00:00:01:synchro do releasu|How.to.irritate.people.Vxid_RRT.avi;|XVID; 720x528; 24.10fps; 699.7 MB
00:00:05:"JAK WKURZAĆ LUDZI"
00:00:08:/Panie i Panowie,|/JOHN CLEESE!
00:00:20:Dziękuję, Dziękuję.|Jestem już na to za stary.
00:00:25:Dziś wieczorem przyjrzymy się|sposobom wkurzania ludzi...
00:00:28:...w praktyce. Nie możemy oczywiście|spodziewać się pełnego omówienia tematu.
00:00:33:Potraktujmy to raczej jako luźny kurs,|kilka wskazówek, jak pomóc ludziom,
00:00:37:by stali się bardziej|przewrażliwieni.
00:00:40:Jeśli chcecie wkurzać ludzi|dla czystej przyjemności,
00:00:43:musicie przestrzegać jednej|z podstawowych reguł.
00:00:46:Nigdy nie posuwajcie|się za daleko.
00:00:49:W przeciwnym razie, wasze ofiary|mogłyby wybuchnąć złością,
00:00:52:krzykiem, tupaniem, wulgaryzmami|i tak dalej, a to wyzwoliłoby
00:00:56:w nich całe napięcie i zniweczyłoby to,|co tak starannie zbudowaliśmy.
00:01:00:A tego byśmy nie chcieli, prawda?|Przy odrobinie wysiłku i umiejętności...
00:01:03:...możemy utrzymywać stan ich stłumionego|napięcia na równym poziomie przez tygodnie,
00:01:08:...miesiące, kto wie. W rezultacie możecie|doprowadzić ich do załamania nerwowego
00:01:13:lub jeszcze lepiej do trwałych|uszkodzeń komórek mózgowych.
00:01:16:Jednak unikanie wybuchu gniewu,|cokolwiek robicie, by kogoś wkurzyć,
00:01:21:powinno wyglądać|na niezamierzone.
00:01:24:Wielkimi mistrzami|w tej sztuce są rodzice.
00:01:39:- Chyba nie chcesz tego oglądać, Malcolm?|- Owszem, chcę, jeśli pozwolisz, tato.
00:01:45:A co powie moja ulubiona pasierbica?|Pewnie nie chcesz tego oglądać, Pamela?
00:01:50:- Tato, proszę.|- Oboje chcemy to obejrzeć.
00:01:53:- To tylko pół godziny.|- Mam pełne ręce roboty. Pójdę zrobić obiad.
00:01:57:Właśnie idzie bardzo dobry|teleturniej, który lubicie.
00:02:01:Wolimy to obejrzeć, tato. To jedyna|rzecz, jaką chcemy dziś zobaczyć.
00:02:05:- Jeśli nie masz nic przeciwko.|- Skądże, nie mam nic przeciwko, nic przeciwko.
00:02:11:- A co to jest?|- Ostatni odcinek "Opowieści o dwóch miastach".
00:02:20:Więc to... to jest jeden|z tych kostiumowych seriali.
00:02:24:- Zgadza się, tato.|- Nie wiem czemu chcesz to oglądać.
00:02:29:Toż to kostiumowe bzdury.
00:02:32:Nie chcesz chyba oglądać tych|kostiumowych bzdur...
00:02:35:-...prawda Pamela?|- Tato proszę!
00:02:39:Nie miałem pojęcia, że chcecie oglądać|te kostiumowe bzdury, ale mimo to...
00:03:07:- Cóż, nie spodziewałem się tego.|- Tato proszę!
00:03:11:Cóż, to bzdury dla chłopców, nieprawdaż?|Nie wiem, po co chcesz to oglądać.
00:03:16:- Ja poczytam gazetę.|- Tato proszę!
00:03:20:Ech, czytałem już tą gazetę.|Poczytam inną.
00:03:24:Nie mam pojęcia, co ludzie widzą|w tych kostiumowych bzdurach.
00:03:28:- Ale cóż.|- Tato proszę!
00:03:40:Pamela, nie widziałaś gdzieś|mojego niebieskiego swetra, skarbie?
00:03:46:- Nie.|- A ty, Malcolm?
00:03:49:- Co?|- Nie widziałeś mojego...
00:03:52:-...niebieskiego swetra, skarbie?|- Nie!
00:03:56:- Czemu nie zapytasz taty?|- On czyta gazetę, skarbie.
00:04:01:Nie mam pojęcia,|czemu oni chcą to oglądać.
00:04:04:To przygnębiające. Kostiumowe|bzdury. Wolę poczytać gazetę.
00:04:09:Nie rozmawiaj, kiedy oni|oglądają telewizję.
00:04:13:- Nie rozmawiałem.|- Właśnie, że tak.
00:04:16:Powiedziałem tylko, że nie mam|pojęcia, czemu chcą to oglądać.
00:04:20:- I dodałem, że wolę poczytać gazetę.|- To bardzo irytuje, kiedy ktoś rozmawia...
00:04:25:-...w chwili, gdy próbujesz oglądać telewizję.|- No właśnie.
00:04:29:Widzisz?! On lubi te kostiumowe|filmy. Prawda Malcolm?
00:04:35:Kurczę, jak dla mnie,|są to paskudne brednie.
00:04:43:- Co ty robisz?|- Ja tylko czyszczę kratę, skarbie.
00:04:51:Malcolm! Nie możesz|tak zgłaśniać, skarbie!
00:04:56:- Pani Tiggit mogłaby usłyszeć!|- Chcę byśmy mogli...
00:05:00:- Ścisz to, Malcolm.|- Nic nie słyszę!
00:05:04:Zrób to, o co cię matka prosi, Malcolm.|Nie chcesz jej chyba denerwować.
00:05:24:- Tato, co ty robisz?|- Rozpałkę do fajki.
00:05:27:Można zaoszczędzić|na zapałkach.
00:05:30:A mógłbyś przynajmniej|robić to ciszej?
00:05:38:Ci z nas, którzy żyli|w latach 30-tych...
00:05:42:wiedzą...|że pieniądze...
00:05:48:nie rosną...|na drzewach.
00:05:52:Proszę, tato!|Chcemy posłuchać!
00:05:55:Ja tylko oszczędzam|pieniądze.
00:06:02:- Chcesz kotlety jagnięce, Pamela?|- Świetnie.
00:06:07:- Chcesz jagnięce kotlety, Malcolm?|- Cokolwiek.
00:06:11:- Z groszkiem?|- Tak, Wspaniale!
00:06:14:Jest mrożony.
00:06:17:- Aha! Z ziemniakami?|- Tak!
00:06:21:Wiecie? Nie mamy kury,|która znosi złote jaja.
00:06:25:Nie ma kury.
00:06:28:Malcolm, nie mamy kury, skarbie.
00:06:33:- Może wolałbyś cielęcinę?|- Wszystko jedno.
00:06:37:- Z groszkiem?|- Och, zamknij się!!!
00:06:42:Malcolm... Nie powinieneś odzywać|się do matki w ten sposób.
00:06:49:Cały czas nawijała!
00:06:51:Spytałam tylko,|co chcesz na obiad!
00:06:57:Lepiej idź tam i zamień|słowo z matką, Malcolm.
00:07:00:- Ja pójdę.|- Nie. Ty idź, Malcolm! To ty narozrabiałeś!
00:07:03:- O Boże...|- Malcolm, doprowadziłeś matkę do płaczu.
00:07:08:Zdenerwowałeś ją.|Teraz idź ją przeprosić.
00:07:11:- Chcę to obejrzeć!|- No już, Malcolm.
00:07:15:Matka jest ważniejsza,|Malcolmie!
00:07:29:Lubię pooglądać sobie|jakiś miły teleturniej.
00:07:32:/Sprawdźmy, co znajduje|/się w bramce numer jeden.
00:07:40:W tej prezentacji ojciec użył zamierzonego|wkurzania, by osiągnąć swój cel.
00:07:45:Pojawia się tam także szczególny typ|kobiety w średnim wieku, dla której...
00:07:49:...wkurzanie jest swoistą drogą życiową. To|jedyna dziedzina, w której jest naprawdę świetna.
00:07:54:Takie kobiety posiadają|mniej więcej taki kształt,
00:07:57:...jak solniczki.|Dwie z nich znajdują się tam.
00:08:01:Yoohoo!!!
00:08:02:YOOHOO!!!
00:08:04:Życiową ambicją typowej "Solniczki"|jest wystąpienie w teleturnieju.
00:08:09:Można ją spotkać robiącą|zakupy, blokującą chodnik,
00:08:13:dręczącą dzieci, plotkującą|i wydającą majątek na promocje.
00:08:17:Uwielbia narzekać|i być zaszokowana.
00:08:19:W pojedynkę jest|nie do zniesienia.
00:08:22:W grupie -|przerażająca.
00:08:24:Przed wami oddział "Solniczek",|wkurzających widza w kinie.
