Eskalacja dawki Imatynibu jest

skuteczna u chorych z przewlekła

białaczką szpikową w fazie

przewlekłej (CML-CP)

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

2

IRIS- Eskalacja dawki

•

W badaniu IRIS u 106 z 551 chorych
(19%) randomizowanych do leczenia
imatynibem zwiększono dawkę
imatynibu do 600-800 mg/d przed 31
stycznia 2007

─

U 39 (37%) zgodnie z protokołem badania
IRIS

─

U 48 (45%) zgodne z kryteriami ELN

─

U 58 (55%) wg decyzji lekarza (powód
nieznany)

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

3

Badanie IRIS – eskalacja dawki

(n = 106 / 551, 19%)

Powody do eskalacji dawki:

-

zgodnie z protokołem badania IRIS

-

zgodnie z zaleceniami ELN

-

powód inny lub nie podany

39 / 106 (37%)

48 / 106 (45%)

58 / 106 (55%)

 

Mediana intensywności dawki przed

eskalacją (wszyscy chorzy):

400 mg/d (zakres, 251-

400 mg/d)

 

Mediana intensywności dawki po

eskalacji (wszyscy chorzy):

604 mg/d (zakres, 294-

800 mg/d)

 

Mediana czasu do eskalacji dawki

22 miesiące (n = 106)

- 14,4 miesiąca (wg IRIS, n

= 39)

- 15,6 miesiąca (wg ELN, n

= 48)

Mediana czasu leczenia zwiększoną

dawką (wszyscy chorzy)

19,4 miesiąca

 

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

4

Badanie IRIS – eskalacja dawki

Kryteria eskalacji dawki (n = 106)

Powody zgodne z protokołem IRIS n = 39 n

(%)

Brak CHR po 3 miesiącach

7 (18)

Brak minor CyR po 12 miesiącach

8 (21)

Utrata MCyR

18 (44)

Progresja

6 (15)

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

5

Badanie IRIS – eskalacja dawki

Kryteria eskalacji dawki (n = 106)

Powody zgodne z kryteriami ELN n = 48

n (%)

Po 3 miesiącach: niepowodzenie leczenia (brak HR)

lub odpowiedź suboptymalna (< CHR)

7 (15)

Po 6 miesiącach: niepowodzenie leczenia (brak CHR,

brak CyR)

1 (2)

12 miesiącach: odpowiedź suboptymalna (brak

CCyR)

4 (8)

12 miesiącach: niepowodzenie leczenia (brak MCyR)

11 (23)

18 miesiącach: niepowodzenie leczenia (brak CCyR)

10 (21)

Utrata uzyskanej uprzednio odpowiedzi (kiedykolwiek

w trakcie leczenia)

15 (31)

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

6

Badanie IRIS – eskalacja dawki

(n = 106 / 551, 19%)

Eskalacja dawki

IRIS (n = 39)

ELN (n = 48)

Wszyscy chorzy (n =

106)

PFS

81%

90%

89%

OS

81%

89%

84%

Po 36 miesiącach:

Po 12 miesiącach (wg protokołu IRIS):

U

86%

chorych uzyskano HR (której uprzednio nie

uzyskali lub utracili)
U

38%

chorych uzyskano CyR (której uprzednio nie

uzyskali lub utracili)

Po 12 miesiącach (wg kryteriów ELN):

U

67%

uzyskano HR (której uprzednio nie uzyskali lub

utracili)
U

36%

uzyskano CyR (której uprzednio nie uzyskali lub

utracili)

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

7

Badanie IRIS – eskalacja dawki

Bezpieczeństwo

•

Do analizy bezpieczeństwa zakwalifikowano 67
pacjentów

Hematologic
zne
zdarzenia
niepożądane
w stopniu
3/4

Przed

zwiększeniem

dawki do ≥600

mg/d

(N = 551)

n (%)

Po zwiększeniu

dawki do ≥600

mg/d

(N = 67)

n (%)

Po zwiększeniu

dawki do ≥800

mg/d

(N = 40)

n (%)

Niedokrwistoś
ć

17 (3.1)

5 (7.5)

3 (7.5)

