Fronda - Archiwum - Nr 02-03 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:6.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.0pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; } .font4 { font:10.0pt "Arial", sans-serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; dostajesz jakiejś niesamowitej energii i zaczynasz tego człowieka traktowaćpoważnie, najbardziej poważnie jak tylko można. Zaczynałem jakby zatracać świadomość, l co gorsze, pewnego dnia, na jednym z takich spotkań uzmysłowiłem sobie, że przestałem być niezależnym dziennikarzem, że zaczynam pisać o rzeczach, o których dotąd nigdy nie pisałem i to jakby pod dyktando. Przestałem się zajmować polityką, nie byłem w stanie o niej pisać. Wiedziałem już wtedy, że jest mało istotna, bo to nie politycy rządzą tym światem. Zacząłem nagle pisać jakieś dziwne eseje, wiersze. A ja przecież nigdy nie byłem literatem. Nie miałem takich ambicji. Ba! śmiałem się z literatów. Pisałem je zupełnie bezwiednie. Pod dyktando! Były to rzeczy straszne. Nie mówię tu o ich poziomie literackim, ale o ich treści. Powiem tylko tyle, że zawierały w sobie koszmarny przekaz adresowany do ludzkiej podświadomości, mimo iż na pierwszy rzut oka wyglądały dość niewinnie. Ot, takie sobie niewinne prowokacje i zabawy. To było bardzo często drukowane, ale nie ja wybierałem redakcje. Każdy tekst pokazywałem podczas tych spotkań różnym osobom, l to nie pod wpływem przymusu czy poczucia obowiązku. Robiłem to z własnej woli i nie przyszło mi nawet na myśl, że są to moje teksty i ja o ich losie powinienem decydować. Po prostu stałem się medium. Z tego obłędnego kręgu osób i spotkań wyrwał mnie wypadek. Pewnego dnia wpadłem zwyczajnie pod samochód. Byłem dość ostro połamany i potłuczony. W szpitalu spotkałem pewnego człowieka. Był tam sanitariuszem. Był to dziwny człowiek, taki bardzo zamknięty w sobie, zamyślony, osobny. Kiedyś, gdy czekałem na jakieś badanie, zaczęliśmy rozmawiać, l potem rozmawialiśmy po kilka godzin dziennie. Okazało się, że ten człowiek przeżył dokładnie to samo i już wiedziałem co mam dalej robić i co tak naprawdę jest ważne. Kiedy poczułem się lepiej i wyszedłem ze szpitala, wyrzuciłem z domu wszystkie książki, wszystkie notatki, wszystkie płyty, czyli wszystkie niepotrzebne rzeczy. Bo one, stary, są niepotrzebne, to stek głupot, uciekaj od tego, to jest niedobre. A teraz już idź. Nie chcę już z tobą rozmawiać. Dlatego, że cię lubię nic więcej ci nie powiem, bo nic więcej nie może zostać powiedziane, uwierz mi". Józef wstał i powoli podszedł do stołu, na którym leżała martwa, naga dziewczyna. Założył gumowe rękawiczki, odkręcił wodę i zaczął delikatnie obmywać jej ciało. Ja zaś pełen niedosytu składałem notatki. Zanim schowałem magnetofon, postanowiłem sprawdzić jakość nagrania. Na kasecie znajdowały się tylko strzępy z całej rozmowy. W domu przesłuchałem kasetę jeszcze raz. Zniknęły całe fragmenty dotyczące okresu tuż przed wypadkiem. Magnetofon nie był zepsuty. Chcąc uzupełnić notatki poszedłem do kostnicy. Kiedy opowiedziałem o swoimkłopocie, Józef uśmiechnął się łagodnie i powiedział:- To dobrze, ktoś cię chroni. Widocznie to miało zostać nie zapisane. Mirosław Spychalsld Imiona bohaterów zostały zmienione. Fragment przygotowywanej książki pt. "Pierwszy sztach wolności" 80 FRONDA JESIEŃ / ZMA 1994 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();