WWW.CAD.PL -- AutoLISP FAQ




TEXTAREA {
FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: verdana
}
INPUT {
FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: verdana
}
SELECT {
FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: verdana
}
OPTION {
FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: verdana
}
PRE {
FONT-SIZE: 8pt; FONT-FAMILY: Courier
}
H2 {
FONT-SIZE: 13pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
H3 {
FONT-SIZE: 12pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
H4 {
FONT-SIZE: 10pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
P {
FONT-SIZE: 9pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
TD {
FONT-SIZE: 9pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
XMP {
FONT-SIZE: 8pt; FONT-FAMILY: monospace
}
.ks {
FONT-SIZE: 9pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
P.user {
FONT-SIZE: 8pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; TEXT-ALIGN: center
}
P.user A {
FONT-SIZE: 8pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; TEXT-ALIGN: center
}
LI {
FONT-SIZE: 8pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
.ll {
FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 3pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
.lll {
FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
.llll {
FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt; COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; TEXT-ALIGN: right
}
.lllll {
FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt; MARGIN-LEFT: 15pt; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif
}
































comp.cad.autocad AutoLISP FAQ
<*Dokument ten jest tłumaczeniem
"comp.cad.autocad AutoLISP FAQ", czyli Listy Często Zadawanych Pytań
dotyczących AutoLISP-u na liście comp.cad.autocad. Uwagi dotyczące
tłumaczenia proszę wysyłać na adres [e-mail]. Uwagi merytoryczne
(po sprawdzeniu w oryginale) proszę kierować do Autora oryginału ([e-mail]). Oryginał można
znaleźć na stronie http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.html.*>

 



  
Title: comp.cad.autocad AutoLISP FAQ
Archive-name: CAD/autolisp-faq
URL: http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.html
Version: 2.28
Last-modified: "2001-06-18 13:39:42"
Posted-By: Reini Urban <[e-mail]>
Posting Frequency: monthly
Copyright: see Appendix [A]

Zapraszamy do lektury! AutoLISP - Lista Często Zadawanych
PytańAutoLISP jest językiem programowania interpretowanym w
środowisku AutoCAD-a, znanego pakietu CAD. Lista AutoLISP FAQ
<* anglojęzyczny oryginał niniejszego
dokumentu *> jest co miesiąc rozsyłana do uczestników
następujących list dyskusyjnych: comp.cad.autocad, alt.cad.autocad
oraz *.answers.Kilka dokumentów typu FAQ można znaleźć na
stronie http://www.autodesk.com/support/autocad/ ale nie
są one rozsyłane na listę comp.cad.autocad.Treść tego dokumentu
oraz załączone przykłady odnoszą się do wszystkich wersji
AutoLISP-u, począwszy od wersji 10, włączając Visual LISP, Vital
LISP oraz ACOMP.Nie istnieje lista dyskusyjna dotycząca
wyłącznie AutoLISP-u. Najlepszymi są comp.cad.autocad oraz
autodesk.autocad.customization, ale nie warto zawracać sobie głowy
comp.lang.lisp!Kody źródłowe wszystkich funkcji przywołanych w
tym dokumencie znajdują się w FAQ-CODE.LSP (zobacz [A.1]).Dziękuję
wszystkim zaangażowanym w tworzenie tego dokumentu. Poprawki i
uzupełnienia proszę wysyłać na adres mailto:[e-mail]?subject=FAQ,
są one zawsze mile widziane. Proszę o zapoznanie się z Netykietą: AcadWiki:RulesToLiveBy.

(oznaczenia: | zmiany, + nowe elementy w stosunku do poprzedniej
wersji, <..> prywatne komentarze oraz
wątpliwości).
<* W języku polskim można dyskutować o AutoLISP-ie na
www.cad.pl oraz pl.comp.cad, a tłumaczenie Netykiety znajduje się na
stronie http://republika.pl/orzechp/netykieta.html. *>



Spis treści



Część 1: Ogólna
[0] Jaka jest
przyszłość AutoLISP-u? Czy nie lepiej zamiast niego uczyć się VB?

[0.1] Co
się zmieniło z wprowadzeniem AutoCAD-a 2000?
[0.2] Czy
nie można już kompilować ARX?
[1] Gdzie w
Internecie można znaleźć procedury LISP?

[1.1] Czy
są gdzieś przechowywane artykuły z grupy dyskusyjnej
comp.cad.autocad?
[1.2] SDK
Autodesku
[2] Jakie są
najlepsze książki do nauki AutoLISP-u?

[2.1]
Dokumentacja AutoLISP-u Online, Winhelp [usunięte w wersji
rozsyłanej]
[2.2] Styl
pisania kodu AutoLISP
[3] Jak
sprawdzać poprawność programów AutoLISP?

[3.1]
Debuggery dla klasycznego AutoLISP-u
[3.2] Styl
strukturalny, TRACE
[3.3] Do
swojego kodu źródłowego możesz dołączyć funkcje BREAK oraz
debug-print
[4] W jaki
sposób zabezpieczyć swoje programy LISP? Ochrona kodu

[4.1]
Kelvinator
[4.2]
Protect
[4.3]
Kelvinator i Protect
[4.4]
Convert
[4.5]
ACOMP
[4.6]
Vital LISP Professional
[4.7]
Lisp2C
[4.8]
Visual Lisp Autodesku
[5]
Kompilatory AutoLISP

[5.1]
ACOMP
[5.2]
Vital LISP Professional
[5.3]
Visual Lisp Autodesku
[5.4]
Najlepsze: Common LISP oraz Scheme
[6] Edytory i
inne narzędzia AutoLISP

[6.1]
Edytory AutoLISP
[6.2]
Analizatory kodu, pakowacze oraz kontrolery nawiasów
[6.3]
Formatery kodu
[7] Problemy i
błędy interpretera AutoLISP [dodane]
[8] Sortowanie
w AutoLISP-ie [dodane]
[9] Rekursja
[10] Iteracja
funkcją MAPCAR...
[11] Moje
lispy nie są już wczytywane automatycznie podczas uruchamiania
AutoCAD-a [poprawione]
[12] Jak
automatycznie wczytywać swoje programy?
[13] W jaki
sposób wprowadzić zmienną liczbę argumentów do funkcji LISP?
[14] W jaki
sposób zapobiec przepełnieniom stosu? [zmiany]
[15] (command
"ROTATE3D") nie działa! Dlaczego?
[16] Programy
LISP działające na wielu rysunkach
[17] W jaki
sposób wyeksportować funkcję Visual LISP-u do środowiska AutoLISP
lub AutoCAD?

Część 2: Przykłady, kod
[20] Ogólne
funkcje pomocnicze

[20.1]
Operacje na listach
[20.2]
Operacje na łańcuchach
[20.3]
Zamiana nazwy symbolu na łańcuch
[20.4]
Dostęp do entycji AutoCAD-a [zamiana nazwy SSAPLY na
SSMAP]
[21]
Przykłady programów LISP:

[21.1]
Globalna zmiana właściwości tekstów, polilinii, funkcje obsługi
warstw, datownik wydruków z plotera
[21.2]
Okienko dialogowe plotowania z poziomu LISP. Użycie DDE oraz
ActiveX
[21.3]
Funkcje (entmod) oraz (entmake). Obsługa warstw bez użycia
(command "_LAYER"...). Modyfikacja warstwy (ENTMOD)
[21.4]
Jak wybrać wiele plików w programie LISP?
[21.5]
Zamiana bloków
[21.6]
Funkcja (vports), entycja VIEWPORT, konwersja współrzędnych
ekranu na współrzędne modelu
[21.7]
Wybór wszystkich widocznych obiektów, współrzędne narożników
[21.8] W
jaki sposób zapisać do pliku listę współrzędnych XYZ dla zbioru
wskazanych obiektów?
[22] Atrybuty
bloków

[22.1] W
jaki sposób uzyskać dostęp do danych definiujących atrybuty
bloków?
[22.2] W
jaki sposób zmodyfikować atrybuty bloku? DATESTAMP.LSP
[22.3] W
jaki sposób uaktualnić atrybuty bloku?
[22.4] W
jak sposób utworzyć blok z atrybutami funkcją ENTMAKE?
[23]
Polilinie

[23.1] W
jaki sposób uzyskać dostęp do danych definiujących wierzchołki
polilinii?
[23.2] W
jaki sposób połączyć wiele linii w polilinię? [poprawione]
[23.3]
Zmiana szerokości polilinii
[23.4]
Tworzenie polilinii oraz splajnu funkcjami ENTMAKE oraz COMMAND
[23.5] W
jaki sposób obliczyć długość polilinii?
[23.6] W
jaki sposób odwrócić kierunek polilinii?
[23.7] W
jaki sposób odczytać środek polilinii? [nowe]
[24]
Geometria okręgu i łuku: definicja wypukłości (BULGE), nieco
trygonometrii [poprawione]
[25] DCL:
okna kartotekowe ze znakami tabulacji oraz czcionką o stałej
szerokości
[26] EED.
Dane rozszerzone elementu: odczyt i zapis

[26.1]
Wybieranie obiektów na podstawie ich EED funkcją (ssget "X")
[26.2]
Odczyt EED wybranego obiektu
[27] HW jaki
sposób przerwać wykonywanie polecenia w LISP-ie?

[27.1] W
jaki sposób wykonać nieograniczoną liczbę opcji wprowadzonych
przez użytkownika?
[28] W jaki
sposób rozkodować geometrię ACIS w LISP-ie? --

[A]
Zastrzeżenia, uwagi od autorów

+ [A.1]
Lokalizacja FAQ
[B]
Podziękowania
[C] Ostatnie
zmiany




[0] Jaka jest przyszłość AutoLISP-u? Czy nie lepiej
zamiast niego uczyć się VB?AutoLISP z pewnością będzie
obsługiwany w przyszłych wersjach AutoCAD-a. VB został wprowadzony,
aby uprościć interfejs Office Automation, umożliwiający komunikację
między AutoCAD-em a Excelem lub Accessem. Oba języki mają zalety i
wady. Powinieneś zapoznać się z oboma. VB sprawia wrażenie
bardziej ukierunkowanego graficznie, a AutoLISP bardziej
logicznego. Obiektowa koncepcja VBA wydaje się łatwiejsza do
nauki, ale nie będziesz mógł uruchamiać poleceń tak jak w
AutoLISP-ie.Nowy VBA (od R14.01) jest niezwykle szybki. Zobacz
też [5.2].
Przyszłością AutoLISP-u jest niewątpliwie Visual LISP. Odnośniki:
www.autodesk.com/vlisp, www.autodesk.com/develop/devres/visual/faq.htm,
także [0.1]
poniżej.




[0.1] Co się zmieniło z wprowadzeniem AutoCAD-a
2000?Przede wszystkim nazwa :). Nie, tak naprawdę coś
więcej, ale możesz nazywać ten program Wydaniem 2000, R15 (mimo że
"15" jest numerem wersji, a nie numerem wydania), A2000 lub w
skrócie A2K.
Nowe jądro Visual LISP zastąpiło stare, oparte na XLISP-ie jądro
AutoLISP. Jakich problemów powinieneś się spodziewać w związku z
Visual LISP-em w R2000? Mam wyłącznie "złe" wieści.Na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/docs/r2000-news.txt
umieściłem odpowiednią dokumentację. Użyj LCA aby sprawdzić
swoje lispy.Najważniejsze różnice to:

dokładniejsze sprawdzanie błędów podczas wczytywania;
ACAD.LSP vs ACADDOC.LSP;
brak konieczności kompilacji do ARX;
niezgodności pomiędzy AutoLISP-em a Visual LISP-em:

funkcje LISP są teraz atomami, a nie listami,
w Visual LISP-ie symbole są chronione;
lepsza obsługa wyjątków;
ścieżka wczytanego VLX?;
vl-export-symbol zastąpiono przez vl-doc-set...;
tablica długich nazw symboli AutoCAD-a - EXTNAMES;
interfejs ActiveX Automation, zmienne typu Variant oraz
SAFEARRAY;
FAS4 nie może być wczytany do R14.




[0.2] Czy nie można już kompilować ARX?W
AutoCAD-zie 2000 nie możesz zrobić więcej, niż mogłeś w ViLL lub
VLISP 4. Natomiast możesz kompilować programy do VLX (Visual LISP
Extension), który ma w zasadzie taki sam zakres funkcjonalności jak
stare ARX w Visual LISP-ie i Vital LISP-ie, z następującymi
różnicami:

Możesz wczytywać program poleceniem (load). Wcześniej robiłeś
to poleceniem (arxload).

Zaleta: inicjalizacja jest łatwiejsza. Wczytywanie VLX nie
jest przerywane, nawet w przypadku wystąpienia błędu podczas
tego procesu. Wcześniej cała aplikacja ARX mogła się zawiesić z
powodu różnych błędów.
Zaleta: VLX jest znacznie mniejszy, ponieważ nie musi
zawierać całego środowiska LISP, wraz z VLRTS. Zamiast tego
istnieje tylko jedno środowisko, VL.ARX, zawarte w samym
acadzie. Dzięki temu możesz rozprowadzać znacznie mniejsze
aplikacje.
Wada: po wczytaniu VLX nie ma łatwego sposobu odczytania
ścieżki dostępu do aplikacji. Wcześniej było to możliwe za
pomocą funkcji (arx) lub (vl-exe-filename).
VLX posiada opcję oddzielnej lub wspólnej przestrzeni nazw.
Poprzez oddzielne aplikacje ARX mogłeś używać wyłącznie
oddzielnych przestrzeni nazw (w rzeczywistości były to odrębne
środowiska LISP).

Zaleta: to oznacza, że teraz możesz wybierać między szybszym
a bezpieczniejszym trybem kompilacji (LINK, DROP) i nadal
zachowywać wspólną przestrzeń nazw. (Większość moich aplikacji
korzysta z tego. Dzięki temu mogę dzielić aplikację na jeden
główny moduł i kilka mniejszych).
Zaleta: ARX jest zgodny tylko z jednym wydaniem, czyli
zupełnie niekompatybilny! VLX jest nowy i dlatego zgodny jedynie
z nowszymi wydaniami (R16, ...), ale jako aplikacja LISP jest
znacznie bardziej kompatybilny niż aplikacja ARX.
Funkcja (arx) wczytująca aplikację ARX zwracała ścieżkę
dostępu do aplikacji, funkcja (vl-list-loaded-vlx) wczytująca
aplikację VLX zwraca jedynie symbol, nie ścieżkę. Jest to wada
projektowa. Nie potrzebujesz już plików ARX. To jest
cecha, nie błąd.




