Linux Keystroke HOWTO: Krótki opis Następna strona Poprzednia strona Spis treści 3. Krótki opis Wirtualny terminal Linuxa oraz sterowniki klawiatury przyjmują domyślny układ klawiatury taki jak zdefiniowany w pliku /drivers/char/defkeymap. c źródeł jądra. Dwunastu klawiszom funkcyjnym PC przydać można łańcuchy przypisane wykonywanym przez nie czynnościom. Po naciśnięciu któregoś z tych klawiszy, być może z dodanymi klawiszami Alt lub Ctrl, bieżący wirtualny terminal dodaje określony łańcuch do swoich buforów danych wejściowych i wyjściowych, emulując w efekcie wprowadzenie owego łańcucha tak jakby został wpisany z klawiatury. Ustawieniem odpowiedniego łańcucha dla danego klawisza funkcyjnego możemy uprościć wykonywanie wybranych komend, na przykład wywołując skrypt powłoki /usr/local/bin/key_macro, który możemy utworzyć i modyfikować wedle własnego uznania. 3. Narzędzia do modyfikacji sterownika klawiatury. Możemy użyć loadkeys(1), dumpkeys(1) oraz showkey(1): narzędzie loadkeys(1) pomaga załadować nowe ciągi znaków do buforów klawiatury jądra, lub przygotowuje nowy kod w C modyfikujący jądro, dumpkeys(1) powinno być używane dla wydostania bieżącego układu klawiatury do obejrzenia lub modyfikacji, showkey(1) może nam pomoć w otrzymaniu kodu klawisza określonego klawisza funkcyjnego. Jeśli twój system linuxowy nie posiada tych narzędzi, możesz je zdobyć poprzez ftp jako pakiet kbd-0.89.tar.gz lub kbd-0.90.tar.gz z sunsite.unc.edu:/pub/Linux/system/Keyboards, lub tsx-11.mit.edu:/pub/linux/sources/system Powinieneś użyć GNUsowskiego tar aby wypakować potrzebne pliki. Następna strona Poprzednia strona Spis treści