Fryderyk Chopin -

największy polski

kompozytor

i pianista

Opracowanie prezentacji
multimedialnej:

Marta Nagaduś- Dziekan

Fryderyk Chopin

urodził się

22 lutego 1810 roku w
Żelazowej Woli.

Dwór w Żelazowej Woli-

własność rodziny Skarbków

Rodzice

Fryderyka

Mikołaj Chopin

Justyna

z domu

Krzyżanowska

Ojciec Fryderyka był Francuzem,

pochodził z Lotaryngii.

Początkowo był nauczycielem synów

hrabiego Skarbka w Żelazowej Woli.
Po przeniesieniu się do Warszawy,
zostaje wykładowcą literatury i języka
francuskiego
w Liceum Warszawskim.

Budynek Liceum Warszawskiego

Mama Fryderyka była kobietą

bardzo muzykalną. Często grała
w domu
na fortepianie. Mały Frycek z
zachwytem słuchał tej muzyki.

Mama bardzo wcześnie

zauważyła nieprzeciętne
zdolności syna i przeczuwała jego
wielką karierę muzyczną.

Rodzeństwo

Fryderyka

Miał starszą siostrę Ludwikę oraz
dwie młodsze: Izabelę i Emilkę.

Ludwika

Izabela

Emilia

Przeprowadzka do

Warszawy

Plac Zamkowy

Wkrótce po urodzeniu się

Fryderyka, rodzina Chopinów
przenosi się
z Żelazowej Woli do Warszawy.

Tam rodzice prowadzą

pensjonat
dla chłopców, pochodzących
ze szlacheckich domów i
kształcących się
w Warszawie.

Niezwykły talent

młodego Fryderyka

Fryderyk bardzo wcześnie ujawnia

niezwykłą muzykalność i łatwość gry na
fortepianie. Często grywa na 4 ręce ze swoją
siostrą Ludwiką.

W wieku 6 lat Frycek rozpoczyna

regularną naukę gry na fortepianie. Jego
pierwszym nauczycielem - oczywiście po
matce- zostaje pochodzący z Czech

Wojciech Żywny.

To jemu 11- letni Chopin ofiaruje na

imienimy

Poloneza

As- dur.

Wojciech Żywny

Mając 7 lat komponuje

swój pierwszy utwór.

Jest nim Polonez g- moll.

Fryderyk dedykował

ten utwór Wiktorii Skarbek.

W wieku 8 lat występuje na publicznym

koncercie w Warszawie.
Warszawiacy nazwali chłopca „cudownym
dzieckiem”. Odtąd powozy bardzo często
zabierają młodego geniusza na prywatne
koncerty w salonach.

Po jednym z takich występów

„Chopinek” rzucił się matce na szyję i
powiedział: - „Mamusiu, w czasie

koncertu wszyscy
patrzyli się
na mój
kołnierzyk!”.

Salon w arystokratycznym domu

Czas spędzony na

nauce

Jest rok 1823. Fryderyk ma

wówczas 13 lat. Wstępuje do IV
klasy
Liceum Warszawskiego.

Po trzech latach nauki,

ze względu na zły stan zdrowia,
kończy naukę w Liceum z
wynikiem celującym.

W tym budynku

w latach 1823- 1826

zdobywał wiedzę

młody Fryderyk.

We wrześniu 1826 roku Chopin

rozpoczyna naukę w Szkole Głównej
Muzyki w Warszawie.
Zajmuje mu ona 6 godzin tygodniowo. Pod
bacznym okiem profesora Józefa Elsnera
zgłębia tajniki sztuki kompozycji i
kontrapunktu. Chopin okazuje się być
genialnym uczniem.

W lipcu 1829 roku kończy Szkołę z
wyróżnieniem,
w jego dokumentach widnieje notatka:
„Szczególna zdatność, geniusz
muzyczny”.

Józef Elsner

Zdrowie młodego

Fryderyka

Odkąd przyszedł na świat, rodzice

nieustannie drżą o jego zdrowie, jest
bowiem wątłym, chorowitym dzieckiem. By
wzmocnić siły organizmu, co roku wyjeżdża
na wakacje do Szafarni, do Sokołowa,
do Sannik/ Płocka, zapraszany przez
przyjaciół.
Tam słucha wiejskiej muzyki, spaceruje
wśród mazowieckich i kujawskich pól, łąk,
rozsochatych wierzb.

Mając 16 lat wyjeżdża z matką i

dwoma siostrami (Ludwiką i Emilką)

do Dusznik na kurację,

która przynosi upragnioną poprawę

zdrowia.

Przyjaciele

Chopina

Fryderyk jest miłym, kulturalnym,

młodym człowiekiem. Przebywa w

najlepszych kręgach ówczesnej

Warszawy. Jest duszą towarzystwa,

ma duże poczucie humoru. Sława nie

przewraca

mu jednak w głowie. Wśród ogromnej

rzeszy ludzi potrafi dostrzec prawdziwych

przyjaciół.

Zawsze może liczyć na Tytusa

Wojciechowskiego, Jana

Białobłockiego, Jana Matuszyńskiego,

Dominika Dziewanowskiego z

Szafarni.