00:08:31:/Początkowo reagują one|/w pewien zorganizowany sposób.
00:08:37:Och! Ach... Och ty w życiu!
00:08:43:Och! Ach...|Och ty w życiu!
00:08:48:- Och! Ach... Och ty w życiu!|- Szzz!
00:08:52:O! Och ty w życiu!
00:08:55:/Następnie zaczynają|/komentować film.
00:09:00:- Och! Spójrzcie, on podchodzi do kabiny.|- Tak, podchodzi do kabiny.
00:09:04:- Ooch! Zamierza ją otworzyć!|- Tak, zamierza! Zamierza!
00:09:07:- Otwiera kabinę!|- Otwiera ją, wspaniale...
00:09:10:- Otworzył ją!|- Co on chce zrobić?!
00:09:13:- Wchodzi!|- Tak, wchodzi do kabiny!|- Wchodzi do kabiny!
00:09:17:- Och! Spójrzcie na jego kapelusz!|- To zielony kapelusz.
00:09:20:- Zielony kapelusz!|- Mmmm... Wchodzi do kabiny, wspaniale...
00:09:24:Ooooooch! Oooch! Och!|To nie kabina!
00:09:28:- To Straż Pożarna!|- Straż Pożarna! Straż Pożarna! Straż Pożarna!
00:09:33:- Jest taka jak zawsze!|- Szzz!
00:09:36:O! Och ty w życiu!
00:09:40:/Następnie, przechodzą|/do szczegółów.
00:09:44:Och, A to kto?
00:09:48:Wydaje mi się, że...|że to ktoś sławny.
00:09:52:- Och, spójrzcie na jego nos.|- Och! Czyż on nie ma wielkiego nosa?
00:09:56:- Czyż nie ma wielkiego nosa?|- Założę się, że ten to ma węch.
00:10:00:- Czyż nie jest ogromny?|- Kto to jest?
00:10:04:- Charlton Hitler.|- Nie, on był Niemcem.
00:10:07:- Kto był Niemcem?|- Hitler.
00:10:09:- Hitler nie ma wielkiego nosa!|- Nie, on wygląda jak pan Gould z Supermarketu.
00:10:13:- I on jest Niemcem, wiecie?|- Nie wiedziałam, że pan Gould był Niemcem.
00:10:17:- Szzz!|- O! Och ty w życiu!
00:10:22:/I wreszcie, rozbrajająco|/reagują na pewne żarty.
00:10:29:/- Mogłaby Pani przeczytać tą kartkę?|/- Tak Doktorze.
00:10:33:/"B, M, X, M, Q, B".
00:10:36:/Tak. Cóż, moja ciotka miała rację,|/ona musi być wariatką.
00:10:41:/- Cóż, ma Pani jakieś inne problemy?|/- Tak, doktorze. Muszę korzystać z basenu.
00:10:46:Och! Basen! Basen!|Basen! Basen! Basen!
00:10:51:Co za dowcip!|Basen!
00:10:55:Basen - całkiem zmyślne!|Basen! Basen!
00:11:04:Te panie są skuteczne, jednak mało subtelne.|To dość oczywiste, do czego mogą doprowadzić.
00:11:09:To tak, jakby pójść na mecz piłki nożnej|i kibicować drużynie, która nie gra.
00:11:14:Lub założyć wystrzałową|kieckę na pogrzeb.
00:11:17:Czy też podpalić Julie Andrews.|To wkurzające, ale oczywiste.
00:11:22:Bardziej satysfakcjonujące|jest wkurzanie kogoś...
00:11:25:poprzez udawanie|zatroskania.
00:11:40:- Wygodnie?|- Tak, dziękuję.
00:11:43:- Nie jest ci zimno?|- Nie.
00:11:46:- Nie jest ci za gorąco?|- Nie, jest świetnie.
00:11:49:- Na pewno?|- Tak.
00:11:53:- Powiesz, jeśli będzie ci gorąco?|- Tak, powiem.
00:11:57:- Obiecujesz?|- Tak, obiecuję.
00:12:00:Nie musisz się krępować,|po prostu powiedz.
00:12:03:- Nie, jest świetnie, szczerze.|- W porządku...
00:12:08:- Może wolisz pójść gdzie indziej?|- Nie.
00:12:13:- Jesteś pewna?|- Tak.
00:12:15:- Wystarczy słowo, a pójdziemy gdzie indziej.|- Nie, naprawdę. Podoba mi się tu.
00:12:19:Super. Absolutnie super.|Cudownie. Wspaniale...
00:12:23:- Może wolisz usiąść tam?|- Nie.
00:12:26:- Możesz wybrać.|- Nie.
00:12:28:- Mam wrażenie, że wolisz tamten stolik.|- Nie, naprawdę.
00:12:34:Słuchaj... Może chcesz zamienić|się ze mną miejscami?
00:12:37:- Nie.|- Mi jest wszystko jedno.
00:12:39:- Zamieńmy się miejscami.|- Nie.
00:12:41:- Jeśli chcesz...|- Nie, naprawdę.
00:12:43:Coś ci powiem. Pójdę po inne|krzesło i siądę na nim,
00:12:46:a ty, jeśli zechcesz, będziesz mogła usiąść|tutaj lub zostać na swoim miejscu.
00:12:54:- A może wolisz usiąść tutaj?|- Nie.
00:12:57:- Chcesz coś powiedzieć...|- Posłuchaj, tu jest mi dobrze i nie przesiądę się.
00:13:02:Jeśli wezmę kolejne krzesło, będziemy|mogli usiąść po tej samej stronie.
00:13:06:- Och skarbie, jesteś na mnie zła.|- Nie, nie jestem.
00:13:09:- To dlatego, że za bardzo cię rozdrażniłem?|- Nie.
00:13:12:- Szczerze?|- Szczerze.
00:13:14:- Jesteś pewna, że cię nie rozdrażniłem?|- Tak.
00:13:20:- Wiesz, co myślę?|- Co?
00:13:23:Myślę, że jesteś na mnie zła, bo|proponowałem, byś tam usiadła.
00:13:27:- Nie, nie jestem.|- Na pewno?
00:13:30:- Tak.|- Więc siądę...
00:13:35:Obawiam się, że moje|towarzystwo nie jest dziś najlepsze.
00:13:39:Nie, to moja wina,|mam kiepski nastrój.
00:13:42:O nie. Jesteś cudowna.|Po prostu super...
00:13:45:- To przeze mnie.|- Zapomnijmy o tym.
00:13:49:- Nie jestem najlepszym towarzystwem.|- Ależ jesteś.
00:13:52:- Nie jestem. Rozdrażniłem cię.|- W porządku.
00:13:55:Rozdrażniłem cię.
00:13:57:To moja wina. Ostatnim razem|powiedziałaś, że za bardzo cię drażnię.
00:14:01:Proszę.
00:14:03:- Posłuchaj, bardzo cię rozdrażniłem?|- Troszkę.
00:14:07:- Chcesz sobie pójść?|- Nie.
00:14:09:- Ja mam pójść?|- Nie.
00:14:11:Oboje mamy wyjść?|Czy zostać?
00:14:13:A może jedno z nas wyjdzie,|albo zostaniemy i usiądziemy osobno.
00:14:17:- Znowu jesteś zła?|- Nie, nie jestem.
00:14:19:- Jesteś.|- Nie jestem.|- Jesteś...
00:14:21:Już nic nie mówię.|Nic nie mówię...
00:14:27:- Zadowolona?|- Tak.
00:14:29:- Wygodnie ci?|- Tak.
00:14:30:- Na pewno?|- Tak.
00:14:32:- Zamienimy się miejscami?|- Nie.
00:14:34:- Mam pójść po inne krzesło?|- Nie.
00:14:36:- Nie rozdrażniłem cię za bardzo?|- TAAAAAAAK!
00:14:42:No... Myślałem, że już|nigdy sobie nie pójdzie. Kelner!
00:14:48:Istnieje kilka metod wkurzania|ludzi siedzących przy sąsiednich stolikach.
00:14:53:Najlepiej włączyć w to bardzo|głośne mówienie i rzucanie imionami
00:14:57:czy nazwami miejsc i przedmiotów.|Róbcie to tak intensywnie, jak to tylko możliwe.
00:15:01:Spróbujcie powiedzieć: "Upuściliśmy|lizeańskiego Philiarthura do wychodka,
00:15:05:skoczyliśmy na szparagodzianki|i pognaliśmy na Plac Pawła w Rzymie".
00:15:09:Tak na marginesie,|jeśli ktoś wam coś takiego zrobi,
00:15:12:po prostu zaczekajcie na stosowną pauzę|i nagrodźcie go gromkimi brawami.
00:15:16:Następnie, jeśli będzie to konieczne,|poproście go o autograf.
00:15:20:Jednak najwyższą pozycję we wkurzaniu ludzi|w restauracjach osiągają sami kierownicy sal.
