POBOśNE SA
UCHANIE MSZY ŚW.
NA PODSTAWIE MSZALIKA ,,HOA
D BOGU OD NARODU POLSKIEGO
Hk
ODWIECZNA - PRAWDZIWA
B
J
E
E
Z
Z
K
U
R
S
W
A
A
W
C
A
H
R
O
Y
F
S
I
T
A
U
R
S
A
A
MSZA ŚW. WSZECHCZASÓW
WYDANIE SPECJALNE ,,KATOLIKA TRADYCJI
A.D. 2009
Laudetur Iesus Christus,
Szanowni Katolicy
W 18 i 19 nr  Katolika Tradycji zamieściliśmy,
perły katolickiej nauki zawarte w wydanym po raz
pierwszy w 1921 r. mszaliku  Hołd Bogu od narodu
polskiego . Były to ,,77 po\
ytków wynikających z
pobo\
nego słuchania Mszy św. oraz sposoby
słuchania Mszy św.: pierwszy, drugi, trzeci. Spotkały
się one z entuzjastycznym przyjęciem przez wiernych
Katolickiej Tradycji, którzy odkryli piękno Mszy św.
zwanej Mszą Tradycyjną, Mszą Wszechczasów, Mszą
św. Piusa V, Mszą Trydencką, Mszą A
acińską, Starą
Mszą. Zachęceni przez nich drukujemy te ,,perły,,
ponownie w jednej broszurze.
Msza św. jest przypomnieniem i mistycznym
odnowieniem Męki Pana Jezusa Chrystusa. Msza św.
wg definicji dogmatycznej ,,jest prawdziwą i
właściwą ofiarą Nowego Zakonu bo Jezus Chrystus
zastąpiony przez kapłana ofiarowuje się Bogu Ojcu
w sposób bezkrwawy i tajemniczy swoje Ciało i
Krew pod postaciami chleba i wina .
Przed zniszczeniem tradycyjnej, łacińskiej Mszy św.
praktyką było ,,wysłuchiwanie Mszy św. Np. kapłan
miał nakazane by codziennie Mszę św. odprawiał i
dla jego duchowości kapłańskiej drugą wysłuchał.
Jeszcze kard. Stefan Wyszyński tak postępował co
rana, a i lud był nauczany pobo\
nego
 wysłuchania . Pod tym terminem rozumie się
2
kontemplowanie bo\
ych Tajemnic ju\
tu na ziemi. Z
historii znamy zapis, \
e król Władysław Jagiełło
przed bitwą pod Grunwaldem pobo\
nie dwie msze
wysłuchał. Oczywiście praktyka słuchania Mszy św.
była znana w całym chrześcijańskim świecie.
Banalność nowej mszy praktycznie prawie
wyrugował tą katolicką pobo\
ność. Chcemy ją
przywrócić na we wszystkich kaplicach i kościołach
na całym świecie. Wydanie tej broszury traktujemy
jako wotum dziękczynne za zdjęcie ekskomuniki (21
stycznia 2009) nało\
onej na czterech biskupów
wyświęconych przez abp. Marcela Lefebvre a w
1988 r.
Przepisując mądrości ze starego mszalika
zachowaliśmy oryginalną pisownie.
Redakcja
www.katoliktradycji2008.googlepages.com
[e-mail]
3
77 POśYTKÓW WYNIKAJ
CYCH Z
POBOśNEGO SA
UCHANIA MSZY
ŚWI
TEJ.
1. Dla tego zbawienia zsyła Bóg Ojciec swego syna.
2. Duch Święty przemienia chleb i wino w prawdziwe
Ciało i Krew Chrystusową.
3. Syn Bo\
y zstępuje i kryje się pod postacią Hostji św.
4. A nawet tak się poni\
a, \
e i w najmniejszej odrobinie
Hostji św. jest obecny.
5. Dla twego zbawienia odnawia On tajemnicę swego
Wcielenia.
6. Rodzi się na nowo w ka\
dej Mszy św.
7. Dla twego dobra odprawia na ołtarzu nabo\
eństwa,
które odprawił na ziemi.
8. Odnawia mękę swoją, abyś mógł mieć w niej udział.
9. Przelewa duchowym sposobem najświętszą Krew
swoją i ofiaruję ją Bóstwu za ciebie.
10. Tą samą krwią skrapia twą duszę aby wydała obfity
plon.
11. Dla ciebie ofiarowuje się Chrystus jako całopalenie,
składając taką cześć Bóstwu, jaka mu się godzi od
wszelkiego stworzenia.
12. Składając Bogu tę część, wyświadczysz Mu cześć,
którą składać zaniedbałeś.
13. Umiera ponownie duchowym sposobem i \
ycie dla
nas poświęca.
14. Za ciebie ofiarowuje się Chrystus, jako ofiara chwały
i nagradza to, coś w chwaleniu Boga zaniechał.
4
15. Ofiarowując Bogu tę chwałę Chrystusa, większą Mu
oddajesz chwałę od chwały, którą Mu składają
Aniołowie.
16. Za ciebie ofiarowuje się Chrystus, jako
najdoskonalsza ofiara dziękczynna i nagradza to, coś
w dziękczynieniu zaniechał.
17. Ofiarowując Bogu to dziękczynienie Chrystusa,
wywdzięczasz Mu się za wszelkie dobrodziejstwa,
które tobie wyświadczył.
18. Za ciebie ofiarowuje się Chrystus jako ofiara
pojednawcza i przywraca ci przyjaz
ń zagniewanego
Boga.
