329–340.

[3] Ding Y., Kusterle W., Compressive stress-

strain relationship of steel fibre-reinforced 

concrete at early age, Cement & Concrete 

Research 2000, pp. 1573–1579.

[4] Yao W., Li J., Wu K., Mechanical 

properties of hybrid fiber-reinforced concrete 

at low fiber volume fraction, Cement & 

Concrete Research 2003, pp. 27–30.

[5] Barragán B. E., Gettu R., Martin M. A., 

Zerbino R. L., Uniaxial tension test for steel 

fibre reinforced concrete-a parametric study, 

Cement & Concrete Composites 2003, pp. 

767–777.

[6] Balendran R. V., Zhou F. P., Nadeem 

A., Leung A. Y. T., Influence of steel fibres 

on strength and ductility of normal and 

lightweinght high strength concrete, Building 

and Environment 2002, pp. 1361–1367.

[7] Zhou F. P., Balendran R. V., Jeary A. P., 

Size effect on flexural, splitting tensile, and 

torsional strengths of high-strength concrete, 

Cement & Concrete Research 1998, pp. 

1725–1736.

[8] Domański T., Czkwianianc A., Wpływ 

zbrojenia rozproszonego na odkształcenia 

w strefach ścinania w belkach 

dwuprzęsłowych, Krynica 2004, s. 19–26.

[9] Domański T., Badania strefy 

przypodporowej ze zbrojeniem rozproszonym 

w belkach dwuprzęsłowych, Zeszyty 

naukowe Politechniki Śląskiej – Zeszyt 102, 

s. 123–130.

Nobiakrylak  przeznaczony  jest  za 

tem  do  ochronno-dekoracyjnego 

malowania  oraz  odnawiania  po 

wierzchni:

• 

metalowych,  np.  maszyn,  urzą-

dzeń, podwozi samochodowych;

• 

elementów  i  konstrukcji  stalo-

wych; 

• 

laminowanych  np.  sportowego 

sprzętu wodnego;

• 

drewnianych i drewnopodobnych 

narażonych na działanie wody i nie-

korzystnych warunków atmosferycz-

nych.

Charakteryzuje  się  doskonałą  przy-

czepnością  do  malowanych  pod-

łoży  po  wcześniejszym  zagrunto-

waniu  podkładem  antykorozyjnym, 

np.  Podkładem  Poliuretanowym 

(podłoże stalowe) lub epoksydowym 

–  Nobiepoksyd  (stalowe,  laminaty). 

Emalia  nadaje  wysoki  połysk  i  ma 

szeroką  paletę  kolorów.  Jej  głów-

nymi zaletami są szybkie schnięcie, 

odporność  na  działanie  czynników 

mechanicznych, dobre zabezpiecze-

nie  malowanych  powierzchni  przed 

działaniem  niekorzystnych  warun-

ków  atmosferycznych  (np.  promie-

nie  UV)  i  chemicznych  oraz  odpor-

ność na działanie wody. Emalia wraz 

z podkładem Nobiepoksyd posiada 

atest  Centrum  Techniki  Okrętowej 

w  Gdańsku.  Dostępna  jest  w  bla-

szanych  opakowaniach  o  pojem-

ności  1  l  i  10  l.  Cena:  wg  cen-

nika  netto  za  opakowanie  1  litr: 

od 34 ,99 do 48,99 zł (w zależności 

od koloru).

Nobiakrylak 

– nowe możliwości

NOBIAKRYLAK – emalia poliuretanowa akrylowa marki Nobiles – ma teraz nowe zastosowanie. 

Można jej używać nie tylko do malowania powierzchni metalowych, ale także do malowania

i odnawiania powierzchni laminowanych: np. jachtów, kajaków i desek windsurfingowych.