Bogowie przyszli z Kosmosu

Sześć tysięcy lat temu, na wiele stuleci przed Chrystusem, Galileuszem i Kopernikiem, żyli
ludzie, którzy dokładnie znali historię powstania Ziemi i budowę Układu Słonecznego. Opisali
to na...tabliczkach glinianych pismem klinowym.
W południowej części Mezopotamii i nad Zatoką Perską istniało państwo Sumer. Do dziś nie
wiadomo, kiedy i skąd przybyli jego mieszkańcy, niezwykły lud dysponujący już wóczas
wiedzą wyprzedzającą współczesne odkrycia. Cywilizacja ta kwitła przez blisko pięćset lat.
Gliniane tabliczki odkryte (na przełomie XIX i XX wieku) w Niniwie, stolicy Asyrii i w Nipur,
pozwoliły zrekonstruować dzieje tego państwa.
Odnaleziono tam bibliotekę króla Asurbanipala, zawierającą całą ówczesną wiedzę Sumerów
z co najmniej stu dziedzin nauki, przekazaną im � jak twierdzą � przez dwunastu bogów. Są
tu bardzo dokładne informacje o gwiazdach i planetach, ogromna wiedza matematyczna i
medyczna, tajniki metalurgii, rolnictwa i sztuki budowania rurociągów.

Atak z otchłani
Najbardziej szokująca jest ich znajomość astronomii. Okazuje się, że sześć tysięcy lat temu
Sumerowie wiedzieli, że Ziemia obraca się wokół słońca i znali budowę Układu Słonecznego.
Podzielili niebo na 12 znaków zodiaku. Wiedzieli jak rozmieszczone są wszystkie planety i
znali historię ich powstania. A przecież Uran został odkryty w 1782, Neptun w 1846, a Pluton
zaledwie w 1930 roku.
Według Sumerów, 4 miliardy lat temu w nasz system słoneczny wdarł się najeźdźca z głębin
kosmosu � Nibiru. Była to planeta wielkości Ziemi i � jak obliczyli naukowcy z NASA �
musiała poruszać się z prędkością 65 tys. km/godz.
Wokół naszego Słońca krążyły wówczas: Merkury, Wenus, Mars, Tiamat ze swym księżycem,
Jowisz, Saturn, Uran, Neptun i Pluton. Poruszały się w kierunku przeciwnym do wskazówek
zegara.

Schemat Układu Słonecznego wg

Schemat Układu Słonecznego wg
Sumerów z nieznaną nam planetą
Tiamat, ale bez Ziemi i Księżyca
Narodziny Ziemi i Księżyca
Gdy Nibiru wynurzył się z oceanu Kosmosu siły grawitacji Neptuna i Urana oraz pozostałych
planet Układu Słonecznego zaczęły go wciągać. Nibiru poruszał się na swej orbicie zgodnie z
ruchem wskazówek zegara, mimo to nie zderzył się z żadną planetą. Jego pole magnetyczne
oddziaływało jednak potężnie, że wywołało rozmaite kataklizmy. Najbardziej ucierpiała
Tiamat. Pole magnetyczne Nibiru wznieciło w niej ruchy tektoniczne. Na jej powierzchni
pojawiły się szerokie szczeliny, a w jedną z nich uderzył jeden z większych satelitów Nibiru
powodując pęknięcie planety na dwie części.

Górna część Tiamat razem ze swym księżycem została wyrzucona na nową orbitę. I tak
powstała Ziemia z naszym obecnym Księżycem. Reszta Tiamat została rozbita na kawałki i
utworzyła pas asteroid między Marsem i Jowiszem.

Schemat wędrówki Nibiru
A Nibiru? Odpłynął z okolic zranionej planety w ocean Kosmosu i stał się12 planetą Układu
Słonecznego. Astronomia potwierdza tę opowieść, chociaż do dzisiaj nie odnalazła Nibiru.
Przypuszcza się również, że na planecie tej żyją istoty inteligentne � o takim stopniu rozwoju,
że mogły odwiedzać Ziemię raz na 3 600 lat.