19. Chrystus czyni zadość za niejedno twoje lenistwo,
przez które zaniechałeś spełnienia wielu dobrych
uczynków.
20. Poprawia wiele twych opieszałości, których
dopuściłeś się niekiedy niedbałym spełnianiem twych
obowiązków.
21. Przebacza grzechy niewiadome i zapomniane,
których się nigdy nie spowiadałeś.
22. Ofiarowuje się jako ofiara zadośćuczynienia,
spłacając część twej winy i kary.
23. Ka\
dą Mszą św. odpokutujesz więcej kary, ni\

innymi uczynkami pokutnymi.
24. Chrystus daruje tobie część swych zasług, które Bogu
ofiarować mo\
esz za swoje grzechy.
25. Chrystus ofiarowuje się za ciebie jako ofiara błagalna
i błaga za tobą tak serdecznie, jak błagał na krzy\
u za
swych nieprzyjaciół.
26. Jego Rany i Najśw. Krew przelana co do kropli woła
dla ciebie o miłosierdzie i zbawienie. Jego Serce
jednym uderzeniem błaga o nawrócenie dla
5
grzeszników, drugim o wytrwanie dla
sprawiedliwych.
27. Gdybyś tego dnia zmarł, coś wysłuchał Mszy św.,
Pan Jezus byłby przy twoim skonaniu, jakoś ty był
podczas Mszy świętej u Niego. W najświętszej
Ofierze mamy z
ródło \
ywej wody, ustawicznie
tryskające na \
ywot wieczny.
28. Nabo\
ne słuchanie Mszy św. krzepi słabych,
pociesza strapionych.
29. Modlitwa, którą odmawiasz we Mszy świętej, daleko
jest skuteczniejsza od modlitwy, odprawionej poza
nią gdy\
Chrystus łączy ją z swoimi i ofiarowuje
swemu Ojcu.
30. Wszyscy obecni Aniołowie modlą się tak\
e z tobą,
ofiarowując Bogu mizerną twą modlitwę.
31. Kapłan czyta Mszę św. za ciebie, mocą której
szatanom wzbroniony przystęp do Ciebie.
32. Czyta tak\
e swoją Mszę św. za ciebie, ofiarowując ją
Bogu za twoje zbawienie.
33. Kiedy słuchasz Mszy św., jesteś duchowym
duchownym sposobem kapłanem i Chrystus udziela
ci władzy ofiarowania Mszy św. dla siebie lub dla
innych.
34. Gdy ofiarowujesz Mszę św., dasz Przenajświętszej
Trójcy dar najprzyjemniejszy, tak drogi, \
e wart
więcej nad niebo i ziemie.
35. Ofiarowaniem Mszy św., tak wielki Bogu
wyświadczasz honor, jakiego Bóg jest godzien.
36. Tem ofiarowaniem sprawiasz Przen. Trójcy
nieskończoną radość.
37. Ten dar tak zacny, ofiarowujesz jako dar twój,
poniewa\
Pan Jezus go tobie darował.
6
38. Słuchając Mszy św., spełniasz dzieło
najwznioślejszego nabo\
eństwa.
39. Wyświadczasz człowieczeństwu Chrystusa
najwy\
szą przysługę i upodobanie.
40. Przezeń uczcisz mękę Pańską, najlepiej i siebie
uczynisz uczestnikiem jej owoców.
41. Tem nabo\
eństwem uczcisz tak\
e Matkę Boską i
pomno\
ysz Jej radość.
42. Wszystkich Aniołów i Świętych słuchaniem Mszy
św. więcej uczcić mo\
esz, ni\
innymi modły, choćby
najliczniejszymi.
43.  Je\
eli \
alem przejęci idziemy na Mszę św. i Bogu
ją ofiarowujemy, daje się Pan przebłagać jej
ofiarowaniem, udziela łaski daru pokuty i
odpuszcza grzechy i wszystkie występki chocia\
by
największe (Tridentinum sesio 22 C.2.)
(Postanowienia wyznania grzechów na spowiedzi
trzeba się starać o ile mo\
ności wkrótce dopełnić)
44. Cnotliwy i obecny podczas Najśw. Ofiary,
zachowując się w drodze prawości, wzrasta ciągle w
zasługi i łaski, które go coraz milszym czynią Bogu.
45. Nabo\
nym słuchaniem Mszy św. wypełniasz w
wysokim stopniu akt św. wiary i wysługujesz sobie
przez to wielką nagrodę.
46. Padając na kolana na widok Hostji św. i kielicha,
wypełniasz najprzedniejszy akt adoracji.
47. Dostępujesz zaszczytu oglądania Chrystusa utajonego
w Hostiji św. i być widzialnym przez Niego.
48. Ilekroć spoglądasz nabo\
nie na Hostię św., tylekroć
zasługujesz na szczególną nagrodę w niebie.
49. Św. Kongregacja Odpustów udzieliła dekretem z 18
maja 1907 r. odpustu siedmiu lat i siedmiu
7
kwadragen tym wszystkim, którzy z wiarą, miłością i
nabo\
eństwem popatrzą się w czasie Podniesienia na
Najświętszą Hostje i wymówią słowa: Pan mój i Bóg
mój.
50. Podczas podniesienia we Mszy św. Krew Chrystusa
spływa na dusze i umysły obecnych. Pobo\
nych
uwesela, oczyszcza, zasila, umacnia, a bezbo\
nych
usiłuje nawrócić.
