"Materiały ceramiczne charakteryzują się odmiennymi właściwościami mechanicznymi niż

metale, co ma kolosalne znaczenie przy projektowaniu i wykonywaniu konstrukcji z tych

materiałów. Wszystkie ceramiki są twardymi, ale kruchymi ciałami stałymi, a ich właściwości

podlegają większemu rozrzutowi wartości niż metale. Tworzywa ceramiczne posiadają stały,

ściśle określony moduł sprężystości Younga. Ceramiki mają zwykle większy moduł Younga

niż metale, co jest związane z wysoką trwałością wiązań jonowych w prostych tlenkach i

kowalencyjnych wiązań w krzemianach. Gęstość materiałów ceramicznych jest mała,

ponieważ składają się one w większości z lekkich atomów, a ich struktura nie jest gęsto

upakowana. Tworzywa ceramiczne są najtwardszymi z ciał stałych. Twardość materiałów

ceramicznych jest wysoka dzięki wiązaniom jonowym lub kowalencyjnym sieci krystalicznej,

która stawia silny opór dyslokacjom. Materiały ceramiczne są generalnie odporne na ścieranie

podczas kontaktu z twardymi przedmiotami. Odporność ta wynika z dużej twardości ceramik.

Zniszczenie materiału ceramicznego wywołane jest występowaniem w nich defektów

mikrostruktury, które rozmieszczone są w materiale w sposób mniej lub bardziej

przypadkowo. Rola tych defektów polega na koncentracji naprężeń, zapoczątkowujących

pękanie i sprzyjających rozprzestrzenianiu się pęknięć. Do defektów mikrostruktury należą

rysy, pory, wtrącenia nieorganiczne i organiczne oraz defekty powstałe w wyniku spiekania

proszków zawierających aglomeraty ziaren. Opisane defekty struktury występują w materiale

i są rozmieszczone w sposób przypadkowy. Z tego powodu poszczególne próbki materiału

różnią się w sposób przypadkowy ilością i rodzajem defektów. Wskutek losowego

występowania defektów, kolejno badane próbki tego samego materiału mogą wykazywać

rozrzut wartości wytrzymałości mechanicznej. Opisana zmienność wartości powoduje, iż

charakteryzując parametry wytrzymałości materiałów ceramicznych, posługujemy się

wartościami umownymi. Dla ceramiki można wykonać trzy rodzaje prób

wytrzymałościowych: na rozciąganie, na zginanie i na ściskanie.

Materiały ceramiczne wykazują niską umowną wytrzymałość na zginanie i potencjalnie

wysoką (w przybliżeniu 15-krotnie większą) umowną wytrzymałość na ściskanie. Wartości

wytrzymałości na ściskanie są duże, ponieważ pęknięcia powstające podczas ściskania

rozprzestrzeniają się w sposób stabilny, zmieniając swą początkową orientację na równoległą

do osi ściskania "