Pomiar rezystancji stanowisk i występujących na nich napięć dotykowych
1. Odpowiedzieć na pytania:
1.1 Dla jakich celów wykonuje się pomiary rezystancji stanowisk (podłóg i ścian)?
1.2 Ile powinna wynosić rezystancja stanowiska, aby to stanowisko mogło stanowić środek ochrony przy dotyku pośrednim (przy rażeniu na drodze ręka-stopy)?
1.3 Jakie zadanie spełnia ochrona przez zastosowanie stanowiska nieprzewodzącego, a jakie ochrona przez zastosowanie nieuziemionych połączeń wyrównawczych?
1.4 Jakie stosuje się metody pomiaru rezystancji stanowiska? Wymienić ich zalety i wady.
1.5 Na czym polega metoda techniczna pomiaru rezystancji stanowiska, jakie wymagania stawia się elementom układu pomiarowego?
1.6 Na czym polega metoda woltomierzowa pomiaru rezystancji stanowiska i dlaczego
U
rezystancję tą wyznacza się z zależności R = R
?
st
z
1 −1
U2
1.7 Jakie wymagania stawia się elektrodom odwzorowującym styczność stóp ludzkich ze stanowiskiem i jakie są konstrukcje tych elektrod?
1.8 Co to jest napięcie dotykowe i napięcie dotykowe rażeniowe? Jakie są zasady pomiaru tych napięć (schemat układu pomiarowego)?
1.9 Jakie wymagania stawia się elementom układu do pomiaru napięć dotykowych i napięć dotykowych rażeniowych? Jak oblicza się największe spodziewane wartości tych napięć?
1.10 Jakie są największe dopuszczalne długotrwale napięcia dotykowe w instalacjach elektrycznych niskiego napięcia?
2. Zmierzyć i obliczyć rezystancję stanowisk wskazanych przez prowadzącego. Pomiary wykonać metodą techniczną (skrypt: rys. 1, ćw. 9), metodą woltomierzową (rys. 2) oraz omomierzem induktorowym - najpierw na stanowiskach suchych, a następnie na stanowiskach mokrych (zwilżonych wodą). Do pomiarów zastosować elektrodę przedstawioną na rys. 3.
3. Zmierzyć napięcia dotykowe i dotykowe rażeniowe na suchych i mokrych stanowiskach, o których mowa w punkcie 2. Pomiary wykonać w układzie przedstawionym na rys. 5 ćw.
9 skryptu. Obliczyć największe spodziewane napięcia dotykowe.