51.  Kiedy dusza otrzymuje tę Krew, dostępuje takiej
godności, jakby została przyodziana kosztowną szatą,
a nawet tak cudnie jaśnieje i świeci, \
e gdybyś blask
duszy mógł zobaczyć pokropionej tą Krwią
Najświętszą uwielbiałbyś ją jako bóstwo . (św.
Magdalena de Pazzi in monitis vitae eius annexis
c.14).
52. Widzę we Mszy św. ponawiane dowody miłości
Chrystusa ku ludziom zastanawiamy się nad Jego
\
yciem na ziemi, w czem znajdujemy bodziec do
naśladowania Go, do chętnego poddaniem woli Bo\
ej
dz
wigania krzy\
a, do udoskonalenia intencji w
naszych sprawach.
53. Gdy rozmyślasz Mękę Pańską, więcej zasług
zyskujesz, ni\
gdybyś w tym dniu pościł o chlebie i
wodzie i do krwi się biczował. Bł. Angela z Foligno z
ust Pana Jezusa usłyszała raz te słowa:
 Błogosławionemi jesteście, którzy tkliwem a
rzewnym uczuciem przechowujecie pamiątkę Męki
Mojej, która wszystkich wieków jest cudem,
zbawieniem, \
yciem dusz zbłąkanych i jedyną
ucieczką grzeszników. A poniewa\
płakaliście ze
Mną, podzielicie te\
królestwo, zmartwychwstanie i
8
chwałę moją, którą nabyłem ceną cierpień okrutnych
i zawsze dziedzictwem Mojem cieszyć się będziecie .
54. We Mszy św. w duchowy sposób będziesz posilony i
napojony Ciałem i Krwią Chrystusa Pana.
55. Otrzymujesz błogosławieństwo kapłańskie, a
Chrystus zatwierdza je w niebie.
56. Pilnem i częstem słuchaniem Mszy św. wyjednasz
sobie błogosławieństwo Bo\
e w dobrach
duchownych i doczesnych.
57. Przez nią uchronisz się od wielu nieszczęść, w które
upadłbyś inaczej.
58. Kto słucha Mszy św., uwolniony jest od wielu klęsk i
niebezpieczeństw. Aniołowie go bardziej kochają i
strzegą.
59. Przez nią nabierasz siły do zwalczania pokus, któreby
cię inaczej przemogły.
60. Nabo\
nem słuchaniem Mszy św. otrzymujemy
więcej zasług, ani\
eli oddając wszystek majątek
ubogim, ani\
eli odbywając pielgrzymkę do
najcudowniejszych miejsc na świecie. (Św. Bernard).
61. Dla przyjaciół twoich nic po\
ytecznego uczynić nie
mo\
esz, jak \
e za nich Mszy św. wysłuchasz i
ofiarujesz ją.
62. Dobroczyńcom twoim wywdzięczysz się stokrotnie
wysłuchaniem za nich Mszy św.
63. Cierpiącym, chorym i konającym najlepszą sprawisz
pociechę wysłuchaniem Mszy św. A ofiarowując
Bogu Ojcu wiele razy po Podniesieniu: Krew,
Oblicze P. Jezusa i skarb Kościoła św. za konających,
mo\
esz tysiące dusz ochronić od piekła.
64. Ojciec św. Pius X dnia 26 paz
dziernika 1907 r.
udzielił sto dni odpustu kapłanom, odprawiającym
9
Msze św., jako te\
wszystkim wiernym obecnym
na Mszy św., jeśli wtedy polecą Bogu grzeszników
całego świata, będących właśnie w konaniu i tego
dnia mających umrzeć. Odpust ten ofiarować
mo\
na za dusze czyścowe. (Kongr. Odp. 10
grudnia 1907 r.).
65. Wielu grzesznikom ofiarowaniem Mszy św. mo\
esz
wyjednać nawrócenie.
66. Słuchaniem Mszy św. wszystkim prawowiernym
chrześcijanom wiele do zbawienia uprosić mo\
esz.
67. Słuchaniem Mszy św. mo\
e ochłodzić męki biednym
duszą czyścowym.
68. Je\
eli za dusze twych krewnych, przyjaciół nie
mo\
esz dać na Msze św., mo\
esz ich wybawić przez
słuchanie Mszy świętej.
69. Nieprzebranym skarbem jest Msza św. Nabo\
nym
wysłuchaniem jednej, więcej się wzbogacić mo\
esz,
ni\
wszystkiem innem w świecie, gdy\
przezeń
wypełniasz najlepszy z dobrych uczynków.
70. Im więcej uczynisz intencji we Mszy św. tem więcej
zyskasz.
71. Jedna za \
ycia twego wysłuchana Msza święta,
więcej tobie po\
ytku przyniesie, jako wiele ich, które
po twej śmierci za ciebie będą czytane.
72. Ka\
dą Mszą św. zyskujesz sobie łaskę szczęśliwej
śmierci.
73. Przy śmierci twojej pocieszą cię wysłuchane Msze i
silna w tobie wywołują ufność w miłosierdzie Bo\
e.
74. Za wysłuchanie Mszy św. odbierzesz pomoc i
pociechę w ostatniej twojej potrzebie od Aniołów i
Świętych. Pan Jezus powiedział świętej Matyldzie, \
e
ka\
demu w godzinę śmierci tyle przyśle Świętych z
10
pociechą i pomocą, ile on wysłuchał nabo\
nie Mszy
św.
