Cytologia Wszystko co wa哪吥絥e z cytologii Moje notatki )


CYTOLOGIA (Moje notatki)
1) ROLA, SKAAD, WYSTPOWANIE I ZNACZENIE GLIKOKALIX
Wyst臋powanie: Glikokalix wyst臋puje na b艂onie kom贸rkowej (Glikokalix jest podstawow膮
struktur膮 kt贸ra r贸偶ni b艂on臋 kom贸rkow膮 od b艂ony biologicznej) Te warstewki cukru
pokrywaj膮 ci膮g艂膮 warstw膮 b艂ony kom贸rkowe w kom贸rkach zwierz臋cych (kom贸rki
ro艣linne nie posiadaj膮 glikokalix) Warstwy tej nie posiadaj膮 tak偶e b艂ony
wewn膮trzkom贸rkowe (b艂ony biologiczne  otaczaj膮ce organelle kom贸rkowe).
Sk艂ad: Glikokalix to warstewki cukr贸w zbudowane z kr贸tkich 艂a艅cuch贸w
oligosacharydowych (ok 10 cukr贸w prostych) Na wszystkich kom贸rkach danego
organizmu jest identyczny. Natomiast dwa organizmy maj膮 inny glikokaliks.
Rola: Identyczny sk艂ad glikokaliks na ka偶dej kom贸rce danego organizmu pozwala na
rozpoznanie tych kom贸rek w organizmie i podj臋cie wsp贸艂pracy mi臋dzy tymi kom贸rkami.
Odmienno艣膰 glikokaliks pomi臋dzy organizmami a tym samym odmienno艣膰 antygen贸w
transplantacyjnych mo偶e spowodowa膰 odrzucenie przeszczepionego narz膮du (kom贸rki
nie rozpoznaj膮 nowego glikokaliks)
Znaczenie: Regulacja transportu cz膮steczek przez b艂ony, g艂贸wnie regulacja wch艂aniania
substancji pokarmowych. Obecno艣膰 Glikokaliks w erytrocytach zapewnia okre艣lon膮
grup臋 krwi. Obecno艣膰 w glikokaliks receptor贸w wi膮偶膮cych hormony. Obecno艣膰 w
glikokaliks antygen贸w transplantacyjnych. Zwi臋kszenie ochrony kom贸rki od czynnik贸w
fizycznych i chemicznych.
2) ROZMIESZCZENIE LIPID脫W BAONOWYCH
B艂ona zbudowana jest z dw贸ch substancji tzn. z bia艂ek i lipid贸w (substancje t艂uszczowe
a g艂贸wnie fosfolipidy i cholesterol). B艂ona zbudowana jest z dw贸ch warstw
fosfolipid贸w gdzie ich bieguny hydrofilne zwr贸cone s膮 do 艣rodowiska zewn臋trznego i
do cytoplazmy, natomiast bieguny hydrofobowe zwr贸cone s膮 do siebie. Transport
wody do wn臋trza kom贸rki przez dwuwarstwow膮 b艂on臋 fosfolipid贸w jest niemo偶liwy.
(woda transportowana jest dzi臋ki drugiemu sk艂adnikowi hydrofilnym bia艂k膮) struktura
b艂ony nazywana jest p艂ynn膮 mozaik膮. Cz膮steczki cholesterolu s膮 sta艂ym fragmentem
budowy b艂on. Ich ilo艣膰 jest zmienna. Cz膮steczki te s膮 wmontowane pomi臋dzy kwasy
t艂uszczowe fosfolipid贸w. Dzi臋ki cholesterolowi ruchliwo艣膰 fosfolipid贸w jest
ograniczona co prowadzi do stabilizacji struktury b艂ony. (zabezpieczenie przed
rozp艂yni臋ciem si臋 b艂ony.)
3) STRUKTURA BAONY BIOLOGICZNEJ I ZNACZENIE TYCH BAON W
KOM脫RCE
B艂ona biologiczna to b艂ona wewn膮trz cytoplazmatyczna le偶膮ca na terenie cytoplazmy.
