Jak wiadomo z historii, szczepienia wprowadzono przed ponad 130 laty. Nauka na temat odporności powstała przed
około 20 laty. Tak więc wóz stoi przed koniem o co najmniej 4 pokolenia. Okazuje się, że szczepienia wprowadzono na
długo przed poznaniem systemu obrony organizmów.
Jak się okazuje wprowadzając szczepionkę do układu krwionośnego, omija się cały system odpornościowy błon
śluzowych, skóry, czyli wyklucza naturalne bariery odpornościowe systemu. Brak do chwili obecnej prac, które
wykazałyby, czy takie przeciwciała powodują trwałą odporność. Naukowcy stwierdzili również brak zachorowań wśród
ludzi z niskim poziomem przeciwciał oraz przeciwnie, ciężkie przebiegi zachorowań wśród ludzi z wysokim mianem
przeciwciał.
Stwierdzono także, że ilość jednostek szczepionki w dawce może wahać się od 0.5 do 3 razy. Kontrole jakości
dopuszczają szeroki margines błędu. Szczepionki są jedynymi preparatami medycznymi, które podaje się dziecku w tej
samej postaci bez względu na wiek, masę ciała, rasę, nawyki żywieniowe i inne czynniki.
Takie postępowanie spowodowało przed laty w Australii zgon po sczepieniu 50 % aborygeńskich. Podobny przypadek
odnotował New England Journal of Medicine. Szczepienia przeciwko polio spowodowały 8-krotny wzrost zachorowań
wśród dzieci rumuńskich.
Warto zadać pytanie, jak do szczepień ma się podawanie antybiotyków?
Otóż dodatkowe podawanie antybiotyków po szczepieniach również może być powodem
licznych powikłań, do zgonu włącznie. Podanie zastrzyku antybiotyku nawet w miesiąc
po szczepieniu powoduje 8 krotny wzrost zachorowań na polio. Podanie 9 zastrzyków
powoduje aż 20 krotny wzrost, a podanie powyżej 10 zastrzyków antybiotyku powoduje
182 -krotny wzrost zachorowań.
Można więc stwierdzić, że przesłanki, którymi kierowali się wprowadzający szczepienia
(oprócz chęci zysku) nie znalazły potwierdzenia w praktyce medycznej.
Organizm ludzki, jest wyposażony we wspaniale funkcjonujący układ odpornościowy.
tzn. był, aż do ludzkiej ingerencji w niego. Zakaz
ne choroby wieku dziecięcego nie są bez znaczenia, grają poważną rolę
w budowaniu odporności na  dorosłe lata . Zachorowanie i przebycie dziecięcej choroby zakaz
nej w wieku dziecięcym
powoduje zwiększenie odporności także w stosunku do szeregu innych chorób, nawet tych nie zakaz
nych, jak np.
choroby skóry, nowotworów, degenerację kości i zmiany szpiku. U osób szczepionych przeciwko odrze stwierdza się 4
krotnie częstsze występowanie choroby Leśniowskiego-Crhona (wrzodziejące zapalenie jelita, a w grudkach w jelicie
stwierdza się wtręty wirusowe).
Należy jeszcze podać, że środki konserwujące szczepionki mogą same powodować odczyny alergiczne, jak również w
szczególnych przypadkach prowadzić do zgonu. Można więc jednoznacznie stwierdzić, że niebezpieczeństwo związane
z chorobami wieku dziecięcego są zdecydowanie wyolbrzymiane w celu zmuszenia rodziców do poddania dzieci
niepewnej ale dochodowej procedurze.
Środowisko medyczne nawołuje matki do zaszczepienia swych córek przeciwko różyczce, tylko należy wziąć pod uwagę
fakt, że po szczepieniu małe dziewczynki może i nie chorują, ale za to chorują dorosłe kobiety i to najczęściej w okresie
ciąży. Gdzie jest wtedy etyka lekarska, kiedy trzeba powiedzieć kobiecie ciężarnej o konieczności dokonania aborcji z
powodu zagrożenia jakie niesie różyczka dla jej nienarodzonego dziecka? Gdyby ta kobieta nie była jako mała
dziewczynka zaszczepiona, pewnie przechorowałaby tę  ciężką chorobę dla wieku dziecięcego i nigdy nie doszłoby do
usunięcia jej nienarodzonego dziecka.
Jest mnóstwo przykładów, gdzie ludzie dorośli, w wieku 25  45 lat chorują na zakaz
ne choroby wieku dziecięcego.
Najczęściej zarażają się od dzieci lub wnuków, które zarazki przyniosły za szkoły czy przedszkola. Tylko, że dzieci
przechodzą te choroby łagodnie i krótko, a dorośli niekiedy bardzo ciężko i długo.
Medycyna szumnie mówi o dobrodziejstwie szczepień. No niech mi wreszcie ktoś pokaże
owe dobrodziejstwo, bo ja nie widzę niczego dobrego chociażby w tym, że ludzie dorośli
cierpią z powodu chorób, które mieli przechorować w okresie dzieciństwa... nie mówiąc już
oczywiście o fakcie utracenia przez nich możliwości nabycia naturalnej odporności na
ciężkie choroby, jaka tworzy się podczas przebywania chorób zakaz
nych wieku
dziecięcego.
http://www.biosila.pl/content/view/403/302