Spis najużyteczniejszych poleceń shella











 






 
Spis
najużyteczniejszych poleceń shella
Wstęp
Dla niektórych,
szczególnie początkujących, Linux wydaje się być kolejnym graficznym
systemem operacyjnym. Fantastyczny system XWindow oraz Midnight Commander
sprawiają, że niektórzy bardzo rzadko korzystają z komend
shellowych. Zazwyczaj nie robią tego gdyż polecenia wydają się im
zbyt trudne i niekiedy niezrozumiałe. W tym artykule postaram się
zebrać niektóre z nich opisując sposób działania i najcześciej
używane z nimi parametry. Nie zabraknie też przykładów. Zatem
zapraszam do lektury, a najlepiej do wydrukowania sobie tego i
powieszenia gdzieś koło monitora :)


cd
cd jest
skrótem od angielskich słów change directory co nie znaczy nic
innego jak zmień katalog. Właśnie za jego pomocą przechodzimy
pomiędzy katalogami wpisując ich nazwę.




cd /etc/X11 - przeniesie nas do
katalogu /etc/X11 nieważne w którym miejscu w systemie się
znajdujemy,cd linux/teksty - przeniesie nas do
katalogu linux/teksty, który znajduje się "ponad" miejscem
naszego pobytu czyli np. jeśli jesteśmy teraz w katalogu
/home/artur i chcemy wejść do /home/artur/linux/teksty
wydajemy to właśnie poleceniecd lub cd ~
- sprawią, że znajdziemy się we własnym katalogu domowym np.
/home/artur, obojętnie w którym miejscu obecnie
jesteśmy.cd .. - pozwala na przeniesienie się
do katalogu nadrzędnego, czyli o jeden poziom wyżej,


Przykład -
jesteśmy w /usr/local/mutt/bin i chcemy przejść do katalogu
/usr/local/fetchmail/bin. Wystarczy wpisać: cd ../../fetchmail/bin.
Jak widać polecenie cd może być bardzo rozbudowane.


pwd
pwd - print
working directory, jest programem (w niektórych systemach poleceniem
wbudowanym w powłokę) wyświetlającym nazwę bieżącego katalogu (tego
w którym się obecnie znajdujemy). Wskazywana nazwa katalogu jest
zawsze rzeczywista, a nie linkiem symbolicznym. Dla pwd dostępne są
dwie opcje: --help - pokazuje informacje o użyciu programu, a
--version o jego wersji. Jednak uwaga, opcje te są dostępne
dla programu, nie dla polecenia, więc żeby zadziałały musimy wywołać
program np. /bin/pwd --version.
Zobacz też: man
pwd.


ls
ls - wyświetla
zawartość katalogów. Jeśli wydamy polecenie ls nie podając, żadnych
parametrów zostanie nam pokazana zawartość bieżącego katalogu tzn.
pliki i katalogi, ale tylko te, które nie zaczynają się od kropki
czyli bez ukrytych. Nie zostanie wyświetlona również zawartość
podkatalogów. Domyślnie wyniki wyświetlane są w kolejności
alfabetycznej. Oto niektóre parametry, które możemy także ze sobą
łączyć.




-a --all - wyświetla także
pliki ukryte, zaczynające się kropką, -A
--almost-all - listuje wszystkie pliki, oprócz "." i ".." ,
-B --ignore-backups - pliki kopii zapasowych
przeważnie kończą się znakiem tyldy ~, ten parametr sprawi, że
nie zostaną one wyświetlone, -I
--ignore-wzorzec - nie wyświetla plików pasujących wzorcowi
powłokowymi. Zerknij do tekstu BASH, i do
man ls, aby dowiedzieć się więcej, -R
--recursive - wyświetla zawartość wszystkich podkatalogów,

Parametry
odpowiadające za to, jak informacja jest wyświetlana.
-l --format=long, --format=verbose,
wyświetla wiele informacji o plikach i katalogach np. typ,
prawa, liczbę dowiązań, właściciela, grupę, rozmiar w bajtach
i czas modyfikacji. - o - długi format, patrz
powyżej, jednak z pominięciem informacji o grupie.
-i --inode - wyświetla numer indeksowy
(i-węzła, numer seryjny) dla każdego pliku. (Numer ten
jednoznacznie identyfikuje plik w ramach danego systemu
plików).
Parametry
odpowiadające za to, jak informacja jest sortowana.
-r --reverse - sortuje zawartość katalogu w
odwróconym porządku do podstawowego sortowania np. w odwrotnej
kolejności alfabetycznej, najpierw najmniejsze itp.
-S --sort=size - sortuje wg rozmiaru pliku.
Największe pliki wyświetlane są na początku. -t
--sort=time - sortuje wg czasu modyfikacji, najnowsze pliki są
pierwsze. -C --format=vertical - wyświetla
pliki w kolumnach, posortowanych pionowo.

Zobacz też: man
ls.


dir,
vdir
dir i
vdir są wersjami polecenia ls o różnych domyślnych formatach
wyjściowych. dir wyświetla krótką listę zawartości katalogów
i jest odpowiednikiem polecenia ls -C -b. Pliki wyświetlanie
są w posortowanych pionowo kolumnach, zaś znaki specjalne
reprezentowane są przez sekwencje z odwrotnym ukośnikiem.
vdir wyświetla długą postać listy zawartości katalogów i jest
odpowiednikiem ls -l -b.
Zobacz też: man
dir i man vdir.



















2k Artur Pęczak
[e-mail]

23.05.2000
12:00