SKŁAD MINERALNY SKAŁ OSADOWYCH
Ze względu na pochodzenie minerały wchodzące w skład skał osadowych dzielą
się na:
Minerały allogeniczne – minerały powstałe poza środowiskiem tworzenia się
skał osadowych. Do środowiska osadowego dostają
się w wyniku mechanicznego wietrzenia skał starszych – magmowych,
metamorficznych, osadowych.
Minerały autogeniczne – minerały powstałe w środowisku tworzenia się skał
osadowych. Powstają w wyniku wytrącania się z
roztworu, wskutek procesów biochemicznych lub w wyniku późniejszych
(diagenetycznych) przemian w obrębie zdeponowanego osadu.
Niektóre minerały mogą występować w skałach osadowych zarówno, jako allo-
i autogeniczne, np. kwarc, który w tej samej skale występuje, jako ziarna
allogeniczne oraz, jako autogeniczne spoiwo.
Spośród minerałów skał magmowych i metamorficznych minerałami
allogenicznymi skał osadowych stają się te, które wykazują największą
odporność na działanie czynników wietrzeniowych, głównie wietrzenia
chemicznego, ale i mechanicznego.
Wśród minerałów femicznych (zawierających żelazo i magnez) skał
magmowych odporność na wietrzenie chemiczne wzrasta w kolejności:
OLIWINY
→
PIROKSENY
→
AMFIBOLE
→
BIOTYT
Wśród minerałów sialicznych (zawierających glin i krzemionkę) skał
magmowych odporność na wietrzenie chemiczne wzrasta w kolejności:
PLAGIOKLAZY ZASADOWE
→
PLAGIOKLAZY KWAŚNE
→
SKALENIE POTASOWE
→
MUSKOWIT
→
KWARC
Minerały femiczne są mniej odporne na wietrzenie chemiczne niż sialiczne.
Wszystkie minerały allogeniczne, jeśli są świeże wykazują takie same cechy, jak
w macierzystych skałach magmowych i metamorficznych.
MINERAŁY ALLOGENICZNE
MINERAŁY GRUPY SiO
2
:
opal, chalcedon, kwarc
Opal, chalcedon i kwarc autogeniczny to kolejne stadia przeobrażania
koloidalnego żelu wytrącającego się bezpośrednio z wody morskiej lub
tworzącego się czasie procesów diagenetycznych.
OPAL
SiO
2
⋅⋅⋅⋅
nH
2
O
Stwardniały żel krzemionkowy zawierający do 15% wag. wody. Jest minerałem
bezpostaciowym.
Nie wykazuje łupliwości ⇒ przełam muszlowy lub gładki. Twardość 5 (5,5) -
6,5 w zależności od stopnia stwardnienia żelu i zawartości wody. Czysty opal
jest bezbarwny, najczęściej jednak jest zabarwiony na szaro, żółto, brunatno,
czerwono, zielonawo, czarno; odmiany ozdobne: opal mleczny (szlachetny)
czasem wykazujący opalizację jest biały, zielonawy lub niebieskawy,
opal bezbarwny (hialit) czasem wykazujący opalizację jest przezroczysty.
Połysk szklisty a na powierzchniach przełamu matowy.
CHALCEDON
Jest drobnokrystaliczną odmianą kwarcu, zawierającą gęsto rozsiane
submikroskopowe inkluzje (banieczki) wody.
Jest bezpostaciowy, przyjmuje kształt nieregularnych buł lub nagromadzeń
nerkowatych, groniastych lub naciekowych. Przełam muszlowy lub gładki,
twardość 6 - 6,5. Połysk matowy. Jest biały lub zabarwiony na różne kolory:
agat jest zbudowany z różnobarwnych, koncentrycznych wstęg, chalcedon
mleczny – biały, chryzopraz – zielony (obecność Ni).
KWARC
Wykazuje cechy fizyczne
β
-kwarcu pochodzenia magmowego.
Podstawowym kryterium pozwalającym odróżnić kwarc autogeniczny od
kwarcu allogenicznego jest pełny automorfizm (czyli prawidłowe wykształcenie
wszystkich ścian) kwarcu powstającego w skałach osadowych.
MINERAŁY ILASTE
Makroskopowe rozróżnienie poszczególnych minerałów ilastych nie jest
możliwe, gdyż wszystkie mają bardzo podobne cechy fizyczne i występują w
postaci zbitych agregatów o ziemistym lub drobnołuseczkowatym wyglądzie.
Występują wyłącznie w postaci drobnych łuseczek o bardzo niskiej twardości
1 - 2(2,5). Ich agregaty rozcierają się w palcach, dając wrażenie tłustych i
ś
liskich w dotyku. Mogą być białe lub zabarwione domieszkami na rozmaite
kolory, najczęściej szarawe, niebieskawe lub żółtawe, czerwonawe, rdzawe.
KAOLINIT
Al
4
[(OH)
8
||||
Si
4
O
10
]
MONTMORILLONIT
Al
2
[(OH)
2
||||
Si
4
O
10
]
⋅⋅⋅⋅
nH
2
O
ILLIT
KAl
2
[(OH)
2
||||
(Al, Si)Si
3
O
10
]
⋅⋅⋅⋅
nH
2
O
GLAUKONIT K(Fe
3+
, Al, Mg, Fe
2+
)
2
[(OH)
2
(Si, Al)
4
O
10
]
⋅⋅⋅⋅
nH
2
O
Występuje wyłącznie w postaci drobnych, okragławych ziarn dochodzących do
1,5-2 mm średnicy. Twardość 2. Barwa zmienia się od trawiastozielonej do
zielonawoczarnej w zależności od ilości żelaza i stopnia jego utlenienia.