[1] Gdzie w Internecie można znaleźć procedury
LISP?Interesujące strony z narzędziami dla AutoCAD-a to:


AutoCAD Plugin Store prowadzona przez beyond.com:
www.cadplugins.com/Jest to strona
"oficjalnie rekomendowana" przez Autodesk.
CADalog - The AutoCAD Shareware Clearinghouse (Mike
Clark):
www.cadalog.com/
The CAD Depot, dawniej znana
jako CADSyst (David Whynot):
www.caddepot.com/, ostatnio kupiona przez TenLinks. Serwisy
te specjalizują się w oprogramowaniu związanym z AutoCAD-em i
posiadają godne polecenia kolekcje AutoLISP-u. Inne profesjonalne
strony z programami shareware AutoLISP również przysłały swoje
adresy na grupę dyskusyjną.
Inne strony portalowe o podobnej tematyce to: [nowość]TenLinks oraz UpFront EZine
są najlepszymi serwisami ogłoszeń dotyczących tematyki
CAD.Autodesk uruchomił portal Point A.
Niektóre inne strony z kolekcją programów AutoLISP to:


xarch AutoCAD Info & Tools (Reini Urban)
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/ (z
wyszukiwarką)
CAD Users Webring [nowość]
CADalyst magazine code (przygotowany przez "Hot Tip
Harry" Art Liddle)
www.cadonline.com/code/
Owen Wengerd
http://www.manusoft.com/
Terry Dotson
www.dotsoft.com/
AcadX [nowość]
http://www.acadx.com/
Paul Turvill [nowość]
www.turvill.com/t2/
Vladimir Nesterowsky
members.tripod.com/
Theo L.A. Groenenberg
http://members.xoom.com/acadvice/autolisp.htm
The CADshack (Jeff Foster)
www.cadshack.com/lispfile.htm
Lisp Factory (Jay Garnett)
www.enteract.com/~jgarnett/
Rakesh Rao - AutoCAD Tech Center
www.4d-technologies.com/techcenter
Stare oraz nieaktualne odnośniki:

AutoCAD Tech Journal code (Peter Sheerin)
[stary]
http://www.atj.com/
CADENCE magazine code (Peter Sheerin) [stary,
nieaktualny]
www.cadence-mag.com/

UCCB AutoCAD and AutoLISP page (Paul Standing)
ucad1.uccb.ns.ca/acad/cad.htm
Dr.Lisp Utilities (Alexander Medwedew)
[poprawiony]
idt.net/~compvent/
McNeel's lisp archive [nieaktualny]
ftp://ftp.mcneel.com/lisp/
Desi Moreno [nieaktualny]
www.invsn.com/desmos/autolisp.htm
PIRS Online
www.insa.com/

Henry Francis [nieaktualny]
www.ez-sys.net/~coopfra/
SimTel - Coast To Coast - Archive [poprawiony,
bardzo stary]
www.simtel.net/pub/msdos/autocad.html Na
www.autodesk.com/support/autocad/ znajdują się
dokumenty Autodesk Product Support, zawierające odpowiedzi na
pytania techniczne (ich listy FAQ).ASA (Aurodesk Support
Assistance, rodzaj FAQ) znajdujące się do tej pory na stronie www.autodesk.com/support/autocad/asa2000.htm,
teraz funkcjonuje jako poprawiona (ale nadal powolna) baza danych support.autodesk.com/KnowledgeBase.asp





[1.1] Czy są gdzieś przechowywane artykuły z grupy
dyskusyjnej comp.cad.autocad?Nie istnieje archiwum grupy
comp.cad.autocad ani nic podobnego, ale niektóre wyszukiwarki
przechowują artykuły usenetu. W szczególności:


groups.google.com/ -
największe archiwum usenetu.[nowość]
Dawniej znane jako deja.com/usenet.
www.altavista.com/
www.altavista.com/cgi-bin/query?pg=aq&what=news

www.excite.com/
www.excite.com/search.gw?collection=news
Phoaks - People Helping One Another Know Stuff - automatyczny
wyszukiwacz odnośników
www.phoaks.com/phoaks2/newsgroups/comp/cad/autocad/index.html
Forum dyskusyjne Autodesku posiada własną wyszukiwarkę na
stronie discussion.autodesk.com.
Niektóre (wybrane) stare artykuły są także przechowywane na stronie
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/contents.html




[1.2] SDK AutodeskuAż do wydania 12,
Software Development Kit był dostępny wyłącznie bezpośrednio w
Autodesku. SDK2 był rozprowadzany z międzynarodowym R12 bez
dodatkowych opłat. Zawierał on sporo kodu źródłowego ADS i AutoLISP
oraz biblioteki.
Od R13 Autodesk udostępnił specjalną sieć dla twórców aplikacji,
porównywalną z siecią Microsoftu - ADN. Zawartość płyt CD jest
podobna do starego SDK, ale bardziej ukierunkowana na programistów
ObjectARX.Skontaktuj się z najbliższym autoryzowanym
przedstawicielem Autodesku, jeżeli chcesz zostać członkiem ADN.
Niektóre lispy są dostępne na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/code/adesk/SDK2/
W Stanach Zjednoczonych członkostwo w ADN kosztuje 600 dolarów
rocznie. Płyty CD nie zawierają SDK jako takiego, ale większość
składników oryginalnego SDK znajduje się na nich w takiej czy innej
postaci. (Owen)




[2] Jakie są najlepsze książki do nauki
AutoLISP-u?


AutoLISP to Visual LISP [nowość]
Kevin Standiford, Autodesk Press, ISBN 0-7668-1517
AutoLISP: Programming for Productivity,
William Kramer, Autodesk Press, ISBN 0-8273-5832-6
Essential AutoLISP,
Roy Harkow, Springer-Verlag, ISBN 0-387-94571-7
AutoLISP in Plain English; A Practical Guide for
Non-Programmers,
George O. Head, Ventana Press, ISBN: 1566041406
"Maximizing AutoLISP"
Rusty Gesner, Tony i Mark Middlebrook, Tony Tanzillo.More
at www.group-a.com/~rusty/
"AutoLISP Reference Manual"
wydawane przez Autodesk Press.Aż do R12 istniały oddzielne
podręczniki AutoLISP. Przewodnik programisty. Później AutoLISP
stał się częścią Podręcznika adaptacyjnego dla R13. Od R14
dokumentacja ta jest skompilowana jako Winhelp.
Ponadto istnieje całe mnóstwo książek o AutoLISP-ie.
Rekomendowanymi książkami dotyczącymi ogólnego języka LISP (nie
AutoLISP-u!) są:

ANSI Common Lisp, (Common Lisp primer)
Paul Graham, Prentice Hall, ISBN 0-13-370875-6
Structure and Interpretation of Computer Programs,
(high-level Scheme)
H.Abelson, GJ. Sussman, J. Sussman, MIT Press, ISBN
0-262-01153-0
"Jest to niewątpliwie jedna z najlepszych książek o
komputerach, jakie kiedykolwiek zostały napisane";
LISP, 3rd Edition,
Patrick Henry Winston and Berthold Klaus Paul Horn,
Addison-Wesley Publishing Company, ISBN 0-201-08319-1
Looking at LISP,
Tony Hasemer, Addison-Wesley Publishing Company, ISBN
0-201-12080-1




[2.1] Dokumentacja AutoLISP-u online, Winhelp
[usunięte w wersji rozsyłanej]R14 zawiera komplet
dokumentacji w postaci Winhelp.

Pliki AutoLISP Winhelp są rozprowadzane z następującym
oprogramowaniem:

R14 (pełny pakiet dokumentacji);
Visual LISP Autodesk wersja preview, zobacz [5.3]
stary edytor Visual LISP (wersja 1.0 jest bezpłatna), zobacz
[1]
Vital LISP (pliki pomocy są zawarte również w wersji
demonstracyjnej), zobacz [6.1]
Istnieje rezydentny program dla DOS-u, zwany LISPHLP.EXE(uruchamiany
przez Ctrl+PrawyShift+R, od 1988).
LSPDOC: na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lsp_tools/#lspdoc
lspdoc znajduje się narzędzie pozwalające na automatyczne tworzenie
plików Winhelp dla programów LISP.




[2.2] Styl pisania kodu AutoLISPWiększość
przykładów publikowanych w magazynach lub na rozmaitych stronach WWW
jest napisanych niedbale, co dodatkowo utrudnia naukę AutoLISP-u
początkującym adeptom programowania. Zresztą LISP sam w sobie jest
trudny do czytania, z powodu jego zwięzłości i niezliczonych
nawiasów. Każdy jest zobowiązany do pisania czystego, czytelnego
kodu. Przykłady Autodesku są całkiem dobrze pisane, choć czasem aż
do przesady :).
Automatyczne formatery kodu, tak zwane upiększacze (zobacz [6.3]) w sposób
automatyczny formatują kod tak, aby spełniał wymagania standardu.
Na płycie CD R12, w pliku SDK2 ACG.DOC lub na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/docs/acg.txt znajduje
się dokumentacja Autodesku doskonale omawiająca zasady kodowania,
komentowania i planowania kodu, aby pozostawał on czytelny.
Najważniejszymi zasadami są:

Komentuj swój kod. Używaj oznaczeń ;;; w pierwszym
wierszu, ;; wewnątrz kodu oraz ; w celu wyróżnienia komentarzy
umieszczonych za komentowanym wyrażeniem (w wierszu 39.).
Stosuj zasady planowania tak, jak to robią formatery, aby
pisać kod w sposób bardziej strukturalny, łatwiejszy w czytaniu,
np. SETQ, DEFUN, IF, COND, PROGN.
Staraj się unikać zmiennych globalnych. Jeżeli
zdecydujesz się ich użyć (ze względu na wydajność), oznacz je
gwiazdkami i pisz je wielkimi literami, np.: *GLOBAL*.
Nie zapominaj lokalizować swoich zmiennych (za znakiem
"/" w liście parametrów DEFUN). Jedynie na etapie sprawdzania
programu tymczasowo możesz pozostawić je jako niezadeklarowane.
Chroń nazwy: ponieważ AutoLISP używa niechronionej
przestrzeni nazw, łatwo jest nadpisać nawet predefiniowane funkcje
systemowe. Dlatego powinieneś używać unikalnych krótkich
prefiksów, przynajmniej wtedy, gdy publikujesz lub udostępniasz
innym swój kod.Ja używam prefiksu UR- dla funkcji i
UR: dla zmiennych. ADGE oraz Autodesk wymagają nawet 4
liter prefiksu. W ten sposób nazwy będą zabezpieczone przed
nadpisaniem przez inne funkcje.
Zawsze używaj znaku podkreślenia rozpoczynającego każdy
łańcuch (nazwę polecenia lub opcji) przekazywany funkcji COMMAND
lub OSNAP. Zdarzają się nawet komercyjne programy, które nie
działają z wersjami narodowymi. Wywołanie funkcji (command
"_PEDIT" ss "_J") jest lepsze niż (command "PEDIT" ss "J").
Nie używaj nadmiernie SETQ: LISP został zaprojektowany
jako język czynnościowy, bez zmiennych. Istnieje wiele
konstrukcji, które działają efektywnie na listach bez potrzeby
przechowywania tymczasowych wartości w symbolach (zobacz przykłady
kodu [21]...)Jednakże
dla czytelności i w celu sprawdzania kodu powinieneś zawsze używać
przypisania do symboli.
Stara zasada programowania LISP: dobra funkcja nie jest
dłuższa niż 6 wierszy. (LISP jest drugim chronologicznie
językiem komputerowym, wprowadzonym przez Johna McCarthyłego na
MIT w roku 1958).
Używaj CONS zamiast APPEND: trzy funkcje CONS i jedna
REVERSE są lepsze niż jedna APPEND. Aby poznać cechy APPEND
(ignorowanie NIL), zobacz w szczególności przykład zamieszczony
przez Serge: REMOVE w [20.1] lub
porównanie stylów w [23.1])
Używaj języka angielskiego w nazwach symboli i
komentarzach.
Nie używaj T, MIN, MAX ani
LAST jako nazw symboli! Są to funkcje systemowe!





[3] Jak sprawdzać poprawność programów
AutoLISP?
[3.1] Debuggery dla klasycznego
AutoLISP-u:Istnieją trzy debuggery:

Visual Lisp i Vital LISP Professional mają je
wbudowane w interfejs IDE (i te są najlepsze).

ACOMP dla R10 był bezpłatny; możesz go nadal używać,
ale wtedy możesz obsługiwać tylko funkcje AutoLISP-u R10, np.
funkcji WCMATCH - nie.

Ld, Ld, AutoLISP Debugger dla R14, R13c4 oraz R12/Dos,
program z Czech (bezpłatny) - na www.cadstudio.cz/ftp.htm Zobacz [5] Kompilatory
AutoLISP.

[3.2] Styl strukturalny, TRACENajlepszą
metodą usuwania błędów programu jest pisanie swojego kodu w sposób
dobrze zaprojektowany, stylem strukturalnym, zawieranie
poszczególnych zadań w osobnych funkcjach oraz używanie
zagnieżdżonego wywoływania funkcji. Pozwoli to na użycie funkcji
TRACE do zlokalizowania każdego błędu.
[3.3] Do swojego kodu źródłowego możesz dołączyć
funkcje BREAK oraz debug-print
Przykład:
;;; Sprawdzanie poprawności funkcji
(defun break (s)
(if *BREAK*
(progn
(princ "BREAK>> (stop with )\nBREAK>> ")(princ s)
(while (/= (setq s (getstring "\nBREAK>> ")) "")
(print (eval (read s))))))) ;błąd usunięty od v1.3!
(defun dbg-print (s) ;akceptuje atomy i listy
(if *DEBUG*
(if (listp s)
(MAPCAR 'print s)
(print s))))
(defun C:DEBUG () (setq *DEBUG* (not *DEBUG*))) ;włącza i wyłącza znacznik
(defun C:BREAK () (setq *BREAK* (not *BREAK*)))
(defun CONT () (setq *BREAK* nil)) ;kontynuacja bez żadnego przerwania
;;;Przykład
(setq *BREAK* T *DEBUG* T)
(defun C:TEST ()
(foreach x '("1" "1.0" "1e-3")
(break "in foreach") ; Przerywa ewaluację, gdy znacznik *BREAK*
; jest włączony, możesz wpisać x
; i wartość zmiennej x jest wyświetlana,
; dopóki nie naciśniesz Enter.
(setq x (atof x)) ; Ten fragment kodu manipuluje zmienną x
(dbg-print x) ; To drukuje nową wartość x,
; jeżeli znacznik *DEBUG* jest włączony.
)
)
Command: TEST
BREAK>> (stop with )
BREAK>> in foreach
BREAK>> x
1.0
BREAK>> (CONT) ; Wyłącza znacznik break.
nil
BREAK>>
1.0
1.0
0.001
Możesz także wyłączyć wyświetlanie wyników sprawdzania
poprawności w następujący sposób: BREAK>> (setq *DEBUG* nil) żeby wykonać większe pętle.




[4] W jaki sposób zabezpieczyć swoje programy LISP?
Ochrona kodu"Czy rzeczywiście je zabezpieczać? Jeżeli po
prostu chcesz się podzielić swoimi programami z przyjaciółmi,
dlaczego nie udostępnić im kodu? Twój kod jest chroniony tak czy
inaczej przez prawo autorskie, nawet jeśli tego nie wyrazisz wprost.
Współpraca z innymi może być wspaniałym sposobem pozyskiwania nowych
pomysłów i prowadzić do tworzenia lepszych aplikacji.Niektóre z
moich najlepszych programów zostały ulepszone przez moich
przyjaciół, a ja ulepszyłem niektóre ich programy." (Dennis)


[4.1] Kelvinator
KELV.EXE (na płycie CD R12 oraz na stronach internetowych [1]) Tak
"zaszyfrowany" lisp możesz rozszyfrować dowolnym formaterem kodu.
Jednak nazwy symboli (funkcji i zmiennych) nadal pozostaną
zniekształcone, a komentarze zostaną utracone.
[4.2] Protect
PROTECT.EXE (na płycie CD R12 lub na stronach internetowych [1]).
Pamiętaj, że istnieje program deszyfrujący. Za darmo.
[4.3] Kelvinator oraz Protect
Najpierw użyj Kelvinatora, następnie programu PROTECT. Za
darmo.
[4.4] Convert
Program szyfrujący i deszyfrujący pliki LISP. Shareware.
Autor: Maciej Łukasiewicz.Pliki zaszyfrowane do postaci
"Protected LISP" programem CONVERT nie mogą być rozszyfrowane
innym programem, ale tym samym - tak.
[4.5] ACOMP
Kompilator AutoLISP-u, ACOMP.EXE, na płycie CD R12 wydania
międzynarodowego lub na stronach internetowych. Bezpłatny. Więcej
dokumentacji do ACOMP-a na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/bi4/Zobacz też
[5.1]
Kompilatory AutoLISP.
[4.6] Vital LISP Professional
www.basissoftware.com/vill.htm"ViLL".
Przestarzały. Zobacz [5.2] Kompilatory
AutoLISP.
[4.7] Lisp2C
Konwerter LISP do C, dla R12/R13/R14 Dos/Win (Watcom,
Metaware, MSVC Libs).Potrzebujesz licencji uprawniającej do
korzystania z jakiegoś kompilatora C/C++.http://www.basic.si/

[4.8] Visual Lisp by Autodesk
"VLISP". To przyszłość. Zobacz [5.3]
Bezpieczeństwo plików FAS:Swego czasu
odbyła się dłuższa dyskusja na temat bezpieczeństwa plików FAS na
obu grupach dyskusyjnych. Najwyraźniej FAS może zostać
zdekompilowany do czytelnego kodu źródłowego, ale narzędzie, które
to umożliwia, nie jest jeszcze dostępne w Sieci. Pogłoska niesie, że
również pliki MNC mogą być dekompilowane (od lat), ale to także nie
zostało potwierdzone w Sieci. Skonsolidowane i zamaskowane pliki FAS
oraz VLX (kompilowane z opcją Optimized/Internal) są podobne do
tworzonych przez Kelvinator. Nazwy symboli, łańcuch i liczby są
gorzej zabezpieczone niż sam algorytm.
Podsumowane:Poważne szyfrowanie jest możliwe jedynie
za pomocą Vital LISP i jego następców. Pliki LISP tworzone przez
Kelvinator [4.1] są nieczytelne i szybciej się wczytują. Pliki w
formacie "Protected LISP" [4.2] mogą być łatwo odszyfrowane. Plik
LISP zaszyfrowany za pomocą CONVERT można odszyfrować jedynie za
pomocą programu CONVERT.




