B/006: M.F.Long - Wiedza tajemna w praktyce









Wstecz / Spis
Treści
EPILOG
A teraz przy końcu długiego badania nauki Huny, przedstawia nam się świetlisty
widok. Huna Research Association dowiodło przez swoją świetną, ponad pięcioletnią
pracę, iż każdy, kto utrzymuje wystarczająco otwartą ścieżkę ku Wyższemu Ja,
już po krótkiej praktyce i po zbadaniu swoich starych idei na temat religii
i psychologii, może zastosować wiedzę Huny.
Kto po pilnym przestudiowaniu tej książki i mimo szczerych i rzetelnych starań
nie posunie się dalej w pracy nad Huną, a przyczynę tego stanu rzeczy będzie
widział w nie rozpoznanych blokadach swojej ścieżki, będzie potrzebował pomocy
w rodzaju rytuału mycia stóp. Tak się szczęśliwie składa, iż pomoc taką można
łatwo znaleźć; przecież wielu ludzi może Jej udzielić.
Myślę tutaj przede wszystkim o mężczyznach i kobietach, którzy należą do wielu
postępowych organizacji religijnych na świecie. Nie wiem dokładnie, ilu kompetentnych
uzdrawiaczy należy do ruchu New Thought lub innych kręgów, które zajmują się
duchowym uzdrawianiem; Jednak ich liczba musi być bardzo duża. Najczęściej są
oni zawodowymi uzdrawiaczami. Często nie tylko pochwalają osiągnięte przez Hunę
rezultaty, lecz chętnie stosują Je również w praktyce, nawet jeżeli Huna nie
jest jeszcze oficjalnie uznana w grupach, do których należą.
Gdybym był świadomy Jakiejś blokady mojej ścieżki i potrzebował pomocy innej
osoby, aby przesłać mojemu Wyższemu Ja manę, wtedy poszukałbym jednego z nowo
otwartych i leberalnych Kościołów i dowiedziałbym się, czy któryś z ich uzdrawiaczy
przekonany jest do nauki Huny i gotów jest pomóc mi przy oczyszczeniu ścieżki.
A gdyby żaden z nich nie znal Huny, wprowadziłbym ją tam i starał się, aby właściwi
ludzie zapoznali się z literaturą na jej temat. Następnie ponownie poprosiłbym
o to, aby jeden z członków owej organizacji zajął się moją osobą.
Większość starych, uznanych organizacji kościelnych będzie jednak obstawać
przy swoich zapatrywaniach i twierdzeniach na temat wiary, którymi zastąpili
doktrynę miłości i służenia bliźnim. Nadal będą głosić z ambon programy nienawiści
i ślepo atakować wszystkie Kościoły i dogmaty. w których widzą konkurencję w
stosunku do swoich zapatrywań. W większości chrześcijańskich Kościołów starzy
mężczyźni wyrabiają sobie autorytet. Dla nich ponowne odkrycie wewnętrznego
znaczenia nauk Jezusa jest bez wartości. Są przywiązani do swoich dogmatów i
z trwogą starają się o to, aby gminne lub parafialne dzieci pozostały w tym
skostniałym stanie wiary. Będą wzbraniali się przed zajmowaniem się czymś, co
przeciwne jest ich dogmatom.
Z drugiej jednak strony wielu gorliwych i poważnie myślących młodych mężczyzn
chce zostać duchownymi. Studiują oni w fachowo urządzonych szkołach, a ich duch
jeszcze przez jakiś czas pozostaje otwarty na nowe idee. Możliwe, iż tacy młodzi
ludzie bardziej będą skłonni zrozumieć Hunę, a nawet zastosować ją w praktyce,
jeśli nie zabronią im tego ich zwierzchnicy.
Jednak grupy robocze można tworzyć również poza regularnymi organizacjami.