00:15:25:Jednym razem nie wpuszczają cię, bo akurat|nie masz krawata czy marynarki,
00:15:29:albo twoje buty|nie pasują do butonierki.
00:15:32:Najlepszym wyjściem z takiej sytuacji jest|wzięcie zwykłego widelca z jakiegoś stolika
00:15:37:i umieszczenie jego zębów na głębokości|3/8 cala wewnątrz gałki ocznej kierownika sali.
00:15:43:Innym razem krążą wokół stolika|wymieniając popielniczki na czyste
00:15:47:i płaszczą się wysłuchując pochwał i uwag,|co jest równie wkurzające.
00:15:52:W tym przypadku, świetne rezultaty można|czasem uzyskać poprzez ignorowanie natręta.
00:16:05:Dobry wieczór, Madam.|Dobry wieczór, Monsieur.
00:16:08:Och! Przepraszam, powinienem|Panią powitać jako pierwszą.
00:16:11:Nie obrażając Pana, Sir. Ale żem głupi.|Pozwoli Pan, że wezmę pański płaszcz.
00:16:15:- Nie mamy żadnych płaszczy.|- To nie stosowne, że ich od państwa nie wziąłem.
00:16:19:Dlaczego nie mają państwo żadnych płaszczy? |Pozwoli Pan, że jednak coś wezmę.
00:16:24:Może pański krawat. Pozwoli Pan,|że zrobię wrażenie i nie okryję się wstydem!
00:16:29:Wezmę pański garnitur.
00:16:31:Och! Zaniedbałem Panią!|Wygląda dziś Pani wspaniale!
00:16:35:Och! Co za gafa!|Pani zawsze wygląda wspaniale!
00:16:39:Ale ze mnie głupiec!|Mógłbym sam się skopać!
00:16:42:Skopię się sam!
00:16:45:Och! Co ja wyprawiam! Ale ze mnie|głupiec, nie posadziłem państwa!
00:16:49:Proszę usiąść,|Wielmożni Państwo!
00:16:53:Proszę się nie martwić! Krzesło jest czyste!|Mój personel wylizywał je przez cały dzień!
00:16:58:- Czy jest wystarczająco czyste?|- Tak.
00:17:00:- Nie! Sam je wyliżę!|- To nic...
00:17:03:Pani pozwoli!|Bardzo dobrze!
00:17:08:Mój Panie...
00:17:10:Ach! O lala!|Na tym jest kurz! Janching!
00:17:13:Proszę nie dotykać!|Proszę nie dotykać!
00:17:15:Janching, na tym|krześle jest kurz!
00:17:20:Zabierz je stąd i spal! Ale najpierw|rozpakuj nowe krzesło dla Pana!
00:17:25:Och, mój Panie!|Odwiedzasz świński chlew!
00:17:28:Proszę wybaczyć, sam się ukaram!
00:17:41:Oto nowe krzesło, mój Panie!|Teraz może Pan zasiąść...
00:17:47:Cudownie! Dobrze! Dobrze!
00:17:49:A teraz...
00:17:51:Voila!|MENU!
00:18:06:Dziękuję!
00:18:10:Ach! Co ja wyprawiam! Co ja narobiłem!|Dałem Pani menu do góry nogami!
00:18:20:Czy poleca Pan pasztet|drobiowy na trawce?
00:18:23:Tak! O Tak! Jest wspaniały!|Jednak dla Pana będzie mmmm!
00:18:27:- Czy jest pikantny?|- Tak! Tak! Bardzo pikantny!
00:18:30:- Nie chcę, by był zbyt pikantny...|- Nie! Nie jest zbyt pikantny!
00:18:33:Wcale nie jest zbyt pikantny,|jest całkowicie łagodny!
00:18:36:- Nie, nie, wolałbym średni.|- Tak! Tak! Średni, właśnie taki!
00:18:39:Jest bardzo... całkowicie średni!|Nad wyraz średni!
00:18:43:Och! Pomyśleć, że powiedziałem|Panu, że jest pikantny!
00:18:47:- Mój gościu, pozwól, że umyję mu stopy!|- Nie, dziękuję.
00:18:51:- Pozwól mi je wylizać!|- Nie, nie.
00:18:54:Och! Zaniedbałem|Waszą Wysokość!
00:18:58:Och! Och! Nie podałem|serwetki dla Jej Wysokości!
00:19:03:Nie-po-da-łem|ser-we-tki!|
00:19:08:Och! Co za głupiec ze mnie.
00:19:11:Co za potworność!|Co za wstrętny ze mnie facet!
00:19:15:Proszę mnie dźgnąć|w klatkę piersiową!
00:19:18:Macie może coś z curry|drobiowym na trawce?
00:19:21:Muszę spłonąć żywcem.|Najpierw brandy.
00:19:24:Teraz mnie podpal,|niebiańska istoto!
00:19:27:Muszę być ukarany...|Ale także... muszę być wyborny...
00:19:31:- Chciałabym zamówić orzechy, proszę Pana.|- Muszę sam się upiec. Najpierw widelec!
00:19:43:Otwórz piekarnik, Janching.|Muszę do niego wskoczyć!
00:19:51:Może jedzenie nie jest tu najlepsze,|za to atmosfera... nietypowa.
00:20:00:Nieszczerość...
00:20:01:Polityk mówiący:|"Moi przyjaciele";
00:20:03:Urząd skarbowy piszący:|"Jesteśmy do państwa dyspozycji";
00:20:09:Firma telekomunikacyjna oznajmująca:|"Przepraszamy za wynikłe problemy"
00:20:13:Policjant mówiący:|"Wesołych świąt!"
00:20:15:Tak. Nieszczerość jest|silnym narzędziem wkurzania...
00:20:18:...i główną bronią w arsenale|urodzonych kłamców...
00:20:22:sprzedawców samochodowych.
00:20:40:- Witam, panie Alex, jak pan się miewa?|- Dobrze, dziękuję.
00:20:43:- A jak zdrowie żony?|- Świetnie.
00:20:45:- Piękna pogoda, prawda?|- Owszem.
00:20:47:- Jeśli pan pozwoli, muszę lecieć...|- Przyprowadziłem samochód...
00:20:50:Wspaniały samochód, piękny model, żadnych problemów,|aż dziwne, że już ich nie produkują.
00:20:54:- Ale ja mam z nim pewne problemy.|- Nie, nigdy nie ma z nimi problemów.
00:20:57:- Gdyby były, może pan go do nas przyprowadzić.|- Były problemy, więc go przyprowadziłem!
00:21:02:- Proszę spojrzeć.|- W tej chwili to będzie trudne. Właśnie idę na lunch.
00:21:06:- Proszę zadzwonić, umówimy się?|- Dzwoniłem kilkanaście razy,
00:21:09:i za każdym razem, gdy podaję|nazwisko coś nas rozłącza.
00:21:12:No tak... Były kłopoty z telefonami...|Nawet do siebie nie mogłem się dodzwonić!
00:21:16:Niech pan po prostu rzuci okiem.
00:21:19:Mechanik wyszedł|na lunch, w tym problem.
00:21:22:Chcę, żeby pan teraz|tylko szybko zerknął.
00:21:26:Jak pan sobie życzy, szefie,|pan pierwszy.
00:21:33:Panie Gibson!
00:21:36:- A! Tu pan jest! Tak, spójrzmy na ten piękny...|- Niech pan prowadzi.
00:21:41:Piękny model, nie ma z nimi|żadnych problemów. Nikt się nie skarżył.
00:21:48:- Pani Alex ma się dobrze?|- Dźwignia biegów jest luźna.
00:21:51:- Nie, nie, nie.|- Dźwignia zmiany biegów się jest luźna.
00:21:55:- Proszę spojrzeć.|- Źle pan nią porusza.
00:21:58:Dobra,|niech pan spróbuje!
00:22:06:Jest obluzowana!
00:22:11:Dźwignia się obluzowała.|Na tym polega pański problem.
00:22:16:- Zwykle nie można nawet trójki wrzucić!|- To normalne, że są pewne problemy...
00:22:21:-...w nowych modelach. Tak, to skrzynia biegów.|- Czemu nie mogę wrzucić trójki?
00:22:26:Trzeba dać jej trochę czasu! To precyzyjna skrzynia biegów. Są tylko problemy z trójką.
00:22:31:|W razie problemów, przyprowadź go pan.
00:22:34:- Miałem problemy i przyprowadziłem go.|- Najlepsza skrzynia biegów...
00:22:41:Mechanik da radę przykręcić ją z powrotem.|Miło było pana spotkać, panie Harris.
00:22:47:- Tylne drzwi wypadają.|- Nie nie nie.
00:22:51:- Tylne drzwi wypadają.|- Nie nie nie.
00:22:56:Są całkowicie bezpieczne, o ile|nie będzie pan ich używał w czasie jazdy.
00:23:02:W razie problemów,|proszę dać znać.
