Urządzenia bez pozwoleń radiowych

Zgodnie z art. 144 ust. 2 pkt 3 a) ustawy Prawo telekomunikacyjne, nie wymaga pozwolenia używanie

urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego końcowego, wykorzystującego

międzynarodowo uzgodnione zakresy częstotliwości, dołączanego do zakończenia sieci telekomunikacyjnej

operatora publicznego.

Równocześnie nie wymaga uzyskania pozwolenia używanie radiowych urządzeń nadawczo-odbiorczych,

których zakresy częstotliwości i parametry techniczne zostały określone w rozporządzeniu Ministra

Transportu z dnia 3 lipca 2007 roku, w sprawie urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych,

które mogą być używane bez pozwolenia radiowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 138, poz. 972 z późn. zm.),

wydanego na podstawie art.144 ust. 3.

Dotyczy to między innymi:

1. Urządzeń końcowych dołączanych do zakończeń sieci telekomunikacyjnych innych niż urządzenia, o których

mowa w art. 144 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo telekomunikacyjne;

2. Urządzeń będących zakończeniami sieci telekomunikacyjnej w systemie typu punkt – wiele punktów (PMP);

3. Urządzeń z interfejsem umożliwiającym połączenie, współpracę i wymianę informacji drogą radiową między

stacją bazową a telekomunikacyjnym urządzeniem końcowym, pracujących w ruchomej lub stacjonarnej

publicznej sieci telekomunikacyjnej;

4. Radiotelefonów bliskiego zasięgu i małej mocy (typu PMR 446) pracujących w paśmie 446 MHz:

- analogowych noszonych typu PMR 446, przeznaczonych do używania wyłącznie w zakresie częstotliwości

446,0 – 446,1 MHz w ośmiu kanałach radiowych z odstępem 12,5 kHz, gdzie najniższa częstotliwość fali nośnej

wynosi 446,00625 MHz, z zastępczą mocą promieniowaną nadajnika w odniesieniu do dipola półfalowego,

zwaną dalej „e.r.p.”, nieprzekraczającą 500 mW, wyposażonych tylko w antenę zintegrowaną, spełniających

wymagania określone w normach przenoszących normę ETSI EN 300 296;

- cyfrowych noszonych typu PMR 446, przeznaczonych do używania wyłącznie w zakresie częstotliwości 446,1

– 446,2 MHz, w kanałach radiowych z odstępem 6,25 kHz lub 12,5 kHz, z mocą nadajnika nie przekraczającą

500 mW e.r.p., wyposażonych tylko w antenę zintegrowaną, z wymuszonym ograniczeniem czasu nadawania do

180 s, spełniających wymagania określone w normie przenoszącej normę ETSI EN 300 113, normę ETSI EN

301 166 lub w równoważnych specyfikacjach technicznych;

5. Radiotelefonów CB pracujących w Paśmie Obywatelskim w zakresie częstotliwości 26,96 – 27,41 MHz:

- typu PUBLIC RADIO – PR 27 spełniających wymagania normy PN-ETS 300 135 pracujących z modulacją

FM z mocą wyjściową nadajnika do 4 W, na podstawie następujących Decyzji ERC:

• ERC/DEC/(95)01 z dnia 1 grudnia 1995 r. dotyczącą swobodnego stosowania oraz użytkowania między

innymi urządzeń PR 27 w krajach członkowskich CEPT,

• ERC/DEC/(96)02 z dnia 7 marca 1996 r. dotyczącą harmonizacji częstotliwości przeznaczonych dla

CEPT PR 27 i standardu technicznego dla urządzeń spełniających wymagania normy europejskiej ETS

300 135.

- pracujących z modulacją DSB-AM z mocą wyjściową nadajnika do 4 W lub modulacją SSB-AM z mocą

wyjściową nadajnika do 12 W (PEP).

5a) Stacji bazowych małej mocy:

1

a) pracujące w zakresach częstotliwości 880 – 915 MHz (odbiór) i 925 – 960 MHz (nadawanie) z mocą

nieprzekraczającą 20 dBm e.r.p.,

b) pracujące w zakresach częstotliwości 1710 – 1730 MHz oraz 1755 – 1785 MHz (odbiór) i 1805 – 1825

MHz oraz 1850 – 1880 MHz (nadawanie) z mocą nieprzekraczającą 20 dBm e.r.p.,

c) pracujące w zakresach częstotliwości 1920 – 1980 MHz (odbiór) i 2110 – 2170 MHz (nadawanie) z mocą

nieprzekraczającą 21 dBm e.r.p.,

- wykorzystywanych do świadczenia usług przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego posiadającego

ogólnopolską rezerwację częstotliwości wykorzystywanych so świadczenia usług za pośrednictwem stacji

bazowych małej mocy, pod warunkiem połączenia tych stacji ze sterownikiem stacji bazowej poprzez sieć

telekomunikacyjną, w której transmisja informacji wykonywana jest przy użyciu protokołu IP (Internet

Protocol).

