Operatory arytmetyczne: Instrukcja lub funkcja Matlab'a
Przykłady
4.+A do każdego elementu macierzy A grid on /off pokazanie/ukrycie siatki
%rysuje f-cję y w przedziale od 0 do dodaje 4
axis on/off pokazanie lub ukrycie osi %2pi z krokiem co 0.1
A.^2 podnosi do kwadratu każdy axis equal zrównanie jednostek na obu x=[0:0.1:2*pi]; element macierzy A
osiach
y=cos(x)+sin(3*x);
Operatory :
axis square wykres na obszarze plot(x,y)
break natychmiastowe przerwanie pętli kwadratowym
%sumuje po kolei liczny od n do m continue wznowienie pętli od początku axis ([xmin xmax ymin ymax])
%
sqrt pierwiastek
określenie ręcznie zakresów osi
function suma=f6(n,m)
abs wartość bezwzględna
hold on tryb dodawania nowych suma=0;
exp e do potęgi x
wykresów na bierzącym wykresie
for i=n:m
log logarytm naturalny
hold off tryb zastępowania suma=suma+i;
log2 logarytm o podstawie 2
istniejącego wykresu nowym
end
log10 logarytm o podst 10
figure (h) wybór rysunku o
sign znak
identyfikatorze h jako bieżącego,
disp(['suma = ',int2str(suma)])
mod reszta z dzielenia
jeśli rysunek nie istnieje zostanie function ln2=ln2(e1)
sin(), cos(), tan(), cot() funkcje zainicjowany pusty bieżący rysunek
%obliczanie ln2 z dokladnoscia e1
trygonometryczne
subplot(m,n,i) podzielenie bierzącegu
sinh(), cosh(), tanh(), coth() rysunku siatka prostokątną mxn i
krok=2;
hiperboliczne
aktywowanie elementu i
wartosc=1-1/krok;
asin(), acos(), atan(), acot() nr = figure Otwiera nowe okno zm=1;
odwrotne do trygonometrycznych
graficzne o numerze nr. Może być
p=1;
round zaokrągla do najbliższej pominięta jeśli wystarcza nam tylko
całkowitej
jedno okno graficzne.
while abs(wartosc-zm)>e1
ceil zaokrąglenie w górę (dosłownie: figure(nr) Uaktywnia okno o numerze
%disp(['zm ' num2str(zm)])
sufit)
nr jeśli takie istnieje a jeśli nie
%disp(['wartosc '
fix zaokrągla w stronę zera
istnieje to tworzy nowe okno i nadaje num2str(wartosc)]) floor zaokrągla w dół (dosłownie: mu numer nr.
%disp(['krok ' num2str(krok)]) podłoga)
plot(x,y) Dla danych wektorów x,y zm=wartosc;
imag część urojona liczby zespolonej rysuje wykres liniowy
krok=(krok+1);
real część rzeczywista liczby plot(y) Wykres liniowy wartości y a wartosc=wartosc-(1/(krok*((-
zespolonej
na osi x są ich numery
1)^p)));
gcd największy wspólny podzielnik plot(x1,y1, x2,y2, ...) umożliwia p=p+1;
lcm najmniejsza wspólna wielokrotność rysowanie kilku wykresów w jednym
Polecnia wyświetlające macierze
oknie
end
A(:,2) dwukropek oznacza wiersze plot(x1,y1,s1, x2,y2,s2, ...)
disp(['ln2 z dokładnością '
wszystkie a 2 to wybrana druga
umożliwia rysowanie kilku wykresów
num2str(e1) ' wynosi= '
kolumna
przy czym: s1, s2 to
num2str(wartosc)])
A(:,1:2:4) wybieramy kolumny od 1 co opisane dalej łańcuchy znaków
2 do 4
określające typ linii, kolor
>> ln2(0.00001)
A(2,:) wybieramy drugi wiersz i linii oraz rodzaj znacznika punktów ln2 z dokładnością 1e-005 wynosi=
wszystkie kolumny
title('Tytuł wykresu') Definiuje 0.69314
A(:) wymusza natomiast zamianę tytuł wykresu
macierzy na wektor (kolumnami)
xlabel('opis x'); ylabel('opis y')
%sortuje wektor w rosnąco
Generowanie macierzy
Definiują opisy osi x i y
function [wout,krok]=porzadek2(W) zeros(w,k) macierz wypełniona zerami Pętle i instrukcje warunkowe
ones(w,k) macierz wypełniona n=length(W);
function [zmienne zwracane]=
jedynkami
sr=mean(W);
nazwa_funkcji
rand(w,k) macierz liczb
(parametry_wejściowe)
pseudolosowych o rozkładzie
k1=0; k2=0;
end
równomiernym
if warunek
eye(N) macierz jednostkowa
for i=1:n
instrukcje
(kwadratowa N x N z jedynkami na
if W(i)<sr k1=k1+1;
else
przekątnej głównej i zerami
w1(k1)=W(i);
instrukcje
Podstawowe operacje na macierzach else k2=k2+1;
end
A*B' mnożenie macierzy
w2(k2)=W(i);
A.*B mnożenie tablicowe macierzy while warunek
end
isequal(A,B) zwraca „1” gdy macierze instrukcje
end
A i B są identyczne
end
[w1p,krok1]=porzadek(w1);
Funkcje
switch wyrażenie
[w2p,krok2]=porzadek(w2);
% Funkcja silnia wyznacza watosc n!
case wartosc_1
krok=krok1+krok2;
function [wynik]= silnia(n)
case wartosc_2
wout=[w1p w2p];
wynik=1;
otherwise
for i=1:n
instrukcje
wynik=wynik*i;
end
end