skretka





Jak zrobić domową sieć na skrętce:


 


UWAGA : Wszelkie porady umieszczone w tym dokumencie są
jedynie moimi propozycjami. Uzyskałem je od różnych ludzi i dlatego nie mogę
ponosić żadnej
odpowiedzialności za poprawność oraz
skuteczność poniższych rad.


Porady ogólne :

Musisz mieć karty sieciowe, które mają wyjście na skrętkę (lub oba - taka
karta nazywa się combo ).
Do założenia sieci łączonej skrętką powinien, ale nie musi być
zainstalowany koncentrator (hub).
Musisz mieć więcej miejsca na przepusty kablowe w ścianach - jeśli
koncentrator ma być w innym pomieszczeniu niż stacje robocze. Zauważ, że
między koncentratorem a stacjami musi być tyle kabli, ile jest stacji
roboczych.
Najlepiej od razu kupić i zakładać specjalne rynienki, w których będą
prowadzone kable - zwiększy to niezawodność sieci. Warto mieć dokładny
schemat z opisem każdego kabla - ułatwi to potem konserwację.


 W jakiej kolejności są ułożone kabelki we wtyczce ?
Standardowo przyjęta kolejność przewodów jest : Jeśli ułożysz wtyczkę
złączami do góry i kablem do siebie
 
Rysunek1.Zwykła skrętka
 
 
-W kablach nie przekrosowanych :
Od lewej : biało-pomarańczowy,pomarańczowy, biało-zielony, NIEBIESKI, biało-niebieski, ZIELONY, biało-brązowy i brązowy.
Rysunek 2.Przekrosowana skrętka

W
kablach przekrosowanych:
Od lewej :
biało-zielony, ZIELONY, biało-pomarańczowy,
NIEBIESKI,
biało-niebieski,
pomarańczowy,
biało-brązowy i brązowy.
Odpowiada to ułożeniom par w kolejności : trzecia, jeden kabelek z drugiej,
pierwsza, drugi kabelek z drugiej i czwarta.
Rozdzielenie kabelków niebieski i biało-niebieski wynika stąd, że chcemy zmniejszyć przenikanie
sygnałów między parami. Gdybyśmy tego nie zastosowali, przenik byłby bardzo silny,
ponieważ kabelki z tej samej pary są ze sobą skręcone (stąd zresztą nazwa - skrętka).
Podana kolejność barw jest przykładowa, można zastosować inną. Należy
pamiętać przy tym, by przewody każdej pary były ze sobą skręcone.


Jak jest zrobiona najprostsza sieć na skrętce ?
Tu będzie wstawiony rysunek.


Co to jest skrosowanie i kiedy się stosuje ?
Skrosowanie polega na zamianie par przewodów : drugiej z trzecią. Potrzebne jest do prawidłowego połączenia.

Oznaczone jest przez X przy opisie gniazda, lub X wewnątrz symbolu albo za
pomocą obramowania innego koloru (najczęściej fioletowego z czarnym paskiem, gdy
normalne złącze jest oznaczane na zielono).
Stosujemy zawsze między :

jednym komputerem a drugim przy najprostszej sieci (dwa komputery).
serwerem a koncentratorem (o ile koncentrator nie ma wejścia skrosowanego,
które uwalnia nas od konieczności wykonywania takiego kabelka).
serwerem a przełącznikiem dzielącym (switch) - jeśli stosujemy przełącznik
bez wejścia skrosowanego (rzadkość).


Kiedy nie stosujemy skrosowanego kabla ?
Jeśli koncentrator lub przełącznik dzielący ma wejście skrosowane, to
korzystamy z niego - wtedy wszystkie kabelki są jednakowe - ułatwia to naprawy,
konserwacje i wykonanie sieci. Połączenia są prostsze i trudniej o pomyłkę
(zamiana kabelka !).
Większość nowoczesnych koncentratorów (i przełączników dzielących) ma również
wejścia skrosowane (na przykład znakomite huby i przełączniki firmy 3Com). Niektóre wejścia
mogą spełniać obie te funkcje - do tego służy specjalny przełącznik na
koncentratorze.


