B/019: Psychotronika '87. Materiały na IV Ogólnopolską Konferencję PTP








Wstecz / Spis
Treści / Dalej
Jan A.Szymański [Pracownia Badawcza PTP] (Warszawa)
ZMIANY W KRYSTALIZACJI CHLORKU MIEDZIOWEGO CuCL2 POD WPŁYWEM
DZIAŁANIA BIOENERGETYCZNEGO

1. Wstęp

Natura oddziaływania bioenergetycznego jest, Jak dotychczas, nieznana,
a najrozmaitsze zjawiska pośrednie lub towarzyszące są zazwyczaj zawodne,
słabo kontrolowalne i niepowtarzalne. Jednak wobec braku obiektywnych
narzędzi służących do adekwatnego pomiaru oddziaływania bioenergetycznego,
wskaźniki pośrednie, choć w ograniczonym zakresie, mogą spełniać rolę
dowodu, ze "coś się dzieje", a tym samym zachęcać i inspirować do dalszych
badań. R.N.Miller (1), opisał kilka sposobów wykrywania tzw. "energii
uzdrawiających". Jedną z metod jest obserwacja wpływu bioenergoteraputów
na przebieg procesów krystalizacyjnych soli miedzi. Eksperymentowano z
roztworem wodnym chlorku miedziowego CuCl2 stwierdzając różnice
w wielkości ziaren kryształów i ich zabarwieniu. Bóżnice te obserwowano
w próbkach roztworu poddanego bezdotykowemu działaniu rąk bioenergoterapeutów
w stosunku do próbek kontrolnych ule poddanych takiemu działaniu.
Dla sprawdzenia przydatności tej metody przeprowadzono Pracowni Badawczej
PTP w Warszawie serię odpowiednich eksperymentów. Badania przeprowadzono
na grupie 16 osób, w tym 6 bioenergoterapeutów, aktywnie działających
w Sekcji Bioenergoterapii PTP. Pozostałe 10 osób nie miało szczególnych
predyspozycji i doświadczeń w tym kierunku.
2. Metoda badań
Próbki przygotowano v następujący sposób: Dla każdej osoby przeznaczono
płytkę szklaną, na którą naniesiono dwa cienkie obramowania z wodoodpornego
kleju syntetycznego. Obramowania te utworzyły rodzaj płaskich kuwetek
a powierzchni 6 cm. Na jedną z nich naniesiono pipetą 0,5 ml 2 M (molowego)
roztworu wodnego CuCl2 i na tę próbkę oddziaływała osoba badana
przez kilka minut. Oddziaływanie polegało na zbliżeniu rąk na odległość
1-3 centymetrów i intensywnej koncentracji. Po zakończeniu tego oddziaływania
na drugą kuwetkę naniesiono taką samą porcję roztworu i całą płytkę odstawiono
do swobodnej krystalizacji w ciemnym pomieszczeniu o temperaturze 20�C.
Krystalizacja próbek trwała ok. 24 godzin. Po tym czasie próbki wyjęto
i sfotografowano na barwnym filmie odwracalnym UT-20 oraz mikrofilmie
negatywowym.
3. Wyniki
Stwierdzono, że brak jest różnic pomiędzy próbkami potraktowanymi przez
przeciętne osoby, a próbkami kontrolnymi. Ponadto stwierdzono, że w próbkach
potraktowanych przez trzech bioenergoterapeutów zaistniały zauważalne
różnice w stosunku do próbek kontrolnych. Próbki te miały drobniejsze,
lecz gęściej rozłożone ziarna kryształów, przez co gęstość optyczna obrazów
była większa (rys.1, 2 i 3). Kolorowe przezrocza, które będą prezentowane
w czasie Sympozjum pokazują, że mają one również nieco ciemniejsze zabarwienie
niż próbki kontrolne. N rys.4 przedstawiono przykład braku różnic pomiędzy
próbką badaną (B) a kontrolną (K) w doświadczeniu z osobą nie będącą bioenergoterapeutą.
Oprócz wymienionych zależności widoczne są wyraźne różnice pomiędzy próbkami
kontrolnymi K1-K4, pochodzącymi z różnych dni. Świadczy
to o wpływie innego jeszcze, nieznanego czynnika na przebieg krystalizacji.
4. Omówienie wyników
W cytowanym już artykule R.N.Miller pisze także o innych sposobach wykrywania
"energii, uzdrawiających". Są to między innymi badania zmian w napięciu
powierzchniowym i lep-Icoćci wody. rtykryto też zmiany w absorpcji podczerwieni
w próbkach wody. Badania kilku fizykochemicznych właściwości wody przeprowadził
Patrovski (2). Profesor Kahuda z CSRS obserwował zmiany w krystalizacji
NaCl z roztworu poddanego bezdotykowemu energetyzowaniu.
Badania zmian zachodzących w wodzie pod wpływem nadzwyczaj słabych oddziaływań
energetycznych mają już kilkudziesięcioletnią tradycję. Rozpoczął je 40
lat temu prof. Giorgio Piccardi z Florencji. Po przeprowadzeniu w ciągu
10 lat setek tysięcy, test<5w (powtarzanych również przez innych uczonych)
Piccardi odkrył i udowodnił, że szybkość reakcji chemicznych, w których
bierze udział woda, zależy od czasu i miejsca, w którym te reakcje zachodzą
(3). W dalszych badaniach wykazano, że przebieg reakcji chemicznych może
zależeć od takich czynników, jak obecność osłony elektromagnetycznej (osłonięcie
metalem), wysokość nad poziomem morza, aktywność słoneczna, występowanie
w czasie eksperymentów burz magnetycznych. Szczególnie silna była zależność
pomiędzy wybranymi parametrami reakcji chemicznych z udziałem wody a aktywnością
słoneczną. Stwierdzono, że woda jest nadzwyczaj czułym odbiornikiem bliżej
nieznanych oraz znanych, lecz niezwykle słabych oddziaływań fizycznych
docierających do niej z kuli ziemskiej, atmosfery, a nawet kosmosu. Zamknięcie
probówki korkiem ma znaczenie prawie symboliczne, nie chroni zawartości
od wpływu czynników zewnętrznych, zabezpiecza co najwyżej przed wpadnięciem
muchy.
Procesy krystalizacji są nadzwyczaj czułe na zakłócenia przez różne czynniki.
Drobne zmiany temperatury, obecność śladowych ilości innych substancji
w roztworze, ruch, światło
powodują powstanie defektów w tworzącej się
sieci krystalicznej .
W przedstawionych badaniach obserwowano dwa rodzaje zmienności w krystalizujących
próbkach CuCl2 Jedną była zmiana makroskopowej struktury kryształów,
drugą zmiana ich barwy. Rodzaj substancji, którą wybrano do tych badań
nie był przypadkowy. Sole miedzi również w postaci krystalicznej występują
w trwałych połączeniach z wodą. I tak w suchej, wykrystalizowanej próbce
chlorku miedziowego na każdą cząsteczkę CuCl2 przypadają dwie
cząsteczki wody (CuCl2 � 2H2O). Inne sole miedzi
również zawierają trwale związaną wodę np. siarczan miedziowy CuSO4
� 5H20. Wodę tę można usunąć tylko przez prażenie w wysokiej
temperaturze i zniszczenie struktury kryształów. Z przedstawionych informacji
wynika, t� drobne nawet zmiany w strukturze lub właściwościach wody mogą
spowodować znaczne efekty końcowe procesu krystalizacji. W ten sposób
dana reakcja staje się czułym wskaźnikiem jednego lub wielu oddziaływań
zewnętrznych.


