perspektywy neuronauki
Sandra Michalczuk
Kosma Chałas
FIlip Matuszewski
Nadrzędnym celem terapii ekspozycyjnej jest
zmniejszenie ilości lęków związanych ze wspomnieniami
zdarzenia traumatycznego. Zakłada się bowiem, że
ludzie uczą się obawiać myśli, uczuć i sytuacji, które
przypominają im o przeszłym traumatycznym zdarzeniu.
Głównym założeniem jest desensytyzacja przy użyciu różnych technik takich jak np. zatopienie (zanurzenie)
Dodatkowo w trakcie terapii ekspozycyjnej pacjent może nauczyć się wykorzystywać odmienne metody relaksacji oraz ćwiczenia oddechowe.
Metody te mogą być następnie wykorzystywane przez pacjenta w sytuacjach, w których doświadcza on przykrych wspomnień.
Głównie terapia eskpozycyjna czerpie z neuronauki habituacje w systemie nerwowym. Cała habituacja
polega na tym, że przy długotrwałej eskpozycji na
bodzieć, układ nerwowy stopniowo przyzwyczaja się do
bodźca, co prowadzi do coraz mniejszej reakcji
(habituacja) aż do skrajnego jej wygaszenia
(desensytyzacja).
Z założenia terapia ekspozycyjna ma pomóc poradzić sobie z traumą. W praktyce metoda ta zazwyczaj działa
jednak nie zostało to potwierdzone żadnymi badaniami.
badawczy pomiaru
poziomu PTSD
Przykładowe pytania kontrolne:
- Miewam napady lęku uogólnionego.
- Mam poczucie utraty kontroli nad swoim życiem.
- Budzę się w nocy zlana potem.
- Boje się przebywać w samotności.
- W badaniu weźmie udział 50 par terapeuta klient,
pracujących metodą terapii ekspozycyjnej.
- Wszystkie pary będą się znajdowały na zbliżonym
etapie zaawansowania terapii.
- Osobami badanymi są kobiety w wieku 18-50 lat.
- Terapia będzie dotyczyła traumy powstałej w wyniku
wykorzystania seksualnego.
Badanie będzie się odbywało podczas pierwszej i
ostatniej sesji terapeutycznej w gabinecie psychologa.
Czas trwania jest nieograniczony. Pierwsze badanie
odbędzie się przed pierwszym spotkaniem, zaś drugie po
ostatniej sesji.
Badany otrzyma kwestionariusz składający się z 40 pytań
kontrolnych. Odpowiedzi będzie udzielać na 4 stopniowej
skali, gdzie 1 oznacza “zdecydowanie zgadzam się” a 4
“zdecydowanie nie zgadzam się”.
Kwestionariusz powinien być rozwiązany indywidualnie
według podanej kolejności badań.
- Poziom PTSD przed terapią: wynik kwestionariusza
- Poziom PTSD po terapii: wynik kwestionariusza
- Poprawa samopoczucia: różnica między stanem przed
terapią a stanem po pełnych 30 spotkaniach z
psychoterapeutą
Po odbyciu pełnej terapii desensytyzującej składającej
się z 30 spotkań, które odbywały się raz w tygodniu,
nastąpiło zmniejszenie poziomu PTSD, co wpłynęło na
znaczną poprawę jakości i komfortu życia pacjenta.
DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ!