PROFESOR FELIKS KONECZNY

Wpisany przez Piotr Sławiński

 

 

Prof. Feliks Koneczny

(1862-1949

)

1 / 3

PROFESOR FELIKS KONECZNY

Wpisany przez Piotr Sławiński

    Dziesiątego lutego minęła 62 rocznica śmierci Feliksa Konecznego - wielkiego polskiego

uczonego i patrioty. Wielki geniusz rodu ludzkiego. Takim mianem ochrzcił Feliksa

Konecznego włoski miesięcznik „Humanitas”. W określeniu tym nie ma najmniejszej przesady,

bo bez wątpienia nasz uczony należy do najbardziej genialnych umysłów w historii. Siląc się na

porównania możemy go postawić na równi z M. Kopernikiem lub największymi filozofami.

    Urodził się 1 listopada 1862 r. w Krakowie, gdzie ukończył gimnazjum i Uniwersytet

Jagielloński. W roku 1888 uzyskał doktorat na wydziale filozofii. W 1890 wydelegowany przez

Polską  Akademię Umiejętności prowadził badania archiwów watykańskich. W latach

1891-1897 pracował przy prezydium Akademii Umiejętności.   

      W 1897 roku podjął pracę w bibliotece jagiellońskiej, gdzie doszedł do stanowiska

kustosza. W 1920 roku otrzymał habilitację z dziejów Europy Wschodniej. Tego samego roku

został mianowany profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, w

październiku został profesorem zwyczajnym. W Wilnie spędził 9 lat. W październiku 1929 roku

został usunięty z katedry uniwersyteckiej i przeniesiony na emeryturę. Powrócił do Krakowa. W

1945 prof. Feliks Koneczny, mający wówczas 83 lata, powołany został na katedrę

uniwersytecką w Krakowie. Aż do końca życia mimo osłabienia i schorowania był w pełni

aktywny, pisząc książki i artykuły w prasie katolickiej.

    Feliks Koneczny był historykiem i filozofem w historii. Ukoronowaniem jego wielkiego

dorobku naukowego jest „nauka porównawcza o cywilizacjach”. Przez zastosowanie

nowatorskich metod badawczych odkrył to, czego przez stulecia nie byli w stanie zgłębić

filozofowie i historycy. Dzięki Feliksowi Konecznemu procesy zachodzące w historii stały się

zrozumiałe, a prawa nimi powodujące sklasyfikowane.

    Za swoją nieprzeciętność naszemu geniuszowi przyszło zapłacić wysoką cenę. Nauka

Feliksa Konecznego okazała się bowiem bardzo niebezpieczna dla ludzi manipulujących

społeczeństwami  i narodami. W okresie międzywojennym władze sanacyjne odebrały mu

katedrę i skierowały na przymusową emeryturę. Podczas okupacji niszczono jego książki i

zamordowano synów. Za komuny, mimo że przyjęto go na Uniwersytet Jagielloński, zabroniono

mu wykładać, a dorobek naukowy obłożono cenzurą. Po 1989 okazało się, że dokonania

Feliksa Konecznego nadal są niebezpiecznie aktualne.

    Feliks Koneczny był żarliwym katolikiem, miłośnikiem kultury polskiej i cywilizacji łacińskiej.

To m.in. jemu zawdzięczamy wspaniale ukształtowaną młodzież i inteligencję XX- lecia

2 / 3

PROFESOR FELIKS KONECZNY

Wpisany przez Piotr Sławiński

międzywojennego. Bez wątpienia należał też do tych ludzi, których można by określić „kołami

ratunkowymi” rzuconymi przez Boga Polsce. Dopóty nauka Feliksa Konecznego będzie na

cenzurowanym, dopóty Polacy będą cierpieć. Tą krótką notę biograficzną zakończmy kilkoma

cytatami Feliksa Konecznego.

    „Głupiejemy i dziczejemy, ponieważ odrzuciliśmy hegomonię etyki nad wszystkimi

kategoriami bytu. Staczamy się do stanu acywilizacyjnego”.

   „Dla cywilizacji łacińskiej największym zagrożeniem są zrzeszenia ponadnarodowe, a

wszelkie działania niszczące państwa narodowe są ciosem w jej serce”.

    „Jeśli nie mamy zginąć marnie i zapaść się w niższości, jedyną radą na wszelkie

nasze kryzysy byłby nawrót do cywilizacji łacińskiej, do czystej cywilizacji łacińskiej”.

Piotr Sławiński

3 / 3