00:23:05:- Hamulce nie działają!|- Mnie pan to mówi? To moja specjalność.
00:23:10:- Są niebezpieczne! Nie łapią!|- Są całkiem nowe!
00:23:14:Samochód się nie zatrzymuje!
00:23:17:Przecież stoi, nie?
00:23:20:- Wsiądę, a pan niech popchnie!|- Dobrze.
00:23:40:- Widzi pan? Ani drgnie.|- To ciekawe...
00:23:45:Jeszcze nie|wcisnąłem hamulca.
00:23:49:Cóż... koła są sztywne.|Są nowe!
00:23:52:Niech pan wsiądzie,|a ja popchnę.
00:23:58:Zwalniamy ręczny!
00:24:22:Coś panu powiem.|Przyprowadź go pan, zobaczymy.
00:24:32:Jak państwo widzieli, to nie|sama nieudolność jest wkurzająca.
00:24:36:Wkurzające są próby|ukrycia tej nieudolności.
00:24:39:Pan Graham Chapman miał|niedawno problem z telefonem.
00:24:42:Poskarżył się obsłudze,|że przez ostatnie sześć tygodni,
00:24:46:jego telefon nie działał|przeciętnie cztery dni na tydzień,
00:24:50:mimo co najmniej|pięciu wizyt technika.
00:24:53:Obsługa odpowiedziała, iż problem|wynika z faktu, że - cytuję -
00:24:57:"Na tej wyspie|jest za dużo ludzi"
00:25:00:Można by przypuszczać, że plan|poprawy jakości usług telefonicznych
00:25:04:ma polegać na deportacji|wybranych abonentów
00:25:07:lub nawet na czymś takim.
00:25:10:Witam. Przyszedłem poprawić|jakość usług telefonicznych.
00:25:17:Podobnie traktują nas banki.
00:25:20:Kierownictwo wkurza klientów, pisząc do nich|niezwłocznie, jak tylko powstanie najmniejszy debet.
00:25:26:Dam wam radę, jeśli mieliście w przeszłości|podobne problemy, a obecnie macie oszczędności,
00:25:32:napiszcie do dyrekcji swojego banku,|że winni są wam pieniądze
00:25:36:i by łaskawie przyszli|do was o tym porozmawiać.
00:25:39:Głównym celem banków jest robienie pieniędzy.|Tak więc kiedy dostaną wasze, starają się jak mogą,
00:25:44:by ich odzyskanie nie było łatwe. W tym celu|banki otwierane są zaraz po waszym przyjściu do pracy,
00:25:50:a zamykane dwie|godziny przed waszym wyjściem.
00:25:53:Jeśli zaś poświęcicie swoją przerwę obiadową,|by dołączyć do rozwścieczonej kolejki przed bankiem,
00:25:58:nie wińcie jedynego|kasjera za tempo obsługi.
00:26:01:W końcu wszyscy jego sprytniejsi|koledzy wyszli na obiad.
00:26:05:W ten sposób godziny pracy banku zostały starannie|przystosowane do potrzeb dwóch grup ludzi:
00:26:11:bezrobotnych|i rabusiów bankowych.
00:26:14:Jednak wzrost liczby rabusiów|bankowych w Wielkiej Brytanii
00:26:18:nie jest tak ogromny,|jak można by się spodziewać.
00:26:21:Obecnie wiadomo jest, że około 70 %|z nich to tylko sfrustrowani klienci,
00:26:25:chcący odzyskać swoje pieniądze.|Tak, banki są szalenie pazerne.
00:26:30:Jednak w niektórych bardziej ekscentrycznych|zawodach, pieniądze nie grają aż tak dużej roli.
00:26:35:Wszyscy wiemy,|czego chcą aktorzy.
00:26:39:Musiałem się z tobą zobaczyć, kochany. Nie chcę|nikomu schlebiać, ale musiałem cię zobaczyć.
00:26:44:- Byłeś dziś cudowny, skarbie!|- Dzięki, wielkie dzięki...
00:26:48:Nie, nie. Mówię serio,|byłeś fantastyczny.
00:26:53:Śpiewałeś...|śpiewałeś jak natchniony!
00:27:00:Dziękuję, to miło|z twojej strony.
00:27:07:Miałem na myśli, że całe...|całe przedstawienie wyszło...
00:27:12:-...wyszło nieźle dziś wieczorem.|- Tak, bardzo satysfakcjonująco.
00:27:22:Chciałem powiedzieć,|że każdy... każdy...
00:27:26:-...wypadł dobrze...|- Tak, tak. Całkiem nieźle.
00:27:35:Byłem raczej zadowolony...
00:27:38:Byłem zadowolony, że...
00:27:43:- Co?|- Sądzę, że mój kawałek wypadł,
00:27:46:-...no wiesz.|- Co?
00:27:48:Nie, nie, twój kawałek był|naprawdę niesamowity, cudowny.
00:27:54:Ale...|ja również śpiewałem jak...
00:27:58:Co?
00:28:00:No...
00:28:04:- Ja.|- Ach! Ty?
00:28:06:- Tak.|- Cóż, właściwie...|- Tak?
00:28:09:Sądzę, że twój występ|był wystarczająco dobry.
00:28:13:Ty suko!
00:28:20:Jak widzicie, komplementy to jedna|z najtrudniejszych rzeczy do wyciągania z ludzi.
00:28:25:Dlatego dopominanie się ich|jest tak bardzo wkurzające.
00:28:28:Kobiety próbują je z nas wyciągnąć,|same siebie poniżając:
00:28:32:"Przepraszam za ten bałagan"
00:28:35:...zmuszając nas do odpowiedzi:|"Ależ skąd, wszystko wygląda cudownie"
00:28:39:Lepszą odpowiedzią byłoby:|"Nie ma za co, kocham małe śmietniska"
00:28:43:Oczywiście, nasze "Solniczki" nie muszą|wyciągać pochwał, by nas wkurzyć.
00:28:50:I bez tego są|wystarczająco wkurzające.
00:28:53:A oto nasz kolejny uczestnik!|Prosimy tutaj!
00:28:57:Nie, nie, tutaj!
00:29:01:Wspaniale.
00:29:03:- Jak się pani nazywa?| - Teddy?
00:29:05:- Nie, to jest moje imię. Jak pani się nazywa?|- Morris.
00:29:08:Ach, pani Morris, cudownie.
00:29:10:- A jak dali pani na chrzcie?|- Jestem metodystką, Damon.
00:29:13:- Teddy.|- Teddy... jestem metodystką.
00:29:16:Wspaniale, pani Morris.|Jak ma pani na imię?
00:29:20:Rozumiem. Którą z nagród|dziś pani wypatrzyła?
00:29:24:Chciałabym pancernik, Ethel.
00:29:27:- Czemu chce pani pancernik?|- Nie wiem.
00:29:30:- Świetnie.|- Mam 92 lata!
00:29:33:Gratuluję, pani Morris.|Nie, nie jeszcze pytania.
00:29:38:- Mam 96 lat!|- To wspaniale, pani Morris!
00:29:42:- Skończyłam 103 lata! Dzisiaj!|- Tak.
00:29:46:- Byłam siódmym z pięciorga dzieci.|- Świetnie, pani Morris.
00:29:51:- A teraz pierwsze pytanie.|- Czy dostanę pancernik?
00:29:54:Nie, musi pani najpierw|odpowiedzieć na pytanie.
00:29:57:- Pani Morris.|- Tu jestem! Mam cię, Teddy!
00:30:03:Pani Morris,|pierwsze pytanie brzmi:
00:30:06:Jaka jest pierwsza|litera alfabetu?
00:30:11:Pierwsza litera alfabetu.
00:30:22:- "L".|- Nie, nie. Alfabet.
00:30:27:- "B".|- Nie, blisko, blisko.
00:30:29:- "C".|- Nie
00:30:31:- "D".|- Nie. Cofnijmy się!
00:30:34:Proszę wrócić.|Chodziło mi o litery.
00:30:37:- "C".|- Tak...
00:30:39:- "B".|- Tak...
00:30:41:- "Q"!|- Nie, nie, pani Morris.
00:30:46:Pani Morris,|co jedzą konie?
00:30:49:- Mięso!|- Nie, nie.
00:30:51:- Inne konie.|- Nie, nie.
00:30:53:Konie, pani Morris.|Co jedzą konie?
00:30:56:- Kraby!|- Konie nie są mięsożerne!
00:31:00:- Siano?|- Świetnie pani Morris!
00:31:04:- Cudownie.|- Mam 640 lat, Ingrid!
00:31:08:To cudownie pani Morris.|A teraz drugie pytanie.
00:31:12:A drugie pytanie brzmi:|Jakie zwierzę wydaje odgłos "miau"?
00:31:17:- Wielbłąd!|- Nie, nie. "Miau"!
00:31:20:- Ach, ryba.|- Nie, nie. Jakie zwierze robi "miau"?