Stanowi ona granic臋 pomi臋dzy poszczeg贸lnymi organellami. Dzi臋ki uzyskaniu takiej
przedzia艂owo艣ci w kom贸rce eukariotycznej mo偶e odbywa膰 si臋 jednocze艣nie szereg
r贸偶norodnych reakcji metabolicznych cz臋sto nawet wr臋cz przeciwstawnych sobie. (np.
synteza zwi膮zk贸w w jednej organelli a rozpad tych samych zwi膮zk贸w w dr贸giej
organelli.) B艂ona biologiczna zbudowana jest z dw贸ch substancji tzn. z bia艂ek i lipid贸w
(substancji t艂uszczowych). (Patrz zadanie 2) Mo偶emy wyr贸偶ni膰 kilka rodzaj贸w bia艂ek.
np. BIAAKA POWIERZCHNIOWE - kt贸re znajduj膮 si臋 w jednej warstwie
(zewn臋trznej) fosfolipid贸w. Spe艂niaj膮 one pod do艂膮czeniu warstwy cukrowej glikokaliks
(w b艂onie kom贸rkowej) funkcje Antygenow膮 i receptorow膮.
BIAAKA INTERKALARNE  kt贸re przechodz膮 przez obie warstwy fosfolipid贸w
tworz膮c pory i kana艂y i pompy. Dzi臋ki czemu odbywa si臋 transport r贸偶nych substancji
przez b艂on臋 biologiczn膮 (dyfuzja prosta, dyfuzja wspomagana, transport aktywny).
Oraz spe艂niaj膮 funkcj臋 enzymatyczn膮.
4) STRUKTURA BAONY KOM脫RKOWEJ
B艂ona kom贸rkowa jest to b艂ona le偶膮ca na powierzchni kom贸rki nazywana inaczej
plazmolemm膮. Sk艂ada si臋 ona z b艂ony biologicznej oraz warstwy cukrowej glikokaliks.
(opis struktury b艂ony biologicznej zadanie 3 opis glikokaliks zadanie 1). Wa偶n膮 funkcj膮
b艂ony kom贸rkowej jest odgraniczenie 艣rodowiska zewn臋trznego od 艣rodowiska
wewn臋trznego kom贸rki. B艂ona biologiczna spe艂nia tak偶e funkcj臋 ochronn膮 dla kom贸rki i
organelli kom贸rkowych przed czynnikami fizycznymi (uszkodzeniami mechanicznymi)
chemicznymi oraz nadaje kszta艂t i spr臋偶ysto艣膰 kom贸rce. Pe艂ni rol臋 transportow膮
zar贸wno do wn臋trza kom贸rki jak i na zewn膮trz kom贸rki (eksport). (funkcje kt贸re
spe艂nia dzi臋ki glikokaliks)
5) OPISZ UAO呕ENIE BAON I FUNKCJE SIATECZKI SZORSTKIEJ
Siateczka szorstka (retikulum endoplazmatyczne szorstkie) ma do艣膰 specyficzne
u艂o偶enie b艂on (system b艂on wewn膮trzkom贸rkowych w postaci tzw. cystern.) Cysterny s膮
to du偶e b艂ony ich uk艂ad jest nierozga艂臋ziony a 艣wiat艂o pomi臋dzy cysternami jest
zbli偶one do siebie. Na b艂onach siateczki szorstkiej osadzone s膮 rybosomy (nie s膮 ona
stale przyczepione na siateczce. Obecne s膮 podczas translacji (syntezy bia艂ka)
natomiast po zako艅czeniu syntezy cz膮steczki bia艂ka rybosomy oddzielaj膮 si臋 od
siateczki i rozpadaj膮 w cytoplazmie na dwie podjednostki. Po艂膮cz膮 si臋 one w ca艂y
rybosom i osadz膮 powt贸rnie na b艂onie siateczki podczas nat臋pnej translacji nowej
cz膮steczki bia艂ka.
Funkcj臋 siateczki szorstkiej: Synteza cz膮steczki bia艂ka w czasie translacji, i wt臋pna
przer贸bka tej cz膮steczki na terenie cystern. Synteza steryd贸w (wsp贸lna cecha z
siateczk膮 g艂adk膮). Siateczka szorstka zwi臋ksza r贸wnie偶 powierzchni臋 wewn臋trzn膮
kom贸rki i odpowiada za kompartmentacj臋 (przedzia艂owo艣膰 kom贸rki) W KOM脫RKACH
MI艢NIOWYCH PRZECHOWUJE JONY WAPNIA Ca 2+
6) ROLA I STRUKTURA (UAO呕ENIE) SIATECZKI GAODKO艢CIENNEJ
Siateczka g艂odka (retikulum endoplazmatyczne g艂adkie) ma odmienn膮 budow臋, tworzy
ono rozga艂臋zione kanaliki o zmiennej 艣rednicy.
