Proszki gaśnicze ze względu na skład chemiczny można podzielić na
dwie podstawowe grupy:
• proszki nadające się do gaszenia cieczy palnych, gazów oraz innych
materiałów organicznych, spalających się płomieniowo.
• Proszki specjalne, przeznaczone do gaszenia metali, związków
metaloorganicznych oraz materiałów organicznych spalających się
bezpłomieniowo ( żarzących się ).
Działanie pierwszej grupy jest możliwe po wytworzeniu obłoku
proszkowego, natomiast druga grupa wytwarza na palącej się powierzchni
warstwę izolującą przed dostępem tlenu z powietrza.
W praktyce proszki dzieli się w zależności od grup pożarów, do których są
one przeznaczone i są nimi [A. Mizerski, M. Sobolewski: Proszki gaśnicze.
„Środki gaśnicze. Ćwiczenia laboratoryjne”.]:
♦ Proszki BCE – przeznaczone do gaszenia pożarów płomieniowych.
Podstawowymi składnikami tych proszków są wodorowęglany metali
alkalicznych (wodorowęglan potasu, wodorowęglan sodu), węglany
(węglan wapnia, węglan sodu) oraz siarczany (np.: siarczan potasu ).
♦ Proszki ABCDE – jako proszki uniwersalne przeznaczone do gaszenia
pożarów płomieniowych, bezpłomieniowych oraz płonących metali.
Głównymi składnikami są tu ortofosforany amonowe (fosforan jedno -
amonowy, fosforan dwu – amonowy), niekiedy z dodatkiem siarczanów
i wodorosiarczanów amonowych .
♦ Proszki specjalne – przeznaczone do gaszenia pożarów metali,
zawierające głównie chlorek sodu lub potasu, czteroboran sodowy,
grafit, mikrogranulki węglowe, wysokotopliwe żywice.