00:31:25:- Kod.|- Co?
00:31:26:- Kod.|- Blisko. Ko... Ko...
00:31:29:Szyfr.
00:31:31:Enigma.
00:31:34:- Rakietowa łódź podwodna!|- Nie, nie!
00:31:38:Co za pech, pani Morris.|Wspaniale.
00:31:41:A więc, pani Morris, jakie|ZWIERZĘ wydaje odgłos "miau"?
00:31:47:To łatwe. Kot.
00:31:50:To czemu powiedziała pani|"rakietowa łódź podwodna"?
00:31:53:- Mam 143 lata!|- Tak, wspaniale...
00:31:56:A teraz trzecie|i ostatnie pytanie.
00:32:00:- Denerwuje się pani?|- Nie.
00:32:02:Odpowiedziałam dobrze!|Odpowiedziałam na ostatnie pytanie!
00:32:05:- Wygrałam pancernik!|- Ostatnie pytanie brzmi: W którym roku...
00:32:10:Odpowiedziałam! Odpowiedziałam!|Wygrałam pancernik! Prawda, dziewczęta?
00:32:18:No dobra, dajcie jej|ten pancernik!
00:32:22:Nie musiałem być|prowadzącym teleturnieju.
00:32:25:Trochę nauki i byłbym|dziadkiem klozetowym.
00:32:28:A teraz nasz kolejny uczestnik!
00:32:37:Zauważyli już pewnie państwo,|że wkurzający jest nie tylko sposób,
00:32:41:w jaki ludzie wyciągają od nas|różne rzeczy, lecz także metody,
00:32:45:które stosują, by ukryć swoje|raczej oczywiste motywy.
00:32:49:Bogaci nie powiedzą:|"chcemy więcej pieniędzy".
00:32:52:Powiedzą: "wzrost opodatkowania|hamuje osobiste bodźce".
00:32:56:Związki zawodowe nie powiedzą:|"chcemy więcej pieniędzy".
00:32:59:Powiedzą: "Mieszanie się rządu|do negocjacji płacowych
00:33:03:utrudnia realizację podstawowych|celów związków zawodowych".
00:33:07:Podobnie jest w sprawach|mniejszego kalibru.
00:33:10:Porównajcie to:
00:33:14:- Cześć Tom, mógłbyś mnie podwieźć?|- Jasne, nie ma sprawy.
00:33:19:...z tym:
00:33:26:- Cześć Tom!|- Cześć.
00:33:28:- Jak się masz?|- Dobrze, dzięki. A ty?
00:33:31:Dobrze, dzięki.|Jak tam twój nowy samochód?
00:33:34:- Dobrze. Nie mogę narzekać.|- Większy niż poprzedni, nie?
00:33:38:- Tak.|- Bardziej przestrzenny.
00:33:41:Nie mam czasu na pogawędki.|Muszę lecieć.
00:33:46:Robi się późno...|Bardzo późno.
00:33:52:Zostajesz jeszcze długo?
00:33:55:- Nie, nie. Nie długo.|- Jasne, nie warto.
00:34:03:Znasz te okolice.|Wiesz może, gdzie jest stacja?
00:34:07:Tak, przejeżdżałem obok.|To kawał drogi.
00:34:10:Naprawdę?|Tak podejrzewałem...
00:34:13:Cholera.
00:34:19:- Zanosi się na deszcz.|- Tak?
00:34:21:Tak, będzie padać.|Ulewa! Cholerna pogoda.
00:34:27:No to chyba będę leciał.|Złapię taksówkę.
00:34:32:- Tak, myślę, że tak będzie ci najwygodniej.|- Tak właśnie zrobię.
00:34:39:Przepraszam, nie znasz|może numeru po taksówkę?
00:34:43:Obawiam się, że nie.|Zajrzyj do książki.
00:34:46:Tak, to świetny|pomysł. Tak zrobię.
00:34:50:Cholernie są drogie.
00:34:55:- Paskudnie.|- Taksówki?
00:34:57:- Cóż, no wiesz, benzyna jest droga.|- Tak, bardzo droga.
00:35:02:W dzisiejszych czasach|nie opłaca się jeździć samemu.
00:35:06:Spójrz na tą pogodę.|Leje!
00:35:12:Słuchaj, pójdę postać|na zewnątrz na deszczu...
00:35:18:i spróbuję złapać okazję.
00:35:21:- Ach, chciałeś mnie spytać, czy cię podwiozę?|- Nie, skądże.
00:35:26:Mam nadzieję, że|nie pomyślałeś... Nie.
00:35:30:- Ale jeśli...|- Przykro mi, nie jestem samochodem.
00:35:35:To czemu do cholery|nie powiedziałeś od razu?
00:35:39:O! Frank!
00:35:45:Tutaj wkurzający nie złapał okazji,|ale i tak nie miał na to szans.
00:35:49:Miał za to 2 minuty frajdy. Więc pamiętajcie,|nigdy nie proście o nic bezpośrednio.
00:35:55:Podejściem pośrednim znacznie|łatwiej jest kogoś rozgniewać.
00:35:59:Weźmy matki. Są zbyt zdolne,|by założyć wam prawdziwą kulę z łańcuchem.
00:36:04:Jednak da się|z tego wyrwać.
00:36:15:To miło, że spędzasz|Wielkanoc z nami, skarbie.
00:36:18:Miło jest spędzać|Wielkanoc w domu, mamo.
00:36:21:Dawno nie spędzałeś|Wielkanocy w domu.
00:36:25:Byłem w domu|w ostatnią Wielkanoc.
00:36:28:Tak, ale to było|dwanaście miesięcy temu.
00:36:34:Nie da się|tego ukryć.
00:36:43:Jakie mamy|plany na wieczór?
00:36:46:Myśleliśmy o miłym|spokojnym wieczorze w domu.
00:36:53:Naprawdę? Miły spokojny|wieczór w domu?
00:36:56:To dziwny pomysł?|Kto to wymyślił?|
00:37:00:- To będzie dla nas wszystkich miły wypoczynek.|- Cóż, ja chyba wyskoczę do pubu.
00:37:05:- Bo możemy pooglądać telewizję.|- Do pubu na pół godziny.
00:37:09:Bo nie często cię ostatnio widujemy.|A gdy już cię widzimy,
00:37:13:-...chcemy spędzić ten czas razem.|- Tylko 30 minut.
00:37:16:Bo jak już jesteś, skarbie,|to właściwie z nami nie rozmawiasz.
00:37:24:Matko. Od kiedy przyjechałem|do domu dwa dni temu,
00:37:28:szczegółowo omówiliśmy tematy:
00:37:31:skarpetek, ciepłego ubierania się,|praktycznej bielizny,
00:37:35:moich za długich włosów,|problemów pani Gascott z jej czwórką,
00:37:40:gdzie się podział brązowo-zielonym sweter,|nieodpowiednie towarzystwo, z jakim się zadaję,
00:37:45:i jak bardzo z tatą nie lubicie,|kiedy latam, co, jak się domyślam,
00:37:49:jest jedną z przeszkód wynikającą|z faktu, że jestem pilotem.
00:37:54:Może nie przedyskutowaliśmy|dylematów moralnych XX wieku,
00:37:59:ale z pewnością|rozmawialiśmy, mamo.
00:38:02:A właściwie, czemu|chcesz iść do pubu?
00:38:08:A jednak słyszałaś?|Mam ochotę na szybkiego drinka.
00:38:12:Od niedawna jesteś w domu,|a już gdzieś chcesz lecieć?
00:38:16:Mamo, jestem w domu od dwóch dni.|Chcę tylko wyjść do pubu!
00:38:22:Cóż, skarbie, skoro pub jest|dla ciebie ważniejszy niż własna matka.
00:38:28:Nie widuję cię często,
00:38:32:a to żadna frajda|siedzieć tu z nim.
00:38:37:Nie będzie mnie|od 9 do 9:30.
00:38:41:Nie spodziewam się,|że pozostanę z wami długo.
00:38:45:Cóż, jeśli odejdziesz między|9 a 9:30, to będzie pech.
00:38:51:O Boże!|Zaczyna płakać!
00:38:54:Tato!|Matka zaczyna płakać.
00:38:58:- Jak możesz być tak okrutny?|- Dobra, przestanę być okrutny.
00:39:03:Nie pójdę do pubu.|Będę siedział i odpoczywał.
00:39:07:Zrobię listę|słynnych dusicieli.
00:39:10:Dobry pomysł, skarbie.|Cieszę się, że chcesz zostać.
00:39:15:Tak, postanowiłem zostać|i raczej nie wyjdę.
00:39:19:Będę siedział i odpoczywał.
00:39:22:Wyjeżdżam pojutrze.
00:39:25:Potrzebuję konia trojańskiego.
00:39:32:Nie możesz się doczekać|powrotu do Londynu, prawda?