[5] Kompilatory AutoLISPIstnieją trzy
kompilatory AutoLISP, lepsze być może będą używane w przyszłości.
Niektóre platformy LISP oraz Scheme obecnie obsługują ActiveX lub po
prostu FFI.


[5.1] ACOMP
ACOMP był rozwijany aż do R12 jedynie w przypadku wersji
międzynarodowych. Jest on bezpłatny, ale nie działa z R13 ani z
narodowymi R12/Win. Wynikiem kompilacji są pliki *.BI4, które
wymagają specjalnego rozszerzenia ACADL.EXP, dostarczanego jako
ACADLC.EXP. Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/bi4/ Ostrzeżenia
generowane przez kompilator są bardziej precyzyjne w zakresie
lokalnych symboli niż w przypadku ViLL lub VLISP.

[5.2] Vital LISP Professional
Był rozwijany przez Basis Software Inc. USA. Licencje
uprawniające do bezpłatnego korzystania z niego są dostępne w
przypadku runtime-interpreterów dla R12/R13/R14
DOS/Windows/NT.Basis nie rozwija już Vital LISP. Zobacz także
[6.1] i [4.6]

[5.3] Visual LISP Autodesku
VLISP 4 (dla R14), następca Vital LISP, jest zasadniczo tym
samym, co ViLL 3.2. Różnice to jedynie graficzny interfejs
użytkownika, zmiany prefiksów nazw funkcji i dokumentów: vill-
=> vlisp-, vlx- => vl-. Niektóre funkcje o prefiksie
vlax- zawierają więcej myślników.W AutoCAD-zie 2000
VLISP zastąpił interpreter starego AutoLISP-u. Zobacz [0.1] VLX zawierają
spakowane pliki FAS i opcjonalnie zasoby DCL używane przez
R14/R15.R15 FAS/VLX są niezgodne z poprzednimi wydaniami (FAS2
-> FAS4), ponieważ dodano nowe właściwości języka (oddzielne
przestrzenie nazw).

[5.4] Najlepsze: Common LISP oraz
SCHEME
Corrman Common LISP posiada wbudowaną możliwość obsługi
ARX,COM jest obsługiwany przez Allegro Common LISP 5, Lisp
Works for Windows, a w przyszłości - także przez
GambitC.Poprzez FFI ("Foreign Function Interface") prawie każdy
program LISP lub SCHEME może komunikować się z
AutoCAD-em.Pewna praca została wykonana z Corman LISP oraz
ACL5, aktualnie tylko jeden komercyjny produkt używa ACL5 ("Design++" - Design
Power).Jeśli chcesz wiedzieć więcej, zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/bi4/.
Podsumowanie:Kompilatory AutoLISP to
kompilatory kodu binarnego wymagające własnego środowiska runtime
(AutoCAD 2000 używa obecnie VLISP i posiada wbudowane środowisko
runtime). Nie jest możliwe tworzenie za ich pomocą niezależnych
aplikacji, chociaż ViLL oraz VLISP (w wersji R14 i starszych)
tworzyły samodzielne ARX. Zmienne są szyfrowane.




[6] Edytory i inne narzędzia AutoLISP
[6.1] Edytory AutoLISP


Visual LISP Autodesku
Zobacz [5.3].
Najlepsze i najbardziej rekomendowane narzędzie. Zawarte w
AutoCAD-zie 2000, nie wymaga dodatkowych wydatków.
Emacs dla NT
Potężny edytor, dość trudny do opanowania, jednakże napisany
(z możliwością dostosowania do własnych potrzeb) w elispie -
języku bardzo podobnym do AutoLISP-u. Przodek wszystkich edytorów.
Bezpłatny, dostępny na wszystkie platformy. Istnieje w dwóch
odmianach: XEmacs oraz GNU ntemacs.Dostosowany do AutoLISP-u
http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lsp_tools/ntemacs.html

Vital LISP został zastąpiony przez Visual LISP. Nie
jest już dostępny. Zobacz: [5.2] Kompilatory
AutoLISP.
LispLink 2000
Commercial AutoLISP Editor with Syntax Highlight, Parenthesis
Komercyjny edytor AutoLISP z wyróżnianiem składni, sprawdzaniem
nawiasów, menedżerem projektów, podglądem okienek dialogowych oraz
obsługą Visual LISP-u i formatu FAS: www.caelink.com/.

CodeMagic [nowość]
Bezpłatny edytor tekstu z wyróżnianiem składni AutoLISP-u.

Stare oprogramowanie:
LispPad
Edytor AutoLISP, napisany przez Tonyłego Tanzillo.
Visual Lisp (WSSW)
Stary, mały edytor LISP dla Windows. Wesja 1.0 była nawet
bezpłatna. Nie mylić z Visual LISP-em, który zastąpił AutoLISP
jako język programowania. Tu chodzi po prostu o mały edytor.
Zobacz [1]
WCEDIT 2.02
Edytor ADS dla DOS R12, który potrafi samodzielnie ewaluować
wyrażenia LISP, jest dostępny za darmo.Zobacz [1]
CODEKEY
Stare komercyjne środowisko DOS IDE, zawierające formater
kodu, posiadające możliwość szyfrowania i deszyfrowania "Protected
LISP", Kelvinator <dostępny?>
ALLY 3.0 oraz CADET
Analizator i edytor LISP (shareware).Zobacz [6.2]
pred
Bezpłatny, mały dosowy edytor wyróżniający
nawiasy.Dostępny na ftp://xarch.tu-graz.ac.at/pub/autocad/lsp_tools/pred.zip
Podobnym edytorem jest ADE.

Edytory dla programistów takie jak MultiEdit Pro 7,
WinEdit, E!, TextPad, UltraEdit lub PFE są także często używane.
Wprawdzie nie oferują one kontroli składni LISP lub
formatowania kodu, ale umożliwiają wyszukiwanie i zamianę (nawet
wyrażeń regularnych) w wielu plikach naraz oraz konfigurowalne
wyróżnianie składni.

[6.2] Analizatory kodu, pakowacze oraz kontrolery
nawiasówKontrolerów nawiasów nie trzeba już używać, ta
funkcja jest wbudowana obecnie w edytory. Analizatory generują
raporty pokazujące zależności między funkcjami, drzewo wywołań i
odwrócone drzewo funkcji wywołujących. Pakowacze są używane do
tworzenia bibliotek z wielu różnych plików źródłowych, poprzez
kopiowanie wszystkich potrzebnych funkcji. Nie istnieje obecnie
narzędzie do automatycznego wstawiania znaków podkreśleń w
łańcuchach nazw poleceń, ale R15 zawiera odpowiedni analizator kodu
(LCA).

Kompilator VLISP [5.3] analizuje (opcja: compile with
full messages) oraz sprawdza nawiasy (Ctrl+Alt+C).
Reini's AutoLISP Packager
Dostępny na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lsp_tools/#Packager
Pozwala tworzyć i przeglądać raporty zależności między funkcjami
oraz odwrócone drzewo wywołań. Tworzy bibliotekę z plików
źródłowych (program ten znany jest także pod nazwami "Packager"
lub "Function Shaker").
PEI's Findvars
Pakowacz podobny do opisanego wyżej, lecz dodatkowo wskazuje,
które symbole powinny zostać zadeklarowane jako lokalne http://www.perceptual-eng.com/Ja osobiście
używam właśnie jego oraz mojego własnego pakowacza.
RapidLisp
Analizator kodu dla R14 (shareware).www.cps.de/cad/rapidlisp/
AVC - AutoLISP Variable Collector
Bezpłatny. Znajduje wszystkie zmienne, które powinny być
zadeklarowane przez funkcję.users.actcom.co.il/sysoft/vc.htm
LCA - Autodesk's AutoLISP Compatibility Analyzer[nowość]
Znajduje się na Migration CD. Pozwala uzyskać zgodność
wskazanych plików AutoLISP (LSP) oraz plików menu (MNL) z
AutoCAD-em 2000.
ALLY30.ZIP (stare)
Analizator LISP (shareware). Sprawdza składnię i drukuje
raporty (drzewo zależności funkcji). Zobacz [1]
lck21b.zip (stare)
LCK Validator LISP 2.1b (graficzny)
paran.zip (stare)
Prosty
PARNCH.ZIP (stare)
Prosty Istnieją także inne programy sprawdzające
nawiasy w programach AutoLISP.

[6.3] Formatery kodu
Zewnętrzne:
FMT202S.ZIP
Formater kodu LISP, DCL oraz FRM
LB.EXE
Formater kodu Autodesku.Zawarty w SDK2 oraz w [1].
Występują problemy z długimi łańcuchami oraz nowymi stylami
komentowania wyrażenia w samym wierszu.
PPRINT.LSP
Zawarty w SDK2 oraz w [1]
Wewnętrzne:Visual LISP, Vital LISP, Emacs oraz Codekey
zawierają wewnętrzne formatery, o ile się orientuję.




[7] Problemy i błędy interpretera AutoLISP
[zmiany]Użytkownicy AutoCAD-a 2000 oraz mniej doświadczeni
użytkownicy Visual LISP-u powinni przeczytać rozdział [0.1]. Nie są znane
poważne błędy AutoLISP-u. Interpreter języka jako taki
(ACADL.EXE/.EXP, VLISP) działa bezbłędnie. Niektóre ograniczenia
wynikają z natury AutoCAD-a, ActiveX oraz mechanizmu Proteus (DCL).
Niektóre programy LISP z katalogu Support (np. DDMODIFY.LSP) czasami
błędnie działają. Wszystkie błędy i ograniczenia Visual LISP-u są
wymienione w pliku README.txt. Zawieszenia środowiska związane z
reaktorami są spowodowane błędami AutoCAD-a.
Dwie nieoficjalne listy błędów są umieszczone na stronach:www.cadonline.com/exclusive/bugs/bugwatchlist.htm
(dłuższa);www.dotsoft.com/buglist.htm (prywatna i krótsza).


+ LDATA wg Toma Bergera
(VLISP dla R14 oraz A2000)
Nie używaj LDATA nigdy. To może zniszczyć pliki DXF oraz DWG w
A2000. Odczyt tych danych jest BARDZO utrudniony.
PARY KROPKOWE w listach argumentów przesyłanych z
AutoLISP-u do Visual LISP-u lub odwrotnie mogą spowodować utratę
zewnętrznych nawiasów.
Zobacz Visual LISP README (nieudokumentowane w Vital LISP-ie).

JEDNOATOMOWE LISTY są zwracane niepoprawnie z ZEWNĘTRZNYCH
APLIKACJI.
Visual LISP nie potrafi odróżnić LISTY zawierającej pojedynczy
atom (element) od pojedynczego atomu zwracanego przez zewnętrzną
aplikację ARX lub ADS.

ENTGET użyte wobec LWPOLYLINE, HATCH (tylko R14)
TWspółrzędna Z (caddr (getval 10 ele)) ma wartość
losową i często powoduje wyjątek w obsłudze liczb rzeczywistych,
ponieważ może mieć zbyt małą lub zbyt dużą wartość.Rozwiązanie
(obejście) problemu: zobacz część II, pozycja [23.1]

ENTMAKE VERTEX (tworzenie wierzchołków polilinii) wg
Terry Dotson (tylko R14)
Problem występuje podczas tworzenia (entmake) polilinii.
Podczas tworzenia definicji wierzchołków (VERTEX) wymagane jest
przypisanie im odpowiedniej warstwy (co dokumentuje Autodesk), ale
także konieczne jest przypisanie warstwy do końcowej subentycji
SEQEND. Pominięcie tego ostatniego spowoduje, że SEQUEND zostanie
umieszczone na warstwie bieżącej. Jeżeli zamrozimy później tę
warstwę, próba dostępu do tak utworzonej polilinii (np. próba
przesunięcia) spowoduje błąd podczas odświeżania rysunku i
zawieszenie się AutoCAD-a (wyłącznie R14).

ACAD_STRLSORT: dziwna kolejność sortowania w Windows.
Znaki w Windows nie są sortowane na podstawie
odpowiadających im numerów ASCII! Zamiast tego użyta jest aktualna
strona kodowa (getvar "SYSCODEPAGE"), co daje inny rezultat.
Windows: (acad_strlsort '("-1" "+1")) -> ("-1" "+1"),
DOS: (acad_strlsort '("-1" "+1")) -> ("+1" "-1")
W obu przypadkach: (mapcar 'ascii ("-" "+")) -> (45 43)
Więcej na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/docs/strlsort-bug.html


AI_PROPCHK
W dodatku uaktualniającym R13c3 zmieniono nazwę funkcji
(ai_propchk) na (C:AI_PROP).
"Funkcja AutoLISP ai_propchk została zmieniona na
c:ai_prop, tak aby zachowywała się podobnie do innych poleceń.
To pozwala na powrót do polecenia DDMODIFY przez naciśnięcie
ENTER, nawet jeżeli zostało ono wcześniej wybrane z paska
narzędzi."

Błędne zakończenie funkcji obsługi DCL w R13 powoduje
zawieszenie AutoCAD-a
R13 zawiera usterkę, która powoduje zawieszenie AutoCAD-a,
jeżeli wystąpi błąd krytyczny podczas wykonywania funkcji AutoLISP
obsługującej suwak DCL w okienku dialogowym. Na przykład, jeżeli
funkcja obsługi suwaka będzie zawierała wywołanie pustej
(nieistniejącej) funkcji, AutoCAD zawiesi się natychmiast. Z
technicznego punktu widzenia nie jest to błąd interpretera
AutoLISP-u, ale traktujemy go jak błąd AutoLISP-u.

Od R13 nie możesz już polegać na wartości 64 kodowanej
bitowo w znaczniku 70 w tablicy symboli, w przeciwieństwie do
wcześniejszych wydań.
Co jeszcze? Zobacz nieoficjalną listę błędów AutoCAD-a
utworzoną przez Steveła Johnsona, opisującą więcej błędnych
programów i zachowań AutoLISP-u, na stronie www.cadonline.com/exclusive/bugs/bugwatchlist.htm
(szczególnie: 33, 124, 126, 127, 139, 153, 158, 165, 176, 182, 192,
193, 238, 240, 254, 272, 295)


Pliki w formacie "Protected LISP"
W wersjach wcześniejszych niż R13c4 pliki zaszyfrowane w
formacie "Protected LISP" nie pozostawały zaszyfrowane po
wczytaniu do pamięci. Naszym zdaniem ten problem powinien być
znany wszystkim, aby nikt nie zakładał nierozważnie, że jego tak
zabezpieczony kod jest chroniony przed wścibskimi oczyma. Ten
temat FAQ spowodował duży problem na moderowanym Forum AutoCAD-a w
sieci CompuServe. Ale można tam znaleźć dobre metody zabezpieczeń.
Zobacz [4].

Ograniczona liczba otwartych zbiorów wskazań
Zbiory wskazań są na bieżąco przechowywane w plikach
tymczasowych. Odczytanie niepotrzebnych zbiorów wskazań i
przypisanie ich do symbolu NIL oraz uruchomienie (gc), gc =
garbage collector spowoduje zamknięcie tych plików.Maksymalna
liczba zależy od systemu operacyjnego, np. w DOS-ie od wartości
zmiennej FILES w CONFIG.SYS.W R13 liczba ta została
zwiększona.

