Renesans Nie ma nic bardziej pięknego i godnego niż na~2A7




Renesans - Nie ma nic bardziej pięknego i godnego niż należycie spełniać role człowieka











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Renesans >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















Renesans - Nie ma nic
bardziej pięknego i godnego niż należycie spełniać role
człowieka










kategoria:   J.polski
zakres:   Renesans
dodano:   1999-10-04




W renesansie
nastąpiło odkrycie człowieka. Zostało to nazwane antropocentryzmem i
polegało na wywyższeniu pozycji człowieka i zniżeniu miejsca Boga w
świecie. Koncepcja człowieka wyglądała następująco. Człowiek jest
istotą wybitną, szlachetną - w oparciu o cnotę i stosunek człowieka
do dobra ogółu. Człowiek renesansu nie powinien się poddawać zbytnio
radości, ani rozpaczy. W renesansie istniały trzy główne hasła
odnośnie człowieka, który powinien być wolny, godny i potrafić
kochać miłością doczesną. Te założenia mocno odbiły się na
literaturze. W swoich dziełach np. Petrarca opisuje miłość, którą
obdarzył pewną kobietę. I choć nigdy nie ożenił się z nią
(prawdopodobnie nie istniała), to jednak kocha ją aż do śmierci, z
kolei Mirandola w swoim utworze „Mowy o godności człowieka”, pisze
jak sam tytuł wskazuje o ludzkiej godności oraz o wolności.
Wydaje mi się, że role człowieka, którą mamy wymienioną w
cytacie polega właśnie na wypełnianiu przez ludzi tych trzech
wymienionych w poprzednim akapicie wartości. Sądzę, że właśnie o to
chodziło Montaigneyowi. „Nie wyznaczam ci, Adamie, […], wszystko
to posiadał zgodnie ze swoim życzeniem i swoją wolą.” Wolność –
według Giovanniego Pico Della Mirandoli – polegała na swobodzie
ludzkiej, którą dał nam Bóg. Artysta uważa, że wszelkie istoty
ziemskie z wyjątkiem ludzi zostały stworzone do określonych celów.
Człowiek natomiast, jest nieskrępowany nakazami ani ograniczeniami.
Może sam określić swoją osobowość, obyczaje, poglądy na świat czy
też charakter. Osobiście zgadzam się z twierdzeniem Mirandoli
prawie w pełni, jednak myślę, że powinno ono zostać trochę
zmodyfikowane. Uważam, że autor myli się w momencie, gdy pisze, że
człowiek może zmienić swoją naturę, ot tak sobie. Wydaje mi się to
nie do końca możliwe. W swoim życiu kilkakrotnie próbowałem zastąpić
jakąś część mojej natury na inną. Jednak człowiek jako stworzenie
słabe ma za słabą wolę aby to uczynić. Można się zmienić zewnętrznie
na jakiś czas, lecz wewnątrz siebie zawsze pozostaniemy tą samą
osobą, a po pewnym czasie nasza stara natura, ta którą otrzymaliśmy
rodząc się, w pewnym momencie znowu zagóruje nad tą nową.
Dlatego sądzę, że gdyby cytat podany w temacie był moją myślą,
to na pewno w przypadku wolności, rozważałbym o niej jako o nie do
końca pełnej. Jednak na pewno brałbym ten czynnik pod uwagę, gdyż
aby spełnić swoją rolę, należy mieć wolną rękę, nie można być przez
nikogo prowadzonym, ani ograniczanym, bo wtedy spełniamy wolę tej
osoby. A ponieważ każda osoba ma inną wolę, to zarazem także inną
rolę, bo rola człowieka zależy od jego woli. „Boleścią się
posilam, płacz z śmiechem mieszając, jednaki smak tak w życiu,
jak w śmierci odnoszę, w takim bycie dla ciebie, pani, się
znajduję Petrarca w swoim wierszu „Pokoju mieć nie mogę …”,
