Zasady pisania pracy dyplomowej
ZASADY PISANIA PRACY DYPLOMOWEJ
(Zofia Zymonik)
Opracowano na podstawie:
1. Kolman R., Zdobywanie wiedzy. Poradnik podnoszenia kwalifikacji (magisteria, doktoraty, habilitacje), Oficyna
Wydawnicza Branta, Bydgoszcz-Gdańsk 2003.
2. Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów., Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa 2000.
3. Urban S., A
adoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, wydanie czwarte uzupełnione, Wydawnictwo Akademii
Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław 2001.
4. Bielec E. i J., Podręcznik pisania prac albo technika pisania po polsku., Wydawnictwo EJB, Kraków 2000.
5. Wiszniewski A., Jak pisać skutecznie, VIDEOGRAF II, Katowice 2003.
6. Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1995.
7. Kenny P., Panie Przewodniczący, Panie, Panowie...,.Przewodnik po sztuce i technice wystąpień publicznych ułożony
specjalnie dla inżynierów i pracowników nauki, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1995.
STRONA TYTUA
OWA
Na stronie tytułowej powinny się znalez
ć następujące dane:
- informacje dotyczące uczelni, wydziału, kierunku, specjalności i ewentualnie zakładu
naukowego promotora,
- tytuł pracy (z logicznym jego rozstawieniem),
- zaznaczenie, że jest to praca dyplomowa magisterska, inżynierska, czy licencjacka,
- imię i nazwisko dyplomanta ,
- imię i nazwisko promotora,
- miejscowość i rok.
KONSTRUKCJA PRACY
Podstawą struktury pracy dyplomowej jest rozróżnienie kilku rozdziałów, WST
PU
i ZAKOC
CZENIA.
Elementem konstrukcyjnym jest przedstawienie budowy opracowania w formie SPISU
TREŚCI. Jest to zwykle trzecia strona pracy, po stronie tytułowej i podziękowaniach.
Po WST
PIE, wymienieniu rozdziałów, podrozdziałów i punktów, ZAKOC
CZENIA,
dopisuje się: LITERATURA (PIŚMIENNICTWO), WYKAZ RYSUNKÓW, WYKAZ
TABEL, WYKAZ ZAA

CZNIKÓW.
SPIS TREŚCI
Na początku pisania pracy każdy dyplomant musi opracować plan swojej pracy, który
po modyfikacjach przekształci się w SPIS TREŚCI. Chodzi tu o wskazanie zagadnień
i nakreślenie ich w logicznym porządku. Jest to szkic rozumowania, który może się zmieniać
wraz z wgłębianiem się w zagadnienia literaturowe i badania.
Dobry plan pracy jest przede wszystkim logiczny, co oznacza, że każdy kolejny element
pracy jest logiczną kontynuacją poprzedniego. Powinien także być zwarty, jasny i przejrzysty.
Plan pracy musi być zatwierdzony przez promotora i to za każdą jego modyfikacją (plan
można zmienić nawet pod koniec pisania pracy). W planie musi być tu przestrzegana zasada
harmonijności. Objętość każdego z rozdziałów powinna być podobna pod względem ilości
podrozdziałów i punktów. Dobrze świadczy o pracy wprowadzenie do każdego z rozdziałów
podsumowania., gdzie przedstawia się wyniki badań i zaznacza myśl kontynuującą wywody
w następnym rozdziale.
Rozdziałów może być kilka (zwykle od 3 do 5) i rozróżnia się w nich zwykle trzy
części. Część pierwsza jest wprowadzeniem do badanej problematyki. Jest to przegląd
piśmiennictwa z danego obszaru tematycznego. W części drugiej jest prezentowany obiekt
Opracowała: dr hab. Zofia Zymonik
1
Zasady pisania pracy dyplomowej
badań (pod względem m.in. historii jego powstania, ogólnych informacji, przedmiotu
działalności, specyfiki tematycznej). Część trzecia dotyczy rozwiązania problemu
badawczego (jest to najczęściej analiza problemu i propozycja udoskonaleń organizacyjnych).