Liczby: zakres, dokładność, precyzja
Liczby całkowite są wewnętrznie reprezentowane jako typ "long
fixnums" (32-bitowo, z bitem znaku), ale podczas przekazywania z
AutoLISP-u do AutoCAD-a są zamieniane na 16-bitowy typ "short
fixnums", o zakresie -32768 ... +32767, ponieważ AutoCAD posługuje
się tylko typem "short fixnums".
Liczby rzeczywiste są typu "double" (64-bitowe IEEE). Wszystkie
wewnętrzne obliczenia numeryczne AutoLISP-u oraz AutoCAD-a są
wykonywane na liczbach formatu "double", co powinno być
wystarczające. Co najmniej 14 cyfr jest dokładnych.
Powszechnym problemem jest niejednoznaczność między liczbą
rzeczywistą a jej reprezentacją w postaci łańcucha (który
odpowiada wartości zaokrąglonej). Liczby wyświetlane w linii
poleceń są zawsze łańcuchami odpowiadającymi zaokrąglonym
wartościom w zależności od LUPREC i DIMZIN.
Ze względu na to, że w trakcie porównywania geometrii często
występuje błąd zaokrąglenia, należy do porównywania punktów używać
dodatkowego współczynnika szumu (fuzz) o wartości [1e-12 - 1e-6]:
(equal pt1 pt2 1e-6) ; 0.000001 tolerancja na błąd
zaokrąglenia zamiast (equal pt1 pt2),
szczególnie gdy dotyczy to porównywania kątów.Zobacz www.autodesk.com/support/techdocs/td30/td301207.htm
VB: Jak to ostatnio zgłoszono, w zależności od wczytanych
plików interfejsu Automation, dokładność obliczeń numerycznych
oraz ustawienia lokalne separatora dziesiętnego (, lub .) powodują
niepożądane efekty uboczne. Rozwiązanie oraz wytłumaczenie
problemu jest w toku (dotyczy głównie krajów używających
przecinka jako separatora dziesiętnego, jak Polska czy
Niemcy)
.
Funkcja (EQ)jest bardziej dosłowna w kompilatorze ACOMP

W przypadku kodu kompilowanego za pomocą [5.1] ACOMP's
trzeba uważać na to, że zachowanie funkcji (EQ) w plikach
BI4 jest znacznie bardziej dosłowne niż w zwykłym AutoLISP-ie. W
AutoLISP-ie (eq "1" "1") zwraca T, podczas gdy
kod skompilowany przez ACOMP zwraca NIL.
Poniżej wymienione błędy nie mogą zawiesić AutoLISP-u ani zwrócić
niepoprawnej odpowiedzi. Są to raczej efekty niewłaściwej
implementacji języka.
AND i OR spowinny zwracać wartość różnego od NIL
argumentu zamiast T. Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/docs/and-bug.html
MAX i MIN powinny działać także na łańcuchach,
skoro AND również akceptuje i przetwarza łańcuchy.
Zobacz ACAD_STRLSORT
powyżej
O błędach przepełnienia stosu przeczytasz niżej. Zobacz [14].




[8] Sortowanie w AutoLISP-ieW skrócie: użyj
VL-SORT (ogólne zastosowanie) lub ACAD_STRLSORT (tylko
łańcuchy).Ale uważaj: VL-SORT usuwa duplikaty (spełniające
warunek EQ)!
Zestawiony przegląd procedur sortowania jest na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp/#sort
W LISP-ie najczęściej używaną metodą jest sortowanie przez
łączenie (użytą także w (str-sort) w przykładowym TABLES.LSP
Autodesku), ponieważ jest to naturalna metoda dla połączonych list.
Normalnie (np. w C) używa się algorytmu sortowania przez kopcowanie
(dla dowolnych danych) lub sortowania szybkiego (dla danych
losowych) oraz sortowania przez wstawianie dla małych list (< 7)
lub sublist o znanym algorytmie.
Istnieje kod w LISP-ie realizujący sortowanie metodą Shella,
sortowanie bąbelkowe, sortowanie przez wstawianie, sortowanie
szybkie, dostępny dla dowolnych danych list oraz indeksów
wskazujących na listy. W LISP-ie możesz ominąć wybór funkcji
sortującej, który jest dokonywany w czasie wykonywania kodu (tutaj
jest to określone przez parametr "method"). Z tego
powodu wystarczy, że będziesz znał tylko jedną funkcję sortującą dla
różnych typów danych (np. liczb, punktów po osi x lub y,
łańcuchów...):
(sort data method) ;method: less-than-predicate
;default for numbers: '<
Niektóre przykładowe czasy wykonania sortowania ze strony xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp/sort/ur_sort.lsp:
Sortowanie 100 elementów:
s. bąbelkowe : 13.639008 sec/ 30.08%
s. przez wstawianie : 13.368042 sec/ 29.48% (szybkie dla posortowanych list)
s. metodą Shella : 13.478973 sec/ 29.73% (słaba implementacja)
s. przez łączenie : 2.232971 sec/ 4.92%
s. szybkie : 2.433960 sec/ 5.37%
vlx-sort : 0.099976 sec/ 0.22% (wewnątrz Vital LISP-u)
acad_strlsort : 0.089996 sec/ 0.20% (wewnątrz AutoLISP-u, łańcuchy)
W przygotowaniu są czasy wykonania dla vl-sort, vl-isort,
STDLIB std-fast-sort, std-sort, std-stable-sort oraz nowego
merge-sort Vladimira.




[9] RekursjaTo nie jest wprawdzie często
zadawane pytanie, ale jedno z bardziej interesujących, ponieważ LISP
jako taki jest zdefiniowany rekursywnie i to on jest najłatwiejszym
sposobem wyrażenia trudnych problemów.
Szczegółowe dokumenty dotyczące rekursji znajdują się na stronie
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp, szczególnie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp/recursive.html, a
także w podręczniku Dennisa Shinna.
Tutaj jest to wyjaśnione w dużym uproszczeniu:
(defun FACT (n)
(cond
((zerop n) 1)
(T (* n (fact (1- n))))))

Uwaga! Istnieje także samomodyfikujący się przykład tej
funkcji, omówiony na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp/self-mod.lsp




[10] Iteracja funkcją MAPCAR...Podobnie jak
rekursja, jest to problem trudny do zrozumienia i pytania na jego
temat są równie rzadko zadawane.Iteracyjnymi operatorami w
AutoLISP-ie są: WHILE, REPEAT, FOREACH oraz MAPCAR. Są one często
używane w tym FAQ w przykładach kodu, ponieważ umożliwiają jego
zwięzłość.
Tutaj znajduje się krótki kurs dotyczący LAMBDA, QUOTE, MAPCAR...
wg Vladimira Nesterovskyłego:
>> "Mamy 14 ścieżek i 12 świń.
>> Jak mogą być tutaj 24 kaczki?"
>> Czy istnieje polecenie LISP, które pozwoli mi wczytać te
>> wiersze tekstu i rozpoznać liczbę (liczby) w każdym wierszu,
>> w celu, powiedzmy, zwiększenia każdej z liczb dwukrotnie?
>> Pozostawiając strukturę zdania, etc., nienaruszoną?
To jest jeden ze sposobów (jestem pewien, że istnieje wiele innych sposobów):
(defun MULT2 (strng) ; by Vladimir Nesterovsky
(strlgather
(mapcar
'(lambda (s / n)
(if (zerop (setq n (atof s)))
s
(rtos (* n 2))))
(strlparse strng " ")) ; dzielimy po spacjach
" ")) ; zbieramy z powrotem ze spacjami.

Przykład ten jest wyjaśniony na members.tripod.com/~vnestr/mapcar.txt
Poniższy kod ;;; odwrócenie wierszy i kolumn w tablicy
(defun TRANSPOSE (l) ; by Doug Wilson
(apply 'mapcar (cons 'list l)))

jest objaśniony na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/lisp/transpose.002.html





[11] Moje lispy nie są już wczytywane automatycznie
podczas uruchamiania AutoCAD-aPliki LISP mogą być
wczytywane podczas uruchamiania przy użyciu funkcji LOAD w pliku
ACAD.LSP. Niektóre pliki LISP, wymagane do pracy przez menu, powinny
być wczytane z odpowiedniego pliku <menu>.MNL file. The
<menu>.MNL Plik <menu>.MNL - jeżeli jest różny od
ACAD.MNL - powinien wczytać właśnie ACAD.MNL.
Funkcje LISP wywołujące polecenia w czasie uruchamiania powinny
być zdefiniowane w funkcji S::STARTUP w pliku ACAD.LSP. Ta
funkcja zostanie uruchomiona automatycznie po zakończeniu
inicjalizacji. W przeciwnym razie otrzymasz komunikat o błędzie
"Command list interruption (6 . 2)".Uwaga: funkcja
(command) może być bezpiecznie wywoływana z plików MNL.
Funkcja (S::STARTUP) jest obecnie używana do sprawdzenia częściowych
menu.
Jeżeli nazwa była podana bez rozszerzenia, funkcja LOAD przyjmie
*.LSP. Jeżeli nie podamy ścieżki dostępu do pliku, zazwyczaj
zostanie użyta lokalizacja plików pomocniczych AutoCAD-a, dokładnie
w poniższej kolejności:

katalog bieżący;
katalog zawierający bieżący rysunek;
katalogi zdefiniowane przez zmienną środowiska ACAD (ustawianą
w oknie Parametry, zakładka Pliki, ścieżka poszukiwań plików
pomocniczych);
katalog zawierający acad.exe. Jeżeli twój program nie
jest wczytywany automatycznie, sprawdź ustawienia powyższych
katalogów.
W przypadku ACADLC (ACOMP) oraz narodowych wydań AutoCAD-a R12,
plik ACAD.LSP nie jest wczytywany automatycznie. Dlatego musisz
dopisać (load "ACAD" -1) w swoim ACAD.MNL.
Przykładowy ACAD.LSP:
;;;ACAD.LSP
;;; Fred the Beaver, 12/12/94
(load "init" -1) ; tu wczytujemy pewne narzędzia
(defun S::STARTUP ()
(load "new-end" -1) ; tu redefiniujemy polecenie END
)

Argument -1 zabezpiecza przed przerwaniem polecenia LOAD, nawet
gdy polecenie LOAD się nie powiedzie (wystąpi błąd AutoLISP-u).
Jeżeli niepowodzenie wystąpi w czasie wczytywania, zostanie zwrócona
wartość -1, ale ewaluacja nie zostanie przerwana. "-1" może być
równie dobrze wyrażeniem.
Przykładowy kod wykorzystuje funkcję S::STARTUP. W postaci
skompilowanego kodu VILL lub VLISP nie działa, zamiast tego musi być
zdefiniowane DEFUN-Q.
Funkcje nie są już w zasadzie listami! Zamiast używać DEFUN-Q dla
S::STARTUP, lepiej sprawdzić, czy znane symbole są listami
definiującymi funkcje użytkownika, które są wstawione i ewaluowane w
czasie wykonania. (defun MY::STARTUP () ;twój kod startowy
;..
(princ)
)
(setq S::STARTUP
(if (and S::STARTUP (listp S::STARTUP)) ;zdefiniowane wcześniej w
; ACAD.LSP lub gdzie indziej
(append S::STARTUP (cdr MY::STARTUP)) ;dołącza twój kod
MY:STARTUP)) ;wywołuje twój kod

Albo prościej:
(if (and S::STARTUP (listp S::STARTUP))
(setq S::STARTUP (append S::STARTUP (list func '(princ))))
(setq S::STARTUP (list nil func '(princ))))

Zobacz też [12]
Jak automatycznie wczytywać swoje programy?.




[12] Jak automatycznie wczytywać swoje
programy?Możesz zarówno wczytywać swoje programy
podczas uruchamiania AutoCAD-a (zobacz [11] Moje LISP-y nie
są już wczytywane automatycznie), co zajmuje więcej czasu i
pamięci w chwili uruchomienia, lub możesz zdefiniować je przez
mechanizm autowczytywania.Od R14 programy ARX używają
nowego algorytmu autowczytywania (zwanego "wczytywaniem na
żądanie"), który wymaga wpisów do rejestru i nie wymaga już pliku
ACADRxx.LSP.
Spójrz na koniec swojego pliku ACADRxx.LSP, aby sprawdzić, jak
AutoCAD automatycznie wczytuje swoje programy.
;;;===== AutoLoad LISP Applications =====
...
(autoload "dline" '("dline" "dl"))
...

Takie zdefiniowanie poleceń DLINE oraz DL w liście spowoduje, że
zostaną one wczytane z pliku DLINE.LSP, w chwili gdy użytkownik po
raz pierwszy wywoła polecenie DLINE lub DL. Wcześniej ta funkcja
była po prostu zdefiniowana podobnie jak:
(defun C:DL () (load "DLINE")(C:DL))

W rzeczywistości definicja funkcji jest bardziej
skomplikowana, ze względu na obsługę błędu Ctrl+C, błędu
wczytywania, błędu niewłaściwej nazwy pliku lub ścieżki
dostępu.
Po pierwszym wywołaniu funkcja jest nadpisywana przez definicję
zawartą w pliku.


Korzyści z mechanizmu autowczytywania:
Uruchamianie jest szybsze, gdyż nie wymaga wczytania
wszystkich twoich plików lisp. Po prostu definiujesz proste
funkcje-obwoluty tak, jak to pokazano wyżej. To jest
wykonywane przez funkcję (autoload).
Potrzebujesz mniej pamięci.

Wady:
W przypadku błędów w twoim programie możesz wpaść w pętlę bez
końca, która może być przerwana dopiero po przepełnieniu stosu lub
przez Ctrl+C.Uwaga: w przypadku skompilowanego kodu ACOMP
przerwanie programu nie jest możliwe nawet przez wciśnięcie
Ctrl+C, dlatego należy gdzieś wstawić wywołanie nieskompilowanej
funkcji (princ).
Musisz definiować i nadzorować wszystkie nazwy funkcji ze
swoich programów w definicjach (autoload). Zmiana nazwy pliku LISP
lub nazwy polecenia może spowodować wyżej opisany błąd.

Gdzie umieścić własne definicje
(autoload)?
Nie w pliku ACADR14.LSP. Rekomendujemy umieszczenie ich w
plikach inicjalizujących, ale nie w ACAD.LSP, ponieważ jest on
często zmieniany przez różne aplikacje, a ponadto ACAD.LSP
powinien być raczej mały.
Na przykład wstaw je do plików AUTOLOAD.LSP lub INIT.LSP, które
będą wczytywane przez ACAD.LSP. Zobacz [11] Moje LISP-y nie
są już wczytywane automatycznie podczas uruchamiania
AutoCAD-a.
Należy nadmienić, że użytkownicy *nie* powinni
modyfikować pliku ACADRxx.LSP. Od kiedy ACAD.LSP nie jest
nadpisywany podczas uaktualnienia, jest gwarantowane, że
pozostanie on bezpieczny. Dodatkowo (co dotyczyło również łaty
R13c4a), jeżeli plik ACADR13.LSP był modyfikowany, proces
wstawiania łaty może przebiegać niepoprawnie, skutkując błędnym
działaniem programu.




[13] W jaki sposób wprowadzić zmienną liczbę
argumentów do funkcji LISP?W czystym AutoLISP-ie nie jest
to możliwe.
Możesz przekazać wszystkie argumenty w liście takiej jak ta: ;;; drukuje zmienną liczbę argumentów (dowolnego typu)
(defun MY-PRINC (x)
;; prosta wersja, lepsze znajdziesz na SDK2: PRINTF.LLB
(if (listp x)
(mapcar 'princ x)
(princ x)))

Możesz również zdefiniować funkcję ADS lub ARX i wyeksportować ją
do AutoLISP-u. Następnie wpisz: (ads-print "Hello " "World " 1 2 3)
lub nawet (ads-printf "Hello %s %i %i" "World" 2 3)

Zobacz przykłady ADS Reiniego Urbana oraz Vladimira
Nesterovskyłego na stronie xarch.tu-graz.ac.at/autocad/ads/. Przedstawiają
one implementacje powyższych kodów.
Autodeskowi zostały oficjalnie przekazane życzenia dotyczące
dyrektywy &optional jako rozszerzenia języka AutoLISP,
ale nie zostało to dotąd wprowadzone.