Czy kabelek skrosowany należy jakąś oznaczyć ?
Tak.
Najlepiej nakleić na obu końcach nalepkę z dużą literą X. Jeśli to możliwe -
wykonać kabel ze skrętki innego koloru i opisać wodoodpornym
flamastrem.


Czy sygnały z kilku kabli biegnących obok siebie nie będą sobie przeszkadzać
?
Jeśli są prawidłowo wykonane to nie powinny.


Jak wygląda struktura najczęściej spotykanych małych sieci
?
Tu wstawić rysunek.


Czy łącze na skrętce jest szybsze od Ethernetu na BNC ?
W zasadzie nie.
Standardowe połączenie Ethernet Twisted Pair (czyli skrętka) na
ustaloną szybkość przesyłania danych - 10 MIPS
(milionów pakietów na
sekundę)- tyle samo co BNC. Jeśli jednak zastosujemy przełącznik dzielący i
podzielimy sieć na kilka segmentów, to pakiety z innych segmentów nie będą sobie
tak bardzo przeszkadzać.
Jest jednak szybsza odmiana skrętki - Fast
Ethernet - jej prędkość jest
dziesięciokrotnie większa. Stosujemy ją do bardzo szybkich łącz - na
przykład, gdy mamy bardzo szybki i wydajny serwer i dużo stacji roboczych. Wtedy
zastosujemy przełącznik dzielący (switch), który podzieli sieć na (najczęściej)
cztery segmenty.
Protokół Fast Ethernet potrzebuje specjalnych kart
sieciowych (np. 3Com XL Fast Etherlink PCI) i specjalnej skrętki oraz wtyczek i kabli (ze
względu na znacznie większą prędkość transmisji). Ponadto taki kabel nie
powinien być dłuższy niż około 90 metrów i nie można go zaginać po zbyt małym
promieniu. Do prawidłowej pracy kabla wymagane jest połączenie wszystkich
kabelków !


Dlaczego połączenie skrętką jest lepsze od BNC
?
Jest znacznie bardziej niezawodne.
Zerwanie kabla (lub odłączenie w jakimś miejscu) standardowo (to znaczy bez
koncentratora) wykonanej linii BNC powoduje zablokowanie całej transmisji -
odbicie które występuje w miejscu uszkodzenia uniemożliwia prawidłowe
przesyłanie pakietów. W przypadku stosowania koncentratora pasywnego kiepskiej
jakości - zerwanie jednej z linii BNC powoduje zakłócenia w całej sieci.
Przy połączeniach za pomocą skrętki, w obwodzie musi być
koncentrator. Zerwanie kabla od niego do stacji roboczej powoduje odłączenie
tylko tego jednego komputera, nie wpływając na pracę pozostałych.


Czy można jednocześnie korzystać ze skrętki i z
łączy na BNC ?
Jeśli koncentrator ma wyjście BNC, to można.
Kabel od serwera najlepiej od razu zmienić na skrętkę i podłączyć do huba,
tych kilka stacji roboczych połączyć skrętką, a pozostałe jeszcze za pomocą BNC.
Taka konfiguracja upraszcza modernizację.
Nie zapomnij o terminatorach na końcach BNC.



Kiedy warto mieć część łączy na BNC ?
Najdłuższy odcinek łącza na skrętce może mieć co najwyżej 100 metrów, podczas
gdy przy dobrych kartach BNC i odpowiednim kablu lepszej jakości - osiągnięcie
300 metrów nie jest problemem.Firma 3Com w instrukcjach do
swoich kart sieciowych podaje, że maksymalny odcinek łącza może mieć 350 metrów.
Wtedy należy kartę przełączyć w odpowiedni tryb (zajrzyj do instrukcji
obsługi). Wiem też, że podobnie można skonfigurować niektóre starsze karty
SMB.

