Joseph Louis de Lagrange

(1736 - 1813)

Lagrange urodził się w rodzinie włoskiej, mającej przodków francuskich, w
Turynie. W latach sześćdziesiątych XVIII wieku wprowadził kilka niezwykle
oryginalnych własnych metod do studiów nad ruchem Księżyca i innych
perturbacji w ruchu Jowisza oraz Saturna, które zostały uwieńczone nagrodą
Akademii Paryskiej w 1766 roku. W 1772 r. otrzymał nagrodę Akademii za
opracowanie zagadnienia trzech ciał, tj. ruchu Księżyca (dowolnie małe ciało,
znajdujące się w równych odległościach od Słońca i Jowisza, czyli w wierzchołku
trójkąta równobocznego, pozostaje w tym położeniu tak długo, dopóki
perturbacje ze strony innych planet nie wyprowadzą go z tego miejsca).
Ponownie Lagrange odniósł sukces obliczając, jak kształt Księżyca ma wpływ na
jego ruch - oraz podobnie dla ruchu Ziemi (nagroda Akademii).
Seria nagród Akademii nie przestawała faworyzować prac o najwyższej jakości,
lecz Lagrange`a nużyło i krępowało zarazem, że jego prace wciąż zajmowały
najwyższe lokaty; przedkładał pisanie pamiętników. Jego ostatnie wejście na
scenę astronomiczną nastąpiło w 1780 r., kiedy otrzymał nagrodę za ważne
badania nad perturbacjami orbit kometarnych z powodu oddziaływania planet.
Cieszył się wielkim poważaniem Cesarza Napoleona, który mianował astronoma

wielkim oficerem Legii Honorowej i senatorem. Najważniejszym dziełem jego życia była "Mechanika analityczna".
Kiedy umarł w 1813 r., mowę pożegnalną w Panteonie wygłosił sam Laplace.

Copyright (c) 2001

Włodzimierz Nabywaniec

& Ewa Chodyniecka-Szarecka