WST
P
We WST
PIE przedstawia się problem badawczy. Uzasadnia się, dlaczego wybraliśmy
ten temat, czym kierowaliśmy się przy wyborze, jaka jest jego ważność dla gospodarki
narodowej, a także dla przedsiębiorstwa będącego obiektem badań. Można ocenić tu stan
literatury w tym zakresie tematycznym i wskazać luki, braki lub sprzeczności w poglądach
różnych autorów.  Płynnie należy przejść do celu i zakresu pracy. Można także postawić
konkretne pytanie, na które spodziewamy się odpowiedzieć w pracy.
Zwykle omawia się też kolejne rozdziały pracy (co w nich zrobiono). Przedstawia się
również zastosowane metody badawcze, takie jak m.in.: studia literaturowe, badania
ankietowe, wywiady z kierownikami i kompetentnymi pracownikami, analiza danych
historycznych, raportów i dokumentów, analiza kart czasu pracy, rejestrów i arkuszy
kontrolnych, analiza dzienników, opinie ekspertów, obserwacje własne.
Należy pamiętać, że WST
P ma ostateczny kształt dopiero po napisaniu całości pracy,
z uwzględnieniem ZAKOC
CZENIA. WST
P nie powinien być długi, zwykle zajmuje
1,5 strony.
STYL I J
ZYK PRACY DYPLOMOWEJ
Język i styl pracy powinny charakteryzować się: zrozumiałością, prostotą, zwięzłością,
precyzją. Zdania nie mogą być zbyt długie, nie powinno być zbyt dużo wtrąceń, nie mogą
także wystąpić błędy w szyku zdania i nadużywane obce wyrazy. Cenną zaletą jest prostota
języka!
Na styl pisania wpływa tak wiele czynników, że można spotkać się z jego klasyfikacją.
Rozróżnia się więc: styl lekki i ciężki, prosty i zawiły, barwny i suchy, interesujący i nudny,
rzeczowy i sugestywny.
W pisaniu pracy powinno się używać formy bezosobowej, czasami można wykorzystać
trzecią osobę liczby pojedynczej, np.  autor poddał analizie .
AKAPITY
Akapitem nazywa się odrębny, zaznaczony wcięciem pierwszego wiersza, fragment
tekstu wyodrębnionego pod względem treści. Zadaniem akapitów jest oddzielenie od siebie
pewnych myśli. W danym akapicie zdanie następne jest logiczną kontynuacją zdania
poprzedniego. Dzięki akapitom całość opracowania staje się przejrzysta. Można także łatwo
odszukać dany fragment tekstu.
PIŚMIENNICTWO
W pracy dyplomowej koniecznie trzeba się powołać na z
ródła czerpania informacji,
co świadczy o rzetelności pracy. To piśmiennictwo stanowią:
- książki,
- artykuły w czasopismach naukowych,
- akty prawne,
- normy,
- witryny internetowe,
- materiały wykładowe i seminaryjne,
- materiały wewnętrzne obiektu badań,
- inne.
Opracowała: dr hab. Zofia Zymonik
2
Zasady pisania pracy dyplomowej
Pozycje literaturowe muszą być zestawione alfabetycznie według nazwisk autorów
lub tytułów opracowań.
PRZYKA
ADY
I. Książki
W przypadku, gdy jest jeden autor książki lub kilku autorów książki:
Zymonik Z., Koszty jakości w zarządzaniu przedsiębiorstwem, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
Jak widać z powyższego, podaje się: nazwisko autora lub autorów (według alfabetu),
pierwszą literę imienia lub imion, tytuł książki (kursywą), nazwę wydawnictwa, miejsce
wydania i rok wydania książki.
W przypadku pracy zbiorowej:
Zarządzanie jakością w procesie integracji europejskiej, Zymonik J., Zymonik Z.
(redakcja naukowa), Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2006.
Piszemy tytuł książki, pod czyją redakcją tę książkę napisano, jakie wydawnictwo
książkę wydało, gdzie i w którym roku.
W przypadku artykułu lub rozdziału w książce:
Zymonik J., Polskie działania dostosowawcze do wymagań Unii Europejskiej w zakresie
oceny zgodności i normalizacji, w: Zarządzanie jakością w procesie integracji europejskie,
Zymonik J., Zymonik Z. (redakcja naukowa), Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2006.