Trombocytope
nia

45 (8.2)

7 (10.4)

4 (10.0)

8

Badanie IRIS – eskalacja dawki

Bezpieczeństwo

Niehematologiczne
zdarzenia

niepożądane w stopniu
3/4

Przed

zwiększeniem

dawki do ≥600

mg/d

(N = 551) %

Po zwiększeniu

dawki do ≥600

mg/d

(N = 67) %

Retencja płynów

Inna postać retencji

płynów

Obrzęki powierzchowne

2.0
1.1
0.9

1.5
1.1
1.5

Bóle głowy

0.4

1.5

Bóle brzucha

3.1

4.5

Krwawienia
Krwawienia z przewodu

pokarmowego

1.3

0.2

3.0

3.0

Gorączka

0.7

1.5

9

Badanie IRIS – eskalacja dawki

WNIOSKI

•

U około 19% chorych w badaniu IRIS zwiększono dawkę
imatynibu do 600 – 800 mg/d

•

Eskalacja dawki imatynibu jest dobrze tolerowana i
skuteczna u chorych na CML-CP, u których nie uzyskano
optymalnej odpowiedzi na leczenie dawką standardową

•

U 106 chorych u których eskalowano dawkę (niezależnie od
powodu):

─

89% wolnych od progresji do AP/BC po 3 latach

─

OS 84% po 3 latach

─

Zwiększenie dawki imatynibu powinno być rozważane
jako pierwsza opcja terapeutyczna dla pacjentów z CML w
fazie przewlekłej, którzy początkowo nie osiągają
oczekiwanej odpowiedzi na leczenie standardową dawką.

Kantarjian H. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 1047. ASH 2007 Poster Presentation

Czas do uzyskania całkowitej

odpowiedzi cytogenetycznej

CCyR u chorych leczonych

imatynibem nie wpływa na

długotrwałe wyniki leczenia

11

Wprowadzenie

•

U chorych z CML-CP osiągnięcie CCyR ma istotne
znaczenie kliniczne i jest korzystnym czynnikiem
rokowniczym co do uzyskania długotrwałego przeżycia.

•

Analizie poddano zebrane w ciągu 6 lat dane 551
pacjentów leczonych imatynibem w ramach badania
IRIS.

•

Pacjenci byli stratyfikowani w zależności od czasu po
jakim osiągnęli CCyR

•

Ocenie porównawczej poddano:

-

Przeżycie wolne od zdarzeń (EFS)

-

Zgon (z dowolnego powodu), progresja do AP/BC,
utrata CHR, utrata MCyR

-

Czas wolny od progresji do AP/BC

-

Całkowite przeżycie (OS)

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

12

Stratyfikacja chorych w zależności od

czasu uzyskania CCyR

Czas do osiągnięcia CCyR

(N =

509)*

n

%

≤6 miesięcy

265

52

>6 do ≤12 miesięcy

99

19

>12 do ≤18 miesięcy

34

7

>18 miesięcy

49

10

Nie uzyskanie CCyR podczas leczenia

imatynibem

62

12

*pacjenci byli poddawani ocenie po ≥1 roku leczenia imatynibem; 42 chorych u
których przerwano leczenie < 1 roku było wyłączonych z analizy

•

Większość chorych (78%) osiągnęła CCyR w czasie ≤18 m

•

52% chorych osiągnęło CCyR w czasie ≤6 mies.

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

13

Całkowite przeżycie (OS) po 6 latach

w zależności od czasu do osiągnięcia

CCyR

Czas do osiągnięcia CCyR

(N = 509)*

n

OS

po 6 latach

%

≤6 miesięcy

265

94

>6 do ≤12 miesięcy

99

95

>12 do ≤18 miesięcy

34

91

>18 miesięcy

49

98

Nie uzyskanie CCyR podczas leczenia

imatynibem

†

62

63

*

P = 0.55 dla OS pomiędzy chorymi, którzy uzyskali CCyR

†

P < 0.001 dla OS pomiędzy chorymi którzy nie uzyskali CCyR vs tych którzy uzyskali