75. Msze św., któreś nabo\
nie wysłuchał, pójdą z tobą
przed sąd Bo\
y i uproszą łaskę u surowego Sędziego.
76. Spodziewać się mo\
esz krótkiego i łagodnego czyśca,
poniewa\
wielu Mszami wysłuchanemi ju\

wypłaciłeś większą część twoich kar.
77. W niebie czeka cię za wysłuchanie Mszy świętej
szczęście wiekuiste i wysoki stopień chwały Bo\
ej,
bo ka\
da wysłuchana Msza posuwa cię wy\
ej w
niebie i powiększa przeto twoją szczęśliwość.
NIHIL OBSTAT Die Martii 1921 Adalbertus Siedlecki Cenzor
librorum.
Pozwalamy drukować Z Ksią\
ęco - Metropolitalnej Kurji Kraków,
dnia 31 marca 1921, Adam Stefan, Władysław Miś, kanclerz.
Pozwalamy drukować Z Ksią\
ęco - Metropolitalnej Kurji Kraków,
dnia 26 września 1927, Adam Stefan, ks. A.Obrubański, kanclerz
s. 59-67
11
SPOSÓB SA
UCHANIA MSZY ŚW.
z wykładem ceremonji tej\
e, według Najśw. Ofiary
krwawej Pana Naszego Jezusa Chrystusa na ołtarzu
Krzy\
a św.
Gdy lud oczekuje Mszy św. znaczy, \
e świat
cały i dusze Ojców Świętych w otchłaniach
oczekiwały przyjścia obiecanego, i w
proroctwach przepowiedzianego Mesjasza P. n.
Jezusa Chr.
Duchu Św. Bo\
e, racz mię przygotować i
wspierać skutecznie, abym wiernie odpowiedział
łasce Bo\
ej i uzyskał wszystkie po\
ytki ze Mszy
św.
Gdy kapłan wychodzi ze Mszą św. znaczy,
Narodzenie P. Jezusa w Betlejem.
Serce czyste stwórz we mnie, Bo\
e!
I ducha prawego odnów we wnętrznościach
moich. (Ps. 50).
Gdy kapłan przystępuje do ołtarza i stawia na
nim kielich okryty welonem, znaczy: cierpienia
Pana Jezusa przy obrzezaniu, ucieczka do Egiptu
i powrót do Nazaretu pod opieką N. Jego Matki i
św. Józefa.
Przebacz mi Bo\
e, jeślim Cię kiedy obraził,
skar\
ąc się na uciski \
ycia, a uzbrój mię mocą do
chętnego znoszenia przykrości mego stanu i
wszelkich cierpień w \
yciu.
12
 Gdy kapłan mszał otwiera, znaczy: P. Jezus
12-letni naucza doktorów w kościele.
Bo\
e mój! Przez potęgę tej Najśw. Ofiary udziel
mi łaski, abym doskonale spełnił świętą wolę
Twoją.
Mów do mnie Panie, bo słucha sługa Twój!
Gdy kapłan zstępuje na najni\
szy stopień
ołtarza, znaczy ukryte i posłuszne młodzieńcze
\
ycie P. Jezusa.
Jezu mój posłuszny a\
do śmierci, spraw abym
był posłuszny natchnieniom Ducha św. i chodził
zawsze drogą prawdy i cnoty.
Gdy kapłan się \
egna, zaczynając
ministranturę, znaczy P. Jezus opowiada
Ewangelję, wje\
d\
a do Jeruzalem i wstępuje z
uczniami do Ogrojca.
Prze\
egnaj się i mów:
Ojcze Przedwieczny! Oddal odemnie ten kielich,
o którym Psalmista wspomina: \
e z niego będą
pić wszyscy grzeszni na ziemi.
Gdy kapłan schylony mówi Confiteor znaczy
Chrystus Pan modli się na górze Oliwnej, pocąc
się krwawym potem, na Twarz swoją upadając.
O Bo\
e! Wyznaję przed Tobą wszystkie grzechy
moje, z miłości ku Tobie bardzo za nie \
ałuję,
postanawiam odprawić szczerą spowiedz
, i
poprawić się zupełnie. Ku czemu racz mi
pobłogosławić, udzielić łaski skutecznej
13
zbawienia i przebacz mi wszystko, o co proszę
przez przyczynę N. Marji P. i wszystkich
Świętych.
Zbawicielu Najdro\
szy, za mnie w Ogrojcu
krwawym potem oblany, obmyj mię nim, oblecz
szatę godową, a ja z miłości ku Tobie
przebaczam wszystko moim winowajcom.
Misereatur, znaczy: P. Jezus upomina
uczniów, mówiąc: Czuwajcie i módlcie się...
O Jezu! Nie dopuszczaj na mnie nigdy takich
pokus, o których wiesz, \
ebym nie zwalczył i
racz mię obdarzyć łaską pobudzającą do
dobrego, abym w uczynkach na chwałę Twoją
nigdy nie zasypiał i drugich pobudzał do
dobrego.
Gdy kapłan ołtarz całuje, znaczy: Judasz
Chrystusa Pana pocałunkiem \
ydom wydaje.
O Jezu! Racz mię wspierać skutecznie, abym
wiary Twej nigdy nie zdradził myślą, mową lub
uczynkiem.
Kapłan idzie na róg ołtarza i zaczyna Introit,
znaczy: P. Jezus pojmany i do Annasza
prowadzony.
O Baranku! Na rzez
pojmany, nie podawaj mię
w ręce moich nieprzyjaciół, i posiądz
całkowicie
moje serce.