[14] W jaki sposób zapobiec przepełnieniom stosu?
[zmiany]W starych wersjach AutoLISP-u wielkość stosu była
niezmienna. Nie mógł on być zwiększany, ale jego wielkość była
wystarczająca do większości celów. W IDE Visual LISP-u przepełnienie
stosu zostało zasymulowane przy 984 rekursjach. W linii poleceń
A2000 lub wczytanych programach (poza IDE) nie udało się już
osiągnąć przepełnienia stosu. Istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia
błędu rekursji w twoich programach (zobacz [9]). Większość błędów
przepełnienia stosu występuje w wyniku błędów w programach, chroniąc
system przed wpadnięciem w pętlę bez końca lub przed użyciem funkcji
rekursywnych na dużych listach. Z tego powodu jesteś ograniczony do
stosowania całkiem krótkich list w funkcjach rekursywnych w starych
wersjach AutoLISP-u.
Nie możesz zmniejszyć rozmiaru używanego stosu poprzez mniejszą
liczbę parametrów lokalnych w swojej rekursywnej funkcji. Niemniej
jednak nie używaj APPLY, EVAL lub MAPCAR do rekursywnego wywołania
funkcji, gdyż one pochłaniają stos. Użycie "tail recursion" także
nie pomoże. Powinieneś zamienić swoją funkcję rekursywną na
iteracyjną. (Istnieje teoria matematyczna mówiąca, że każda funkcja
rekursywna może zostać zamieniona na iteracyjną, a funkcja "tail
recursion" nawet w sposób automatyczny). Iteracyjne wersje mogą
używać stosu w sposób podobny jak funkcje (push) oraz (pop), ale te
wersje przechowują stos w przestrzeni węzłów AutoLISP-u, która jest
limitowana wielkością dostępnej pamięci wirtualnej.
Możesz przetestować przepełnienie stosu prostą funkcją: ;;; Tworzy listę n liczb (na podstawie zera
(defun INTLST (l n)
(cond ((zerop n) l)
(T (intlst (cons (1- n) l) (1- n)))))
po czym spróbuj: (setq n 100)(while (intlst nil (setq n (+ 10 n)))(print n))
W AutoLISP-ie R12/DOS mogłeś uzyskać granicę stosu przy
(intlst nil 138), w A13/Win przy (intlst nil 240), w ACOMP-ie bi4
przy (intlst nil 1240), w Vital LISP IDE przy (intlst nil 984). W
R10c10 (pierwsza wersja LISP dla rozszerzonej pamięci) mogłeś
zmieniać wielkość stosu za pomocą zmiennej systemowej LISPSTACK.
ACOMP dla R10 miał COMPSTACK. W Vital LISP lub Visual LISP
RTS lub A2000 (poza IDE) wielkość stosu jest
nieograniczona.
W wyniku zamiany na postać iteracyjną uzyskujemy pożądane wyniki:
(defun INTLST (n / l)
(repeat n
(setq l (cons (setq n (1- n)) l)))) ;wygląda okropnie, ale działa





[15] (command "ROTATE3D") nie działa!
Dlaczego?Niektóre polecenia nie są wewnętrznymi poleceniami
AutoCAD-a, są po prostu programami AutoLISP o nazwach
rozpoczynających się od C:, nawet jeżeli są zdefiniowane w
programach ADS. Jedynie natywne aplikacje Rx (lub wykorzystujące
vlax-add-cmd) eksportują prawdziwe polecenia.
Listę wszystkich takich poleceń można znaleźć w pliku
ACADR13.LSP, w sekcji AUTOLOAD (zobacz też "[12]")Wszystkie
te polecenia powinny być wywoływane jako (C:ROTATE3D)
zamiast (command "ROTATE3D").
Niemniej jednak funkcje ADS mogą pobierać opcjonalne argumenty.
Więcej informacji znajdziesz w Podręczniku adaptacyjnym.Na
przykład poprawne jest (c:rotate3d ss p1 p2 angle), a nawet
(rotate3d ...).




[16] Programy LISP działające na wielu
rysunkach
"Mam problemy z otrzymaniem pliku LISP otwierającego
rysunek i kontynuującego działanie. W chwili gdy nowy rysunek jest
otwierany, plik LISP przestaje istnieć w pamięci AutoCAD-a. Musi
zostać ponownie wczytany, aby polecenie było
rozpoznawane."Pamięć LISP jest przeładowywana dla
każdego rysunku. Istnieją pewne metody pozwalające wykonać program
LISP na wielu rysunkach:

Poprzez skrypt, który wykonuje się na wielu rysunkach: MYSCRIPT.SCR.
(load "mylisp")
_QSAVE _OPEN !nextdwg
(load "mylisp")
_QSAVE _OPEN !nextdwg
...

Zewnętrzne programy innych firm, takie jak RunLisp lub
DDSCRIPT, automatyzują tworzenie skryptu z punktu 1.
R14 ma nową właściwość, zwaną "Persistent LISP"(okienko
Parametry, zakładka Zgodność, Zachowaj programy AutoLISP między
rysunkami).
VVital LISP posiadał wbudowaną zmienną działającą jak
Persistent LISP - była to(setq *VILL-NEW-FULL-INIT* nil),
przechowująca symbole między sesjami VLISP, w Visual LISP-ie jej
nazwa została zmieniona na *VLISP-NEW-FULL-INIT*.




[17] W jaki sposób wyeksportować funkcję Visual LISP
do środowiska AutoLISP lub AutoCAD?Funkcje z przedrostkiem
C: są automatycznie eksportowane do AutoLISP. Zwykłe funkcje VLISP
lub ViLL muszą być albo eksportowane przez (vl-acad-defun
'myx-funcname), albo ich symbole muszą być eksportowane przez
specjalną dyrektywę kompilatora zdefiniowaną w pliku LSP lub w pliku
GLD (plik deklaracji globalnych). Lepiej użyć specjalnego
przedrostka dla takich funkcji. .GLD:
(AUTOEXPORT-to-ACAD-PREFIX
;| przedrostki nazw funkcji, które mają
; być automatycznie eksportowane do AutoCAD-a: (łańcuchy) |;
"myx-*"
)
lub jedna za drugą .LSP:
(pragma '((export-to-acad myx-func1 myx-func2)))
Uwaga! W językach VLISP oraz ViLL może wystąpić znany błąd,
dotyczący list atomów oraz list par kropkowych w argumentach i
wartościach zwracanych przez tak zdefiniowane funkcje. Zobacz [7].
Funkcje eksportowane przez zewnętrzne aplikacje, które mają być
użyte przez twoją aplikację, muszą być zdefiniowane w pliku
XDF.
Symbole (zmienne), które są zmieniane przez Visual LISP i
których wartości są także używane w AutoLISP-ie lub AutoCAD-zie (np.
w menu), muszą zostać najpierw oznaczone przez kompilator jako
zewnętrzne w następujący sposób: (pragma '((not-localize
myx:symbol)))ale także muszą zostać
wyeksportowane:(vlisp-export-symbol 'myx:symbol)Za
każdym razem, gdy ich wartość zostanie zmieniona w Visual LISP-ie,
sterowanie programem zostanie przekazane do AutoCAD-a, w celu
odczytania aktualnej wartości w AutoLISP-ie lub AutoCAD-zie (np.
przez !myx:symbol).
W AutoCAD-zie 2000 to jest znacznie prostsze, jednakże powinieneś
eksportować swoje funkcje z chronionej przestrzeni nazw poprzez
VL-DOC-SET.Zobacz też www.autodesk.com/support/techdocs/td17/td175363.htm





Część II: Przykłady, kod


[20] Ogólne funkcje pomocniczeWięcej
ogólnych funkcji AutoLISP-u znajdziesz w bibliotece AutoLISP
Standard Library na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/ Inny kod
jest dostępny na niektórych stronach dotyczących
AutoLISP-u [1] lub zawartych w SDK Autodesku [1.2].
Zamieściłem tutaj kilka funkcji pomocniczych, umożliwiających
skrócenie kodu przykładowych programów zawartych w odpowiedziach
umieszczanych w Sieci.Możesz być pewny, że te funkcje są
dostępne dla wszystkich, jak np. słynna funkcja DXF - zdefiniowana
jako(defun dxf (grp ele) (cdr (assoc grp ele)))
oraz specjalny zamiennik funkcji (getval), który może obsługiwać
zarówno nazwy entycji, jak ich listy DXF.
[20.1] Operacje na listachZobacz także http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDLIST.LSP
Użytecznymi przykładami funkcji operujących na listach są
również: ;;; Czy lista nie jest pusta?
(defun CONSP (x) (and x (listp x)))
;;; Zwraca pozycję (licząc od zera) pierwszego wystąpienia
;;; elementu na liście lub nil, jeżeli element nie występuje
;;; (position 'x '(a b c)) -> nil, (position 'b '(a b c d)) -> 1
(defun POSITION (x lst / ret)
(if (not (zerop (setq ret (length (member x lst)))))
(- (length lst) ret)))
;;; Usuwa element z listy (nawet w przypadku wielokrotnego wystąpienia)
;;; (remove 0 '(0 1 2 3 0)) -> (1 2 3)
(defun REMOVE (ele lst) ; by Serge Volkov
(apply 'append (subst nil (list ele) (mapcar 'list lst))))
;;; Warunkowe usuwanie z jednowymiarowej listy
;;; Warunek fun powinien być dokładnie jednym wyrażeniem
;;; (remove-if 'zerop '(0 1 2 3 0)) -> (1 2 3)
;;; (remove-if 'numberp '(0 (0 1) "")) -> ((0 1) "")
(defun REMOVE-IF (fun from)
(cond
((atom from) from) ;nil lub symbol (zwracany)
((apply fun (list (car from))) (remove-if fun (cdr from)))
(t (cons (car from) (remove-if fun (cdr from))))
)
)
;;; Zachowuje wszystkie elementy o wskazanych typach.
;;; Powiedz: "keep if" (zachowaj-gdy). Nie wymaga
;;; definicji rekursywnej [poprawione, podziękowania
;;; dla Serge'a Pashkova, w FAQ-CODE.LSP było poprawnie]
(defun REMOVE-IF-NOT (pred lst) ; by Vladimir Nesterowsky
(apply 'append
(mapcar '(lambda (e)
(if (apply pred (list e)) (list e))) lst)))
;;; Jeżeli ele nie jest elementem listy, zostanie wstawione
;;; na jej początek. Akceptuje także cytowane listy:
;;; (setq l '(1 2 3) (adjoin 0 'l)
;;; -> !l (0 1 2 3)
(defun ADJOIN (ele lst / tmp)
(if (= (type lst) 'SYM) (setq tmp lst lst (eval tmp)))
(setq lst (cond ((member ele lst) lst)
(t (cons ele lst))))
(if tmp (set tmp lst) lst)
)
;;; ROT1 - przesuwa pierwszy element na koniec listy,
;;; prosta wersja (przesunięcie o jedną pozycję)
(defun rot1 (lst) (append (cdr lst) (list (car lst))))
;;; BUTLAST - lista bez ostatniego elementu
(defun butlast (lst)
(reverse (cdr (reverse lst))))

[20.2] Operacje na łańcuchachSprawdź http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDSTR.LSP.
Niektóre użyteczne funkcje operujące na łańcuchach mogą być
tutaj:

Sprawdzanie typu:

(stringp expr)
- sprawdzanie typu łańcuchowego - czy wyrażenie jest
łańcuchem? (defun stringp (s) (= (type s) 'STR))

(string-not-emptyp str)
- czy łańcuch nie jest łańcuchem pustym? (defun string-not-emptyp (s) (and (stringp s) (/= s "")))

Usuwanie znaków:

(str-trim string)
- usuwanie spacji lewych i prawych, zdefiniowane
AI_UTILS.LSP, podobnie jak:
(str-left-trim string), (str-right-trim string),
(str-left-trim-bag string bag), (str-right-trim-bag string
bag)
- usuwanie wszystkich znaków zawartych w łańcuchu bag.

Wyszukiwanie:

(strpos string substr)
- zwraca pozycję (licząc od 1) pierwszego wystąpienia
podłańcucha.
Funkcje dzielenia i sklejania (zamiana listy na łańcuch i
odwrotnie):

(strtok str tokens)
- zamiana łańcucha na listę rozdzieloną wg parametru tokens;

(strlcat lst delim)
- łączy elementy listy w jeden łańcuch, oddzielając
poszczególne podłańcuchy wartością parametru delim;

(string->list str)
- zamiana łańcucha na listę znaków;
(list->string str)
- zamiana listy znaków na łańcuch.

Wszystkie powyższe i jeszcze więcej funkcji znajduje się w
bibliotece Stdlib (zobacz wyżej). Niektóre są na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/code/vnestr/strtok.lsp
lub w twoim AI_UTILS.LSP. Szczególnie będziesz potrzebował ich w
funkcjach obsługi DCL.
[20.3] Zamiana nazwy symbolu na
łańcuchOdwrotnością funkcji (read) będzie
(symbol-name). Poniżej przedstawiono ogólny sposób, ale
istnieją lepsze, specjalne metody. ;;; SYMBOL-NAME zwraca nazwę symbolu jako łańcuch. Zamienia
;;; dowolne poprawne wyrażenie LISP na jego drukowaną reprezentację
;;; (symbol-name a) -> "a", (symbol-name '(0 1 2 a)) -> "(0 1 2 A)"
(defun SYMBOL-NAME (sym / f str tmp)
(setq tmp "$sym.tmp") ;plik tymczasowy, powinien zostać usunięty
(setq f (open tmp "w"))(princ sym f) (close f)
(setq f (open tmp "r") str (read-line f) f (close f))
str
)
Dla zwykłych symboli istnieje lepszy sposób, wyjaśniony przez
Christophera Candido na http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/symbol-string.txtW
ViLL i VLISP wprowadzono szybszą funkcję VL-SYMBOL-NAME. Zobacz też
http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDINIT.LSP

[20.4] Dostęp do entycji AutoCAD-a [zmiana nazwy SSAPPLY na SSMAP]Zobacz też
http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDENT.LSP
;;; Zwraca pierwszą wartość grupy DXF. Działa podobnie jak dobrze znana
;;; funkcja (dxf), ale akceptuje wszystkie typy określające entycję
;;; (nazwę, listę DXF, listę entsel).
;;; UWAGA: nie nadaje się do odczytu grup 10 w LWPOLYLINE!
(defun GETVAL (grp ele) ;"wartość dxf" dla danej entycji...
(cond ((= (type ele) 'ENAME) ;nazwa entycji
(cdr (assoc grp (entget ele))))
((not ele) nil) ;wartość pusta
((not (listp ele)) nil) ;błędny ele
((= (type (car ele)) 'ENAME) ;lista entsel
(cdr (assoc grp (entget (car ele)))))
(T (cdr (assoc grp ele))))) ;lista entget
;;; Np.: (gettyp pline) => "POLYLINE"
(defun GETTYP (ele) ;zwraca typ.
(getval 0 ele))
;;; Zamienia dowolne wskazanie na typ "nazwa entycji" (dla skrócenia kodu)
(defun ENTITY (ele) ;zamiana na nazwę entycji
(cond ;akceptuje następujące typy:
((= (type ele) 'ENAME) ele) ; nazwę entycji
((not (listp ele)) nil) ; błąd: nie jest listą
((= (type (car ele)) 'ENAME) (car ele)) ; listę entsel
((cdr (assoc -1 ele))) ; listę entget lub nil
)
)
;a teraz po prostu:
(defun getval (grp ele) (cdr (assoc grp (entget (entity ele)))))
;;; Np. (istypep ele "TEXT")
;;; Czy element jest entycją typu "SOLID"?
(defun istypep (ele typ) ;Sprawdzenie typu.
(= (gettyp ele) typ))
;;; np. (istypep ele '("TEXT" "ATTDEF"))
;;; czy element jest entycją typu "TEXT" lub typu "ATTDEF"?
(defun ISTYPEP (ele typ) ;better implementation to accept lists too
(cond
((listp typ) (member (gettyp ele) typ)) ;Poprawiono.
((stringp typ) (= (gettyp ele) typ)) ;Zakłada, że lista zawiera
;nazwy, których pisownia
;jest dokładna.
;Użycie funkcji uppercase
;oraz wcmatch.
(T nil)))
;;; np. (getpt (entsel)) => ( 0.1 10.0 24)
(defun GETPT (ele) ;Zwraca punkt początkowy elementu.
(getval 10 ele)) ;grupa DXF 10
;;; np. (getflag pline) => 1, jeżeli polilinia zamknięta.
(defun GETFLAG (ele) (getval 70 ele)) ;Niektóre entycje mają znacznik.
;;; Czy bitowa wartość znacznika jest ustawiona?
;;; Np. (flagsetp 1 pline) => T, jeżeli polilinia jest zamknięta.
;;; Np. (flagsetp 16 vertex) => T, jeżeli jest to punkt kontrolny splajnu.
(defun FLAGSETP (val ele)
(bitsetp val (getflag ele)))
;;; Np. (bitsetp 4 12) = T
;;; Wartość bitowa 4 (= drugi bit) w 12 (=4+8) jest ustawiona.
(defun BITSETP (val flag)
(= (logand val flag) val))
;;; Zamienia zbiór selekcji na listę. Powolne , ale łatwe do napisania.
;;; Uwaga: tu również dobrze jest użyć ai_ssget, ponieważ niektóre
;;; entycje mogą się znajdować na zablokowanych warstwach.
;;; Np. (sslist (ai_ssget (ssget))) => lista wybranych,
;;; niezablokowanych entycji
;;; lub (mapcar 'entupd (sslist (ssget "X" '((8 . "TEMP")))))
;;; - uaktualnia wszystkie entycje z warstwy TEMP.
(defun SSLIST (ss / n lst)
(if (= 'PICKSET (type ss))
(repeat (setq n (sslength ss))
(setq n (1- n)
lst (cons (ssname ss n) lst)))))
;;; Wykonuje funkcję na każdej entycji w ss, w odwrotnej kolejności.
;;; Szybsze, ale nie takie łatwe do zrozumienia. Zobacz [22.2]
;;; [zmiana nazwy z SSAPPLY na SSMAP, w celu dostosowania
;;; do nazewnictwa w bibliotece stdlib.
(defun SSMAP (fun ss / n)
(if (= 'PICKSET (type ss))
(repeat (setq n (sslength ss))
(apply fun (list (ssname ss (setq n (1- n))))))))





