Tajemnicze miasta





Tajemnicze miasta






edną z wielu trudności napotykanych przez każdego outsidera, usiłującego zgłębić znaczenie Tantr,
jest zaszyfrowany '' język mroku '', którym je napisano, nadając słowom znaczenie różniące się od
zwyczajnego. Ten zaszyfrowany, symboliczny język został w pewnym stopniu odcyfrowany przez uczonych,
dzięki czemu byli oni w stanie zrozumieć prawdziwe znaczenie zdań, które odczytane literalnie, są albo
nie jasne, albo całkowicie pozbawione sensu. Cytat zdania będącego dosłownym tłumaczeniem jednego z
traktatów tantryckich brzmi : '' Umieść piorun w lotosie, ale zachowaj umysł oświecenia ''.
W dosłownym przekładzie '' piorun '', '' lotos '' i '' umysł oświecenia '' to wadżra, padma, bodhicitta.
W '' języku zmroku '', użytym w Tantrze, oznaczają one penisa, waginę i ejakulację; w ten sposób
tantryk dowiaduje się, że ma odbyć stosunek seksualny, ale nie powinien dopuścić do wytrysku. Pouczenie to
jest znaczące, gdyż uwypukla zasadniczą różnice między tantrykami buddyjskimi, a hinduistycznymi, którzy
uciekają się do fizycznego seksu w swych rzekomo religijnych praktykach. Hinduistyczny tantryk ejakuluje
normalnie, czego nie robi jego buddyjski współwyznawca, który stosuje coitus reservatus. Znaczy to,
że ma on pełny orgazm, ale panuje nad sobą tak dalece, że nie ma wytrysku nasienia. Tej buddyjskiej
osobliwości nigdy w pełni nie wyjaśniono. Zauważono jedynie, że ma ona coś wspólnego z odwróceniem
biegunowości w tantrze buddyjskiej w porównaniu z hinduistyczną. Z drugiej strony może ona nie mieć
żadnej podstawy filozoficznej, lecz wywodzić się z dziwnych obyczajów seksualnych Tybetu, gdzie normą
wśród pewnych klas społecznych jest szczególna forma poliandrii - kiedy jedna kobieta poślubia kilku
braci. Jest to przykład wysiłków podejmowanych w celu upewniania się, że kobieta ta zostanie
zapłodniona jedynie przez najstarszego ze swych mężów. Początki pewnych cech tantryckich zgodnie
z ich tradycją, giną w dziwnym mroku. Mówią one o tajemniczych miastach i królestwach, które mogły istnieć
lub nie, jeśli jednak istniały, to ich historię tak bardzo przysłoniły mity i legendy, iż trudno jest
ją od nich oddzielić. Jednym z takich na pół legendarnych królestw było Urgyan, skąd przybył Lopon
Rinpoche, który działał w VIII wieku i założył lamaistyczną, o charakterze tantryckim tybetańską sektę
zwaną Czarnymi kapeluszami. Wywodził się on przypuszczalnie z rodu panującego w Urgyan, chociaż według
legendy znaleziono go jako niemowlę w ogromnym lotosie. Jak wskazują liczne mity, był on z pewnością
tantrykiem i otrzymał tajemne inicjacje od '' bogiń które mieszkają na cmentarzach ''. Te mity nasuwają
myśl, że Lopon Rinpoche, '' Drogocenny Nauczyciel Czarnych Kapeluszy '', w którym dzisiejsi
buddyści tybetańscy widzą żywego Buddę, przy wielu okazjach przystrajał się w strzępy ludzkiej
skóry i tańczył wśród kości i kawałków ludzkiego mięsa. Jeszcze dziwniejsze historie opowiada się
o buddyjskim nauczycielu Marpie.


<
Ilustracje:
1,
2,
3
>