Gdy kapłan powtarza Kyrie elejson, znaczy:
Piotr się zapiera Chrystusa Pana.
14
Jezu mój, miłosierdzia!
Odpust (Racc. 57) 100 dni za ka\
dorazowe
odmówienie tej modlitewki ze skruszonem
sercem i pobo\
nie. (Pius IX. Deor. Św. Kongr.
Odp. D. 24 września 1846).
Gdy się kapłan obróci do ludu i mówi lub
śpiewa: ,,Dominus vobiscum  znaczy: Chrystus
spojrzał na Piotra, który gorzko zapłakał.
Wejrzyj na mnie Jezu okiem miłosierdzia
Twego, i daj mi doskonałą skruchę przy ka\
dej
spowiedzi osobliwie w godzinę śmierci i chroń
mię od złych okazji. O co Cię proszę przez
przyczynę św. Piotra.
Gdy kapłan znowu idzie na róg ołtarza i tam
czyta modlitwy i Epistołę, znaczy: Jezus
Chrystus prowadzony był do Heroda.
O Jezu! Ty sam racz wynagrodzić com ja
zaniedbał w miłości Bo\
ej, i we wszystkich
moich obowiązkach; przeto miłość, uwielbienie i
chwałę, jaką składasz Majestatowi Bo\
emu, oraz
doskonałość spraw Twoich, racz za mnie Bogu
Ojcu ofiarować.
Gdy kapłan idzie na drugą stronę ołtarza i
czyta Ewangelją, zn.: Pan Jezus prowadzony był
do Piłata.
Racz mię wspomagać Bo\
e, abym się nie
wstydził wyznawać Cię przed światem, abym
15
raczej był gotów ponieść męczeństwo, ni\
się
zaprzeć wiary świętej.
Daj mi o Panie! Doskonałą wiarę, nadzieję i
miłość; oraz ciągłą pamięć na ostateczne rzeczy i
na to, \
e: serca skruszonego i uni\
onego Bo\
e
nie wzgardzisz. śe najszczęśliwszy, kto ma
czyste sumienie, wolne od grzechów, od
krzywdy ludzkiej; \
e: jałmu\
na od śmierci
wybawia... \
e wielkich zasług nabędziesz, dając
dobry przykład i chroniąc bliz
nich od piekła. śe
modlitwa jest kluczem do nieba, a ufność
wszystko otrzymuje.
Gdy kapłan rozbiera kielich, zn.: P. Jezusa z
szat obna\
ają.
O Jezu! Zawstydzony za moje grzechy, daj mi
czystość duszy i ciała, i w niej wytrwanie do
końca.
Gdy kapłan chleb i wino ofiaruje, znaczy Chr.
Pan Ciało swoje na biczowanie i mękę krzy\
ową
za nas ofiarował.
Panie! Nienawidzę grzechów, które popełniłem,
czuję za nie \
al i obrzydzenie najwy\
sze.
Ofiaruję Ci na zadośćuczynienie za nie Boskiego
Syna Twego, który się tu na ołtarzu ofiaruje, i
błagam Cię przez Jego zasługi o przebaczenie,
łaskę poprawy i wytrwania.
Gdy kapłan nalewa wino w kielich, zn.: Z
ubiczowanego P. Jezusa Krew się Najśw. Leje.
16
Wiem o Panie! śe wiele jest biczów na
grzesznika; owó\
tu mię karz podlug
miłosierdzia Swego, byłeś mi na wieki
przebaczył. Proszę Cię Bo\
e Ojcze o zbawienie
nie dla tylu bliz
nich, ile kropli Krwi Zbawiciel
przelał; którą to Najśw. Krew zań i za siebie
ofiaruję Tobie.
Gdy kapłan nakrywa kielich, zn.: Chrystus
Pan był cierniową koroną ukoronowany.
Jezu mój! Przez to cierniem ukoronowanie
proszę, nie oddalaj mię w godzinę śmierci od
korony chwały niebieskiej; a przez Twoje
milczenie wśród tylu zniewag, przepuść mi
grzeszne słowa i spraw, abym odtąd daru mowy
u\
ywał na chwałę Twoją, na zbawienie moje i
bliz
nich.
Umywanie rąk, zn.: \
e Piłat chcąc się okazać
niewinnym, umył ręce.
Przebacz mi Bo\
e, \
e nieraz sam zgrzeszywszy,
składałem winę na drugich; zachowaj mię od
niewolnictwa względów ludzkich, od obłudy, i
od wszelkiego grzechu, na wieki!
Gdy kapłan obraca się i mówi: ,,Orate
fratres  , znaczy: Piłat Chrystusa pokazał \
ydom,
mówiąc: ,,Oto człowiek  .
Niechaj Pan raczy przyjąć z rąk twoich tę ofiarę
na cześć i chwałę Imienia swojego, oraz na
po\
ytek nasz i całego Kościoła Swojego. Amen.
17
(Tu mo\
na jeszcze wymienić szczególną swoją
intencję, w jakiej się głównie słucha Mszy św.).
Gdy kapłan cicho się modli, czyli Sekretę
mówi, zn.: tajemne i wewnętrzne boleści Jezusa.
Chcąc Tobie Przenajśw. Trójco oddać cześć i
chwałę nale\
ną Twemu Majestatowi, korzę się
przed Tobą, i co czyni Jezus, ja to czynić pragnę,
ofiaruję Ci Jego uwielbienia i tę Mszę św. przez
ręce kapłana; i proszę Cię Bo\
e Ojcze przez tę
miłość, z jaką Jezus poniósł za nas mękę i z jaką
się Tobie co dzień we Mszach św. ofiaruje,
przebacz mnie i moim bliz
nim wszystkie grzechy
i daj nam łaskę ostateczną zbawienia.
Prefacja, zn.: niesienie krzy\
a przez
Chrystusa Pana.
O Jezu! Spraw abym sobie nie wybierał
krzy\
ów, lecz przyjmował chętnie jakie mi
zsyłasz i szedł rączo w ślady Twoje. Przebacz mi
wszystkie uskar\
enia się i niecierpliwości.
Sanctus, znaczy potrójny upadek P. Jezusa
pod krzy\
em.
Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów, pełna
jest ziemia majestatu chwały Twojej. Chwała
Ojcu, chwała Synowi, chwała Duchowi
Świętemu.
Odpusty (Racc. 3) 100 dni raz na dzień, za
odmówienie tego Trisagium anielskiego ze
skruszonem sercem i nabo\
nie. 2) 100 dni, trzy
18
razy na dzień: w niedziele, w uroczystość św.
Trójcy i przez oktawę tego święta. 3) Odp. zup.
raz w miesiąc w dniu do wyboru, gdy kto
odmawia to pienie anielskie codzień przez
miesiąc. Warunki: Spowiedz
, Komunja św.,
modlitwa przez czas jakiś na intencję Ojca św.
(Klem. XIV. Dekr. Św. Kongr. Odp. d. 26
czerwca 1770).
Memento, czyli wspomnienie za \
ywych, zn.:
wielkie boleści P. Jezusa na górze Kalwarji.
Przeszyj Jezu serce moje strzałami miłości
Twojej, abym Cię ukochał bez granic na wieki;
abym zbawiennie rozpamiętywał mękę Twoją i
wraz z moimi krewnymi i znajomymi
błogosławił Cię w niebie.
Gdy kapłan czyni trzykroć nad kielichem
krzy\
e, zn.: przybicie P. Jezusa trzema
gwoz
dziami do krzy\
a.
Zbawicielu mój, przez tę boleść zniesioną, gdy
Cię przybijano do krzy\
a, przebacz mi, \
em Cię
ranił w osobie moich bliz
nich zemstą, gniewem i
zazdrością. Uczyń mię wyrozumiałym na błędy
drugich, a surowym dla siebie. Spraw, abym
krzy\
ował pokutą moje ciało, i pozbył się
wszystkich wad.
Gdy kapłan poświęca Hostję i przemienioną w
Ciało Pańskie, oraz z winem przemienionem w
N. Krew P. Jezusa, zn.: jako Chrystus Pan z
19
krzy\
em był podniesiony, wylewając Krew z
Ran na odkupienie świata.
Pan mój i Bóg mój.
Najdro\
szy mój Zbawicielu! Cześć, uwielbienia,
hołd, stokrotne podzięki i błogosławieństwa,
składam Ci od siebie i w imieniu wszystkich
stworzeń, za dzieło odkupienia ludzi. Racz się za
moich i za mnie ofiarować Bogu Ojcu, ubogacać
nas Twemi zasługami, namaść N. Krwią, którąś
przelał co do kropelki, uświęć nas i zbaw na
wieki.
Memento, czyli wspomnienie za umarłych,
zn.: Chrystus modlił się za nieprzyjaciół swoich i
grzeszników, mówiąc:
Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią.
Trójco Przenajśw. ofiaruję Ci tę Mszę św.
przenajdro\
szą Krew, mękę, zasługi i całego
Jezusa, oraz skarb Kościoła św. na
zadośćuczynienie za moje grzechy i wszystkich
ludzi; na wynagrodzenie Ci wszystkich zniewag,
bluz
nierstw i świętokradztw; na podziękowanie
za wszystkie dobrodziejstwa mnie i całemu
światu udzielone; oraz na wyjednanie łask
potrzebnych a skutecznych, osobliwie łaski
ostatecznej zbawienia dla mnie i dla wszystkich
ludzi; a duszom w czyśćcu jak najprędszego
oswobodzenia. O Jezu! poleć mnie Matce
Swojej.
20
 Gdy kapłan bije się w piersi, mówiąc: ,,Nobis
quoque  , znaczy: Chrystus odpuszcza
nawróconemu łotrowi.
Panie! nie jestem zdolny zło\
yć Ci dzięk
nale\
nych, lecz ofiaruję Ci Krew Jezusa Chr.,
która płynie na ołtarzu podczas tej Ofiary i
wszystkich Mszy św., które się w tej chwili na
całym świecie odprawiają.
Gdy kapłan mówi lub śpiewa: Pater noster,
zn.: Chrystus mówił siedm słów na krzy\
u.
Zmów:
,,Ojcze nasz  ... Jezu Najdr. Konający, zmiłuj się
nad konającymi w tej chwili i w tej dobie
mającymi skonać, nawróć ich i zbaw! A racz i
mnie przybyć na ratunek w chwili skonu, uświęć
mię i wez
do nieba; o co Cię proszę przez siedm
boleści N. Marji P. Pragnąc ci osłodzić gorzki
skon, ofiaruje Jej serce i moje, oraz miłość
wszystkich Świętych.
Gdy kapłan wpuszcza cząstkę Hostji do
kielicha, zn.: Longin otwiera bok P. Jezusa, a
dusza Chrystusa wstąpiła do otchłani.