FUNKCJE: Synteza zwi膮zk贸w lipidowych (t艂uszcz贸w), Synteza cukr贸w z艂o偶onych
polisacharyd贸w z cukr贸w prostych. np. glikogen (kom贸rki w膮troby i mi臋艣ni).
MAGAZYNUJE JONY WAPNIA Ca2+ w specjalnych p臋cherzykach b臋d膮cych cz臋艣ci膮
siateczki g艂adkiej s膮 to tzw. KALCIOSOMY. Siateczka g艂odka odpowiada tak偶e za
detoksykacj臋 czyli przebudow臋 cz膮steczek trucizn na substancje nietoksyczne 艂atwo
wydalane z organizmu. (Nie posiadaj膮 jednak katalazy wi臋c nie jest ich to g艂贸wn膮
funkcj膮. Katalaza to enzym kt贸ry rozk艂ada nadtlenek wodoru H2O2 do wody i tlenu.
Detoksykacja to tak偶e utlenienie alkocholi do aldechyd贸w i aldechyd贸w do kwas贸w).
7) WYKA呕 R脫呕NIC W BUDOWIE I METABOLIyMIE KOM脫RKI
PROCARIOTYCZNEJ I EUCARIOTYCZNEJ
Kom贸rki prokariotyczne to przede wszystkim bakterie kt贸re w przeciwie艅stwie do
kom贸rki eukariotycznej nie posiadaj膮: podzielonej cytoplazmy kom贸rkowej przy
pomocy b艂on biologicznych tzn. brak na terenie cytoplazmy organelli kom贸rkowych. Nie
posiadaj膮 one tak偶e j膮dra kom贸rkowego ale posiadaj膮 materia艂 genetyczny w postaci
DNA (genofor). Ewolucja doprowadzi艂a do tego 偶e kom贸rki eukariotyczne posiadaj膮
przedzia艂owo艣膰 cytoplazmy dzi臋ki czemu powsta艂y organella kom贸rkowe. W
poszczeg贸lnych organellach mog膮 zachodzi膰 r贸偶ne procesy czasem nawet
przeciwstawne sobie (w tym samym momencie  czego nie mogli艣my stwierdzi膰 w
kom贸rkach eukariotycznych poniewa偶 tam wszelkie procesy odbywa艂y si臋 na terenie
cytoplazmy i nie mog艂y one zachodzi膰 w tym samym momencie) czyli w jednej organelli
zachodzi np. synteza bia艂ka a w drugiej organelli zachodzi proces rozpadu tego bia艂ka.
W organizmach eukariotycznych (czyli wysoko wyspecjalizowanych w ewolucji np.
cz艂owiek) takie organella jak lizosomy (organelle fagocytuj膮ce) wykorzystywane s膮 do
trawienia cz膮steczek np. bia艂ek kt贸re si臋  zestarza艂y i zle funkcjonuj膮 w organizmie.
(Na drodze fogocytozy). Natomiast u organizm贸w prokariotycznych (najprostszych
organizm贸w np. pierowtniak贸w) drog膮 fagocytozy zachodzi zachodzi proces Trawienia
substancji pokarmowych.
8) SKAAD DIKTIOSOMU
Diktiosom jest b艂oniast膮 cz膮steczka Aparatu Golgiego (AG) Diktiosom sk艂ada si臋 z
szeregu b艂on g艂adkich zamkni臋tych w wygi臋te cysterny le偶膮ce jedna na drugiej w ilo艣ci
5-8 Diktiosom jest struktur膮 spolaryzowan膮 i ma dwie okre艣lone strony CIS  wypuk艂a
i TRANS  wpuk艂a. Do sk艂adu diktiosomu zaliczamy tak偶e systemu b艂on otaczaj膮cych
cysterny w postaci p臋cherzyk贸w. S膮 to tzw. mikrop臋cherzyki (od strony wypuk艂ej -
CIS - zewn臋trznej) /oraz tzw. makrop臋cherzyk贸w od strony wkl臋s艂ej  TRANS 
wewn臋trznej. S膮 to p臋cherzyki kt贸re odrywaj膮 si臋 od diktiosomu./
9) POWI呕 STRUKTURY DIKTIOSOMU Z ODPOWIEDNIMI FAZAMI
WYDZIELANIA
Zadaniem Aparatu Golgiego jest gromadzenie i zag臋szczanie wydzieliny
syntetyzowanej w kom贸rce a nast臋pnie usuwanie jej na zewn膮trz kom贸rki (eksport).