[21] Przykłady programów LISP:

[21.1] Globalna zmiana właściwości tekstów,
polilinii, funkcje obsługi warstw, datownik wydruków z
plotera

Do globalnej zmiany atrybutów tekstu użyj CHTEXT.LSP w swoim
katalogu SAMPLE.
W celu globalnej zmiany właściwości polilinii, zamrożenia
warstwy przez wskazanie elementu i innych podobnych zadań
przeszukaj bezpłatne lispy na dowolnym z portali AutoLISP-u.
Zobacz także [1]
oraz niektóre przykłady kodu w [22], [23], oraz [24].
W celu automatycznego umieszczenia "datownika" i tym podobnych
informacji na swoich wydrukach z plotera, najpierw sprawdź, czy
twój ploter obsługuje język HPGL/2. W tym przypadku użyj
wewnętrznego sterownika HPGL/2 i skonfiguruj poleceniem HPCONFIG.
DATESTAMP.LSP: zmień atrybuty w bloku datownika wydruku
samodzielnie, tak jak w [22.2].
Profesjonalny program obsługi datownika wydruku znajduje się na
stronie: http://ourworld.compuserve.com/homepages/tonyt/plotstmp.htm


[21.2] Okienko dialogowe plotowania z poziomu
Lisp. Użycie DDE oraz ActiveX
Od R14 użyj INITDIA(initdia)(command
"_PLOT")

Wywołanie okienka dialogowego PLOT z AutoLISP-u przed R14 było
możliwe jedynie w środowisku Windows, np. za pomocą programu
LISPPLOT Mikeła Dickasona. Program ten wprowadzał znaki do bufora
klawiatury. Informacje na ten temat znajdziesz na stronach: www.cadalog.com/cadalog/files/lispd-l/lspplw.zip
oraz: ftp://ftp.mcwi.com/pub/mcwi/lisp/winplt.lsp
Stworzenie skryptu i wywołanie go na końcu twojego lispu nie
spowoduje wyświetlenia okienka dialogowego.
Xiang Zhu: możesz użyć "ddelisp" w środowisku Windows w
następujący sposób: ;;; [poprawione dla wszystkich wydań]
(defun DDECMD (str / tmp acadver ddestr)
(if (not (boundp 'initiate))
(cond
((= 14 (setq acadver (atoi (getvar "ACADVER"))))
(setq ddestr "AutoCAD.R14.DDE") (arxload "ddelisp"))
((= 13 acadver)
(setq ddestr "autocad.r13.dde") (xload "ddelisp"))
((= 12 acadver)
(setq ddestr "autocad.dde") (xload "ddelisp"))
(T (princ "DDE not supported")(exit))))
(if (not (zerop (setq tmp (initiate ddestr "system"))))
(progn
(execute tmp (strcat "[" str "]"))
(terminate tmp)
str)))
Dla R12 użyj "autocad.dde" jako nazwy serwera.
Następnie wewnątrz swojego lispu lub skryptu możesz wpisać
(ddecmd "_plot "). Funkcja DDECMD zwróci nil - jeżeli coś
pójdzie niepomyślnie - lub przesłany łańcuch w przypadku
powodzenia. Łańcuch zawiera dokładnie to, co wpisujesz w
odpowiedzi na zgłoszenie polecenia z klawiatury, dlatego powinny
być tam spacje oraz znak [Enter] zakodowany jako "^13",
aby zakończyć polecenie.
Dodatkowo ta funkcja jest bardzo użyteczna w następujących
sytuacjach: jeżeli za pomocą lispu chcesz wywołać polecenie
nakładkowe, jak LAYER, normalnie używasz (command
"_layer"), ale użycie tej linijki kodu spowoduje, że sam lisp
nie będzie poleceniem nakładkowym. Używając omówionej funkcji,
rozwiążesz ten problem.
Weź pod uwagę, że AutoCAD akceptuje polecenia DDE jedynie, gdy
linia poleceń jest aktywna, to znaczy nie może być otwartego okna
dialogowego.
Za pomocą VLISP lub ViLL i metod ActiveX możesz użyć także
następującego kodu: ;;; Składnia vlisp:
(setq vlax:ActiveDocument (vla-get-ActiveDocument (vlax-get-Acad-Object)))
(setq plt (vla-get-plot vlax:ActiveDocument)) ;=> plotowanie obiektu
(vla-PlotWindow plt pt1 pt2) ; definiowanie okna(pt1, pt2 w WCS)
(vla-PlotPreview plt 1) ; 0 dla podglądu częściowego, 1 dla pełnego
(vla-PlotToDevice plt "Default System Printer") ; jeżeli drukarka istnieje
W R14 została wprowadzona zmienna INITDIA, która może być
stosowana do większości (nie wszystkich)
dialogów:(initdia)(command "_PLOT")W A2000
użyj OLE (metod VLA- ) zamiast DDE.

[21.3] Funkcje (entmod) oraz (entmake).
Obsługa warstw bez użycia (command "_LAYER"...).

Modyfikacja warstwy (ENTMOD)
Próbowałem zmienić właściwości warstwy bez wywołania funkcji
COMMAND wewnątrz programu LISP.
Od R13 możesz włączać i wyłączać dowolną warstwę (nawet jeżeli
jest ona bieżącą), używając poniższego lispu: (setq tbl_lst (entget (tblobjname "LAYER" "ANY_LAYER"))
clr_grp (assoc 62 tbl_lst))
(entmod (subst (cons 62 (- (cdr clr_grp))) clr_grp tbl_lst))
you can toggle "ANY_LAYER" On or Off, even it is the current
layer.
Ale AutoCAD nie rozpozna, że wpis w tablicy został zmieniony,
dopóki nie klikniesz właściwości warstw na pasku narzędziowym lub
nie zrobisz czegoś podobnego. Przy okazji możesz wydać polecenie
'DDLMODES, aby zobaczyć, czy warstwa "ANY_LAYER" została włączona
lub wyłączona.Robiąc to samo, aby zamrozić warstwę, nadal
widzisz na ekranie należące do niej obiekty, ale nie możesz ich
wybrać - dopiero, gdy zmienisz ustawienia warstw, AutoCAD ukryje
te elementy.

Tworzenie warstwy (ENTMAKE)
Musisz odczytać wzorzec poleceniem ENTGET, używając słownika
nazwanych obiektów jako argumentu. Słownik nazwanych obiektów
można uzyskać przez funkcję TBLOBJNAME: (entget (tblobjname "LAYER" "Any Layer Name")) ; R2000 może używać spacji!
;;; Ten program tworzy warstwę z dowolną nazwą, jaką wpiszesz:
(defun C:MLAY () ; by Reinaldo Togores
(setq laynam (getstring "\nLayer name: "))
(entmake
(list
'(0 . "LAYER")
'(5 . "28")
'(100 . "AcDbSymbolTableRecord")
'(100 . "AcDbLayerTableRecord")
(cons 2 laynam)
'(70 . 64)
'(62 . 7)
'(6 . "CONTINUOUS")
)
)
)

[21.4] Jak wybrać wiele plików w programie
LISP?


DOSLIB v4.3 from McNeel zawiera funkcję DOS_GETFILEM:
www.mcneel.com/products.htm#Utilities
STDLIB zawiera STD-GETFILEM: xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/GETFILEM.LSP

xarch.tu-graz.ac.at/autocad/progs/MGETFILD.ZIP
jest innym pomocniczym programem do wybierania wielu plików
przez DCL. Będziesz także potrzebował VLISP, DOSLIB lub STDLIB
ze względu na funkcje obsługi katalogów. Inna wersja LISP jest
na: xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/Reini_MFD.LSP


[21.5] Zamiana bloków

Przeszukaj archiwa LISP, zgodnie z poniższymi
wskazówkami:W archiwum Cadalyst: www.cadonline.com/search.phtmlznajdziesz
97code.htm (będziesz musiał się bezpłatnie zarejestrować, aby
korzystać z archiwum).W archiwum xarch: xarch.tu-graz.ac.at/autocad/code - szukaj fraz
"BLOCK;REPLACE"Znajdziesz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/code/cadalyst/94-02/replace.lspTakże
na stronie Cadalog:www.cadalog.com/find.htm , podając słowa
kluczowe "Block Replace"znajdziesz www.cadalog.com/cadalog/files/lispr-z/replace.zip
(to archiwum jest najlepsze).

[21.6] Funkcja (vports), entycja VIEWPORT,
konwersja współrzędnych ekranu na współrzędne modelu

Entycja typu VIEWPORT:"Mogę wykonać (entget) w
odniesieniu do rzutni i odczytać jej lewy dolny (grupa DXF 10)
oraz prawy górny (grupa DXF 11) narożnik. Ale tak odczytam
współrzędne w układzie papieru. To, co mnie interesuje, to
odczytanie, jaka część "prawdziwego" rysunku (w przestrzeni
modelu) jest pokazana w danej rzutni."Odpowiedź na powyższe
pytanie znajduje się na xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/vports.lsp
Na www.ez-sys.net/~coopfra/lisp.htm#view także
zapoznasz się z pewnymi sztuczkami.
Jak zmienić rzutnie w AutoLISP-ie? Za pomocą (setvar
"CVPORT" vport-id). Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/change_vports.html
Za pomocą poniższych funkcji możesz przeliczyć piksele
na jednostki rysunku i odwrotnie: ;;; Zamiana piksela na wymiar w jednostkach rysunku
(defun PIX->UNITS (pix)
(* pix (/ (getvar "VIEWSIZE") (cadr (getvar "SCREENSIZE")))))
;;; Zamiana wymiaru w jednostkach rysunku na piksele
(defun UNITS->PIX (units)
(* units (/ (cadr (getvar "SCREENSIZE"))(getvar "VIEWSIZE"))))
Zobacz także artykuł opublikowany przez firmę Vibrant "Pixel
Off by One" Errors in AutoCAD http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/pixel-off-by-one-error.txt


[21.7] Wybór wszystkich widocznych obiektów,
współrzędne narożników

Weź pod uwagę, że funkcją (ssget) możesz jedynie wybrać
widzialne obiekty, gdyż wszystkie funkcje (entsel, ssget, osnap)
działają na podstawie pikseli wyświetlanych na ekranie, jedynie
(ssget "X") może dokonać selekcji obiektów niewidocznych. ;;; Zwraca listę współrzędnych narożników aktualnej rzutni w układzie WCS
(defun ZOOMPTS ( / ctr h screen ratio size size_2)
(setq ctr (xy-of (getvar "VIEWCTR")) ;3D -> 2D
h (getvar "VIEWSIZE") ;real
screen (getvar "SCREENSIZE") ;2D: Pixel x,y
ratio (/ (float (car screen)) ;stosunek h/v
(cadr screen))
size (list (* h ratio) h) ;rozmiary ekranu we współrzędnych
size_2 (mapcar '/ size '(2.0 2.0)))
(list (mapcar '- ctr size_2)
(mapcar '+ ctr size_2)))
(defun XY-OF (pt) (list (car pt)(cadr pt))) ;przepisanie w punkt 2D
Uwaga!: Punkty zwracane przez funkcje są w WCS, ale
to jest pozytywne, ponieważ opcje "CP", "WP" i "P" funkcji SSGET
wymagają punktów w układzie WCS (opcje "W" oraz "C" wymagają
punktów w układzie UCS - nie mam pojęcia, skąd takie
zróżnicowanie). ;;; Jeden ze sposobów zdefiniowania tej funkcji
(defun SSALL-VISIBLE (/ l)
(ssget "C" (car (setq l (maptrans0-1 (zoompts)))) (cadr l)))
;;; lub inny
(defun SSALL-VISIBLE-1 () ;łączy "C" oraz (p1 p2) w jedną listę
(apply 'ssget (append '("C") (maptrans0-1 (zoompts)))))
;;; przetwarza niektóre punkty z WCS do UCS, łatwiej z jednym argumentem
;;; [poprawiono opis]
(defun MAPTRANS0-1 (pts)(mapcar '(lambda (pt)(trans pt 0 1)) pts))

[21.8] W jaki sposób zapisać do pliku listę
współrzędnych XYZ dla zbioru wskazanych obiektów?
;;; CDF - łańcuch rozdzielany przecinkami
(defun cdf-point (pt)
(strcat (car pt) ", " (cadr pt) ", " (caddr pt)))
;;; SDF - łańcuch rozdzielany spacjami, łatwiejszy do
;;; powtórnego wczytania do AutoCAD-a
(defun sdf-point (pt)
(strcat (car pt) " " (cadr pt) " " (caddr pt)))
;;; Zamienia format SDF x powrotem na punkty
(defun str->point (s)
(eval (read (strcat "(" s ")"))))
;;; Zapisuje do pliku XYZ dla wszystkich obiektów (dla SDF patrz dalej)
(defun C:XYZ (/ ss fname f)
(if (and (setq ss (ssget))
(setq fname (getfiled "Write XYZ to file"
(strcat (getvar "DWGNAME") ".XYZ") "XYZ" 7))
(setq f (open fname "w")))
(foreach ele (sslist ss) ; -> [20.4]
(foreach pt (getpts ele) ; -> [23.1]
(write-line (cdf-point pt) f)
)
)
)
(if f (close f))
)
;;; => .xyz
;;; 0.45, 12.3, -34.0
Dla pliku ASC (format SDF) po prostu zamień wszystkie XYZ na
ASC oraz cdf-point na sdf-point w powyższym kodzie.
W celu utworzenia polilinii z pliku ASCII x, y najlepiej
zamienić ten plik na skrypt, jak poniżej: PLINE
300.2,10
350.4,10.4





[22] Atrybuty bloków

[22.1] W jaki sposób uzyskać dostęp do danych
definiujących atrybuty bloków?