00:39:35:Nie mamo, uwielbiam siedzieć w domu.|Cudownie spędzam tu czas.
00:39:39:- Nie podoba ci się w domu.|- Podoba mi się.
00:39:43:- Wcale nie.|- O Boże!
00:39:45:Tato!|Numer dwa.
00:39:48:Posłuchaj mamo, naprawdę|uwielbiam być w domu, naprawdę.
00:39:52:Jest może trochę za spokojnie,|ale za to przyjemnie się odpoczywa.
00:39:57:Muszę wrócić pojutrze do Londynu,|ale postaram się przyjechać za dwa tygodnie.
00:40:04:- To miłe synku!|- Co ja narobiłem, co ja powiedziałem!
00:40:08:Postaraj się dotrzeć|w piątek wieczorem,
00:40:11:a nie w sobotę rano.
00:40:14:Tak, tak, ale...
00:40:17:...ale mogę mieć ochotę wyjść|coś przekąsić w sobotę wieczór.
00:40:22:Dobrze, jeśli przyjedziesz|w piątek wieczorem...
00:40:26:-...i wyjedziesz w poniedziałek rano.|- Zrobione.
00:40:31:- Po śniadaniu!|- Zrobione.
00:40:43:Musisz wychodzić|w sobotni wieczór?
00:40:48:Mamy układ!
00:40:53:To na nic, mamo!|Mamy układ!
00:40:56:- Z kim zamierzasz wyjść w sobotni wieczór?|- Czy to ważne?
00:41:01:Twoja matka ma prawo|wiedzieć takie rzeczy.
00:41:06:Nie, nie ma.
00:41:11:Nie pociągnę już długo.
00:41:14:Nie, to już było.
00:41:19:O Boże!
00:41:21:Tato!|Numer cztery.
00:41:24:Dobra, mamo, dobrze już.
00:41:29:- Powiem ci z kim.|- Z kim?
00:41:32:Z Christine Weeding.
00:41:36:Christine Weeding?
00:41:39:Nie zamierzasz się|zadawać z tą heretyczką?
00:41:44:Mamo! Ona jest córką|Doktora Weedinga!
00:41:49:Zupełnie już cię|nie rozumiem.
00:41:55:Gdzie popełniliśmy błąd,|Beavis?
00:41:59:Znowu zaczyna!
00:42:02:Numer pięć!
00:42:05:- Czemu chcesz iść z Christine, skarbie?|- Co?
00:42:10:Czemu chcesz iść|z Christine?
00:42:17:Ponieważ jest|rozwiązłą kobietą!
00:42:23:Jest?
00:42:28:- Christine?|- Nigdy nie ma dosyć, mamo.
00:42:35:Niemożliwe,|skarbie.
00:42:38:Czemu nie|pójdziesz do pubu?
00:42:41:Muszę wykonać|kilka telefonów.
00:42:46:Jak działa jej umysł?
00:42:54:Możliwe jest wkurzanie ludzi|niemalże w każdych warunkach.
00:42:58:Na przykład: Słyszeliście|może kiedyś historię
00:43:01:o dwóch pięknych blondynach, które|pierwszy raz odwiedziły plażę nudystów?
00:43:06:W pewnym momencie|jedna z nich zauważa...
00:43:13:...Nie wiedziałam,|że on gra na skrzypcach.
00:43:16:A ta historia pokazuje, jak bardzo|wkurzające mogą być awarie sprzętu.
00:43:27:Zauważyłem swym|przymrużonym okiem....
00:43:30:-...jakiś obiekt na literę N.|- Niebo.
00:43:37:Zauważyłem swym przymrużonym|okiem jakiś obiekt na literę C.
00:43:41:- Chmura.|- Tak.
00:43:46:- O Boże, ale nuda.|- Przejadła mi się ta gra.
00:43:50:Zagrajmy w coś innego.
00:43:54:- Wiem w co...|- W co?
00:43:58:Witam, tu mówi wasz kapitan.
00:44:01:Nie ma absolutnie żadnego|powodu do niepokoju.
00:44:08:To da im trochę do myślenia.
00:44:11:Nie, nie, nie. Jeszcze nie.|Pozwólmy im się pogrążyć.
00:44:14:Będą zachodzić w głowę:|"O jaki to powód chodzi w tym ostrzeżeniu?"
00:44:18:"Czyżby skrzydła|zajęły się ogniem?"
00:44:21:Skrzydła samolotu wcale|nie zajęły się ogniem.
00:44:24:Teraz się zastanawiają:|"Czemu on to powiedział?"
00:44:27:- A więc powiemy...|- Och, jak nam idzie?
00:44:30:Przestali jeść. Wyglądają|na lekko zaniepokojonych...
00:44:33:- Czekajcie, jeden z nich idzie do toalety.|- Wszedł już?
00:44:36:Właśnie zamyka drzwi...|Teraz!
00:44:39:- Dobra|- Raz... Dwa... Trzy...
00:44:43:Proszę wrócić na swoje miejsca|i niezwłocznie zapiąć pasy.
00:44:48:Tak...
00:44:50:Wraca, buja się jak|dzwon między siedzeniami.
00:44:53:- Przejdę się tam udając zmartwionego.|- Dobra.
00:44:56:- Przepisy bezpieczeństwa.|- Przepisy bezpieczeństwa.
00:44:59:Proszę o uwagę.|Chciałbym państwu...
00:45:02:...chciałbym przypomnieć niektóre|przepisy bezpieczeństwa.
00:45:05:W sytuacji awaryjnej|zasadnicze znaczenie mają...
00:45:11:...jak sygnał ostrzegawczy w postaci brzęczącego dźwięku.
00:45:18:To ich trochę ożywi.
00:45:21:Świetnie, świetnie!
00:45:23:Hej, mam pomysł!
00:45:26:Witam, pod siedzeniami|znajdziecie kamizelki ratunkowe.
00:45:30:- Nie, one są na półkach.|- Ciszej, niech trochę sobie poszperają.
00:45:35:Przepraszam, znajdziecie je|na półkach nad waszymi głowami.
00:45:39:Jednak proszę nie rozpinać|pasów bezpieczeństwa.
00:45:42:Świetnie, świetnie, to było|cudowne! Spójrzcie tam!
00:45:45:- Dobra. Bełkot...|- O tak.
00:45:48:Scransony nad państwa|głowami są gotowe do użycia.
00:45:52:Proszę rozpiąć pasy bezpieczeństwa|i włączyć fotoaparaty...
00:45:56:...znajdujące się przed|państwem z tyłu siedzenia.
00:45:59:Cudownie, kręcą się wokół,|wdrapują na siedzenia.
00:46:04:Proszę odszukać awaryjną spłuczkę|w toalecie w tylnej części pokładu...
00:46:08:i uruchomić...
00:46:10:Ale bez rozpinania|pasów bezpieczeństwa.
00:46:13:- Wracają na miejsca.|- Awaryjna spłuczka MUSI zostać uruchomiona.
00:46:17:- Jednak bez opuszczania miejsc.|- Proszę nie wpadać w panikę.
00:46:20:- Za chwilę zostanie podana herbata.|- Proszę nadmuchać kamizelki.|- I zgasić papierosy.
00:46:25:Proszę o zdjęcie bagaży z półek|i umieszczenie ich po drugiej stronie samolotu.
00:46:29:- Z wyjątkiem bagażu ręcznego...|-...na którym należy usiąść.
00:46:33:Spójrz teraz.
00:46:36:- Chwila...|- Co?
00:46:39:- Czekajcie...|- Co?
00:46:42:Oni wszyscy wyskoczyli!
00:47:07:Wiecie co? Nie zdziwiłbym się,|gdyby był z tym mały problem.
00:47:18:Cóż za wspaniałe|możliwości mają piloci,
00:47:21:komornicy, politycy,|kierujący ruchem, pieśniarze folkowi,
00:47:27:spece od reklamy,|operatorzy telefoniczni,
00:47:30:obsługa telefonów|i tele...
00:47:35:Przepraszam, jestem dość|wrażliwy na punkcie telefonów.
00:47:38:Zrobili mi to, czego ja|staram się was nauczyć.
00:47:42:Czy wiecie, że rozwój brytyjskiej|telekomunikacji jest jedynym powodem
00:47:47:ogromnego wzrostu|wykorzystania gołębi pocztowych.
00:47:51:Ludzie, których nie stać|na gołębie, zamiast telefonować,
00:47:54:po prostu wychodzą|przed dom i krzyczą:
00:47:57:"Wiadomość dla pana Johna|Springsa, 10 Aleja w Grimsby.
00:48:01:Przyjadę o 14:00. Podpisano Elaine.|Podajcie dalej!"
00:48:05:Nie ważne... Ci wszyscy ludzie,|o których wspomniałem,
00:48:09:komornicy, spece od reklamy, mają wspaniałe|możliwości wkurzania nas wszystkich.
00:48:14:Jednak możemy złożyć skargę.
