Bogowie
starożytnej Grecji
Mitologia
To zbiór mitów, czyli opowieści
o starożytnych bogach i herosach
(bohaterach).
Może być:
mitologia grecka
mitologia rzymska
mity skandynawskie i innych kultur
KAŻDY Z BOGÓW MIAŁ SWOJE
ATRYBUTY I SPECJALNOŚĆ
ZEUS
–
ojciec bogów i ludzi, pan nieba i piorunów
POSEJDON
–
władca mórz
HADES – rządził światem podziemnym i zmarłych
HELIOS
–
bóg słońca podróżujący rydwanem
HERA – żona Zeusa, opiekunka małżeństw
HEFAJSTOS
–
bóg ognia, rzemiosł różnych, kowal
HERMES
–
boski posłaniec, opiekun wędrowców
APOLLO
–
bóg światła, sztuki, opiekun 9 muz
AFRODYTA
–
bogini miłości, opiekunka zakochanych
ATENA
–
bogini mądrości, opiekunka wojowników
ARES
– bóg wojny, ojciec Erosa – bożka miłości
Ż
YCIE BOGÓW
• GDZIE MIESZKALI BOGOWIE?
Bogowie żyli na Olimpie – greckiej górze. Nie było tam
dzikich zwierząt ani złej pogody. Zawsze panowała wiosna.
Pałac Zeusa był cały ze złota i drogich kamieni. Wejścia do
Olimpu strzegły hory, czyli dziewczęce boginki pór roku
• CO JEDLI I PILI?
Zwyczajnym pokarmem bogów była ambrozja, która dawała
moc ciału i nieśmiertelność duszy. Popijano ją nektarem –
winem
o niewysłowionym zapachu.
• JAKIE WIEDLI ŻYCIE?
Wiedli życie szczęśliwe, bez chorób. Czas spędzali na
zebraniach
i wystawnych ucztach. Ich kłótnie i spory trwały krótko, bo je
Zeus swą powagą rozstrzygał i uciszał. W życiu tym nie brak
było jednak zazdrości i intryg.
• W CZYM BYLI PODOBNI DO LUDZI?
Bogowie w swoich charakterach pełnych wad byli podobni
do ludzi
i żyli podobnie do bogatych ziemian czasów starożytnych.
Jedyną różnicą była nieśmiertelność i beztroska bogów.
DRZEWO GENEALOGICZNE
BOGÓW GRECKICH
URANOS + GAJA
AFRODYTA
z piany morskiej
KRONOS
+ REJA
CYKLOPI
I STURĘCY
OKEANOS
HADES
+ KORA
(
PERSEFONA)
POSEJDON
ZEUS
+ HERA
HESTIA
HEBE
ARES
ATENA
APOLLO
HEFAJSTOS
Helios
To bóg tarczy słonecznej,
wyjeżdżał codziennie na
swoim rydwanie, pędził
po wąskiej drodze
środkiem nieba, aby
wieczorem zanurzyć się w
falach oceanu, gdzie
odpoczywał do świtu.
Jego przejażdżka
symbolizowała wędrówkę
słońca bo niebie.
Hades
To bóg świata
podziemnego, syn
Kronosa i Rei, brat Zeusa
i Posejdona, panował
wraz ze swoją żoną
Persefoną nad duszami
zmarłych, podziemnymi
demonami. Atrybutami
boga były drzewa
cyprysowe i narcyzy,
sadzone na grobach, oraz
róg obfitości.
Zeus
• Był synem Kronosa i Rei, naczelnym
bóstwem nieba i ziemi, bogiem
światłości. Zsyłał deszcze, grzmoty i
pioruny. Stał na straży porządku
świata, sprawiedliwości, był
opiekunem wszystkich plemion
greckich, patronem każdego
gospodarstwa rolnego. Doznawał
wielkiej czci w całej Grecji, lecz
głównymi miejscami kultu były
Nemea i Olimp, gdzie obchodzono
ogólnogreckie uroczystości
poświęcona mu, oraz Dodona, w
której znajdowała się wyrocznia
boga. Atrybutami Zeusa były: berło,
piorun, orzeł i tarcza z frędzlami.
Hera
To największa bogini olimpijska,
siostra i żona Zeusa. Królowa
nieba i ziemi, opiekowała się
przede wszystkim kobietami
zamężnymi i życiem rodzinnym.