Sprawdź wszystkie subentycje występujące po INSERT, tak aby
znaleźć atrybuty. Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDENT.LSP. ;;; Zwraca listę DXF dla atrubutu s (łańcuch) w elemencie
;;; ele (ENAME) lub nil, jeżeli nie zostanie znaleziony
(defun ATTELE (ele attname / rslt)
(if (and (istypep ele "INSERT")
(= (getval 66 ele) 1))
(progn
(setq ele (entnext (entity ele)))
(while (and ele (istypep ele "ATTRIB"))
(if (= (strcase (getval 2 ele)) (strcase attname))
(setq rslt (entget ele) ele nil) ;break the loop
(setq ele (entnext ele))
)
)
)
)
rslt
)
;;Przykład
(attele (entsel) "TEST") ; zwraca listę DXF
; atrybutu "TEST", jeżeli blok go zawiera
Przy okazji: lepszymi funkcjami do odczytu kodów grup DXF są
GET oraz EDLGETENT Vladimira Nesterovskyłego. ;;; Przykładowe wywołanie:
;;; zwraca listę wartości grupy 2, 1 oraz -1
(defun get-attribs-look-up (block-ename)
(get '(2 1 -1) (cdr (edlgetent block-ename))))
(defun all-verticies-and-bulges (pline-ename)
(get '(10 42) (cdr (edlgetent pline-ename))))
Są one dostępne na members.tripod.com/~vnestr/

[22.2] W jaki sposób zmodyfikować atrybuty
bloku? DATESTAMP.LSP

Atrybuty bloku można modyfikować w bardzo prostym programie
DATESTAMP.LSP, po prostu przez entmod listy DXF atrybutu
DATE w twoim bloku - listy, która została wcześniej
odczytana funkcją (attele) jak wyżej. ;;; Zmienia wartości atrybutu na nowe, grupa 1
(defun ATTCHG (ele attname new / b)
(if (setq b (attele ele attname))
(entmod (subst (cons 1 new) (getval 1 b) b))))
;;; Zmienia wszystkie atrybuty DATESTAMP
;;; we wszystkich wstawieniach bloków PLOT*
(defun C:DATESTAMP ()
(ssmap ; poprawiono i zmieniono nazwę
'(lambda (ele)
(attchg ele "DATESTAMP" (today))
(entupd ele)
)
(ssget "X" '((0 . "INSERT")(2 . "PLOT*")))
))
;;; Zwraca dzisiejszą datę w postaci łańcucha
(defun TODAY (/ s)
(setq s (rtos (getvar "CDATE") 2)) ;odczytuje datę juliańską
(strcat (substr s 5 2) "-" (substr s 7 2)"-"(substr s 3 2)))
Automatyczne wstawianie daty jest zazwyczaj realizowane
przez RTEXT (bonus/express tools) lub HPCONFIG w
ploterach HPGL/2.

[22.3] W jaki sposób uaktualnić atrybuty
bloku?

Istnieje program SUPPORT\ATTREDEF.LSP, uaktualniający
właściwości atrybutów (pozycja, warstwa...) dla każdego
wstawionego wcześniej bloku.

Dla entycji złożonych musisz wykonać funkcję ENTUPD
na entycji głównej, aby zobaczyć zmiany na ekranie (to wymusza
regenerację i przerysowanie entycji na ekranie). ;;; Przykład:
(setq s (getstring "Change Attribute to: "))
(attchg (attele (setq b (entsel "of block: ")) s)))
(entupd (car b)) ; blok, nie atrybut
;;; nieco więcej funkcji pomocniczych do odczytu entycji głównej
;;; dla dowolnego atrybutu lub wierzchołka
(defun MAIN-ENTITY (ele)
(setq b (entity b)) ; wymusza ENAME
(while (istypep b '("ATTRIB" "ATTDEF" "VERTEX"))
(setq b (entnext b))) ; pętla, dopóki nie będzie więcej subentycji
(if (istypep b '("SEQEND" "ENDBLK"))
(getval -2 b) ; główna entycja w przypadku entycji złożonej
b ; zwykła entycja
)
)


[22.4] W jak sposób utworzyć blok z atrybutami
funkcją ENTMAKE?

Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/ENTMAKE.LSP.
Tu znajduje się przykład, jak użyć wielokrotnego wywołania
funkcji (entmake), aby utworzyć główną entycję bloku, jego entycje
składowe, zakończyć definicję bloku i wreszcie wstawić blok
funkcją (entmake). W przypadku bloków anonimowych zauważ, że
jedynie (setq bn (entmake '((0 . "ENDBLK")))) zwraca
nazwę bloku (entmake (list '(0 . "INSERT")'(70 . 1)(cons 2
bn) ...)).




[23] PoliliniePolilinie typu LW od wersji
R14 zawierają informacje o wszystkich wierzchołkach w jednej entycji
jako wielokrotne grupy DXF 10! Z tego powodu funkcja
(assoc) nie będzie działać poprawnie.

[23.1] W jaki sposób uzyskać dostęp do danych
definiujących wierzchołki polilinii?

Wierzchołek polilinii jest subentycją polilinii (podobnie jak
atrybut jest subentycją wstawionego bloku, a definicja atrybutu -
subentycją definicji bloku). Z tego powodu możemy użyć tych samych
funkcji, co w [22.1]-[22.3] ;;; Zwraca jedynie niektóre wartości grup na liście DXF (dla LWPOLYLINE)
(defun group-only (grp lst)
(mapcar 'cdr (remove-if-not '(lambda(pair)(= grp (car pair))) lst)))
;;; Zwraca listę wierzchołków polilinii lub innego elementu
(defun GETPTS (ele / pts)
(setq ele (entity ele)) ;wymusza typ ENAME
(cond
((istypep ele "POLYLINE")
(while (istypep (setq ele (entnext ele)) "VERTEX")
;; Opuszcza punkty dopasowania i kontrolne splajnu (w wersji klasycznej)
(if (not (or (flagsetp 1 ele) (flagsetp 8 ele))) ;poprawka!
(setq pts (cons (trans (getpt ele) ele 0) pts)))
(reverse pts)))
;; Przypadek specjalny: możesz przepisać dane, znajdując
;; jedynie pierwsze wystąpienia grup.
;; Poprawka błędu LWPOLYLINE w R14:
;; wewnętrznie przechowywane są jako punkty 2D,
;; (entget) zwraca przypadkowe wartości współrzędnej z.
((istypep ele "LWPOLYLINE")
(mapcar '(lambda(pt)(trans (list (car pt)(cadr pt) 0.0) ele 0))
(group-only 10 (entget ele))))
;; Wstaw tutaj możliwe inne typy, takie jak:
((istypep ele '("TEXT" "CIRCLE")) (list (getpt ele)))
;; raczej tak (w tylu serge'a). Kod dla LWPOLYLINE powyżej.
(T (apply 'append (mapcar
'(lambda (n / p) (if (setq p (getval n ele)) (list p)))
'(10 11 12 13)))
)
;; lub tak (wersja klasyczna):
;;(T (foreach n '(10 11 12 13)
;; (if (setq p (getval n ele)) (setq pts (cons p pts))))
;; pts
;;)
)
)
Sugestie Vladimira Nesterovskyłego dotyczące różnych
struktur wierzchołków (zobacz [22.1]). (defun vertices-and-bulges( pline-ename )
(mapcar
'cdr
(remove-if-not '(lambda(ele) (bitsetp 9 x))
(get '(70 10 42) (cdr (edlgetent pline-ename))
=> lista par (10 42)
;;; co może być także zapisane jako:
(defun flag9p (ele) (flagsetp 9 ele))) ; prawdziwe, jeżeli punkt dopasowania
(mapcar
'(lambda (ele)
(remove-if-not 'flag9p (cdr (edlgetent pline-entname))))
Zobacz też [23.5], aby
zapoznać się z różną strukturą wierzchołków (segmentów) polilinii.


[23.2] W jaki sposób połączyć wiele linii w
polilinię? [poprawione]

Po prostu spróbuj dołączyć każdy element do wszystkich
wybranych, ale zwróć uwagę, że entycje już dołączone nie mogą być
odczytywane przez (entget), ponieważ informacje o nich zostały
usunięte. ;;; Ten przykład zamienia wszystkie wybrane elementy
;;; w polilinie oraz próbuje je połączyć, jeśli to możliwe.
(defun C:JOINPOLY (/ ele ss)
(foreach ele (sslist (setq ss (ssget))) ;lepsze przetwarzanie list
(if (entget ele) ;jeszcze nie dołączony
(cond ;(następnie może wystąpić nil)
((istypep ele '("ARC" "LINE"))
;; ale powinieneś sprawdzić współrzędną Z dla linii oraz UCS
(command "_PEDIT" ele "_y" "_j" ss "" ""); zamiana i łączenie
)
((and (istypep ele '("POLYLINE" "LWPOLYLINE")) ;poprawka
(not (flagsetp 1 ele)) ;niezamknięta
(< (rem (getflag ele) 128) 8)) ;ignoruje siatki i podobne
(command "_PEDIT" ele "_j" ss "" "") ;sprawdzanie UCS ominięte
;dla zwięzłości kodu
)
)
)
)
)

[23.3] Zmiana szerokości polilinii

Za pomocą wyżej zdefiniowanej funkcji pomocniczej wystarczy po
prostu wpisać: (defun C:POLYWID (/ wid ele)
(initget 5)(setq wid (getdist "New Polyline Width: ")) ;nieujemne
(foreach ele (sslist (ssget '((0 . "*POLYLINE")))) ;tylko polilinie
(command "_PEDIT" ele "_W" wid "")))

[23.4] Tworzenie polilinii oraz splajnu
funkcjami ENTMAKE oraz COMMAND



Możesz utworzyć plik skryptowy za pomocą programu LISP i
później go uruchomić. To wygląda na najłatwiejszy sposób, ale
mogą wystąpić błędy operacji wejścia-wyjścia podczas odczytu i
zapisu pliku skryptowego. Jeżeli piszesz komercyjną aplikację,
musisz wprowadzić obsługę takich błędów.
Drugim sposobem jest utworzenie list DXF dla entycji i
użycie ENTMAKE. Korzyści: szybkość, współrzędne punktów zwracane
w WCS-ie, niezależność od ustawień zatrzasków.Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/ENTMAKE.LSP.

Trzecie rozwiązanie jest oparte na funkcjach COMMAND oraz
MAPCAR. Działa na poliliniach, splajnach oraz liniach. Wady:
UCS, zatrzaski. ;;; Rysuje polilinię z listy punktów (także splajny)
;;; oraz linie, w bieżącym UCS, z bieżącymi ustawieniami zatrzasków
(defun DRAW-PLINE (pts)
(command "_PLINE")
(mapcar 'command pts)
(command ""))
(defun DRAW-SPLINE (pts)
(command "_SPLINE")
(mapcar 'command pts) ; wymagane punkty dopasowania
(command "" "" ""))


[23.5] W jaki sposób obliczyć długość
polilinii?

Są dwa sposoby:

Oczywisty, używający polecenia AREA; to sposób nieco
"głośny" (wyświetla wynik), ale działa nawet na splajnach. ;;; Dodaje długości wszystkich obiektów, możesz to samo
;;; zrobić w celu policzenia powierzchni: po prostu zamień
;;; ostatnią linię na (getvar "AREA")
(defun C:LEN-OF ()
(command "_AREA" "_A" "_E") ;dodaje obiekty (działa w R12+R13)
(ssmap 'command (ssget)) ;zmieniona nazwa,
;przekazuje wszystkie elementy do AutoCAD-a
(command "" "") ;2 x ENTER
(getvar "PERIMETER")) ;tu mamy długość

Wymaga nieco matematyki, ale tylko dla prostych entycji.
Tutaj najlepiej znowu zdefiniować nieco funkcji pomocniczych. To
jest także wprowadzenie do następnego rozdziału [24], o
trygonometrii wypukłości elementów krzywoliniowych w
poliliniach.
;;; Oblicza długość polilinii, bez wyświetlania komunikatów
(defun POLY-LENGTH (poly / seg)
(apply '+ ; suma długości wszystkich pojedynczych elementów
(mapcar
'(lambda (seg) ;długość segmentu
(if (zerop (car seg))
(distance (cadr seg) (caddr seg)) ;segment liniowy lub
(abs (arclen seg seg)))) ;krzywy: zobacz niżej w [24]
(pline-segs poly))))
;;; Zwraca wszystkie kody grup XDF dla entycji złożonej
;;; (wierzchołki, atrybuty) jako listę,
;;; podobnie do funkcji (edlgetent)
(defun CPLX-LIST (grp ele / lst)
(if (= 1 (getval 66 ele))
(progn (setq ele (entnext (entity ele)))
(while (and ele (not (istypep ele "SEQEND")))
(setq lst (cons (getval grp ele) lst)
ele (entnext ele)))
(reverse lst))))
;;; PLINE-SEGS - tworzy listę segmentów polilinii
;;; jako listę zawierającą '(bulge p1 p2). Linia prosta ma bulge 0.0
;;; Punkty oblicza w ECS. Akceptuje typ LWPOLYLINE
(defun PLINE-SEGS (pname / pts segs)
(setq segs
(mapcar 'list
(if (istypep pname "LWPOLYLINE")
(group-only 42 (entget pname))
(cplx-list 42 pname))
(setq pts (getpts pname))
(rot1 pts))) ; ->[20.1]
(if (flagsetp 1 pname)
segs ;zamknieta
(butlast segs))) ;otwarta - bez ostatniego elementu, ->[20.1]
;;; Przykład (nieco zoptymalizowany dla zwięzłości kodu):
;;; dodaje wszystkie długości polilinii, CICHO
;;; Akceptuje także inne typy entycji, dodaje je do polilinii
(defun C:POLYLEN ()
(apply '+ (ssmap 'poly-length (ssget '((0 . "*POLYLINE"))))))
; zmieniona nazwa
Aby zsumować powierzchnie możesz użyć
głośnego polecenia AREA lub zaimplementować wzór Herona dla
powierzchni wieloboków (po prostu dla zwykłych zamkniętych
wieloboków).

[23.6] W jaki sposób odwrócić kierunek
polilinii?

Sergei Komarov przysłał REVPOLY.LSP, który bierze pod uwagę
także wypukłości i szerokości segmentów.Zobacz xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/lisp_progs/revpoly.lsp.

Krótka wersja z biblioteki stdlib jest tutaj: ;;; Ignoruje informacje o szerokości segmentów
(defun POLY-REVERSE (segs)
(reverse (mapcar '(lambda (seg)
(std-make-seg (std-seg-p2 seg)(std-seg-p1 seg)
(- (std-seg-bulge-num seg))))
segs)))
(defun C:POLYREV (/ ele)
(std-require "ENTMAKE")
(if (setq ele (car (entsel "\nRevert Poly: ")))
(std-entmake-pline (entget ele '("*")) ; zachowuje dane rozszerzone
(poly-reverse (std-pline-segs ele)))))

[23.7] W jaki sposób odczytać środek
polilinii? [nowe]

Środek masy bryły można odczytać poleceniem MASSPROP. Możesz
zapisać tę informację do pliku w celu późniejszej analizy. Środek
masy polilinii jest różny, jeżeli rozpatrujemy go wektorowo. W
znaczeniu geometrycznym, jako funkcja kilku punktów, jest
prostszy. (setq n (float (length pts)))
(list (/ (apply '+ (mapcar 'car pts)) n)
(/ (apply '+ (mapcar 'cadr pts)) n))
Wyznaczenie rzeczywistego środka masy jest nieco bardziej
złożone. Wersja stdlib znajduje xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/STDPOINT.LSP
STD-CENTROID-2DW stdlib.arx lub na http://www.manusoft.com/Software/Freebies/
znajdują się także bardziej przydatne funkcje LISP, wyliczające
środek masy dla brył. Następnie możesz wykonać (command "_REGION"
ele)...(massprop entlast)...(command "_UNDO" 1). Za pomocą metod
VLA masz także dostęp do własności massprop dla obiektów ACIS.