Piszemy dane dotyczące samego artykułu lub rozdziału, a następnie dane dotyczące
ksiązki, w której ten artykuł się znajduje.
II. Artykuły w czasopismach naukowych
Myszewski J.M., Jakość w normie. Definicja jakości a jakość definicji, Normalizacja 2001,
nr 3.
Piszemy nazwisko i pierwszą lub pierwsze litery imienia (imion), tytuł artykułu
(kursywą), nazwę czasopisma i rok oraz jego numer.
III. Akty prawne
Akty prawne powinno ułożyć się wg ważności (ustawa, dekret, rozporządzenie,
zarządzenie& ).
W przypadku ustawy:
Ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r., Nr 54, poz. 288
z póz
niejszymi zmianami).
Piszemy tytuł aktu prawnego i gdzie znajduje się ten akt.
IV. Normy
PN-EN ISO 9000:2001, Systemy zarządzania jakością. Podstawy i terminologia, Polski
Komitet Normalizacyjny, Warszawa 2001.
PN-EN ISO 9001:2001, Systemy zarządzania jakością. Wymagania, Polski Komitet
Normalizacyjny, Warszawa 2001.
Piszemy symbol normy, jej tytuł, kto ją wydał, miejsce wydania i rok wydania.
V. Materiały wykładowe
Zymonik Z., Zarządzanie Jakością, materiały wykładowe, rok akademicki 2006/2007,
Politechnika Wrocławska, Wrocław 2006.
VI. Witryny internetowe
www.sei.cmu.edu/ideal/ideal.bridge.html (data pobrania 10.01.2006).
Opracowała: dr hab. Zofia Zymonik
3
Zasady pisania pracy dyplomowej
VII. Materiały wewnętrzne obiektu badań
Księga Jakości, wydanie drugie, & & & , Wrocław 2004.
Harmonogram przeglądów i remontów na rok 2005. & & &
Uwaga!
Wewnątrz pracy piszemy strony z
ródeł literaturowych, z których korzystamy.
Z. Zymonik, Wkład starożytności do problematyki jakości i jej kosztów, Problemy Jakości
2004, nr 8, s.36.
CYTATY
Cytat jest rozumiany jako dosłowne przytoczenie w tekście cudzych słów.
Przykład
Bogusław Wawrzyniak twierdzi, że ...miniony i przyszły czas kreuje problemy
dla zarządzających przedsiębiorstwem. Bez zrozumienia przeszłości nie można wielu z nich
rozwiązać. Bez zrozumienia przyszłości rozwiązania mogą okazać się wadliwe (podać stronę
pozycji literaturowej).
Przykład
Joseph Juran  światowy autorytet w dziedzinie jakości - twierdzi, że: ... działalność
kierowniczą (człowieka pierwotnego) można nazwać doskonałą, gdyż  będąc wykonawcą
wszystkich czynności  mógł je koordynować za pomocą tak doskonałego urządzenia , jakim
jest mózg ludzki (tu podać stronę pozycji literaturowej)
Uwaga! Błędem jest: cytowanie niepotrzebne i cytowanie zbyt częste. Nie cytuje się
podstawowej wiedzy.
ZAKOC
CZENIE
Podstawą opracowania ZAKOC
CZENIA jest WST
P i wnioski z poszczególnych
rozdziałów pracy. ZAKOC
CZENIE jest najtrudniej napisać. Przede wszystkim powinno się
powołać na cel pracy a następnie przedstawić wyniki badań literaturowych i praktycznych,
ujmując je w sposób syntetyczny. ZAKOC
CZENIE powinno być zwięzłe ( 2,5  3 strony),
aby czytający je mógł ogarnąć myślą całą pracę. W ZAKOC
CZENIU mogą się także znalez
ć
kwestie, które z wielu powodów (na przykład z powodu niemożności udostępnienia
odpowiednich dokumentów) nie można było podjąć. Często w ZAKOC
CZENIU formułuje
się wnioski numerując je (3 - 5 wniosków). Nie powinny one  wisieć w powietrzu . Ta część
pracy powinna być zakończona dwoma  trzema zdaniami.
Opracowała: dr hab. Zofia Zymonik
4