ïż- gospodarcze – wyrażone w pieniÄ…dzu
- społeczne – niemierzalne, trudno mierzalne, związane z warunkami pracy i wypoczynku.
Straty ekologiczno – gospodarcze: to społecznie zbędne zużycie czynników wytwórczych w wyniku nieracjonalnego gospodarowania w tym ubytek środków rzeczowych oraz zmniejszenie zasobów i walorów środowiska nie dających efektu gosp.

W ujęciu makroekonomicznym:
- straty bezpośrednie w postaci ubytku zasobów naturalnych,
- straty pośrednie wyrażone w dodatkowych nakładach na walkę ze skażeniem środowiska
W ujęciu mikroekonomicznym:
- straty pośrednie to dodatkowe nakłady na redukcję skutków zanieczyszczeń stanowiące element kosztów własnych państwa.

Ze względu na zakres i charakter ekonomiczny:
1. straty zdrowotne – wynikające z pogorszenia stanu zdrowia ludności (renty, zasiłki chorobowe – wymierne straty)
2. straty biologiczne – powstałe w środowisku przyrodniczym (niewymierne) np. przyrost stanu drzewostanu na Śląsku jest o 50% mniejszy niż w reszcie kraju, naruszenie równowagi ekologicznej,
3. straty wynikające z ubytku zasobów – wsadu materiałowego, na skutek emisji do otoczenia, technologie odpadowe (na świecie nie udało się wytworzyć technologii bezodpadowych) – wymierne,
4. mniejsza dyspozycyjność komunikacyjna środowiska – wynikająca z skażonych elementów środowiska oraz deficytu zasobów naturalnych – niewymierne,
5. starty produktywności – straty w majątku trwałym na skutek oddziaływania zanieczyszczeń (korozja, krótsze użytkowanie maszyn, metali..) – wymierne,
6. straty w jakości krajobrazu – niewymierne społecznie.