Te zwierzęta są niezniszczalne

Trudne do zabicia

Przedstawiciele niektórych gatunków zwierz

ą

t to wyj

ą

tkowo wytrzymali "zawodnicy". Długo

ż

yj

ą

, trudno je zabi

ć

, a

u cz

ęś

ci z nich mo

ż

na nawet zaobserwowa

ć

pewne cechy nie

ś

miertelno

ś

ci. Na czym polega ich niezniszczalno

ść

i jakie to gatunki?

Ś

limaki

Spektakularnych rozmiarów afryka

ń

skie

ś

limaki, przedstawiciele gatunku Achatina achatina, imponuj

ą

nie tylko

gabarytami, lecz tak

ż

e wyj

ą

tkow

ą

wytrzymało

ś

ci

ą

na nieprzychylne warunki

ś

rodowiska. Te osi

ą

gaj

ą

ce nawet 20

cm długo

ś

ci mi

ę

czaki to prawdziwa zmora zachodniej Afryki. Lokalne władze próbowały na wiele sposobów

pozby

ć

si

ę

szkodników - wszystko na marne.

Ś

limaki prze

ż

yły rozpylenie pestycydów na polach, wielu trucizn

specjalnie im dedykowanych, a nawet wprowadzenie silniejszego gatunku, który miał zredukowa

ć

ich populacj

ę

.

Równie

ż

rozległe po

ż

ary lasów nie pomogły,

ś

limaki-giganty wci

ąż

ż

yj

ą

i maj

ą

si

ę

dobrze.

Niesporczaki

Te mikroskopijnej wielko

ś

ci bezkr

ę

gowce zasiedlaj

ą

wi

ę

kszo

ść

ekosystemów. Ich wytrzymało

ść

polega na

przystosowaniu si

ę

do warunków, w których wiele innych organizmów nie przetrwałoby ani minuty.

Niesporczaków nie zabija nawet bardzo niska temperatura - funkcje

ż

yciowe zachowuj

ą

nawet w -273 stopniach

Celsjusza. Te bezkr

ę

gowce

ś

wietnie znosz

ą

tak

ż

e wysokie temperatury. Naukowcom wydawały si

ę

nie

ś

miertelne, z tego wzgl

ę

du postanowiono wysła

ć

je w przestrze

ń

kosmiczn

ą

, by sprawdzi

ć

, czy w istocie s

ą

niezniszczalne. Co si

ę

okazało? Bez szczególnego przygotowania i ochrony wytrzymały tam a

ż

10 dni!

Homary

Tak zwan

ą

"biologiczn

ą

nie

ś

miertelno

ść

" wykazuj

ą

tak

ż

e homary - a przynajmniej niektóre z ich tkanek. Jak

wiadomo, stawonogi te co jaki

ś

czas liniej

ą

, zyskuj

ą

c nowy pancerz. Wraz z upływem lat nowa skorupa staje si

ę

coraz wi

ę

ksza. Leciwe homary to imponuj

ą

cych rozmiarów osobniki, które s

ą

najsilniejsze i najbardziej

nieustraszone. Niestety, musimy was rozczarowa

ć

- zwierz

ę

ta te umieraj

ą

, ale w pełni siły, wykazuj

ą

c do

ostatnich chwil wigor i wysokie libido.

Żółwie

Obserwacje

ż

ółwi wodnych i l

ą

dowych prowadz

ą

do prostych wniosków - zwierz

ę

ta te umieraj

ą

w naturze zawsze

z powodu konkretnej choroby lub fatalnego ataku drapie

ż

nika - nigdy ze staro

ś

ci. Badacze analizuj

ą

cy organy

wewn

ę

trzne tych gadów zgodnie stwierdzaj

ą

,

ż

e mimo upływu czasu, pracuj

ą

one nienagannie, a ich fizjologiczny

wiek ocenia si

ę

na znacznie mniej lat ni

ż

całego organizmu. Nawet stare osobniki to praktycznie rzecz bior

ą

c

"nastolatkowie". Szczególnie oszcz

ę

dzane jest serce

ż

ółwi, które, gdy zachodzi taka potrzeba, potrafi znacznie

zwolni

ć

tempo bicia, a nawet (bez uszczerbku na zdrowiu zwierz

ę

cia) przesta

ć

bi

ć

przez jaki

ś

czas.

Wrotki

Wrotki z podgromady Bdelloidea to małe bezkr

ę

gowce zamieszkuj

ą

ce gleb

ę

oraz zbiorniki wodne. Wyró

ż

nia si

ę

około 500 gatunków tych zwierz

ą

t. To wyj

ą

tkowe organizmy głównie z uwagi na fakt,

ż

e ich genom zmienia si

ę

do

ść

dynamicznie, a one same rozmna

ż

aj

ą

si

ę

bezpłciowo - powinny zatem by

ć

genetycznymi klonami. W jaki

sposób tak małe i niepozorne organizmy to osi

ą

gaj

ą

? To proste: kradn

ą

DNA. Zwierz

ę

ta te pobieraj

ą

materiał

genetyczny z bakterii, grzybów i alg, by wzbogaca

ć

swój genom i utrzyma

ć

młodo

ść

. Co wi

ę

cej, wykazuj

ą

imponuj

ą

ce mo

ż

liwo

ś

ci regeneracyjne - przeci

ę

te na pół mog

ą

z ka

ż

dej cz

ęś

ci odbudowa

ć

kompletny organizm.

Parzydełkowce

Parzydełkowce z gatunku Turritopsis nutricula w j

ę

zyku angielskim okre

ś

lane s

ą

jako nie

ś

miertelne meduzy

(immortal jellyfish). W istocie organizm danego osobnika mo

ż

e teoretycznie nigdy nie umrze

ć

. Dzieje si

ę

tak za

spraw

ą

umiej

ę

tno

ś

ci powrotu meduzy do formy polipa. Ta transformacja, która w naturze zachodzi jedynie w

przeciwnym kierunku (z polipa mo

ż

e tworzy

ć

si

ę

posta

ć

pływaj

ą

ca - meduza), została zaobserwowana jednak

tylko u osobników hodowanych w laboratorium.