Klimatyzator
Urządzenie utrzymujące automatycznie w pomieszczeniach stałych, najkorzystniejszych
parametrów powietrza (temperatura, wilgotność). Już w starożytności ludzie wymyślali
różne metody "klimatyzacji". Starożytni Egipcjanie zawieszali w swoich mieszkaniach
mokre maty przez które przewiewał wiatr - parująca woda odbiera ciepło z otoczenia
powodując jego ochłodzenie.
Za początek klimatyzacji można przyjąć rok 1836, kiedy to założono w gmachu
Parlamentu w Londynie instalację dostarczającą ciepłego powietrza w zimie, a
chłodzonego w lecie.
Klimatyzacja w pełniejszym tego słowa znaczeniu tj. z automatyczną regulacją
wilgotności, pojawiła się dopiero na początku XX wieku. W. Carrier, zwany w Ameryce
"ojcem klimatyzacji", w 1902 roku zainstalował ją w pewnej nowojorskiej drukarni, a od
1911 roku jego firma wyrabiała klimatyzatory na sprzedaż, początkowo tylko do wnętrz
przemysłowych. Zasada działania jest stosunkowo prosta. Wdmuchiwane do wnętrza
powietrze z zewnątrz budynku przechodzi przez wymiennik ciepła gdzie w zależności od
potrzeb jest albo ogrzewane, albo schładzane. Natomiast termin klimatyzacja został
użyty po raz pierwszy w 1906 roku przez inżyniera amerykańskiego Stuarta Cramera i
oznaczał naukowo opracowane systemy urządzeń, które mają za zadanie oczyszczać,
wymieniać oraz kontrolować temperaturę i wilgotność powietrza.
W połowie lat trzydziestych klimatyzatory pojawiły się w zamożniejszych amerykańskich
mieszkaniach. Obecnie wiele domów na świecie ma wbudowane małe urządzenia
klimatyzacyjne zamiast jednej szyby okiennej. Coraz popularniejsze staje się też
zakładanie klimatyzatorów w samochodach pomimo znacznego poboru prądu.
Często założenie klimatyzacji np. w fabrykach, staje się koniecznością. Wszędzie tam,
gdzie proces produkcji wymaga stałej temperatury, a nawet niewielkie jej zmiany mogą
ujemnie wpłynąć na jakość produkowanych elementów np. rozszerzanie lub kurczenie
metalowych elementów - stosowana jest klimatyzacja.