[24] Geometria okręgu lub łuku: definicja wypukłości
(BULGE), nieco trygonometrii [poprawione]Co to jest wypukłość polilinii?
Wypukłość jest zdefiniowana jako tangens jednej czwartej kąta
zawierającego segment krzywoliniowy. Wypukłość 0.0 oznacza segment
prosty. Razem z punktem początkowym i końcowym jest to wystarczająca
informacja do szybkiego obliczenia pozostałych informacji
opisujących segment krzywoliniowy. Ujemna wartość wypukłości oznacza
kąt liczony w kierunku ruchu wskazówek zegara ("matematycznie
ujemny"). arclength = radius*angle
bulge = +/- tan( ang/4 ) (CCW: +, CW -)
angle = 4 * atan( bulge )
bulge = +/- ( 2*altitude ) / chord (CCW: +, CW -)
Zobacz też książkę "Maximizing AutoLISP" [2] (Uwaga: drugi tom
dokumentacji do R10/R11 zawiera błędną definicje wypukłości.)
(poprawione, błędny wzór! Podziękowania dla Sergeia
Komarova) ;;; Zamienia wypukły element (bulge pt1 pt2) polilinii
;;; na okrąg (ctr rad). Punkty początkowy i końcowy są znane.
;;; Stąd także znane są kąty: (angle ctr pt1)(angle ctr pt2)
;;; Zwraca nil w przypadku prostego segmentu!
(defun SEG2CIR (seg / bulge p1 p2 cot x y rad dummy)
(if (zerop (car seg))
nil
(setq bulge (car seg) p1 (cadr seg) p2 (caddr seg)
cot (* 0.5 (- (/ 1.0 bf) bf))
x (/ (- (+ (car p1) (car p2))
(* (- (cadr p2) (cadr p1)) cot)) 2.0)
y (/ (+ (+ (cadr p1) (cadr p2))
(* (- (car p2) (car p1)) cot)) 2.0)
rad (distance (list (car p1) (cadr p1)) (list x y))
dummy (list (list x y) rad) ; return this, I hate progn's
)
)
)
;;; Odwrotne przeliczenie.
;;; Oblicza segment (bulge p1 p2) łuku
;;; dla danego okręgu (ctr rad), kąta początkowego i końcowego
(defun ARC2SEG (cir ang1 ang2 / p1 p2)
(setq p1 (polar (car cir) ang1 (cadr cir))
p2 (polar (car cir) ang2 (cadr cir)))
(list (arc2bul p1 p2 cir) p1 p2)
)
;;; Oblicza wypukłość łuku określonego przez punkty oraz
;;; okrąg (ctr rad) [poprawione przez Serge'a Pashkova]
(defun ARC2BUL (p1 p2 cir / ang)
(setq ang (- (angle (car cir) p2) (angle (car cir) p1)))
(if (minusp ang) (setq ang (+ (* 2.0 pi) ang)))
(tan (/ ang 4.0)))
;;; Zwraca kąt zawierający łuk (wypukłość)
(defun BUL2ANG (seg / ctr)
(- (angle (setq ctr (car (seg2cir seg))) (cadr seg))
(angle ctr (caddr seg))))
;;; Oblicza kąt zawierający łuk na podstawie jego
;;; cięciwy i promienia
(defun ARC2ANG (chord rad)
(* 2.0 (atan
(/ chord 2.0
(sqrt (- (expt rad 2)
(expt (/ chord 2.0) 2)
) ) ) ) )
)
;;; Długość łuku = promień*kąt.
;;; Uwaga na +/-, potrzebujesz (abs (arclen seg))
;;; jako definicji odległości
(defun ARCLEN (seg)
(* (cadr (seg2cir seg)) ; promień
4.0 (atan (car seg)))) ; kąt = 4*atan(bulge)
(setq *INFINITY* 1.7e308) ; największa wartość
(defun TAN (z / cosz) ; [poprawione]
(if (zerop (setq cosz (cos z))) *INFINITY*
(/ (sin z) cosz)))
(defun DTR (ang)(* pi (/ ang 180.0))) ; stopnie na radiany
(defun RTD (ang)(/ (* ang 180.0) pi)) ; radiany na stopnie





[25] DCL: okna kartotekowe ze znakami tabulacji oraz
czcionką o stałej szerokościW systemie Windows jest trudno
rozplanować rozmieszczenie tekstów, ze względu na czcionki
proporcjonalne.
Spróbuj użyć atrybutu tabs dla wycinka list_box, tak jak: tabs = "0 20 40";
(set_tile "listbox" "Layer:\t0\twhite")
Możesz też użyć znaków o stałej szerokości, z atrybutem
"fixed_width_font": : list_box {
label = "Drawing";
key = "dwglist";
width = 50;
fixed_width_font = true; //
[26] EED. Dane rozszerzone elementu: odczyt i
zapis

[26.1] Wybieranie obiektów na podstawie ich
EED funkcją (ssget "X") ;;; Zdefiniuj prefiks nazwy swojej aplikacji oraz znak rozdzielający
;;; (4-znakowa nazwa aplikacji zgodnie z wytycznymi AAIG,
;;; the Autodesk Application Interoperation Guidelines)
(setq appname "HUBU-")
;;; Zdefiniuj * dla wszystkich podtypów
(setq allappnames (strcat appname "*"))
;;; np: HUBU-LIST1, HUBU-LIST2
;;; Tutaj jest przykład sposobu odczytania listy
;;; EED dla jednego elementu
(defun GETEED-LST (ele)
(cdadr (assoc -3 (entget ele (list allappnames)))))
;;; Tutaj wybieramy wszystkie elementy zawierające dane
;;; aplikacji danego typu (znaki globalne są dozwolone)
(defun SSGET-APP (typ)
(ssget "X" (list (list -3 (list typ))))
;;; Wybiera jedynie elementy z danymi twojej aplikacji
(defun SSGET-HUBU (typ)
(ssget "X" (list (list -3 (list (strcat appname typ)))))
(ssget-hubu "*") ; spowoduje wybranie wszystkich elementów
; zawierających dane twojej aplikacji

[26.2] Odczyt EED wybranego obiektu
Sprawdź dowolne dane rozszerzone XDATA poprzez: (entget
(car (entsel)) '("*"))
Te funkcje zwracają wszystkie XDATA o pasującej nazwie
aplikacji lub wszystkie XDATA o pasujących wartościach kodów DXF. ;;; Odczytuje wszystkie listy XDATA dla danego elementu,
;;; np. dla danych XDATA:
;;; (-3 ("HUBU-1" (1000 ."ASSHATCH")(1002 ."{")
;;; (1070 . 1)(1002 ."}")))
;;; =>(("HUBU-1" (1000 ."ASSHATCH")(1002 ."{")(1070 . 1)(1002 .."}")))
(defun GETXDATA (e apnlst)
(cdr (assoc -3 (entget e apnlst))))
;;; Wszystkie listy bez nazwy aplikacji
;;; => ((1000 ."ASSHATCH")(1002 ."{")(1070 . 1)(1002 ."}"))
(defun GETXDATA-ALL (e apnlst)
(apply 'append (mapcar 'cdr (getxdata e apnlst))))
Nazwa aplikacji została tutaj usunięta, ponieważ jest
używana jedynie do szybkiego wykonania ssget. Różne aplikacje są
rozdzielone przez różne grupy (1000 . name), tak jak
to robi Autodesk.
W celu zapisu XDATA do elementu zobacz XDATA.LSP lub XED.LSP,
chociaż te przykłady są nieco nieuporządkowane.
Aby poznać zaawansowane sposoby obsługi EED, np. zamianę danych
ADS na listy LISP i odwrotnie, zobacz także xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/eed_retrieval.txt.





[27] W jaki sposób przerwać wykonywanie polecenia w
LISP-ie?Także "W jaki sposób nacisnąć Break w AutoLISP-ie?"
oraz "W jaki sposób wysłać Ctrl+C do linii poleceń?"
Funkcja (command) bez parametrów działa dokładnie jak naciśnięcie
Ctrl+C w DOS-ie lub Esc w Windows w linii poleceń. Ale nie zachowa
się ona w sposób przypominający naciśnięcie Esc w okienku dialogowym
ani nie będzie działała w skrypcie. Wywołanie funkcji (command nil)
jest równoważne (command).
(command) przerywa jedynie funkcje będące poleceniami, np. jeżeli
użyjesz polecenia "DIM" wewnątrz AutoLISP-u, musisz przerwać je
przez (command) po zakończeniu wymiarowania.
Funkcja (command) nie przerwie wykonywania pętli w programie
LISP. Istnieją inne funkcje: (exit) oraz (quit). Obie robią to samo
- natychmiastowo przerywają wykonanie programu LISP.
Przykład: (while T ; do ; wykonuj niekończącą się pętlę
(princ "\nEnter a=")
(setq a (getint))
(if (zerop a)(exit)) ; przerywa wykonywanie lispu i wraca do trybu poleceń.
)
W tym przykładzie funkcja (command) nie zadziała.
Funkcja(exit) działa dokładnie jak Ctrl+C. Wyświetla "error: quit /
exit abort" oraz wszystkie zagnieżdżone funkcje. Aby zapewnić
"ciche" przerwanie programu, musisz do funkcji obsługującej błędy
włączyć poniższy komunikat o błędzie, np.: (setq *olderr* *error* *error* my-error)
(defun MY-ERROR (s)
(if (not (member s ;wersja angielska komunikatu:
'("Function cancelled" "console break" "quit / exit abort")))
(princ (strcat "\nError: " s))
)
(setq *error* *olderr*)
)

W przypadku skryptów należy zastosować obejście polegające na
zdefiniowaniu funkcji (cancel) w lispie: (defun SCRIPT-CANCEL ()
(command)
(command "resume")
)
oraz w SCRIPT.SCR: ..
[script commands]
(script-cancel)
[more script commands]
..





[27.1] W jaki sposób spowodować wykonanie
nieograniczonej liczby opcji wprowadzonych przez
użytkownika?[nowe]Aby umożliwić
użytkownikowi zakończenie dowolnie wybranego polecenia bez pisania
kodu uwzględniającego każdą możliwą opcję, po prostu powtarzaj
(command PAUSE), aż polecenie zostanie zakończone. (command "_ARC")
(while (= 1 (logand (getvar "CMDACTIVE") 1)) (command PAUSE))





[28] W jaki sposób rozkodować geometrię ACIS w
LISP-ie?Wszystkie obiekty ACIS (bryły 3D) są udokumentowane
przez Spatial ("SAT Format Description"). Pomimo to wewnętrzna
reprezentacja odczytywana przez (ENTGET) pozostaje zaszyfrowana, ale
schemat szyfrowania został złamany (XOR 95).
Przykłady i kod są na: xarch.tu-graz.ac.at/autocad/stdlib/samples/ACIS-REGION.LSP
[nowość]




[A] Zastrzeżenia, uwagi od autorówJeżeli
nasunie Ci się jakieś pytanie dotyczące wykorzystania tej FAQ lub
chciałbyś poprawić odpowiedź, proszę, wyślij wiadomość do Reiniego
Urbana na adres: <mailto:[e-mail]?subject=FAQ:>
ale nie oczekuj, że odpisze.
Prawa autorskie Copyright © 1996, 97, 98, 99 do tej listy
AutoLISP FAQ posiada Reini Urban. Tłumaczenie na język polski
wykonał Tadeusz Wróbel ([e-mail]) w 2000 ROKU. Prawa
autorskie do polskiego tłumaczenia posiada Wydawnictwo Helion.
Przykłady kodu, jeżeli nie zaznaczono inaczej, są własnością ©
1991-1997 Reiniego Urbana i mogą być swobodnie używane, kopiowane,
modyfikowane i rozsyłane - ale nie sprzedawane. Podstawowe
funkcje, jeżeli nie zaznaczono inaczej, są własnością © 1991-1997
Reiniego Urbana i mogą być swobodnie używane, kopiowane,
modyfikowane i rozsyłane.
Ta lista FAQ może być swobodnie dystrybuowana w całości i bez
modyfikacji, w sposób gwarantujący, że niniejsza informacja
dotycząca praw autorskich nie będzie usunięta. Lista nie może być
sprzedawana w celu osiągnięcia zysku ani włączana do komercyjnych
dokumentów (np. publikowana w celu sprzedaży na płytach CD-ROM,
dyskietkach, w książkach, czasopismach lub w innej drukowanej
formie) bez uprzedniej, pisemnej zgody właściciela praw autorskich.
Niniejszym udziela się takiego pozwolenia na udostępnianie tego
dokumentu poprzez nieograniczoną, anonimową usługę ftp w Internecie
oraz szczególnie na włączanie do oficjalnej listy FAQ AutoCAD-a.
Jeżeli ta lista FAQ jest reprodukowana w inny sposób niż przez
Internet (np. CD-ROM, formy drukowane, etc.), jeden egzemplarz
powinien być wysłany na adres: Reini Urban, X-RAY, Nibelungeng 3,
8010 Graz, Austria.
Ten artykuł, zawartość oraz przykłady kodu są dostarczone w
niniejszej formie, bez żadnych wyrażonych lub domyślnych gwarancji.



[A.1] Lokalizacja tej listy
FAQ

Wersja HTML:
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.html

Wersja z przypisami AcadWiki [new]:
xarch.tu-graz.ac.at/acadwiki/AutoLispFaq
Wersja ASCII (zawsze najnowsza, kopia wersji ostatnio
rozesłanej do uczestników grup dyskusyjnych) znajduje się na
stronach:
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.1
xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.2
Wersja Winhelp (spakowana zipem razem z faq-code.lsp):
ftp://xarch.tu-graz.ac.at/pub/autocad/news/faq/autolisp.zip

Archiwum usenetowe FAQ:
www.faqs.org/faqs/CAD/autolisp-faq/ lub na ftp://rtfm.mit.edu/pub/usenet-by-hierarchy/comp/cad/autocad/

Kody LISP z tej listy FAQ:
ftp://xarch.tu-graz.ac.at/pub/autocad/news/faq/FAQ-CODE.LSP

Tłumaczenie na język francuski wykonane przez Rogera Roseca
znajduje się na stronie:
www.newz.net/acadplus/page5101.htm
Tłumaczenie na język japoński wykonane przez MASAMI Chikahiro:

www.page.sannet.ne.jp/chestnutsburr/autolisp-j.html

Tłumaczenie na język rosyjski wykonane przez Igora Orellana:
www.cad.dp.ua/stats/alfaq_ru.htm
[poprawione]
Tłumaczenie na język niemiecki wykonane przez Reiniego Urbana:

xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.html.de

Częściowe tłumaczenie na język hiszpański zostało już
rozpoczęte.
Kontakt - Eduardo Magdalena.
Tłumaczenie na język polski wykonane przez Tadeusza Wróbla dla
serwisu WWW.CAD.PL:
www.cad.pl/lisp_faq.html
Odpowiednie listy FAQ Autodesku:
AutoCAD Techsupport[zmienione] Search AutoCAD+FAQSupport Assistant 2000 [poprawione]
Grupy dyskusyjne Autodesku [zmienione]
news://discussion.autodesk.com/autodesk.autocad.customization,
na Google
lub WebX
interface na nowym serwerze grup dyskusyjnych Autodesku.





[B] PodziękowaniaTa lista FAQ istnieje dzięki
wielkiemu wysiłkowi społeczności comp.cad.autocad; na szczególne
uznanie zasługują:
Tom Berger, Adi Buturovic, Christoph Candido, Mike Clark, Miles
Constable, Cara Denko, T.J. DiTullio, Chris Ehly, Jeff Foster, Rusty
Gesner, William Kiernan, Paul Kohut, Sergei M. Komarov, Joseph M.
Liston, Lu, Masami Chikahiro Georg Mischler, Desi Moreno, Vladimir
Nesterovsky, Roger Rosec, Serge Pashkov, Dennis Shinn, Tony
Tanzillo, Eugene Tenenbaum, Reinaldo Togores, Reini Urban, Serge
Volkov, Morten Warankov, Owen Wengerd, Alan Williams, Doug Wilson,
Ian A. White, David Whynot, Darren Young, Xiang Zhu oraz wielu
innych.




[C] Ostatnie zmiany


18 czerwca 2001
poprawiono deja.com na groups.google.com
23 kwietnia 2001
aktualizacja odnośników
v2.28 4 kwietnia 2001
Zmiana adresu rurban@sbox... na [e-mail] (stary
przestanie funkcjonować w przyszłym roku).
Wszystkie części FAQ są dostępne w formacie AcadWiki.
v2.27 styczeń 2001
Pierwsze tłumaczenie w języku polskim (oryginał: wersja v2.27
z dnia 23 września 2000).Opis wcześniejszych zmian,
dotyczących tekstu oryginalnego, można znaleźć na stronie http://xarch.tu-graz.ac.at/autocad/news/faq/autolisp.html#C.