Cytat




GUSTAW
Łatwo ci kazać, mnie spełnić - nad siły
z wzrastającym zapałem
Słuchaj, Anielo, słuchaj tego głosu,
Co ufnie zwierza' całą przyszłość losu!
Aniela wstaje.
Z otwartą duszą jak przed bóstwem stoję;
W twym ręku szczęście i nieszczęście moje;
Wznieś je na szali, ale wznoś pomału...
zatrzymując odchodzącą
Słuchaj, nie żądam mych uczuć podziału,
Prośba nie zjedna, co jest serca darem;
Lecz nie gardź moim, mnie chlubnym zamiarem,
A wszelkich starań, wszelkich sił dołożę,
Których być zdolną szczera miłość może,
Abym to zyskał, czego dziś nie mogę;
Lecz wskaż, Anielo, wskaż zbawienną drogę!...
zatrzymując ją
Jak to? Bez słowa odchodzisz ode mnie?
zatrzymując i z zapałem
Tej więc, do której zawsze niedaremnie
Każdy w nieszczęściu słuszne prawo rości,
Klękając
Patrz, u nóg twoich błagam twej - litości!
Aniela odchodzi w prawe drzwi w głębi. Gustaw zostaje w tym
położeniu; obrócony ku parterowi, kiwa głową, jakby mówił:
�proszę ja kogo!" Wstaje za pierwszym słowem Klary.