Planowanie finansowe dla potrzeb oceny efektywności inwestycji
„przepływy przyrostowe”
Zasady doboru przepływów pieniężnych do oceny efektywności inwestycji:
1. Wartość projektu zależy od przyszłych przepływów pieniężnych; strumienie
pieniężne generowane w przeszłości nie mają znaczenia dla wartości projektu. Nie
uwzględnia się zatem tak zwanych kosztów utopionych – poniesionych wydatków
nie mających wpływu na dziś podejmowaną decyzję ( nie można otrzymać zwrotu
wydanych pieniędzy).
2. Brane pod uwagę są tylko przepływy pieniężne ściśle związane z inwestycją
(incremental cash flow). Należy jednak zastanowić się jaki będzie wpływ nowego
projektu na przepływy innych filii przedsiębiorstwa (tzw. efekty zewnętrzne lub
uboczne). W przypadku istnienia takiego wpływu (spowodowania spadku lub
wzrostu przepływów innych oddziałów) należy je uwzględnić przy podejmowaniu
decyzji inwestycyjnej.
3. Przepływy pieniężne kalkulowane dla potrzeb pomiaru efektywności różnią się od
przepływów pieniężnych szacowanych dla potrzeb badania płynności finansowej
tym, że nie uwzględniają przepływów finansowych. Nie obejmują więc podziału
korzyści pomiędzy właścicieli a wierzycieli (dostarczycieli kapitału). A zatem: nie
uwzględnia się przepływów związanych z kredytami, przepływów zwiększających
czy zmniejszających kapitał własny, wypłaty dywidend i innych przepływów
finansowych. Przepływy pieniężne dla potrzeb badania inwestycji obejmują na
ogół nakłady inwestycyjne oraz skorygowane przepływy operacyjne ( tzw. free
operating cash flow). Korekta przepływów operacyjnych polega na odjęciu od
przepływu z działalności operacyjnej ustalonego w rachunku przepływów
pieniężnych pro forma, tarczy podatkowej na zapłaconych odsetkach od kredytu.
Takie dobranie przepływów ma na celu umożliwienie oceny efektywności
projektu jako całości, bez uwzględnienia podziału korzyści z inwestycji dla
dostarczycieli kapitału.
4. W ostatnim okresie horyzontu prognozy przepływów powinno się uwzględniać
wartość likwidacyjną projektu. Należy określić wartość gotówki jaka zostałaby
po upłynnieniu możliwych do sprzedaży składników majątku po pokryciu
istniejących na koniec okresu prognozy zobowiązań.