PAPIEŻ
FRANCISZEK I
JORGE MARIO BERGOGLIO
od 13 marca 2013

266. PAPIEŻ ORAZ 8.
SUWERENNY WŁADCA PAŃSTWA WATYKAŃSKIEGO


Pierwszy papież z Ameryki Południowej
Pierwszy, który wywodzi się z zakonu jezuitów.
Pierwszy nie - europejski papież od ponad 1200 lat.
( Ostatnio pozaeuropejskie papież, św Grzegorz III ,
urodził się w Syrii i panował od 731 do 741.)
Był bardzo bliskim współpracownikiem Jana Pawła II.


13 marca 2013r, Protodiakon kardynał Jean Louis-Tauran wygłosił jedno z
najsłynniejszych obwieszczeń w historii:
"Annuntio vobis gaudium magnum: habemus papam".
266 papieżem w historii Kościoła został kardynał Jorge Mario Bergoglio.
Nowy ponfifex przyjął imię Franciszek I.
Wybór takiego właśnie imienia może sugerować, że nowy papież będzie starał się
położyć nacisk na Regułę Franciszkańską.
Od kilkuset lat na Tronie Piotrowym nie zasiadał żaden zakonnik.

Pierwsze słowa Papieża
- Bracia i siostry, dobry wieczór. Wiecie, że konklawe miało za zadanie dać
Kościołowi papieża. Zdaje się, ze moi bracia kardynałowie znaleźli go prawie na
końcu świata. Dziękuję za powitanie. Chciałbym pomodlić się za naszego biskupa
emerytowanego Benedykta XVI. Módlmy się razem za niego, żeby Pan mu błogosławił
i Matka Boska go strzegła (...) Zanim biskup pobłogosławi lud chciałbym o coś
poprosić... Chciałbym, żebyście poprosili Pana o błogosławieństwo dla waszego
biskupa. Razem w ciszy pomódlcie się za mnie -
powiedział papież Franciszek I.


Papież udzielił wszystkim wiernym pełnego odpustu w sposób przewidziany przez
Kościół. I pobłogosławił wszystkim ludziom dobrej woli na całym świecie.
Obecnym w Rzymie, a także tym śledzącym wydarzenia za pośrednictwem mediów.


Kulisy wyboru Bergoglio na papieża
Już po śmierci papieża Jana Pawła II był wymieniany jako jeden z kandydatów do
papieskiego tronu (papabile). Według medialnych przecieków w czasie konklawe w
2005 roku, kiedy na biskupa Rzymu wybrano Josepha Ratzingera, kard. Bergoglio
uzyskał drugą największą liczbę głosów.



Jorge Bergoglio znany jest ze swojej skromności i umiłowania ubóstwa. Jego
osobisty styl jest uważany za zaprzeczenie splendoru Watykanu. Po Buenos Aires
porusza się metrem lub autobusem i nie lubi, gdy wierni tytułują go oficjalnie.
Woli, gdy nazywają go ojcem Bergoglio - pisze argentyńska gazeta Primera
Edicion.

"Jego styl jest bardzo surowy i trzeźwy.
To jego sposób na życie. Jeździ metrem, autobusem,
a kiedy leci do Rzymu to w klasie ekonomicznej"
- Francesca Ambrogetti

- Jest postacią pod każdym względem umiarkowaną. Jest absolutnie zdolny do
podjęcia "remontów" w Kościele, bez żadnych "skosów w nieznane". Będzie siłą
balansującą, Żyje w sposób prosty i surowy - dodaje autorka jego biografii
Frascesca Ambrogetti. Określa go jako osobę zdolną do dokonania niezbędnej
odnowy w Kościele.
Bergoglio jest uważany za modernizatora argentyńskiego Kościoła, który należy
do najbardziej zachowawczych w Ameryce Łacińskiej. Jest otwarty na dialog i nie
będzie przeciwny głębokim reformom w Kurii Rzymskiej - piszą argentyńskie
media.

Poważny, zdolny, inteligentny, głęboko uduchowiony, człowiek o silnej
osobowości - tak opisuje nowego papieża Franciszka I Primera Edicion.