Ulubionym ptakiem tej bogini
był paw, roślinami lilia i granat.
Główne ośrodki kultu Hery
znajdowały się w Samos, Argos,
Sparcie i Mykenach.
Atena
To córka Zeusa i Metis
(Rozwagi). Bogini
mądrości, rozwagi i
wojny, opiekowała się
rzemiosłem, życiem
społecznym oraz
pracami kobiecymi,
zwłaszcza tkactwem.
Atrybutami Ateny
były: włócznia, hełm i
egida, ulubioną
rośliną – oliwka,
zwierzęciem – sowa.
Posejdon
Był to syn Kronosa i Rei, brat
Zeusa i Posejdona, bóg mórz,
rzek, wysp i półwyspów, panował
nad wszystkimi istotami żyjącymi
w wodach morskich i lądowych.
Jego władzy podlegali żeglarze
wraz ze swoimi statkami.
Atrybutem jego potęgi był
trójząb, dzięki któremu
wzniecane były burze morskie i
powodowano trzęsienie ziemi.
Głównym centrum kultu
Posejdona była świątynia na
Istmos, poświęcane mu były
konie i delfiny.
Demeter
To bogini ziemi, płodów
rolnych, a zwłaszcza łanów
zboża. Czczono ją w całej
Grecji, specjalnego kultu
doznawała jednak w świątyni
w Eleusis w Attyce.
Przypisywano jej
wynalezienie młyna, ona tez
miała nauczyć ludzi uprawy
jarzyn i bobu. Godłem
Demeter były kłosy zboża,
narcyz, mak, a ulubionym
ptakiem – żuraw.
Apollo
To syn Zeusa i Latony, bóg
piękna i słońca, strzelając
promieniami słonecznymi
leczył choroby a także
nagle zabijał ludzi. W
Delfach, za pośrednictwem
kapłanki Pytii, wieszczył
przyszłość. Czczony był
także jako bóg muzyki,
poezji, sztuki i nauki,
poświęcone mu były
łabędź, jastrząb, kruk, laur,
kołczan i łuk.
Artemida
To siostra-bliźniaczka
Apolla, dziewicza bogini
łowów, mściwa,
niedostępna dla ludzi,
zsyłająca nagłą śmierć na
kobiety w ciąży.
Opiekowała się
amazonkami, czczono ją
w górzystych krajach
Grecji, a zwłaszcza w
Arkadii. Ulubionym
zwierzęciem atrybutem –
półksiężyc.
bogini była łania,
Hermes
To bóg sprytu i
zręczności, boski
posłaniec. Pełnił funkcję
opiekuna dróg, heroldów,
podróżnych, kupców,
rzemieślników i złodziei.
Czczono go na wiele
sposobów, np.
umieszczano na drogach
słupy z jego popiersiem
(tzw. hermy). Atrybutami
Hermesa były: szeroki
kapelusz, kaduceusz
opleciony wężem oraz
ozdobne skrzydełka u nóg
i kapelusza.
Hefajstos
To syn Zeusa i Hery,
bóg ognia i sztuki
kowalskiej, słynął z
brzydoty i ułomności
( okulał, gdy został
dwa razy zrzucony z
Olimpu). Hefajstos
wzniósł boskie
pałace na Olimpie,
stworzył tarczę dla
Zeusa, trójząb dla
Posejdona i zbroję
dla Achillesa.
MITOLOGIA DAŁA POCZĄTEK
WIELU SFORMUŁOWANIOM,
UŻYWANYM DZIŚ W JĘZYKU
POTOCZNYM
Syzyfowa praca – praca bez efektu, na darmo, bez końca
Stajnia Augiasza – miejsce bardzo brudne, zaniedbane
Puszka Pandory – źródło wszelkich nieszczęść i chorób
Prometeizm – poświęcenie się dla innych, dobroczynność
Chronologia – uporządkowanie zgodne z występowaniem w
czasie
(Chronos – bóg czasu)
Heliocentryczny – mający słońce w centrum (Helios – bóg słońca)
Chaos – bezkształtna otchłań, z której kiedyś wyłoniły się
żywioły;
mieszanina wszystkiego, brak uporządkowania.