WĘGLANY
KALCYT
CaCO
3
Kryształy mają najczęściej postać romboedrów. Łupliwość doskonała, zgodna
ze ścianami romboedrów. Twardość 3. Czysty kalcyt jest bezbarwny, choć
najczęściej spotyka się kryształy białe (mleczne) lub zabarwione na szarawo,
ż
ółto, miodowo, czerwonawo a czasem czarno. Połysk szklisty.
Na zimno reaguje z rozcieńczonym HCl, wydzielając CO
2
(tzw. burzenie).
Charakterystyczną cechą optyczną jest jego bardzo wysoka dwójłomność.
DOLOMIT
CaMg(CO
3
)
2
Kryształy mają postać romboedrów podobnych do kalcytu. Łupliwość
doskonała, zgodna ze ścianami romboedrów. Twardość 3,5 - 4. Barwa zwykle
szarobiała lub żółtawa. Połysk na ogół szklisty.
Z rozcieńczonym HCl reaguje po podgrzaniu (kwasu) lub po sproszkowaniu
minerału.
W dolomicie część jonów Mg
2+
jest częściowo podstawiona jonami Fe
2+
.
Odmiana taka jest nazywana ankerytem Ca(Mg, Fe)(CO
3
)
2
.
SYDERYT
FeCO
3
Kryształy mają postać romboedrów podobnych do kalcytu. Łupliwość
doskonała, zgodna ze ścianami romboedrów. Twardość 3,5 - 4. Barwa biała,
szarawa, żółtawa, brunatna, rdzawa. Połysk na ogół szklisty.
Z rozcieńczonym HCl reaguje bardzo powoli po podgrzaniu (kwasu).
Sferosyderyt i syderyty ilaste są mieszaninami mineralnymi o brunatnej barwie.
MAGNEZYT
MgCO
3
Podobny do innych węglanów. Odróżnia go śnieżnobiała barwa i brak reakcji z
HCl.
SIARCZANY
GIPS
CaSO
4
⋅⋅⋅⋅
2H
2
O
Pokrój tabliczkowy, rzadziej igiełkowy. Łupliwość doskonała, równoległa do
największej ściany. Twardość 2. Bezbarwny, biały lub o zabarwieniu szarym,
ż
ółtawym, miodowym. Połysk szklisty.
Może tworzyć bliźniaki podwójne, tzw. „jaskółcze ogony”.
ANHYDRYT
CaSO
4
Tworzy zbite, drobnokrystaliczne agregaty zbite lub włókniste, białe lub
zabarwione w różnych odcieniach: szarych, niebieskawych, czerwonawych.
Twardość 3,5-4.
BARYT
BaSO
4
Pokrój tabliczkowy. Kryształy są białe i mają szklisty połysk. Charakteryzują się
dużym ciężarem właściwym.
POLIHALIT
K
2
MgCa
2
[SO
4
]
4
⋅⋅⋅⋅
2H
2
O
KIZERYT
MgSO
4
⋅⋅⋅⋅
H
2
O
MIRABILIT
Na
2
SO
4
⋅⋅⋅⋅
10H
2
O
Występują w złożach solnych.
CHLORKI
HALIT
NaCl
Kryształy mają postać sześcianów, często o charakterystycznie pożłobionych
lub prążkowanych ścianach. Łupliwość bardzo dobra, zgodna ze ścianami
sześcianu. Twardość 2. Kryształy są bezbarwne, białe (mleczne) lub
zabarwione na szarawo, zielonkawo, czerwonawo, brunatnawo. Połysk szklisty.
Silnie higroskopijny. Słony smak.
SYLWIN
KCl
Kryształy mają postać sześcianów. Łupliwość bardzo dobra, zgodna ze ścianami
sześcianu. Twardość 1,5 - 2. Kryształy są bezbarwne, białe lub zabarwione na
czerwono. Połysk szklisty.
Silniej higroskopijny niż halit. Gorzkawy, palący smak.
KARNALIT
KMgCl
3
⋅⋅⋅⋅
6H
2
O
Tworzy zbite drobnokrystaliczne skupienia. Twardość 2 – 3. Jest bezbarwny lub
zabarwiony na czerwono, żółto lub brunatno. Połysk szklisty.
W smaku jest bardziej gorzki niż sylwin.
FLUORKI
FLUORYT
CaF
2
Biały, fioletowy lub zielony minerał o twardości 4, doskonałej łupliwości,
wykazujący fluorescencję w promieniowaniu UV.
FOSFORANY
Minerały fosforanowe zwykle występują w postaci skupień zwanych
fosforytami, w których rozpoznanie poszczególnych składników jest trudne.
KOLOFANIT
bezpostaciowy
FRANKOLIT
skrytokrystaliczny
APATYTY
Ca
3
[(PO
4
)
3
(OH, F, Cl)]
krystaliczny
WIWIANIT
Fe
3
[PO
4
]
2
⋅⋅⋅⋅
8H
2
O
Składnik rud darniowych i torfów. Występuje w postaci pylastych skupień lub
nalotów, które na powietrzu zmieniają barwę na intensywnie niebieską lub
granatową.
TLENKI I WODOROTLENKI GLINU
Występują w postaci ziemistych agregatów wchodzących w skład laterytów i
boksytów. Ich makroskopowe rozróżnienie nie jest możliwe.
HYDRARGILIT
Al(OH)
3
wyst. w laterytach
DIASPOR
Al
2
O
3
⋅⋅⋅⋅
H
2
O
wyst. w boksytach
BOEHMIT
AlOOH
wyst. w boksytach
SIARKA RODZIMA
S
Tworzy skupienia ziarniste i zbite, nacieki i stalaktyty. Jest żółta,
nieprzezroczysta, miękka (twardość 1,5), przełam tłusty.
TLENKI I WODOROTLENKI śELAZA
SIARCZKI śELAZA