Gdy potrzebujemy naprawdę długiego odcinka łącza, to najlepiej wykonać go
za pomocą światłowodu (bardzo drogi osprzęt) i zastosować wzmacniacze
(repetery) co odpowiedni odcinek drogi. Łącze światłowodowe jest najpewniejsze
i najmniej wrażliwe na zakłócenia. Wymaga specjalnych urządzeń do instalacji
kabli oraz odpowiedniego osprzętu do połączenia z normalną siecią. Ma
jeszcze jedną zaletę - nie wymaga zasilania obu sieci z tego samego
źródła (chodzi
o ten sam potencjał zera energetycznego).Niestety nie znam się na
światłowodach i dlatego nie mogę udzielić lepszych informacji na ten
temat.
Problemem w osiąganiu większych odległości w takim przypadku nie jest
tłumienie sygnału, ale czas propagacji fali elektromagnetycznej w kablu
(występują kolizje bądź część pakietów wypada).


Jaki kabel potrzebuję do wykonania sieci ?
Do wykonania sieci na BNC potrzebujesz RG58 A/U. Do wykonania sieci na skrętce 10Mps (czyli
10BaseT)
potrzebujesz kabla kategorii co najmniej trzeciej
(im wyższa kategoria tym kabel lepszy i jego cena
wyższa).Do wykonania sieci z prędkością 100Mps (Fast Ethernet) potrzebujesz
specjalnego kabla do tej prędkości (piąta kategoria). MUSISZ podłączyć wszystkie
przewody skrętki.

Mam sieć połączoną kablem ARCNET i chcę ją zmodernizować przechodząc na
szybszą skrętkę. Jak to zrobić ?

Najpierw zainstaluj do serwera kartę sieciową Ethernet do skrętki, kup
koncentrator i przynajmniej dwie karty Ethernet Twisted Pair do stacji
roboczych.
Podłącz koncentrator do serwera, w jednej stacji roboczej (najmniej
używanej) wymień kartę sieciową na nowo zakupioną.
Jak przewalczysz (:-))
konfigurację karty i programu obsługi, to dalej pójdzie łatwiej. Najlepszą
metodą jest stopniowa modernizacja sieci i stosowanie kart tego samego typu.

Jeśli chcesz mieć dłuższe (ponad 100 metrów) odcinki łącza, kup koncentrator
z wyjściem BNC i ten odcinek poprowadź za pomocą koncentryka przyzwoitej
jakości.


Czym się różni fizycznie skrętka od BNC ?
Łącze jest zrealizowane za pomocą trzech par drutów. W każdej wtyczce jest
dziesięć kontaktów.
Do łącza komputerowego wykorzystujemy jedynie dwie pary (drugą i trzecią).
Najlepiej jednak podłączyć wszystkie przewody.Szybki Ethernet (100Mps)
wymaga podłączenia wszystkich przewodów.Wtyczka jest zaciskana na kablu w
nieco inny sposób.


Jak należy zaciskać wtyczkę na kablu ?
Do tego potrzebna jest specjalna
zaciskarka. Musisz ją kupić - zaciśnięcie wtyczki bez takiego przyrządu jest
niemożliwe. Przeciętnie kosztuje około 60 złotych, zdarzają się nawet po
300.

Kabel pozbawiasz zewnętrznej koszulki ochronnej, druty wraz z ich izolacją
pozostawiasz na około 5 cm .
Ustawiasz poszczególne przewody w odpowiedniej kolejności. Uwaga na
rozdzielenie drutów drugiej pary (patrz wyżej).
Za pomocą gilotynki w zaciskarce przycinasz kable na właściwą długość (nie
mogę podać konkretnej długości - zależy ona od wtyczki) i wkładasz do wtyczki.
Drutów nie odizolowujesz!
Przy okazji należy zobaczyć, czy zacisk trzymający kabel jest
wystarczająco ciasny. Jeśli nie- włóż kawałek koszulki zewnętrznej pod kabel,
by zwiększyć jego grubość. Nie jest to może stuprocentowo prawidłowe i
przewidziane normą, ale skuteczne.
Teraz włóż całą wtyczkę z kablem do zaciskarki i użyj niedźwiedziej siły
by zacisnąć wtyczkę.
Na końcu zaciskania zalecam naprawdę mocny nacisk na rączkę.