00:48:17:Jedyny człowiek, którego władza jest niemalże|absolutna i przed którym nie ma obrony,
00:48:23:to człowiek, który|przeprowadza rozmowę o pracę.
00:48:27:Proszę.
00:48:31:- Niech pan siada.|- Dziękuję.
00:48:34:Dziękuję.
00:48:41:Mógłby pan|na chwilkę wstać?
00:48:44:- Dziękuję. Proszę siadać.|- Słucham?
00:48:47:- Siadaj pan.|- Tak. Oczywiście.
00:48:50:Aha!
00:48:55:- Dobry wieczór!|- Dobry wieczór.
00:48:58:- Dobry WIECZÓR!|- Dobry wieczór.
00:49:03:Proszę mi powiedzieć, dlaczego powiedział|pan "Dobry wieczór", chociaż jest jeszcze dzień?
00:49:09:No tak, ale to pan|powiedział "Dobry wieczór".
00:49:14:- Dzień dobry.|- A, Dzień dobry!
00:49:17:O rany!
00:49:20:- Witam!|-...Żegnam?
00:49:35:Nie zapyta mnie pan,|czemu zadzwoniłem?
00:49:39:Nie, a może tak...
00:49:49:- Czemu pan zadzwonił?|- A jak pan myśli, czemu zadzwoniłem?
00:49:53:Pięć, cztery,|trzy, dwa, jeden!
00:49:56:- Cóż, ja, ja...|- Za późno! Za późno!
00:50:03:Przepraszam...
00:50:11:Dobranoooc!
00:50:14:Przepraszam.|Mam jedno pytanie...
00:50:17:Czy to zapisy|na kurs menadżerów?
00:50:21:Tak, tak. To jest rozmowa wstępna|na kurs menadżerów. Tak.
00:50:25:Dobranoooc!
00:50:27:- O jejku, chyba nie najlepiej mi idzie.|- Niby dlaczego?
00:50:31:- No nie wiem.|- Mówi pan tak, bo pan nie wie?
00:50:34:- Pięć, cztery, trzy, dwa, jeden!|- Zero!
00:50:49:- Przykro mi, ale nic nie kapuję.|- Nie zapyta mnie pan, czemu to zrobiłem?
00:50:54:- Cóż...|- Nie jest pan ciekaw?
00:50:56:- Tak.|- A więc?
00:50:59:Nazwisko?|- Co?
00:51:00:- Pańskie nazwisko!|- Dawid.
00:51:02:- Pewny?|- Tak.
00:51:03:- Dawid Pewny. |- Nie, Nie... Tomasz.
00:51:06:- Tomasz Pewny...|- Nie, nie. Dawid Tomasz.
00:51:09:Pewny...|Dawid Tomasz Pewny.
00:51:14:Dobranoooc!
00:51:17:- O rany, znowu to samo...|- Dobranoooc!
00:51:24:- Nie wiem jak zareagować.|- Zrób pan coś.
00:51:30:Dobranoooc!
00:51:34:Pięć, cztery, trzy,
00:51:37:dwa, jeden...
00:51:40:Dobrze!
00:51:43:- Dobrze?|- Wyśmienicie...
00:51:46:Rzeczywiście doskonale...
00:51:48:Dobra.|Jesteśmy gotowi!
00:51:59:Dobra.|Jeszcze raz.
00:52:02:Dobranoooc!
00:52:19:- Co tu jest grane?!|- Dostał pan świetne oceny.
00:52:22:Nieważne. Chcę wiedzieć,|co tu jest grane!
00:52:25:Pan mnie z premedytacją upokarza.|Robi pan ze mnie królika doświadczalnego?
00:52:30:Powiem panu co zrobię! Zaraz stąd wyjdę|i powiem policji, co pan tu wyprawia z ludźmi
00:52:35:i dopilnuję, żeby panu tego zakazano,|ty wstrętna mała pokrako!
00:52:41:I co pan na to?!
00:52:47:Bardzo dobre oceny.|Naprawdę bardzo dobre oceny.
00:52:52:Och, Och...|Zostałem przyjęty?
00:52:55:Nie... Niestety, obawiam się, że nie. Wolnych|miejsc nie ma już od siedmiu tygodni!
00:53:02:Do widzeeenia...
00:53:09:Jednak niewielu z nas|ma tak wspaniałe możliwości
00:53:12:zbawczego wpływania na|osobowość, jak ten człowiek.
00:53:15:Musimy wszyscy spokojnie|wywierać presję przez
00:53:18:marnowanie czasu, nieszczerość,|psucie humoru innym
00:53:21:w nadziei, że pewnego dnia|powstanie sytuacja,
00:53:24:w której będziemy mogli|wytworzyć silny uraz psychiczny.
00:53:27:Jednak gdy taka|sytuacja się pojawi,
00:53:30:musimy niezwłocznie|ją rozpoznać.
00:53:41:To miło z twojej strony, że zaprosiłeś|panią Ramond i mnie na drinka.
00:53:46:Cieszymy się, że mogliście|przyjść. Prawda Beryl?
00:53:49:O tak.
00:53:56:Opowiedz państwu|Ramond ten dowcip.
00:53:59:- Jaki dowcip?|- Ten, który tak cię rozbawił.
00:54:02:- Nie, nie!|- No dalej, ten o jednojajowych bliźniaczkach.
00:54:05:- Nie jest śmieszny.|- Jak to? Padałeś ze śmiechu!
00:54:09:- Co to dowcip?|- Nie jest zbyt dobry, proszę pana.
00:54:13:- I tak go zapomniałem.|- Od jak dawna...
00:54:16:Nie, nie. Chcę, by go opowiedział.|On go tak dobrze opowiada.
00:54:20:- Na pewno pamiętasz!|- Nie pamiętam!
00:54:23:Przypomnę mu.
00:54:30:On świetnie opowiada dowcipy.
00:54:35:Pękniecie ze śmiechu.
00:54:38:Dawaj, Shand, posłuchajmy,|pośmiejmy się.
00:54:42:Tak, uwielbiamy dobry humor.
00:54:48:Już wiem! Miałem pokazać|panu Ramond zdjęcia z tańców.
00:54:51:- O tak! Mam je tutaj, pokażemy je po dowcipie!|- To żaden problem, by pokazać je teraz.
00:54:56:Nie, nie, nie, najpierw posłuchajmy dowcipu.|Pośmiejmy się! Nie możemy się doczekać.
00:55:03:- Nie jest za dobry.|- No dalej!
00:55:10:- Pewien facet się ożenił.|- Był kierownikiem pewnej firmy.
00:55:13:- Nie koniecznie!|- Mówiłeś, że był.
00:55:16:To nie jest ważne!
00:55:21:- I ożenił się z jedną z bliźniaczek.|- Jednojajowych bliźniaczek!
00:55:25:To jest ważne!|Jednojajowych bliźniaczek.
00:55:29:- No dalej!|- I 12 miesięcy później...
00:55:32:-...był w sądzie.|- W sądzie rozwodowym!
00:55:35:Kochanie, możesz lepiej to opowiedzieć!
00:55:38:- Użyj śmiesznego głosu.|- Jakiego śmiesznego głosu?
00:55:41:- Potrafisz śmiesznie mówić?|- Tak, śmiesznie mówi!
00:55:45:- Przyniosę śmieszną czapkę.|- Nie, nie, zgubiłem ją.
00:55:50:Wcale nie,|jest tu w szufladzie.
00:55:53:- Ach, zapomniałam o nosie!|- Beryl! Tylko nie nos!
00:55:58:Proszę kochanie.|Jest i śruba.
00:56:03:- Jeszcze chwilka.|- Popatrzmy na śrubę.
00:56:08:Nie mogę się|tego doczekać.
00:56:13:On ma śrubę w szyi,|kochanie.
00:56:16:Dziwne.
00:56:18:Tak... To bardzo...|bardzo... bardzo...
00:56:21:-...zabawne.|- Dziękuję, dziękuję.
00:56:24:Nie ważne, dalej,|opowiedz dowcip.
00:56:28:- Włóż czapkę, skarbie.|- Nie!
00:56:37:- Jest w sądzie...|- Użyj śmiesznego głosu.
00:56:40:Tak, posłuchajmy|śmiesznego głosu!
00:56:46:Więc, był w sądzie...
00:56:51:Nie przesadzaj za bardzo|z tym śmiesznym głosem.
00:56:55:Dobra...
00:57:02:Był w sądzie i sędzia pyta go,|dlaczego chce rozwodu.
00:57:07:Więc on mówi:|"Kiedy siostra mojej żony..."
00:57:10:- Bliźniaczka!|- Nie zamierzam się męczyć.
00:57:13:No dalej!|Musimy to usłyszeć!
00:57:19:"Kiedy siostra mojej|żony przychodzi
00:57:22:czasem do domu
00:57:26:i ja...
00:57:31:śpię...|idę z nią do łóżka...
