Fronda - Archiwum - Nr 17-18 table.main {} tr.row {} td.cell {} div.block {} div.paragraph {} .font0 { font:9.00pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość. 42. I wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". Cóż, obawiam się, że odpowiedź nadejdzie wraz z Mesjaszem paruzyjnym.... Wracając do polemiki z Ojcem Cisowskim, dwie jeszcze kwestie zostały przez nie�go poruszone, tzn. relacja między mężczyzną i kobietą, oraz cala problematyka reinkar�nacji. Tymi właśnie zagadnieniami zamierzam się zająć w II-giej części moich rozważań. A teraz kończę niniejszy tekst jeszcze jedną równoważnością, a mianowicie, że sziłlusz (=636) ha ( = 5) ąodesz (=404) = 1045 = el szaddaj ( = 345 = ha szem=jhwh ha szaddaj) ha (=5) av ( = 3) we (=6) ha ( = 5) ben (=52) we ruach ha ąodesz (=629) - "Trójca Święta, to Bóg Wszechmogący" tj. ("(to) Imię", jako "Jhwh, który Wszech�mogący"), który Ojcem, Synem i Duchem Świętym"! 1 Oto niektóre cytaty z tej antyfundamentalistycznej encykliki (określenie to wyszło z ust jednego z wybitnych przedstawicieli naszego Kościoła): "Już w Piśmie Świętym znajdujemy za�skakująco trafne intuicje, które ukazują jak głęboka jest więź między poznaniem wiary a pozna�niem rozumowym. Potwierdzają to przede wszystkim Księgi mądrościowe. Wolna od uprzedzeń lektura tych stronic Pisma, uświadamia nam bardzo wyraźnie, że w tekstach tych zawarta jest nie tylko wiara Izraela, ale także dorobek cywilizacyjny nie istniejących już kultur. Wydaje się, że na mocy jakiegoś szczególnego zamysłu (sic. A.W.) słyszymy tu znowu głos Egiptu i Mezopota�mii oraz że pewne wspólne elementy kultur Starożytnego Wschodu wracają do życia na tych stro�nicach, bogatych w niezwykle głębokie intuicje. (16) ... Fakt, że misja ewangelizacyjna napotka�ła na swej drodze filozofię grecką (dodajmy: "pogańską" i takąż obrzędowość! A.W), nie oznacza bynajmniej, iż należy odrzucić wszystkie kontakty z innymi szkołami myślenia. (...) Nasze poko�lenie staje wobec podobnych problemów, jakim musiał sprostać Kościół pierwszych wieków. My�ślę tu przede wszystkim o krajach Wschodu, niezwykle bogatych w bardzo dawne tradycje reli�gijne i filozoficzne. Szczególne miejsce wśród nich zajmują Indie. Z wielką duchową energią myśl hinduska poszukuje doświadczenia, które wyzwalając człowieka z ograniczeń czasu i przestrze�ni miałoby wartość absolutną. W dynamice tych dążeń do wyzwolenia osadzone są wielkie sy�stemy metafizyczne. Zadaniem dzisiejszych chrześcijan, zwłaszcza w Indiach, jest wydobycie z tego bogatego dziedzictwa elementów zgodnych z ich wiarą, aby mogły one wzbogacić myśl chrześcijańską. (Poczem następuje exhortatio, aby nie wyrzekać się przy tym dziedzictwa grecko-ładńskiego. Co, prawdę mówiąc, sprowadza się do zarystotelizowanego tomizmu i personali-stycznego neotomizmu, które wydaje się niektórym dość odległe od Sw. Tomasza, A.W.) ... To kryterium (j.w.) zresztą obowiązuje Kościół każdej epoki, także Kościół jutra, który będzie bo�gatszy o to, co zyska dzięki dzisiejszym kontaktom z kulturami wschodnimi, aby nawiązać owoc- ny dialog z kulturami, jakie ludzkość zdoła wytworzyć i rozwinąć w swojej wędrówce ku przy�szłości. (...) Wszystko, co powiedzieliśmy o Indiach, dotyczy także wielkich kultur Chin, Japonii i innych krajów Azji, a także dorobku tradycyjnych kultur Afryki, rozpowszechnionych głównie drogą przekazu ustnego (72)". 2         Tu nie mogę się powstrzymać od podania następujących gematrycznych zależności: "rola, pole" sedah = 309 = maqom (=186) ha (=5) nusach (= l\8=neginah) - "miejsce postoju tekstu (=muzyka na instrumencie strunowym)", a także: "skarb" - otzar = 297 = devar (=206) ha (=5) elohim (=86) = neum (=91=maleakh) mi-pene (=]&0) jhvh (=26) = ke (=20) zera (=277) = neum (=91) jhvh (=26) ha (=5) melitzah (=175) - "słowo Boga", "wypowiedź (=po-słaniec=anioł) od oblicza jhvh", "jako nasienie", "wypowiedź jhvh, jako metafora". Można je�szcze dodać, że innym określeniem dla "skarbu" jest tzafun = 226 i takąż wartość ma nowohe-brajskie słowo dla "kodu", tj. tzofen, co więcej współbrzmiące fonetycznie. Wtedy: 297 = otzar - tzofen (=226) ha (=5) galgal (=66) - "kod koła", a przecież zwój księgi jest cylindryczny, a też od dawna znane były współśrodkowe "koła literowe". Ostatecznie zgodnie z wypowiedzią Jezu�sa: "Królestwo Niebios" - malkhut (=496) ha (=5) szamajim (=390) = 891 = zikkaron (=283) otzar (=297) b (=2) sedah (=309) - "pamięć (właściwie: pro memoriam) skarbu w roli", co jest równoważne: zikkaron devar ha elohim b'nusach ha maąom - "pamięci Słowa Boga w tekście, który miejscem postoju". I długo by o tym, ale rzecz przerywamy... Natomiast można jeszcze uzyskać gematryczne "potwierdzenie" dla zdania mówiącego o gwał-townikach, którzy porywają Królestwo Niebios (Mt. 11.12; Łk. 11.16). Mianowicie: 891 = na-chalath (=488) poretz (=376) ha (=5) ochaz (=22) - "dziedzictwo gwałtownika, który pory�wa". Tu jest dobre miejsce by podziękować dr-wi Tomaszowi Sikorze z Instytutu Religioznawstwa UJ za skonsultowanie poprawności wszystkich wyrażeń hebrajskich, użytych w niniejszym opracowaniu. 3             Niech za przykład (a mam ich w zanadrzu bardzo wiele), posłużą stówa Jezusa z J. 6.63: "Duch daje życie. Ciało (=sarks) nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was są duchem i żywotem". Gematrycznie rzecz ujmując, będzie: divre (=216) jeszua (=386=Jaszon) ha (=5) maszijach (=358) = 965 = middoth (=450=demuth) bi (=2) besorah (=513) = ruach (=214) we (=6) chajim (=68) jeszu (=316) ha (=5) notzri (=356), czyli "Słowa Jezusa (= "mowa, język") Chry�stusa", to "miary (= "podobieństwa") w Ewangelii" oraz "duch i życie Jezusa Nazareńskiego". Tu wypada podkreślić, że określenie hebrajskie "Jezus (=Zbawiciel) Pomazaniec" nie jest u ży�dów w użyciu, lecz zarameizowana forma "Jezus Nazareński"; konsekwentnie też "Chrześcijań�stwo" nazywa się natzruth - "nazareizm", czyli "odgałęzienie". Przez ortodoksów będzie to ro�zumiane jako "odszczepieństwo", ale mądrzy ludzie wiedzą, że netzer - "gałąź" to jedno « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();