Jak sprawdzić zaciśnięcie wtyczki ?

Druty MUSZĄ
dochodzić do końca wtyczki - luz nie może być większy niż 0.5 mm
Wszystkie kontakty muszą przebijać izolację kabelków.
Kontakty muszą być zagłębione wewnątrz plastikowej osłonki w
przewidzianych dla nich rowkach.
Kabel nie może się przesuwać wewnątrz wtyczki
Zacisk trzymający kabel musi być załamany i mocno wygięty. Ma trzymać
kabel na możliwie największej powierzchni.
Kolejność kabelków musi być standardowa.


Jak sprawdzić działanie ?
Łączysz dwa komputery i zapuszczasz na nich program testowy do kart
sieciowych. Dokonujesz próbnej transmisji pakietów. NIE może być strat pakietów
w ogóle. Jeśli są - sprawdź kabel i karty (konfigurację, czystość złącz
itp.).Lub zakup mod-tap'a i podłącz do jego dwóch końców skrętkę którą
zarobiłeś. Jeżeli wszystko jest w porządku to diody w mod-tap'ie będą
przechodzić od 1do 4 po kolei.


Najczęściej spotykane rodzaje wtyczek :

RJ 45 w kilku wykonaniach (i jedno z takich potrzebujesz),
telefoniczna (mniejsza - cztery albo
sześć kontaktów), liniowa zaciskowa typ 110 (stosowana przy koncentratorach
firmy DEC - listwa ze śrubkami do zaciskania kabelków), wtyczka IBM Token Ring i
inne.


Czym się różnią wtyczki RJ 45?

Wykonanie standardowe ma zatrzask na środku, wykonanie firmy DEC ma zatrzask niesymetrycznie (taka
wtyczka do niczego Ci się nie przyda- chyba że zamierzasz łączyć swój
komputer z maszyną firmy DEC).
Wyróżniamy dwa rodzaje wtyczek RJ
45 - standardową i ekranowaną.
Ekranowana jest lepsza, powoduje mniejsze zakłócenia i lepiej chroni łącze
przed zakłóceniami. Ale jest droższa (i to znacznie) od zwykłej. W większości
przypadków wystarczy zwykła.
Są jeszcze dwa rodzaje - do kabli złożonych z linek i z drutów. Różnią się
złoconym kontaktem- ten do linki jest prosty, do drutu zaś- ma rozgięte na
zewnątrz końce. Najlepiej stosować właściwy typ- zapewnia najlepsze
połączenie.
Ponadto zacisk trzymający kabel jest dwojaki - do kabli okrągłych i
mających tendencję do płaszczenia się. Różni się wyżłobieniem naprzeciwko
zacisku (wykonanie do okrągłych kabli ma większe i okrągłe- do płaszczących
się - eliptyczne i płytsze).
Mogą być dłuższe i krótsze. Wybierz takie, które pasuje do zaciskarki.
Dłuższe lepiej trzyma kabel, ale wystaje z tyłu komputera..
Wielu sprzedawców nie ma pojęcia jakie wtyczki sprzedają, dlatego należy
uważać przy zakupie. Zwłaszcza jeśli kupujesz od razu znaczną ilość.


Jaką zacisk arkę i wtyczki wybrać?

Taką, do której będą zapasowe ostrza do gilotynki,
Taką, która zaciska najpopularniejsze wtyczki.