W kierunku diktiosomu przemieszczaj膮 si臋 mikrop臋cherzyki ( bia艂ko syntetyzowane
przez siateczk臋 szorstk膮 otoczone fragmentem b艂ony siateczki szorstkiej) B艂ona tego
mikrop臋cherzyka 艂膮czy si臋 z b艂on膮 cysterny a materia艂 przenoszony przez
mikrop臋cherzyk znajduje si臋 teraz w 艣rodku cysterny diktiosomu. Gdy dana
substancja wype艂nia ca艂膮 cystern臋 wtedy ob艂oniona ko艅c贸wka cysterny w ca艂o艣ci
wype艂niona wydzielin膮 przew臋偶a si臋 i odrywa od cysterny diktiosomu daj膮c
makrop臋cherzyk (zawieraj膮 one substancj臋  wydzielin臋 zag臋szczon膮)
Makrop臋cherzyk (sekrecyjny) spe艂nia funkcj臋 sekrecyjn膮 czyli wydzielnicz膮 (na
zewn膮trz kom贸rki  eksport) s膮 jednak jeszcze tzw. makrop臋cherzyki migruj膮ce kt贸re
rozprowadzaj膮 dan膮 substancj臋 po wn臋trzu kom贸rki.) Bogate w Aparat Golgiego s膮
kom贸rki trzustki raz Akrosom w plemnikach
10) OPISZ BUDOW KOM脫RKI WYDZIELAJCEJ BIAAKO
Kom贸rka kt贸ra specjalizuje si臋 w syntezie i wydzielaniu bia艂ka musi posiada膰:
Siateczk臋 szorstk膮 (na kt贸rej zachodzi biosynteza bia艂ka)
Aparat Golgiego (wydzielanie bia艂ka poza kom贸rk臋 dzi臋ki p臋cherzykom
sekrecyjnym  wydzielniczym  makrop臋cherzykom)
11) MAGAZYNY JON脫W WAPNIA W KOM脫RCE
Jany wapnia Ca2+ s膮 magazynowane w Kalciosomach (kt贸re s膮 cz臋艣ci膮 siateczki
endoplazmatycznej g艂adkiej.) oraz w CIAAKACH GSTYCH (s膮 to
wewn膮trzkom贸rkowe organella znajduj膮cych si臋 wewn膮trz mitochondrium)
12) ZAWARTO艢膯 ENZYKATYCZNA LIZOSOM脫W
Enzymy znajduj膮ce si臋 w lizosomach to tzw. enzymy hydrolityczne (inaczej kwa艣ne
hydrolazy lizosomowe) kt贸re s膮 aktywne tylko w 艣rodowisku kwa艣nym (pH 4-5). W
organellach takich jak lizosomy jest bardzo du偶o Enzym贸w Hydrolitycznych jednak
mo偶emy je podzieli膰 na 3 Grupy s膮 to:
* PEPTYDAZY  Trawienie bia艂ek na aminokwasy (rozpad wi膮zania peptydowego
pomi臋dzy aminokwasami w cz膮steczce bia艂ka)
* AMYLAZY  Trawienie (rozpad) cukr贸w z艂o偶onych (oligosacharyd贸w i
polisacharyd贸w) na cukry proste (monosacharydy)
* LIPAZA  Trawienie T艂uszczy (Rozpad wi膮za艅 estrowych w T艂uszczach)
13) ZNACZENIE LIZOSOM脫W W METABOLIyMIE KOM脫RKI
Lizosomy s膮 to organella zwi膮zane z trawieniem wewn膮trzkom贸rkowym. Organella te
maj膮 posta膰 ob艂onionego p臋cherzyka wewn膮trz kt贸rego znajduje si臋 zestaw enzym贸w
hydrolitycznych rozk艂adaj膮cych wi膮zania w wysoko cz膮steczkowych zwi膮zkach w
obecno艣ci wody. Enzymy hydrolityczne s膮 aktywne tylko w 艣rodowisku kwa艣nym. W
organizmach wysoko wyspecjalizowanych lizosomy to organella fagocytuj膮ce kt贸re s膮
wykorzystywane do trawienia r贸偶nych zwi膮zk贸w. Trawi膮 one np. cz膮steczki bia艂ek
kt贸re si臋 ju偶  zestarza艂y i zle funkcjonuj膮 w organizmie. Aminokwasy uzyskane z tego
trawienia s膮 usuwane na drodze dyfuzji do cytoplazmy gdzie w siateczce szorstkiej
wykorzystywane do syntezy nowych bia艂ek (identycznych pod wzgl臋dem sk艂adu co
stare bia艂ka ale b臋d膮ce nowymi m艂odymi cz膮steczkami). Jest bardzo du偶o kom贸rek
fagocytuj膮cych w organizmie cz艂owieka takich jak lizosomy s膮 to kom贸rki kt贸re
rozk艂adaj膮 substancje poch艂oni臋te z zewn膮trz na drodze fagocytozy (odbywa si臋 to
jednak przez niekt贸re kom贸rki tkanki 艂膮cznej w celach obronnych np. trawienie
bakterii.)