00:57:34:Przyniosę kawę,|kochanie.
00:57:45:-...z nią...|- Tak.
00:57:48:a nie z żoną...
00:57:53:A sędzia na to: "Musi być przecież|między nimi jakaś różnica!
00:58:00:Na to kierownik...|znaczy ten facet...
00:58:03:mówi: "Tak, i dlatego|właśnie żona chce...
00:58:07:...ja chcę roz....
00:58:09:...rozwodu."
00:58:11:"Tak, dlatego właśnie|chcę rozwodu."
00:58:16:Bardzo dobre!
00:58:19:/Znalazł to w Playboyu!
00:58:24:- Jest już kwadrans po ósmej.|- Tak, kochanie.
00:58:27:Myślę, że powinniśmy...
00:58:44:Planiści telewizyjni mają wiele okazji,|by nas wkurzać poprzez "marnowanie czasu".
00:58:49:Jedną z nich są emisje|audycji partii politycznych.
00:58:52:Inną pozwalanie lunatykom|na komentowanie meczy piłkarskich.
00:58:56:Jednak żadna z nich|nie może się równać
00:58:59:z programami typu talk show|w środkowo-atlantyckim stylu.
00:59:03:Tutaj szczera i ponadczasowa|wierność osobowościom showbiznesu
00:59:08:wiąże się z koniecznością produkcji|naprawdę taniego programu.
00:59:13:/Panie i Panowie!|/Oto Show Mela Koszmara!
00:59:20:/Dziś wieczór!
00:59:23:/Waszym gospodarzem!
00:59:29:/Jak zwykle!
00:59:34:/Jest on,|/we własnej osobie!
00:59:39:/Wasz Mistrz Ceremonii!
00:59:45:/Tylko wasz!
00:59:50:/Mel!
00:59:54:/Kosz...!
00:59:59:/...m...!
01:00:03:/...ar!
01:00:18:Dziękuję bardzo!|Dziękuję!
01:00:23:Bardzo,|bardzo dziękuję!
01:00:26:Jesteście cudowni!
01:00:37:Mógłbym zjeść was łyżką.
01:00:40:Panie i Panowie, mamy dla was dziś|cudowny program, bardzo ekscytujący.
01:00:45:I mamy dla was bardzo,|bardzo wspaniałych gości.
01:00:50:To naprawdę wspaniali goście, a także|bardzo porządne i cudowne istoty ludzkie.
01:00:56:Rzeczywiście prawdziwi ludzie.|To będzie dla was i dla mnie zaszczyt...
01:01:02:gościć ich tutaj...|dziś wieczór...
01:01:06:w moim programie...
01:01:09:waszym programie.
01:01:17:Kilku prawdziwie|wspaniałych gości,
01:01:20:moi cudowni Państwo,|niezwykle prawdziwe
01:01:23:i naprawdę cudownie|prawdziwe istoty ludzkie,
01:01:26:niewiarygodnie i rewelacyjnie|kochani ludzie,
01:01:31:ogłupiająco szczere i wielkodusznie|prawdziwie człekokształtni.
01:01:39:Naprawdę bardzo cudowni.|I cieszę się, i jestem dumny, że się cieszę...
01:01:44:i cieszę się,|że mogę być dumny,
01:01:47:że moim pierwszym gościem|jest ten wspaniały gość.
01:01:51:I muszę państwu zaznaczyć,|że jest bardzo dobrym, bliskim
01:01:56:i drogim kumplem moim|i mojej drogiej żony Eleonory
01:01:59:i naszej czwórki dzieci oraz dwójki|naszych niezwykle prawdziwych kotów
01:02:04:i naszego prawdziwie|bardzo wiernego psa.
01:02:15:Nie wiedziałem,|jak to przyjmiecie.
01:02:18:A zatem, Panie i Panowie, to dla|mnie wielki zaszczyt i przyjemność
01:02:23:przedstawić osobę z pierwszego|miejsca mojej listy sympatycznych ludzi,
01:02:30:tę wielką gwiazdę|i prawdziwie wspaniałego faceta:
01:02:33:Giga Sandersa.
01:02:56:Gig,|to było wspaniałe.
01:03:00:Panie i panowie,|brawa dla Giga Sandersa!
01:03:11:Ta bezwzględna koncentracja na sobie|jest skuteczną metodą wkurzania...
01:03:16:...stosowaną przez kobiety. Mój przyjaciel|zademonstrował mi to kiedyś na dużym przyjęciu.
01:03:21:Wyszedł na środek|i głośno rzekł:
01:03:23:"Problem z kobietami polega na tym,|że wszystko biorą do siebie."
01:03:27:Cztery kobiety natychmiast odparły:|"Ja nie!"
01:03:31:Oczywiście, nie tylko kobiety|są całkowicie skupione na sobie.
01:03:41:/"TEMAT" - przyjacielska dyskusja|/na kontrowersyjne tematy.
01:03:45:/W tym tygodniu Julian Travellian rozmawia|/z dr Romboidem Goatcabinem o wolności słowa.
01:03:52:Dobry wieczór. Doktorze Goatcabin,|na początku chciałbym zapytać,
01:03:56:czy wierzy pan w istnieje|w tym kraju wolności słowa?
01:04:01:- Cóż, zawsze...|- Lub, inaczej mówiąc,
01:04:04:czy wierzy pan, że w tym kraju|istnieje wolność słowa?
01:04:08:Parafrazując, czy wierzy pan,|że wolność słowa istnieje w tym kraju?
01:04:14:Albo inaczej ujmując, czy ludzie|w tym kraju mają wolność wypowiedzi?
01:04:18:- To chciałem powiedzieć|- Tak, rozumiem.
01:04:21:Powinienem dodać, że "wolność"|rozumiem jako brak ograniczeń,
01:04:25:zaś "wypowiedź" jako czynność mówienia,|a mówiąc "w tym kraju", myślę oczywiście
01:04:30:-...o Wielkiej Brytanii.|- Rozumiem.
01:04:32:- I Irlandii Północnej...|- Tak.
01:04:34:-...i wyspach kanału La Manche.|- Oczywiście.
01:04:36:-...bez Wysp Normandzkich|- Zrozumiałem pytanie.
01:04:39:- Będzie prościej jak zapytam inaczej.|- Nie, nie, proszę!
01:04:42:Jak właściwie, według pana,|ludzie odczuwają...
01:04:49:Znam pytanie!|Znam pytanie!
01:04:55:Znam, znam.
01:05:01:Znam pytanie!
01:05:06:Czy nie?
01:05:08:Kto? Ja?
01:05:11:- Chce pan wiedzieć, co myślę?|- Tak.
01:05:14:Naprawdę?
01:05:18:Cóż, ja...
01:05:22:Zapomniałem pytania!
01:05:24:- Pytałem, czy wolność słowa...|- Pamiętam!
01:05:27:-...to tylko iluzja czy rzeczywistość...|- Znam, znam pytanie!
01:05:33:Przysięgam,|że znam pytanie!
01:05:38:Na Boga,|daj mi odpowiedzieć!
01:05:43:Znam pytanie!|Znam pytanie!
01:05:48:Zamknij się!|Zamknij się!
01:05:52:Nie chciałem tu przychodzić!|To ty mnie zaprosiłeś!
01:05:56:Wychodzę!|Wychodzę!
01:05:58:Dobranoc!|Dobranoc!
01:06:00:...jest to problem, który w dzisiejszych|czasach dotyka nas wszystkich.
01:06:06:To znaczy, odnoszę wrażenie, że pewne|ograniczenia wolności słowa są konieczne,
01:06:11:na przykład z prawnego punktu widzenia|względem obelg, bluźnierstw...
01:06:24:...czy też nie, jak|to może mieć miejsce.
01:06:27:Zawsze trzeba mieć|na uwadze, że cenzura,
01:06:30:ograniczanie czyjejś wolności|słowa i wyrażania opinii,
01:06:34:może prowadzić do aktów przemocy,|chociaż osobiście w to nie wierzę...
01:06:42:Jednak... widzimy...|na to... żywy... dowód.
01:06:55:Cóż...
01:06:56:Uważam, że wolność słowa...
01:06:59:Niestety, czas dzisiejszego|programu właśnie minął.
01:07:09:"JAK WKURZAĆ LUDZI"
01:07:16:WYSTĄPILI:
01:07:29:SCENARIUSZ:
01:07:33:DODATKOWE MATERIAŁY:
01:07:36:[ Tłumaczenie: J.M.Masłowski "Caligo"|([e-mail]) ]
01:07:40:[ Skecz "Rozmowa wstępna" opracowany na|podstawie tłumaczenia Tomasza Beksińskiego ]
01:07:45:[ z uwzględnieniem niektórych|zmian Ireneusza Siwka ]
01:07:53:REŻYSERIA:
01:08:03:"JAK WKURZAĆ LUDZI"
01:08:07:Odwiedź www.NAPiSY.info