przedstawia swoją miłość do Laury legendarnej miłości poety. Jego
miłość można nazwać doczesną, gdyż jak sam poeta pisze w drugim
wersie powyższego cytatu, kocha ją jednakowo zarówno za życia jak i
w momencie śmierci. Petrarca przedstawia nam we wszystkich
swoich sonetach, jak powinna wyglądać miłość doczesna. Uważa, że
powinno się cały czas kochać tak samo, zarówno na początku jak i
później. W dzisiejszych czasach zazwyczaj po początkowej wielkiej
miłości następuje znudzenie partnerem, czy partnerką. U Petrarci
tego nie ma. On kocha Laurę w każdym momencie tak samo, nigdy się
nią nie nudzi, zawsze miłuje przeogromną miłością, mimo że wie, że
nie może się z nią ożenić. Sądzę, że podstawową rolą człowieka
jest właśnie miłość. Sądzę, że każdy człowiek powinien kogoś znaleźć
i pokochać tę drugą osobę, tak jak Petrarca miłował Laurę, czyli
miłością doczesną, piękną i wielką. Powinien być myślami zawsze z
nią. Całkowicie się zgadzam z Petracą, uważam, że artysta
doskonale utrafił w sedno sprawy. Właśnie tak powinna wyglądać
miłość doczesna jak on ją przedstawił w swoich sonetach. Uważam, że
jest ona piękna i że powinna być jednym z głównych celów każdego
człowieka. Myślę, że człowiek, który nigdy w swoim życiu nie zaznał
miłości - już niekoniecznie doczesnej – nie może nosić miana
człowieka. Miłość doczesną, doskonale przedstawia także
Boccaccio w swojej noweli „Sokół”. Opisuje on miłość szlachcica do
pewnej mężatki. Ona nie odwzajemnia uczucia, lecz on mimo wszystko
nie rezygnuje. Kocha ją i jest gotów zrobić dla niej wszystko. I
dopiero po wielu faktach ona zakochuje się w nim. Gdyby nie tak
zwany happy end, który tak do końca nie jest znowu szczęśliwy, gdyż
umiera syn Mony, to Fredrigo nigdy nie ożenił by się ze swoją
miłością. Sądzę jednak, że jego miłość do niej trwałaby aż do jego
śmierci. Fredrigo stracił dla Mony majątek oraz swojego przyjaciela,
jednak myślę, że gdyby miał szansę odzyskać te rzeczy i móc
rozdysponować nimi ponownie, to nie zawahałby się, i jeszcze raz
oddał wszystko w celu uszczęśliwienia Mony. Na koniec
pozostawiłem godność, lecz mam po temu powody. Ta wartość jest
bowiem niezwykle ciekawa, gdyż ma niezwykłe powiązania z cytatem.
Montaigney pisze w nim, że „nie ma nic bardziej pięknego i godnego,
niż dobrze i należycie wypełniać ludzkie role. Chciałbym podkreślić
słowo „godnego”. Z tego by wynikało, że aby wypełniać swoje role
należy być godnym, a ja napisałem wcześniej, że w renesansie jednym
z głównych haseł bała właśnie godność. Więc z tego wynika, że jeśli
nie jest się godnym, nie można wypełniać swoich roli, lecz żeby mieć
rolę w życiu to trzeba być godnym. Z tego jest tylko jeden
wniosek. Można jeszcze jako tako opuścić miłość doczesną, bądź
wolność, bo zawsze pozostaną jeszcze jakieś role życiowe, jednak nie
można być niegodnym, gdyż wtedy nie da się spełniać żadnej roli.








Autor: Zabawny

Ocena : 3.5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Nie ma nic Kasia Cerekwicka
Nie ma nic oprócz nas Golec Orkiestra
Księga ubogichWiersz III Nie ma tu nic szczególnego
Dziś prawdziwych cyganów już nie ma
nie ma cie drabina jakuba
Śpiewnik nie ma to jak pierwsza
20 1 Nie ma ludzi przegranych
Kobieta nie ma prawa bez zgody męża wyjść z domu (12 04 2009)
nie ma w nim zadnego wdzieku

więcej podobnych podstron