14) OPISZ PROCES TRAWIENIA LIZOSOMOWEGO WEWNTRZ KOM脫RKI
Procesy trawienia musz膮 odbywa膰 si臋 zawsze wewn膮trz lizosom贸w. W 艣rodku
lizosom贸w s膮 enzymy hydrolityczne kt贸re s膮 aktywne dopiero przy kwa艣nym
艣rodowisku (zabezpieczenie przed samo strawieniem kom贸rki). Przed procesem
trawienia 艣rodowisko wewn膮trz lizosom贸w zbli偶one jest do 艣rodowiska oboj臋tnego
(przez co te enzymy s膮 nieaktywne). Substancja przeznaczona do strawienia dostaje
si臋 na drodze fagocytozy do kom贸rki. Je艣li dana substancja kt贸ra ma by膰 strawiona
dostaje si臋 do wn臋trza lizosomu powstaje p臋cherzyk lizosomowy w kt贸rego 艣rodku
znalaz艂a si臋 owa substancja. W nowo powsta艂ym p臋cherzyku rozpoczyna swoje
dzia艂anie pompa protonowa kt贸ra przy udziale energii kom贸rkowej transportuje
protony wodoru (H+) do wn臋trza tego p臋cherzyka. Dzi臋ki zwi臋kszeniu st臋偶enia
kation贸w wodoru wewn膮trz lizosom贸w osi膮gni臋te zostaje 艣rodowisko kwa艣ne w kt贸rym
enzymy hydrolityczne odzyskuj膮 swoj膮 aktywno艣膰. Rozpoczyna si臋 trawienie
substancji. Uzyskane w procesie trawienia proste substancje (zwi膮zki) dyfunduj膮 do
cytoplazmy gdzie mog膮 by膰 powt贸rnie u偶yte przez kom贸rk臋 do syntezy z艂o偶onych
substancji potrzebnych kom贸rce.
15) DLACZEGO MITOCHONDRIA NAZYWAMY CENTRAMI
ENERGETYCZNYMI W KOM脫RCE (Co si臋 tam dzieje)
Mitochondia to organella zwi膮zane funkcjonalnie z procesem energetycznym kom贸rki.
W mitochondrium zachodz膮 procesy takie jak: Cykl Krebsa, Fosforylacja oksydacyjne
na 艂a艅cuchu oddechowym. Mitochondia nazywamy centrami energetycznymi poniewa偶 w
procesach zachodz膮cych w mitochondiach powstaje nam energia chemiczna w postaci
cz膮steczek ATP.
16) BUDOWA MITOCHONDRIUM (+ Rysunek)
Mitochondium oddzielone jest od reszty cytoplazmy dwoma b艂onami biologicznymi s膮
to b艂ona zewn臋trzna i b艂ona wewn臋trzna ( grzebienie mitochondialne) b艂ony te
przedzielone s膮 przestrzeni膮 mi臋dzyb艂onow膮.
