The Linux Bootdisk HOWTO: Jak robią to profesjonaliści.
Następna strona
Poprzednia strona
Spis treści
9. Jak robią to profesjonaliści.
Pewnie zauważyłeś, że dyskietki startowe używane przez największe
dystrybucje, takie jak Slackware, RedHat czy Debian, wydają się o wiele
bardziej skomplikowane, niż te opisane w tym dokumencie. Profesjonalne
dyskietki startowe są bazowane na tych samych założeniach, które tu
podaliśmy, ale wykorzystują różne triki, ponieważ takie dyskietki mają o
wiele większe wymagania. Po pierwsze, muszą współpracować z szeroką gamą
sprzętu, tak więc muszą one umieć komunikować się z użytkownikiem i ładować
odpowiednie sterowniki urządzeń. Po drugie, muszą być przygotowane do
działania z wieloma różnymi opcjami instalacji, dodatkowo wykonując pewne
działania automatycznie. Po trzecie dystrybucyjne dyskietki startowe na ogół
spęłniają zarówno rolę instalacyjną, jak i ratunkową.
Niektóre dyskietki startowe korzystają z usługi zwanej initrd
(initial ramdisk). Została ona wprowadzona w jądrze wersji 2.0.x
i daje o wiele większą elastyczność,
startując jądro w dwóch fazach. Na początku ładowany jest początkowy obraz
ramdysku z dyskietki startowej. Początkowy ramdysk to główny system plików
zawierający programy, które zostaną uruchomione zanim zostanie załadowany
prawdziwy główny system plików. Ten program najczęściej bada otoczenie i/lub
prosi użytkownika o wybranie różnych opcji startowych, takich jak
urządzenie, z którego zostanie załadowany prawdziwy główny system plików.
Często ładuje on też dodatkowe moduły nie wbudowane do jądra. Gdy działanie
tego programu zakończy się, jądro ładuje prawdziwy główny obraz i
uruchamianie jest kontynuowanie normalnie. Więcej informacji o initrd
szukaj w /usr/src/linux/Documentation/initrd.txt i
ftp://elserv.ffm.fgan.de/pub/linux/loadlin-1.6/initrd-example.tgz.
Poniżej znajduje się podsumowanie tego, jak działają dyskietki startowe
poszczególnych dystrybucji, oparte na przeglądaniu ich systemu systemu
plików i/lub kodu źródłowego. Nie gwarantujemy, że ta informacja jest
dokładna, ani że nic się nie zmieniło od czasu opisanej wersji.
Slackware (v.2.1) po prostu startuje system przy użyciu LILO, tak jak to
opisano w dziale
Przenoszenie jądra z LILO.
Dyskietki startowe Slackware przy starcie wypisują komunikat (``Welcome
to the Slackware Linux bootkernel disk!'') używając do tego parametru
LILO message. Informuje to użytkownika, że może podać dodatkowe
parametry startowe, jeśli to konieczne. Po wystartowaniu, główny system
plików jest ładowany z drugiej dyskietki. Użytkownik uruchamia skrypt
setup który rozpoczyna instalację. Zamiast korzystać z jądra opartego
na modułach, Slackware daje użytkownikowi do dyspozycji wiele różnych jąder,
do wyboru zależnie od konfiguracji sprzętowej.
RedHat (v.4.0) także korzysta z LILO. Ładuje skompresowany ramdysk z
pierwszej dyskietki, który uruchamia specjalnie napisany program init.
Program ten pyta o sterowniki i, jeśli to konieczne, ładuje pliki z dodatkowej
dyskietki.
Debian (v.1.3) jest prawdopodobnie najbardziej skomplikowanym zestawem
dyskietek startowych. Korzysta on z programu ładującego SYSLINUX, który
ustala osopowiednie parametry, a następnie używa obrazu
initrd aby poprowadzić użytkownika przez procedurę
instalacji. Wygląda na to, że korzysta on zarówno z przerobionego programu
init, jak i z przerobionej powłoki.
Następna strona
Poprzednia strona
Spis treści
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
bootdisk howto pl 8bootdisk howto pl 13bootdisk howto pl 3bootdisk howto pl 7bootdisk howto pl 4bootdisk howto pl 10bootdisk howto pl 5bootdisk howto pl 6bootdisk howto pl 2bootdisk howto pl 11bootdisk howto plbootdisk howto plbootdisk howto pl 12bootdisk howto pl 14bootdisk howto pl 1PPP HOWTO pl 6 (2)NIS HOWTO pl 1 (2)cdrom howto pl 1jtz howto pl 5więcej podobnych podstron