CCyR niezależnie od tego w jakim czasie

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

14

Całkowite przeżycie (OS) po 6 latach

w zależności od czasu do osiągnięcia CCyR

*P = 0.55 for OS rates among pts who achieved a CCyR

Time to CCyR

<=6 months

>6 <=12 months

>12 <=18 months

>18 months

No CCyR

% a

live

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Months since start of treatment

0

12

24

36

48

60

72

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

15

Czas trwania CCyR

w zależności od czasu do jej

uzyskania

*P = 0.09

Time to CCyR

<=6 months

>6 <=12 months

>12 <=18 months

>18 months

% i

n C

CyR

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Months since achievement of CCyR

0

12

24

36

48

60

72

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

16

Czas trwania MCyR – w zależności od czasu do

osiągnięcia CCyR

*P = 0.76 odsetków MCyR pomiędzy chorymi, którzy uzyskali CCyR

Time to CCyR

<=6 months

>6 <=12 months

>12 <=18 months

>18 months

No CCyR

% i

n M

CyR

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Months since achievement of MCyR

0

12

24

36

48

60

72

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

17

Przeżycie wolne od zdarzeń (EFS) po 6 latach w

zalezności od czasu do osiągnięcia CCyR

Czas do osiągnięcia CCyR

(N = 502)

*

w miesiącach

n

EFS po 6 latach

%

≤6

264

93

>6 do ≤12

99

90

>12 do ≤18

33

87

>18

49

89

Nie uzyskanie CCyR podczas

leczenia imatynibem

†

57

33

*

P = 0.58 dla odsetków EFS wśród chorych którzy uzyskali CCyR

†

P < 0.001 dla chorych którzy nie uzyskali CCyR vs tych, którzy uzyskali CCyR

niezależnie od czasu

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

18

Przeżycie wolne od zdarzeń (EFS) po 6

latach w zależności od czasu do osiągnięcia

CCyR

*P = 0.58 dla odsetków EFS wśród chorych którzy uzyskali CCyR

Time to CCyR

<=6 months

>6 <=12 months

>12 <=18 months

>18 months

No CCyR

% w

itho

ut

eve

nt

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Months since start of treatment

0

12

24

36

48

60

72

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

19

Przeżycie wolne od progresji (PFS) po 6 latach w

zależności od czasu do uzyskania CCyR

Czas do uzyskania CCyR
(N = 509)

*

w miesiącach

n

PFS po 6 latach
(%)

≤6

265

97

>6 do ≤12

99

97

>12 do ≤18

34

97

> 18

49

98

Nie uzyskanie CCyR podczas

leczenia imatynibem

†

62

63

*

P = 0.98 dla PFS pacjentów, którzy uzyskali CCyR

†

P < 0.001 dla pacjentów, którzy nie uzyskali CCyR vs pacjentów którzy uzyskali

CCyR niezaleznie od tego po jakim czasie

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

20

Wykres PFS w zależności od czasu do

uzyskania CCyR

*

P = 0.98 dla PFS pacjentów, którzy uzyskali CCyR

Time to CCyR

<=6 months

>6 <=12 months

>12 <=18 months

>18 months

No CCyR

% w

itho

ut

AP

/BC

0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

Months since start of treatment

0

12

24

36

48

60

72

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation

21

Wnioski:

•

Osiągnięcie CCyR w dowolnym czasie w trakcie leczenia
imatynibem jest związane z doskonałym rokowaniem.

•

Nie uzyskanie CCyR rokuje źle.

•

Pomiędzy kohortami pacjentów stratyfikowanych pod
względem czasu do uzyskani a CCyR nie stwierdzono
znamiennych statystycznie różnic w odległych wynikach
leczenia

-

Późne osiągnięcie CCyR nie wywiera niekorzystnego
wpływu na długotrwałe wyniki leczenia.

-

Wczesne uzyskanie CCyR nie wywiera korzystnego wpływu
na odległe wyniki leczenia.

•

Czas trwania MCyR (0%-35% Ph+) nie różni się statystycznie
znamiennie niezależnie od czasu uzyskania CCyR (P = 0.76)

Guilhot F. et al, Blood. 2007; 110, 11. Abstract 27. ASH 2007 Oral Presentation