Wewn膮trz mitochondium znajduj膮 si臋 Macierz mitochondrialna (Matrix). B艂ona
wewn臋trzna (Grzebienie mitochondrialne) jest charakterystycznie pofa艂dowana
tworz膮c wpuklenia do macierzy mitochondrialnej, liczba grzebieni jest zmienna i
wprost proporcjonalna do z ilo艣ci膮 wytwarzanej energii przez to mitochondium. Czyli
je艣li mitochondium musi wytworzy膰 du偶o energii to jest tych grzebieni du偶o natomiast
je艣li ma艂o to jest ich ma艂o... W mikroskopie elektronowym zauwa偶amy znajduj膮ce si臋
na grzebieniach mitochondrialnych tzw. grzybki mitochondrialne. Ka偶dy grzybek
sk艂ada si臋 z okr膮g艂ej g艂贸wki i w膮skiej podstawki przy艂膮czonej do b艂ony wewn臋trznej
mitochondrium (grzebieni). Wewn膮trz mitochondium znajduj膮 si臋 jeszcze tzw.
CIAAKA GSTE s膮 to wewn膮trzkom贸wkowe organella kt贸re magazynuj膮 jony wapnia
Ca2+
17) ROZKAAD ENZYM脫W NA TERENIE MITOCHONDRI脫W (3 grupy
enzymatyczne)
* W Macierzy Mitochondrialnej (Matrix) znajduj膮 si臋 ENZYMY CYKLU KREBSA.
* W Grzebieniach Mitochondialnych znajduj膮 si臋 ENZYMY FOSFORYLACJI
OKSYDACYJNEJ w procesie tym powstaj膮 cz膮steczki ATP b臋d膮ce magazynem
energii chemicznej
* W B艂onach Grzebieni Mitochondrialnych znajduj膮 si臋 ENZYMY ACCUCHA
ODDACHOWEGO  CYTOCHROMY -
18) BUDOWA JDRA KOM脫RKOWEGO
呕ycie kom贸rki bez j膮dra kom贸rkowego jest niemo偶liwe (wyj膮tkiem mog膮 by膰 dojrza艂e
Erytrocyty kt贸re nie posiadaj膮 j膮dra kom贸rkowego oraz innych organelli ze wzgl臋du na
pe艂nion膮 przez nich funkcj臋. - Transport tlenu.)
Organizmy prokariotyczne nie posiadaj膮 wyodr臋bnionego j膮dra kom贸rkowego ze
wzgl臋du na brak otoczki j膮drowej ale posiadaj膮 one materia艂 genetyczny w postaci
kwasu DNA rozproszony po ca艂ej cytoplazmie (genofor). Organizmy Eukariotyczne
posiadaj膮 na terenie cytoplazmy wyodr臋bnione j膮dro kom贸rkowe oddzielone od reszty
cytoplazmy systemem b艂on tzw. otoczki j膮drowej. J膮dro sk艂ada si臋 zatem z
nast臋puj膮cych element贸w:
* B艂ony otoczki j膮drowej to system b艂on oddzielaj膮cy wn臋trze j膮dra (nukleoplazm臋)
od cytoplazmy znajduj膮cej si臋 na zewn膮trz j膮dra. Otoczki j膮drowe tworz膮 dwie b艂ony
wewn. i zewn. pomi臋dzy nimi jest przestrze艅 mi臋dzyb艂onowa. Otoczka traci ci膮g艂o艣膰 w
niekt贸rych miejscach przez co tworz膮 si臋 pory j膮drowe s艂u偶膮ce do nawi膮zania
komunikacji pomi臋dzy wn臋trzem j膮dra a cytoplazm膮 kom贸rki i odwrotnie. Liczba por贸w
j膮drowych jest zmienna.
* Chromatyny j膮drowej  > Nazwa chromatyna pochodzi od czynno艣ci barwienia. Sk艂ada
si臋 ona z bia艂ek zasadowych (histonowych) i kwasu DNA (deoksyrybonukleinowego)
jest substancj膮 dziedziczn膮 tzn. przekazywan膮 z pokolenia na pokolenie dzi臋ki czemu
trwa ci膮g艂o艣膰 gatunku. Kwas DNA owija si臋 wok贸艂 oktamer贸w histonowych (8 bia艂ek
histonowych) pozwala to na umieszczenie na terenie kom贸rki wielkich ilo艣ci kwasu
DNA. W ka偶dej kom贸rce musi znalez膰 si臋 2m kwasu DNA co jest mo偶liwe dzieki
ciasnemu upakowaniu i nawini臋ciu DNA na bia艂ka histonowe.
