713 - Raymond Moody - "Kto się śmieje ostatni"








RAYMOND MOODY
KTO SIĘ ŚMIEJE OSTATNI
[Tytuł oryginału: „The Last Laugh”, 1999
/ Diogenes, Warszawa 2000]








Czy przeżycia z pogranicza śmierci stanowią rzeczywiście dowód
na istnienie życia po śmierci? Raymond A. Moody uważa, że NIE.
Dr Moody wydaną przed kilkunastu laty książką Życie po życiu
pragnął zwrócić uwagę opinii publicznej oraz naukowców
na fenomen zjawiska, jakim są przeżycia z pogranicza śmierci. Książka
zyskała rozgłos i poczytność, lecz została niewłaściwie
zinterpretowana przez różne środowiska opiniotwórcze. W
Kto się śmieje ostatni dr Moody w dowcipny sposób
dowodzi, że nauka wciąż zbyt mało wie o wszechświecie, by móc
oceniać, co się w nim tak naprawdę dzieje. W trakcie swoich badań dr
Moody odkrył zupełnie nowe zjawisko nazywane przez niego „empatycznym
przeżyciem z pogranicza śmierci” – doświadczenie dzielone
przez kogoś, kto sam nie umiera, lecz jedynie łączy się emocjonalnie
z osobą umierającą. Z pewnością wiele pozostaje wciąż jeszcze do
odkrycia na tym polu.
Jaką receptę daje Raymond A. Moody spragnionym poznania faktów
czytelnikom> Rozchmurzcie się! Nikt bowiem nie wie, kto się śmieje
ostatni.
Przedmowę napisał Neale Donald Walsch, autor znanej w Polsce
książki Rozmowy z Bogiem.





SPIS TREŚCI:

Przedmowa
Wprowadzenie

1. Doświadczenie umierania
2. Zabawa a zjawiska paranormalne
3. Przełamanie impasu: wyjaśnienie kontrowersji wokół zjawisk paranormalnych
4. Cuda, znaczenia słów i zabawa
5. Wiara, że to, co nie do wiary, jest wiarygodne
6. Poznawanie niepoznawalnego
7. Klasyfikacja zjawisk paranormalnych
8. Usprawiedliwianie zjawisk paranormalnych, a nawet ich badanie
9. Retoryka dysfunkcyjnej wiary
10. Jedyny sposób na to, by poważne badanie zjawisk paranormalnych zostało uznane za uzasadnione
11. Skrzynia pełna skarbów czeka na otwarcie
12. Zamknięcie kręgu: Życie po życiu raz jeszcze
13. Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

O autorze