Taką, która nie wygina się podczas zaciskania wtyczki i cięcia kabelków.
Najtańsze zaciskarki są z reguły słabe, choć zdarzają się chlubne wyjątki.



Są w sprzedaży kolorowe nakładki na wtyczki- czy jest to
konieczne ?
NIE , JEST TO DLA WYGODY.Sieć będzie działać i bez tego.
Mają zaletę : znacznie ułatwiają konserwację sieci, bo prościej rozpoznać
odpowiedni kabel.


 
Mam szybki i wydajny serwer, ale łącza są zapchane (na hubie świeci się 100%
wykorzystania sieci - wykrzyknik). Co robić ?
Są dwie możliwości :

Włożyć kilka kart sieciowych do serwera, dzieląc sieć na segmenty.




Zalety : wszystkie kable są
jednakowe, nie musimy kupować drogiego przełącznika dzielącego, wystarczy
kilka tańszych kart sieciowych.

Wady : zainstalowanie kilku
kart sieciowych w maszynie może być kłopotliwe i konfiguracja takiego zestawu
nie jest prosta. Serwer jest bardziej obciążony, gdyż musi przesyłać pakiety
między segmentami.

Zainstalować kartę sieciową Fast Ethernet 100 Mps i zainstalować
przełącznik dzielący (switch).



Zalety : najmniejsze
obciążenie serwera przez sieć - podziałem pakietów zajmuje się przełącznik
dzielący.

Wady : musimy kupić
kosztowne : przełącznik i kartę 100 Mps, ponadto mamy jeden kabelek 100
Mps.


Jak wygląda struktura sieci przy wykorzystaniu
przełącznika dzielącego ?
tu będzie wstawiony rysunek


Kiedy taka struktura sieci ma sens ?
Jeśli mamy wydajny serwer i dużo stacji roboczych, które potrzebują przesyłać
sporo danych.
Na przykład gdy mamy trzy sale po 8-15 komputerów, na których uruchamiamy
Microsoft Windows 3.11 w ten sposób, że plik wymiany i wszystkie inne zbiory
systemu są na sieci (komputery nie mają dysku twardego).
Przykład dla sieci Novell NetWare Jeśli serwer ma :

odpowiednio szybki procesor (co najmniej odpowiednik 6x86 166 MHz lub
Pentium 166 MHz) lub dwa takie procesory,
pamięć RAM co najmniej 64 MB (128 MB zalecane) i wykorzystuje ją
(uwaga na konfigurację Novell NetWare wersja 3.X - potrzebne jest
załadowanie menedżera pamięci, by wykorzystać tyle RAMu)
,
magistralę danych PCI,
sterownik dysku twardego ze sprzętowym wspomaganiem (cache co najmniej 2
MB) pracującym w trybie PIO MODE 4 lub ULTRA DMA (transmisja rzędu od dwóch
MODE 4 do kilkudziesięciu MB na sekundę ULTRA DMA),

to możemy się pokusić o poprawienie sprawności przesyłania danych, gdyż
ograniczeniem jest prędkość transmisji w pojedynczym kablu (10 Mps).Wtedy
możemy włożyć dodatkowe karty sieciowe do serwera (obciąża magistralę -
niedobrze), lub założyć jedną, ale szybką (lepiej).


Kiedy stosowanie przełącznika nie ma sensu ?
Gdy mamy np. jedną szybką stację roboczą, która potrzebuje dużo danych i sama
wywołuje 80 % ruchu w sieci, zaś pozostałe komputery nie obciążają bardzo
serwera.Wtedy dla niej specjalnie można włożyć drugą kartę sieciową w
serwerze i zrobić osobne łącze, które odciąży kabel od pozostałych stacji.