Wodą z boku Twojego obmyj mię P. Jezu; daj mi
najczystszą intencję we wszystkich sprawach.
Wszystkie te\
w dzisiejszej dobie, moje dobre i
obojętne myśli, pragnienia, słowa i uczynki,
wraz z Twoją Panie męką i zasługami, ofiaruję
21
Trójcy Przenajśw. na te wszystkie intencje, na
jakie się modliłem podczas tej Mszy św. i na...
(tu jeszcze mo\
na dodać jaką intencję
szczególną). Racz je, Zbawicielu, we mnie
sprawować, udoskonalać i kierować mną.
Poło\
ona na patynie przełamana Hostja, zn.:
\
e ciało P. Jezusa zostało zło\
one na łono N.
Matki Jego.
O Matko bolesna! spółbolejąc nad Tobą,
stokrotne Ci dzięki składam, \
eś nam dała
Boskiego Twego Syna na okup świata, i za to,
coś z Nim współcierpiała. Proszę Cię przez Jego
Rany, racz mnie i moich zawsze otaczać swą
opieką, wyjednać łaski potrzebne, uświęcenie i
zbawienie wieczne.
Gdy kapłan bije się w piersi, mówiąc:
,,Domine non sum dignus  , znaczy, \
e wiele
ludzi przy śmierci Jezusowej w piersi się bili.
P. Jezu, korzę się u stóp Twoich i nieskończone
Tobie dzięki składam za dokonane dzieło
odkupienia. Wierzę w Ciebie i we wszystko, co
Kościół św. do wierzenia podaje, gdy\
Tyś tak
objawił, nieomylna Prawdo. Ufam, \
e mię
zbawisz, boś najmiłosierniejszy, a wszystko
mo\
esz. Kocham Cię, boś najwy\
sze Dobro.
Komunja kapłańska znaczy: Zło\
enie Ciała
Chrystusowego do grobu.
22
Jezu utajony w Przen. Sakramencie, bądz
mi
przez całe \
ycie posiłkiem, któryby mię w Ciebie
przemienił. Spraw, abym Cię w godzinę śmierci
przyjął czystem sercem, jako zasiłek na drogę
szczęśliwej wieczności.
Ablucja, czyli popłukanie kielicha, zn.:
obmycie i wonnemi maściami namaszczenie
Ciała Chrystusowego.
Zbawicielu mój, udziel mi łaski skutecznej,
abym wiernie z nią współdziałając, postępem w
cnotach, roztaczał wonność miłą i zbawienną dla
bliz
nich.
Gdy kapłan potem idzie do mszału, znaczy:
Zmartwychwstanie Chrystusowe.
Zwycięzco śmierci, daj mnie, moim i tu
obecnym, zwycięstwo i tryumf wiekuisty,
abyśmy kiedyś chwalebnie zmartwychwstali.
Gdy kapłan obraca się do ludu, mówiąc:
,,Dominus vobiscum  , znaczy: Chrystus ukazuje
się Magdalenie i uczniom swoim.
Poka\
mi Jezu, Oblicze Twoje w królestwie
niebieskiem, abym z oglądania Twej chwały,
cieszył się z Świętymi wiecznie.
Gdy kapłan mówi modlitwy, zn.: Chrystus
swe łaski udziela, Tomasza i uczniów w wierze
utwierdza.
Przyjdz
Duchu Św., napełnij duszę moją; racz
mię obdarzyć siedmiu Twymi darami. Zachowaj
23
mnie i moich od błędów niedowiarstwa; daj
powstanie ze złego, a wytrwanie w dobrem.
Ostatnie ,,Dominus vobiscum  , zn.: P. Jezus
nad Kościołem zwierzchnictwo powierza
Piotrowi, mówiąc: ,,Paś baranki moje, paś
owieczki moje  .
O Jezu spraw, abym jaknajdoskonalej spełniał
obowiązki moje i Tobie jaknajwięcej dusz
pozyskał.
Gdy kapłan mówi: ,,Ite Missa est  , znaczy:
Pan Jezus przed swojem Wniebowstąpieniem
Apostołów na opowiadanie Ewangelji wysyła.
Nawróć, o Bo\
e, zaślepionych i niedowiarków, a
mnie racz dać wytrwanie w świętej wierze. Racz
spojrzyć na świat, \
e \
niwo wielkie, i daj nam
nowych robotników gorliwych, i nowych
Świętych.
Gdy kapłan daje błogosławieństwo, zn.: Pan
Jezus wstępuje do nieba dawszy
błogosławieństwo.
Błogosław mi Jezu! jakoś błogosławił Swej
Matce i Apostołom przy Wniebowstąpieniu,
niech się to błogosławieństwo stanie z
ródłem
łask, które mi są potrzebne, oraz rękojmią
ostatniego błogosławieństwa, jakie dasz swoim
wybranym, gdy ich powołasz do posiadania
wiecznej szczęśliwości.
24
 Gdy kapłan czyta ostatnią Ewangelję, zn.:
Zesłanie Ducha Świętego.
Dzięki Ci Duchu, Przenajśw. za dzieło
odrodzenia, za tę Mszę świętą, za ka\
dy z osobna
dar i łaskę otrzymaną od Ciebie.
Gdy kapłan odchodzi od ołtarza, znaczy:
Apostołowie Święci rozchodzą się na
opowiadanie Ewangelji Pana naszego Jezusa
Chrystusa.
Spraw o Bo\
e! aby moje \
ycie stało się \
ywą
Ewangelją i abym się co dzień pomna\
ał w
zasługach. Amen.