Poszukiwacze złota
Sumerowie twierdzą, że bogowie - nazywali ich Anunnaki - przybyli na Ziemię w
poszukiwaniu złota. Doprowadzili bowiem do tego, że życie na ich planecie stawało się
niemożliwe. Musieli chronić ginącą atmosferę. Jedynym rozwiązaniem było rozmieszczenie
nad nią warstewek złota jako tarczy. Brzmi to logicznie - współczesne statki kosmiczne
również pokrywa się cienką warstewką złota, by chronić kosmonautów przed
promieniowaniem. Niezbędne im złoto Anunnaki odkryli na Ziemi i dlatego wysłali na nią swą
misję. Początkowo szukali kruszcu w zatoce Perskiej. Bez powodzenia. Zaczęli więc budować
szyby górnicze. Pierwsze z nich o głębokości dochodzącej do 16 metrów - powstały w
południowej Afryce. Archeolodzy znaleźli dowody na to, że były wykorzystywane już 35 tys.,
50 tys. a nawet 100 tys. lat przed Chrystusem! Na odnalezionych w Niniwie tabliczkach
wyryte są wizerunki bogów, którzy zajmowali się eksploatacją minerałów. O kopalniach tych
wiedział również Salomon. Wymieniona w biblii kraina Ofir, z której sprowadzał złoto,
znajdowała się właśnie w Afryce.

Tak powstał człowiek
Odkrycie to rzuca nowe światło na pochodzenie człowieka. Ostatnio wiele się mówi o tym, że
prawdopodobnie Afryka Południowa była miejscem narodzin homo sapiens. W tekstach
sumeryjskich czytamy, iż bogowie wydobywali złoto na długo przed pojawieniem się ludzi. A
że praca ta była zbyt ciężka, postanowili stworzyć siłę roboczą. I powstał człowiek. Na
glinianych tabliczkach zapisana jest historia tego wydarzenia. Otóż najpierw próbowano do
tego celu wykorzystać istoty humanoidalne, ale eksperymenty nie powiodły się. Dalsze próby
przeprowadzano z małpami człekokształtnymi. Jedna z tabliczek relacjonuje, że jajo samicy
małpy zostało zapłodnione przez boga o imieniu Enki i umieszczone w łonie bogini-matki
Nimursag. Istoty zrodzone w ten sposób były bezpłodne, miały wady nerek, wątroby, nie
mogły utrzymać moczu. Dopiero eksperymenty, które dzisiaj możemy nazwać inżynierią
genetyczną, przyniosły sukces. Pierwszą udaną serię ludzi nazwano Adamu!

Czy Bóg jest kosmitą
Według Starego Testamentu "Adam", to nie tylko imię pierwszego mężczyzny, ale i pierwszej
pary ludzi: �Mężczyznę i niewiastę stworzył je i błogosławił im: i nazwał imię Adam...� Na
glinianych tabliczkach zachowała się także rycina przedstawiająca boga Enki, całą serię
identycznych osobników oraz boginkę Ninki, trzymającą na kolanach pierwszego człowieka.
Nie zapominajmy również i o tym, że w oryginalnej wersji Biblii, wyraz �bóg� występuje w
liczbie mnogiej. A więc pierwszy wers Starego Testamentu Na początku stworzył Bóg niebo i
ziemię", powinien brzmieć �Na początku bogowie stworzyli niebo i ziemię. O tym, że nie byli
ziemskiego pochodzenia świadczą teksty na glinianych tabliczkach.
Bogowie ci mogli pokonywać ogromne odległości w Kosmosie dzięki specjalnym pojazdom.
Ich piloci nazywali są przez Sumerów orłami. Potwierdziły to wykopaliska i odkrycia wielu
płaskorzeźb przedstawiających istoty człekokształtne w uniformach rzeczywiście
upodobniających je do orłów. Kim byli ci, którzy zostawili tak niezwykłą wiedzę? Sumerowie
nie uważali ich za bogów, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Wiedzieli, że są podobni do
ludzi. Nazywali ich din-gir co znaczy "sprawiedliwi ze statku kosmicznego".