bootdisk howto pl 9 JQNNGBWIAG4BPKP3RTDSLQD5Y42HDZRPCIVB7PI


The Linux Bootdisk HOWTO: Jak robią to profesjonaliści. Następna strona Poprzednia strona Spis treści 9. Jak robią to profesjonaliści. Pewnie zauważyłeś, że dyskietki startowe używane przez największe dystrybucje, takie jak Slackware, RedHat czy Debian, wydają się o wiele bardziej skomplikowane, niż te opisane w tym dokumencie. Profesjonalne dyskietki startowe są bazowane na tych samych założeniach, które tu podaliśmy, ale wykorzystują różne triki, ponieważ takie dyskietki mają o wiele większe wymagania. Po pierwsze, muszą współpracować z szeroką gamą sprzętu, tak więc muszą one umieć komunikować się z użytkownikiem i ładować odpowiednie sterowniki urządzeń. Po drugie, muszą być przygotowane do działania z wieloma różnymi opcjami instalacji, dodatkowo wykonując pewne działania automatycznie. Po trzecie dystrybucyjne dyskietki startowe na ogół spęłniają zarówno rolę instalacyjną, jak i ratunkową. Niektóre dyskietki startowe korzystają z usługi zwanej initrd (initial ramdisk). Została ona wprowadzona w jądrze wersji 2.0.x i daje o wiele większą elastyczność, startując jądro w dwóch fazach. Na początku ładowany jest początkowy obraz ramdysku z dyskietki startowej. Początkowy ramdysk to główny system plików zawierający programy, które zostaną uruchomione zanim zostanie załadowany prawdziwy główny system plików. Ten program najczęściej bada otoczenie i/lub prosi użytkownika o wybranie różnych opcji startowych, takich jak urządzenie, z którego zostanie załadowany prawdziwy główny system plików. Często ładuje on też dodatkowe moduły nie wbudowane do jądra. Gdy działanie tego programu zakończy się, jądro ładuje prawdziwy główny obraz i uruchamianie jest kontynuowanie normalnie. Więcej informacji o initrd szukaj w /usr/src/linux/Documentation/initrd.txt i ftp://elserv.ffm.fgan.de/pub/linux/loadlin-1.6/initrd-example.tgz. Poniżej znajduje się podsumowanie tego, jak działają dyskietki startowe poszczególnych dystrybucji, oparte na przeglądaniu ich systemu systemu plików i/lub kodu źródłowego. Nie gwarantujemy, że ta informacja jest dokładna, ani że nic się nie zmieniło od czasu opisanej wersji. Slackware (v.2.1) po prostu startuje system przy użyciu LILO, tak jak to opisano w dziale Przenoszenie jądra z LILO. Dyskietki startowe Slackware przy starcie wypisują komunikat (``Welcome to the Slackware Linux bootkernel disk!'') używając do tego parametru LILO message. Informuje to użytkownika, że może podać dodatkowe parametry startowe, jeśli to konieczne. Po wystartowaniu, główny system plików jest ładowany z drugiej dyskietki. Użytkownik uruchamia skrypt setup który rozpoczyna instalację. Zamiast korzystać z jądra opartego na modułach, Slackware daje użytkownikowi do dyspozycji wiele różnych jąder, do wyboru zależnie od konfiguracji sprzętowej. RedHat (v.4.0) także korzysta z LILO. Ładuje skompresowany ramdysk z pierwszej dyskietki, który uruchamia specjalnie napisany program init. Program ten pyta o sterowniki i, jeśli to konieczne, ładuje pliki z dodatkowej dyskietki. Debian (v.1.3) jest prawdopodobnie najbardziej skomplikowanym zestawem dyskietek startowych. Korzysta on z programu ładującego SYSLINUX, który ustala osopowiednie parametry, a następnie używa obrazu initrd aby poprowadzić użytkownika przez procedurę instalacji. Wygląda na to, że korzysta on zarówno z przerobionego programu init, jak i z przerobionej powłoki. Następna strona Poprzednia strona Spis treści

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
bootdisk howto pl 8
bootdisk howto pl 13
bootdisk howto pl 3
bootdisk howto pl 7
bootdisk howto pl 4
bootdisk howto pl 10
bootdisk howto pl 5
bootdisk howto pl 6
bootdisk howto pl 2
bootdisk howto pl 11
bootdisk howto pl
bootdisk howto pl
bootdisk howto pl 12
bootdisk howto pl 14
bootdisk howto pl 1
PPP HOWTO pl 6 (2)
NIS HOWTO pl 1 (2)
cdrom howto pl 1
jtz howto pl 5

więcej podobnych podstron