Ibidem: s. 70-87.
25
Drugi sposób słuchania Mszy św.
Zalecany, gdy kto wśród Mszy św. ma zamiar
odmawiać Ró\
aniec lub inne modlitwy; albo,
gdy kilka Mszy św. wchodzi w małych pauzach
po sobie, a we wszystkich chce uczestniczyć.
Msza św. dzieli się na cztery części: Pierwszą
część od początku do Ewangelji, ofiaruj jako
uwielbienie Ojca niebieskiego mówiąc: Bo\
e
mój! uwielbiam Twój Majestat nieskończony!
Chciałbym(łabym) uwielbić Cię godnie, lecz
nędzny(a) grzesznik(nica) jak\
e uczynić to
zdołam? Składam Ci, jako Ofiarę, uwielbienie
Jezusa Chrystusa, który się na ołtarzu
ofiarowuje.
W drugiej części, to jest od Ewangelji po
podniesieniu, składa Ofiarę za grzechy twoje i
mów: Panie! Nienawidzę grzechów, które
popełniłem(am), czuje za nie \
al i obrzydzenie
najwy\
sze. Ofiaruje Ci na zadośćuczynienie za
nie Boskiego Syna Twego, który się tu na ołtarzu
ofiaruje, i błagam Cię przez Jego zasługi o
przebaczenie, łaskę i poprawy i wytrwanie.
W trzeciej części tj. od Podniesienia do Komunji,
ofiaruj Ojcu Przedwiecznemu Chrystusa Pana,
jako ofiarę dziękczynienia za wszystkie łaski i
26
dobrodziejstwa, które od Niego odbierasz i mów:
Panie! nie jestem zdolny(a) zło\
yć Ci dzięk
nale\
nych; lecz ofiarowuję Ci Krew Jezusa
Chrystusa, która płynie na ołtarzu podczas tej
Ofiary i wszystkich Mszy świętych, które się w
tej chwili na całym świecie odprawiają.
W czwartej części tj. od Komunji do końca proś
z ufnością o łaski potrzebne, a w szczególniej o
\
al za grzechy i wytrwanie w miłości Bo\
ej.
Podczas, gdy kapłan lud pobłogosławi wzbudz

skruchę i wdzięczność ku Panu Bogu za
wszystko i mów: O Bo\
e Wszechmocny, udziel
mi błogosławieństwa Twego za pośrednictwem
kapłana; niech ono oddali odemnie wszystkie
zasadzki nieprzyjacielskie; niech spocznie na
ka\
dej mojej myśli, słowie, zamiarach i czynach
moich, aby się stały miłymi P. Bogu. Niech to
błogosławieństwo spłynie te\
na cały naród
polski.
Ibidem: s. 87-88
27
MODLITWA,
w której dusza staje się uczestniczką wszystkich ofiar
Mszy św., które się odprawiają po całym świecie.
Przyjmij, Ojcze Święty Wszechmogący, wieczny
Bo\
e, wszystkie niepokalane ofiary Ciała i Krwi
Syna Twego Jezusa Chrystusa, które Tobie dnia
dzisiejszego niezliczeni kapłani na całym świecie
ofiarują i ofiarować będą a\
do skończenia
świata, którą te\
i ja sam (a), niegodny (a) sługa
Twój (a) oddaję Tobie, Bogu mojemu \
ywemu i
prawdziwemu, ofiarując z Chrystusem i całym
Kościołem św. za niezliczone grzechy moje i
niedbalstwa w słu\
bie Twojej świętej, oraz i za
wszystkich ludzi, za potrzeby duchowne i
doczesne powinnych moich, za podwy\
szenie
Kościoła św., za Ojca św. ze wszystkiem
Duchowieństwem, za przyjaciół i nieprzyjaciół
naszych, \
ywych i zmarłych, za tych wszystkich,
którzy dziś po całym świecie bez Chrztu św.,
jednak w pragnieniu przyjęcia go, umierać będą.
Przyjmij ich Panie do Siebie, \
eby nie poginęli;
ofiaruję Ci jeszcze za dusze Rodziców moich i za
wszystkie dusze zmarłych, osobliwie za dusze N.
N., którym winny (a) jestem szczególniejszą
wdzięczność i pamięć w moich niegodnych
modlitwach.
28
 Przy tych ofiarach Przenajśw. Sakramentu
oddaję Ci, o Bo\
e, duszę, serce i ciało moje,
wszystkie siły moje, rozum, pamięć, wolę moją,
wszystkie utrapienia moje, oraz i boleści konania
mego, które łączę z zasługami \
ycia, męki i
śmierci Jednorodzonego Syna Twego. Rzucam
wszystkie nieprawości moje w przepaść
nieprzebranego Miłosierdzia Twego, proszę Cię,
abyś mnie nie według wielkości grzechów
moich, ale według wielkiego miłosierdzia karał,
któryś nas tak umiłował, \
eś Jedynego Syna
Twego na śmierć okrutną wydał, za co niech Ci
będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
O Jezu! modlitwy moje, prace, zajęcia,
cierpienia, nic nie warte same przez się, ale je
łączę z zasługami bolesnej Męki i Śmierci
Twojej. Skrapiam je łzami i Krwią Twoją, aby
one w oczach Twoich były miłe i wdzięczne,
mnie zaś i tym, za które je ofiaruję, aby były
po\
yteczne i zbawienne. Amen.
Ibidem: s. 80
29
 30