Najlepiej, jeśli taka grupa jest mała, ponieważ między przyjaciółmi możliwa
jest ściślejsza współpraca. Dwoje ludzi, ufających sobie i rozumiejących się
oraz darzÄ…cych siÄ™ miÅ‚oÅ›ciÄ…, tworzy już “KoÅ›ciół" dla siebie. Jezus miaÅ‚
to na myÅ›li, gdy powiedziaÅ‚: “Gdziekolwiek dwóch lub trzech w moim imieniu zbiera
się...". Spowiedź jest znaczną pomocą, jednak powinna ona odbywać się tylko
w największej poufności, a nie
jak znowu spotyka się to w niektórych dużych
ruchach religijnych
z całą otwartością i jawnością. Jawna spowiedź zbyt łatwo
przeradza się we współzawodnictwo entuzjastów, w którym jeden próbuje przewyższyć
drugiego w wyznaniu jeszcze gorszych uczynków.
Przysięga zachowania tajemnicy, która przez tysiąclecia chroniła wiedzę Huny.
nie jest już potrzebna. Albowiem ciemność niewiedzy ustąpiła, barbarzyństwo
mas zniknęło w dużym stopniu i wszędzie na świecie Istnieją uświadomieni i otwarci
ludzie, którzy na podstawie literatury kształtują własny pogląd na życie. Lecz
pozostaje pewna przysięga absolutnego zachowania tajemnicy, której nigdy nie
można złamać. Jest to przysięga, którą musi dać i utrzymać każdy, kto podjął
się wysłuchania wyznania innej osoby; nie wystarczy przy tym zachowanie trwałego,
nie złamanego milczenia na temat treści wyznania, lecz trzeba również zadać
sobie najwiÄ™kszy trud, aby pozostać caÅ‚kowicie “bezosobowym". Przede wszystkim
jednak należy wystrzegać się, choćby w najmniejszym stopniu, a nawet tylko w
myÅ›lach, wydawania wyroku. “Nie sÄ…dźcie, a nie bÄ™dziecie sÄ…dzeni". Ten,
kto przyjmuje na siebie zobowiązanie wysłuchania wyznania Innego człowieka,
staje się przedstawicielem Wyższego Ja. Modli się wtedy do Wyższego Ja tej osoby,
która otworzyła swoje serce, i wysyła razem z modlitwą wystarczającą ilość many.
Prosi o uwolnienie od wyznanych, krzywdzących innych ludzi czynów, o zlikwidowanie
fiksacji lub “zżerajÄ…cych towarzyszy".
Nigdy nie należy zapominać o wysyłaniu many, ponieważ jest to święte zobowiązanie,
a nie “pogaÅ„ski zabobon". Jak okreÅ›liÅ‚ to w liÅ›cie do mnie pewien dogmatyczny
duchowny. W tym miejscu mogę to jeszcze raz dobitnie podkreślić. Wiara, którą
Jezus określił jako tak Istotną, nie jest tylko uznaniem czegoś za całkowicie
prawdziwe. Wiara jest przede wszystkim wysięganiem w celu stworzenia kontaktu
z Wyższym Ja, jak również wysyłaniem many i kształtów myślowych modlitwy, aby
owe myśli zostały ZREALIZOWANE, aby doszło do spełnienia się modlitwy najpierw
na poziomie Wyższego Ja, a później w obszarze ziemskim (patrz rozdział VIII:
wyjaÅ›nienie polinezyjskiego sÅ‚owa oznaczajÄ…cego “modlitwÄ™", mana-o-io).
Współpraca w grupach jest również użyteczna podczas ćwiczeń. Eksperymenty telepatyczne.
Jak również próby z wahadełkiem i pudełkami, można szczególnie dobrze przeprowadzić
w zespołach. Dotyczy to przede wszystkim przypadków, w których można pomóc osobom
mniej doświadczonym, by jasno zrozumiały, co robią, i nauczyły się, jak najlepiej
postępować. Zresztą niższe Ja uczy się niespodziewanie szybko od Innego niższego
Ja. Czasem osoba, która nie umiała pracować z wahadełkiem, nagle odkrywa ku
swojemu zdumieniu, iż po obserwacji, jak to robią inni, sama potrafi posłużyć
siÄ™ tym prostym urzÄ…dzeniem.
