Oznakowanie szlaków pieszych i rowerowych
W Polsce znakowane szlaki turystyczne podlegają ochronie prawnej na podstawie Ustawy z dnia 20
maja 1971 r. Obecnie znakowania szlaków turystycznych podejmują się: Polskie Towarzystwo
Krajoznawcze, a także inne instytucje i organizacje, stosując często odmienne wzorce oznakowania
niż te niżej podane.
Wyróżnia się trzy grupy symboli stosowanych do oznakowania szlaków:
" znaki określające przebieg szlaku,
" znaki określające przebieg szlaków specjalnych (dojściowych, dydaktycznych,
spacerowych),
" znaki informacyjne i ostrzegawcze.
Szlaki są w kolorach: czerwonym, niebieskim, żółtym, zielonym, czarnym. Kolory te wbrew
obiegowym opiniom nie wyznaczają stopnia trudności szlaku.
Kolor czerwony oznacza natomiast zwykle szlak główny, zaś kolor niebieski jest zwykle wariantem
szlaku głównego.
Początek lub koniec szlaku
Zmiana kierunku szlaku
Przebieg szlaku
Ostry skręt szlaku w prawo (zwykle przed skrzyżowaniem)
Alternatywny znak skrętu w prawo
Rozejście się szlaków
Dojście od szlaku do naturalnego z
ródła wody
Rozejście się szlaków (niebieski biegnie prosto)
Dojście od szlaku do punktu widokowego
Dojście od szlaku do interesującego obiektu
Dojście od szlaku do schroniska
Ścieżka dydaktyczna
Scieżka spacerowa
Drogowskaz
Początek lub koniec lokalnej trasy rowerowej
Znak przebiegu trasy lokalnej
Zmiana przebiegu trasy lokalnej
Początek lub koniec ogólnopolskiej trasy
Znak przebiegu trasy ogólnopolskiej
Zmiana przebiegu trasy ogólnopolskiej
Międzynarodowa trasa rowerowa nr 7
Zmiana przebiegu trasy międzynarodowej rowerowej