* Soku j膮drowego. Jest wodnym roztworem wielu anion贸w i karion贸w Na+ K+ Mg2+
Ca2+ CL- SO3 2- itd. Zadaniem soku j膮drowego jest utrzymywanie sta艂o艣ci ci艣nienia
osmotycznego wewn膮trz j膮dra dlatego j膮dro kom贸rkowe jest zawsze okr膮g艂e.
* Chromatyna j膮drowa + Sok j膮drowy = NUKLEOPLAZMA (cz臋艣膰 j膮drowa zawarta
wewn膮trz otoczki j膮drowej)
* J膮derko.
19) ROLA DNA W 呕YCIU KOM脫RKI
Kwas DNA (Kwas deoksyrybonukleinowy jest substancj膮 dziedziczn膮 tzn.
przekazywan膮 z pokolenia na pokolenie. Podstawow膮 jednostk膮 budowy chemicznej
kwasu DNA jest nukleotyd sk艂ada si臋 on z cukru pentozy (5 w臋gli) deoksyrybozy z
Reszty kwasu fosforowego i Zasady Azotowej. Cz膮steczki DNA sk艂adaj膮 si臋 z
miliard贸w nukleotyd贸w le偶膮cych jeden za drugim powi膮zanych wi膮zaniami
fosfodiestrowymi ( fosforowymi). Sekwencja tych nukleotyd贸w kolejno艣膰 ich u艂o偶enia
jest w danym organizmie sta艂a. Ta sta艂a sekwencja nukleotyd贸w stanowi istot臋 kodu
genetycznego. W postaci tego kodu zapisane s膮 wszelkie informacje o metabolizmie i
wygl膮dzie danego organizmu.
20) SKAAD CHROMATYNY JDROWEJ (DNA + bia艂ka histonowe)
Chromatyny j膮drowej  > Nazwa chromatyna pochodzi od czynno艣ci barwienia. Sk艂ada
si臋 ona z bia艂ek zasadowych (histonowych) i kwasu DNA (deoksyrybonukleinowego)
jest substancj膮 dziedziczn膮 tzn. przekazywan膮 z pokolenia na pokolenie dzi臋ki czemu
trwa ci膮g艂o艣膰 gatunku. Kwas DNA owija si臋 wok贸艂 oktamer贸w histonowych (8 bia艂ek
histonowych) pozwala to na umieszczenie na terenie kom贸rki wielkich ilo艣ci kwasu
DNA. W ka偶dej kom贸rce musi znalez膰 si臋 2m kwasu DNA co jest mo偶liwe dzieki
ciasnemu upakowaniu i nawini臋ciu DNA na bia艂ka histonowe. Mo偶emy wyr贸偶ni膰 3
rodzaje chromatyny: EUCHROMATYNA (unikalny), HETEROCHROMATYNA
(satelitarna) I JDERKO (rybosomalny)
21) BUDOWA OTOCZKI JDROWEJ I PROCESY TRANSPORTOWE PRZEZ
PORY JDROWE
B艂ony otoczki j膮drowej to system b艂on oddzielaj膮cy wn臋trze j膮dra (nukleoplazm臋)
od cytoplazmy znajduj膮cej si臋 na zewn膮trz j膮dra. Otoczki j膮drowe tworz膮 dwie b艂ony
wewn. i zewn. pomi臋dzy nimi jest przestrze艅 mi臋dzyb艂onowa.
Transport : Otoczka traci ci膮g艂o艣膰 w niekt贸rych miejscach przez co tworz膮 si臋 pory
j膮drowe s艂u偶膮ce do nawi膮zania komunikacji pomi臋dzy wn臋trzem j膮dra a cytoplazm膮
kom贸rki i odwrotnie. Z j膮dra kom贸rki do cytoplazmy wydostaj膮 si臋 np. cz膮steczki
mRNA. Natomiast z cytoplazmy do j膮dra kom贸rkowego dostaj膮 si臋 np. Bia艂ka
enzymatyczne (Enzymy) Liczba por贸w j膮drowych jest zmienna i zwi膮zana z tempem
metabolicznym. Im wy偶sze tempo metaboliczne tym wi臋ksze pory j膮drowe.
22) NA CZYM POLEGA PROCES REPLIKACJI DNA
Replikacja Kwasu DNA w kom贸rce jest nazywana replikacj膮 semikonserwatywn膮.