Jeśli chodzi o pracę w większych grupach, należy się słowo ostrzeżenia. Praca
ta prowadzi zwykle do tego, iż dyskusja przenosi się na rzeczy bardzo oddalone
od właściwego tematu. Często również w takich grupach znajduje się osoba, która
lubi dużo mówić i próbuje wysuwać się na pierwszy plan. Są także ludzie, którzy
chcieliby tylko rozmawiać i którym zupełnie nie zależy na poważnej współpracy
podczas przyswajania wiedzy Huny, zrozumienia jej i zastosowania. Grupy powinny
unikać dopuszczania nowych członków po rozpoczęciu kursu nauczania. Nowi zainteresowani
mogą tworzyć własne grupy, ewentualnie czekać na rozpoczęcie nowego kursu, kiedy
to wszyscy uczestnicy wystartują z tego samego punktu wyjściowego. Pewnego razu
pozostawiłem grupę roboczą otwartą dla nowych członków i odwiedzających. W czasie
każdego posiedzenia mol przyjaciele wprowadzali nowych zainteresowanych, którzy
jeszcze nigdy nic nie słyszeli o Hunie. Dlatego też podczas każdego spotkania
musiałem wszystko zaczynać od początku i wyjaśniać nowym, co to jest Huna i
co zamierzamy robić. Nie potrzeba chyba mówić, iż nie posuwaliśmy się naprzód.
Starsi członkowie wkrótce zaczęli się nudzie i przestali przychodzić na dalsze
spotkania.
Krąg nowych badań zamyka się. Przeszliśmy od prastarej polinezyjskiej wiedzy
do Jezusa, który podróżował po Palestynie ze swoimi uczniami, ucząc i uzdrawiając.
Wierzę, Iz pradawne, podstawowe prawdy i symbole stopniowo i powoli znajdą dojście
do zorganizowanego chrześcijaństwa, jeżeli nie odgórnie, to od samego dołu.
Nauki te szybko rozprzestrzenia się wśród wielu tysięcy osób, które nie są gotowe
do zaakceptowania dogmatów i konserwatyzmu ortodoksyjnych Kościołów i szukają
Innych źródeł światła i inspiracji. Gwarancją pewności rozprzestrzeniania się
nauki Huny jest jej możność praktycznego zastosowania i skuteczność, co zostało
potwierdzone w tysiącach listów skierowanych do mnie. Nie upłynie wiele czasu,
zanim ci, którzy wprowadzą Hunę do własnego życia, ku pomocy innym i sobie,
spotkają osoby o podobnym sposobie myślenia.
Już niedługo ludzie nauczą się, iż życie w przyjaźni i bez szkodzenia innym
jest jedyną właściwą drogą i że tylko ci są błogosławieni, którzy umieją kochać,
żyć w przyjaźni i zgodzie oraz nie krzywdzą innych. Wśród nas pojawią się mężczyźni
i kobiety, noszący w swojej duszy i sercu znak nowych czasów. Będzie można poznać
Ich po pewnej właściwości, która najpierw objawi się bardzo dziwnie, niespotykanie,
a nawet w sposób trudny do uwierzenia; będą oni NADZWYCZAJ GODNI ZAUFANIA, aż
do granic swoich ludzkich możliwości, godni zaufania w każdym słowie, w każdej
myśli, w każdym czynie. Ludzie ci będą nosić w sobie światło, będą cicho i pewnie
wędrować po tej ziemi, a na końcu życia wzniosą się na wyższy poziom, zamieszkany
przez Aumakua, “Nadzwyczaj Godne Zaufania Duchy Rodzicielskie".
Praca w HRA była najwspanialszym okresem mojego życia; dlatego też chciałbym
na zakończenie jeszcze raz podziękować członkom tej wspólnoty, wielu jasnowidzącym,
sumiennym, skrupulatnym i bezinteresownym przyjaciołom, których w większości
znam tylko z ich listów i telepatycznego kontaktu podczas naszych godzin modlitwy.
Bez ich pomocy niemożliwe byłoby ponowne ożywienie nauki Huny.
Wszelkich Informacji o Autorze udziela:
The Max Freedom Long Library
Dolly Ware, owner
1501 Thomas Place
Fort Worth, Texas 76107-2473