1

Ja wiem w kogo ja wierzę

Stałością duszy mej

Mój Pan w tym sakramencie

Pełen potęgi swej

To Ten co zstąpił z nieba co

życie za mnie dał

I pod postacią chleba pozostać

z nami chciał

2

Ja wiem w kim mam nadzieję
W słabości mojej moc
To Ten przed którym światło

pali się w dzień i noc

On moim szczęściem w życiu
On światłem w zgonu dzień
Zwycięża mroki grzechu
Rozprasza śmierci cień

3

Ja wiem kogo miłuję ,

Nad wszelki świata czar

Kto poi duszę moją ,

kto zna miłości żar

To król nad wszystkie króle
Wielki i słodki Pan
Co karmi dusze głodne
Ciałem i Krwią swych ran

Błogosławiony,

kto się boi Pana

1. Być bliżej Ciebie chcę,

o Boże mój.

Z Tobą przez życie lżej

nieść krzyża znój.

Ty w sercu moim trwasz, z

miłością Stwórcy ziem,

Tulisz w ojcowski płaszcz,

chroniąc mnie w nim.

2. Być bliżej Ciebie chcę, na

każdy dzień,

Za Tobą życiem swym iść jako

cień,

Daj tylko, Boże dusz, obecność

Twoją czuć,

Myśl moją pośród burz na

Ciebie zwróć.

3. Choć jak wędrowiec sam idę

przez noc,

W Tobie niech siłę mam i w

Tobie moc,

Gdy czuwam i wśród snu, czy

słońce jest czy mrok,

Niechaj mnie strzeże Twój, o

Panie wzrok.

1. O Święta Uczto! tu Swoim

Ciałem

Karmi nas Chrystus, napawa

Krwią.

W sercu człowieka biednym i

małym

Jasności Bóstwa ukryte są.

Skąd nam to szczęście

niewysłowione,

Że Bóg pokarmem naszym się

stał,

Że Jego Serce z naszym

złączone,

Że na tej ziemi niebo nam dał.

Anielski Chlebie, witamy

Ciebie!

Wieczny i żywy: Tyś Bóg

prawdziwy.

Tobie dzięki, miłość, cześć!

2. Chóry anielskie, przyjdźcie z

Syjonu,

Z nami dziękczynny zanucić śpiew.

Na ziemi u stóp Jezusa tronu,

Za Jego Ciało; za Boską Krew!

Ten, który w wiecznym niebios

zachwycie,

Już bez zasłony daje się wam.

W nas także Boskie zasila życie,

Chlebem na ziemi staje się nam.

Anielski Chlebie, witamy

Ciebie!

Wieczny i żywy: Tyś Bóg

prawdziwy.

Tobie dzięki, miłość, cześć!

1. Zbliżam się w pokorze i

niskości swej,

Wielbię Twój majestat,

skryty w Hostii tej.

Tobie dziś w ofierze

serce daję swe,

O, utwierdzaj w wierze,

Jezu dzieci Twe.

2. Mylą się, o Boże,

w Tobie wzrok i smak,

Kto się im poddaje,

temu wiary brak,

Ja jedynie wierzyć

Twej nauce chcę,

że w postaci Chleba

utaiłeś się.

3. Bóstwo Swe na Krzyżu

skryłeś wobec nas,

Tu ukryte z Bóstwem

Człowieczeństwo wraz,

Lecz w Oboje wierząc, wiem,

że dojdę tam,

Gdzieś przygarnął łotra,

Do Twych niebios bram.

1

Pójdź do Jezusa,do niebios bram
W nim tylko szukaj pociechy tam
On cię napoi,krwią swoich ran
On Ojciec Lekarz Pan
Słuchaj Jezu jak cię błaga lud
Słuchaj słuchaj uczyń z nami cud
Przemień o Jezu smutny ten czas
O Jezu pociesz nas

2

Że z nami jesteś,pozwól to czuć
Nadzieję naszą omdlałą wzbudź
Daj przetrwać mężnie ,
prób ciężkich czas
O Jezu pociesz nas
Słuchaj Jezu jak cię błaga lud
Słuchaj słuchaj uczyń z nami cud
Przemień o Jezu smutny ten czas
O Jezu pociesz nas

1. Jezu, zostań w nas!
Jezu połącz nas!
Złącz nas w prawdzie i miłości,
Który jesteś w nas!

2. Jezu, połącz nas!
Stań pośrodku nas!
Jedno serce, jedną duszę
Stwórz, o Jezu, w nas!

1. Z tej biednej ziemi, z tej łez

doliny

Tęskny się w niebo unosi dźwięk.

O Boskie Serce, skarbie jedyny,

Wysłuchaj grzesznych serc

naszych jęk!

Nie chciej odrzucać modlitwy tej,

Bo Twej litości błagamy w niej.

Serce Jezusa, ucieczko nasza,

Zlituj się, zlituj nad ludem swym!

2. W Tobie, o Serce Króla

naszego,

Świeci nam słodkich nadziei

blask,

Ty nie odrzucisz ludu swojego,

Tyś niezgłębioną przepaścią

łask.

A naszą nędzę tak dobrze

znasz,

My bardzo biedni, o Panie nasz!

Serce Jezusa, Ucieczko nasza,

Zlituj się, zlituj nad ludem

swym!