6. Bardzo dużej liczby urządzeń radiokomunikacyjnych bliskiego zasięgu, podzielonej zgodnie z rekomendacją

CEPT ERC/REC 70-03, na 14 grup o różnych przeznaczeniach, zastosowaniach i objętych odpowiednimi

Decyzjami ERC. W zaleceniu tym podane są zakresy częstotliwości lub kanały radiowe przydzielone w krajach

europejskich dla urządzeń SRD, szerokości przydzielonych kanałów radiowych, maksymalne moce

promieniowania lub maksymalne wartości natężenia pola elektromagnetycznego mierzone w odległości 10 m,

rodzaj zastosowanej w urządzeniach anteny nadawczej i aktywność pracy nadajnika urządzeń SRD.

Grupa 1 – są do niej zaliczone urządzenia radiowe ogólnego zastosowania, do których należą urządzenia

stosowane w telemetrii, zdalnym sterowaniu, transmisji danych, w różnego rodzaju alarmach, a w zakresach

leżących powyżej 2,4 GHz również urządzenia służące do przesyłania sygnałów wizyjnych.

Grupa 2 – należą do niej urządzenia radiowe służące do wykrywania i ratowania ofiar lawin, przy czym są to

wyłącznie urządzenia emitujące samą falę nośną (bez modulacji).

Grupa 3 – przeznaczona jest dla urządzeń pracujących w wewnętrznych (lokalnych) radiowych sieciach

komputerowych (RLAN - Radio Local Area Networks) oraz sieciach komputerowych o bardzo dużej

przepływności (HIPERLAN - High Performance Radio Local Area Networks).

Grupa 4 – należą do niej urządzenia radiowe służące do automatycznej identyfikacji pojazdów w transporcie

kolejowym (AVI - Automatic Vehicle Identification) oraz urządzenia radiowe pracujące najczęściej w

systemach telekomunikacyjnych stosowanych do obsługi transportu i ruchu kolejowego, a zwłaszcza dla

łączności radiowej między pojazdami oraz między pojazdami i infrastrukturą znajdującą się przy szlakach

kolejowych. Systemy te występują pod nazwami EUROLOOP i EUROBALISE.

Grupa 5 – zawiera urządzenia stosowane w systemach sterowania w telematyce transportu drogowego (RTTT -

Road Transport & Traffic Telematics). Dotyczy to głównie systemów telekomunikacyjnych zapewniających

łączność radiową obsługującą transport i ruch drogowy, a zwłaszcza łączność między pojazdami oraz między

pojazdami i infrastrukturą przydrożną, np. dla pobierania opłat na autostradach.

Grupa 6 – przeznaczona jest dla urządzeń radiowych służących do wykrywania ruchu i do ostrzegania o ruchu.

Urządzenia te pracują najczęściej w systemach przeciw włamaniowych, ostrzegając o kradzieżach w sklepach,

magazynach, budowach, itp.

Grupa 7 – obejmuje różne urządzenia radiowe stosowane w systemach alarmowych do wykrywania lub do

wskazywania stanu zagrożenia zarówno przed kradzieżą, włamaniem, pożarem i innymi niebezpieczeństwami.

W tej grupie są także urządzenia alarmowe instalowane w samochodach i innych pojazdach oraz urządzenia

pracujące w systemach ostrzegania o zagrożeniu ludności wykorzystywanych przez władze lokalne. W

powyższej grupie są także urządzenia radiowe działające w systemach alarmowych związanych z pomocą

socjalną, to jest umożliwiające osobom starszym, chorym i niepełnosprawnym zgłoszenie stanu zagrożenia

swojego zdrowia lub zgłoszenie potrzeby udzielenia im pomocy.

Grupa 8 – są w niej radiowe urządzenia nadawcze służące do zdalnego sterowania modelami: latającymi,

pływającymi – nawodnymi i podwodnymi oraz poruszającymi się na lądzie.