ŻYCIORYS

Jorge Mario Bergoglio urodził się w Buenos Aires w Argentynie , jeden z
pięciorga dzieci włoskich imigrantów, Mario Jose Bergoglio, kolejarz, a Regina
Maria Sivori, gospodyni. Jako nastolatek Bergoglio w wyniku zakażenia miał
usunięte płuco. Studiował i uzyskał tytuł magistra chemii na Uniwersytecie w
Buenos Aires , zanim zdecydowała się na kościelną karierę.
Po obronie dyplomu z chemii rozpoczął studia w seminarium w Villa Devoto koło
Buenos Aires. 11 marca 1958 roku wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę
w zakonnych domach studiów; w nowicjacie w Chile zgłębiał nauki humanistyczne,
w Colegio Maximo San Jos� w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z
filozofii, w Colegio de la Immaculada w Santa Fe studiował literaturę i
psychologię, a w Colegio del Salvador w Buenos Aires teologię. Przyjął
święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 roku, a ostatnią profesję złożył 22
kwietnia 1973 roku. Był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari, profesorem
Wydziału Teologii i rektorem Colegio Maximo San Jose w San Miguel, członkiem
konsulty prowincji zakonnej San Miguel, prowincjałem Argentyny (1973
1979). Po
pobycie w Niemczech pełnił funkcję dyrektora duchownego Colegio del Salvador w
Cordobie i ponownie rektora Colegio Maximo San Jos� w San Miguel.
20 maja 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, sakry
biskupiej udzielił mu 27 czerwca 1992 arcybiskup Buenos Aires kardynał Antonio
Quarracino; w czerwcu 1997 roku promowany na arcybiskupa-koadiutora tej
archidiecezji, objął rządy 28 lutego roku następnego, po śmierci kardynała
Quarracino. W listopadzie 1998 został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych
rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie (bez własnego ordynariusza).
Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz
wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny.

Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji
specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997 roku.
W lutym 2001 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając
tytuł prezbitera S. Roberto Bellarmino. Kardynał Bergoglio był wymieniany w
gronie tzw. papabile, potencjalnych faworytów do następstwa po zmarłym w
kwietniu 2005 roku Janie Pawle II.

Herb kardynalski Jorge Mario Bergoglio
W kwietniu 2005 roku adwokat występujący w imieniu ofiar argentyńskiej junty
wojskowej oskarżył kardynała o udział w porwaniu przez wojskowych dwóch
jezuitów. Rzecznik duchownego kategorycznie zaprzeczał. Do tej pory nie zdołano
znaleźć na to twardych dowodów. Duchownemu ta sprawa nie zaszkodziła w karierze
w hierarchii kościelnej.

W latach 2005
2011 (dwie kadencje po trzy lata) był przewodniczącym Konferencji
Episkopatu Argentyny (Conferencia Episcopal Argentina).

Kontrowersje
Sukces zawodowy Bergoglio zbiegł się z okresem krwawej junty w Argentynie, w
trakcie której ok. 30 tys. osób sympatyzujących z lewicą zostało porwanych i
zabitych - to skłoniło do pytań o rolę nowego papieża w tej kwestii.
Najbardziej kontrowersyjny epizod dotyczy uprowadzenia dwóch jezuitów, którzy
zostali potajemnie skazani na więzienie za pracę w biednych dzielnicach.
Według autora książki "The Silence", Horacio Verbitsky'ego, Bergoglio miał
zlecić wycofanie ochrony dwóch jezuitów, którzy nie chcieli zrezygnować z pracy
w slumsach. To w konsekwencji umożliwiło ich późniejsze schwytanie. Książka
jest oparta na relacjach jednego z uprowadzonych jezuitów, zanim ten umarł z
przyczyn naturalnych.
- Historia go potępia. Pokazuje, że przeciwstawia się wszystkim innowacją w
Kościele, a przede wszystkim, że w trakcie trwania dyktatury, był bardzo blisko
z wojskiem - mówił z kolei Fortunato Mallimacci, były dziekan nauk społecznych
w Universidad de Buenos Aires.
Ci, którzy bronią Bergoglio twierdzą, że nie ma dowodów na potwierdzających te
zarzuty. Twierdzą również, że ksiądz pomagał wielu dysydentom w ucieczce.