Ważną rolę w jego młodzieńczym

życiu zajmuje Konstancja Gładkowska.
Konstancja jest jego pierwszą miłością.

Znacznie później poznaje Marię

Wodzińską.
Dla niej Fryderyk komponuje Nokturn

Es- dur oraz Walca As- dur.

Maria Wodzińska-

uczennica i narzeczona Chopina

Nokturn Es- dur

Konstancja Gładkowska-

polska śpiewaczka,

młodzieńczy ideał Chopina

Samodzielne podróże

młodego Chopina

Rodzice bardzo wcześnie uczyli Chopina

samodzielności. Mieli do niego pełne
zaufanie,
nic więc dziwnego, że pozwalali mu na
samotne podróże. Ciekawość świata, chęć
poznania własnego kraju gna go po Polsce. Z
Szafarni, gdzie spędza wakacje, wyjeżdża na
Pomorze, do Torunia i Gdańska. Z
Warszawy udaje się na Mazowsze, w
Lubelskie.
Odwiedza również matkę chrzestną, Annę ze
Skarbków, mieszkającą w Strzyżewie w
Poznańskiem. „Przypadkowa” koncertuje w
sąsiednim Antoninie- posiadłości księcia
Antoniego Radziwiłła.

Jesienią 1828 roku, czyli mając

18 lat wyrusza w podróż do
Berlina.
Pobyt w Berlinie ma dla Chopina
ogromne znaczenie. Tu po raz
pierwszy styka się
z „muzyką europejską”.

Rok później, latem 1829 roku udaje

się
w podróż do Wiednia. Po drodze zwiedza
Kraków, Ojców, Pieskową Skałę. Na
samym początku swojego pobytu nad
Dunajem pisze list
do rodziców: „Dziś mędrszy i
doświadczeńszy jestem o jakie 4 lata”.
W Wiedniu spędza trzy tygodnie. Do
domu wraca okrężną drogą przez Pragę,
Cieplice, Drezno.

Wiedeń

Ostatni koncert w

Warszawie

W 1830 roku ma miejsce

koncert pożegnalny, na którym
Chopin gra
Koncert fortepianowy e- moll
i Fantazję na tematy polskie.

Później opuszcza Warszawę, by

nigdy już nie powrócić do Polski.

Wyjazd za

granicę

Ciężko było mu rozstać się z

rodziną, przyjaciółmi, Warszawą.
Ciągnęła go jednak ciekawość
świata i chęć udowodnienia,
że jest wspaniałym pianistą i
kompozytorem.
Udaje się przez Pragę do
Wiednia,
a stamtąd w 1831 roku do Paryża.

Fryderyk podróżował

dyliżansem.

Życie w Paryżu

Na emigracji poznał wielu sławnych
kompozytorów, pisarzy, malarzy. Dawał
koncerty w najsłynniejszych salach
koncertowych ówczesnej Europy, np. Sali
Pleyela oraz w salonach arystokracji.
Chopin przywiązywał ogromną rolę do
jakości instrumentu. We Francji jego
ulubionymi instrumentami były
fortepiany Pleyela.

Ostatni fortepian, na którym
grał Chopin firmy I. Pleyela.

Poświęcił się

również pracy
dydaktycznej.
Jego uczniami byli
m.in.:
Maria Wodzińska,
M. Czartoryska,
Karol Mikuli,
Maria Kalergis,
Delfina Potocka,
Jane W. Striling.

Delfina Potocka-

uczennica Chopina

Fryderyk Chopin i George

Sand

W 1836 roku Chopin spotyka w
Paryżu George Sand. Z czasem
ta francuska powieściopisarka
zaczyna odgrywać znaczącą rolę
w życiu Chopina. Dwa lata
później wyjeżdżają razem na
Majorkę, wyspę położoną na
Morzu Śródziemnym, należącą do
Hiszpanii. Tam ciężko choruje.

Lato 1839 roku spędza w Nohant-
siedzibie George Sand, oddalonej
300 km od Paryża. Powoli wraca
do zdrowia. Komponuje Mazurki,
kończy rozpoczęte utwory.
Jest tam bardzo szczęśliwy. W

Nohant wypoczywa każdego roku,

aż do 1846.

Nohant

George

Sand

Ostatnia

podróż

Jest rok 1848.

Chopin wyjeżdża w swoją
ostatnią podróż do Anglii.
Tam udziela lekcji gry
na fortepianie i koncertuje,
m. in. w obecności królowej
Wiktorii.
Z Londynu wyjeżdża
do Szkocji, gdzie spędza
kilka tygodni u rodziny
Jane Stirling-
uczennicy Chopina.

Big Ben

i budynek Parlamentu

Most na Tamizie w Londynie

Ostatni rok życia

Chopina

Nastaje 1849 rok. Fryderyk
Chopin jest już bardzo
chory. Otoczony jest kręgiem
oddanych przyjaciół.
Częstymi gośćmi w jego
paryskim mieszkaniu są:
Delfina Potocka i Maria
Kalergis- uczennice
Chopina; Eugene Delacroix-
portrecista Chopina; Cyprian
Kamil Norwid- poeta. W
sierpniu przyjeżdża do Paryża
ukochana siostra Ludwika
z mężem i córką.