NAZWA
traceroute - drukuj trasę, którą przebiegają pakiety do hosta sieciowego

SKŁADNIA
traceroute [-m max_ttl] [-n] [-p port] [-q nqueries] [-r] [-s src_addr]
[-t tos] [-w waittime] host [packetsize]

OPIS
Internet jest wielką i skomplikowaną agregacją sprzętu sieciowego,
połączonego ze sobą poprzez bramki (gateways). Śledzenie trasy, którą
podążają pakiety danej osoby (lub znajdywanie paskudnej bramki, odrzu�
cającej twoje pakiety) może być trudne. Traceroute wykorzystuje pole
`time to live' protokołu IP i próbuje wydobyć odpowiedź ICMP
TIME_EXCEEDED od każdej bramki na drodze do określonego hosta.

Jedynym wymaganym parametrem jest nazwa hosta docelowego lub jego IP.
Domyślny próbny datagram ma długość 38 bajtów, lecz może to być
zwiększone przez podanie rozmiaru pakietu za nazwą hosta docelowego.

Inne opcje to:

-m max_ttl
Ustaw maksymalny time-to-live (ttl - `czas życia' maksymalna
liczba skoków - hops) używany w wychodzących pakietach próbnych.
Domyślnie używa się wartości 30 (podobnie jak dla połączeń TCP ).

-n Drukuj adresy skoków (hops) numerycznie zamiast symbolicznie i
numerycznie (oszczędza szukania w DNS skojarzenia adres-nazwa dla
każdej napotkanej po drodze bramki).

-p port
Ustaw podstawowy numer portu UDP używanego w próbkach (domyślnie
33434). Traceroute ma nadzieję, że nic nie nasłuchuje na portach
UDP od base do base+nhops-1 na hoście docelowym (tak, że zwracany
będzie komunikat ICMP PORT_UNREACHABLE , kończący śledzenie
trasy). Jeśli coś nasłuchuje na porcie w domyślnym zakresie, opc�
ja ta może być użyta do wybrania nieużywanego zakresu.

-q nqueries
Ustaw liczbę prób na każde `ttl' na nqueries (domyślnie trzy
próby).

-r Obejdź normalne tablice trasowania (routingu) i wysyłaj
bezpośrednio do hosta w przyłączonej sieci. Jeśli host nie znaj�
duje się w bezpośrednio przyłączonej sieci, zwracany jest błąd.
Opcja ta może być użyta do pingowania hosta lokalnego poprzez in�
terfejs, który nie ma przez siebie żadnej trasy (route) (np. po
porzuceniu interfejsu przez routed(8).

-s src_addr
Używaj zadanego adresu IP (który musi być podany jako numer IP,
nie nazwa hosta) jako adresu źródłowego w wychodzących pakietach
próbnych. Na hostach z więcej niż jednym adresem IP, opcja ta
może być używana do wymuszania adresu źródłowego innego niż adres
IP interfejsu, na którym posyłana jest próbka. Jeśli adres IP nie
jest jednym z tych adresów interfejsowych maszyny, zwracany jest
błąd i nic nie jest wysyłane.

-t tos Ustaw type-of-service (rodzaj usługi) w pakietach próbnych na
zadaną wartość (domyślnie zero). Wartość musi być dziesiętną
liczbą całkowitą z zakresu 0 do 255. Opcja ta może być używana
do sprawdzania czy różne rodzaje usług powodują różne ścieżki
(jeśli nie pracujesz z systemem 4.3BSD-Tahoe lub późniejszym,
może to być czysto akademickie, ponieważ normalne usługi
sieciowe, takie jak telnet i ftp nie pozwolą ci kontrolować TOS).
Nie wszystkie wartości TOS są dozwolone lub mają znaczenie -
zobacz specyfikację IP. Użytecznymi wartościami są prawdopodobnie
`-t 16' (low delay) (małe opóźnienie) i `-t 8' (high throughput)
(duży przepływ).

-v Interaktywne wyjście. Listowane są odebrane pakiety ICMP inne niż
TIME_EXCEEDED i UNREACHABLEs.

-w Ustaw czas (w sekundach) oczekiwania na odpowiedź na próbkę
(domyślnie 3 sekundy).

