Podział proszków gaśniczych

Proszki gaśnicze ze względu na skład chemiczny można podzielić na

dwie podstawowe grupy:

•

proszki nadające się do gaszenia cieczy palnych, gazów oraz innych
materiałów organicznych, spalających się płomieniowo.

•

Proszki specjalne, przeznaczone do gaszenia metali, związków
metaloorganicznych oraz materiałów organicznych spalających się
bezpłomieniowo ( żarzących się ).

Działanie pierwszej grupy jest możliwe po wytworzeniu obłoku

proszkowego, natomiast druga grupa wytwarza na palącej się powierzchni
warstwę izolującą przed dostępem tlenu z powietrza.

W praktyce proszki dzieli się w zależności od grup pożarów, do których są
one przeznaczone i są nimi [A. Mizerski, M. Sobolewski: Proszki gaśnicze.
„Środki gaśnicze. Ćwiczenia laboratoryjne”.]:

♦

Proszki BC

E

– przeznaczone do gaszenia pożarów płomieniowych.

Podstawowymi składnikami tych proszków są wodorowęglany metali
alkalicznych (wodorowęglan potasu, wodorowęglan sodu), węglany
(węglan wapnia, węglan sodu) oraz siarczany (np.: siarczan potasu ).

♦

Proszki ABCD

E

– jako proszki uniwersalne przeznaczone do gaszenia

pożarów płomieniowych, bezpłomieniowych oraz płonących metali.
Głównymi składnikami są tu ortofosforany amonowe (fosforan jedno -
amonowy, fosforan dwu – amonowy), niekiedy z dodatkiem siarczanów
i wodorosiarczanów amonowych .

♦

Proszki specjalne – przeznaczone do gaszenia pożarów metali,
zawierające głównie chlorek sodu lub potasu, czteroboran sodowy,
grafit, mikrogranulki węglowe, wysokotopliwe żywice.