Rola w pogmatwanej historii Argentyny
W pierwszej dekadzie XXI wieku pojawiły się oskarżenia przeciwko kardynałowi
Bergoglio, obwiniające go o związek z porwaniem dwóch księży, które miało
miejsce w 1976 r. Rzecznik kardynała określił zarzuty jako "stare oszczerstwa".
Oskarżenie nie precyzuje również natury domniemanego zaangażowania kardynała w
opisywaną sprawę. Dokumenty opisujące jego rzekomą współpracę opublikował
Horacio Verbitsky w książce El Silencio (Cisza), która jest syntezą współpracy
hierarchów Kościoła argentyńskiego z dyktaturą.. Według The Guardian, w związku
z tymi oskarżeniami jego wybór na papieża ...rodzi ryzyko błyskawicznej
kontrowersji związanej z rolą nowego papieża w pogmatwanej historii Argentyny.
Bergoglio dwukrotnie skorzystał z przysługującego mu prawa niestawienia się
przed argentyńskim sądem w sprawie tortur obu księży. W rozmowie ze swoim
biografem Bergoglio twierdzi, że poczynił on ogromne zakulisowe starania, aby
doprowadzić do ich uwolnienia i ocalić ich życie . W październiku 2012 roku
Bergoglio przeprosił naród argentyński za postawę kleru podczas brudnej wojny,
jednak za winnych przemocy panującej w tym okresie uznał takoż juntę jak i
lewicę sprzeciwiającą się dyktaturze.
.
Kardynał Jorge Mario Bergoglio i Prezydent Argentyny Cristina Fern�ndez de
Kirchner (2010)
Zaangażowanie przeciw ustawie o małżeństwie osób tej samej płci
Jednym z problemów, co do których kardynał, jako prymas Argentyny, stanął do
konfrontacji z rządem była Ustawa o małżeństwie między osobami tej samej płci.
W dniu 9 lipca 2010, dzień przed jej zatwierdzeniem, wydał notę określaną jako
święta "wojna Boga" przeciw projektowi, który przewidywał, że homoseksualiści
mogą zawrzeć ślub i adoptować dzieci. Notatka kardynała prymasa Borgogliego,
skierowana do mniszek karmelitańskich w Buenos Aires, opisywała wszczęcie
procesu legislacji tego projektu jako "ruch diabelski" i zachęcała je do
towarzyszenia modlitwą tej "świętej wojnie Boga", aby zapobiec temu, by
homoseksualiści mogli zawierać związki małżeńskie. Były prezydent Argentyny
Nestor Kirchner skrytykował "presję" Kościoła w tej sprawie . Prezydent
Cristina Fernandez de Kirchner w twardych słowach potępiła Bergoglio za
kampanię przeciwko małżeństwu osób tej samej płci w Argentynie, która była
przedmiotem dyskusji w Kongresie. Fernandez de Kirschner oceniła pozycję
Kościoła jako należącą do "średniowiecza i inkwizycji".

Poglądy teologiczne, moralne i społeczne
Jako teolog wcześnie odżegnał się od teologii wyzwolenia, wiążąc się z jednym z
posoborowych ruchów Comunione e Liberazione. Jako kard. Buenos Aires wezwał
księży swej archidiecezji do przeciwstawienia się aborcji i eutanazji. Mocno
też opowiedział się za nauczaniem Kościoła o homoseksualizmie. Uznał, że prawo
do adopcji dzieci przez lesbijki lub gejów jest dyskryminacją dzieci. Nauczał
jednocześnie o potrzebie szacunku dla osób, które są homoseksualistami. W 2001
roku odwiedził hospicjum, w którym umył i ucałował nogi dwunastu osobom chorym
na AIDS. W swoich kazaniach kładł nacisk na współczucie wobec ubogich,
podkreślał jednak znaczenie świętości i duchowości, uznając, że przemiana serc
ludzi bogatych przyniesie więcej pozytywnych skutków dla biednych niż same
działania polityczne.



Publikacje (tytuły przetłumaczone na j. polski
oryginał na
http://pl.wikipedia.org/wiki/Jorge_Bergoglio)
1982: Medytacje na zakonników. ISBN 9789509210004
1986: Refleksje na temat życia apostolskiego.
1986: Spiritual Reflections. ISBN 9789509210073
1992: Reflections nadziei. ISBN 9789505920303
1998: Dialog między Jana Pawła II i Fidel Castro. ISBN 9789875070745
2001: Głód i pragnienie sprawiedliwości wyzwań dla naszego kraju ewangelii ISBN
9789875070745
2003: Edukacja: potrzeby i pasje wyzwań dla chrześcijańskich nauczycieli. ISBN
9789505124572
2004: Edukacja, wybierz propozycje życia w trudnych czasach. ISBN 9789505125036
(2004 wyd. 1), ISBN 9789505125418 (2005 wyd. 2)
2004: Wprowadzenie do narodu na swoich barkach, pamięci i drogą nadziei. ISBN
9789505125111 (2004 wyd. 1), ISBN 9789505125586 (2005 wyd. 2, Getting kraj na
ramieniu), (2011, ISBN 9789873405853)
2005: Naród budować, Utopia, myślenie, zaangażowanie. ISBN 978950512546
2005: Na samej opłaty. ISBN 9789505125494
2006: Korupcja i grzech. ISBN 9789505125722
2007: True Moc jest obsługa. ISBN 9789505126286 (2007), ISBN 9789873405846
(2011)
2008: Odnowa polityki i zaangażowania chrześcijańskiego. ISBN 9789872417802
2009: Społeczny dług zgodnie z doktryną Kościoła. ISBN 9789875073463
2010: Refleksje na temat solidarności i rozwoju. ISBN 9789875073524
2010: Droga konsensusu badań: konsensus rozwój 9789875073562
2010: Na niebie i na ziemi. ISBN 9789500732932
2011: My, jako obywatele, mamy jako naród w kierunku dwóchsetletni w
sprawiedliwości i solidarności. ISBN 9789505127443
2012: Rozum i wiara. ISBN 9789876161206
2012: Modlitwa. ISBN 9789876161190
2012: Godność. ISBN 9789876161183
2012: Solidarność. ISBN 9789876161176
2012: Otwarty umysł, wierząc, serce, Buenos Aires, 2012. ISBN 9789505127788