�ż- 1972 – międzynarodowa konferencja ONZ w Sztokholmie, gdzie po raz pierwszy użyto pojęcia rozwój zrównoważony,
- 1987 – Jednolity Akt Europejski (fundament polityki ekologicznej UE), który uzupełnił założycielski Traktat Rzymski o nowy rozdział �śŚrodowisko Przyrodnicze”, gdzie ochrona środowiska została jasno określona jako integralna część polityki UE, a nawet jej priorytet,
- 1992 – Konferencja w Rio de Janeiro, tzw. I Szczyt Ziemi, największe znaczenie dla rozwoju idei ekorozwoju. Ustalono tu zasady korzystania ze środowiska przy zachowaniu rozwoju i wzrostu gospodarczego, przyjęto globalny program działań tzw. AGENDA 21 (plan zrównoważenia skutków rozwoju na płaszczyźnie gospodarczej, społecznej i ekologicznej, zakładał że każda działalność człowieka, programy gospodarcze zostaną poddane ocenie oddziaływania na środowisko),
- 1992 – wprowadzenie do Traktatu o UE zasady zrównoważonego rozwoju co oznacza że ekorozwój uzyskał akceptację jako oficjalna strategia rozwoju gospodarczego,
- 2002 – Światowy szczyt rozwoju zrównoważonego w Johanesburgu, gdzie przyjęto długofalowy plan działań w sferze socjalno-społecznej, zasobów naturalnych, ochrony różnorodności biologicznej i ochrony zdrowia,
- 2000 – Strategia Lizbońska, tzw. Strategia Rozwoju Zrównoważonego UE, określiła nowy cel strategiczny UE do 2010 – osiągnięcie statusu najbardziej konkurencyjnej gospodarki na świecie. Priorytety:
o innowacyjność (gospodarka oparta na wiedzy),
o liberalizacja rynku telekomunikacji, energii, transportu,
o przedsiębiorczość,
o spójność społeczna (kształtowanie nowego aktywnego państwa socjalnego).
Odpowiednikiem w Polsce był Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004 – 2006 i Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007 – 2013
- 2001 – Strategia Goeteborska – ważny najnowszy dokument Europejskiej Strategii Rozwoju Zrównoważonego UE, tzw. Zrównoważona Europa dla lepszego świata. Problemy do rozwiązania:
o emisja gazów cieplarnianych,
o bieda (zły wpływ na zdrowie i życie człowieka),
o starzenie się społeczeństwa (spowolnienie wzrostu gospodarczego),
o utrata bioróżnorodności,
o rozwój motoryzacji.