Program ten próbuje śledzić trasę pakietów IP, którą taki pakiet prze�
byłby do danego hosta internetowego. Czyni to odpalając próbki UDP z
małym ttl (time to live), a następnie nasłuchując od bramki odpowiedzi
ICMP "time exceeded". Rozpoczynamy próbki z ttl wartości jeden i
zwiększamy je, aż otrzymamy odpowiedź ICMP "port unreachable" (co znaczy,
że dostaliśmy się do "hosta") lub doszliśmy do maksimum (co domyślnie
odpowiada 30 skokom i może być zmienione flagą -m ). Dla każdego ttl
wysyłane są trzy próbki (zmieniane flagą -q ), czego efektem jest wyp�
isanie linijki, pokazującej ttl, adres bramki i zaokrąglony czas podróży
każdej z próbek. Jeśli odpowiedzi próbek przyszły z różnych bramek,
wydrukowane zostaną adresy wszystkich odpowiadających systemów. Jeśli
nie było odpowiedzi podczas 3 sekundowego interwału (określanego jako
`timeout' i zmienianego flagą -w ), to dla danej próbki drukowane jest
"*".

Nie chcemy, by docelowy host przetwarzał próbki pakietów UDP , więc do�
celowy port jest ustawiany na wartość niespotykaną (jeśli jakiś prostak
na hoście docelowym używa jednak tej wartości, można ją zmienić flagą -p
).

Przykładem użycia i wyjścia może być:

[yak 71]% traceroute nis.nsf.net.
traceroute to nis.nsf.net (35.1.1.48), 30 hops max, 56 byte packet
1 helios.ee.lbl.gov (128.3.112.1) 19 ms 19 ms 0 ms
2 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 39 ms 39 ms 19 ms
3 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 39 ms 39 ms 19 ms
4 ccngw-ner-cc.Berkeley.EDU (128.32.136.23) 39 ms 40 ms 39 ms
5 ccn-nerif22.Berkeley.EDU (128.32.168.22) 39 ms 39 ms 39 ms
6 128.32.197.4 (128.32.197.4) 40 ms 59 ms 59 ms
7 131.119.2.5 (131.119.2.5) 59 ms 59 ms 59 ms
8 129.140.70.13 (129.140.70.13) 99 ms 99 ms 80 ms
9 129.140.71.6 (129.140.71.6) 139 ms 239 ms 319 ms
10 129.140.81.7 (129.140.81.7) 220 ms 199 ms 199 ms
11 nic.merit.edu (35.1.1.48) 239 ms 239 ms 239 ms

Zauważ, że linie 2 i 3 są takie same. Stało się to z powodu
zapluskwionego jądra na systemie odwiedzonym w drugim skoku - lbl-
csam.arpa, które przekazuje pakiety o zerowym ttl (błąd w rozpowszechni�
anej wersji BSD 4.3 ). Zauważ, że musisz zgadywać, którą konkretnie
ścieżkę obierają pakiety, ponieważ NSFNet (129.140) nie dostarcza
translacji adres-na-nazwę dla swoich NSSów.

Ciekawszym przykładem jest:

[yak 72]% traceroute allspice.lcs.mit.edu.
traceroute to allspice.lcs.mit.edu (18.26.0.115), 30 hops max
1 helios.ee.lbl.gov (128.3.112.1) 0 ms 0 ms 0 ms
2 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 19 ms 19 ms 19 ms
3 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 39 ms 19 ms 19 ms
4 ccngw-ner-cc.Berkeley.EDU (128.32.136.23) 19 ms 39 ms 39 ms
5 ccn-nerif22.Berkeley.EDU (128.32.168.22) 20 ms 39 ms 39 ms
6 128.32.197.4 (128.32.197.4) 59 ms 119 ms 39 ms
7 131.119.2.5 (131.119.2.5) 59 ms 59 ms 39 ms
8 129.140.70.13 (129.140.70.13) 80 ms 79 ms 99 ms
9 129.140.71.6 (129.140.71.6) 139 ms 139 ms 159 ms
10 129.140.81.7 (129.140.81.7) 199 ms 180 ms 300 ms
11 129.140.72.17 (129.140.72.17) 300 ms 239 ms 239 ms
12 * * *
13 128.121.54.72 (128.121.54.72) 259 ms 499 ms 279 ms
14 * * *
15 * * *
16 * * *
17 * * *
18 ALLSPICE.LCS.MIT.EDU (18.26.0.115) 339 ms 279 ms 279 ms

Zauważ, że bramki 12, 14, 15, 16 i 17 albo nie przesyłają komunikatów
ICMP "time exceeded" lub przesyłają je z ttl zbyt małym by nas osiągnąć.
14 - 17 pracują pod kontrolą kodu MIT C Gateway, który nie wysyła "time
exceeded"s. Bóg jeden wie, co dzieje się na 12.