Ryc.1., Ryc.2., Ryc.3. Efekt oddziaływania na przebieg krystalizacji
CuCl2 trzech bioenergoterapeutów: próbki B1, B2,
B3. Próbki kontrolne s K1, K2, K3.

Ryc.4. Efekt oddziaływania na przebieg krystalizacji CuCl2
osoby przeciętnej: próbka B4. Próbka kontrolna: K4.

W przeprowadzonych eksperymentach ten efekt zmian krystalizacji w zależności
od innych jeszcze (oprócz badanego) czynników ujawnił się poprzez niejednakowość
krystalizacji prób kontrolnych w różnych dniach (rys. 1-4) .próbki oznaczone
literą K. Jak widać są to zmiany bardzo istotne nie do pominięcia przy
ocenie wyników. W badaniach trzech bioenergoterapeutów nie wykryto różnic
w krystalizacji próbek B i K. Czy to oznacza, że oddziaływanie nie wystąpiło?
Taki wniosek byłby zbyt pochopny. O ile bowiem efekt uzyskany przez bioenergoterapeutę
1 jest bardzo wyraźny (K1 i B1), to nie widać tak
zasadniczej różnicy pomiędzy próbkami B1 i B3 oraz
B1. i B4. Świadczy to o działaniu na wszystkie próbki
przygotowane w tym samym czasie innego jeszcze, zewnętrznego czynnika,
dającego skutek taki sam lub podobny do oddziaływania bioenergetycznego
i zaciemniającego właściwy efekt. Wobec powyższego interpretacja wyników
musi być bardzo ostrożna. Uzyskany efekt pozytywny (różnica pomiędzy próbkami
K i B) świadczy o skutecznym działaniu badanej osoby na proces krystalizacji
CuCl2. Brak różnicy pomiędzy próbkami K i B nie jest dowodem
braku skutecznego działania. Nieznany, zmienny w czasie czynnik zewnętrzny
często bowiem powoduje powstanie drobnoziarnistej krystalizacji. Efekt
działania człowieka może być wówczas niewidoczny. I tak na przykład wynik
badań osoby 4 (K4 i B4) nie jest rozstrzygający.
Eksperyment należy zatem powtórzyć kilkakrotnie i dopiero wówczas można
wyciągać ostrożne wnioski, nie wiadomo bowiem nadal, czy umiejętność wywoływania
zmian w krystalizacji CuCl2 jest równoznaczna ze skutecznym
oddziaływaniem uzdrawiającym, wydaje się, że tak, ale nadal brak na to
dowodu. V sytuacji, gdy nadal nie znamy natury oddziaływania bioenergetycznego,
jedynym pewnym dowodem skutecznego działania jest poprawa stanu zdrowia
pacjentów.
Piśmiennictwo
1. Miller R.N., Metody wykrywania oraz pomiaru energii uzdrawiających.
Literatura na świecie (1984) 4 s.231-248.
2. Patrov3ky V. Influence of some force fields including the PSI field
on the water. Materiały na III Międzynarodowy Kongres Badań Psychotronicznych.
Tokyo.(1977).
3. Playfair G.L., Hill S. Cykle nieba. PIW, Warszawa (1984).