Co zrobić, gdy mamy bardzo wydajny serwer i jeszcze szybszą stację roboczą,
która blokuje nam nawet tak usprawniony system (z szybką kartą i szybkim
przełącznikiem) ?
Zrobić specjalne łącze tylko dla tej stacji
roboczej pracujące z szybkością
100 Mps
(włożyć drugą kartę sieciową do serwera). Od razu warto dokupić więcej
pamięci RAM do serwera (do samego komputera i ewentualnie do cache na sterowniku
od twardego dysku przy takich konstrukcjach) co wydatnie przyspieszy pracę
maszyny. Najlepiej będzie, gdy obie karty w serwerze będą
tego samego typu.


Co zrobić gdy to nie pomoże ?
Zainstalować specjalny dedykowany serwer tylko dla tej stacji roboczej (lub
wzmocnić serwer główny - wymiana procesora, więcej pamięci RAM, więcej pamięci
cache, szybsze dyski, lepszy kontroler dyskowy....)A może lepiej zrezygnować
z sieci przy pracy na tej stacji roboczej ? Może lepiej przez sieć tylko
przesłać dane, a
sam program zapuszczać lokalnie na twardym dysku maszyny ? Może zainstalować
system operacyjny, który ma optymalizację odczytu z wyprzedzeniem (na przykład
MS Windows 95, Windows NT 4.0, Linux).


Co zrobić, gdy mamy kilkanaście komputerów i czasami jeden z nich (za każdym
razem inny) powoduje duży ruch w sieci (zajmuje 80% przepustowości łącza)
blokując pracę innych ?
Można zastosować koncentrator z zarządzaniem albo przełącznik 2x4 (dwa
wejścia - cztery wyjścia) pracujący w normalnym protokole Ethernet. Ich
działanie powoduje posyłanie pakietów tylko do tych grup stacji, które powodują
duży ruch w sieci.Takie urządzenia trudno kupić (i dlatego należy się
zastanowić, czy nie warto zainwestować w sieć i kupić zestaw : szybka karta,
szybki przełącznik i cztery koncentratory, a może cała sieć na 100Mps).



W jaki sposób dołączyć komputer pocztowy do takiego systemu
?
Ponieważ taki host nie stanowi istotnego obciążenia dla sieci (chyba, że
łącze do zewnętrznego systemu jest tak samo szybkie i jakiś dowcipniś stosuje
mailbombing :-) ), należy wybrać najmniej obciążony segment i tam
włączyć kabelek.
Jeśli mamy zainstalowaną kartę Fast Ethernet 100 Mps i oprócz tego zwykłą
10Mps, to host sieciowy można podłączyć do tej drugiej.
Podobnie instalujemy serwer drukarki.


Gdzie trzymać koncentratory ?
Najwygodniej w tym samym pomieszczeniu co serwer. Można wtedy podłączyć je do wspólnego z serwerem
zasilacza awaryjnego. Mamy ponadto łatwą kontrolę działania całej sieci i końce
kabli w jednym miejscu.
Wadą takiego rozwiązania jest duża ilość kabli wchodzących do pomieszczenia
(może to utrudnić naprawy i konserwacje).


Mam już jeden serwer (mocno obciążony) i zamierzam zainstalować drugi. Jak
to zrobić ?
Najprościej podłączyć i już. Ale mocne obciążenie powoduje znaczne
wykorzystanie łączy. Wtedy dodanie drugiego serwera i nowych stacji roboczych
zapcha mocno obciążone łącza i zmniejszy wydajność naszej sieci. Przykładowe
rozwiązania :

Zrobienie specjalnego segmentu na obu serwerach tylko dla połączeń między
jednym serwerem a drugim - włożyć po jednej dodatkowej karcie sieciowej do
każdego serwera i połączyć je.
Jeśli sieć jest podzielona na segmenty za pomocą przełącznika dzielącego -
wybrać najmniej obciążone segmenty w obu sieciach i połączyć je,
NAJLEPSZE - Postawić
dedykowany komputer do łączenia - most


(bridge). Odseparuje on pakiety i usprawni działanie sieci.


 
Powrót do strony głównej