Grupa 9 – dotyczy bardzo wielu urządzeń radiowych przeznaczonych do zastosowań indukcyjnych. Są to

między innymi: immobilizery samochodowe, urządzenia służące do identyfikacji zwierząt i do automatycznej

identyfikacji towarów w magazynach i sklepach, urządzenia do wykrywania kabli położonych w ścianach lub

pod ziemią, bezprzewodowe łącza do transmisji głosu i do sterowania dostępem abonenckim, urządzenia

zabezpieczające przed kradzieżą (np. zamykające wejście dla osób niepowołanych), urządzenia naliczające

2

automatycznie opłaty drogowe, urządzenia ręczne (noszone) do różnego rodzaju transmisji danych i wiele

innych.

Grupa 10 – należą do niej różnego rodzaju mikrofony bezprzewodowe: profesjonalne i amatorskie, ręczne,

przypinane, itp.

Grupa 11 – urządzenia radiowe w tej grupie służą do kontroli i śledzenia dóbr np. w zakładach produkcyjnych,

sieciach spedycyjnych, w handlu detalicznym i hurtowym. Urządzenia te charakteryzują się niewielkimi

rozmiarami (tzw. „tag”) przyczepianymi do tych przedmiotów.

Grupa 12 – są w niej aktywne implanty medyczne, to jest urządzenia elektryczne lub elektroniczne wszczepione

w sposób trwały do ludzkiego ciała. Implanty te działając na określonych częstotliwościach stymulują lub

synchronizują pracę niektórych narządów wewnętrznych człowieka.

Grupa 13 – należą do niej radiowe urządzenia nadawcze służące do transmisji sygnałów akustycznych takie, jak

bezprzewodowe słuchawki, bezprzewodowe głośniki, bezprzewodowe łącza do transmisji głosu np. między

wzmacniaczami akustycznymi a głośnikami lub kolumnami głośnikowymi. W tej grupie są też mikrofony

bezprzewodowe zdalnie włączane.

Grupa 14 – należą do niej radiowe urządzenia nadawcze stosujące technikę ultraszerokopasmową.

Urządzenia te pracują z bardzo małą mocą promieniowaną, mają małe zasięgi i przeznaczono dla nich bardzo

wąskie zakresy częstotliwości lub pojedyncze kanały częstotliwościowe przy założeniu, że nie mogą powodować

zaburzeń elektromagnetycznych w pracy innych systemów lub urządzeń działających na pobliskich

częstotliwościach. Zgodnie z powyższym zaleceniem większość krajów europejskich należących do CEPT

zrezygnowała z wydawania stosownych pozwoleń radiowych. Niektóre z wymienionych urządzeń nie są jeszcze

powszechnie stosowane w naszym kraju, ale ich implementacji należy się spodziewać w najbliższej przyszłości.

Dotyczy to w szczególności urządzeń RFID pracujących w zakresie częstotliwości 865 – 868 MHz i służących w

szczególności do automatycznej identyfikacji towarów, do śledzenie przesyłek wartościowych, w systemach

alarmowych, w zarządzaniu odpadami komunalnymi, do identyfikacji osobistej, do kontroli dostępu, w

czujnikach zbliżeniowych, w systemach zabezpieczających przed kradzieżą, w systemach lokalizacji, do

transmisji danych do urządzeń przenośnych oraz w bezprzewodowych systemach kontroli.

7. Naziemnych stacji satelitarnych typu LEST i HEST, dla których zakresy częstotliwości zostały

zharmonizowane.

8. Urządzeń pracujących w służbie stałej typu punkt-punkt w paśmie częstotliwości 58 GHz, nie wymagających

koordynowanego planowania częstotliwości i przeznaczonych do transmisji sygnałów cyfrowych oraz

analogowych sygnałów wizyjnych.

9. Samochodowych urządzeń radarowych bliskiego zasięgu spełniających w pojazdach samochodowych funkcje

radaru, którego przeznaczeniem jest unikanie kolizji i podniesienie bezpieczeństwa ruchu, co jest zgodne z

wdrożeniem następujących decyzji komisji Wspólnot Europejskich:

• decyzji Komisji 2005/50/WE z dnia 17 stycznia 2005 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego w

paśmie 24 GHz dla celów tymczasowego użycia przez samochodowe urządzenia radarowe bliskiego

zasięgu,

• decyzji Komisji 2004/545/WE z dnia 08 lipca 2004 r. w sprawie harmonizacji widma radiowego w

paśmie 79 GHz dla celów użycia samochodowych urządzeń radarowych bliskiego zasięgu we

Wspólnocie.

Opracowanie:

Urząd Komunikacji Elektronicznej

Departament Zarządzania Zasobami Częstotliwości

3