Replikacja sk艂ada si臋 z 3 etap贸w Inicjacji (rozpocz臋cia procesu), Elongacji (trwania
procesu) i Terminacji (zako艅czenia procesu)  Te 3 etapy wymieniamy je偶eli
rozpatrujemy Replikacj臋 kwasu DNA z punku widzenia Genetyki natomiast na potrzeby
cytologii rozr贸偶niamy 2 Etapy.
Etap I Replikacji Polega na rozdzieleniu cz膮steczki DNA na dwie nici
polinukleotydowe le偶膮ce osobno. Odbywa si臋 to dzi臋ki zlikwidowaniu wi膮za艅
wodorowych w 艣rodku cz膮steczki (czyli pomi臋dzy zasadami azotowymi)
Etap II Replikacji Polega na do艂膮czaniu do  starych pojedynczych nici
polinukleotydowych nowych nukleotyd贸w na podstawie zasady komplementarno艣ci.
(dzi臋ki czemu powstaje nam  nowa nic polinukleotydowa. - druga w pe艂ni
komplementarna nic cz膮steczki DNA)
Efektem proces贸w Replikacji jest uzyskanie dw贸ch identycznych cz膮steczek DNA w
dziel膮cej si臋 kom贸rce. Replikacja semikonserwatywna polega na tym 偶e w ka偶dej nowo
wytworzonej potomnej cz膮steczce kwasu DNA znajduje si臋 po艂owa starej cz膮steczki
23) FUNKCJA JDERKA, ZNACZENIE JDERKA
J膮derko to nie ob艂onion膮 struktura le偶膮ca wewn膮trz j膮dra b臋d膮ca cz臋艣ci膮 chromatyny
j膮drowej. Obszar ten nazywany jest r贸wnie偶 obszarem j膮derko tw贸rczym. Obszar
ten wyst臋puje w 5 parach chromosom贸w organizmu cz艂owieka (13,14,15,21,22) 
Przew臋偶enia wt贸rne. Wszystkie przew臋偶enia wt贸rne wy偶ej wymienionych
chromosom贸w nak艂adaj膮 si臋 na siebie tworz膮c j膮derko. W j膮derku wyodr臋bniamy
2cz臋艣ci: cz臋艣膰 艣rodkow膮 j膮derka zwan膮 w艂贸knist膮 i cz臋艣膰 obwodow膮 zwan膮 ziarnist膮.
W cz臋艣ci w艂贸knistej znajduj膮 si臋 fragmenty DNA przew臋偶e艅 wt贸rnych zwane rDNA z
nich w efekcie replikacji powstaje cz膮steczka rRNA. Zostaj膮 one przesuni臋te na
obszarze j膮derka gdzie 艂膮cz膮 si臋 z bia艂kami wytworzonymi w cytoplazmie (siateczce
szorstkiej) i wprowadzanymi do j膮derka. W efekcie takiego po艂膮czenia powstaj膮
podjednostki zajmuj膮ce obszar ziarnisty j膮derka. Gotowe podjednostki rybosom贸w
odrywaj膮 si臋 od j膮derka i przez pory w otoczce j膮drowej wydostaj膮 si臋 do cytoplazmy
kom贸rki. Czynnikiem 艂膮cz膮cym te podjednostki jest cz膮steczka mRNA. Ca艂y ju偶
rybosom na czas translacji (tworzenie bia艂ka) przy艂膮cza si臋 do b艂on siateczki
szorstkiej. J膮derko zatem jest struktur膮 wewn膮trzj膮drow膮 ci膮gle dostarczaj膮c膮
nowych podjednostek rybosomu zu偶ywaj膮cych si臋 w trakcie biosyntezy bia艂ka.
To s膮 moje notatki wszystko co wa偶ne i potrzebne z
Cytologi. Je艣li kto艣 widzi gdzie艣 jaki艣 b艂膮d to bardzo prosz臋
o kontakt.
Kamil_mlody (czyli Pati)
http://chomikuj.pl/kamil_mlody


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wszystko co warto wiedziec o szczoteczkach do zebow
Akwarystyka dla zaawansowanych Wszystko, co musisz wiedzie膰, 偶eby zosta膰 ekspertem (Tetra)
PESEL wszystko, co o nim mo偶esz wiedzie膰
Mat 25 w 31,32 WSZYSTKICH CO PRAWI
WSZYSTKO CO BIOTECHNOLOG MUSI MIE膯 W LABORATORIUM I NIE TYLKO
je艣膰 aby schudnac moje notatki

wi臋cej podobnych podstron