Cicha bramka 12 w powyższym może być wynikiem błędu w kodzie sieciowym
4.[23] BSD (i jego pochodnych): 4.x (x <= 3) wysyła nieosiągalne komu�
nikaty, używając ttl pozostałego w oryginalnych datagramach. Zatem, dla
bramek, pozostały ttl wynosi zero, ICMP "time exceeded" nie ma szans
dojść z powrotem do nas. Zachowanie tego błędu jest trochę ciekawsze
kiedy pojawi się na systemie docelowym:

1 helios.ee.lbl.gov (128.3.112.1) 0 ms 0 ms 0 ms
2 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 39 ms 19 ms 39 ms
3 lilac-dmc.Berkeley.EDU (128.32.216.1) 19 ms 39 ms 19 ms
4 ccngw-ner-cc.Berkeley.EDU (128.32.136.23) 39 ms 40 ms 19 ms
5 ccn-nerif35.Berkeley.EDU (128.32.168.35) 39 ms 39 ms 39 ms
6 csgw.Berkeley.EDU (128.32.133.254) 39 ms 59 ms 39 ms
7 * * *
8 * * *
9 * * *
10 * * *
11 * * *
12 * * *
13 rip.Berkeley.EDU (128.32.131.22) 59 ms ! 39 ms ! 39 ms !

Zauważ, że jest tu 12 bramek (13 jest ostatecznym celem), a dokładnie os�
tatniej połowy listy "brakuje". Co naprawdę się dzieje to to, że rip
(Sun-3 pracujący pod Sun OS3.5) używa ttl z naszych przychodzących data�
gramów jako ttl w swoich odpowiedziach ICMP. Tak więc odpowiedź nie do�
jdzie, bo przekroczy zadany czas (timeout) na drodze powrotnej (bez
wysyłania ostrzeżeń do kogokolwiek, bo dla ICMP nie są wysyłane ICMP).
Zmieni się to, gdy użyjemy ttl o długości co najmniej dwa razy większej
niż długość ścieżki. Np. rip jest w rzeczywistości odległy tylko o 7
skoków. Odpowiedź, która wraca z ttl o wartości 1 jest śladem, że ist�
nieje taki problem. Gdy ttl jest <=1 Traceroute za czasem podróży pakietu
drukuje dodatkowo znak !. Ponieważ dystrybutorzy sprzedają sporo opro�
gramowania przestarzałego (DEC�s Ultrix, Sun 3.x) lub niestandardowego
(HPUX) , oczekuj że możesz spotkać ten problem często i uważaj, wybier�
ając host docelowy twoich próbek. Innymi możliwymi adnotacjami,
występującymi po wydrukowanym czasie, są !H, !N, !P (otrzymałem
niedostępność hosta, sieci (network) lub protokołu), !S lub !F (zawiodła
trasa źródła lub niezbędna jest fragmentacja - żadne z tych nie powinno
nigdy się pojawić). Jeśli prawie wszystkie próbki dadzą w wyniku jakiś
rodzaj nieosiągalności, traceroute podda się i wyjdzie.

Program ten jest przeznaczony do stosowania w testowaniu, pomiarach i
zarządzaniu siecią. Powinien być używany głównie do ręcznego izolowania
błędów. Nie zaleca się wykorzystywania traceroute w automatach
(skryptach), gdyż powoduje on duże obciążenie sieci.

AUTOR
Zaimplementowane przez Vana Jacobsona wg pomysłu Steve Deering. Na
wyróżnienie zasługuje Philip Wood, Tim Seaver i Ken Adelman.

ZOBACZ TAKŻE
netstat(1), ping(8)

HISTORIA
Komenda traceroute jest obecnie w testach.